Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 10-05-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.


Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. δ΄ 9 - 16

δ΄ 9 - 16

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. Στ΄ 12 - 19

Στ΄ 12 - 19
                                                    
Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ νοερά προσευχή καί οἱ ἐν τῶ κόσμω πιστοί.

 

Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Πάντα γεννάται το ερώτημα: Δύνανται αυτοί που ζούν στον κόσμο να ασχολούνται με την νοερά προσευχή; Προς τους ερωτώντας αποκρινόμεθα καταφατικά. Ναι. Για να γίνη καταληπτή η προτροπή μας προς τους ενδιαφερομένους, αλλά και η υπόδειξη στους μη γνωρίζοντας, εξηγούμεν συντόμως περί τούτου του θέματος, ώστε να μην προβληματίζωνται εκ της διαφορετικής ίσως ερμηνείας και προσδιορισμού της «νοεράς προσευχής».

Γενικά, η προσευχή είναι η μόνη υποχρεωτική και απαραίτητη εργασία και αρετή για όλη την λογική φύση, αισθητή και νοούμενη, ανθρωπινή και αγγελική και γι’ αυτό προσταζόμεθα στην αδιάλειπτό της εργασία.

Η προσευχή δεν χωρίζεται δογματικώς σε τύπους και τρόπους, αλλά, κατά τους Πατέρας μας, κάθε τύπος και τρόπος προσευχής είναι ωφέλιμος, αρκεί να μην είναι τίποτε διαβολική πλάνη και επήρεια. Ο σκοπός τής παναρέτου αυτής εργασίας είναι να στρέφη και να κρατά τον νου του ανθρώπου στον Θεό. Γι’ αυτόν λοιπόν τον σκοπό οι Πατέρες μας επενόησαν εuκολότερους τρόπους και απλούστευσαν την προσευχή, ώστε ο νους ευκολότερα και σταθερότερα να στρέφεται και παραμένη στον Θεό.

Δίψα γιά τό Θεό_5ο. (Ἁγ. Σιλουανοῦ)- Ἡ θεραπευτική τῆς Ἐκκλησίας_mp3

Π. Σάββας 2012-03-17_ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ_5ο ΜΕΡΟΣ_Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ_mp3
 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-03-2012 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Προτεινόμενα:

• Ἡ συνεχής πνευματική προσπάθεια ὡς θεραπευτικό μέσο καί ἡ δίψα γιά τό Θεό_1ο. (Ἁγ. Σιλουανοῦ)_mp3
• Τά βιβλία μας
• ‘H προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_6ο Μέρος_mp3
• Ἡ πνευματική μελέτη ὡς θεραπευτικό μέσο τῆς ψυχῆς_(mp3)
• Σκέψεις πού ἐνισχύουν τήν ἐμπιστοσύνη μας στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, Ἁγ. Νικοδήμου_Ἀόρατος Πόλεμος_mp3

«Σημεία ἀπό τόν Οὐρανό». Μεταξύ ἐπιστήμης, φαντασίας καί δεισιδαιμονίας.Μέρος 3ο.α

  «Σημεία ἀπό τόν Οὐρανό» Μεταξύ ἐπιστήμης, φαντασίας καί δεισιδαιμονίας


  Δείτε εδώ:Μέρος δεύτερο


2. Θεάσεις UFO και η επιστημονική διερεύνησή τους

Παρ’ ότι μπορεί να πει κανείς ότι η επιστημονική φαντασία έχει κατά κάποιον τρόπο προετοιμάσει τους ανθρώπους για την εμφάνιση των UFO, η κατανόηση της «αντικειμενικής» πραγματικότητας προφανώς δεν μπορεί να πηγάζει από τη λογοτεχνία ή τις ανθρώπινες προσδοκίες και φαντασίες. Πριν καταλάβουμε τι μπορεί να είναι, πρέπει να ξέρουμε κάτι για τη φύση και την αξιοπιστία των παρατηρήσεων που έχουν γίνει γι’ αυτά. Είναι στ’ αλήθεια κάτι «εκεί έξω» στον ουρανό, ή είναι το φαινόμενο στην ολότητά του ένα θέμα παραίσθησης από τη μια, και εκπλήρωσης ψυχολογικής και ψευδοθρησκευτικής επιθυμίας από την άλλη;

Μια αξιόπιστη συνοπτική περιγραφή των φαινομένων UFO έχει δοθεί από τον δόκτορα Jacques Vallee, έναν Γάλλο επιστήμονα που τώρα ζει στην California, ο οποίος έχει ανώτερα πτυχία στην αστροφυσική και την επιστήμη των υπολογιστών, κι έχει εμπλακεί στην επιστημονική ανάλυση των αναφορών για UFO επί σειρά ετών. Η μαρτυρία του είναι ακόμα πιο πολύτιμη για μας ως προς το ότι έχει μελετήσει από κοντά θεάσεις UFO έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ειδικά στη Γαλλία, κι είναι έτσι ικανός να δώσει μια αμερόληπτη διεθνή εικόνα της κατανομής τους.

Μελέτημα 15ο.Σοφά ἀποφθέγματα τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

«Μελέτημα 15ο»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου.

Ἀπό τό βιβλίο «475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ»

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

135. Ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνάλογη μέ τή σκληρότητα τῶν θλίψεων, πού ἐπιτρέπει ἡ ἀγαθότης Του. Ὅταν δέν μένεις ἀπαθής στίς θλίψεις, ζεῖ μέσα σου ὁ κόσμος περισσότερο ἀπό τόν πόθο τοῦ Χριστοῦ. Ζεῖ μέσα σου ἡ ἀγάπη τοῦ σώματος καί ὄχι ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ!...

136. Ὅταν τό σῶμα πνίγεται ἀπό πειρασμούς καί θλίψεις, τότε νικᾶ ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ τή λύπη τῆς διανοίας!...

137. Ἡ ὁδός πού φέρνει τόν ἄνθρωπο στό φῶς καί στήν ἐν Χριστῷ ζωή εἶναι:

α) Ἡ ἡσυχία,

β) Τό νά τρώγει μέ ἐγκράτεια,

γ) Τό νά καταγίνεται συνεχῶς στή φροντίδα καί μελέτη τοῦ Θεοῦ, δηλαδή Θεία Κοινωνία, εὐχή καί μελέτη τῶν Θείων Γραφῶν.

Ὁ θεῖος Χρυσόστομος ἐρωτηθείς, πότε θά εἶναι τό τέλος, ἀπάντησε...

Οσίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου

• Ο θείος Χρυσόστομος ερωτηθείς, πότε θα είναι το τέλος, απάντησε· όταν θα εκλείψη η ντροπή από τις γυναίκες. Και μία άγραφος προφητεία λέγει· ότι το τέλος των αιώνων θα γίνη όταν οι άνδρες γίνουν γυναίκες και οι γυναίκες άνδρες. Στις ημέρες μας βλέπουμε την εκπλήρωσή τους.  
•   ...Προσέξατε, αγαπητά μου τέκνα, να μη έχετε τον νου σας στα γήινα, φθαρτά και μάταια του κόσμου αυτού, αλλά να τον αναβιβάζετε στην άνω πατρίδα, τον ουρανόν... Η ενθύμησή σας να είναι πάντοτε στην Βασιλεία του Θεού και γρήγορα θα την κληρονομήσετε αυτήν.... 

«Πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμ. 2. 4). «Πάντας»!

 

«Μακάριοι οἱ Πεινῶντες και διψῶντες την δικαιοσύνην,

ὅτι αὐτοί χορτασθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 6)

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

2. Μετάνοια

Ἔχεις ἀπόλυτο δίκιο. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ὁ Κύριος ποθεῖ νά φέρει ὅλους τούς ἀνθρώπους μέσα στούς κόλπους Του. «Πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμ. 2. 4). «Πάντας»! Ἀλλά ἰδιαίτερα τούς πιό μεγάλους ἁμαρτωλούς. Δέν τόν κατηγόρησαν ἄδικα οἱ Ἑβραῖοι πώς εἶναι «τελωνῶν φίλος καί ἁμαρτωλῶν» (Ματθ. 11. 19).

Αὐτή ἡ ἀλήθεια ὅμως πρέπει ὁπωσδήποτε νά ἑρμηνευθεῖ καί νά κατανοηθεῖ σωστά. Καί τοῦτο σημαίνει:

Ὁ παππούς Χατζηφλουρέντζος ἀπό τή Μηλιά Ἀμμοχώστου († 10 Οκτωβρίου 1969)

Ο παππούς Χατζηφλουρέντζος από τη Μηλιά Αμμοχώστου († 10 Οκτωβρίου 1969)

της Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη Φιλολόγου

Αφορμή  για το παρόν άρθρο, μου έδωσε  μια συνέντευξη του Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεοφύτου στο ιστολόγιο των φίλων της Μονής Βατοπαιδίου για τον παππού τον Παναή του Ιλαμιού από τη Λύση. Ο παππούς ο Παναής είναι αγαπημένος μου, από τότε που νεαρή καθηγήτρια εργαζόμουν στη Λάρνακα και τον επισκεπτόμαστε στο προσφυγικό του σπιτάκι στους Αγίους Αναργύρους, όπου ζούσε μαζί με τα αδέλφια του, τον παππού Βασίλη και την Τρυφωνού.

Όμως, εκείνο που δεν ήξερα για τον παππού τον Παναή είναι ότι ήταν φίλος με τον παππού Χατζηφλουρέντζο, από τη Μηλιά της Αμμοχώστου, που τον ήξερα από τον καιρό που ήμουν στο Γυμνάσιο Λευκονοίκου.
Μιλώντας με τον Άγιο Μόρφου μου είπε ότι έχει γραφτεί βιβλίο για τον Χατζηφλουρέντζο από μαρτυρίες δικών του ανθρώπων, και μου υποσχέθηκε να μου το φέρει. Όμως, ο πόθος μου να διαβάσω γι’ αυτόν τον άνθρωπο ήταν τόσο μεγάλος, που το ίδιο απόγευμα ο πατέρας της γειτόνισσάς μου, μου είπε ότι το έχει σε φωτοτυπία. Την επομένη μου το έφερε και το διάβασα απνευστί.
Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη, διαβάζοντας για έναν άγιο άνθρωπο που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε..
Θυμάμαι ότι ο θεολόγος μας ο κ. Παρασκευάς Παρασκευά τότε, και πατήρ Παρασκευάς σήμερα, μας μιλούσε γι’ αυτόν τον άγιο άνθρωπο που ερχόταν συχνά με το ποδήλατό του στο Γυμνάσιό μας για να τον δει και να μιλήσει μαζί του για θεολογικά θέματα. Θυμάμαι πόσο απλά ήταν ντυμένος, με ρούχα φτωχικά, σαν ρακένδυτος ζητιάνος έμοιαζε, αλλά η μορφή του ήταν οσιακή, ασκητική, σαν τους ασκητές της ερήμου, έτσι ψηλόλιγνος που ήταν με την ατημέλητη λευκή γενειάδα του και το μαύρο μαντίλι στο κεφάλι.
Μόλις τον βλέπαμε, σαν να μας καθήλωνε με την αυστηρότητα της μορφής του.

Οἱ ἄνθρωποι μέσα στήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί ἔξω ἀπό αὐτήν, ἀλληλοεπηρρεαζόμαστε

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

1)Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία.

Ι) Ζώντας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ κοινωνοῦμε μέ τόν Χριστό μας ἀλλά καί μεταξύ μας. Μετέχουμε στή Θεία Χάρη καί στά χαρίσματα ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου.

Οἱ ἄνθρωποι μέσα στήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί ἔξω ἀπό αὐτήν, ἀλληλοεπηρρεαζόμαστε. Ἔλεγε ὁ Γέροντας ὅτι τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας μποροῦμε νά ἐπικοινωνοῦμε μυστικά καί νά βοηθοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο. Τό γεγονός εἶναι ὅτι ἐπιδροῦμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο. Τά καλά μας αἰσθήματα ἀσκοῦν καλή ἐπιρροή στούς ἄλλους¹³⁵ καί ἀντιστρόφως. Ἔλεγε κάποτε ὁ Γέροντας σέ πνευματικό του παιδί: «Ὅταν κάποιος ἐχθρός σου σέ βρίζει, σέ βλαστημάει, ἐσύ νά βλέπεις τήν ψυχούλα του καί νά τήν χαϊδεύεις μέ τήν προσευχή καί τήν ἀγάπη. Ὅταν ἡ κόρη σου κάνει ἀταξίες μήν τήν κοιτάζεις, κάνε πώς δέν δίνεις προσοχή καί χάϊδεψε τήν ψυχούλα της μέ ἀγάπη καί προσευχή καί νά δεῖς πῶς θά ἡσυχάσει. Τά καλά σου αἰσθήματα ἐπιδροῦν στούς ἄλλους καλά καί τά κακά σου κακά». «Τό ξέρω» ἀπάντησε τό πνευματικό του παιδί καί συνέχισε:

Στή Βασιλίδα τῶν πόλεων-β' μέρος

Βίος καί πολιτεία

τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη

(4ο Μέρος)

Ἀπό τό βιβλίο «Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης»

Δεῖτε ἐδῶ:Πρῶτο μέρος

Στή Βασιλίδα τῶν πόλεων

Ἡ φήμη του τελικά ἔφτασε καί στά αὐτοκρατορικά παλάτια! Ὁ Ἀνδρόνικος ὁ Παλαιολόγος* τόν προσκάλεσε καί, σέ μεγάλη συγκέντρωση ἀξιωματούχων καί λογίων τοῦ κράτους, συνομίλησε μαζί του. Ὁ θεῖος Μάξιμος ἀποκρινόταν μέ ρητά τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί ἀποσπάσματα λόγων τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. Οἱ φιλόσοφοι καί οἱ ρήτορες τά ἔχαναν καί ἀποροῦσαν. Πῶς αὐτός ὁ ρακένδυτος μοναχός εἶχε τόσες γνώσεις; Καί πῶς ἀπαντοῦσε μέ σοφία καί προσήνεια σέ ὅλες τίς ἐρωτήσεις;

Ἐνῶ ὅμως ἀλάθητα πρόβαλλε τίς ὀρθόδοξες θέσεις στόν αὐτοκράτορα, ἡ διατύπωση καί ἡ προφορά του φανέρωναν τήν ἔλλειψη γραμματικῆς μορφώσεως. Ἐνῶ ὅσα ἔλεγε ἦταν θεοφώτιστα ἀπηχήματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔκανε λάθη στίς καταλήξεις τῶν λέξεων καί στή σύνταξη τῶν προτάσεων. Ὅλοι πάντως πρόσεχαν τό βαθύ περιεχόμενο τῶν λόγων του.

Ὁ μέγας λογοθέτης** σέ μιά στιγμή πέταξε ἕνα ὑπονοούμενο, χρησιμοποιώντας λόγια τοῦ πατριάρχη Ἰσαάκ:

Μεσοπεντηκοστή

 Μεσοπεντηκοστή: Σε λίγους πιστούς είναι γνωστή η εορτή, με την οποία θα ασχοληθούμε τώρα. Εκτός από τους ιερείς και μερικούς άλλους χριστια...

Ὁ κόπος πού γίνεται γιά πνευματικό σκοπό πληρώνεται

Στην ιερά αυτή Σκήτη, της Αγίας Άννης με πίστη και αφοσίωση, όπως και σ' όλη την περιφέρεια του Αγίου Όρους, έχουν αφιερώσει τη ζωή τους πολλοί ευλαβείς χριστιανοί, από όλα τα μέρη της Ελλάδος, καθώς και από άλλα ακόμη Ορθόδοξα χριστιανικά Κράτη, όπως είναι Ρώσοι, Ρουμάνοι, Σέρβοι και Βούλγαροι και κατά καιρούς έχουν ασκητέψει. Ειδικά στη Σκήτη αυτή της Αγίας Άννης έχουν συνασκητέψει πολλά κατά σάρκα αδέλφια, με αρετή και πνευματική προκοπή, όπως ήταν οι αδελφοί «Καρτσωναίοι» τέσσερα κατά σάρκα αδέλφια και οι τέσσερις πνευματικοί, οι «Λεονταίοι», ο Παπά -Χαράλαμπος με τον Παπα - Θεοδόσιο, ο Γαβριήλ με τον Ιωάννη οι Μυτιληνιοί, πέντε άλλα αδέλφια στην Καλύβα «Αγία Τριάς» και πολλοί άλλοι για τους οποίους ακούσαμε, αλλά δεν αξιωθήκαμε να τους γνωρίσουμε, γι' αυτό και δεν αναφέρονται εδώ με τα ονόματά τους.

Για να στερεωθεί περισσότερο η πίστη των Πατέρων και αδελφών αυτών και να μένουν μέχρι τέλους της ζωής τους στα βράχια αυτά, με διάφορα σημεία και θαύματα, ο Πανάγαθος Θεός δυνάμωνε και στερέωνε την πίστη και αγάπη τους για τα ιερά και αγιασμένα μέρη αυτά του Αγίου Όρους.

                                                             
Σε διάφορα σημεία του Αγίου Όρους, συναντάμε στο δρόμο μικρά προσκυνηταράκια, μικρές εικόνες ή σταυρούς, που το καθένα απ' αυτά έχει την ιστορία του. Γι' αυτά σας παραθέτουμε όσα οι Πατέρες προφορικά μας παρέδωκαν:

Ἐπιστολή Ἐκπ/κοῦ ΠΡΟΣ ΡΕΠΟΥΣΗ: Δέν θά πάψουμε νά προσευχόμαστε καί νά ἐκκλησιαζόμαστε μέ τούς μαθητές μας

Προς κα Μαρία Ρεπούση,
Καθηγήτρια Πανεπιστημίου,
Υπεύθυνη Τομέα Παιδείας και Ερευνών της Δημοκρατικής Αριστεράς,
Υποψήφια βουλευτή Α΄ Πειραιώς

«Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται»

            Με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση διάβασα στο twitter σας τα εξής:
«Ανοίγουν αύριο τα σχολεία μετά τις διακοπές του Πάσχα. Τα παιδιά μαζί με τους δασκάλους ή τους καθηγητές τους θα υποχρεωθούν και πάλι… να στηθούν στο προαύλιο για να προσευχηθούν. Αλήθεια σε ποιο άλλο ευρωπαϊκό σχολείο γίνεται αυτό; …Νομίζω σε κανένα. Γνωρίζετε εσείς κανένα σχολείο που να είναι υποχρεωτική η πρωινή προσευχή; …να είναι υποχρεωτικός ο εκκλησιασμός; Και να υπάρχουν εικόνες αγίων στους τοίχους; Αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα στην Παιδεία μας; Όχι οι μισθοί εξαθλίωσης των εκπαιδευτικών; ».

Και λέγω ότι αισθάνομαι τα παραπάνω, διότι επιβεβαιώθηκαν όλοι εκείνοι που ισχυρίζονταν ότι το ανεπίτρεπτο και αποσυρθέν εν τέλει βιβλίο σας ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού δεν γράφτηκε από κάποιο τυχαίο πρόσωπο, αλλά γνωστό εν τη Ιουδαία για τις «όμορφες» θέσεις του.
Δε θα ήθελα να σταθώ στο συγκριτικό επιχείρημά σας σχετικά με τα άλλα ευρωπαϊκά σχολεία. Άραγε τα όσα συμβαίνουν στα σαλόνια της Ευρώπης είναι όλα άξια προς μίμηση; Αυτό που μπορώ να καταθέσω είναι η προσήλωση, η χαρά, η ενεργή συμμετοχή των παιδιών-μαθητών μου κατά την διάρκεια της πρωινής προσευχής, του εκκλησιασμού και του μαθήματος των θρησκευτικών. Και το ίδιο θα σας βεβαιώσουν καλόπιστα χιλιάδες άλλοι εκπαιδευτικοί της πατρίδας μας που μπαίνουν σε σχολικές αίθουσες.

Ίσως να χρησιμοποιείτε ημερολόγιο που αναγράφει τις παγκόσμιες εορτές κι όχι τις χριστιανικές.

Ἡ σωματική ἄσκηση δέν εἶναι ἴδια γιά ὅλους

  Ήταν κάποτε ένας μοναχός, Ρωμαίος την καταγωγή, που είχε απο­κτήσει μεγάλο αξίωμα στο παλάτι, και εγκαταστάθηκε σε μία σκή­τη που βρισκόταν πιο κοντά στην εκκλησία απ' ότι οι σκήτες των άλλων μοναχών. Είχε δε μαζί του και ένα δούλο που τον υπηρετούσε. Ο πρεσβύτερος, λοιπόν, επειδή αντελήφθη την αδυναμία του και πληροφορήθηκε από ποιά ανα­παυτική ζωή προερχόταν, κάθε φορά που ο Θεός οικονομούσε και ερχόταν κάτι στην εκκλησία, του το έστελνε. Αφού ο μοναχός συμ­πλήρωσε εικοσιπέντε χρόνια στη σκήτη, απέκτησε φήμη για το διο­ρατικό του χάρισμα.

Κάποιος λοιπόν από τους με­γάλους Αιγυπτίους πατέρες έμα­θε γι' αυτόν και ήρθε να τον δει προσδοκώντας να διδαχθεί απ' αυτόν πώς να καλλιεργείται πνευματικώς σκληραγωγώντας πε­ρισσότερο το σώμα του. Μπήκε μέσα, τον ασπάσθηκε και αφού προσευχήθηκαν, κάθισαν. Τον βλέπει λοιπόν ο Αιγύπτιος να φο­ράει ενδύματα μαλακά και να έχει για στρώμα ένα μικρό υφαντό χα­λί, στρωμένο πάνω σε προβιά, και ένα μικρό προσκέφαλο. Και σαν τα είδε αυτά, σκανδαλίσθηκε, για­τί σ' εκείνο τον τόπο δεν συνήθι­ζαν να ζουν με τέτοιο τρόπο, αλλά μάλλον με σκληραγωγία.

Ο Γέροντας, όντας διακριτι­κός, κατάλαβε ότι σκανδαλίσθη­κε. Λέει λοιπόν στον υπηρέτη του:

Σαηεντολογία. Πρωτ. Βασιλείου Γεωργοπούλου

Σαηεντολογία
Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ Σαηεντολογία διεθνῶς θεωρεῖται μία ἀπό τίς πλέον ἐπικίνδυνες παραθρησκευτικές ὀργανώσεις γιά τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου, γεγονός πού ἔχει ἐπιβεβαιωθεῖ, κατά τρόπο ἀναντίρρητο, καί ἀπό τίς ἀποφάσεις τῆς ἑλληνικῆς δικαιοσύνης.
Παρʼ ὅλα αὐτά ἡ ἴδια ὀργάνωση προσπαθεῖ σήμερα νά πείσει ὅτι, δῆθεν, εἶναι θρησκεία. Σχετικά, ὅμως, μέ τόν σημερινό ἰσχυρισμό της ὑπάρχει κάτι πού δέν εἶναι τόσο εὐρύτερα γνωστό. Τό γεγονός, δηλαδή, ὅτι στό παρελθόν εἶχε ἐπιχειρήσει νά παραπλανήσει, τόσο τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὅσο καί τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, γιά τόν πραγματικό χαρακτήρα της καθώς ἦταν γνωστή ὡς ΚΕΦΕ¹.
Ἔτσι, λοιπόν, μέ τήν ἀπό 23.6. 1994 ἐπιστολή της, ἡ τότε πρόεδρος τοῦ ΚΕΦΕ, ζητοῦσε ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη μεταξύ, τῶν ἄλλων, τά ἑξῆς: « ὡς Ἑλληνίδα χριστιανή καί ἐκπρόσωπος τῶν μελῶν τοῦ σωματείου, πού προεδρεύω, νά ἀσκήσετε τήν ἐπιρροή σας στήν ἡγεσία τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὥστε νά σταματήσει αὐτή ἡ προπαγάνδα μίσους».

Ἄς γονατίζουμε καί ἄς προσευχώμεθα λέγοντας ἀκαταπαύστως τό «Kύριε, ἐλέησον».

H Εκκλησία μας δεν είναι ψέμα· η επικοινωνία με το Θεό είναι ζωντανή, ολοζώντανη. Mπορεί να΄ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν είναι ψέμα· ο Kύριός μας. Nά μιμηθούμε λοιπόν κ’ εμείς τη Xαναναία.
 Ας γονατίζουμε και ας προσευχώμεθα λέγοντας ακαταπαύστως το «Kύριε, ελέησον».
Tο «Kύριε, ελέησον» το λέγανε οι άγιοι και έκαναν θαύματα. Tα παλιά τα χρόνια το λέγανε όλοι οι Xριστιανοί γονατιστοί και με δάκρυα. Στη Pωσία ο πιστος λαός το λέει και βουΐζει η εκκλησία. Στο Άγιο Όρος κρατούν κομποσχοίνι όλη νύχτα· κάθε κόμπος κ’ ένα «Kύριε Iησού Xριστέ, ελέησόν με». Εμείς; Tυπικώς· παρόντες στην εκκλησία τω σώματι, απόντες τω πνεύματι· χωρίς συναίσθηση, χωρίς ρίγος.
Tο «Kύριε, ελέησον» είναι η πιο μικρά προσευχή. Mπορεί να την πει κ’ ένας αγράμματος, μπορεί να την πει και το μικρό παιδί, και το νήπιο, κι ο ασπρομάλλης γέρος. Kαι ο Θεός ακούει το «Kύριε, ελέησον».

9 Μαΐου Συναξαριστής. Μεσοπεντηκοστή, Ἠσαΐου Προφήτου, Χριστοφόρου Μεγαλομάρτυρα, Ἀκυλίνης καὶ Καλλινίκης Μαρτύρων, Ἐπιμάχου καὶ Γορδιανοὺ Μαρτύρων, Μαξίμου Πατριάρχου, Σίου Ὁσίου, Κωνσταντίνου Μάρτυρα, Νικολάου τοῦ Νέου Ὁσιομάρτυρα, Δημητρίου Πρίγκιπα, Ἰωσὴφ τῆς Ὄπτινα, τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων τῆς Σλομπόντσκαγια. Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας (ἑορτὴ Ἠσαΐας).

Μεσοπεντηκοστή 

Τὴν Τετάρτη μετὰ τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου πανηγυρίζει ἡ Ἐκκλησία μας μία μεγάλη δεσποτικὴ ἑορτή, τὴν ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς. Τὰ βυζαντινὰ χρόνια, ἡ ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ἦταν ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ συνέτρεχαν κατ’ αὐτὴ στὸν μεγάλο ναὸ πλήθη λαοῦ.
Δὲν ἔχει κανεὶς παρὰ νὰ ἀνοίξει τὴν Ἔκθεση τῆς Βασιλείου Τάξεως (Κεφ. 26) τοῦ Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου γιὰ νὰ δεῖ τὸ ἐπίσημο τυπικὸ τοῦ ἑορτασμοῦ, ὅπως ἐτελεῖτο μέχρι τὴν Μεσοπεντηκοστὴ τοῦ ἔτους 903 μ.Χ. στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Μωκίου στὴν Κωνσταντινούπολη, μέχρι δηλαδὴ τὴν ἡμέρα ποὺ ἔγινε ἡ ἀπόπειρα κατὰ τῆς ζωῆς τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος ΣΤ’ τοῦ Σοφοῦ (11 Μαΐου 903 μ.Χ.).
Ἐκεῖ ὑπάρχει μία λεπτομερὴς περιγραφὴ τοῦ λαμπροῦ πανηγυρισμοῦ, ποὺ καταλαμβάνει ὁλόκληρες σελίδες καὶ καθορίζει μὲ τὴν γνωστὴ παράξενη βυζαντινὴ ὁρολογία, πῶς ὁ αὐτοκράτωρ τὸ πρωὶ τῆς ἑορτῆς μὲ τὰ ἐπίσημα βασιλικὰ τοῦ ἐνδύματα καὶ τὴν συνοδεία τοῦ ξεκινοῦσε ἀπὸ τὸ ἱερὸ παλάτι γιὰ νὰ μεταβεῖ στὸν ναὸ τοῦ ἁγίου Μωκίου, ὅπου θὰ ἐτελεῖτο ἡ θεία λειτουργία.