Find an excuse

 Please do not criticize each other, because this is full of ego and pride. But find an excuse for your brother’s error which is a testimony of humility and love. The person who does this will find a lot of grace from God.

Ταπείνωση καί ταπεινοφροσύνη μέρος ε΄ τελευταῖο

11. ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΑΓΙΩΝ ΑΝΔΡΩΝ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

Ὁ μα­κα­ρι­στός Σέρ­βος Ἀρ­χιμ. Ὶ­ου­στί­νος Πό­πο­βιτ­ς,  σέ μελέτη του, (ἡ  τα­πεί­νω­ση κα­τά τόν Ἰ­σα­άκ τό Σύ­ρο μέ­σα ἀ­πό τούς δι­ά­φο­ρου λό­γους του)., γράφει: «Ἡ πί­στη ἔ­χει δι­κό της τρό­πο σκέ­ψε­ως, δι­ό­τι ἔ­χει δι­κό της τρό­πο ζω­ῆς. Ὁ χρι­στι­α­νός ὄ­χι μό­νο ζεῖ μέ τήν πί­στη, ἀλ­λά καί σκέ­φτε­ται μέ τήν πί­στη. Ἡ πί­στη δί­νει τή νέ­α κα­τη­γο­ρί­α τῆς σκέ­ψε­ως μέ τήν ὁ­ποί­αν πρα­γμα­τώ­νε­ται ὅ­λο τό γνω­σι­ο­λο­γι­κό ἔρ­γο τοῦ ἀν­θρώ­που πού πι­στεύ­ει. Ἡ νέ­α αὐ­τή κα­τη­γο­ρί­α τῆς σκέ­ψε­ως εἶ­ναι ἡ τα­πει­νο­φρο­σύ­νη. Στήν ἀ­πέ­ρα­ντη πρα­γμα­τι­κό­τη­τα τῆς πί­στε­ως ὁ νοῦς τα­πει­νώ­νε­ται μπρός στά ἀ­πόρ­ρη­τα μυ­στή­ρι­α τῆς ἐν Πνεύ­μα­τι Ἁ­γί­ῳ ζω­ῆς. Τήν ὑ­πε­ρη­φά­νει­αν τοῦ νοῦ ἀ­ντι­κα­θι­στᾶ ἡ τα­πεί­νω­ση· τήν ἀ­λα­ζο­νεί­α ἡ τα­πει­νο­φρο­σύ­νη.Ὁ ἀ­σκη­τής τῆς πί­στε­ως πε­ρι­φρου­ρεῖ κά­θε σκέ­ψη του μέ τήν τα­πεί­νω­ση καί ἔ­τσι ἐ­ξα­σφα­λί­ζει γι­ά τόν ἑ­αυ­τό του τή γνώ­ση τῆς Αἰ­ώ­νι­ας ἀ­λή­θει­ας.

Ἡ θέση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Aθήνα 13 Iανουαρίου 2016

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συνήλθε σήμερα Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2016, στη δεύτερη Συνεδρία Της για τον μήνα Ιανουάριο, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά τη χθεσινή και τη σημερινή Συνεδρία:

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της Εξουσιοδοτήσεως.

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος συνήλθε στην απογευματινή Συνεδρίασή Της την 12.1.2016 από κοινού με τους Κοσμήτορες και Προέδρους Τμημάτων των Θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης και εκπροσώπους επιστημονικών συλλόγων Θεολόγων, για να συζητήσουν το θέμα της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στη Μέση Εκπαίδευση.

Στη Συνεδρίαση εισηγήθηκε το θέμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ο οποίος επικέντρωσε το ενδιαφέρον στο περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών, παρουσίασε τα δύο Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών (το ισχύον και το νέο προτεινόμενο Πρόγραμμα), και κατέληξε σε συνθετική πρόταση, ώστε να επικεντρωθεί η προσπάθεια περαιτέρω εμπλουτισμού του τρέχοντος Προγράμματος Σπουδών και επ’ αυτού να γίνουν προσθήκες σε επιστημονική βάση, χρησιμοποιώντας χρήσιμα στοιχεία του νέου Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών. Οι παριστάμενοι εκπρόσωποι Θεολογικών Σχολών επαίνεσαν την εισήγηση ως συγκροτημένη και αναλυτική.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Τά μετά τόν θάνατον συμβαίνοντα

ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΝΤΑ

 

Πρώτ. Θεόδωρος Ζήσης, Ομότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.

 

Εκ του βιβλίο "Ο Θάνατος και τα μετά Θάνατον"

1. Οι παραβολές του πλουσίου και του Λαζάρου και του άφρονος πλουσίου

Η διάλυση της συμφυΐας ψυχής και σώματος διά του θανάτου, η συμφέρουσα οικονομία του θανάτου, λόγω της διακοπής της αμαρτίας και της καταστολής του εγωισμού που επιτυγχάνει, το γνωστό στον Θεό του τρόπου και χρόνου του θανάτου μας, ο καθορισμός των ορίων της ζωής μας από τον Θεό, ο θάνατος νηπίων και νέων ανθρώπων, η μνήμη θανάτου, είναι από τις πλέον δύσκολες και σημαντικές πτυχές του αγωνιώδους αυτού προβλήματος του θανάτου. Καιρός λοιπόν να έρθει ο λόγος και στα μετά θάνατον, ώστε να ολοκληρωθεί η παρουσίαση της διδασκαλίας της Εκκλησίας μας επ’ αυτών των θεμάτων.

Στην καρδιά του υπό εξέτασιν θέματος βρίσκεται η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, γι’ αυτό είναι απαραίτητο να επισημανθούν από αυτήν τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν μία εικόνα της μεταθανατίου ζωής, ζωγραφισμένη μάλιστα από τον ίδιο τον Χριστό. Αρχίζει λοιπόν η παραβολή ως εξής: «Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καί  ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καί βύσσον εὐφραινόμενος καθ’ ἡμέραν λαμπρῶς.

Ἄρρωστος στό Ἰπποκράτειο νοσοκομεῖο εἶδε τόν παράδεισο ἐν ζωῇ. Π. Εὐσέβιος Γιαννακάκης

«Κάποιος άλλος, σαράντα πέντε περίπου χρόνων και πατέρας δύο παιδιών, αν και η κατάσταση της υγείας τον ήταν πολύ άσχημη, εξομολογήθηκε και κοινώνησε με ευχαρίστηση. Την επόμενη ημέρα ο ιερεύς τον επισκέφτηκε και πάλι. Το πρόσωπό του ήταν ήρεμο, καθώς τον διακατείχε μία απέραντη αισιοδοξία. Με χαμηλή και μισοσβησμένη φωνή είπε:

—     Σήμερα φεύγω, πάτερ... για τον ουρανό, και ή χαρά μου είναι πολύ μεγάλη. Εάν δεν φύγω, θα λυπηθώ, διότι είναι ενδεχόμενο μέσα στην παλιοκοινωνία να λερώνει κανείς την ψυχή του. Η ζωή η βρώμικη συνοδεύεται από πολύ πόνο και πολλή πικρία...

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Σύμφωνο συμβίωσης = ἐρωτοτροπία μέ τόν θάνατο

Σύμφωνο συμβίωσης = ἐρωτοτροπία μέ τόν θάνατο

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος

Τί κρίμα! Μέσα στόν ἀνεμοστρόβιλο τῶν παγκόσμιων ἐξελίξεων κι ἐνῶ ὁ κόσμος χάνεται κάτω ἀπό τά πόδια μας, ἡ ἑλληνική Βουλή ψήφισε νόμο γιά τήν ἐ­πέ­κταση τοῦ συμφώνου συμβίωσης καί στά ὁμόφυλα ζευγάρια, κατοχυρώνοντας μάλιστα ὅλα τά δικαιώματα πού ἔχουν ὅσοι συν­άπτουν γάμο (κληρονομικά, φορολογι­κά, δημοσιοϋπαλληλικοῦ δικαίου, προσε­χῶς καί υἱο­θεσία[;]).

 Καταρχάς, ὁ νόμος εἶναι ἀντισυντα­γματικός, ἀφοῦ ἀντιτίθεται στό ἄρ­θρο 21 § 1 τοῦ Συντάγματος, τό ὁποῖο δια­λαμ­βά­νει: «Ἡ οἰκογένεια, ὡς θεμέλιο τῆς συν­τή­ρησης καί προαγω­γῆς τοῦ Ἔθνους, καθώς καί ὁ γάμος, ἡ μητρότητα καί ἡ παιδική ἡ­λικία τελοῦν ὑπό τήν προστασία τοῦ κράτους». Πῶς συνταιριάζονται αὐτές οἱ ἀν­-τινομίες καί πῶς τά παρά φύσιν νομιμοποιοῦνται, εἶναι καί αὐτό σημεῖο τῶν και­ρῶν, γιά τό ὁποῖο ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος μᾶς εἶχε εἰδοποιήσει• «ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί• ἔ­σονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀ­λαζόνες, ...διά­βολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι,... προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλ­λον ἢ φιλόθεοι» (Β΄ Τι 3,1-4).

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: «Ἐὰν ἡ διαπαιδαγώγηση χωριστεῖ ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, δὲν χάνεται ἡ ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἡ διαπαιδαγώγηση, καὶ οἱ πραγματικοὶ ἄνθρωποι»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Δὲν φτάνει μόνο ἡ πίστη…» 

Ἱεραποστολικὲς Ἐπιστολὲς Β΄, Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Σ΄ ἕναν καθηγητὴ γιὰ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν

 

Θυμώνετε μὲ κάποιους φίλους σας, οἱ ὁποῖοι δυσαρεστοῦνται μὲ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα. Ἔχετε δίκαιο. Ὁ θυμὸς σας εἶναι δίκαιος θυμός. Τέτοιος θυμὸς ἔχει ἀξία μπροστὰ στὸν Θεό. Ὅμως δὲν ὠφελεῖ μόνο ὁ θυμός, οὔτε μόνον ἡ πειθώ. Πρέπει καὶ νὰ προσεύχεστε γιὰ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴν ἀφροσύνη τους ξεσηκώνονται ἐναντίον τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ στὰ σχολεῖα. Νὰ τοὺς ἀνοίξει ὁ Θεὸς τὰ μάτια, ὥστε νὰ δοῦν ὅτι κόβουν τὸ κλαδὶ πάνω στὸ ὁποῖο κάθονται. Διότι ὅλη ἡ διαπαιδαγώγηση τῆς χριστιανικῆς νεολαίας βασίζεται πάνω στὸν ἀταλάντευτο βράχο τῆς ἐπιστήμης τοῦ Χριστοῦ. Σ΄ ἐκεῖνον βασιστήκαμε καθ΄ ὅλη τὴ χιλιετία τῆς βαπτισμένης ἱστορίας μας, σ΄ ἐκεῖνον πρέπει νὰ βασιστοῦμε καὶ σήμερα καὶ αὔριο καὶ...

Θεοφάνεια 2016.Ἀπαράδεκτες ἐνέργειες Ὀρθοδόξων κληρικῶν

Μορφήν επιδημίας έχει λάβει και η πλήρως εκκοσμικευμένη και αποϊεροποιημένη κατάδυση του Τιμίου Σταυρού σε κολυμβητήρια, πισίνες, υποτυπώδη και κακόγουστα συντριβάνια, χάριν εντυπωσιασμού και θεάματος, εν μέσω χριστιανών(;), που δεν αισθάνθηκαν την ανάγκην να εκκλησιαστούν την Δεσποτική  αυτή ημέρα, να μεταλάβουν αγιασμού, να προσκυνήσουν τον Τίμιο Σταυρό, να φωτιστούν. Τουναντίον, αισθάνονται την ανάγκη να συμμετάσχουν στην φολκλορική αυτή τελετή, «χαριεντιζόμενοι, χειροκροτούντες και ασεβούντες». Καί ταύτα πάντα να ευρίσκουν υποστηρικτή εμμέσως ή αμέσως «τους έχοντας διακονίαν εν τη Εκκλησία».

Με αφορμή τα θλιβερά γεγονότα που διαδραματίστηκαν φέτος την ημέρα των Θεοφανείων, κατά τον αγιασμό των υδάτων σε δεξαμενές,θάλασσες κ.λ.π. πρέπει να σημειώσουμε τα εξής:

Α.Η Τελετή αγιασμού των υδάτων θαλασσών, λιμνών, δεξαμενών κ.λ.π.είναι ΑΓΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, το τυπικό της οποίας βρίσκεται σε όλες τις εκδόσεις των Ιερατικών. Ως εκ τούτου ο ιερέας είναι εκείνος που τελεί τα προβλεπόμενα και κανένας άλλος. Ο ιερέας δηλαδή είναι αυτός που διαβάζει την σχετική αγιαστική ευχή, την ευχή της κεφαλοκλισίας και αυτός που ρίχνει τρείς φορές τον Σταυρό στην θάλασσα, ποτάμι, λίμνη κ.λ.π.

«Λόγος γιά τήν ταπείνωση»

Λέγει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος: « Οἱ Πατέρες – ὅλοι μέ μιά γνώμη – μᾶς παρέδωκαν ὅτι δέν μποροῦμε νά καταβάλλουμε διαφορετικά ἀσφαλές θεμέλιο γιά τήν τελείωση τῆς ἀρετῆς, παρά διά μέσου τῆς ταπείνωσης, ἡ ὁποῖα προξενεῖται ἀπό τήν πίστη καί τήν πραότητα καί τήν τέλεια ἀκτημοσύνη. Μέσω αὐτῶν ἡ τέλεια ἀγάπη κατορθώνεται μέ τήν χάρη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»¹.

«Συμβουλές Γέροντος σέ χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο»

Μή θίγετε μέ τά λόγια σας τήν τιμή τοῦ πλησίον. Νά χρησιμοποιεῖτε τή γλώσσα μόνο γιά νά δοξάζετε τό Θεό καί γιά νά λέτε λόγους ψυχωφελεῖς στούς ἀδελφούς σας.