Μοναχισμός-Ταπείνωση

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης 

(Προηγούμενος Ἱ. Μ. Φιλοθέου)

 

Ὁ μοναχισμὸς εἶναι τὸ ἄμισθον ἰατρεῖον• εἶναι ἡ κλινική τοῦ Θεοῦ, ὅπου ἔρχεται ὁ ἄνθρωπος γιὰ νὰ γίνει καλά. Τὸν καλεῖ ὁ Θεὸς μὲ κλῆσιν ἁγίαν καὶ τὸν φέρνει μὲ τὴν ἀγάπην του σ' αὐτὸ τὸ ἄμισθον ἰατρεῖον.

Ὁ ἄνθρωπος ζητᾶ τὴν θεραπεία του καὶ φωνάζει: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.

— Ναί, θὰ σὲ ἐλεήσω, ἀπαντᾶ ὁ Θεός. Καὶ ἀρχίζει ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων τὴν θεραπείαν.
Μᾶς στέλλει διάφορες θλίψεις, ἐπιτρέπει πειρασμούς. Καὶ ὅλα αὐτὰ εἶναι τὰ φάρμακα, τὰ πικρὰ φάρμακα ποὺ θεραπεύεται ἡ ψυχὴ τοῦ ἄνθρωπου.
Βέβαια, κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ πεῖ ὅτι στὸν καιρὸ τῆς ἐγχειρήσεως ἤ τῆς ἰατρικῆς ἐπεμβάσεως δὲν πονεῖ, δὲν ἀγωνίζεται νὰ ξεπεράσει τὸν πόνο καὶ τὴν θλίψη• ὡστόσο ὅμως στὸ τέλος τῆς θεραπείας γίνεται ψυχικῶς καλά.
Ὅταν ὁ Γέροντάς μου ἦτο ἀρχάριος στὴν ἔρημο, ἦταν στὴν ὑποταγὴ τοῦ γέροντος Ἐφραίμ.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 04-09-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. θ΄ 1 - 7  

θ΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28  

Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Μία ἐκκλησιά πού δέν ἔγινε ποτέ τζαμί…Στήν ἀγκαλιά τῆς Παναγιᾶς Μουχλιώτισσας στήν Πόλη…

 

Είχα ξεχυθεί στα στενά της Πόλης και συγκεκριμένα στην λεγόμενη ιστορική χερσόνησο για αμέτρητες ώρες περπατήματος. Αν και έχω περπατήσει σε τούτα τα μέρη ξανά και ξανά κάτι απροσδιόριστο με σπρώχνει πάντα στο να πηγαίνω στους ίδιους δρόμους, στα ίδια σοκάκια, στις ίδιες γειτονιές. Είναι σαν να προσπαθώ να αποροφήσω την Πόλη μέσα μου, σαν να θέλω να αποτυπώσω όσες πιο πολλές μυρωδιές, εικόνες και λοιπά ερεθίσματα βαθειά στο κορμί μου.
Χωμένος λοιπόν με τις ώρες στα σοκάκια βρέθηκα στο Φανάρι στα σύνορα με το Φάτιχ. Ο καιρός μουντός, παγωμένος και με έναν αέρα που πραγματικά έτσουζε. Δε θα ήταν άσχημα να κάνω ένα διαλλειματάκι, σκέφτηκα, να ξεφύγω λιγάκι από την βαρυχειμωνιά. Εκεί κοντά μου ήταν η εκκλησία της Παναγίας της Μουχλιώτισσσας. Εμένα μου φαινόνταν πάντα σαν ερειπωμένη, αλλά γυροφέρνωντάς την μια φορά, είδα μια πορτούλα με κουδουνάκι και σκέφτηκα πως ίσως καταφέρω να μπώ μέσα να την δω.

Ἡ πίστη σύζυγος καί ἡ ὑπομονή_mp3

Π. Σάββας 2010-09-24_Ἡ πίστη σύζυγος καί ἡ ὑπομονή_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-09-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Διδαχές Ἁγίου Ἀνθίμου τῆς Χίου - (2ο μέρος)

Διά να έλθη το Πνεύμα το Άγιον να κατοικήση μέσα μας, πρέπει πρώτα να καθαρίσωμεν το εσωτερικόν μας με την ταπείνωσιν.
Εάν η ταπείνωσις και η υπακοή δεν είναι ενωμένες, ποτέ δεν διορθώνεται ο άνθρωπος.
Με όσα έπαθε - εκουσίως - ο Κύριος έδωσε εις ημάς παραδείγματα σιωπής, υπομονής, καρτερίας, αγάπης…
Η σιωπή είναι η καλύτερη αρετή.
Η σιωπή είναι η μητέρα όλων των αρετών. Σιωπάτε, γέρνετε το κεφάλι σας και λέτε την ευχήν μέσα στην καρδίαν σας.
Φύλαξε τη γλώσσα σου, φύλαξε τους οφθαλμούς σου, φύλαξε την ακοή σου δεν μπορεί να σε πειράξη ο σατανάς.

Τό ἐλάφι μέ τήν ἀνθρώπινη λαλιά!

Την εποχή που βασίλευε στην Ρώμη ο ανελέητος διώκτης των Χριστιανών Διοκλητιανός, ο Άγιος Αρτέμων αγωνιζόταν σθεναρά κατά της ειδωλολατρείας, στην Λαοδίκεια της Μικράς Ασίας, όπου ήταν ιερεύς.

Κάποια ημέρα, με εντολή του Διοκλητιανού, έφθασε στην περιοχή ένας νέος στρατιωτικός διοικητής, ονόματι Πατρίκιος, για να πιέση τους Χριστιανούς να θυσιάσουν στα είδωλα.
Ο Ρωμαίος αυτός διοικητής συνάντησε, στον δρόμο προς την Καισάρεια, τον Άγιο Αρτέμωνα, που τον συνώδευαν δύο ελάφια και έξι γαϊδουράκια.
-Πώς μπορείς και κρατάς κοντά σου αυτά τα άγρια ζώα; Τον ρώτησε με περιέργεια.
-Με τον λόγο του Χριστού μου τα κρατώ, του απάντησε με περηφάνεια ο Άγιος.

Πολυπολιτισμικότητα, Ἰσλαμισμός καί ἡ ἀνόητη στάση τῆς Δύσης

Πρόσφατα ένα άρθρο του Θάνου Τζήμερου με τίτλο «Πολυπολιτισμικότητα και άλλα Παραμύθια» [1] προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα και τα ΜΜΕ σχετικά με το κατά πόσον ο συγγραφέας ήταν υπέρ το δέον σκληρός απέναντι στο Ισλάμ και κατά πόσον οι απόψεις του αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.

Του ΠΑΝΟΥ ΜΗΤΡΟΝΙΚΑ

Σε παλαιότερο άρθρο μου με τίτλο «Πολυπολιτισμικές κοινωνίες και η περίπτωση της Τουρκίας»[2] είχα αναλύσει το θέμα των «πολυπολιτισμικών κοινωνιών», όμως με αφορμή το άρθρο του κ. Τζήμερου, με το οποίο προφανέστατα συμφωνώ, θεωρώ σημαντικό το να δώσουμε λίγο περισσότερο χώρο σε αυτό το πολύ μεγάλο και σημαντικό θέμα, που από τις αντιδράσεις δείχνει ότι χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση και διευκρίνηση.

Το θέμα του τι είναι το Ισλάμ, γιατί είναι τόσο ελκυστικό σε μεγάλη μερίδα Μουσουλμάνων που ζουν ήδη στην Δύση, και μπορεί να είναι μέρος μιας γενικότερης «πολυπολιτισμικής» (ή ορθότερα πολυφυλετικής) κοινότητας;

Τι είναι το Ισλάμ;

Αν μπορούσε κάποιος να δώσει έναν σύντομο και επιστημονικά ακριβή ορισμό για το Ισλάμ τότε αυτός είναι:

«Λόγος γιά τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί γιά τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό» μέρος α΄

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Ὅπως δέν εἶναι δυνατό νά περάσει κανείς

τήν πλατιά θάλασσα χωρίς πλοῖο ἤ καράβι, ἔτσι

δέν μπορεῖ νά φτάσει στήν ἀγάπη χωρίς τόν φόβο»

Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ἡ διακονία τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν ἄνθρωπο ἔχει νομοθετηθεῖ ἀπό τόν Κύριο ἁπλά καί ξεκάθαρα. Ἐμεῖς, ὅμως, ἔχουμε γίνει τόσο πολύπλοκοι καί πονηροί στόν λογισμό, ἔχουμε ἀποξενωθεῖ τόσο ἀπό τήν πνευματική σκέψη, πού, γιά νά διακονήσουμε τόν Θεό σωστά καί ἀρεστά σ᾿ Ἐκεῖνον, χρειαζόμαστε ἐπιμελημένη νουθετησή καί χειραγώγηση. Πολύ συχνά ἀναλαμβάνουμε τή διακονία τοῦ Θεοῦ μέ τρόπο ἐνάντιο στούς ὁρισμούς Του, κι ἔτσι ὄχι μόνο δέν ὠφελοῦμε ἀλλά καί βλάπτουμε τίς ψυχές μας.

Ἔτσι, λοιπόν, μερικοί, διαβάζοντας στήν Ἁγία Γραφή πώς ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ πιό μεγάλη ἀρετή¹, διαβάζοντας πώς ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη², προσπαθοῦν ἀμέσως νά ἀναπτύξουν στήν καρδιά τους τό αἴσθημα αὐτό καί νά τό βάλουν στίς προσευχές τους, στούς εὐλαβικούς λογισμούς τους, σ᾿ ὅλες τίς πράξεις τους.

"Ἔχει ὁ Θεός": Ἡ παγίδα τοῦ διαβόλου

"ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ": Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Ὑπάρχει μία σημαντική μερίς ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἀρέσκονται νά ζοῦν μέσα εἰς μίαν ἀτμόσφαιραν αἰσιοδοξίας καί ὑπεραισιοδοξίας δίχως βεβαίως νά στηρίζουν τήν νοοτροπίαν των αὐτήν εἰς ὀρθήν μετάνοιαν καί ἀντικειμενικήν βάσιν.

Βεβαίως, ὅπως ὅλοι γνωρίζωμε καί παραδεχώμεθα, ἡ αἰσιοδοξία εἰς τήν σωστήν της μορφήν ἀποτελεῖ ἀρετήν καί εἶναι ἀνάγκη νά ὑπάρχῃ εἰς τόν ἄνθρωπον. Ἀλλοίμονον δέ, ἐάν ἡ αἰσιοδοξία χαθῇ ἀπό τήν ζωήν μας. Ἄλλωστε, ἕνας πιστός εἰς τόν Χριστόν ἄνθρωπος, δέν εἶναι δυνατόν νά εἶναι ἀπαισιόδοξος καί νά τόν κατακλύζουν μαῦρα σύννεφα, ζοφερές σκέψεις, ἀλλά καί φόβοι, πού σχεδόν ποτέ δέν θά ἀντιμετωπίσῃ. Ἄλλο εἶναι ὅμως αὐτό καί ἐντελῶς διαφορετικό εἶναι τό νά ζῇ κανείς εἰς τά νέφη καί νά πιστεύῃ ὅτι ὅλα τά θέματα τῆς ζοφερῆς πραγματικότητος, ἀπό μόνα των, δίχως ἀγῶνα καί μάλιστα δίχως Θεόν, θά ἔχουν αἴσιον πέρας καί θά καταλήξουν καλά, ὅπως ὁ ἴδιος νομίζει τό "πέρας" καί θεωρεῖ τό "καλόν".  Αὐτήν δυστυχῶς τήν νοοτροπίαν τήν εὑρίσκει κανείς εἰς ὅλους τούς χώρους καί τήν συναντᾷ εἰς ὅλα τά ἐπίπεδα.

Ἄς ξεκινήσωμε ἀπό τόν χῶρον τῆς Ἑκκλησίας καί εἰς τήν συνέχειαν θά συναντήσωμε ἐμπρός μας αὐτήν τήν στάσιν ζωῆς καί εἰς ἄλλους τομεῖς.

Τό αὐτόγραφο τῆς αὐτοβιογραφίας τοῦ ὁσίου Παϊσίου τοῦ Βελιτσκόφσκι

ΤΟ ΑΥΤΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΒΕΛΙΤΣΚΟΦΣΚΙ.

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας, Τί γνωρίζουμε γιά τόν Θεό κατά τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας

      

 † Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

                 ΙΕΡΕΜΙΑΣ

ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

(Γιά τόν λαό)

                                                                                    Μάθημα 8ον

ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

1. Μποροῦμε νά γνωρίσουμε τόν Θεό; Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἀρχίζοντας νά μᾶς διδάσκει γιά τόν Θεό στό Σύμβολο τῆς πίστης μας χρησιμοποιεῖ τήν ἔκφραση «Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν...». Δέν λέει «γνωρίζω», ἀλλά «πιστεύω». 

Αὐτό, λοιπόν, εἶναι τό πρῶτο πού θέλει νά μᾶς πεῖ ἡ Ἐκκλησία μας: Ὅτι τόν Θεό δέν μποροῦμε νά τόν κάνουμε ἀντικείμενο γνώσης, δέν μποροῦμε νά τόν κατανοήσουμε μέ τό πνεῦμα μας· εἶναι ἀκατάληπτος. Καταδέχεται ὅμως ὁ Θεός καί ἀποκαλύπτει τόν Ἑαυτό του σέ μᾶς. «Πιστεύουμε» στόν Θεό.¹

Αὐτό εἶναι ἕνα βασικό δόγμα τῆς πίστης μας, πού φαίνεται καθαρά στήν ἁγία Γραφή καί τό ἀναπτύσσουν οἱ ἅγιοι Πατέρες στά συγγράμματά τους.

Ἡ ἁγία Γραφή μᾶς διδάσκει, πραγματικά, ὅτι ὁ Θεός κατοικεῖ σέ «ἀπρόσιτο φῶς», σέ φῶς δηλαδή πού δέν μπορεῖ κανείς νά τόν πλησιάσει, δέν μπορεῖ κανείς νά τόν δεῖ. Εἶναι «...ὁ φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὅν εἶδεν οὐδείς ἀνθρώπων οὐδέ ἰδεῖν δύναται» (Α´ Τιμ. 6,16).²

Τά παιδιά εἶναι σάν τά κουφώματα-Γέροντα Παΐσιου Ἁγιορείτη, Χαριτωμένες διδαχές

Τα παιδιά που έχουν ποτιστεί από μικρά στην ευσέβεια, μη τα φοβάστε.
Και να ξεφύγουν λίγο, λόγω ηλικίας, λόγω πειρασμών, θα επανέλθουν.
Είναι σαν τα κουφώματα που τα περνάμε με λάδι και δε τα πιάνει η σαπίλα.

Πηγή: Γέροντος Παϊσίου «Χαριτωμένες Διδαχές, με παραβολές και παραδείγματα», εκδόσεις «Βρυέννιος», Θεσσαλονίκη 2003

 http://www.diakonima.gr/2014/08/08/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%86%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD/

3 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής Ανθίμου Επισκόπου, Θεοκτίστου Οσίου, Ζήνωνος, Βασιλίσσης, Χαρίτωνος, Αρχοντίωνος, Κωνσταντίνου Βασιλέα, Αριστίων Ιερομάρτυρα, Φοίβης Διακόνισσας, Πολυδώρου Νεομάρτυρα, Ιωάννου Ρώστωφ, Πέτρου Ιερέως, Ανακομιδή Λειψάνων Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης.

Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Νικομήδειας

Ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 3ου αἰῶνα μ.Χ. καὶ πατρίδα του ἦταν ἡ Νικομήδεια.
Ἀπὸ μικρὸς διακρίθηκε γιὰ τὸν εὐσεβῆ ζῆλο του πρὸς τὰ θεία. Ὅταν ἐνηλικιώθηκε, ἡ ζωὴ του ἦταν ὑπόδειγμα σωφροσύνης καὶ ἀγάπης. Ἐπειδὴ πλούσια κατεῖχε τὸν θησαυρὸ τῶν θείων ἀληθειῶν, ἡ θερμή του διδασκαλία, ἐμπνεόμενη ἀπὸ ἀποστολικὸ ζῆλο, ἔβρισκε σχεδὸν πάντα ἀνταπόκριση στὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν. Ἡ πνευματικὴ ἱκανότητα τοῦ Ἄνθιμου ὤθησε τοὺς χριστιανοὺς τῆς Νικομήδειας καὶ τὸν ἔπεισαν νὰ γίνει ἱερέας καὶ ἀργότερα ἐπίσκοπός τους.
Ὅταν, ὅμως, ἔγινε ὁ διωγμὸς ἐπὶ Διοκλητιανού, τὸν κυνήγησαν καὶ τὸν συνέλαβαν. Ὁ Διοκλητιανὸς τοῦ πρότεινε νὰ θυσιάσει στοὺς Θεοὺς γιὰ νὰ κερδίσει τὴν ζωή του, ἀλλιῶς τὸν περίμεναν φρικτὰ βασανιστήρια, καὶ τοῦ ἔδειξε τὰ ὄργανα ποὺ θὰ τὸν βασάνιζαν.
Ὁ Ἄνθιμος εἶπε: «Γιατὶ μοῦ τὰ δείχνεις; Γιὰ νὰ μὲ φοβίσεις; Αὐτὰ ἂς τὰ φοβοῦνται ἐκεῖνοι, γιὰ τοὺς ὁποίους ἡ παροῦσα ζωὴ εἶναι μόνο ἡδονὴ καὶ τὴν στέρησή της θεωροῦν μεγάλη ἀπώλεια. Ἀλλὰ σὲ μένα, ὅπως καὶ σὲ κάθε χριστιανό, αὐτὰ δὲν ἀσκοῦν καμιὰ γοητεία.