Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 30-03-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. σ΄ 13 - 20  

σ΄ 13 - 20

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Θ΄ 17 - 31  

Θ΄ 17 - 31
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου σἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Λόγος εἰς τήν Δ’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν: Περί τῆς τῶν παίδων ἀνατροφῆς, ὅτι ἀπό τούς γονεῖς κρέμαται καί ἡ ἀπώλεια καί ἡ σωτηρία τῶν τέκνων τους (Ἀρχιεπ. Ἀστραχάν & Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 (Ευαγγέλιο: Μαρκ. θ' 17-32)
- Ο Ιησούς εθεράπευσε πολλούς ασθενείς αλλά ποτέ δεν ρώτησε πόσα χρόνια ήταν ο καθένας τους ασθενής. Γιατί σε αυτή την περίπτωση ρωτάει τον πατέρα του παιδιού; Μα ο Χριστός ως Θεός δεν γνώριζε;
- Αν η παιδική μας ηλικία είναι κρίσιμη για το ήθος που θα έχουμε ως ενήλικοι, δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό είναι άδικο; Η περίοδος όπου ο άνθρωπος δεν έχει διάκριση, γνώση και εμπειρία, να είναι τόσο κρίσιμη για την πορεία μας μετά; Ποιοί θα είναι υπεύθυνοι αν αυτή η πορεία δεν είναι καλή;
- Οι νέοι και οι νέες όμως δεν έχουν δική τους θέληση, αυτεξούσιον;

Νά μή μνησικακεῖτε (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

ΝΑ ΜΗ ΜΝΗΣΙΚΑΚΕΙΤΕ

“Ἄς μή δεχόμαστε ποτέ νά μνησικακοῦμε σ’ ἐκείνους πού μᾶς λύπησαν ἤ κάπως διαφορετικά μᾶς ἀδίκησαν, οὔτε νά συμπεριφερόμαστε ἐχθρικά πρός αὐτούς, ἀλλά κατανοώντας πόσης εὐεργεσίας πρόξενο γίνεται αὐτό ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου καί πρίν ἀπ’ ὅλα ὅτι ἡ συμφιλίωση πρός αὐτούς πού μᾶς λύπησαν γίνεται ἐξαγορά τῶν δικῶν μας ἁμαρτιῶν, ἄς σπεύδουμε καί ἄς βιαζόμαστε νά τό ἐφαρμόζουμε, καί σκεπτόμενοι τό κέρδος ἀπ’ αὐτό, ἄς ἐπιδείξουμε πρός αὐτούς πού μᾶς ἀδίκησαν τόση μεγάλη φροντίδα, σάν πρός ἀληθινούς εὐεργέτες. Γιατί, ἄν εἴμαστε νηφάλιοι, δέ θά μπορέσουν νά μᾶς ὠφελήσουν τόσο πολύ ἐκεῖνοι πού μᾶς φέρονται εὐγενικά καί προσπαθοῦν μέ κάθε τρόπο νά δείχνουν τή φροντίδα τους γιά μᾶς, ὅσο ἡ φροντίδα γι’ αὐτούς μᾶς καθιστᾶ ἄξιους τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί ἐλαφρύνει συγχρόνως καί τό φορτίο τῶν ἁμαρτημάτων μας.

Τί εἶναι εἰκόνα

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ

Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός

     Εικόνα λοιπόν είναι ομοίωμα κάποιου και δείγμα και αποτύπωμα, που δείχνει στον εαυτό του το εικονιζόμενο, οπωσδήποτε όμως δεν μοιάζει εξ' ολοκλήρου η εικόνα με το πρωτότυπο, δηλαδή με το εικονιζόμενο-γιατί άλλο είναι η εικόνα και άλλο το εικονιζόμενο-, οπωσδήποτε όμως βλέπει κανείς σ' αυτά διαφορά, αν και δεν είναι άλλο τούτο και άλλο εκείνο. Για παράδειγμα λέω το εξής. Η εικόνα του ανθρώπου, αν και αποτυπώνει τη μορφή του σώματος του, όμως δεν  έχει τις ψυχικές δυνάμεις του, γιατί ούτε ζει ούτε σκέφτεται ούτε μιλάει ούτε αισθάνεται ούτε κουνάει κάποιο μέλος του. Και ο Υιός, ενώ είναι φυσική εικόνα του Πατρός, έχει κάποια διαφορά σε σχέση με Αυτόν' είναι Υιός και όχι Πατέρας.

 Για ποιό λόγο υπάρχει η εικόνα

 Κάθε εικόνα φανερώνει και δείχνει την κρυφή πραγματικότητα. Για παράδειγμα επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει καθαρά ούτε το αόρατο, αφού η ψυχή του καλύπτεται με σώμα, ούτε εκείνα που θα γίνουν μετά από αυτόν, ούτε εκείνα που είναι χωρισμένα και απομακρυσμένα τοπικά, αφού ο ίδιος είναι περιορισμένος τοπικά και χρονικά, γι' αυτό επινοήθηκε η εικόνα για να τον οδηγεί στη γνώση και να του φανερώνει και να του ανακοινώνει εκείνα που είναι κρυμμένα, και εκείνα βέβαια που είναι καλά να τα ποθούμε και να τα μιμούμαστε, ενώ τα αντίθετα, δηλαδή τα κακά, να τα αποστρεφόμαστε και να τα μισούμε.

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Ὀνειδισμός ἀνεξομολογήτου

Ο μπαρμπα-Θεόδωρος ζούσε σ’ ένα χωριό του Ξηρομέρου της Αιτωλοακαρνανίας. Ήταν περίπου 52 ετών και δεν είχε ποτέ εξομολογηθή. Πήγαινε όμως στην Εκκλησία και είχε καλή προαίρεση. Κάποτε, όταν βρέθηκε στον Αστακό, (κωμόπολη) για μία υπόθεση του, πήγε στον Ι. Ναό του αγίου Νικολάου, βρήκε τον εφημέριο π. Ιερόθεο, που ήταν και Πνευματικός, και εξωμολογήθηκε. Έκανε μια τυπική εξομολόγηση και τις βαρειές αμαρτίες δεν τις είπε. Εκείνος για να τον στηρίξη στην μετάνοια, του συνέστησε να επισκεφθή την ιερά Μονή του αγίου Γερασίμου στην Κεφαλληνία που πανηγυρίζει το καλοκαίρι στις 16 Αυγούστου.
Πράγματι, ο αείμνηστος μπαρμπα-Θεόδωρος, μετέβη με άλλους προσκυνητές στο μοναστήρι του αγίου Γερασίμου στις 15 Αυγούστου. Το απόγευμα της 15ης Αυγούστου μεταφέρουν την τιμία Λάρνακα του αγίου Γερασίμου στον μεγάλο ναό για την τελετή της πανηγύρεως.

Europol: τα Wi-Fi hotspots δέν εἶναι ἀσφαλή

Ενέχουν κινδύνους για την επικοινωνία και τα προσωπικά δεδομένα.
Τα ελεύθερα Wi-Fi hotspots ενέχουν κινδύνους για την ασφάλεια της επικοινωνίας μας και των προσωπικών μας δεδομένων, προειδοποιεί η Europol, η κεντρική ευρωπαϊκή αστυνομική υπηρεσία για την καταπολέμηση του εγκλήματος. Όπως τόνισε ο επικεφαλής του Τμήματος Κυβερνοασφαλείας της Europol, Τρόελς Ερτινγκ, τα «ευαίσθητα» δεδομένα και οι προσωπικές μας πληροφορίες δεν πρέπει να διακινούνται μέσω ελευθέρων δημοσίων Wi-Fi hotspots καθώς μπορεί άνετα να υποκλαπούν από χακερ.

«Μην μοιράζεστε πληροφορίες και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα διαμέσου ελεύθερων και δημόσιων Wi-Fi hotspots», τονίζει στο BBC ο Ερντινγκ, λέγοντας πως αυτά πρέπει να στέλνονται μόνο με χρήση ασφαλών δικτύων και, ιδανικά, από τον προσωπικό υπολογιστή του καθενός στο σπίτι του.

Τά λόγια τῆς Χάριτος, μέρος β΄ (τελευταῖο)

Κεφ. 11ο: μέρος β΄ (τελευταῖο)

Ἀναρίθμητοι μοναχοί πλησίαζαν τόν στάρετς καί ζητοῦσαν τίς συμβουλές του καί τίς διδασκαλίες του γιά τήν μοναχική ζωή. Ἄς τόν παρακολουθήσουμε κι᾿ ἐμεῖς στίς σοφές του ἀσκητικές παραινέσεις, ἀρχίζοντας ἀπό ἐκεῖνες πού ἀπηύθυνε στήν  Ἡγουμένη τοῦ Σαμορντίνου Εὐφροσύνη.
«Πρίν πέσης νά κοιμηθῆς σταύρωσε τό κελλί σου καί τό κρεββάτι σου λέγοντας, «Ἀναστήτω ὁ Θεός καί διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί αὐτοῦ...».
-- Μόλις ξυπνήσης τό πρωΐ ν᾿ ἀναφωνῆς, «Δόξα σοι ὁ Θεός!». Ἔτσι ἔκανε καί ὁ στάρετς Μακάριος. Καί νά μή φέρνης στόν νοῦ σου τά ὄνειρα πού εἶδες,
-- Τήν ὥρα πού ἐργάζεται ὁ μοναχός πρέπει νά προσεύχεται.
-- Νά μήν ἀφήνετε τόν κανόνα ἤ τίς Ἀκολουθίες χάριν τῆς ἐργασίας. Προσοχή στό σημεῖο αὐτό, γιά νά μή σᾶς τιμωρήση ὁ Θεός.

Ὁ στρατηγός Ἰ. Μακρυγιάννης καί ἡ ἑλληνορθοδοξία

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ι. ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

 Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

  Κατά τήν ἐλεύθερη περίοδο τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου, πού συμπίπτει μέ τήν ἵδρυση (±1830) καί πορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, γεννᾶται καί διαμορφώνεται ἡ καλλιεργούμενη, στούς κύκλους πολιτικῶν καί διανοουμένων κυρίως, (δῆθεν) ἀντίθεση Ἑλληνισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας. Ὁ Στρατηγός Ἰωάννης Μακρυγιάννης προσφέρει σαφῆ μαρτυρία Ἑλληνορθοδόξου φρονήματος.

 * * *

 1. Οἱ ἐπιχειρούμενες συνήθως προσεγγίσεις τοῦ προσώπου καὶ τοῦ ἔργου τοῦ Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη ἀπὸ τοὺς κάθε εἴδους ἐρευνητές του (ἱστορικούς, πολιτειολόγους, κοινωνιολόγους, φιλοσόφους κ.λπ.) διακρίνονται γιὰ τὴν ἀντιφατικότητά τους. Γιατί ποικίλλουν οἱ ἀφετηριακὲς ἰδεολογικὲς τοποθετήσεις τῶν ἐρευνητῶν καὶ κάθε φορὰ ὁ Μακρυγιάννης θεωρεῖται μέσα ἀπὸ διαφορετικὸ ἰδεολογικὸ πρίσμα. Καὶ εἶναι γεγονὸς ὅτι ἔχει ἐπανειλημμένα δεινοπαθήσει, διότι δὲν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ ἐπιχειροῦν νὰ «χρησιμοποιήσουν» τὰ κείμενα τοῦ Μακρυγιάννη, γιὰ νὰ στηρίξουν –καὶ σ’ αὐτόν– τὸ ἰδεολογικό τους «πιστεύω». Τὸ φοβερότερο σ’ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις εἶναι ὁ τεμαχισμὸς τοῦ Μακρυγιάννη, ὅταν λείπουν τὰ κατάλληλα κλειδιὰ ἑρμηνείας του, καὶ τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ ἀναζητηθοῦν στὰ ἴδια τὰ κείμενά του.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 29-03-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. σ΄ 9 - 12  

σ΄ 9 - 12

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ζ΄ 31 - 37  

Ζ΄ 31 - 37
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου σἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός – Κων/νος Χολέβας, "Ἡ ἱστορική κακοποίηση τοῦ 1821"

Πρωτοπρ. Γεώργιος  Μεταλληνός – Κων/νος Χολέβας, "Η ιστορική κακοποίηση του 1821"

http://aktines.blogspot.gr/2014/03/1821_1993.html

Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, Ὀρθόδοξος καί οἰκουμενική ἤ οἰκουμενιστική ἡ συγκληθησόμενη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τοῦ 2016;

Πειραιεύς 27 Μαρτίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ Η΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ Η ΣΥΓΚΛΗΘΗΣΟΜΕΝΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ 2016 ;

1.                 Οἱ ἀσφαλιστικές δικλείδες μιᾶς Ὀρθοδόξου καί ἀληθοῦς Συνόδου 

Ἐκφράζοντας τήν ἀλάνθαστη καί διαχρονική συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ ἅ­γιος Νι­κό­δη­μος ὁ Ἁ­γιο­ρεί­της γράφει γιά τά κριτήρια οἰκουμενικότητος μιᾶς Συνόδου καί τόν τρό­πο συ­γκλή­σε­ώς της. Ση­μει­ώ­νει ὅ­τι τέσ­σε­ρα εἶ­ναι τά γνω­ρί­σμα­τα τῶν Οἰκουμε­νι­κῶν Συνόδων : α) Τό πρῶ­το «ἰ­δί­ω­μα ὅ­λων τῶν οἰ­κου­με­νι­κῶν» Συ­νό­δων εἶ­ναι «τό νά συναθροίζω­νται διά προστα­γῶν, οὐ­χί τοῦ Πά­πα, ἤ τοῦ δεῖ­νος Πα­τριάρ­χου, ἀλ­λά διά προ­στα­γῶν Βασιλι­κῶν». Στήν ἐ­πο­χή μας, ὅ­μως, πού δέν ὑπάρ­χει Αὐ­το­κρά­το­ρας ἤ Βασιλεύς, γιά νά συ­γκα­λέ­σει Οἰκουμενική Σύ­νο­δο, μπο­ρεῖ αὐ­τό νά τό κά­νει ὁ Οἰκου­με­νι­κός Πα­τριάρ­χης, μέ τήν συναίνεση, βεβαίως, τῶν ἄλλων Προκαθημένων. β) Τό δεύ­τε­ρο ἰδί­ω­μα εἶναι «τό νά γί­νε­ται ζή­τη­σις πε­ρί πί­στε­ως, καί ἀκολούθως νά ἐκτίθεται ἀ­πό­φα­σις, καί ὅ­ρος δογματι­κός εἰς κά­θε μί­αν ἀ­πό τάς οἰ­κου­με­νι­κάς, ἀλ­λά καί τοῦ­το εἰς τι­νας το­πι­κάς ἠ­κο­λού­θη­σεν».  

γ) Τό τρί­το ἰ­δί­ω­μα εἶ­ναι «τό νά ἦ­ναι πά­ντα τά ἐ­κτι­θέ­με­να πα­ρ’ αὐ­τῶν δόγ­μα­τα καί οἱ Κα­νό­νες, ὀρ­θό­δο­ξα εὐ­σε­βῆ καί σύμ­φω­να ταῖς θείαις Γρα­φαῖς, ἤ καί ταῖς προλαβού­σαις Οἰκουμενικαῖς συνό­δοις». Στό σημεῖ­ο αὐ­τό ἰσχύ­ει ὁ λό­γος τοῦ ἁγί­ου Μα­ξί­μου τοῦ Ὁμο­λο­γη­τοῦ : «Τάς γε­νο­μέ­νας συ­νό­δους, ἡ εὐσε­βής πί­στις κυ­ροῖ, καί πά­λιν, ἡ τῶν δογ­μά­των ὀρ­θό­της κρί­νει τάς συνόδους» καί «Ἐκείνας οἶδεν ἁγίας καί ἐγκρίτους συνόδους ὁ εὐσεβής τῆς Ἐκκλησίας κανών, ἅς ὀρθότης δογμάτων ἔκρινεν»[1].

Δέν εἶναι ἐλευθερία ὅταν ποῦμε στούς ἀνθρώπους ὅτι ὅλα ἐπιτρέπονται

Δεν είναι ελευθερία όταν πούμε στους ανθρώπους ότι όλα επιτρέπονται. Αυτή είναι σκλαβιά. Για να προκόψη κανείς πρέπει να δυσκολευθή. (π. Παΐσιος)

 http://www.diakonima.gr