Ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τον Ἱερό Χρυσόστομο

ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Εβρ.9,1-7]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Υπομνηματισμός των εδαφίων Εβρ.9,1-14]

«Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν· σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος(:Είχε βέβαια και η πρώτη Διαθήκη νόμους και λατρευτικές διατάξεις, καθώς κι ένα επίγειο θυσιαστήριο. Κατασκευάστηκε δηλαδή το πρώτο διαμέρισμα της σκηνής, μέσα στο οποίο υπήρχε η λυχνία και η τράπεζα της προθέσεως και οι άρτοι που τοποθετούνταν πάνω σ’ αυτήν ως προσφορά στον Θεό. Και το πρώτο αυτό διαμέρισμα της σκηνής λεγόταν «Άγια». Έπειτα, πίσω από το δεύτερο καταπέτασμα ήταν το μέρος της σκηνής που λεγόταν «Άγια Αγίων». Στα «Άγια των Αγίων» υπήρχε ένα χρυσό θυμιατήριο και η Κιβωτός της Διαθήκης, που ήταν γύρω –γύρω καλυμμένη με χρυσάφι απ’ όλες τις πλευρές της. Μέσα στην κιβωτό αυτή υπήρχε μια χρυσή στάμνα που περιείχε από το περίφημο μάννα, καθώς επίσης και η ράβδος του Ααρών που είχε βλαστήσει θαυματουργικά, και οι θεοχάρακτες πλάκες της Διαθήκης. Πάνω από την κιβωτό υπήρχαν δύο χρυσά Χερουβίμ ένδοξα, που ανάμεσά τους εμφανιζόταν και μιλούσε ο Θεός. Αυτά σκέπαζαν με τα φτερά τους και σκίαζαν το χρυσό κάλυμμα της κιβωτού που ονομαζόταν «Ιλαστήριο». Αλλά για όλα αυτά δεν είναι τώρα καιρός να μιλήσουμε με λεπτομέρειες)»[Εβρ.9,1-5]·[ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτου Τρεμπέλα].

Έδειξε ο Παύλος από τον ιερέα, από την ιεροσύνη και από τη διαθήκη ότι εκείνη επρόκειτο να έχει τέλος· το δείχνει πλέον και από τη μορφή της ίδιας της σκηνής. Πώς; Μιλώντας για «Ἅγια» και για «Ἅγια Ἁγίων». Τα «Ἅγια» δηλαδή είναι σύμβολο του προηγούμενου καιρού -γιατί τότε γίνονταν όλα με θυσίες-, ενώ τα «Ἅγια Ἁγίων» είναι σύμβολα τούτου του παρόντος καιρού. Ονομάζει «Ἅγια Ἁγίων» τον ουρανό, και το ίδιο και καταπέτασμα του ουρανού, και τη σάρκα που εισέρχεται στο εσώτερο του καταπετάσματος, δηλαδή μέσω του καταπετάσματος της σάρκας Αυτού. Αλλά καλό είναι να μιλήσουμε εξετάζοντας από την αρχή το χωρίο αυτό.

Τι λέγει λοιπόν; «Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη». Ποια «πρώτη»; Η διαθήκη. «Δικαιώματα λατρείας». Τι σημαίνει «δικαιώματα»; Σύμβολα ή διατάξεις. Σαν να έλεγε «τότε είχε, ενώ τώρα δεν έχει». Δείχνει ότι αυτή τα παραχώρησε ήδη σε αυτόν· γιατί λέγει «τότε είχε». Ώστε τώρα, αν και παραμένει, δεν υπάρχει.

Saint Arsenios the Great, The wisdom of the Holy Fathers (Pt. 3), Archim. Savvas Agior.

Saint Arsenios the Great, The wisdom of the Holy Fathers (Pt. 3), Archim. Savvas Agior., 19-11-2023

 

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ/ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, 20-11-2023

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ/ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, 20-11-2023 

https://www.youtube.com/live/N83qG9uP8M4?si=in_ZyU3Wo_7Z20Bw

α. Το ψεύτικο δὲν ἀναπαύει, β. Ἡ σωστὴ συνείδηση πληροφορεῖ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΟΜΙΛΙΑ_α.Το ψεύτικο δὲν ἀναπαύει, β. Ἡ σωστὴ συνείδηση πληροφορεῖ, Ἁγ. Παΐσίου, 19-11-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου  Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

Ἡ αἰτία τῆς σκλαβιᾶς μας εἶναι ἡ ἁμαρτία , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν» , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀνάγκη τῆς μὴ συμπόρευσης μὲ ἀνθρώπους ποὺ μᾶς σκανδαλίζουν , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Εἶναι σφάλμα ὅταν ἡ ἀπάντηση τοῦ πνευματικοῦ δὲν μᾶς ἀναπαύει νὰ ἐρωτῶνται ἄλλοι ἱερεῖς-πνευματικοί;Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτη

 

Ἡ "Θεία ψυχανάλυση" (Γενικὴ ἐξομολόγηση) , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀμφίεσις τῶν χριστιανῶν

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Ἡ ἀμφίεσις τῶν χριστιανῶν

«Ὡσαύτως καὶ τὰς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσµίῳ, µετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσµεῖν ἑαυτάς, µὴ ἐν πλέγµασιν ἢ χρυσῷ ἢ µαργαρίταις ἢ ἱµατισµῷ πολυτελεῖ» (Α΄ Τιμ. β΄, 9). (Δηλ.: Τὸ ἴδιο θέλω καὶ αἱ γυναῖκες νὰ προσεύχωνται µὲ ἐνδυµασίαν σεµνήν, νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτόν τους µὲ συστολὴν καὶ σωφροσύνην, ὄχι µὲ φιλάρεσκα πλεξίµατα τῶν µαλλιῶν τους ἢ µὲ χρυσᾶ ἢ µαργαριταρένια κοσµήµατα ἢ µὲ ροῦχα πολυτελῆ).

Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης γράφει σὲ κάποια Θεανὼ τὰ ἑξῆς πολὺ σημαντικά: «Ἡ ἀγάπη σου στὰ κοσμήματα, ἡ λαμπρότητα τῶν πολύτιμων λίθων καὶ μαζὶ μ’ αὐτὰ καί τό πολύ χρυσάφι, καί τά καλοπλεγμένα μαλλιά, καί τά βαψίματα τῶν ματιῶν καί ὅλη ἡ τέχνη τῆς ὀμορφιᾶς καί ἡ σπουδή σου σ’ αὐτά, ὅπως πληροφοροῦμαι, ἔρχονται σ’ ἀντίθεση μέ τή σεμνότητα τοῦ μέτρου καί τήν προσβάλλουν, ἀλλά καί δείχνουν πώς ἀκόμα μέσα σου λυσσοῦνε τά πάθη. Ἐάν λοιπόν, ξέχασες τήν ὑπόσχεσή σου, μέ τήν ἐπιστολή μου αὐτή σοῦ τήν ὑπενθυμίζω…».

Γιά τίς ἀπρόσεκτες γυναῖκες, πού τολμοῦν νά μεταφέρουν τόν καλλωπισμό τους καί κατά τήν ὥρα τῆς λατρείας, λέγει ὁ ἱ. Χρυσόστομος: “Τή στιγμή πού ὁ Παῦλος συμβουλεύει τίς γυναῖκες νά μή καλλωπίζωνται και νά μή ντύνωνται κοσμικά, ἐσύ ἔρχεσαι νά προσευχηθῆς στό Θεό ὁλοστόλιστη μέ τά χρυσαφικά σου; Μήπως ἦλθες γιά νά χορέψης; Μήπως ἦλθες γιά γαμήλια διασκέδαση; Μήπως ἦλθες γιά πανηγύρι; Πέταξε μακριά αὐτή τήν ὑποκριτική ἀμφίεση. Αὐτά εἶναι γνωρίσματα καί ἐμφανίσεις τῶν γελωτοποιῶν καί τῶν χορευτῶν.Μή μιμεῖσαι τίς πόρνες…”».

Καὶ ὄχι μόνο στολίδια, ἀλλὰ ἀλλάξανε καὶ τὴν ἐνδυμασία, βάζοντες οἱ γυναῖκες ἀνδρικὰ ἐνδύματα καὶ ἄνδρες γυναικεῖα. Δυστυχῶς ὅλα αὐτὰ ὁδηγοῦν στὸν λεγόμενο «ἑρμαφροδιτισμό».

«Τὰ δι’ ἄκραν ἀκολασίαν γενόμενα», σχολιάζει ὁ ἱερὸς ἑρμηνευτὴς Θεοδώρητος. Διότι, συνεχίζει, «καὶ ἄνδρες παρανομίᾳ συζῶντες γυναικῶν ἐσθήματα (=φορέματα) περιβάλλονται, καὶ γυναῖκες ὡσαύτως λαγνείᾳ συντεθραμμέναι (= ἀναθρεμμένες μέσα στὴν ἀκολασία), τὰ (ἐνδύματα τῶν) ἀνδρῶν ἀμφιέννυνται (=ἐνδύονται). Ἀκολασία, λαγνεία, παρανομία, ἠθικὴ καὶ φυσικὴ διαστροφή. Ἐσχάτη ἀλαζονεία καὶ ὕβρις πρὸς τὸν Ἅγιο Θεό.

Ἡ ὁσία Εὐφροσύνη ἡ Νέα

Η οσία Ευφροσύνη η Νέα

8 Νοεμβρίου

Η οσία Ευφροσύνη(1) γεννήθηκε στην Πελοπόννησο στα μέσα του 9ου αιώνα, μεγάλωσε στην Καλαβρία και κατόπιν την έστειλαν στον θείο της Αγέλαστο στην Κωνσταντινούπολη. Για να αποφύγει τον γάμο για τον οποίο την προόριζαν και επιθυμώντας να αφιερωθεί στον Θεό και να ζήσει εν παρθενία, έφυγε από το σπίτι και για τρεις μήνες κρυβόταν σε έναν παλαιό μύλο.

Ντυμένη άνδρας και με το όνομα Ιωάννης, επιβιβάστηκε σε ένα καράβι και μετέβη σε μια μονή, όπου μετά από δεκαπέντε έτη υποδειγματικού βίου σε όλες τις απαιτήσεις της μοναχικής πολιτείας εκλέχθηκε ηγούμενος. Φοβούμενη τη μάταιη φήμη του κόσμου τούτου, αναχώρησε για να ζήσει στην ησυχία, υποτασσόμενη για δέκα χρόνια σε ένα γέροντα ερημίτη.

Περί το 903, έλαβε ξανά τη γυναικεία της εμφάνιση και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ίδρυσε μια μονή παρθένων κοντά στον ναό της Ζωοδόχου Πηγής(2). Εγκαταβίωσε εκεί έγκλειστη σε ένα υπόγειο κελλί, όπου μία φορά την εβδομάδα δεχόταν την πενιχρή τροφή της.

Νόσος τῆς πόλεως

Νόσος τῆς πόλεως

Γράφει η Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος

Ἡ αἰδώς καί ἡ δίκη ἀποτελοῦν στοι­­χειώδεις προϋποθέσεις τῆς πολιτικῆς τέχνης, τῆς ἱκανότητας δηλαδή μέ τήν ὁποία ἐφοδιάστηκε ὁ ἄνθρωπος, γιά νά ὀργανώνει πολιτεῖες καί νά μπορεῖ ὅσο γίνεται νά συμβιώνει ἁρμονικά μέ τούς ἄλλους. Νά θυμίσουμε ὅτι, σύμφωνα μέ τόν Πλάτωνα, «ἡ πόλη γεν­νήθηκε, γιά νά μπορέσουν νά ζήσουν οἱ ἄνθρωποι, ἀλ­λά συνεχίζει νά ὑπάρχει γιά νά ζοῦν κα­λά». Παραθέτουμε σύντομα -λόγῳ τῆς ἐπικαιρότητας- τόν πρωταγόρειο μύθο, πού δια­σώζει ὁ ὁμώνυμος πλατωνικός διάλογος:

Ὅταν οἱ θεοί ὁλοκλήρωσαν τά ἐκ­μαγεῖα τῶν δημιουργημάτων τους καί ἦρθε ἡ ὥρα νά τά παρουσιάσουν, ἀνέθεσαν στόν Προμηθέα καί τόν Ἐπιμηθέα νά ἐπιλέξουν καί νά μοιράσουν στό κάθε εἶδος τίς κατάλληλες ἰδιότητες καί τά ἀπαραίτητα ὅπλα ἄμυνας. Πρῶ­τος ὁ Ἐ­πιμηθέας ἀνέλαβε αὐτό τό ἔργο. Ἔ­τσι, τό κάθε πλάσμα ἀπέκτησε τό δικό του ἰδιαίτερο στοιχεῖο, πού θά τοῦ ἐξασφάλιζε τήν ἐπιβίωσή του, ὅπως τήν ταχύτητα, τόν ὄγκο, τή δύναμη, τήν εὐελιξία, τά φτερά, τό πυκνό τρίχωμά του, τό σκληρό δέρμα κ.ο.κ.

Ξεχάστηκε ὅμως ὁ Ἐπιμηθέας καί διέθε­σε ὅλες τίς εὐεργετικές ἰδιότητες καί ὅλα τά ὅπλα στά ζῶα, χωρίς νά κρατήσει κάτι γιά τόν ἄνθρωπο. Τότε, ἀνέλαβε ὁ Προμηθέας νά κλέψει ἀπό τόν Ἥφαιστο τή φωτιά, τήν ὁ­ποία, ἐν εἴδει ἔντεχνης σοφίας, δώρισε στόν ἄνθρωπο καί τόν κατέστησε ἔτσι παντοδύναμο δημιούργημα μεταξύ τῶν ὑπολοίπων ἐμβίων ὄντων.

Ὡστόσο, ὁ Δίας διαπίστωσε ὅτι κα­μιά προμηθεϊκή εὐεργεσία, καμιά ἔντεχνη σοφία δέν θά μποροῦσε νά ἐξα­σφαλίσει τήν ἁρμονική συμβίωση τῶν ἀνθρώπων χωρίς δύο στοιχεῖα, τά ὁποῖα ἐκεῖνος μέ τή θεϊκή του σοφία θά κληροδοτοῦσε στό ἀνθρώπινο γέ­νος. Κι αὐτά ἦταν ἡ Αἰδώς καί ἡ Δίκη. Δηλα­δή, ὁ αὐτοσεβασμός καί ἡ δικαιοσύνη.

Κυριακή Θ Λουκᾶ. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τήν παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 12,16-21]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΦΡΟΝΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥ

«Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, ῾Ορᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας, ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ(:Και είπε σε όσους τον άκουγαν: ‘’Να προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας. Η πλεονεξία δεν μπορεί καθόλου να κάνει τη ζωή σας άνετη και χαρούμενη· διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα περίσσια πλούτη του και δεν διατηρείται από τα υπάρχοντά του. Τα πολλά του πλούτη δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν τη μακροζωία και την ευχάριστη ζωή’’)»[Λουκ.12,16].

Μας παρουσίασε ο Κύριος την πλεονεξία ως βόθρο διαβολικό, την οποία ο σοφός απόστολος Παύλος, όπως είπαμε, την ονομάζει και ειδωλολατρία: «Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία(:Νεκρώστε λοιπόν τα μέλη σας που επιθυμούν τις γήινες απολαύσεις και ηδονές. Νεκρώστε την πορνεία, την ακαθαρσία, κάθε πάθος και υποδούλωση στο κακό, κάθε κακή επιθυμία και την πλεονεξία, η οποία είναι λατρεία στο είδωλο του χρήματος)»[Κολ.3,5], επειδή αυτή ταιριάζει μόνο σε εκείνους που δε γνωρίζουν τον Θεό, ή και είναι ισοβαρείς σε βεβήλωση με εκείνους που λατρεύουν ξύλα και πέτρες. Γι’ αυτό λέγει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός: «῾Ορᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας(:Να προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας)», δηλαδή και μικρή και μεγάλη· γιατί ο πλεονέκτης είναι ασθενής, και σηκώνει τα μάτια του παρακλητικά μόνο σε Εκείνον που με όσα έπαθε μπορεί να τον αγανακτήσει.

Και Εκείνος, επειδή είναι και δίκαιος και αγαθός, δέχεται βέβαια την παράκληση, αλλά σε αυτούς που έχουν διαπράξει αδικίες, επιβάλλει τις τιμωρίες. Και αυτό θα το μάθεις από αυτά που λέγει με τη φωνή των αγίων προφητών: «Διὰ τοῦτο ἀνθ᾿ ὧν κατεκονδυλίζετε πτωχοὺς καὶ δῶρα ἐκλεκτὰ ἐδέξασθε παρ᾿ αὐτῶν, οἴκους ξεστοὺς ᾠκοδομήσατε καὶ οὐ μὴ κατοικήσητε ἐν αὐτοῖς, ἀμπελῶνας ἐπιθυμητοὺς ἐφυτεύσατε καὶ οὐ μὴ πίητε τὸν οἶνον αὐτῶν. ὅτι ἔγνων πολλὰς ἀσεβείας ὑμῶν, καὶ ἰσχυραὶ αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν, καταπατοῦντες δίκαιον, λαμβάνοντες ἀλλάγματα καὶ πένητας ἐν πύλαις ἐκκλίνοντες(:Για τούτον τον λόγο, επειδή γρονθοκοπούσατε και μωλωπίζατε τους φτωχούς και λαμβάνατε εκβιαστικώς δώρα από αυτούς, με τα οποία ανοικοδομήσατε πολυτελείς οίκους με λαξευτούς λίθους, σας λέγω ότι δεν θα κατοικήσετε σε αυτούς. Φυτέψατε ωραίους καρποφόρους αμπελώνες και δεν θα πιείτε οίνο από αυτούς. Θα βαδίσετε σε καταστροφή και αφανισμό, διότι εγώ γνώρισα ότι οι ασέβειές σας είναι πολλές, οι αμαρτίες σας βαριές, διότι καταπατούσατε το δίκαιο, λαμβάνατε ανταλλάγματα και παραβλέπατε το δίκαιο των φτωχών, όταν ως δικαστές κληθήκατε να δικάσετε κοντά στις πύλες της πόλεως)» [Αμώς, 5,11-12].

Παλαιστίνη: τόπος τοῦ Θεοῦ ἤ τοῦ μίσους;

Παλαιστίνη: τόπος του Θεού ή του μίσους;

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η Παλαιστίνη έχει και την ονομασία «Άγιοι Τόποι» και ειδικότερα Ιερουσαλήμ σημαίνει «πόλη της ειρήνης» και αποτελεί το κέντρο του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού και ένα από τα τρία κέντρα του Ισλάμ, τα άλλα δύο είναι η Μέκκα και η Μεδίνα. Σήμερα η Παλαιστίνη είναι τόπος, όπου το μίσος ξεχειλίζει και προκαλεί ποταμό αίματος, κυρίως σε αθώους, ανήμπορους και άοπλους ανθρώπους. Ο πόλεμος που διεξάγεται σήμερα εκεί δεν έχει γεωπολιτική μορφή, είναι θρησκευτικός.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος στο περισπούδαστο σύγγραμμά του «Ισλάμ» σημειώνει πως οι παροτρύνσεις του Κορανίου προς δυναμική αντιμετώπιση των «απίστων» είναι πολλές και άμεσες και προσθέτει ότι όπου η πειθώ δεν έφερε αποτέλεσμα, το ξίφος αποδεικνυόταν πειστικότερο…Οι εκτός της κυριαρχίας του Ισλάμ χώρες ονομάζονται «Οίκος πολέμου» και, όπως γράφει ο Μακαριώτατος, δια μέσου του «ιερού πολέμου» (τζιχάντ) επεκτάθηκε από το Γιβραλτάρ έως τον Ινδό ποταμό.

Οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν πως ο Μωάμεθ μεταφέρθηκε με θαυμαστό τρόπο από τη Μέκκα στα Ιεροσόλυμα και από εκεί στον ουρανό ενώπιον του θρόνου του Θεού. Το 638 οι υπό τον χαλίφη Ομάρ Άραβες κατέλαβαν τα Ιεροσόλυμα και επέβαλαν στους Χριστιανούς και στους Ιουδαίους κεφαλικό φόρο (χαράτσι), αλλά τους επέτρεψαν να έχουν εσωτερική αυτονομία στην εκτέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων. Ειδικότερα στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Σωφρόνιο και στο «βασιλικό έθνος των Ελλήνων» ο Ομάρ έδωκε εγγράφως «ασφάλεια ζωής, ελευθέρας εξασκήσεως των της θρησκείας και την κυριότητα των προσκυνημάτων».

20 Νοεμβρίου. Προεόρτια τῶν εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου· Γρηγορίου Δεκαπολίτου (†816) ὁσίου, Πρόκλου Κωνσταντινουπόλεως (†447). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτ. κε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Θεσ. α΄ 1-10).

Β Θεσ. 1,1         Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ ἡμῶν καὶ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ·

Β Θεσ. 1,1                  Ο Παύλος και ο Σιλουανός και ο Τιμόθεος εις την Εκκλησίαν των Θεσσαλονικέων, η οποία έχει ιδρυθή και υπάρχει εν τω ονόματι του Θεού και Πατρός ημών και του Κυρίου Ιησού Χριστού,

Β Θεσ. 1,2         χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Β Θεσ. 1,2                 είθε να είναι εις σας η χάρις και η ειρήνη από τον Θεόν Πατέρα μας και τον Κυριον Ιησούν Χριστόν.

Ἀλβανία: Ἡ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου μετατράπηκε σέ στάβλο βοοειδῶν!

Η 120χρονη εκκλησία της Λεσίτσα της Περμετής, είναι ερειπωμένη και έχει μετατραπεί σε στάβλο για τα βοοειδή του χωριού.

Ο ιερέας της περιοχής ζητά την επιστροφή της εκκλησίας στην αρχική της μορφή για να δεχθεί τους πιστούς ως εκκλησία.

Όπως σημειώνει το αλβανικό δημοσίευμα, οι ξύλινες αγιογραφίες έχουν παραμείνει ως ζωντανή απόδειξη της ύπαρξης του λατρευτικού αντικειμένου από την ίδρυσή της πριν από 120 χρόνια.

Όπως σημειώνεται, το κομμουνιστικό καθεστώς μετέτρεψε την εκκλησία σε κέντρο πολιτισμού παρεμβαίνοντας στη δομή στήριξης είχε καταστεί τόπος για την ψυχαγωγία των κατοίκων.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΔΕΚΑΠΟΛΙΤΟΥ, 27-11-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΔΕΚΑΠΟΛΙΤΟΥ, 27-11-2023 

https://www.youtube.com/live/Jq7ayKIcdZg?si=Os8yPFdgDbgKD09M