Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 26-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. β΄ 1 - 10  

β΄ 1 - 10



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Η΄ 27 - 39

Η΄ 27 - 39 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Père Serge Chévitch (1903-1987)

 Quand nous constatons en nous des tendances au mal, il ne faut pas perdre de temps à s’interroger sur leur origine, nous demander ce qui en nous a pu les produire ou les provoquer. Il ne faut surtout pas croire qu’elles font partie de nous-mêmes, qu’elles révèlent un aspect caché de notre personnalité. Il y a un grand danger à se solidariser ainsi avec le mal, à le considérer comme sien, comme faisant partie de soi. En vérité, ces tendances mauvaises sont des tentations qui nous viennent des démons.
 Les démons cherchent précisément à nous faire croire qu’ils n’existent pas, qu’ils n’agissent pas, et que le mal vient de nous et fait partie de nous. Il faut se défier de cette ruse.

Ὁ ἅγιος Δημήτριος ὑπόδειγμα ἡρωϊκῆς πίστεως-PREDICĂ LA POMENIREA SFÂNTULUI DIMITRIE

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΗΡΩΪΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Τοῦ ἁγίου Δημητρίου
26 Ὀκτωβρίου

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

  ΣΗΜΕΡΑ 26 Ὀκτωβρίου εἶναι ἑορτὴ μεγάλη. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ὄχι μόνο στὴν Ἑλ­λάδα ἀλλὰ παντοῦ, τὴν τιμᾷ. Διότι παντοῦ ὑπάρ­χουν Δημήτριοι, ἀκόμη καὶ γυναῖκες Δήμητρες, καὶ ἑορτάζουν τὸν μεγαλομάρτυρα ἅγιο Δημήτριο.

***

Τί ἦταν ὁ ἅγιος Δημήτριος; Ἄνθρωπος ἦ­ταν καὶ αὐτὸς ὅπως ἐμεῖς, δὲν διέφερε. Κάθε ἄνθρωπος ὅμως ἔχει θέλησι. Καὶ ἂν κάνῃ κα­λὴ χρῆσι τῆς θελήσεώς του, μπορεῖ νὰ φτάσῃ μέ­χρι τὰ οὐράνια· ἂν κάνῃ κα­κὴ χρῆσι, μπορεῖ νὰ κατρακυλίσῃ μέχρι τὸν ᾅδη. Ἂν θέλῃ γίνεται ἄγγελος, ἂν θέλῃ γίνεται σατανᾶς. Κ’ εἶναι στι­γμὲς ποὺ φτάνει πολὺ ψηλά, εἶναι στιγμὲς ποὺ πέφτει πολὺ χαμηλά, ἀηδιάζει τὸν ἑαυτό του, γίνεται χειρότερος ἀπὸ τὸ δαίμονα. Γι’ αὐτὸ γέ­μισε ὁ κόσμος τώρα ἀπὸ δαιμονιζομένους.
Ὁ ἅγιος Δημήτριος γεννήθηκε στὴ Θεσσα­λονίκη ἀπὸ ἐκλεκτὴ οἰκογένεια περὶ τὸ 300 μ.Χ., ὅταν στὴν αὐτοκρατο­ρία βασίλευε ἕνας τύραννος, ὁ Διοκλητιανός. Τὸ ἐπάγγελμά του ἦταν στρατιωτικός, γενναῖος ἀ­ξιωματικός. Ἐ­κεῖνο ὅμως ποὺ τὸν διέκρινε ἀπὸ τοὺς συναδέλφους του ἦταν – ποιό· ὅτι πίστευε στὸ Χρι­­στό, ὅτι αὐτὸς βασιλεύει, εἶναι ὁ κυβερνήτης τοῦ σύμπαντος. Πίστευε μὲ ὅλη τὴν καρδιά του, κι αὐτὸ ποὺ πίστευε δὲν τὸ ἔκρυβε.

Εὔλογες ἀπορίες γιά τή διοργάνωση τοῦ συμποσίου γιά τόν Μελέτιο Μεταξάκη

Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 23η Οκτωβρίου 2014

 

ΕΥΛΟΓΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ

Στις 11 του μηνός Οκτωβρίου ε. ε. διεξήχθη συμπόσιο στην Κύπρο προς τιμήν του μακαριστού Οικουμενικού Πατριάρχου κυρού Μελετίου Μεταξάκη. Συνδιοργανωτές του Συμποσίου: ο Δήμος Λάρνακος, η Ιερά Μητρόπολις Κιτίου και το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Θέμα του Συμποσίου: «Μελέτιος Μεταξάκης: Πτυχές της ζωής και της δράσης μιας μεγάλης εκκλησιαστικής προσωπικότητας».

        Με την ανακοίνωση του εν λόγω Συμποσίου δεχτήκαμε πολλές οχλήσεις από πιστούς της τοπικής μας Εκκλησίας, οι οποίοι ζητούσαν να πληροφορηθούν για την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του μακαριστού Πατριάρχη και ορισμένοι να διαμαρτυρηθούν, διότι υπάρχουν στοιχεία, τα οποία τον καθιστούν υπόλογο στη συνείδηση του χριστεπώνυμου πληρώματος.

Πολλοί από αυτούς, και δικαίως, του καταλογίζουν το μέγιστο μερίδιο ευθύνης για το επώδυνο Παλαιοημερολογητικό Σχίσμα στην Εκκλησία της Ελλάδος, το οποίο προκλήθηκε με την όλως αυθαίρετη και βεβιασμένη αλλαγή του ημερολογίου – εορτολογίου του 1924. Είναι δε σε όλους γνωστόν ότι ο εν λόγω Πατριάρχης υπήρξε ο κύριος εμπνευστής,υπέρμαχος και προωθητής αυτής της αλλαγής. Άλλωστε πολλοί σύγχρονοι γέροντες αποφάνθηκαν πως ο κυρός Μελέτιος Μεταξάκης, για να φανεί αρεστός στους αιρετικούς Δυτικούς «κατήργησεν το παλαιόν εορτολόγιον και εισήγαγεν το Γρηγοριανόν, το Παπικόν, όλως αυθαιρέτως, όλως απερισκέπτως, αντικανονικώς, παρανόμως» (Άγιος Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος).

       Ερευνήσαμε τις πηγές προκειμένου να δώσουμε λόγο ακριβή και υπεύθυνο στους πιστούς μας, σχετικά με τη βιωτή του μακαριστού Πατριάρχου. Με λύπη και πόνο ψυχής βρήκαμε ένα κείμενο το οποίο δίνει από μόνο του τις εξηγήσεις, που ζητούν οι πιστοί για το πρόσωπο αυτό.

Θεολογικές σκέψεις τοῦ Ἁγ.Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Όπως ο αέρας είναι απαραίτητος για τη ζωή του σώματος, έτσι καί το Άγιο Πνεύμα είναι απαραίτητο για τη ζωή της ψυχής. Ό αέρας καί το Πνεύμα μοιάζουν μεταξύ τους. Πνεύμα σημαίνει ακριβώς πνοή.

***

Όταν το δέντρο είναι καλά ριζωμένο στη γη μεγαλώνει καί καρποφορεί. Έτσι κι ή ψυχή μας. Όταν είναι καλά ριζωμένη στο Χριστό με πίστη κι αγάπη, μεγαλώνει κι αυτή πνευματικά καί καρποφορεί αρετές, χάρη στις όποιες ζει κι εδώ στη γη καί θα ζει καί στον ουρανό αιώνια. Όταν το δέντρο ξεριζωθεί από το χώμα παύει να ζει, γιατί οι ρίζες δεν του παρέχουν πια ζωή. Έτσι γίνεται καί με την ψυχή μας. Όταν χάνει την πίστη καί την αγάπη στο Θεό καί παύει να ενεργεί κατά Θεόν, πού είναι ό ζωοδότης της, πεθαίνει πνευματικά. Ό, τι είναι το χώμα για τα φυτά, είναι κι ό Θεός για την ψυχή.

Ὁ γέροντας Τιμόθεος Τζάννη, ὁ πνευματικός καί θαυμαστά περιστατικά ἀπό τή ζωή του

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΤΖΑΝΝΗ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ.

Ό Λύχνος επί την λυχνία

Απ' εκείνον τον καιρό, τον πρώτο της ιερατικής ζωής τού Γέροντα, μάς έχει διασώσει ό πατήρ Εμμανουήλ κάποια θαυμαστά περιστατικά. Αναφέρουμε Λίγα.

Μια φορά βάπτιζαν ένα παιδί. Λέει ό Γέροντας στον παπά-Μανώλη: «Μα δεν έχει νερό ή κολυμβήθρα». Φωνάζει εκείνος τον νεωκόρο: «Γιατί δεν έβαλες νερό»; - «Μα έβαλα»! Βάζει το χέρι του ό παπά-Μανώλης στην κολυμβήθρα, ήταν και σκοτεινά τότε, δεν είχαν βάλει ακόμα πολυελαίους, δεν είχε σταγόνα νερό ή κολυμβήθρα. Ό νεωκόρος τά 'χασε: «Τί έγινε το νερό; Εξαφανίστηκε»; Πάει και φέρνει σαστισμένος ξανά νερό και το βάζει μέσα.  Όταν όμως ό Γέροντας έβαλε το χέρι του στο νερό για να ευλογήσει, γυρίζει  και λέει στον παπά-Μανώλη: «Πες στο νεωκόρο, να βγάλει έξω την κολυμβήθρα, να χύσει το νερό στο χωνευτήρι, να πλύνει την κολυμβήθρα και να βάλει άλλο νερό». Πάει ό νεωκόρος κ αδειάζει την κολυμβήθρα, και τί να δει; Είχε μέσα μια ακρίδα.

Κάποτε έφεραν στον παπά-Μανώλη ένα πρόσφορο, από ένα σπίτι όπου παρανόμως συζούσαν. Εκείνος το 'βαλε χωριστά, για να μην προσκομιστεί. Πήγανε όμως οι βοηθοί, πού 'χανε στην εκκλησία και τ' ανακατέψανε. Ό παπά-Μανώλης, πού γνώριζε το χάρισμα τού Γέροντα, τον φώναξε, χωρίς να του πει τίποτε, και τού είπε να διαλέξει τά πρόσφορα, πού θα λειτουργούσανε.

Δεύτερες σκέψεις γιὰ τὸ τέμενος

Δικαιώνονται τώρα ἀπολύτως ὅ­­­σοι ἀντέδρασαν καὶ συνεχίζουν νὰ ἀντιδροῦν στὴν ἀνέγερση μουσουλμανικοῦ τεμένους στὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν. Ἤδη ὁ Τύπος τῆς 21ης Σεπτεμβρίου μᾶς πληροφόρησε ὅτι καὶ στὴν Ἀθήνα γίνεται στρατολόγηση τζιχαντι­στῶν μέσα σὲ παράνομα τεμένη, ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι γεμάτη ἡ πρωτεύουσα τῆς Ἑλλάδος. Ἕνας δὲ τζιχαντιστής, τοῦ ὁποίου τὰ στοιχεῖα εἶναι γνωστὰ στὴν Ἀσφάλεια, εἶναι αὐτὴ τὴ στιγμὴ μέλος τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἰσλαμικοῦ Κράτους καὶ πολεμᾶ στὴ Συρία.

Καὶ μόνο αὐτὸ τὸ περιστατικὸ ποὺ κινητοποίησε τὴν ἀστυνομία, ἡ ὁποία κάνει τώρα ἐξονυχιστικοὺς ἐλέγχους μεταξὺ τῶν λαθρομεταναστῶν, δικαιολογεῖ τοὺς φόβους τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ γιὰ τὴν παρουσία μουσουλμανικοῦ τεμένους στὴν Ἀθήνα.

Λυκοῦργος Νάνης, Τό μέγεθος τῆς ἀλλοτριώσεως τοῦ ἐκκλησιαστικού φρονήματος καί ἡ διαστροφή τῶν ἀξιολογικῶν κριτηρίων

Το μέγεθος της αλλοτριώσεως του εκκλησιαστικού φρονήματος και η διαστροφή των αξιολογικών κριτηρίων

 

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

 

Σχόλιο από ΕΔΩ

 

Οι Κρήτες ιεράρχες αφού τίμησαν τον αλήστου μνήμης Αθηναγόρα πριν καιρό, σε πρόσφατη εκδήλωση του εκεί Πανεπιστημίου τίμησαν και εγκωμίασαν τον αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας.

Κάποιοι Κρήτες και Κύπριοι ιεράρχες σε συνεργασία με παράγοντες του θεολογικού κόσμου εξεθείασαν το νεωτεριστή και τολμητία Μελέτιο Μεταξάκη του οποίου η καταστροφική εκκλησιαστική πολιτική που ακολούθησε τυγχάνει παγκοίνως γνωστή.

«Κοντά στήν Μελανδησία Πύλη», ΚΕΦ. Ι΄ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ

ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Μετά ἀπό ἕνα κουραστικό καί πολύμοχθο ταξίδι, πού τό βάραινε ἡ σκέψη γιά τήν λύπη, πού θά προξενοῦσε ἡ εἴδηση πού μετέφεραν, οἱ τρεῖς ἄνδρες ἐπέστρεψαν στή Βασιλεύουσα ὕστερα ἀπό ἀρκετές ἑβδομάδες.

Ὅταν ἔφθασαν, κατευθύνθηκαν ἀπό διαφορετικούς δρόμους ὁ καθένας πρός τά δυτικά τείχη. Τά πέρασαν διά μέσου τῆς Μελανδησίας Πύλης καί προχώρησαν δυτικώτερα, ὅπου ὑπῆρχε μυστική Ἐκκλησία τῶν Ὀρθοδόξων. Κοντά ἦταν καί τό ἁγίασμα τῆς Θεοτόκου.

Ἐκεῖνο τό βράδυ, χωρίς νά γνωρίζουν τόν ἐρχομό τους οἱ πιστοί, εἶχαν μεγάλη σύναξη, στήν ὁποία παρευρίσκετο καί ἕνας Ἐπίσκοπος, ἀρκετοί ἱερεῖς καί ὁ Μαρκιανός μέ τό Μαρτύριο.

Ὅταν ἄκουσαν καλπασμούς μές στήν νύχτα, τρόμαξαν. Φοβήθηκαν μήπως ἦσαν οἱ διῶκτες τους. Ὅταν ὅμως κοίταξαν, μέ χαρά καί συγκίνησι ἀναγνώρισαν τούς πολυπόθητους ἀδελφούς, πού τούς ἔφεραν νέα ἀπό τόν Πατριάρχη τους.

Ἄν φτιάξεις τόν ἑαυτό σου, θά φτιαχτεῖ κι ἕνα κομμάτι ἀπ᾿ τήν Ἐκκλησία.

[...]θυμάμαι την πρώτη μου επίσκεψη στον π. Παίσιο. Νέος άνθρωπος τότε, με τη συνηθι­σμένη στους νέους ανθρώπους έπαρση και οξύτατη κριτική για τά κακώς κείμενα στο χώρο της Εκκλησίας.

Ό γέροντας με δέ­χτηκε με πολλή αγάπη και κου­βεντιάσαμε για πολλά θέματα. Προς το τέλος σηκώθηκε, πήγε στο μηχάνημα για να μου φτιά­ξει ένα εικονάκι. Σέ μια στιγμή γύρισε και μου είπε:

 - «Κοίταξε, εύλογημένε, να φτιάξεις τόν εαυτό σου. "Αν φτιάξεις τόν εαυτό σου, θα φτιαχτεί κι ένα κομμάτι άπ'την Έκκλησία. Κι αν φτιάξουμε ολοί τον εαυτό μας, αυτό θα έχει θετικό αντί­κτυπο στο σώμα τηςΈκκλήσίας!».

~ Δεν αισθανόμαστε το τι σημαίνει να είναι κανείς μέλος της 'Εκκλησίας και πόση ευθύνη έχει απέναντι στον Χριστό και τούς αδελφούς του. Δεν συναισθανόμαστε το κακό πού προκαλεί ή δική μας αμαρτία στο σώμα τής'Εκκλησίας, σαν να ήταν ή αμαρτία ιδιωτική μας υπόθεση.

Ἅγιοι Μαρκιανός καί Μαρτύριος οἱ Νοτάριοι (+25 Ὀκτωβρίου)

Οι Άγιοι αυτοί ήταν νοτάριοι και γραμματικοί του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλου του ομολογητή (βλέπε 6 Νοεμβρίου), στα χρόνια του Αρειανού βασιλέως Κωνσταντίου (337 - 349 μ.Χ.). Άριστα σπουδαγμένοι και οι δύο, υπήρξαν συνήγοροι θαρραλέοι της ορθόδοξης αλήθειας.

Πορευόμεθα ὄντως πρός Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο; (Ἱ. Μ. Πειραιῶς- Γραφεῖο ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 20η Οκτωβρίου 2014

ΠΟΡΕΥΟΜΕΘΑ ΟΝΤΩΣ ΠΡΟΣ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ;

Οι εργασίες της πρόσφατης Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος βρέθηκαν και πάλι στο επίκεντρο της εκκλησιαστικής επικαιρότητος και έγιναν αντικείμενο πολλών σχολιασμών. Από τις δύο εισηγήσεις που ανεγνώσθησαν ενδιαφέρον παρουσιάζει ηεισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομου με θέμα «Ενημέρωσις περί της μελλούσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ήτις θα συνέλθη κατά το 2016».

Κατ’ αρχήν θα θέλαμε να παρατηρήσουμε, ότι η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας, ήταν ουσιαστικά μια «Ενημέρωσις» για ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό γεγονός, όπως η μέλλουσα να συνέλθει  Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, εν τω βάθει με σαφή ομολογιακό χαρακτήρα.

Όπως μας πληροφορεί το Δελτίο Τύπου της Ιεράς Συνόδου, ο Σεβασμιωτάτος στην εισήγησή του εξέφρασε την αισιοδοξία του, ότι η μέλλουσα να συνέλθει Αγία και Μεγάλη Σύνοδος θα εκφράσει την ενότητα της Εκκλησίας:«αυτή η ενότητα (της Ορθόδοξης Εκκλησίας) δεν θα εκφραστεί μέσω κατάλυσης και αδρανοποίησης της τοπικότητας των Ορθοδόξων Εκκλησιών και αναζήτησης συμβιβαστικών λύσεων, αλλά δια της διαδικασίας επίλυσης και ομόφωνης αποδοχής ζητημάτων, τα οποία επέδρασαν και επιδρούν διαλυτικά στην φανέρωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως Ενός Σώματος και κλονίζουν την δυνατότητα έκφρασης της κοινής συνοδικής συνείδησης των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών μεταξύ τους και εν ενότητι».

« Αὐτός ὁ Μοναδικός»

« ΑΥΤΟΣ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ »

Γενήθηκε σ᾿ ἕνα ἀσήμαντο χωριό ἀπό μιά ἁπλοϊκή γυναίκα.

• Ποτέ του δέν πῆγε σέ σχολείο.
• Ποτέ του δέν εἶχε οἰκογένεια ἤ σπίτι.
• Ποτέ του δέν ἴδρυσε σχολεῖο· ὅλα ὅμως τά σχολεία μαζί, δέν μποροῦν νά καυχηθοῦν ὅτι ἔχουν περισσότερους μαθητές ἀπό ὅσους ἔχει Αὐτός.

• Ποτέ του δέν ἔγραψε βιβλίο· καί ὅμως, οἱ βιβλιοθῆκες ὅλου τοῦ κόσμου δέν μποροῦν νά χωρέσουν, τά βιβλία πού γράφτηκαν γι᾿ Αὐτόν.

25 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Νοταρίων Μαρκιανού και Μαρτυρίου, Αναστασίου, Ουαλερίνου, Ουαλερίου και Χρυσαφίου, Σαβίνου, Ταβιθάς, Ουάρου εν Αιγύπτω, Γεωργίου Επισκόπου, των Αγίων Παππία, Διοδώρου και Κλαυδιανού, των Αγίων Φαύστου, Βασιλείου και Λουκιανού, Νικηφόρου και Στεφάνου, Φιλαδέλφου και Πολυκάρπου, Μακαρίου Οσίου, των Αγίων Δύο Μαρτύρων από την Θράκη, Χρυσάνθης.

Ἡ Ἁγία Ταβιθᾶ

Ἡ Ἁγία Ταβιθᾶ ἦταν εὐσεβὴς καὶ φιλάνθρωπη χριστιανὴ καὶ κατοικοῦσε στὴν Ἰόππη. Τὸ Ταβιθᾶ εἶναι λέξη Συριακὴ καὶ σημαίνει Δόρκα.
Ἦταν ὑφάντρα καὶ ἔφτιαχνε χιτῶνες, τοὺς ὁποίους πωλοῦσε πρὸς ἀνακούφιση τῶν χηρῶν καὶ ὀρφανῶν.
Ἡ Ταβιθᾶ ὅμως ἀρρώστησε καὶ πέθανε. Τὴν περίοδο ἐκείνη βρισκόταν στὴ Λῦδδα ὁ Ἀπόστολος Πέτρος. Ὅταν τὸ ἄκουσαν αὐτὸ οἱ δικοί της, ἔσπευσαν νὰ τὸν παρακαλέσουν νὰ ἔρθει στὴν Ἰόππη, ὅπου καὶ ὁδηγήθηκε στὸ νεκροκρέβατο τῆς Ταβιθᾶς. Ἀφοῦ παρακάλεσε τοὺς παραβρισκόμενους νὰ βγοῦν ἀπὸ τὸ δωμάτιο, ὁ Πέτρος γονάτισε καὶ προσευχήθηκε. Στὴν συνέχεια εἶπε στὴν Ταβιθᾶ νὰ σηκωθεῖ. Μόλις ἐκφώνησε τὸ πρόσταγμα ἡ νεκρὴ ἀνεστήθῃ.
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ διεδόθει στὴν Ἰόππη καὶ πολλοὶ πίστεψαν. Ἡ Ἁγία Ταβιθᾶ κοιμήθηκε σὲ βαθὺ γῆρας.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Μαθήτρια ἔνθεος, ἐν τῇ Ἰόππῃ σεμνή, Χριστοῦ ἐχρημάτισας, καὶ ἐν πολλοῖς οἰκτιρμοῖς, αὐτὸν ἐθεράπευσας· ὅθεν ὑπὸ τοῦ Πέτρου, ὡς ἠγέρθης θανοῦσα, ἐδειξας τοῦ σοῦ βίου, Ταβιθᾶ μακαρία, πᾶσι τὴν κεκρυμμένην, θείαν λαμπρότητα.