21. Ἱερωσύνη καί ἐξομολόγηση, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

21. Ἱερωσύνη καί ἐξομολόγηση, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, 17-11-2018, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20..., Κατεβάστε δωρεάν την σειρά ομιλιών - Διαβάστε Online http://www.hristospanagia.gr/?p=61046 http://www.hristospanagia.gr/wp-conte... http://online.pubhtml5.com/lowz/fxek

20. Ἔξοδος ἀπό τό Ἄγιο Ὄρος, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

20. Ἔξοδος ἀπό τό Ἄγιο Ὄρος, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, 16-11-2018, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

19. Ὁ Θεός κατευθύνει τή ζωή μας, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

19. Ὁ Θεός κατευθύνει τή ζωή μας, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, 15-11-2018, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ,ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου - «Περί θλίψεων, πόνων καί κόπων» [Ἐπιστολή 5η - 6η]

5) Επιστολή 

Εις όλας τας περιστάσεις άνω έχε το νοερόν όμμα της ψυχής, όθεν και η βοήθεια θα έλθη. Μην απελπίζου ό,τι και αν συμβή, κατά τον πειρασμόν και η έκβασις ακολουθεί. Ποτέ δεν αφήνει ο Θεός ή μάλλον δεν φορτώνει περισσότερον από ό,τι δύναται να σηκώση ο άνθρωπος. Εάν οι άνθρωποι τούτο ποιούσι, πόσον μάλλον ο αγαθός Θεός, ο Οποίος δια τον άνθρωπον έχυσε το Πανάγιόν Του Αίμα επί του Σταυρού! Δια των θλίψεων των προσκαίρων, τας οποίας υπομένουν οι χριστιανοί η αλήθεια είναι ότι εξαγοράζουν την μελλοντικήν, την αιώνιον χαράν και ανάπαυσιν. Ποτέ, ποτέ να μη μακαρίζωμεν εκείνους τους ανθρώπους, που έχουν εδώ εις την γην αναφαίρετον χαράν και ειρήνην, μάλλον να τους λυπούμεθα, διότι η πρόσκαιρος χαρά, θα τους γίνη πρόσκομμα δια την μέλλουσαν ζωήν. Ο Θεός είναι ελεήμων μα και δίκαιος, ελεήμων δια την παρούσαν ζωήν, μετά θάνατον δικαιοκρίτης, δεν δύναται τους θλιβομένους χριστιανούς-μα χριστιανούς τη αληθεία, όχι με όνομα μόνον- να τους δώση και αιώνιον στενοχωρίαν, αλλά εκεί θα τους δώση χαράν αναφαίρετον, την οποίαν ουδείς θα δυνηθή να τους την αφαιρέση, δεν ημπορεί από κόλασιν εις κόλασιν να εμβάλη ο Θεός τον άνθρωπον. Χαίρε λοιπόν εσύ μάλλον, παρά να λυπήσαι, διότι σε ηξίωσεν ο Θεός να πάσχης πρόσκαιρα, δια να σε αναπαύση αιώνια. 

Η αιώνιος χαρά επιφυλάσσεται μόνον δια τους λυπημένους χριστιανούς. Ο Κύριος εις το ιερόν Ευαγγέλιον λέγει περί του πλουσίου και του Λαζάρου: «είπεν Αβραάμ προς τον πλούσιον: τέκνον, 

μνήσθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου και Λάζαρος ομοίως τα κακά, νυν δε ώδε παρακαλείται, συ δε οδυνάσαι!» ( Λουκ. 16,25 ). Προσωποληψίαν ποτέ δεν ποιεί ο Θεός, αλλά κατά δίκαιον λόγον, ούτω θα ποιήση. Εάν θα ρίψης ένα βλέμμα εις τους βίους των αγίων, θα ίδης όλο πειρασμούς, θλίψεις, στενοχωρίας, ούτω διήνυσαν την ζωήν των. Ουδείς τρυφηλός θα εισέλθη εις την κατοικίαν την αιώνιον, όπου είναι πεπληρωμένη ανεκλαλήτου χαράς, αλλά όσοι εθλίβησαν και υπέμειναν δια τον Θεόν, ίνα φυλάξωσιν τας εντολάς Του.

Λέγει ο Κύριος: «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» ( Ιωάν. 16,33 ). Ένας Θεός όπου ήλθεν εις την γην, εις όλην την ζωήν Του είχε κόπους και πόνους, και τέλος που κατέληξε; Επί Σταυρού κρεμάμενος, ως επικατάρατος, ίνα τον φραγμόν της κατάρας καταρρίψη. 

Αι φοβεραί οδύναι εστένωσαν την καρδίαν του Θεανθρώπου και έκραζε: « Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλιπες»! Η γη εσείετο, και το καταπέτασμα του Ναού εσχίσθη εις το μέσον αισθητώς βλεπόμενα, αλλά νοερώς εσείετο και κατεκρημνίζετο εις τέλος το απόρθητον τείχος της κατάρας, το αναμέσον Θεού και ανθρώπου, και εκπνεύσας ο Ιησούς, ηνώθησαν τα πριν διεστώτα και ο άνθρωπος έγινεν όχι απλώς φίλος Θεού, αλλά έλαβε συγγένειαν, έλαβε την χάριν της υιοθεσίας, «κληρονόμος μεν Θεού, συγκληρονόμος δε Χριστού».

Ἅγιος Γέρων Παΐσιος: Κοιτάξτε νά ἀδελφωθῆτε πιό πολύ

"Θά περάσουμε σιγά-σιγά δύσκολες μέρες" 

Η αδελφοσύνη

- Γέροντα, ανησυχώ, όταν λέτε ότι θα περάσουμε δύσκολα χρόνια.

-Να είστε αγαπημένες, μονοιασμένες, καταρτισμένες πνευματικά, να έχετε παλληκαριά, να είστε ένα σώμα, καί μη φοβάσθε τίποτε. Βοηθάει μετά ό Θεός.

Νά καλλιεργήσετε την αγάπη τήν πνευματική. Νά έχετε τέτοια αγάπη πού έχει ή μάνα για το παιδί.

Νά ύπάρχη ή αδελφοσύνη, ή θυσία. Θά περάσουμε σιγά-σιγά δύσκολες μέρες.

Φυσικά εμείς οι μοναχοί φεύγουμε από τον κόσμο καί αφήνουμε γνωστούς καί συγγενείς, για νά μπούμε στην μεγάλη οικογένεια τοϋ Άδάμ-τοϋ Θεού.

Οί λαϊκοί όμως επιβάλλεται νά έχουν σχέσεις μέ γνωστούς καί συγγενείς πού ζουν πνευματικά, γιά νά βοηθιούνται.

Ό Χριστιανός πού αγωνίζεται μέσα στον κόσμο βοηθιέται, όταν εχη σχέσεις μέ πνευματικούς ανθρώπους.

Όσο πνευματικά καί νά ζή κανείς, έχει ανάγκη - ιδίως στην εποχή πού ζούμε - άπό τήν καλή συντροφιά.

Ή επαφή μέ πνευματικούς ανθρώπους πολύ τον βοηθάει - περισσότερο καί άπό τήν πνευματική μελέτη -, διότι αυτή ή χαρά τοϋ πνευματικού συνδέσμου τοϋ δίνει όρεξη μεγάλη, γιά να αγωνίζεται πνευματικά.

Ακόμη και στην εργασία, σε μιά δημόσια υπηρεσία κ.λπ., καλά είναι νά γνωρίζωνται μεταξύ τους οι πνευματικοί άνθρωποι, γιά νά αλληλοβοηθιοϋνται.

Μπορεί, ας υποθέσουμε, νά παρουσιασθή ένα πρόβλημα μεταξύ συναδέλφων, νά χρειάζωνται άλληλοσυμπαράσταση καί νά διστάζη ό ένας νά μιλήση στον άλλον, αν δέν γνωρίζωνται.

-Οταν, Γέροντα, ένας άρνηθη νά μάς εξυπηρέτηση σε κάποια ανάγκη μας, είναι σωστό νά δυσκολευώμαστε νά τοϋ ξαναζητήσουμε κάτι πού θά χρειασθούμε;

- Οχι, δέν πρέπει. Ισως τότε νά μην είχε την δυνατότητα νά εξυπηρέτηση. Είναι σάν νά μοϋ ζητάς ενα σταυρουδάκι, καί σού το δίνω.

Ὁ Ἅγιος Δαβίδ ἐμφανίζεται καί προσεύχεται μαζί μέ τόν Ἅγιο Ἰάκωβο!

  […] Πλησιάζοντας ο π. Ιάκωβος [ο άγιος Ιάκωβος (Τσαλίκης)] το Ασκητήριο [του Αγίου Δαβίδ του Γέροντα] είχε πολύ φόβο.

Πώς θα μπει και πώς θα μείνει τη νύκτα στην έρημη σπηλιά μόνος;

Ο όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης) με την εικόνα του 

οσίου Δαβίδ του Γέροντα.

Γι’ αυτό, πριν μπει, ζήτησε κι άλλη χάρη από τον όσιο Δαβίδ:

– Άγιε Δαβίδ, αν θες, να έρθεις και συ να προσευχηθείς μαζί μου, αλλά να έρθεις με γνωστό πρόσωπο, για να μην φοβηθώ!

 

Και μπαίνοντας νιώθει δίπλα του τον ηγούμενο Νικόδημο [τον τότε ηγούμενο της Ιεράς Μονής οσίου Δαβίδ του Γέροντα, στην Βόρεια Εύβοια].

Περί τῆς Ἱερᾶς καί Θεοποιοῦ Προσευχῆς - Τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης Συμεών

 

Αυτή η θεία προσευχή, η επίκλησις του Σωτήρος μας, το Κύριε Ίησού Χριστέ, ελέησόν με, είναι και προσευχή καί ευχή καί ομολογία πίστεως. Παρέχει το Άγιον Πνεύμα, είναι χορηγός θείων δωρεών, κάθαρσις της καρδίας, εκδίωξις των δαιμόνων, κατοίκησις μέσα μας του Ίησού Χριστού, πηγή πνευματικών εννοιών καί θείων λογισμών, απολύτρωσις από τις αμαρτίες, θεραπεία των ψυχών καί τών σωμάτων, χορηγός θείου φωτισμοΰ, βρύσις του ελέους τού Θεού, δωρητής θείων αποκαλύψεων εις τόν ταπεινόν ανθρωπον, καί τό μόνον σωτήριον, διότι 

περιέχει τό σωτήριον Ονομα του Θεού μας, πού είναι τό μόνο όνομα πού μας εδόθη. Αυτό είναι τό Ονομα του Ίησου Χριστού, του Υιού του Θεού, καί δεν είναι δυνατόν νά σωθούμε μέ κανένα άλλο όνομα, όπως λέγει ο 'Απόστολος (Πράξ. δ' 12).

 

Διά τούτο τό Κύριε Ιησού Χριστέ, έλέησόν με είναι: 

 

Προσευχή, διότι δι' αυτής επιζητούμεν τό θείον έλεος.

 

Ευχή, διότι παραδίδομεν τόν εαυτόν μας εις τόν Χριστόν διά της επικλήσεως του.

 

Ομολογία, επειδή τούτο τό όνομα ομολογήσας ο Πέτρος εμακαρίσθη. 

 

Μεταδοτική Πνεύματος Άγιου, διότι κανείς δεν λέγει Κύριον Ίησούν παρά μόνον μέ τό "Αγιον Πνεύμα. 

Ὁ ἅγιος ἀνάδοχος τοῦ Ἁγίου ἀναδεκτοῦ

  Ο Όσιος Αρσένιος (10/11) εγεννήθη στα Φάρασα της Καππαδοκίας το 1840. Οι ευλαβείς γονείς του πρώτα απέκτησαν τον αδελφό του Βλάσιο κι εν συνεχεία τον Θεόδωρον, εκείνον δηλαδή. Απορφανίσθηκαν σε μικράν ηλικία και προστατεύθηκαν από την καλή αδελφή της μητέρας των. 

Ο Θεόδωρος σώθηκε δια θαύματος του Αγίου Γεωργίου από βέβαιο πνιγμό, πράγμα που έκανε τον Βλάσιο να δοξολογή τον Θεό για την διάσωση του αδελφού του -αργότερα και ως διδάσκαλος της βυζαντινής μουσικής- τον δε διασωθέντα Θεόδωρο να επιθυμή την αφιέρωσή του στον Κύριο. Τις σπουδές του ολοκλήρωσε στη Νίγδη και στην Σμύρνη. 

  Στα 26 του εκάρη μοναχός στην Μονή Τιμίου Προδρόμου Φλαβιανών, λαβών το όνομα Αρσένιος. Ο Μητροπολίτης Παϊσιος Β΄ τον ανύψωσε στον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης και τον έστειλε στα Φάρασα να διδάσκη εγκαταλελειμμένα παιδιά. Τριακοντούτης χειροτονήθηκε στην Καισάρεια Πρεσβύτερος, λαμβάνων συνάμα το οφφίκιον του Αρχιμανδρίτου και την ευλογία του Πνευματικού. 

  Ετέθη τότε ο λύχνος επί την λυχνίαν. Αδιακρίτως εθεράπευε τον ανθρώπινο πόνο χριστιανών κι ετεροθρήσκων έκτοτε,θαυματουργών σε περιπτώσεις στειρότητος, σε τυφλούς, αλάλους, παραλυτικούς και δαιμονιζομένους!.. 

 Πολλοί έπαιρναν ελαχίστους κόκκους χώματος από το κατώφλι του κελλίου του –απ’ όπου περνούσε δηλαδή– και αναμιγνύοντάς το με λίγο νερό, το έπιναν πιστεύοντας ακραδάντως στην θεραπεία τους, την οποίαν ο Θεός -ο θαυμαστός εν τοις Αγίοις Αυτού- παραχωρούσε. 

Δεν είχε καμία σχέση με το χρήμα και συνήθιζε να λέγη ότι «Η Πίστις μας δεν πωλείται»!Ρωμαλέως αγωνιζόταν για όλα τα λογικά πρόβατα της ποίμνης του.

Ἡ κατάργηση τοῦ πολέμου καί ἡ παγκόσμια εἰρήνη-ἑνότητα δέν ἔρχεται μέ τήν Πανθρησκεία ἀλλά μέ τήν Ὀρθοδοξία πού ἔχει τήν ἀληθινή ἀγάπη

Ἡ κατάργηση τοῦ πολέμου καί ἡ παγκόσμια εἰρήνη-ἑνότητα

δέν ἔρχεται μέ τήν Πανθρησκεία ἀλλά μέ τήν Ὀρθοδοξία

πού ἔχει τήν ἀληθινή ἀγάπη

Δέν εἶναι νά πᾶς στόν Τοῦρκο νά τόν σκοτώσεις γιατί εἶναι Τοῦρκος. Ἔ, ἐκεῖνο εἶναι ἀνθρώπινο τό φέρνει ἡ ἀνάγκη. Μά θά πεῖς: «Γιατί νά γίνεται πόλεμος;. Ἅμα κάνουμε αὐτό τό πράγμα κι ἔχουμε μιά θρησκεία, δέν θά μαλώνουμε, δέν θά κάνουμε πολέμους, θά λείψουν ὅλα!» Ἔτσι λένε, μά δέν εἶναι ἔτσι. Τί νά τήν κάνεις; Ἐμεῖς ἐδῶ οἱ Ἕλληνες, ἔχουμε μιά θρησκεία. Εἴμαστε Χριστιανοί. Ἄν ὑπάρχει ἀπό κανένας ξένος, εἶναι λίγοι.

Ἄκουσε Πάτερ...

ΆΚΟΥΣΕ ΠΑΤΕΡ....

 

«Άκουσε πάτερ, όταν κάποιος γίνει Πνευματικός, πρέπει να αποφασίσει να πάει στην κόλαση γι’ αυτούς πού εξομολογεί. Αλλιώς να μη γίνεται Πνευματικός. Άλλ’ εγώ σου λέγω ότι εκεί πού θα πάει στην κόλαση, θα την κάνη Παράδεισο γιατί θα έχει την αγάπη».

´Αγιος Παΐσιος

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/10/blog-post_358.html?m=1

29 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Παραμόνου καὶ τῶν σὺν αὐτῶ 370, Φιλουμένου, Νικολάου Ὁσίου, Ἰωάννη Ἱερομάρτυρα, τῶν Ἁγίων ἔξι Μαρτύρων, Οὐρβανοῦ, Διονυσίου Ἐπισκόπου, Παγκοσμίου Ὁσίου, Πιτυροῦν Ὁσίου, Οὐαλερινοῦ, Φαιδροῦ, Μάρκου Ὁσίου, Νεκταρίου Ὁσίου, Φιλουμένου Νέο-ἱερομάρτυρα, Brendan, Ἀνάμνηση Ἐγκαινίων Ναοῦ Σεργίου καὶ Βάκχου.

Ὁ Ἅγιος Παράμονος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ 370 σὺν αὐτῷ Μάρτυρες

Μαρτύρησε μαζὶ μὲ ἄλλους 370 χριστιανοὺς στὰ μέσα του 3ου μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος, ποὺ εἶχε κάνει πολλοὺς φόνους χριστιανῶν.
Τότε λοιπόν, κοντὰ στὸν ποταμὸ Τίγρη ὑπῆρχαν ἰαματικὰ λουτρά. Στὰ λουτρὰ αὐτὰ εἶχε πάει καὶ ἕνας φανατικὸς λάτρης τῶν εἰδώλων, ὁ ἄρχων Ἀκυλίνος. Ὅταν ἔκανε θυσίες στὸ ναὸ τῆς Ἴσιδος, ἔδωσε διαταγὴ νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτὲς ὁ Παράμονος καὶ ἄλλοι 370 χριστιανοί, ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ καὶ τοὺς κρατοῦσαν φυλακισμένους. Ὅλοι ὅμως ἀρνήθηκαν. Καὶ ἐνῶ γίνονταν οἱ εἰδωλολατρικὲς θυσίες, οἱ πιστοί του Χριστοῦ ἔψαλλαν «ψαλμοὶς καὶ ὕμνοις καὶ ὠδαὶ πνευματικαί», στὸν Σωτήρα τους.
Ὁ Ἀκυλίνος, ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν στάση τους, διέταξε νὰ τοὺς σκοτώσουν. Ὅρμησαν ἐναντίον τους οἱ στρατιῶτες, καὶ κτυπώντας τους μὲ τὶς λόγχες, καταξέσχισαν τὰ σώματά τους. Ἔτσι, μαρτυρικὰ καὶ ἔνδοξα παρέδωσαν ὅλοι τὴν γενναία ψυχή τους στὸ στεφανοδότη Χριστό.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Παράμονον μέλψωμεν, σὺν Φιλουμένῳ πιστοί, ὡς θείους θεράποντος, καὶ Ἀθλητὰς εὐκλεεῖς, Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· τοῦτον γὰρ φερωνύμως, ὡς φιλήσαντες ἄγαν, ᾔσχυναν δι’ ἀγώνων, παρανόμων τὸ κράτος, αἰτοῦντες πταισμάτων λύσιν, πᾶσι καὶ ἔλεος.

29 Νοεμβρίου. Φιλουμένου νεομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πέμ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. ς΄ 17-21).

Α Τιμ. 6,17         Τοῖς πλουσίοις ἐν τῷ νῦν αἰῶνι παράγγελλε μὴ ὑψηλοφρονεῖν, μηδὲ ἠλπικέναι ἐπὶ πλούτου ἀδηλότητι, ἀλλ᾿ ἐν τῷ Θεῷ τῷ ζῶντι, τῷ παρέχοντι ἡμῖν πάντα πλουσίως εἰς ἀπόλαυσιν,

Α Τιμ. 6,17                Εις τους πλουσίους της παρούσης ζωής παραγγέλλε να μη αλαζονεύωνται και υπερηφανεύωνται ούτε να θεμελιώνουν τας ελπίδας των εις την αβεβαιότητα του πλούτου, αλλά να ελπίζουν στον ζώντα Θεόν, ο οποίος παρέχει τα πάντα εις ημάς πλουσίως, δια να τα απολαμβάνωμεν·