Ἡ ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης. Π. Σωφρονίου. 11ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης.
Π. Σωφρονίου. 11ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-04-2015

(Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι
στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 02-09-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους  Β΄ κεφ. δ΄ 13 - 18

δ΄ 13 - 18

Ευαγγέλιον:Κατά Ματθαίον κεφ. Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51

Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σε περίπτωση αδυναμίας ανάγνωσης των αναγνωσμάτων ακολουθήστε τα επόμενα δύο βήματα:
1. πατήστε ΔΕΞΙ ΚΛΙΚ στην κάθε εικόνα

2. επιλέξτε ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΡΤΕΛΑ

«Ἀγωγή τῶν παιδιῶν: ἡ ἀπαλλαγή ἀπό τόν ἐγωισμό».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἀγωγή τῶν παιδιῶν: ἡ ἀπαλλαγή ἀπό τόν ἐγωισμό» (Ὁμιλία στίς 10-06-2009)

Συνεχίζουμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τοῦ Γέροντα νά μελετᾶμε καί νά σχολιάζουμε τό μικρό αὐτό βιβλίο καί σχετικό μέ τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν τοῦ Ἐπισκόπου Εἰρηναίου καί σήμερα θά ἀσχοληθοῦμε μέ τό πολύ βασικό θέμα τῆς καταπολέμησης τοῦ ἐγωισμοῦ στά παιδιά. Πῶς ἀπαλλάσσονται τά παιδιά ἀπό τόν ἐγωισμό, ἄν ἀπαλλάσσονται, ἄν μποροῦν νά ἀπαλλαχθοῦν τουλάχιστον σέ κάποιο βαθμό. Γιατί ὁ ἐγωισμός, ὅπως ξέρετε, εἶναι τό κυρίαρχο πάθος, ἡ μεγαλύτερη ἀρρώστια πού ἔχει ὁ ἄνθρωπος μέσα του καί ἡ μεγαλύτερη πλάνη. Εἶναι πραγματικά μιά πλάνη, μιά πλανεμένη δηλαδή ἰδέα ὅτι εἶναι κάτι καί ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει ἐγωισμό, οὐσιαστικά δέν ξέρει ποιός εἶναι. Ἀγνοεῖ δηλαδή τόν ἑαυτό του. Δηλαδή δέν ἔχει αὐτογνωσία. Αὐτό τό λέω γιατί ἀκριβῶς τό ἀντίστροφο εἶναι ἡ γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας.

- Τί σημαίνει νά γνωρίσω τόν ἑαυτό μου;

Μοναχή Μακαρία Κατσάτου. Ἱερά Μονή Γενεσίου τῆς Θεοτόκου Ζούρβας

Η κατά κόσμον Μαρία Κατσάτου γεννήθηκε τό 1897 στα Βύρα Εύβοιας και ήταν τό πρώτο μέλος της συνοδείας του Γέροντα Δανιήλ στην Μονή της Ζούρβας. Εκεί πήγε τό 1916 σε ηλικία 18 ετών. Την ίδια χρονιά έγινε ρασοφόρος με τό όνομα «Μακαρία» και στις 26 Μαΐου 1921 μεγαλόσχημη από τον Γέροντα Δανιήλ. Πήρε μέρος στο πρώτο ηγουμενοσυμβούλιο μαζί με την μοναχή Ελισάβετ , όταν τό 1927 αναγνωρίστηκε τό Κολλυβαδικό ασκητήριο ως Κυρίαρχη Μονή.

Στον κόσμο εργαζόταν από μικρή ηλικία στο πατρικό σπίτι τού Γέροντα, τον οποίο ακολούθησε στην ερημική Ζούρβα και τον υπηρετούσε με αγάπη και αφοσίωση έως την οσιακή κοίμησή του.

Ήταν εντελώς αγράμματη. Όμως στην Μονή παρακολουθούσε και καταλάβαινε τις κανονισμένες ακολουθίες όσο καμία άλλη αδελφή. Ζούσε σε βαθύ πνεύμα κατανύξεως και γι’ αυτό τά δάκρυα έτρεχαν συνεχώς από τά μάτια της. Διακονούσε μέ σεβασμό και ευλάβεια τον Γέροντα στο ιερό βήμα.

''Νά πάω στόν Ἁϊ- τάφο...’’

Περασμένα τα χρόνια της! Έφτανε τα ογδόντα η γιαγιά. ‘Ήταν ευτυχισμένη στην ζωή της. Είχε καλούς γονείς, παντρεύτηκε καλόν άντρα έκανε καλά παιδιά και εγγόνια, είδε και κανά δυο δισέγγονα , τι άλλο ήθελε από την ζωή; Όλα της τα χε δώσει απλόχερα ο Θεός. Και όμως! Κάτι της έλειπε πριν να φύγει από τούτη τη ζωή.
Κάτι, που πολλές φορές το προσπάθησε αλλά δεν κατάφερε να το κάμει: να πάει να προσκυνήσει στον Αϊ- Τάφο! Μάζευε κάπου- κάπου λίγα λεπτά, αλλά το θέμα ήταν πως δεν μπορούσε να τα κρατήσει! Την μια, η γειτόνισσα που βρέθηκε σε δυσκολία, την άλλη ο άνθρωπος που είχε χάσει την δουλειά του και είχε στόματα παιδικά να αναθρέψει, μετά το φτωχό κορίτσι που θα παντρευόταν και δεν είχε κανένα να του κάμει τα προικιά…

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Καντιώτης: Περὶ διακοπῆς μνημοσύνου σὲ Πατριάρχη

Πως φθάσαμε στήν διακοπή τοῦ μνημοσύνου του πατριάρχου Αθηναγόρα το 1970 

 

[Στὴν περίπτωσι αὐτή, πού «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» κηρύττει διδασκαλίες ἀντορθόδοξες, δὲν ἀπαιτεῖται προηγουμένως ἀπόφασι καθαιρέσεως ἀπὸ ἁρμόδιο συνοδικὸ δικαστήριο·...

ἡ καθαίρεσις ἐπέρχεται αὐτομάτως κατὰ τὸν ΙΕ΄ κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, τὸν ὁποῖο καὶ ἐγὼ ὡς ἱεροκῆρυξ εἶχα μνημονεύσει καὶ εἶχα ζητήσει ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς τῆς Β. Ἑλλάδος νὰ τὸν ἐφαρμόσουν καὶ νὰ διακόψουν τὴν κοινωνία μὲ τὸν οἰκουμενικὸ πατριάρχη.] 

Τί προηγήθηκε (Φεβρ. 1970). Μόλις ἔγινα ἐπίσκοπος ὡρισμένοι παλαιοημερολογῖται μὲ κατηγοροῦσαν, ὅτι δὲν ἔπαυσα τὸ μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα, ποὺ δὲν ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας, καὶ δὲν τὸν ἀπεκήρυξα ὡς αἱρετικό.

Τὸ μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου στὴν θ. λειτουργία, τὸ «Ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, … ὃν χάρισαι ταῖς ἁγίαις σου ἐκκλησίαις ἐν εἰρήνῃ, σῷον, ἔντιμον, ὑγιᾶ, μακροημερεύοντα καὶ ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας», ὅπως παρατηρεῖ ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, δὲν ἔχει τὴν ἔννοια βεβαιώσεως ὅλων αὐτῶν· ἐκφράζει εὐχή, ὁ Κύριος νὰ χαρίζῃ στὸν ἐπίσκοπο ἢ στὸν πατριάρχη ψυχικὴ εἰρήνη, σωματικὴ ὑγεία, ἀγαθὴ φήμη, καὶ διδασκαλία κατὰ πάντα ὀρθόδοξη.

Ἀποφθέγματα Πατέρων περὶ ἀνεξικακίας.

Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ζήνων:

«Ἐκεῖνος ποὺ θέλει ν᾿ ἀκούσει γρήγορα ὁ Θεὸς τὴν προσευχή του, μόλις σταθεῖ ὄρθιος καὶ ὑψώσει τὰ χέρια του γιὰ νὰ προσευχηθεῖ πρὸς τὸ Θεό, πρὶν ἀπ᾿ ὅλα καὶ προτοῦ ἀκόμα εὐχηθεῖ γιὰ τὴ δική του ψυχή, ἂς προσευχηθεῖ ἀπὸ τὰ κατάβαθα τῆς ψυχῆς του γιὰ τοὺς ἐχθρούς του. Καὶ μ᾿ αὐτή του τὴν πράξη, γιὰ ὅτι κι ἂν παρακαλέσει τὸ Θεό, θὰ εἰσακουστεῖ».

Ἐνῷ καθόταν κάποτε ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης ὁ Κολοβὸς μπροστὰ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία, τὸν περιτριγύρισαν οἱ ἀδελφοὶ καὶ τοῦ ἐμπιστεύονταν τοὺς λογισμούς τους. Τὸν εἶδε κάποιος ἀπ᾿ τοὺς Γέροντες καὶ ἐπειδὴ πολεμήθηκε ἀπὸ φθόνο, τοῦ εἶπε:

Γιατί προσευχόμαστε συνέχεια πρός ἀνατολάς;

Α. Επειδή έχουμε διπλή φύσι, προσφέρουμε διπλή προσκύνηση

Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός (1) μας διδάσκει, ότι δεν προσκυνούμε προς ανατολάς απλώς και ως έτυχε, αλλά επειδή η φύσις μας είναι σύνθετος, δηλαδή ορατή και αόρατος, νοητή και αισθητή, προσφέρουμε στον Δημιουργό διπλή και την προσκύνησι: η ψυχή είναι στραμμένη νοερά προς τον Θεό και ταυτόχρονα το σώμα προσκυνεί προς ανατολάς.

Αυτός ο διπλός τρόπος, νοητός και αισθητός, της αναφοράς μας προς τον Κύριο φαίνεται και σε άλλες περιπτώσεις: ψάλλουμε με τον νού μας, αλλά ταυτόχρονα και με τα σωματικά χείλη μας• βαπτιζόμεθα και στο ύδωρ και στο Άγιο Πνεύμα, δηλαδή ενούμεθα με τον Κύριό μας με δύο τρόπους: μετέχοντες στα Ιερά Μυστήρια και στην Χάρι του Αγίου Πνεύματος.
Β. Ο Χριστός μας ονομάζεται «Ανατολή»

Ὕμνος θείου ἔρωτος

ΥΜΝΟΣ ΘΕΙΟΥ ΕΡΩΤΟΣ

ἀπό τό βιβλίο «ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ»

Ἁγ. Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου

ΤΟΜΟΣ ΤΡΙΤΟΣ

Στήν ὑπέροχη συλλογή «Ὕμνοι θείων ἐρώτων» ὁ ὅσιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος (949-1022) περιγράφει τά μυστικά βιώματα τῆς «τετρωμένης» ἀπό τή θεία ἀγάπη ψυχῆς του. Μία ἀντιπροσωπευτική ἐπιλογή στίχων σέ ἐλεύθερη ἀπόδοση εἶναι ἡ ἀκόλουθη:

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 01 Σεπτεμβρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 01 Σεπτεμβρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Αὐτή εἶναι ἡ συνήθεια τῶν ἁγίων.

  Αὐτή εἶναι ἡ συνήθεια τῶν ἁγίων.
  Ἐάν κάνουν κάτι κακό,τό δημοσιεύουν καί κάθε μέρα θρηνοῦν.
  Ὅταν ὅμως κάνουν κάτι γενναίο,τό ἀποκρύπτουν καί δέν μιλοῦν καθόλου γι᾿  αὐτό. 

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

http://proskynitis.blogspot.gr/