73 Ψαλμός , στ. 16-19, «Σή ἐστιν ἡ ἡμέρα, καὶ σή ἐστιν ἡ νύξ », Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

73 Ψαλμός , στ. 16-19, «Σή ἐστιν ἡ ἡμέρα, καὶ σή ἐστιν ἡ νύξ », Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-10-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://www.HristosPanagia.gr

73 Ψαλμός , στ. 13-15, «Σὺ ἐκραταίωσας ἐν τῇ δυνάμει Σου τὴν θάλασσαν», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

73 Ψαλμός , στ. 13-15, «Σὺ ἐκραταίωσας ἐν τῇ δυνάμει Σου τὴν θάλασσαν», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-10-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://www.HristosPanagia.gr

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ: Κατά Λουκάν Εὐαγγέλιο, κεφ. ιβ΄, χωρία 13 ἕως 21 (παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου)

Ομιλία αγίου Βασιλείου του Μεγάλου, στο χωρίο του Ευαγγελίου "Καθελῶ μου τάς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω" (Λουκά 12, 18) και για την πλεονεξία, σε νεοελληνική απόδοση

1. Υπάρχουν δύο ειδών πειρασμοί. Πιο συγκεκριμένα, ή οι θλίψεις βασανίζουν τις καρδιές όπως το χρυσάφι στο καμίνι, και δοκιμάζουν την υπομονή και την ανθεκτικότητά τους ή, πολλές φορές, οι ευλογίες και τα πλούτη της ζωής αυτής γίνονται πεδίο δοκιμασίας και πειρασμός για τους περισσότερους. Πράγματι, είναι εξίσου δυσκατόρθωτο να μη χάσει τη δύναμή της η ψυχή στις μεγάλες δυσκολίες της ζωής, όπως και το να μην υπερηφανευθεί στις ευτυχείς καταστάσεις.

Παράδειγμα για το πρώτο είδος των πειρασμών είναι ο μέγας Ιώβ. Αυτός ο ακαταμάχητος αθλητής, αντιμετώπισε με ακατάβλητο ψυχικό σθένος και ακλόνητη γενναιότητα καρδιάς όλη τη χειμαρρώδη διαβολική επιθετικότητα και βία εναντίον του, και αναδείχθηκε τόσο ανώτερος από τους πειρασμούς, όσο ήταν μεγάλα και ανυπέρβλητα τα αγωνίσματα που του παρουσίασε ο εχθρός.

Παραδείγματα τώρα για τους πειρασμούς, που προέρχονται από την ευημερία, υπάρχουν πολλά. Ένα απ' αυτά είναι και ο άφρονας πλούσιος της παραβολής του Ευαγγελίου που μόλις τώρα αναγνώσαμε.

Ο πλούσιος αυτός, ενώ είχε πολλά πλούτη στα χέρια του, επιθυμούσε να αποκτήσει περισσότερα. Και ο φιλάνθρωπος Θεός δεν τον καταδίκασε από την αρχή για την αγνώμονα συμπεριφορά του, αλλά πάντοτε στον υπάρχοντα πλούτο του πρόσθετε και άλλον, μήπως τυχόν κάποτε επερχόταν κορεσμός στην ψυχή του και οδηγείτο στην ημερότητα και στην ανθρωπιά.

Ας δούμε όμως τι μας λέει το χωρίο αυτό: «Ενός ανθρώπου πλούσιου τα χωράφια είχαν μεγάλη σοδειά. Και αυτός έπεσε τότε σε αγχώδη περισυλλογή και έλεγε: «Τι να κάνω; Πού να συγκεντρώσω και να αποθηκεύσω τα εισοδήματά μου;». Και, ύστερα από μεγάλο ταλανισμό και βαθιά περισυλλογή, είπε: «Αυτό θα κάνω: Θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα κτίσω μεγαλύτερες και εκεί θα συγκεντρώσω όλα τα γεννήματα και τα αγαθά μου».

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Τότε ὁ πόλεμος ἔφερνε θάνατο, τώρα ὁ πολιτισμός φέρνει ἀρρώστια»

 Ο πολιτισμός καλός είναι, αλλά, για να ωφελήση, πρέπει να «πολιτισθή» και η ψυχή. Αλλιώς είναι καταστροφή. Ο Άγιος Κοσμάς είπε: «Από τους γραμματισμένους θα έρθη το κακό». Παρόλο που η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο πολύ και έκανε πρόοδο μεγάλη, εν τούτοις με ο,τι κάνουν για να βοηθήσουν τον κόσμο, χωρίς να το καταλαβαίνουν, καταστρέφουν τον κόσμο. Ο Θεός άφησε τον άνθρωπο να κάνη του κεφαλιού του, αφού δεν Τον ακούει, και έτσι τρώει το κεφάλι του. Καταστρέφεται μόνος του ο άνθρωπος με αυτά που φτιάχνει.

 Τι κατόρθωσαν οι άνθρωποι του 20ου αιώνος με τον πολιτισμό! Παλάβωσαν τον κόσμο, μόλυναν την ατμόσφαιρα, τα πάντα. Η ρόδα, αν ξεφύγη από τον άξονα, γυρίζει συνέχεια χωρίς σκοπό. Έτσι και οι άνθρωποι, άμα ξεφύγουν από την αρμονία του Θεού, βασανίζονται! Παλιά υπέφεραν οι άνθρωποι από τον πόλεμο· σήμερα υποφέρουν από τον πολιτισμό. Τότε έφευγαν από τις πόλεις στα χωριά εξ αιτίας του πολέμου και με ένα χωραφάκι περνούσαν. Τώρα θα φύγουν από τις πόλεις εξ αιτίας του πολιτισμού, γιατί δεν θα μπορούν να ζήσουν μέσα σ” αυτές. Τότε ο πόλεμος έφερνε θάνατο. Τώρα ο πολιτισμός φέρνει αρρώστια.

 

– Γέροντα, γιατί πλήθυνε τόσο πολύ ο καρκίνος;

Ἅγιος Ἀρσένιος Καππαδόκης: «Ἄκου, Πρόδρομε, ἐάν ἤθελα νά μέ ὑπηρετοῦν γυναῖκες, θά γινόμουν ἔγγαμος Ἱερεύς καί θά μέ ὑπηρετοῦσε παπαδιά»

  Άλλη φορά τον είδε μια γυναίκα να κουβαλάη νερό με τις στάμνες τον Πατέρα Αρσένιο και τον παρακάλεσε να του κουβαλήση εκείνη νερό, όσο του χρειαζόταν

Ο Πατήρ, για να απαλλαχθή και από αυτήν, που επέμενε πολύ, της λέγει: 

‐ Εγώ θέλω έναν άνθρωπο να μου κουβαλάη συνέχεια, μέχρι να δύση ο ήλιος. Εσύ μπορείς;

Εκείνη απάντησε: 

‐ Να έχω την ευχή σου, δεν μπορώ τόσες ώρες, γιατί έχω σπίτι και μικρά παιδιά.

Τότε της λέγει ο Πατήρ:

‐ Πήγαινε στα παιδιά σου να μην κλαίνε, γιατί δεν κάνει. Το άκουσε λοιπόν μια γειτόνισσα της αυτό και αφήνει ένα παιδάκι που είχε σε μια άλλη γυναίκα και τρέχει με χαρά, για να κουβαλήση νερό στον Χατζεφεντή. Ο Πατήρ, αφού δεν μπόρεσε με άλλο τρόπο να την κάνη να φύγη, της έδωσε τις στάμνες και της λέγει: ‐ Να κουβαλάς συνέχεια νερό και να το ρίχνης έξω στην αυλή, στις πέτρες. Η γυναίκα, αφού έκανε μερικούς δρόμους, την έπνιξαν οι λογισμοί και πήγε στον Πατέρα και του λέγει:

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ: Δύο τρόποι γιά νά προστατεύσουμε τά παιδιά μας

Μετά τήν ἐπιστροφή τῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν στό Ὑπουργεῖο Παιδείας ἤ στά σχολεῖα μέ τήν σχετική ἐπιστολή κυριαρχεῖ μία ἀμηχανία. Χρειάζεται κάτι ἀκόμη νά γίνει. Τί θά κάνουν τά παιδιά πού δέν ἔχουν βιβλία μέσα στήν τάξη τήν ὥρα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν;

Κατά πρῶτον τό παιδί πρέπει νά ἐνισχυθεῖ στήν πίστη του ἀπό τούς γονεῖς ἤ καί τόν Πνευματικό του, ὥστε νά ἀποκτήσει δύναμη Ὁμολογίας. Νά μή φοβᾶται ἤ νά ντρέπεται ἤ νά δειλιάζει ἀπαντώντας σέ ἐρωτήματα τοῦ τύπου : « Ποῦ εἶναι τό βιβλίο σου; Γιατί δέν τό ἔχεις;» Μπορεῖ νά ἀπαντήσει : «Δέν συμφωνοῦν οἱ γονεῖς μου μέ τό περιεχόμενό του. Ἀλλά καί ἐγώ δέν συμφωνῶ καί γι΄ αὐτό γιά λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως τό ἔχουμε ἐπιστρέψει».

Βέβαια αὐτή ἡ στάση Ὁμολογίας προϋποθέτει διαρκῆ πνευματική καλλιέργεια, κατά τήν ὁποία τό παιδί φωτιζόμενο ἀπό τό ἅγιο Πνεῦμα ἔχει ἀγαπήσει τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία καί θεωρεῖ την Ὀρθόδοξη Πίστη τήν ἀνώτερη ἀξία στή ζωή του. Διαβάζουμε στά Συναξάρια καί τῶν παλαιῶν καί τῶν νεωτέρων Ἁγιων Μαρτύρων γιά τή δύναμη τῆς πίστεως τῶν μικρῶν Μαρτύρων. Βλέπουμε ἐπίσης ἐκεῖ ὅτι, ὅταν οἱ Μάρτυρες δειλίαζαν μπροστά στό μαρτύριο, οἱ σύζυγοι, οἱ συγγενεῖς, οἱ πνευματικοί δέν τούς ἄφηναν σέ μιά ἡττοπαθῆ στάση , ἀλλά τούς ἐνεθάρρυναν σέ Ὁμολογία.

Κατά δεύτερο λόγο, ὡς ἐνίσχυση στήν προσπάθεια τῶν παιδιῶν ἤ ἄν νιώθουμε ὅτι τά παιδιά μας δυσκολεύονται νά ἀντιμετωπίσουν τούς δασκάλους τους, πού πολλές φορές ἀπό φόβο ταυτίζονται μέ τίς κρατικές ἐπιταγές, ὀφείλουμε νά τά προστατεύσουμε.

Δύο τρόπους προτείνει ἡ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ, οἱ ὁποῖοι προϋποθέτουν συμφωνία τῶν γονέων :

Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου: Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία καί δυτική ψυχολογία

 Εἰσήγηση στό Ἱερατικό Συνέδριο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας στήν Ἀμερική (Ἰούλιος 2016)

Στήν προηγούμενη εἰσήγηση ἀναφέρθηκα (βλ.τεῦχος 254) στήν διαφορά μεταξύ τῆς ὀρθόδοξης καί δυτικῆς θεολογίας, ἐνῶ στήν εἰσήγηση αὐτή θά πρέπει νά προχωρήσουμε καί νά δοῦμε σέ μιά πρακτική μορφή αὐτή τήν διαφορά, στό θέμα πῶς θεραπεύει κάθε μιά ἀπό αὐτές τίς παραδόσεις.

Ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης τόνιζε ἐμφαντικά ὅτι μποροῦμε νά καταλάβουμε ἄν μιά θεολογία εἶναι ἀληθινή στό ἐάν μπορῆ νά θεραπεύση τόν ἄνθρωπο, γιατί ἄν δέν τόν θεραπεύη, δέν εἶναι ἀληθινή θεολογία. Ἔτσι, στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχουμε ἕνα τέλειο θεραπευτικό σύστημα, πού ἐφαρμόζεται καί ἐκφράζεται μέ τά Μυστήρια καί τήν ἄσκηση, καί γι’ αὐτό, ὅταν αὐτή ἡ μέθοδος ἐξασκῆται σωστά, τότε οἱ ἄνθρωποι θεραπεύονται.

 

Πρωτίστως, θεραπεία εἶναι νά περάση κανείς ἀπό τίς τρεῖς βαθμίδες τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ἤ τοὐλάχιστον νά τίς ἀρχίση ὅπως τίς προδιορίσαμε στήν προηγούμενη εἰσήγηση, πού εἶναι ἡ κάθαρση, ὁ φωτισμός καί ἡ θέωση, ἤ ἡ ἔλευση τῆς θείας Χάριτος, ἡ ἄρση της καί ἡ ἐκ νέου ἔλευσή της. Δέν πρόκειται γιά μιά ψυχολογική, κοινωνιολογική, ἰδεολογική καί ἠθικιστική θεραπεία. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τό ἔχει ὑπογραμμίσει δεόντως: «πάντες γάρ ἥμαρτον καί ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. γ΄, 23) καί «λογισμούς καθαιροῦντες καί πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατά τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, καί αἰχμαλωτίζοντες πᾶν νόημα εἰς τήν ὑπακοήν τοῦ Χριστοῦ» (Β΄ Κορ. ι΄, 5).

 

Ἡ θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου, κατά τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία δέν εἶναι ἡ ἐξιλέωση τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἱκανοποίηση τῆς θείας δικαιοσύνης, ἀλλά ἡ συνέργεια τοῦ ἀνθρώπου στό νά μεθέξη τῆς καθαρτικῆς, φωτιστικῆς καί θεοποιοῦ ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ. Δέν ἔχει ἀνάγκη ὁ Θεός νά θεραπευθῆ ἀπό τήν ὀργή Του, πού εἶναι ἰδίωμα τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου, ἀλλά πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά θεραπευθῆ. Ὁ Θεός ἀγαπᾶ ὅλους τούς ἀνθρώπους, δικαίους καί ἀδίκους, «τόν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπί πονηρούς καί ἀγαθούς καί βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους» (Ματθ. ε΄, 45), ἀλλά ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά προετοιμασθῆ κατάλληλα μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε ἡ ἔλευση τῆς θείας Χάριτος νά ἐνεργήση θεραπευτικά καί ὄχι κολαστικά, καί ὁ Θεός νά γίνη Παράδεισος καί ὄχι Κόλαση. Αὐτό εἶναι τό βασικό κλειδί τῆς θεραπευτικῆς ἐμπειρίας τῶν ἀνθρώπων μέσα στήν Ἐκκλησία.

Γράμμα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου.

 Αγάπη προς τον Θεό.

Φιλόθεη δούλη του Θεού Όλγα Μιχαήλοβνα

Μου γράφετε πώς θέλετε να μάθετε για την αγάπη προς τον Θεό. Θέτω λοιπόν υπόψη σας την διδασκαλία των αγίων πατέρων περί του θέματος αυτού:

Θέλεις να μάθεις την αγάπη προς τον Θεό; Απομακρύνσου από κάθε πράξη, λέξη, σκέψη και αίσθηση απαγορευμένη από τα Ευαγγέλια. Με την έχθρα σου προς την αμαρτία, πού είναι τόσο μισητή στον πανάγιο Θεό, δείξε και απόδειξε την αγάπη σου προς Αυτόν. Τίς αμαρτίες στις οποίες έτυχε να πέσεις λόγω αδυναμίας να τίς θεραπεύεις αμέσως δια της μετανοίας. Άλλα είναι προτιμότερο με την άγρυπνη προσοχή στον εαυτό σου να μην επιτρέπεις στις αμαρτίες να εισχωρούν στην καρδιά σου.

Θέλεις να μάθεις την αγάπη προς τον Θεό; Να μελετάς φιλόπονα τίς εντολές του Κυρίου στα Ευαγγέλια και να προσπαθείς να τίς εκπληρώνεις σε κάθε σου ενέργεια.

"ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2017" - ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/10/2017_85.html

Ρωσία-Τό σκαλισμένο μέσα στά ἄσπρα βράχια μοναστήρι

 

   Στην Νοτιοδυτική Ρωσία,στην περιοχή του Βορονέζ,απλώνεται σε μία έκταση πολλών χιλιομέτρων μία βραχώδης κορυφογραμμή λευκού χρώματος.Το ασύνήθιστο χρώμα οφείλεται στα ιζήματα της Κρητιδικής εποχής,Η ονομασία προέρχεται από την κρητίδα, τη γνωστή κιμωλία, πέτρωμα μαλακό, ασβεστολιθικό και σχεδόν λευκό, που αποτέθηκε κατά το τέλος του σε εκτεταμένες ζώνες της Ευρώπης

Ἡ ζωή σου πάνω στή γῆ εἶναι ἀπό παντοῦ στενεμένη.

  

Η ζωή σου πάνω στη γη είναι από παντού στενεμένη. Όλα σε προδίδουν: οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί, τα πλούτη, οι απολαύσεις των αισθήσεων, το ίδιο το σώμα σου κάποια στιγμή θασε εγκαταλείψει.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 18 Νοεμβρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 18 Νοεμβρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)