Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 29-04-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων στ΄ 1 - 7

στ΄ 1 - 7

                                                      
Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον Κεφ. ΙΕ΄ 43 - 47 & ΙΣΤ΄ 1 - 8

ΙΕ΄ 43 - 47 & ΙΣΤ΄ 1 - 8



Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τό τέλος-ἀρχή τῆς «ἀβράδυαστης μέρας» τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.Οἱ τελευταῖες του ἡμέρες «Βάζει μετάνοια» σέ ὅλους καί ἐξομολογεῖται.

«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(Ι.Μ. ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ, ΒΙΓΛΑ, Ι.Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ) 1915-2004

ΤΟ ΤΕΛΟΣ – ΑΡΧΗ

ΤΗΣ «ΑΒΡΑΔΥΑΣΤΗΣ ΜΕΡΑΣ»

ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Οἱ τελευταῖες του ἡμέρες

«Βάζει μετάνοια» σέ ὅλους καί ἐξομολογεῖται.

Τό τελευταῖο διάστημα τῆς ἐπίγειας ζωῆς του, τόν εἶχαν μεταφέρει δύο-τρία κελλιά, πιό δίπλα ἀπό τό νοσοκομεῖο. Ὁ διακονητής κοιμόταν κάπου ἀνάμεσα.

Λίγες ἡμέρες πρίν τήν «ἔξοδό» του ἐκάλεσε ὅλους τούς πατέρες ἀπό τό Μοναστήρι, καθώς καί τούς παλιούς συμμοναστές του ἀπό τήν Βίγλα. Ἐνώπιον τοῦ Ἡγουμένου π. Προδρόμου «ἔβαλε μετάνοια», ζήτησε συγγνώμη ἀπό ὅλους καί τοῦ διαβάστηκε συγχωρητική εὐχή.

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο: Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου, «Ἕνας ἀπό τούς τελευταίους» Γέροντας Εὐθύμιος Ἁγιορείτης (Ἱ.μ. Κωσταμονίτου, Βίγλα, Ἱ.μ. Μεγίστης Λαύρας) 1915-2004.

Σχῆμα 14Χ20.5, Σελίδες: 96, Τιμή: 4€

Τηλέφωνο παραγγελιῶν γιά τό βιβλίο: 6947612075  ἤ στό e-mail: hristospanagia@yahoo.gr

Κυριακή τῶν Μυροφόρων: Λόγος εἰς τάς Μυροφόρους καί εἰς τήν θεόσωμον ταφήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί εἰς τόν Ἰωσήφ τόν ἀπό Ἀριμαθαίας, καί εἰς τήν τριήμερον Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ (Γρηγορίου Πατριάρχου Ἀντιοχείας)

 

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον: Ιε.43 – ιστ.8.

"Τω καιρώ εκείνω, ελθών Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, ευσχήμων βουλευτής, ός και αυτός ήν προσδεχόμενος την βασιλείαν του Θεού, τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον, και ητήσατο το σώμα του Ιησού. Ο δέ Πιλάτος εθαύμασεν ει ήδη τέθνηκε” και προσκαλεσάμενος τον κεντυρίωνα επηρώτησεν αυτόν, ει πάλαι απέθανε. Και γνούς από του κεντυρίωνος εδωρήσατο το σώμα τω Ιωσήφ. Και αγοράσας σινδόνα και καθελών Αυτόν, ενείλησε τη σινδόνι, και κατέθηκεν Αυτόν εν μνημείω, ο ήν λελατομημένον εκ πέτρας. Και προσεκύλισε λίθον επί την θύραν του μνημείου. Η δέ Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία Ιωσή εθεώρουν πού τίθεται.

Γέρων Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης.Λόγοι διδαχῆς-Θεία Χάρις

Θεία Χάρις

Ἡ θεία χάρις μία εἶναι, ἀλλὰ κατὰ τὸ μέτρον τοῦ καθενὸς ἐμφανίζεται, ἐργάζεται, ὀρᾶται, ναί, ὀρᾶται! Ἄχ, καὶ πόσον σκιρτάει μέσα σου ὅταν βλέπεις, ὅταν αἰσθάνεσαι αὐτὴν τὴν θεία χάρη! «Ἐγὼ εἶπα, θεοὶ ἐστὲ καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντες» (Ψαλμ. 81,6).

Ὦ! χάρις, χάρις! Ἔλα καὶ σὲ μᾶς, ἔλα γρήγορα, ἔλα. Πόσον ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος, πῶς μεταβάλλεται, πῶς γίνεται ὁ ταλαίπωρος ἄνθρωπος ὅταν τὸν ἐπισκιάσει ἡ θεία χάρις! Αὐτὴ ἡ θεία χάρις ἔκανε τοὺς μάρτυρας ὄχι μόνον νὰ μὴν αἰσθάνονται τοὺς πόνους τοῦ μαρτυρίου των, ἀλλὰ καὶ νὰ χαίρονται ποὺ μαρτυροῦν διὰ τὸν Χριστόν. «Ἕνεκά Σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν, ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς» (Ψαλμ. 43, 23). Ἄλλο νὰ αἰσθάνεσαι καὶ ἄλλο νὰ διαβάζεις ἢ νὰ ὁμιλεῖς περὶ θείας χάριτος.

Αὐτὴ ἡ θεία χάρις ἔκανε τὸν Μοτοβίλωφ, τὸν μαθητὴ τοῦ ἁγίου Σεραφεὶμ τοῦ Σαρώφ, νὰ μὴ μπορεῖ νὰ δεῖ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἁγίου ἀπὸ τὴν ὑπερβολικὴ λάμψη αὐτοῦ. Νὰ ἀναφέρω καὶ ἄλλο; Διατὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ δὲν ἠδύναντο νὰ ἀτενίσουν, νὰ ἴδουν τὸ πρόσωπον τοῦ προφήτου Μωϋσέως, ὅταν κατέβηκε ἀπὸ τὸ ὅρος Σινᾶ κρατώντας τὰς δύο θεοχαράκτους πλάκας τοῦ γραπτοῦ Νόμου, καὶ ἠναγκάσθη ὁ Προφήτης νὰ τὸ σκεπάσει;

Διάλογος περί τηλεοράσεως μέ τόν γέροντα Πετρώνιο. (Μέρος Δ΄)

Διάλογος περί τηλεοράσεως

μέ τόν γέροντα Πετρώνιο (†)
Δικαῖον τῆς Ρουμάνικης Σκήτης τοῦ Τιμίου Προδρόμου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας Ἁγίου Ὅρους

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε 

   - Πάτερ, τί τραβᾶ τούς ἀνθρώπους;  Σήμερα δισεκατομμύρια ἄνθρωποι κυττάζουν τηλεόρασι. Ἀλλά τί τούς τραβᾶ νά στέκωνται μπροστά της ὅλη τήν ἡμέρα καί τή νύκτα; Ἔχουν ἄραγε τήν ἐντύπωσι, ὅτι δέν μποροῦν νά ζήσουν χωρίς αὐτήν;
  -  Οἱ ἄνθρωποι ἀπεμακρύνθηκαν ἀπό τόν Θεό καί δέν τρέφονται μέ τά πνευματικά δῶρα Του. Ὑπετίμησαν τά πνευματικά χαρίσματα, τόν ἀληθινό ἄρτο καί ζοῦν μέ ἄλλα πράγματα. Αὐτό εἶναι ἡ μόνη ἐξήγησις. Ἀλλά σκεφθῆτε κι ἐσεῖς!
Ἄρα γε σώζεται ὁ ἄνθρωπος πού χάνει τόν χρόνο του ἄσκοπα; Μπορεῖς νά σταθῆς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ λέγοντας: «Κύριε, δέν εἶχα χρόνο νά προσευχηθῶ, δέν εἶχα χρόνο νά κάνω ὅ,τι ἔπρεπε, διότι ἐκύτταζα στήν τηλεόρασι, ἐμάθαινα τίς εἰδήσεις καί τί συμβαίνει στόν κόσμο;...

«Μακάριοι οἱ πενθοῦντες ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται».Φτώχεια-Στέρηση

«Μακάριοι οἱ πενθοῦντες ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται»

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

“Μακάριοι οἱ πενθοῦντες,

ὅτι αὐτοί

παρακληθήσονται”

(Ματθ. Ε΄.4)

 Φτώχεια


Δέξου ὅλες τίς κακουχίες χωρίς μεμψιμοιρία καί γογγυσμό. Νά εἶσαι σίγουρος ὅτι αὐτές εἶναι τό χρέος σου, χρέος πού ὀφείλεις νά ἐξοφλήσεις. Ἐσύ ὁ ἴδιος λές πώς ὅσο ἤσουν νέος, πλούσιος καί ὑγιής, ἡ καρδιά σου ἦταν ἀναίσθητη, πωρωμένη, καί τό κεφάλι σου κούφιο. Ἀπό τότε πού γέρασες, ἀρρώστησες κι ἔχασες τά πλούτη σου, ἔγινες πιό καλός, πιό συνετός, ἐνῶ ἔχεις ἀρκετούς λόγους νά εἶσαι χαρούμενος καί κανένα λόγο νά εἶσαι ἀπελπισμένος.

Δές λοιπόν τώρα πού ἡ φτώχεια σου δέν εἶναι μόνο ἐξωτερική. Δές πού ἔγινες ἐπιπλέον καί «πτωχός τῷ πνεύματι». Καί ὁ Κύριός μας κανένα δέν ἀγαπᾶ τόσο , ὅσο τόν ὁλοκληρωτικά φτωχό.

Λάμπει ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ. Ἐμπειρίες νεοφώτιστων ὀρθόδοξων Ἀφρικανῶν.

Φωτ.αρχείο π.Δαμασκηνού Γρηγοριάτου

Λάμπει ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ 

Ἐμπειρίες νεοφώτιστων ὀρθόδοξων Ἀφρικανῶν

Στήν γιορτή τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου τοῦ ἔτους 2005 βαπτίσθηκαν στήν ἐκκλησία Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου 15 μπουρουντέζοι Ἀδελφοί μας.
Ἀνάμεσά τους καί ὁ τελειόφοιτος τῆς νομικῆς Δαμασκηνός Bilizi. Δέν τοῦ ζήτησα ἀκόμη νά μοῦ περιγράψει τί αἰσθάνθηκε στήν βάπτισί του. Ὅμως, μόνος του μοῦ εἶπε ὅτι, ὅταν πῆγε τό ἀπόγευμα στό σπίτι του, μετά τήν βάπτισί του, ἐκρέμασε τόν ξύλινο μεγάλο Σταυρό πού τοῦ ἔδωσα, στό τοῖχο τοῦ δωματιοῦ του.
Τό βράδυ, μετά τήν προσευχή του,  πρίν κοιμηθῆ, εἶδε ἕνα  θαυμαστό φαινόμενο.

Πνευματικοί Διάλογοι μέ τόν Ρουμάνο ἡσυχαστή π. Ἡλίε Κλεόπα. Τρίτη συνομιλία (ἐρωτ. 99-106)

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα

Τρίτη συνομιλία (ερωτ. 99-106)

Άγιον Πάσχα 1983 Ιερομόναχος Ιωαννίκιος Μπάλαν

99.    Με ποιες προϋποθέσεις εξομολογούνται και κοινωνούν τα παιδιά, οι γέροντες και οι βαρειά άρρωστοι;

Τα μικρά παιδιά μέχρι τα έξι - επτά χρόνια των, εάν είναι βαπτισμένα, κοινωνούν χωρίς εξομολόγηση, αναλόγως των περιστάσεων. Η εξομολόγησή τους αρχίζει από την ηλικία των επτά ετών. Οι γέροντες και οι ασθενείς είναι καλό να κοινωνούν κάθε τρεις εβδομάδες, εάν δεν έχουν κάποιο κώλυμα για την Θεία Κοινωνία. Εάν αμάρτησαν με θανάσιμο αμάρτημα, οι Άγιοι Πατέρες κανονίζουν να κοινωνούν μόνο στο κρεβάτι του θανάτου, εκτός καί εάν μετανόησαν ειλικρινά.

Αὐτός πού ἀγαπᾶ ἀκτινοβολεῖ στόν ἀγαπώμενο καί γενικά στό περιβάλλον του τήν Θεία Χάρη

 

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

1)Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία.

 

 

 Γ) Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία εἶναι ζωή « ἐν Χριστῷ ἑνότητος» και ἀληθινῆς «ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας».

Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, μᾶς ἑνοποιεῖ μέ τόν Χριστό, ἀλλά καί μεταξύ μας. Διαμορφώνεται ἔτσι μία τέλεια κοινωνία ἀγάπης, κατά τό πρότυπο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Μόνο διά μέσου τῆς Θείας Χάρης μποροῦν δυό ἄνθρωποι, ἔλεγε ὁ Γέροντας, νά γίνουν ἕνα³⁷. Ἡ εὐχή φέρνει τήν Θεία Χάρη καί ἑνώνονται ἔτσι δύο ἄνθρωποι, πού μπορεῖ νά εἶναι χιλιόμετρα μακρυά. Ἑνώνονται μέ μυστικό τρόπο. Αὐτή ἡ ἕνωση δίνει πολύ χαρά στά πρόσωπα, πού τήν κατορθώνουν. Μποροῦμε νά ἑνωθοῦμε, ἄν κάνουμε μυστική ζωή, χωρίς νά λέμε λόγια περί ἀγάπης. Αὐτός πού ἀγαπᾶ ἀκτινοβολεῖ στόν ἀγαπώμενο καί γενικά στό περιβάλλον του τήν Θεία Χάρη³⁸. Αὐτή ἡ δύναμη τῆς Ἀγάπης, ἡ Θεία ἐνέργεια, ἡ Θεία Χάρη, «πάει πλούσια, ἀλλά ἁπαλά, σάν «θροῦς», καθώς τό γράφει ἡ Παλαιά Διαθήκη: «οὖς ζηλώσεως ἀκροᾶται πάντα καί θροῦς γογγυσμῶν οὐκ ἀποκρύπτεται»³⁹. (Δηλαδή: Τό προσεκτικό αὐτί τοῦ Θεοῦ ἀκούει τό κάθετί· ἀκόμη καί τά ψιθυριστά παράπονα, δέν μποροῦν νά κρυφτοῦν ἀπ' Αὐτόν)⁴⁰.

Μοναχοῦ Ἀρσένιου Βατοπαιδινοῦ: Εἰς τόν Βίον τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου (Μέρος 5ο)

VatopaidiFriend: Με αφορμή την εορτή του αγίου Γεωργίου, σας παρουσιάζουμε από το αρχείο μας ένα υπέροχο δείγμα της άγνωστης (στον πολύ κόσμο) πνευματικότητας του π. Αρσένιου Βατοπαιδινού. Πρόκειται για μια θαυμάσια εξιστόρηση του βίου του αη-Γιώργη με πολλές βαθιές πνευματικές σκέψεις και διδαχές.
Συνέχεια από Μέρος 4ο
Φλεγόμενος από τον πόθο να μαρτυρήσει για την αλήθεια, έσπρωχνε δεξιά και αριστερά το πλήθος για να φθάσει γρήγορα μπροστά στον βωμό που ήταν ο αυτοκράτορας. Έκπληξη και ταραχή, όχι λίγη, προκάλεσε η παρουσία του. Η τελετή σταμάτησε, ανησυχία με απορία δημιουργήθηκε και ο Γεώργιος σαν να παράβλεπε τον αυτοκράτορα, είπε προς το πλήθος: «Γιατί φίλοι θυσιάζετε τις ψυχές σας στους δαίμονες; Μέχρι πότε θα βρίσκεστε στο σκοτάδι της αθεΐας, εκουσίως θα κλείνετε τα μάτια της ψυχής σας και δεν θέλετε να κοιτάζετε στο φως τον ήλιο της δικαιοσύνης Χριστό; Ελάτε κοντά Του, νικήστε τον θάνατο, ατενίστε στο άχρονο φώς, γίνετε παιδιά του φωτός και της ημέρας. Δαίμονες σκοτεινοί είναι τα σεβάσματά σας και στην αιώνια φωτιά θα σας στείλουν. Θεός αληθινός είναι ο Χριστός, ο Θεός μου, ο οποίος θα συνδοξάσει και θα χαρίσει αιώνια ζωή, σ’ αυτούς που τον πιστεύουν». Στην συνέχεια στράφηκε προς τον βασιλιά και του είπε: «Πρόσεξέ με καλά βασιλιά και ταυτόχρονα πίστεψε στον Θεό μου, που με έσωσε από το μηχάνημά σου που κατασκεύασες για να με θανατώσεις».

Βίος καί πολιτεία τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη.Μέ τούς ἐρημίτες τῆς Λαμψάκου

Βίος καί πολιτεία

τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη

(Α΄)

Ἀπό τό βιβλίο «Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης»

Μέ τούς ἐρημίτες τῆς Λαμψάκου

Ἀπό μικρός ὁ Μανουήλ διακρινόταν γιά τή σοβαρότητά του. Ξεχώριζε ἀπό τ᾿ ἄλλα συνομήλικά του παιδιά. Τά παιχνίδια δέν τοῦ πολυάρεσαν. Τίς παιδικές σκανταλιές δέν τίς γνώριζε. Οἱ ἀταξίες καί οἱ ἰδιοτροπίες τοῦ ἦταν ἄγνωστες. Λιγόλογος, σεμνός, ταπεινός, ὑπάκουος, ἀλλά καί γλυκομίλητος, πρόσχαρος, καταδεκτικός, πρόθυμος γιά κάθε ἐξυπηρέτηση καί ἐργασία, εἶχε τραβήξει πάνω του τήν προσοχή, τό θαυμασμό καί τήν ἀγάπη ὅλων.

Τοῦ ἄρεσε νά ἐπισκέπτεται κάποιους ἡσυχαστές, πού ἀσκήτευαν στίς κοντινές ἐρημικές ἀκτές. Πήγαινε καί τούς συναντοῦσε συχνά γιά ν᾿ ἀπολαύσει τά σοφά λόγια τους, τά «γλυκύτερα ὑπέρ μέλι καί κηρίον». Τί εὐφροσύνη, τί ἀγαλλίαση, τί χαρά καί ἡδονή πνευματική ἔνιωθε, ὅταν ἦταν καθισμένος δίπλα τους, πάνω στό χωματένιο δάπεδο τῶν ταπεινῶν ἀσκηταριῶν τους, κι ἔτρωγε ἀχόρταγα τό «πνευματικόν βρῶμα», κι ἔπινε ἄπληστα τό «πνευματικόν πόμα» τῶν ψυχωφελῶν διδαχῶν τους!

Θαυμαστή ἡ πραότητα τοῦ Χριστοῦ.Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου                                                                            

Ο Χριστός είναι η προσωποποίηση της πραότητας και της επιείκειας. Όταν οι Ιουδαίοι ισχυρίζονταν με υπερηφάνεια οτι είχαν πατέρα τον Αβραάμ, τους κατηγόρησε με μεγάλη αυστηρότητα ( γιατί τα έργα τους ηταν αντίθετα με το νόμο του Θεού και επομένως δεν έμοιαζαν καθόλου με τα έργα του Πατριάρχη Αβραάμ ). Όταν όμως τον αποκαλούσαν δαιμονισμένο, τους μιλάει με επιείκεια και υποχωρητικότητα, διδάσκοντας μας έτσι, να υπερασπιζόμαστε με θάρρος την αλήθεια και τα δικαιώματα του Θεού, αλλά να παραβλέπουμε τις αδικίες και τις ύβρεις που στρέφονται προσωπικά εναντίον μας. 

" Είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά. Άν δεν ήμουνα πράος Υιός του Βασιλέως Θεού, δεν θα διάλεγα για μητέρα μου ταπεινή γυναίκα. Άν δεν ήμουν πράος, δεν θα ερχόμουνα να μείνω μαζί σας, Εγώ που δημιούργησα την αόρατη και την ορατή πλάση.

Περί φιλαυτίας καί ἐλευθερίας

Γέροντας Γεωργιος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Γρηγορίου του Αγίου Όρους

 

Επειδή βρισκόμαστε στην περίοδο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής διάλεξα αυτό το θέμα, που δεν θα είναι τόσο μία δική μου διαπραγμάτευσι αλλά κυρίως μία παρουσίασι χωρίων από τους άγιους Πατέρας μας. Θα παρουσιάσουμε και θα υπομνηματίσουμε κάποια πατερικά χωρία, ώστε να είναι για όλους μας η ομιλία μου αυτή μία μελέτη των νηπτικών Πατέρων γύρω από το τόσο σοβαρό αυτό θέμα της φιλαυτίας και της ελευθερίας.

Η φιλαυτία μητέρα των παθών

Όλη αυτή την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής λέγεται η πολύ γνωστή ευχή του αγίου Εφραίμ: «Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δος. Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισε μοι τω σω δούλω. Ναι Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον άδελφόν μου». Κατά βάθος όλα αυτά τα αιτήματα αποβλέπουν στο να ελευθερωθούμε από την φιλαυτία, η οποία κατά τους αγίους Πατέρας είναι η ρίζα όλων των κακών.

Γέροντας Παΐσιος: Τώρα χρειάζεται νά φανεῖ τό μπακίρι ἀπό τό χρυσάφι

 «Το κακό ξαπλώθηκε και παντού είναι μαυρίλα, όπως το οργωμένο χωράφι που είναι μαύρο. Αν τώρα σπείρουμε το χωράφι, οπωσδήποτε θα πρασινίσει και το καλοκαίρι θα μας δώσει καρπούς. Πάντως τώρα ο κόσμος ζει τη μαυρίλα του κακού. Θα έρθει όμως και ο καλός καιρός. Γι’ αυτό χρειάζεται να γίνεται η σπορά».

«Τώρα ο κακός άνθρωπος παρουσιάζεται σαν καλός. Ο μασώνος π.χ. σαν καλός και θεοφοβούμενος, ενώ κρατάει ένα σακίδιο στο οποίο κουβαλάει το διάβολο, ισχυρίζεται ότι οδηγεί τους ανθρώπους στον ίσιο δρόμο και καθώς προχωράει ο διάβολος βγάζει από το σακίδιο το ένα του κέρατο. «Μα, τι είναι αυτό;», ρωτάνε περίεργοι οι άνθρωποι καθώς διαπιστώνουν ότι είναι ο διάβολος.

Ἐπανῆλθε πρίν κλείσουν τό μηχάνημα πού τόν κρατοῦσε στή ζωή

ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΠΡΙΝ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ

ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΣΤΗ ΖΩΗ

Είχε διαγνωστεί εγκεφαλικά νεκρός από τέσσερις γιατρούς!!!

   Ο 17χρονος Steven Thorpe που είχε διαγνωστεί εγκεφαλικά νεκρός από τέσσερις γιατρούς, επανήλθε σαν από θαύμα προτού απενεργοποιηθεί το μηχάνημα που τον κρατούσε στη ζωή, καθώς οι απελπισμένοι γονείς του ζήτησαν μια ακόμη ιατρική γνώμη για τελευταία φορά!

Οι γιατροί περιγράφουν την περίπτωσή του ως «πραγματικά μοναδική». Βρισκόταν σε κώμα για δύο εβδομάδες, ύστερα από ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα που στοίχησε τη ζωή σε έναν συμμαθητή του.

Μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε νοσοκομείο, όπου οι γιατροί τον έβαλαν σε τεχνητό κώμα, ενημερώνοντας τους γονείς του ότι δεν επρόκειτο να αναρρώσει ποτέ. Λίγη ώρα μετά τους έθεσαν το ερώτημα αν ενδιαφέρονταν να δωρίσουν τα όργανά του.

Ἦταν ο Μελχισεδέκ Ἕλληνας;

Στους νεογνωστικούς και νεοπαγανιστικούς κύκλους κυκλοφορεί η πληροφορία, ότι ο Μελχισεδέκ ήταν Έλληνας. Το θέμα εξηγεί ο άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης στην επιστολή ξα’ Προς Αμμώνιο. Ας δούμε τι λέει:

«Ρώτησες, γιατί ο Παύλος είπε “Δόξα δέ καί τιμή καί εἰρήνη παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καί Ἕλληνι» (Ρωμ. 2.10) και δεν ανέφερε πουθενά τον Χριστιανό. Γνώρισε λοιπόν, ότι ο Παύλος μιλούσε για τους πριν από την ένσαρκη έλευση του Χριστού. Γιατί δεν ζούσε τότε ακόμα στα χρόνια της χάριτος. Και Έλληνες εδώ δεν εννοεί τους ειδωλολάτρες, αλλά τους ευσεβείς, οι οποίοι ζούσαν με τον έμφυτο νόμο, οι οποίοι, χωρίς τις ιουδαϊκές νομοθετικές διατάξεις, εφάρμοζαν όλα όσα απέβλεπαν στην ευσέβεια, όπως ήταν ο Μελχισεδέκ, ο Ιώβ, ο Κορνήλιος». (Επιστολές βιβλίον δ’, επιστολή ξα’, Ισιδώρου Πηλουσιώτου Άπαντα, εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Θεσσαλονίκη 2000, τόμος 4 σσ. 109-11, μετάφραση Π. Παπαευαγγέλου).

28 Απριλίου Συναξαριστής. Τῶν Ἁγίων ἐννέα Μαρτύρων, Μέμνονος Θαυματουργοῦ, Αὐξιβίου Β’ Ἐπισκόπου, διήγηση Θαύματος ἐν Καρθαγένῃ, Κυρίλλου Ἐπισκόπου, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Καμαριώτισσας.

Οἱ Ἅγιοι ἐννέα Μάρτυρες ἐν Κυζίκῳ
 

Οἱ Ἅγιοι ἐννέα Μάρτυρες τῆς Κυζίκου, ὁ Ἀντίπατρος,  Ἀρτεμᾶς, ὁ Θαυμάσιος, ὁ Θεόγνις, ὁ Θεόδουλος, ὁ Θεόστιχος, ὁ Μάγνος, ὁ Ροῦφος καὶ ὁ Φιλήμονας κατάγονταν ἀπὸ διάφορους τόπους. Συνελήφθηκαν ὅμως ὅλοι μαζὶ στὴν Κύζικο τὴν περίοδο τῶν διωγμῶν. Ὅταν ὁδηγήθηκαν μπροστὰ στὸν τοπικὸ ἄρχοντα ἐπέδειξαν θαυμαστὴ γενναιότητα καὶ ὑπερασπίσθηκαν μὲ παρρησία καὶ θάρρος τὴν πίστη τους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ γιὰ νὰ καμφθεῖ τὸ σθένος τους, ρίχθηκαν στὴ φυλακή.

Ἐκεῖ χωρὶς νερὸ καὶ τροφὴ προσεύχονταν καὶ δοξολογοῦσαν τὸν Κύριό τους, ὁ Ὁποῖος τοὺς ἀξίωσε νὰ ὑποφέρουν γιὰ Ἐκεῖνον καὶ ὁ ἕνας ἔδινε θάρρος στὸν ἄλλον. Ὅταν ὁ ἄρχοντας τοὺς ρώτησε γιὰ τελευταία φορὰ ἐὰν ἐπιμένουν νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό, ὅλοι μὲ ἕνα στόμα καὶ μία καρδιὰ τοῦ ἀπάντησαν ὅτι προτιμοῦν τὸ μαρτύριο ἀπὸ τὸ νὰ ἀρνηθοῦν τὸν Πλάστη καὶ Δημιουργὸ καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ἔξαλλος ἀπὸ ὀργὴ ὁ ἄρχοντας διέταξε ἀμέσως τὸν ἀποκεφαλισμό τους. Ἔτσι τελειώθηκε ὁ βίος τους καὶ οἱ Ἅγιοι ἔλαβαν τὸν ἁμαράντινο στέφανο τῆς δόξας.