Ἡ κρίση τῆς Συνοδικότητας στὴν σύγχρονη Ὀρθοδοξία

 

«Ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν» Νο 12: Ἡ κρίση τῆς Συνοδικότητας στὴν σύγχρονη Ὀρθοδοξία

Καλεσμένος: Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Πέτρος Χίρς, Διδάκτωρ Θεολογίας (Protopresbyter Peter Heers, D.Th) μας ἐνημερώνει.

- «Ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν». Ἡ διαδικτυακή ἐκπομπή τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν Μὲ τὸν Χαράλαμπο Ἂνδραλη. (youtube.com)

http://aktines.blogspot.com/2023/03/blog-post_20.html

Μόρφου Νεόφυτος: ''Ἀπειλεῖται τό λίκνο τῆς Σλαβικῆς Ὀρθοδοξίας· ἡ Λαύρα τοῦ Κιέβου''

Ὁ Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος ἀπαντᾶ σέ ἐρώτημα γιά τό Οὐκρανικό ζήτημα.

Ἀπόσπασμα ἀπό τήν Κβ΄ Πνευματική σύναξη διαλόγου μέ τόν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο «Ἀνάβοντας τόν ἀναπτήρα τῶν ἁγίων», πού πραγματοποιήθηκε στίς 15 Μαρτίου, 2023 στόν ἱερό ναό Παναγίας Χρυσελεούσης στήν κοινότητα Ἀκακίου τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου.

Στίς πνευματικές αὐτές συνάξεις ὁ Πανιερώτατος ἀπαντᾶ σέ ἐρωτήσεις τῶν πιστῶν πού τοῦ ὑποβάλλονται εἴτε γραπτῶς εἴτε προφορικῶς, ἐπώνυμα ἡ ἀνώνυμα.

romfea

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2023/03/blog-post_841.html#more

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Ἀνεκπλήρωτοι οἱ στόχοι τοῦ '21"

 

Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη [Κυριακή, 26 Μαρτίου 2023]


http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2023/03/21_27.html#more

Ἡ ἄπειρη καί αἰώνια ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο Γ2' .Γιατί πρέπει νά ἀγαποῦμε τόν Θεό (Γ2' μέρος 17ης μελέτης), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου . Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Η άπειρη και αιώνια αγάπη του Θεού στον άνθρωπο Γ2' Γιατί πρέπει να αγαπούμε τον Θεό   (Γ2' μέρος 17ης μελέτης), Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου Πνευματικά γυμνάσματα, 27-3-2023, Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Θέλετε νά δεῖτε ἄν ἕνας ἄνθρωπος εἶναι καλός; Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Θέλετε να δείτε αν ένας άνθρωπος είναι καλός; Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου, 14-3-2019

Δ Χαιρετισμοί- Βύρωνας...Πρωτοφανής μυροβλυσία στήν Παναγία Παρηγορήτρα

                    

Δ Χαιρετισμοί- Βύρωνας .Σήμερα 24-3 2023: Πρωτοφανής μυροβλυσία στην Παναγία Παρηγορήτρια- Ευαγγελισμός Θεοτόκου


https://proskynitis.blogspot.com/2023/03/blog-post_242.html

Μ. ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 28-3-2023

Μ. ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 28-3-2023 

https://www.youtube.com/live/cPFSXbk0ux4?feature=share

https://www.youtube.com/channel/UC8AGAhZvkGYVH-hOSmaQtHw?sub_confirmation=1

Ἀσκητές μέσα στον κόσμο Γ’: Μεταξία Ράππα

Στίς 15 Ὀκτωβρίου 1935 γεννήθηκε στήν Ὕδρα ἡ Μεταξία. Ἦταν κόρη τοῦ Ἀνδρέα Παπουτσῆ καί τῆς Ἀναστασίας Κόκκου, φτωχῶν βιοπαλαιστῶν. Ὅταν ἦταν πέντε ἐτῶν, μέ τό ἐθνικό ἔπος τοῦ 1940, ὁ πατέρας της ἐκλήθη νά ὑπηρετήση τήν Πατρίδα στά ἀλβανικά σύνορα. Πολέμησε ἡρωϊκά καί γύρισε ἀπό τόν πόλεμο μέ κρυοπαγήματα καί φυματίωση, ἀπό τήν ὁποία σέ λίγο καιρό ἐκοιμήθη. Ἤδη εἶχε 4 παιδιά. Τήν Μεταξία, τήν Ματίνα (πού σέ μικρή ἡλικία ἐκοιμήθη), τόν Θοδωρῆ καί τόν Δημήτρη. Ἄφησε πίσω του ὀρφανά καί γυναίκα ἐπίσης φυματική. Ἀπό τότε ἄρχισε τό δράμα τῆς Μεταξίας. Ἡ μάννα ἦταν ἑτοιμοθάνατη, ἐνῶ τό σπίτι ἄδειο ἀπό κάθε ἀγαθό. Ἐκείνη καί τ’ ἀδέλφια της ἔμειναν πεινασμένα καί ξυπόλυτα. Ξυπόλυτη ἡ Μεταξία ἀνέβαινε στά μαντριά γιά λίγο τυρόγαλο σέ ἡλικία 9-10 ἐτῶν. Κάποιοι τήν συμπονοῦσαν καί τῆς ἔδιναν. Ἄλλοι ἔλυναν τά σκυλιά γιά νά τήν κυνηγήσουν.Σ’ αὐτήν τήν τρυφερή ἡλικία ἔμελλε νά βιώση τόν θάνατο τῆς μητέρας της. Τήν στιγμή πού ἔσβηνε ἡ Ἀναστασία, ἡ Μεταξία τῆς φώναξε: «Μανννούλα μου!». Καί ἐκείνη γύρισε καί τήν κοίταξε, ἐνῶ ἀπό τά μάτια της κύλησαν δάκρυα. Οἱ γυναῖκες πού συμπαραστέκονταν τήν μελλοθάνατη, μάλωσαν τήν μικρή: «Παιδί μου τί ἔκανες; Τήν γύρισες ἀπ’ τόν ἄλλο κόσμο».

Σέ λίγο ἡ Ἀναστασία ἄφηνε τήν τελευταία της πνοή. Δύο-τρεῖς ἄνθρωποι φιλάνθρωποι καί ὁ ἐνάρετος ἱερέας π. Δημήτριος Χελιώτης βρέθηκαν νά τήν βάλουν πάνω σέ μία παλιόπορτα ἀπό ἕνα ἐρειπιο νά τήν διαβάσουν τήν νεκρώσιμη ἀκολουθία καί νά τήν θάψουν σέ μία ἄκρη τοῦ κοιμητηρίου, μέσα σ’ ἕνα σεντόνι. Κι ὅλα αὐτά μέσα στά σπαραξικάρδια ἀναφυλλητά τῆς δεκαετοῦς Μεταξίας.

Ἡ βίωση τοῦ θανάτου τῶν γονέων της ἔκανε τήν Μεταξία πονόψυχη καί ἐλεήμονα. Ζοῦσε τόν πόνο τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Μεγάλωσε μέ τήν αὐστηρή καθοδήγηση τῆς γιαγιᾶς Μεταξίας. Οἱ τακτικές ἐπισκέψεις τῆς ἐγγονῆς στό ὀργανωμένο κοινόβιο τῆς Ἁγίας Εὐπραξίας ἔσπειραν στήν ψυχή της τόν πόθο τῆς μοναχικῆς ζωῆς. Στήν Ὕδρα διετηρεῖτο ἔντονο ἀκόμα τό πνεῦμα τῆς φιλοκαλικῆς ἀναγεννήσεως, πού μετέφερε ἡ κολλυβαδική συνοδεία τοῦ Γέροντος Ἱεροθέου, Ἁγιορείτου Πνευματικοῦ καί κτήτορος τῆς σπουδαίας Μονῆς τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ. Ἡ Μεταξία, ὕστερα ἀπό κοπιαστική ἐργασία (μάζευε καί πουλοῦσε κουκουνάρια γιά προσανάμματα), καθόταν καί διάβαζε μερικά καθίσματα ἀπό τό Ψαλτήρι, τήν μελλοντική ἰσόβια ἀγάπη της.

Ρήσεις καί Διηγήσεις γερόντος Παϊσίου ια-ιε. Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

ι­α’

«Ὅ­ταν γλυ­καν­θῆ κα­νείς στήν εὐ­χή, δέν θέ­λει νά βγῆ ἀ­πό τό Κελ­λί του. Τό­τε ἡ εὐ­χή δέν κου­ρά­ζει, ἀλ­λά ξε­κου­ρά­ζει. Ὅ­ταν ἐ­μεῖς δέν θέ­λου­με νά βγοῦ­με ἀ­πό τό Κα­λύ­βι μας, ἀλ­λά ἀ­πό ἀ­γά­πη βγαί­νου­με καί θυ­σι­ά­ζου­με τήν ἡ­συ­χί­α μας χά­ριν κά­ποι­ου ἀ­δελ­φοῦ, τό­τε ὁ Θε­ός βλέ­πει τήν ἀ­γά­πη μας καί ἀ­να­πλη­ρώ­νει».

ι­β’

«Γιά τούς δρό­μους στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος, ὁ ἅ­γιος Νεῖ­λος εἶ­χε προ­φη­τέ­ψει ὅ­τι θἄρ­θη και­ρός πού τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος θά ζω­σθῆ ὅ­λο μέ μία κορ­δέλ­λα πα­νί (δρό­μοι), καί ὅ­τι τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος θά μεί­νει ἀ­πό τόν Ἅ­γιο Παῦ­λο καί πέ­ρα». (Δη­λα­δή μέ­χρι τήν Βί­γλα, δι­ό­τι μό­νο αὐ­τό τό κομ­μά­τι ἔ­μει­νε χω­ρίς δρό­μους).

ι­γ’

«Νά φε­ρώ­μα­στε μέ ἁ­πλό­τη­τα πρός το­ύς ἄλ­λους καί νά δε­χώ­μα­στε τίς πα­ρα­τη­ρή­σεις ἁ­πλά. Ἄν κι­νῆται κα­νε­ίς ἁ­πλά καί μέ κα­λο­ύς λο­γι­σμο­ύς, χα­ί­ρε­ται ὅ­ταν τόν μαλ­ώ­νουν».

Ἡσυχασμός: Ἡ κορυφαία ἔκφραση τῆς ὀρθοδόξου πνευματικότητας

ΗΣΥΧΑΣΜΟΣ: Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η λέξη Ησυχασμός παράγεται από το ρήμα ησυχάζω που σημαίνει βρίσκομαι σε κατάσταση σιγής, ηρεμίας και αυτογνωσίας. Ο ησυχαστής μοναχός, αλλά και λαϊκός, πλημμυρισμένος από θείο έρωτα, προσπαθεί να αποβάλλει κάθε κοσμική ενασχόληση και σκέψη, αποζητά την ησυχία και επικεντρώνεται στη μνήμη του Θεού, λέγοντας αδιάλειπτα την νοερά προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλό».

Η άσκηση αυτή καθαρίζει την καρδιά από κάθε πάθος και το νου από τους ακάθαρτους λογισμούς, τους οποίους υπαγορεύουν οι δαίμονες. Ο ησυχαστής έτσι αποκτά «νουν Χριστού», όπως είπε ο απόστολος Παύλος. Το μυαλό του, η καρδιά του, οι αισθήσεις του και γενικά ολόκληρη η ψυχοσωματική του υπόσταση γεμίζει από την άκτιστη χάρη και την παρουσία του Θεού, τον καθαρίζει από τους ρύπους της αμαρτίας, τον αγιάζει, τον καθιστά μέτοχο των ακτίστων ενεργειών του Θεού. Με την συνεχή άσκηση ο ησυχαστής αισθάνεται με τις σωματικές του αισθήσεις, βλέπει με τα σωματικά μάτια του το άκτιστο θείο φως, αυτό το φως που είδαν οι άγιοι απόστολοι στο όρος Θαβώρ.

Το ησυχαστικό κίνημα, υπήρχε από της ιδρύσεως της Εκκλησίας. Μεγάλοι Πατέρες της αρχαίας Εκκλησίας άσκησαν τον ησυχασμό, όπως ο Μ. Βασίλειος και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, οι οποίοι απομονώθηκαν στον Ήρι ποταμό στον Πόντο, όπου ασκήθηκαν στην ησυχία, την προσευχή, την μελέτη των Αγίων Γραφών, στο θείο στοχασμό και έφτασαν σε θαυμαστές θείες εμπειρίες και στη θεοπτία. Αλλά το ησυχαστικό κίνημα αναπτύχθηκε και μεσουράνησε τον 13ο και 14ο μ. Χ. αιώνα, με επίκεντρο το Άγιον Όρος. Πρώτος κομιστής και δάσκαλος υπήρξε ο Αναστάσιος ο Σιναΐτης. Συνεχιστής του ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (1296-1356), ο οποίος λάμπρυνε τον αγιορείτικο μοναχισμό.

Όμως το ησυχαστικό κίνημα πολεμήθηκε με σφοδρότητα από τον δυτικό παρεφθαρμένο χριστιανισμό και την σχολιαστική θεολογία. Το 1335 ο μοναχός, θεολόγος και φιλόσοφος Βαρλαάμ τον Καλαβρός, ήρθε από την Ιταλία στην ορθόδοξη ανατολή για να αντικρούσει το κίνημα του ησυχασμού. Βαθύτατα επηρεασμένος από αριστοτελισμό, τη λατινική θεολογία και τον σχολαστικισμό, δίδασκε πως ο άνθρωπος είναι αδύνατον να γνωρίσει, να προσεγγίσει και να ενωθεί με το Θεό. Επίσης δίδασκε πως ο Θεός είναι «κλεισμένος στον εαυτό του» και δε μπορεί να ενωθεί με τους ανθρώπους. Αντίθετα οι ορθόδοξοι Πατέρες, κάνοντας τη διευκρίνιση μεταξύ της ουσίας και των ενεργειών του Θεού, δίδασκαν πως η γνώση της ουσίας του Θεού είναι μεν αδύνατος, όχι όμως οι άκτιστες θείες ενέργειες, οι οποίες δίνονται ως ύψιστες δωρεές στους ανθρώπους και γίνονται φανερές σε όσους κατορθώνουν να καθαρθούν από τα πάθη τους.

Ἡ προετοιμασία γιά τόν θάνατο, Βίος καί Λόγοι-Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

152. Ἡ προετοιμασία γιά τόν θάνατο, Βίος καί Λόγοι-Ἁγ. Πορφυρίου, 29-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Μακάριοι οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες»[1]. Μακάριοι αὐτοί οἱ ὁποῖοι κοιμῶνται ἐν Κυρίῳ, αὐτοί οἱ ὁποῖοι ζοῦν γιά τόν Χριστό καί πεθαίνουν ἐν τῷ Χριστῶ, δηλαδή ἑνωμένοι μαζί Του.

«Δέν πρέπει νά μᾶς τρομάζει ὁ θάνατος», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος. «Δέν εἶναι τίποτε φοβερό. Εἶναι ἡ πόρτα πού μᾶς περνάει στήν αἰωνιότητα. Βέβαια χρειάζεται νά εἴμαστε προετοιμασμένοι, νά ζοῦμε ἀπ' αὐτή τή ζωή μέ τέτοιο τρόπο κοντά στόν Χριστό, ὥστε νά βρεθοῦμε κατ' εὐθείαν δίπλα Του, ὅταν φθάσουμε στήν μέλλουσα ζωή. Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι κανείς δέν ἦλθε ἐδῶ στή γῆ γιά νά ζήσει αἰώνια. Στόν Παράδεισο εἶναι ἡ αἰωνιότητα. Ἐκεῖ θά εἴμαστε ὅλοι μαζί, ὅσοι ἀγαπᾶμε τόν Χριστό καί θά ζοῦμε μέ χαρά πνευματική»[2]. Θά πρέπει νά σκεφτόμαστε τήν προσωρινότητα αὐτῆς τῆς ζωῆς, νά θυμόμαστε τόν θάνατο κι αὐτό εἶναι κάτι τό ἀληθινά σωτήριο, ὅπως μᾶς λένε ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες.

«Ἄν σκεφτόμαστε», λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, «συνέχεια καί καθημερινά τόν θάνατό μας, δέν θά ἁμαρτάναμε τόσο εὔκολα, ἀλλά καί θά ἑτοιμαζόμαστε γιά τήν αἰώνια πατρίδα μέ πολύ θάρρος καί ἐλπίδα. Θέλετε νά μάθετε γιατί ἔχει ἀποκρυφτεῖ ἀπό τόν Κύριο ἡ ἡμέρα τοῦ θανάτου τοῦ κάθε ἀνθρώπου; Γιατί ἄν τήν γνώριζε», ἀπαντάει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, «κανείς δέν θά φρόντιζε ποτέ γιά τήν ἀρετή στήν ἐπίγεια ζωή του, ἀλλά γνωρίζοντας καθένας τήν τελευταία ἡμέρα του, ἀφοῦ θά ἔπραττε ἄπειρα κακά, στό τέλος θά πλενόταν μέ τήν ἐξομολόγηση καί ἔτσι θά πέθαινε.

Φοβόμαστε τόν θάνατο, ὄχι ἐπειδή ἐκεῖνος εἶναι φοβερός, ἀλλά ἐπειδή οὔτε ἡ ἀγάπη πρός τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν μᾶς θέρμανε οὔτε ὁ φόβος τῆς γέενας», τῆς κολάσεως, «μᾶς κατέλαβε, καί ἐπιπλέον δέν ἔχουμε καί συνείδηση ἀγαθή. Θέλετε νά σᾶς ἀναφέρω καί μιά τέταρτη αἰτία;», λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. «Δέν ζοῦμε βίο σκληραγωγίας, ὅπως ἁρμόζει στούς χριστιανούς, ἀλλά τόν μαλθακό καί νωθρό βίο ζηλέψαμε.

“Μόνον ἐπάγη τό ξύλον, Χριστέ, τοῦ Σταυροῦ σου, τά θεμέλια ἐσαλεύθησαν τοῦ θανάτου, Κύριε”

Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, θα βρούμε πολλές φορές στον Όρθρο της μεγάλης αυτής εορτής το αρχαίο ρήμα “πήγνυμι” σε διάφορες μορφές, αλλά και σύνθετο (“ἐμπήγνυμι”, “προσπήγνυμι”).

“Πήγνυμι” λοιπόν σημαίνει “στερεώνω”, “κάνω κάτι να είναι σταθερό”, “καρφώνω”. Παρόμοια σημασία (με μεγαλύτερη έμφαση) έχουν και τα σύνθετα που αναφέραμε (από δε το “ἐμπήγνυμι” προέρχεται το νεοελληνικό “μπήγω/μπήζω”).

Βρίσκουμε λοιπόν στον Όρθρο φράσεις όπως:

“Μόνον ἐπάγη τὸ ξύλον, Χριστέ, τοῦ Σταυροῦ σου, τὰ θεμέλια ἐσαλεύθησαν τοῦ θανάτου, Κύριε” (“Και μόνο που στήθηκε/στερεώθηκε το ξύλο του Σταυρού σου, Χριστέ, τα θεμέλια του θανάτου σαλεύθηκαν, Κύριε”).

“Θεοτόκε Παρθένε, ἱκέτευε τὸν Υἱόν σου τὸν ἑκουσίως προσπαγέντα ἐν Σταυρῷ…” (“Θεοτόκε Παρθένε, να ικετεύεις τον Υιό σου, ο οποίος εκούσια καρφώθηκε σε Σταυρό…”)

“Τρεῖς σταυροὺς ἐπήξατο ἐν Γολγοθᾶ ὁ Πιλᾶτος, δύο τοῖς λῃστεύσασι, καὶ ἕνα τοῦ Ζωοδότου, ὃν εἶδεν ὁ ᾍδης καὶ εἶπε τοῖς κάτω· Ὦ λειτουργοί μου καὶ δυνάμεις μου, τίς ὁ ἐμπήξας ἧλον τῇ καρδίᾳ μου;”

(“Τρεις σταυρούς έστησε στον Γολγοθά ο Πιλάτος: δύο για τους ληστές, και έναν του Ζωοδότη, τον οποίο είδε ο Άδης και είπε στους κάτω: ‘Λειτουργοί μου και δυνάμεις μου, ποιος είναι εκείνος που έμπηξε καρφί στην καρδιά μου;’ ”).

Αξιοσημείωτη εδώ είναι η σύνδεση ανάμεσα στα καρφιά του Σταυρού του Χριστού και στο καρφί που μπήχτηκε στην καρδιά του Άδη.

«Δισεκατομμύρια ἐμβόλια Covid καίγονται παγκοσμίως γιατί κανείς δέν τά θέλει»

 

"Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες τῆς καύσης δισεκατομμυρίων δόσεων ἐμβολίων κατά τοῦ Covid σέ ὅλο τόν κόσμο γιατί κανείς δέν τά θέλει. Θά ἦταν καλύτερα νά τά εἴχαμε κάψει ὅλα ἀμέσως καί ἔτσι νά σώζαμε τήν ὑγεία καί τίς ζωές πολλῶν πολιτῶν". Αὐτά εἶπε μεταξύ ἄλλων ὁ Κροάτης βουλευτής τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου Μίσλαβ Κολάκουσιτς κάνοντας λόγο γιά τό μεγαλύτερο σκάνδαλο στήν ἱστορία.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 28-3-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 28-3-2023

https://www.youtube.com/live/Z9SeoPLHr0I?feature=share

Ἡ Ὁσία καὶ ἡ κτίση

Ἡ Ὁσία καὶ ἡ κτίση

Κάποια μέρα ἡ ὁσία Μπρίγκιτ εἶδε μερικὲς ἀγριόπαπιες νὰ κολυμποῦν στὸ νερὸ καὶ κάπου κάπου νὰ πετοῦν, καὶ συγκινημένη ἀπὸ τὸ θέαμα τὶς κάλεσε μὲ στοργὴ νὰ ἔρθουν κοντά της. Ἕνα σμῆνος πέταξε ἀμέσως καὶ ἔφθασε μπροστά της, δίχως κανένα φόβο, λὲς καὶ ἦσαν ἐξοικειωμένες μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Τότε ἐκείνη τὶς ἄγγιξε μὲ τὸ χέρι της καὶ ἀφοῦ τὶς χάϊδεψε γιὰ λίγο, τὶς ἄφησε νὰ πετάξουν πάλι στὸν οὐρανό. Καὶ ὕμνησε τὸν Δημιουργὸ ὅλων.

ΚΕΛΤΙΚΟ ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟ

Ἀρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου

Καθηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Φανερωμένης Νάξου

https://wra9.blogspot.com/2023/03/blog-post_195.html

28 Μαρτίου. Ἱλαρίωνος ὁσίου τοῦ νέου, ἡγουμένου μονῆς Πελεκητῆς (†754)· Ἡρῳδίωνος ἐκ τῶν 70 ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας Μ΄ 18-31).

Ησ. 40,18          τίνι ὡμοιώσατε Κύριον καὶ τίνι ὁμοιώματι ὡμοιώσατε αὐτόν;

Ησ. 40,18                  Σεις, που παρασύρεσθε εις την ειδωλολατρείαν, με τι παρομοιάσατε τον Κυριον; Με ποιά εικόνα παρομοιάσατε αυτόν.

Ησ. 40,19          μὴ εἰκόνα ἐποίησε τέκτων, ἢ χρυσοχόος χωνεύσας χρυσίον περιεχρύσωσεν αὐτόν, ὁμοίωμα κατεσκεύασεν αὐτόν;

Ησ. 40,19                  Μηπως ο ειδωλολάτρης τέκτων κατεσκεύασεν εικόνα και ο χρυσοχόος, αφού έλυωσε το χρυσίον μέσα στο χωνευτήριόν του, την περιεχρύσωσε και έτσι κατεσκεύασεν ομοίωμα του Θεού;