ΠΩΣ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΡΑZΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑNΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ.ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ.ΟΜΙΛΙΑ Π.ΣΑΒΒΑ ΣΤΙΣ 06/12/2009
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Τετάρτη 3 Αυγούστου 2022
Πῶς γινόμαστε Χριστιανοί- Μέ τό Εὐαγγέλιο, τή θεία Χάρη, τήν αὐτοπραίρετη σταύρωση. Ἀββᾶ Μᾶρκου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
ΚΗΡΥΓΜΑ_411. Πως γινόμαστε Χριστιανοι- Με το Ευαγγέλιο, τη θεία Χάρη, την αυτοπραιρετη σταύρωση. Αββά Μάρκου-Επιστολή προς τον μονάζοντα Νικόλαο, Φιλοκαλία τόμος Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 3-8-2022
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comἩ ἄσεμνη ἐνδυμασία. Πνευματικός ἀγώνας-Ἀββᾶ Μᾶρκου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
ΚΗΡΥΓΜΑ_410. Η άσεμνη ενδυμασία. Πνευματικός αγώνας- καταπολέμηση του σαρκικού φρονήματος/οργής/μνησικακίας, Αββά Μάρκου-Επιστολή προς τον μονάζοντα Νικόλαο, Φιλοκαλία τόμος Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 2-8-2022Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com,
http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comἉγία Ὀλυμπιάς ἡ διακόνισσα
ΑΓΙΑ ΟΛΥMΠΙΑΣ, Η ΔΙΑΚΟΝΙΣΣΑ
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου : Πρός τήν Διακόνισσα Ὀλυμπιάδα Ἐπιστολή 9η
Πηγή: ΤΟ ΕΙΛΗΤΑΡΙΟΝ
Η τρισόλβια Ολυμπιάς γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη (μεταξύ 361 και 368) από οικογένεια της ανώτερης αριστοκρατίας. Ο πατέρας της, ο κόμης Σέλευκος, και η μητέρα της πέθαναν όταν εκείνη ήταν ακόμη παιδί και την κηδεμονία της ανέλαβε ένας συγγενής της, ο Προκόπιος, διοικητής της Βασιλεύουσας, ο οποίος εμπιστεύθηκε τη μόρφωσή της στη Θεοδοσία, την αδελφή του αγίου Αμφιλοχίου Ικονίου [23 Νοεμ.]. Μέσω αυτής, η Ολυμπιάς διατηρούσε σχέσεις φιλικές και οικείες με τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο [25 Ιαν.], τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης [11 Ιαν.] (ο οποίος, μάλιστα, της αφιέρωσε το υπόμνημά του στο «Άσμα Ασμάτων») και άλλους επιφανείς ανθρώπους της Εκκλησίας. Όταν ενηλικιώθηκε, διέλαμπε τόσο με το σωματικό κάλλος της όσο και με τη σοφία και ευσέβειά της. Το 386 παντρεύτηκε τον Νεβρίδιο, έπαρχο της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος πέθανε σχεδόν αμέσως πριν έλθει σε κοινωνία μαζί της. Αποφάσισε τότε να αφιερώσει τον υπόλοιπο βίο της στον Κύριο, ως χήρα και παρθένος, και να θέσει την τεράστια περιουσία της στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Μετά την άρνησή της να συνάψει δεύτερο γάμο με τον Ελπίδιο, συγγενή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου, το Κράτος δήμευσε τα υπάρχοντά της και την εμπόδισαν να συναναστρέφεται τους ανθρώπους της Εκκλησίας όσο αυτή δεν συναινούσε. Επιστρέφοντας όμως μετά από μία εκστρατεία του κατά του Μαξίμου (388) ο αυτοκράτορας, θαυμάζοντας τον ζήλο της για την άσκηση και την αρετή της, της αποκατέστησε την περιουσία της. Άρχισε όμως και πάλι η οσία του Θεού να μοιράζει τα τεράστια πλούτη της σε ελεημοσύνες και αγαθοεργίες. Πούλησε τα κτήματα που είχε στη Θράκη, στη Γαλατία, την Καππαδοκία και τη Βιθυνία, καθώς και πολυτελή οικήματά της στην Κωνσταντινούπολη για να κτίσει παντού ξενώνες για τους ταξιδιώτες, νοσοκομεία, εκκλησίες και ένα μοναστήρι που εφάπτετο στη νότια στοά της Αγίας Σοφίας, το οποίο στέγασε περισσότερες από διακόσιες πενήντα μονάστριες: αρχικά θεραπαινίδες και συγγενείς της οσίας, στις οποίες ήλθαν να προστεθούν άλλες γυναίκες της υψηλής κοινωνίας.
Ὁ μοναχός πού παρακαλοῦσε τήν Ἁγία Παρασκευή νά ἀφαιρέσει ἐκεῖνο πού εἶναι ἐμπόδιο στήν ψυχική του σωτηρία;».
Στο Γεροντικό του Αγίου Όρους διαβάζουμε:«Από το χωριό «Αγία Παρασκευή» της Χαλκιδικής, πριν από πολλά χρόνια (το 1860) στην ιερά Μονή Δοχειαρίου, μόναζε, ένας περίφημος και πολύ καλλίφωνος ψάλτης με το όνομα Συνέσιος.
Ο μοναχός αυτός ιδιαίτερη ευλάβεια είχε στην Αγία Παρασκευή και πάντοτε μετά από τον καθορισμένο κανόνα της προσευχής του — μετάνοιες και κομβοσχοίνια — που ήταν υποχρεωμένος να κάνει, απαραίτητα έκανε και ιδιαίτερη προσευχή στην Αγία Παρασκευή. Στην προσευχή του αυτή παρακαλούσε την Αγία να τον βοηθήση, για να σώση την ψυχή του, κι αν σαν άνθρωπος έχη επάνω του κάτι που είναι εμπόδιο για την ψυχική του σωτηρία, να του το αφαιρέση με όποιο τρόπο γνωρίζει εκείνη.
Πολλά χρόνια συνέχιζε να λέη αυτή την προσευχή και ένα πρωί, μετά την πανηγυρική ιερή Ακολουθία και τη θεία Λειτουργία, στην μνήμη του μαρτυρίου της Αγίας Παρασκευής (26 Ιουλίου) αισθάνθηκε λίγο μία μικρή ενόχληση στο λαρύγγι του, κι από την ενόχληση αυτή λίγο λίγο άρχισε η φωνή του να γίνεται βραχνή.
Από τότε έκανε πολλές προσπάθειες, για να καθαρίση τη φωνή του, αλλά βελτίωση και θεραπεία δεν υπήρχε, απεναντίας όσο πήγαινε και χειροτέρευε η βραχνάδα στη φωνή του.
Επειδή ήταν καλός μουσικός και περίφημος ψάλτης λυπήθηκε ο ίδιος κι όλοι οι αδελφοί της Μονής αυτής, αλλά και όλοι οι πατέρες που τον γνώριζαν σ’ ολόκληρο το Άγιον Όρος.
Ποιός μπορεῖ να περιμένει τό παραμικρό ἀπό τούς συγκεκριμένους ἱεράρχες;
Ποιός μπορεῖ να περιμένει τό παραμικρό ἀπό τούς συγκεκριμένους ἱεράρχες;
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας
Παραμένοντας γιά λίγο ἀκόμη στόν ἀπόηχο τῆς διαβόητης πλέον ἱστορίας μέ τά βαφτίσια τοῦ ὁμοφυλόφιλου «ζεύγους», δέν ξέρω πόσοι μπορεῖ πραγματικά νά πιστεύουν στήν εἰλικρίνεια τῆς διαμαρτυρίας τοῦ μητροπολίτη Γλυφάδας, καθότι στήν πραγματικότητα ὄχι μόνο εἶναι τοὐλάχιστον παράξενο νά μήν εἶχε ἀκούσει τίποτε γιά τό συμβάν κατά τήν προετοιμασία του, ἀλλά καί ἡ ἀνακοίνωσή του εἶναι ξεκάθαρο ὅτι δέν μπαίνει καθόλου στήν (νεοεποχίτικη καί ἀντίχριστη) οὐσία τῆς ἄθλιας ὑπόθεσης καί δείχνει νά φανερώνει ἐνόχληση πιό πολύ ἐπειδή ἀποκαλύφθηκε τό γεγονός καί λιγότερο γιά τήν πραγματοποίησή του.
Πέραν αὐτοῦ πάντως, γιά ὅσους περίμεναν κάποια σοβαρή ἀπάντηση ἐκ μέρους τοῦ φερομένου ὡς ἀρχιεπισκόπου καί τοῦ σύν αὐτῷ κονκλαβίου ὀνόματι Δ.Ι.Σ., πρός τούς ὁποίους ἀπευθυνόταν ἡ ἐπιστολή τοῦ Γλυφάδος, θά ὑπενθυμίσω ἁπλῶς κάτι πού ἐπεσήμανα καί στήν τελευταία ραδιοφωνική παρουσία μου (12-7-2022) στόν Focus FM:
Μόνος μόνῳ Θεῷ, Ἁγίου Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
[Ἰω. 10, 9: 16]
«Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμήν ὁ καλός»[1], μᾶς λέγει ὁ Κύριος, στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Καί αὐτό τό Εὐαγγέλιο ἁρμόζει βεβαίως στόν Ἅγιο πού ἑορτάζουμε σήμερα, τόν κορυφαῖο Ἱεράρχη της Ἐκκλησία μας, τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ. Ἀλλά ὁπωσδήποτε ὁ Ἅγιος αὐτός, ἐκτός ἀπό Ποιμήν μεγάλος, ἀνεδείχθη καί μέγας ἡσυχαστής. Εἶναι ὁ ἀρχηγός τῶν ἡσυχαστῶν, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, καί αὐτός ὁ ὁποῖος ὑπερασπίστηκε τόν ἡσυχασμό ἀπέναντι στόν αἱρετικό Βαρλαάμ. Καί δίκαια θά λέγαμε ἐξεπροσώπησε τήν Ἀνατολή, τήν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή εἰς τούς ἀγῶνες ἐναντίον τῆς αἱρετικῆς Δύσεως. Καί δίκαια ὀνομάστηκε ὡς «Κῆρυξ τῆς Χάριτος». Ὁ Ἅγιος αὐτός ἔγινε ἀντικείμενο μιμήσεως καί πολλῶν ἄλλων. Καί ἕνας ἀπό αὐτούς ἤτανε καί ὁ σύγχρονος Ἅγιος Πορφύριος, ὁ ὁποῖος ὑπερβαλλόντως ἀγάπησε τήν ἡσυχία καί τήν μόνωση καί τήν σιωπή καί τήν νοερά προσευχή, ὅπως καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, πού γιορτάζουμε σήμερα.
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὅπως ὁ ἴδιος διηγεῖται, ἤθελε νά φύγει μόνος μέ μόνο τόν Θεό εἰς τήν ἔρημο. Νά εἶναι μόνος μέ μόνο τόν Θεό εἰς τήν ἔρημο. «Ἐγώ ἐκεῖ», λέει, «τόν νοῦ μου εἶχα νά φύγω. Νά ζητήσω ἀπ’ τόν Γέροντα ἄδεια κι ἕνα σακί μέ παξιμάδια καί νά χαθῶ, γιά νά ὑμνῶ καί νά δοξάζω ἀδιαλείπτως τόν Θεό. Ἀλλά σκεπτόμουνα: «Ποῦ νά πάω; Δέν ἔχω μάθει καλά τό ἐργόχειρο». Δέν μοῦ τό εἴχανε διδάξει. Ἴσως φοβόντουσαν νά μήν φύγω. Αὐτός ὁ φόβος κυριαρχοῦσε στό Ἅγιον Ὄρος. Δέν τοῦ μάθαιναν τοῦ ὑποτακτικοῦ νά τελειώνει τό ἐργόχειρο, γιά νά μήν τούς φύγει. Ἐνῶ εἶναι ἀέρας γιά τόν μοναχό νά ξέρει ἐργόχειρο, γιατί ἔχει τρόπο νά πάρει τό παξιμάδι του.
Τό Ἅγιον Ὄρος γιά τήν βάπτιση ἀπό «ὁμόφυλο ζεῦγος»
Ἐξ ἀφορμῆς προσφάτων δημοσίων ἐμφανίσεων καὶ τοποθετήσων κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμη καὶ ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖες ἀφήνουν νὰ δημιουργηθεῖ ἡ ἐντύπωση ὅτι εἶναι δυνατὸν ἡ Ἐκκλησία νὰ δέχεται ὁποιαδήποτε ἄλλη μορφὴ οἰκογένειας, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν ποὺ θεσπίζει τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον, ἡ Ἱερὰ Κοινότης ἐπιθυμεῖ νὰ τοποθετηθεῖ καὶ δημοσίως.
Τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὡς χῶρος προσευχῆς καὶ ἀσκήσεως, μὲ ἀδιάσπαστη συνέχεια λειτουργικὴ καὶ πνευματική, εὔχεται ταπεινὰ ὑπὲρ τοῦ σύμπαντος κόσμου, γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀνεξαρτήτως διακρίσεων.
Τὸ μυστήριο τοῦ βαπτίσματος, μὲ τὸ ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος γίνεται μέλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ λαμβάνει τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀναμφισβήτητα ἀποτελεῖ τὴν ὁρατὴ ἔκφραση τῆς ἄπειρης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Ἡ προσπάθεια νὰ ζήσουμε σύμφωνα μὲ τὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο καὶ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ ἐξασφαλίζει τὶς προϋποθέσεις γιὰ τὴν συμμετοχὴ στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.
Περί ἐκτρώσεων († Ἀρχιμ. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Είναι η διασφάλιση της υγείας της μητέρας που επιθυμεί την άμβλωση επιχείρημα για την νομιμοποίηση των αμβλώσεων;
Είναι δικαιολογημένος ο νόμος υπέρ των αμβλώσεων όταν αυτός εκφράζει την κοινή γνώμη;
Από πότε το έμβρυο είναι άνθρωπος;
Με τις αμβλώσεις παραβιάζεται ο όρκος του Ιπποκράτη;
Τι συμβαίνει όταν κάποια που έκανε άμβλωση μετανοήσει εκ των υστέρων;
Ὁ κ. Γεώργιος Μπλάτζας, γιατρός τοῦ ὁσίου Παϊσίου, καταθέτει τό ἐξῆς:
Ο κ. Γεώργιος Μπλάτζας, γιατρός του οσίου Παϊσίου, καταθέτει το εξής: «Λίγο πριν από την κοίμησή του, τον επισκέφθηκε ο πατήρ Θεόκλητος Διονυσιάτης. “Γέροντα, είσαι μπροστά στον θάνατο”, του είπε. “Πώς το βλέπεις;”.
3 Αὐγούστου. Δαλμάτου, Φαύστου καὶ Ἰσαακίου ὁσίων. Θεοκλητοῦς ὁσίας, Σαλώμης τῆς μυροφόρου, Θεοδώρας τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. η΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ι΄ 12-22).
Α Κορ. 10,12 Ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ.
Α Κορ. 10,12 Ας τα έχωμεν, λοιπόν, υπ' όψιν αυτά ημείς οι σημερινοί Χριστιανοί, ώστε εκείνος που νομίζει, ότι στέκεται καλά εις την πίστιν, ας προσέχη μήπως πέση, όπως έπεσαν οι Εβραίοι τότε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
