Περί διάκρισης καί πῶς ἀποκτᾶται, Ἀββᾶ Κασσιανοῦ, Φιλοκαλία 3.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί διάκρισης καί πῶς ἀποκτᾶται, Ἀββᾶ Κασσιανοῦ, Φιλοκαλία 3.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-6-2013 (Σύναξη Κυριακῆς)
http://www.hristospanagia.gr

Θά σᾶς πῶ καί γιά ἕνα ἀνδρόγυνο πού ἦρθε προχθές ἀπό τήν Βόρειο ’Ἥπειρο καί μόλις ἦρθε, μοῦ συστήθηκε: ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

Θα σάς πω καί για ένα ανδρόγυνο πού ήρθε προχθές από την Βόρειο ’Ήπειρο και μόλις ήρθε, μου συστήθηκε:

-Είμαστε από τήν Βόρειο Ηπειρο.

-Ελάτε μέσα, καθήστε. Εχετε υπόψιν σας τί περνούνε εκεί πέρα οι άνθρωποι; Πόσα χρόνια έχετε πού φύγατε; Ρώτησα.

-Εχω σαράντα χρόνια, μού απάντησε.

-Εχετε ανθρώπους εκεί;

-Εχω ξαδέλφια καί μέσες άκρες ξέρω" μόνο έλαβα ένα γράμμα πού έλεγε ότι οι γάμοι θά γίνουν όπως ξέρεις. Η μητέρα μου πέθανε εκεί πέρα. Την θάψανε χωρίς παπά καί χωρίς σταυρό.

-Ελα να σου δώσω ένα βιβλίο νά το διαβάσης, νά δής πόσο θά πονέσης καί θά κλάψης γιά τήν στέρησι των ανθρώπων εκεί- θά τα δης όλα, τί τραβάνε οι άνθρωποι και θά θυμηθής τις εκκλησίες πού πήγαινες- θα δης τί κατάντια έχουν τώρα.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Νά κάνης τόν ἀγῶνα σου, ὄχι γιά νά ἁγιάσης, ἀλλά γιά νά χαρῆ ὁ Χριστός»

 

- Πέστε μου κάτι, Γέροντα, για τον αγώνα μου.

- Παλληκαριά, λεβεντιά, φιλότιμο! Με το φιλότιμο να εργάζεσαι στον Χριστό. Και ο Χριστός στην ψυχή που έχει καλή διάθεση, αγωνιστικό πνεύμα και φιλότιμο, εργάζεται αθόρυβα.

- Γέροντα, γιατί δεν γεμίζω από την προσευχή, ενώ φροντίζω να είμαι συνεπής στα πνευματικά μου καθήκοντα;

- Ε, πώς να γεμίσης; Έτσι θα γεμίσης; Θέλει γύρισμα το κουμπί αλλού.
Εξέτασε να δης πόσο δουλεύεις στην πνευματική ζωή με την λογική και πόσο με την καρδιά• πόσο κινείσαι από την ευρωπαϊκή συνέπεια και πόσο από το ορθόδοξο φιλότιμο. Αυτό που λέμε «συνέπεια», μερικές φορές είναι εγωισμός και μας κλέβει. Να φανώ συνεπής, για να δείξω στους άλλους ότι είμαι σε όλα εντάξει. Τότε όμως η ζωή μου γίνεται μια μεγάλη αταξία πνευματική. Να κινήσαι παντού με φιλότιμο, γιατί σ’ αυτήν την συχνότητα κινούνται ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι… Χωρίς φιλότιμο δεν έρχεται η θεία Χάρις.

- Γέροντα, η διαρκής εγρήγορση κουράζει; 

Ὁ Σιωνίτης Ὑμνωδός..Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Κυρίλλου, ἕτος 1855. Στό παρεκκλήσιο τοῦ ἀκάνθινου στεφάνου ψάλλομε τά τροπάρια

Στ’ ἀλήθεια δέν ξέρει κανείς πού βρίσκεται ἡ μεγαλύτερη παραφροσύνη τοῦ σύγχρονου κόσμου πού ἔχει ἐκπέσει ἀπό τό Χριστό:

 Στ’ αλήθεια δεν ξέρει κανείς πού βρίσκεται η μεγαλύτερη παραφροσύνη του σύγχρονου κόσμου πού έχει εκπέσει από το Χριστό: στήν προσωπική ζωή του καθενός ή στο γάμο; στο σχολείο ή στήν πολιτική; στις οικονομικές δομές ή στις νομικές διατάξεις; στον πόλεμο ή στήν ειρήνη; Παντού βλέπει κανείς αυτό πού ονομάζουμε χυδαίο και βάρβαρο. Εκεί πού ο Χριστός είναι περισσότερο απών, εκεί περισσεύει το χυδαίο και το βάρβαρο. Το ψεύδος και η βία θριαμβεύουν.

«Καί αὐτόν ἔδωκε κεφαλήνν ὑπέρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ ἥτις ἐστί τό σῶμα αὐτοῦ»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ὁ Χριστός εἶναι «τά πάντα καί ἐν πᾶσι» (Κολ. Γ΄ 11), δηλαδή στούς ἀγγέλους, στούς ἁγίους καί στούς χριστιανούς πού ζοῦν ἤ προσπαθοῦν νά ζήσουν στή γῆ μέ ὁσιότητα. «Καί αὐτόν ἔδωκε κεφαλήνν ὑπέρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ ἥτις ἐστί τό σῶμα αὐτοῦ» (Ἐφσ. Α΄ :21 -22). Ἔτσι ἡ Ἐκκλησία, δηλαδή οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, ἡ Παναγία Μητέρα Του, οἱ ἄγγελοι, οἱ ἱεράρχες, οἱ μάρτυρες, οἱ ἅγιοι πατέρες, οἱ δίκαιοι καί ὅλοι οἱ ὅσιοι ἄνθρωποι, εἶναι τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σωτήρα μας καί ὁ ἴδιος εἶναι ἡ κεφαλή τους. Ἡ Κυρία Θεοτόκος καί ὅλοι οἱ ἅγιοι εἶναι ἕνα πνεῦμα μέ τόν Κύριο. Εἶναι ἁγνοί καί ἅγιοι κι ἔχουν τήν ἴδια ἕνωση καί σχέση μαζί Του, συνδέονται ὅπως τά μέλη τοῦ σώματος μέ τήν κεφαλή.

Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Μάρκος ὁ Κρῆς

Ο Άγιος Νεομάρτυς Μάρκος ο Κρης

Μαρτύρησε στη Σμύρνη στις 14 Μαΐου 1643

Στην καταγωγή ο Άγιος ήταν Κρητικός.

Όταν ήταν μικρό παιδί, κάποιοι Τούρκοι τον πήραν στη Σμύρνη και με τη βία τον εξισλάμισαν. Ο ίδιος έχοντας συνείδηση ποιος είναι και τι είναι , αναζητούσε ευκαιρία να φύγει.

Κάποτε το κατάφερε, έφυγε και πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί συναντήθηκε με τον Μελέτιο Συρίγο, ο οποίος ήταν λόγιος και ενάρετος κληρικός της εποχής εκείνης και ο οποίος συνέγραψε το μαρτύριό του. Σε αυτόν εξομολογήθηκε και του ανακοίνωσε την επιθυμία του να ομολογήσει τον Χριστό και να εξαλείψει την αμαρτία με το αίμα του μαρτυρίου. Ο άγιος αυτός πνευματικός, αφού τον καθοδήγησε κατάλληλα, τον άφησε να φύγει στηρίζοντάς τον με την προσευχή του.

Επέστρεψε λοιπόν στη Σμύρνη ο άγιος και μπροστά σε όλους ομολόγησε τον Χριστό Θεό αληθινό, με πολύ θάρρος, χωρίς να φοβηθεί την βαρβαρότητα των Τούρκων, ενώ παράλληλα εκφράστηκε υποτιμητικά για το Ισλάμ και τον προφήτη. Οι Τούρκοι όταν άκουσαν τα λόγια του και κατάλαβαν την εμμονή του στη χριστιανική πίστη, γιατί ουσιαστικά δεν είχε εξισλαμισθεί, τον άρπαξαν και, δέρνοντάς τον και σπρώχνοντάς τον, τον έφεραν στον κριτή. Εκεί τον κατηγόρησαν πως «ενώ ήταν Τούρκος, τώρα έγινε Ρωμιός και βρίζει την πίστη μας και τον προφήτη μας».

Ο δικαστής, όταν τ’ άκουσε αυτά, πολύ πικράθηκε και τον ρώτησε: Είσαι Ρωμιός η Τούρκος;

Ὑπακοή=Παράδεισος

«Θέλεις, όταν λες το 

«Κύριε Ιησού Χριστέ», 

να τρέχουν τα δάκρυα 

ποτάμι από τα μάτια σου;

17 Μαΐου Συναξαριστής. Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Παμφαμήρ, Παμφυλῶνος καὶ Σολόχωνος, μνήμη τῆς ἁλώσεως τῆς Ἱερουσαλήμ, Εὐδοκίας Ὁσίας, Ρεστιτούτης Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀνδρίου, Βίκτωρος καὶ Βασίλλας, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἐραδίου, Παύλου, Ἀκυλίνου καὶ τῶν σὺν αὐτοίς, Θεοδωρήτου Ἱερομάρτυρος, Ματρώνου Ὁσίου, Μαϊδούλφου Ὁσίου, Νεκταρίου καὶ Θεοφάνους Ὁσίων, Νικολάου Μεγαλομάρτυρος ἐκ Σόφιας, Νικολάου Νεομάρτυρος ἐκ Μετσόβου, Ἀθανασίου Ἀρχιεπισκόπου, Ἐλεαζάρου Μάρτυρος, Ἰωνᾶ Ὁσίου, Εὐφροσύνης Ὁσίας, μετακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ὁσίου Ἀδριανοῦ.

Οἱ Ἅγιοι Ἀνδρόνικος καὶ Ἰουνία οἱ Ἀπόστολοι (ἑορτὴ Ἀνδρόνικος)

Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἀνδρόνικος καὶ Ἰουνία συγκαταλέγονται ἀνάμεσα στοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους τοῦ Κυρίου μας, τοὺς ὁποίους ἑορτάζουμε στὶς 4 Ἰανουαρίου.


Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.

Δυὰς φωτοειδής, ἱερῶν Ἀποστόλων, καὶ κήρυκες Χριστοῦ, ἀνεδείχθητε κόσμω, τοὶς πάσι κατασπείραντες, τὸ τῆς χάριτος κήρυγμα, ὅθεν σήμερον, ἠμᾶς πιστῶς εὐφημοῦμεν, ὢ Ἀνδρόνικε, καὶ Ἰουνία θεόφρον, Χριστὸν μεγαλύνοντες.



Οἱ Ἅγιοι Παμφαμήρ, Παμφυλῶν καὶ Σολόχων οἱ Μάρτυρες

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Παμφαμήρ, Παμφυλῶν ἢ Παμφαλῶν καὶ Σολόχων κατάγονταν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ ἄθλησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (286-305 μ.Χ.).
Ὑπηρετώντας στὸ στρατὸ καὶ ἐνῷ βρισκόταν στὴ Χαλκηδόνα, κατόπιν διαταγῆς τοῦ αὐτοκράτορα νὰ ἀναζητηθοῦν οἱ Χριστιανοὶ στρατιῶτες, διετάχθησαν ὑπὸ τοῦ τριβούνου Καμπανοῦ νὰ θυσιάσουν ὅλοι στὰ εἴδωλα.