Διαφορές Ὀρθοδοξίας-Παπισμοῦ περί Θεοτόκου. Π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Διαφορές Ορθοδοξίας-Παπισμού περί Θεοτόκου

Πρωτοπρεσβ. Άγγελος Αγγελακόπουλος εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς

Βρισκόμαστε εν όψει της περιόδου του ιερού Δεκαπενταυγούστου και της μεγάλης Θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του Πάσχα του καλοκαιριού. Με την ευκαιρία αυτή κρίνεται πνευματικώς ωφέλιμο να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στον τρόπο, που θα πρέπει να εορτάσουμε αυτή την μεγάλη εορτή οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Ποιές είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις του εορτάζειν; Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος μάς προτρέπει να εορτάσουμε όχι πανηγυρικώς, αλλά θεϊκώς και πνευματικώς˙ όχι κοσμικώς και φιληδόνως, αλλ’ υπερκοσμίως και Αγγελικώς. Και κυρίως οφείλουμε να εορτάσουμε με Ορθοδοξία (ορθή πίστη) και με ορθοπραξία (ορθή ζωή). Σε διαφορετική περίπτωση θα ακούσουμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και την Παναγία Μητέρα Του να μας λένε με αποστροφή και αγανάκτηση : «Μεμίσηκα, απώσμαι εορτάς υμών και ου μη οσφρανθώ θυσίας εν ταις πανηγύρεσιν υμών»[1].

Όταν γίνεται λόγος περί του Ορθοδόξως εορτάζειν, εννοείται ότι θα πρέπει να έχουμε σωστή, ορθή, ορθόδοξη και όχι διαστρεβλωμένη πίστη περί του προσώπου της Παναγίας και ότι θα πρέπει να γνωρίζουμε την δογματική ιδίως διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας περί της Θεοτόκου έναντι των αιρέσεων. Γι’αυτό θά παρουσιάσουμε τίς δογματικές διαφορές της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της αιρέσεως του Παπισμού σχετικά μέ τήν Υπεραγία Θεοτόκο.

Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου

Φώτης Κόντογλου. «Ἐπὶ σοὶ Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πᾶσα ἡ κτίσις»
Η Κοίμηση της Θεοτόκου. Μετάβαση προς την Ζωή. Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
Ὁμιλίες π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Κοίμησιν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (1981)
Ἡ Παναγία μᾶς δίνει τόν Χριστό. Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας
Tό κάλλος θά σώση τόν κόσμο.Ἡ Θεοτόκος. Πρωτ. Κωνσταντίνου Κόμαν 
Ἡ θεολογική ἔννοια τῆς Μεταστάσεως τῆς Θεοτόκου. Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἰερεμία

Περί θεοπνευστίας

 

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια – Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

 

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

30. Περί θεοπνευστίας

Ας πάμε τώρα στο θέμα της θεοπνευστίας. Μεταξύ των Προτεσταντών και των Παπικών έχει δημιουργηθή η εντύπωσις, η οποία έχει επηρεάσει πάρα πολύ την μοντέρνα Ορθόδοξη σκέψι ότι την Αγία Γραφή ο Θεός την έδωσε στην Εκκλησία. Σ’ αυτό συμφωνούν όλοι και οι Προτεστάντες και οι Παπικοί και οι Ορθόδοξοι. Επί πλέον οι Ορθόδοξοι και οι Παπικοί συμφωνούν στο ότι ο Θεός έδωσε και την Ιερά Παράδοσι στην Εκκλησία. Οι Προτεστάντες στο θέμα της Παραδόσεως δείχνουν ότι αναθεωρούν μερικές από τις σκέψεις τους.

Συμβαίνει όμως σήμερα, η Ορθόδοξη Εκκλησία να αντιμετωπίζη ένα παράδοξο φαινόμενο: Και στην Παλαιά Διαθήκη και στην Καινή Διαθήκη, αλλά και στην Παράδοσι συναντά κανείς απόψεις, τις οποίες εδώ και τουλάχιστον 150 χρόνια η επιστήμη απέδειξε λανθασμένες με την πρόοδο στην έρευνα που είχαν κατ’ εξοχήν οι θετικές επιστήμες. Αυτό βέβαια δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα σε έναν ο οποίος δεν καταλαβαίνει σωστά τι εννοούν οι Πατέρες όταν μιλάνε για θεοπνευστία. Αυτό το πρόβλημα αφορά κυρίως στην μελέτη της Αγίας Γραφής.

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Δεκαπενταυγούστου 2013 Μητροπολίτου Αἰτωλίας & Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

(ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 58)

Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Κ Ο Σ Μ  Α Σ

Προς  το  Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

της  καθ’  ημάς Ιεράς  Μητροπόλεως

«Αι γενεαί πάσαι μακαριζομέν σε την μόνην Θεοτόκον».

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πανηγυρίζουν σήμερα. Όλες οι γενεές των ευσεβών Χριστιανών υμνούν και μακαρίζουν την Παναγία μας.

Η τιμή και ο σεβασμός των Ορθοδόξων Χριστιανών προς την Κυρία Θεοτόκο, είναι τόσο μεγάλα ώστε ανέδειξαν την Κοίμησί της πάνδημη εορτή και Πάσχα του καλοκαιριού. 

Σήμερα για την Παναγία μας και εμείς ήλθαμε στον Ορθόδοξο αυτό Ιερό Ναό μας και τελούμε το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας.

Στεκόμαστε εμπρός στην Πάνσεπτο και Ιερά εικόνα της, υποκλινόμαστε, την ασπαζόμαστε με σεβασμό, με ευλάβεια και ψάλλουμε: «Άξιον εστίν ως αληθώς μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον».

Μακαρίζουμε την Παναγία μας γιατί θαυμάζουμε τις αρετές της. Πάνω και πρώτη από όλους τους αγίους και όλα τα αγγελικά τάγματα ευρίσκεται η υπερευλογημένη και κεχαριτωμένη Θεοτόκος. Είναι η δόξα των αγγέλων, το καύχημα των Αποστόλων, ο στέφανος των μαρτύρων, το αγαλλίαμα των οσίων.

Ἐντείνονται οἱ ἐπιθέσεις κατά τῶν Ἑλληνορθοδόξων Ἐκκλησιῶν στήν Συρία

Ἐπιβεβαίωση τῆς ὕπαρξης ἀοράτων ἀσκητῶν-μαρτυρία

από το περιοδικό «ΠΡΩΤΑΤΟΝ» (τευχ. 119, ΙΟΥΛ.-ΑΥΓ. 2010)

 

Σχετικώς με το γεγονός που ζήσαμε στο Κελλί του Προφήτου Δανιήλ, παρα-
θέτουμε παρακάτω την καταγραφή αυτού του γεγονότος, πιστεύοντας πως
αξίζει να γνωστοποιηθεί και σε άλλους.
‘Εξ αρχής θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι έχουμε την βεβαιότητα ότι δεν λέμε
κάτι πρωτάκουστο η ότι τα παρακάτω αποτελούν μία αξεπέραστη πνευματική εμπειρία στο «Περιβόλι της Παναγίας». Αντιθέτως, γνωρίζουμε ότι είναι μία μαρτυρία από τις πολλές, η οποία αν ίσως και δεν έχει την ισχύ να επιβεβαιώσει ακράδαντα την παράδοση για τους ερημίτες και αόρατους ασκητές του Αγίου Όρους, είναι όμως μία επιπλέον επανάληψη αυτής της παραδόσεως, και το βασικότερο, ότι εξ άπαντος αποτελεί μία βέβαιη μαρτυρία της ζωής των Αγιορειτών πατέρων, που συνεχίζει την ασκητική παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Προ δύο ετών περίπου, η Ιερά Μονή Οσίου Ξενοφώντος μας «παραχώρησε» το αρχαίο και εγκαταλελειμμένο Κελλί της – του Αγίου Προφήτου Δανιήλ και των τριών Παίδων. Αυτό το Κελλί βρίσκεται σε μία ερημική τοποθεσία πάνω στο βουνό, ανατολικά της Μονής Ξενοφώντος και βόρεια της Σκήτης Ξενοφώντος.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Παρασκευής 16-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. γ΄ 13 - 16 & δ΄ 1 - 5    


γ΄ 13 - 16 & δ΄ 1 - 5
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Θ΄ 51 - 57 & Ι΄ 22 - 24 & Ιγ΄ 22    

Θ΄ 51 - 57 & Ι΄ 22 - 24 & Ιγ΄ 22

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τὸ περιοδικὸ Time προωθεῖ τὴν ζωὴ χωρὶς παιδιά, ὡς τὸ ἰδανικό τῆς "καλῆς ζωῆς" γιὰ τὰ ζευγάρια

Ἡ οἰκογένεια δέχεται σήμερα μία ἀμείλικτη ἐπίθεση στὸν δυτικὸ κόσμο. (Καὶ ἐνῶ τὴν ἴδια ὥρα ἡ ὑπογεννητικότητα θεριεύει). Γιὰ δεκαετίες, ἡ βιομηχανία τοῦ θεάματος καὶ τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης ἀπεικονίζουν τὸ γάμο ὡς τὴν ὥρα «ποὺ ἡ διασκέδαση τελειώνει» καὶ ἐνθαρρύνουν τοὺς νέους νὰ ἀναβάλουν τὸ γάμο γιὰ ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο. Ἔτσι τώρα τὰ ποσοστὰ τῶν γάμων στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες εἶναι σὲ χαμηλὸ ρεκὸρ καὶ ἡ μέση ἡλικία γιὰ τὸν πρῶτο γάμο εἶναι σὲ ὑψηλὸ ρεκόρ. Ἐν τῷ μεταξύ, ἡ βιομηχανία τοῦ θεάματος καὶτα mainstream μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης σὲ μεγάλο βαθμὸ προωθοῦν τὴ φιλοσοφία ὅτι τὸ νὰ ἔχεις λιγότερα παιδιὰ εἶναι καλύτερα, καὶ διδάσκον τοὺς νέους ὅτι ἡ ἔκτρωση εἶναι μία πολὺ καλὴ ἐπιλογή, ἂν «προκύψει» μία ἀνεπιθύμητη ἐγκυμοσύνη. Ἡ ὅλη ἰδέα εἶναι ὅτι τὰ παιδιὰ θὰ σᾶς ἐμποδίσουν νὰ ἀπολαύσετε μία «ὑπέροχη ζωή».

Πάνω σὲ αὐτὴ τὴ φιλοσοφία βασίζεται ἕνα νέο ἄρθρο τοῦ περιοδικοῦ Time. Τὸ ἄρθρο ἔχει τίτλο “Τhe Childfree Life: When having it all means not having children”, δηλ. «Ἡ Ζωὴ Χωρὶς Παιδιά:

Ἐγκώμιον εἰς τήν κοίμησιν τῆς Ἁγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου

Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης.

Φωνή κεράτινης σάλπιγγας, πού νά ἀντηχῆ δυνατώτερα ἀπό ἀνθρώπινη φωνή καί νά συγκλονίζη τά πέρατα, ἀπαιτεῖ ἕνας λόγος πρός τιμήν τῆς ἱερᾶς αὐτῆς ἡμέρας, ἀγαπητοί μου· γι᾿ αὐτό καί κινδυνεύει ν᾿ ἀποτύχη τώρα, καθώς ἀκούγεται προερχόμενος ἀπό τό ἀσθενές φωνητικό μου ὄργανο. Ἡ Κυρία ὅμως καί Βασίλισσα τοῦ παντός, ἔτσι καθώς εἶναι ἀφιλόδοξη, θά δεχτῆ νομίζω κι αὐτόν ἐδῶ τόν σύντομο καί πενιχρό λόγο πού τῆς προσφέρουμε οἱ δοῦλοι της, ὅμοια μέ ἐκείνους τούς διεξοδικούς καί ἀστραφτερούς τῶν σπουδαίων ὁμιλητῶν, μέ τό νά παρακινεῖται σέ συμπάθεια ἀπό τίς προσευχές αὐτοῦ πού μέ προστάζει νά ὁμιλήσω· ἐπειδή ἀκριβῶς καί ἕνα μόνο πράγμα προσέχει ἡ φιλάγαθη: τήν πρόθεσι.

Ἐμπρός λοιπόν, συνάξου ὁλόκληρη ἡ οἰκουμένη, ἱεράρχες καί ἱερεῖς, μοναχοί καί κοσμικοί, βασιλεῖς καί ἄρχοντες, ἄνδρες καί γυναῖκες, ἀγόρια καί κορίτσια, φυλές καί γλῶσσες, μέ ὅλο μαζί τό ἔθνος καί τό πλῆθος, καί ἀφοῦ ἀλλάξης τά φορέματα τῶν ἀρετῶν σου, «ντυμένη» κι ἐσύ «στά κρόσσια τά χρυσά καί στολισμένη» (Ψαλμ. μδ´ 14), πρόβαλε μέ πρόσωπο φαιδρό καί ὅλο χαρά γιόρτασε τῆς Κυριοτόκου Μαρίας τήν ἑορτή, τήν ἐπικήδεια συγχρόνως καί διαβατήρια·

Ἐρχόμενοι στά ἀνάκτορα τῶν οὐρανῶν, πατᾶμε σέ τόπους πού ἀστράφτουν.

Σας παρακαλώ, λοιπόν, και σας ικετεύω, ας προτιμάτε από οποιαδήποτε άλλη ασχολία και φροντίδα τον εκκλησιασμό. Ας τρέχουμε πρόθυμα, όπου κι αν βρισκόμαστε, στην εκκλησία.

Προσέξτε, όμως, κανείς να μην μπει στον ιερό αυτό χώρο, έχοντας βιοτικές φροντίδες ή περισπασμούς ή φόβους. Αλλά αφού τ' αφήσουμε όλα τούτα έξω, στις πύλες του ναού, τότε ας περάσουμε μέσα. Γιατί ερχόμαστε στα ανάκτορα των ουρανών, πατάμε σε τόπους που αστράφτουν.

Ἡ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου (Ἀπό τό: Ὁ βίος τῆς Παναγίας, Ἀρχιμ. Χ. Βασιλόπουλου)

Στην Καινή Διαθήκη ο θάνατος ονομάζεται και κοίμησις, τα δε νεκροταφεία «κοιμητήρια». Διά τους πιστούς ο θάνατος είναι ύπνος. Διότι όπως το βράδυ βγάζει κανείς τα ρούχα του και κοιμάται για να ξυπνήση το πρωί με ακμαίες δυνάμεις και να τα ξαναφορέση, έτσι και στο θάνατο. ο άνθρωπος αφήνει το σώμα του, για να το ξαναφέρη σ την Άνάστασι των νεκρών, κατά την Δευτέραν Παρουσίαν του Χρίστου και να ζήση εις εύτυχέστερον κόσμον.
Σ την γλώσσα της Χριστιανωσύνης και ο θάνατος της Παναγίας ονομάζεται Κοίμησις. Πότε όμως έκοιμήθη η Θεοτόκος; η Παράδοσις και οι γραπτές μαρτυρίες, που σωθήκανε λένε, ότι η Παναγία έζησε ένδεκα χρόνια μετά την Ανάληψι τού Κυρίου.
Τριών ετών επήγε εις τον Ναόν. Στα δεκαέξη εμνηστεύθη τον Ιωσήφ. Στα 49 ανελήφθη ο Κύριος. Και στο εξηκοστόν έκοιμήθη.
Έζησε δε πάντα Στα “Ιεροσόλυμα, εκεί που ο Θεάνθρωπος θυσιάσθηκε για τή σωτηρία της άνθρωπότητος και έθριάμβευσε με την ένδοξον Άνάστασίν του…

Οπτικό Αγιολόγιο 15 Αυγούστου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 15ης Αυγούστου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ποιμαντορικὴ ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφεὶμ ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου 2013. (Κείμενο & Βιντεοσκοπημένη)

Ποιμαντορικὴ ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφεὶμ ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου 2013

τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς Φαλήρου Δραπετσώνας Και Ἁγίου Ἰωάννου Ρέντη Κκ  Σεραφείμ

Πρός τὸν Ἱερόν Κλήρον καὶ τὸν φιλόχριστον Λαόν τῆς Μητροπολιτικῆς περιφέριας αὐτοῦ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 12ῃ Αὐγούστου 2013
Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί περιπόθητα,

Βρισκόμαστε στό μέσο τοῦ μηνός Αὐγούστου, γιά τήν Ἐκκλησία μας μήνας καθ΄ὁλοκληρία ἀφιερωμένος στή Θεομήτορα Παναγία μας, μέ τήν δεκατετραήμερο ἐγκράτεια πρός τιμήν Της, τίς ἱερές Παρακλήσεις, τήν πάνσεπτο ἑορτή τῆς Κοιμήσεως καί Μεταστάσεώς Της τήν ὁποία ἑορτάζομεν σήμερον, καί σέ λίγες ἡμέρες τά «ἐνιάμερα τῆς Παναγιάς» ὅπως ὀνομάζει ὁ λαός μας τήν ἑορτή τῆς Ἀποδόσεως τῆς Κοιμήσεως.
«Ὢ θαύματος καινοῦ! ὢ τεραστίου ξένου! πῶς νέκρωσιν ὑπέστη, ἡ ζωηφόρος Κόρη, καὶ τάφῳ νῦν καλύπτεται;». Θαυμαστό γεγονός καί ἄρρητο θαῦμα ὅπως ἀκούσαμε στά προεόρτια νά ἀναρωτιέται ὁ ὑμνωδός.
Τῆς θεόπαιδος Κόρης, ἣν Ἄννα συνέλαβε,
Τῆς «τριετιζούσης δαμάλεως» ἡ ὁποία «ἐν ναῷ ἁγίῳ, ὡς ἁγία ἀφιερωθῆναι» «ἐν χερσί Ζαχαρίου»,
Τῆς δούλης Κυρίου, Κεχαριτωμένης Μαρίας, τῆς εὐλογημένης «ἐν γυναιξί»,
Τῆς Ἀσπόρως κυησάσης,
Τῆς ἐν Βηθλεέμ ἐγκυμονούσης,
Τῆς παρθενικῶς τεκούσης Μητρός τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ,
σήμερον ἑορτάζομεν τήν Κοίμηση!
Μποροῦμε νά προσεγγίσουμε ἀγαπητοί μου, μέσα ἀπό τήν ἱερή ποίηση καί θαυμάσια ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας αὐτό τό γεγονός πού γεννᾶ χαρμολύπη.

15 Aυγούστου Συναξαριστής. Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, Ἀνάμνηση Θαύματος Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Ἡ Κοίμησις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ὅταν ᾖλθε ἡ στιγμὴ τοῦ τέλους τῆς ἐπίγειας ζωῆς τῆς Θεοτόκου, ἄγγελος Κυρίου τῆς τὸ μετέφερε τρεῖς ἡμέρες πρίν. Ἡ χαρὰ τῆς Παναγίας ἦταν πολὺ μεγάλη διότι θὰ πήγαινε νὰ συναντήσει τὸν Υἱό της καὶ Θεό της. Ἀφοῦ λοιπὸν πῆγε καὶ προσευχήθηκε στὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, γύρισε στὸ σπίτι τοῦ Ἰωάννη καὶ ἔκανε γνωστὴ τὴν κοίμησή της.
Μάλιστα ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι λίγο πρὶν τὴν κοίμησή της, οἱ Ἀπόστολοι ποὺ δὲν ἦταν ὅλοι στὰ Ἱεροσόλυμα, μὲ θαυμαστὸ τρόπο μεταφέρθηκαν ὅλοι δίπλα της.
Ὅταν ἐκοιμήθη ἡ Παναγία, μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους τὴν τοποθέτησαν στὸ μνῆμα τῆς Γεθσημανῆς. Ἀνοίγοντας δὲ τὸ μνῆμα μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, ἔκπληκτοι εἶδαν ὅτι ἡ Παρθένος Μαρία, ἀναστήθηκε σωματικὰ καὶ ἀνελήφθη στοὺς οὐρανούς.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’.
Ἐν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον, οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

ΠΑΝΑΓΙΑ PANAYÍA

 ΠΑΝΑΓΙΑ PANAYÍA

PADRE GEORGIOS KAPSANIS KATHIGUMENOS DEL MONASTERIO SAN GREGORIO DE LA SANTA MONTAÑA ATHOS

Θεοτόκος Zeotocos la que alumbró (parió), dio a luz a Dios. El término Zeotocos atribuye con exactitud la forma que la Panayía (Todasanta) Virgen María co-energizó y cooperó al Misterio de la encarnación de Dios Logos. El Jesús Cristo, que nació de la Panayía Virgen, es el Hijo y Logos de Dios (o sea el verdadero Dios) que se hizo hombre para nuestra sanación y salvación y no un teóforo (portador de Dios) o deificado hombre.

San Juan el Damasceno dice: “Verdaderamente y justamente la llamamos Zeotocos a la Santa María, porque este nombre constituye todo el Misterio de la economía. Y San Gregorio el Teólogo: “Si alguien no confiesa Zeotocos, la Santa Virgen, está sin deidad”.

El término Zeotocos fue reconocido oficialmente en el 3ª Sínodo en Efeso. Según San Gregorio Palamás la Zeotocos María contiene “es la primera después de la Santa Trinidad” y es “la frontera, el límite entre lo creado e increado”. Este gran honor se debe a que se hizo digna ella sola en todos los siglos hacerse Madre de Dios.