Ἡ διαχείρηση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, 1ο μέρος, 24-12-2008, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ διαχείρηση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν-Ἐπιστολή πρός Κελλαρίτη, 1ο μέρος, Ἀββᾶ Δωροθέου, 24-12-2008, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Πρόσωπο, ἀμβλώσεις, βρεφοκτονίες (Πρωτοπρ. Θωμᾶς Βαμβίνης)

Ἡ συζήτηση γιά τίς ἀντιλήψεις ὁρισμένων σύγχρονων θεολόγων γιά τό πρόσωπο στόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο, πιό συγκεκριμένα, γιά τήν ὀντολογία τοῦ προσώπου, μπορεῖ ἀπό ὁρισμένους νά θεωρεῖται ἀπαξιωτικά ὡς ἀνούσια «θεολογική γυμναστική», δηλαδή ὡς συζήτηση χωρίς ποιμαντικό ἀντίκρισμα, δυστυχῶς ὅμως οἱ ἀπόψεις γιά τίς ὁποῖες γίνεται λόγος ἔχουν στενή σχέση μέ τραγικές πτυχές τῆς καθημερινότητας. Γιά παράδειγμα: ἡ σύνδεση τῆς θέλησης μέ τό πρόσωπο καί ὄχι μέ τήν φύση, μπορεῖ γιά τόν πολύ κόσμο νά εἶναι μιά ἄσχετη μέ τήν ζωή του καί ἀκατανόητη διανοητική κατασκευή, ὅμως ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι ἕνα πολύ ἰσχυρό ὑπερασπιστικό μέσο γιά τούς αὐτουργούς καί συνεργούς πράξεων ἐναντίον τῆς ζωῆς, πού ἐνεργοῦνται, κάτω ἀπό τό προστατευτικό πέπλο τῶν ἀπόρρητων προσωπικῶν δεδομένων, σέ κάποιες κλινικές πού ἔχουν ὡς ἔργο τήν διακονία τῆς ζωῆς.

Τίθενται ἐρωτήματα τοῦ τύπου: Τό ἔμβρυο εἶναι πρόσωπο; Γιά νά εἶναι πρόσωπο πρέπει νά ἔχη δική του θέληση, ὁπότε καί «δικαιώματα καί συμφέροντα». Δικαιώματα καί συμφέροντα δέν μποροῦν νά ὑπάρχουν, ἄν δέν ὑπάρχη θέληση.

Δέν εἶναι ὑπερβολή. Τά θέματα αὐτά συζητιοῦνται μέ σοκαριστική ρεαλιστικότητα σέ κοσμικά βιοηθικά κείμενα, χωρίς θεολογικές ἀναφορές, χωρίς ἐνδιαφέρον γιά τό δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἤ τίς δύο φύσεις καί τίς δύο θελήσεις στήν μία ὑπόσταση τοῦ Λόγου Χριστοῦ, δηλαδή, χωρίς φόβους ἄν ἡ θεώρηση τῆς θέλησης ὡς ἐνέργειας τοῦ προσώπου διασπᾶ τό ἑνιαῖο τῆς Τριαδικῆς Θεότητας καί ὁδηγεῖ τήν Χριστολογία στόν Μονοενεργητισμό καί τόν Μονοφυσιτισμό.

Ἡ αὐτοκρατορία τῆς Νέας Ρώμης καί οἱ πολίτες της

Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ

Η συνένωση ρωμαϊκότητας και χριστιανικής πίστης έδωσε νέο χαρακτήρα και νόημα στην αυτοκρατορία. Μία νέα πολιτειακή ιδεολογία διαμορφώθηκε , ως νέα αυτοκρατορική ιδέα , που οδηγούσε στην υπέρβαση της στατικής κατανόησης των συνόρων και στην οικουμενική συνείδηση των πολιτών της. 

Η αυτοκρατορία αναδείχθηκε οικουμενική, όχι λόγω της εδαφικής εκτάσεώς της, αλλά διότι στόχος της ήταν από την αρχή η προοδευτική ενσωμάτωση όλων των Λαών της Οικουμένης στη χριστιανική / ορθόδοξη Πίστη, σύμφωνα με το λόγο του Ι. Χριστού: «πορευθέντες, μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ. 28, 19). Το βαθύτερο νόημα του λόγου αυτού ερμηνεύει ο μεγάλος χριστιανός ποιητής και υμνογράφος Ρωμανός ο Μελωδός, καταγόμενος από τη Συρία, στο Κοντάκιό του εις τους Αγίους Αποστόλους, «μαθητεύσατε (=εκχριστιανίσατε) έθνη και βασιλέας». Κάθε εθνότητα δηλαδή καλείται να ενταχθεί, με όλη την πολιτειακή δομή της, στη μία Χριστιανική Αυτοκρατορία! 

Φώναζε συνεχῶς σπαρακτικά πρός τήν Παναγία ἕνας μοναχός πού ἐπονομαζόταν "ἀπελπισμένος"

Φώναζε συνεχῶς σπαρακτικὰ πρὸς τὴν Παναγία ἕνας μοναχὸς ποὺ ἐπονομαζόταν "ἀπελπισμένος" μέσα ἀπὸ μιὰ φουρτουνιασμένη θάλασσα λογισμῶν, ποὺ μέσα της ἔνιωθε σιγὰ σιγὰ νὰ πνίγεται δίχως γυρισμό: Τί νὰ κάνω Παναγία μου; Σῶσε με! Καὶ τοῦ ἀπαντάει Ἐκείνη, τὸ Διαμάντι τῆς Ἐκκλησίας: Φώναζε τὸ Ὄνομα τοῦ Γιοῦ μου καὶ τὸ δικό μου καὶ μὴ φοβᾶσαι!

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος : Τό ἐννοιολογικό περιεχόμενο τῶν θεολογικῶν ὄρων ''αἵρεση'' καί ''αἱρετικός''

28-08-2019

ΤΟ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΩΝ «ΑΙΡΕΣΗ» ΚΑΙ «ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ»

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Ἡ πασίγνωστη καί ἀγωνιστική «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν» τόν περασμένο Ἰούνιο τοῦ 2019 δημοσίευσε τρία ἐξαιρετικά καί ἀποκαλυπτικά κείμενα[1], πού περιλαμβάνουν τά οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρου, ἀπό τά ὁποῖα ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ προρηθείς Ἱεράρχης, σύμφωνα μέ τήν «Σύναξη», εἶναι «φοβερά αἱρετίζων, βαμμένος οἰκουμενιστής, φιλοπαπικός, θαμώνας τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν», δηλ. αἱρέσεων, ἐφευρέτης τῆς φρικώδους αἱρέσεως ὅτι ὁ ἐκάστοτε Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἶναι πρῶτος ἄνευ ἴσων, στρεβλώνοντας τήν Ὀρθόδοξη Τριαδολογία, Κολυμπαριστής, φιλοουνίτης, φιλομονοφυσίτης, ὑπέρμαχος τῆς Οὐκρανικῆς ψευδοαυτοκεφαλίας καί σχετίζεται μέ ἐπιφανεῖς μασόνους».

Ἡ «Σύναξη», κάνοντας λογοπαίγνιο μέ τό ὄνομα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, διετύπωσε τόν ἰσχυρισμό ὅτι ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς εἶναι ἐλπιδοφόρος γιά τόν Οἰκουμενισμό καί τήν Πανθρησκεία καί ἐλπιδοκτόνος γιά τήν Ὀρθοδοξία. Ὁ παραπάνω ἰσχυρισμός δικαιώνεται ἀπολύτως, ἄν λάβει κανείς ὑπ’ὄψιν τήν γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, ἐπ’Ἐκκλησίας καί ἐπ’ἄμβωνος, ἀφόρητη στρέβλωση τοῦ ἐννοιολογικοῦ περιεχομένου τοῦ θεολογικοῦ ὄρου «αἱρετικός», πού ἔκανε ὁ ρηθείς Ἀρχιεπίσκοπος, μόλις εἰκοσιτρεῖς ἡμέρες μετά τήν ἐνθρόνισή του, στίς ἀπαρχές δηλ. τῆς νέας Ἀρχιεπισκοπείας του. Μία στρέβλωση ἕωλης ἐλπιδοφόρειας ἔμπνευσης, ἡ ὁποία δέν στηρίζεται σέ ἐπιστημονικές, θεολογικές καί πατερικές πηγές, ἐπιχειρήματα καί βιβλιογραφία, ἀλλά συστοιχεῖται στό μινιμαλιστικό, συγκρητιστικό, μεταπατερικό καί σατανοκίνητο ἀκάθαρτο πνεῦμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, πού ἀνεγνώρισε τίς αἰρέσεις ὡς Ἐκκλησίες καί νομιμοποίησε τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί τῆς ἀντορθοδόξου οἰκουμενιστικῆς ἀρχῆς περί δῆθεν «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν».

Ὁ φόβος κατά τούς Πατέρες

Εκδόσεις “Ετοιμασία” – Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου ΚαρέαΧρονολογία Έκδοσης: Ιούλιος 2019

Τό βιβλίο αὐτό γράφτηκε μετά ἀπό παράκληση πολλῶν χριστιανῶν οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦσαν νά ἐνημερωθοῦν ὑπεύθυνα ἀπό τή σκέψη καί τή γραφίδα τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκλησίας μας, σχετικά μέ τήν προέλευση καί τήν ἐπιρροή πού ἀσκεῖ στήν πνευματική ζωή τῶν πιστῶν, ὁ φόβος, αὐτό τό φορτικό καί ἀνεπιθύμητο γιά κάθε ἄνθρωπο συναίσθημα.

Οἱ ἐκδόσεις “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ” ἀνταποκρινόμενες στό αἴτημα αὐτό, μέ τήν παροῦσα μελέτη, ἐρευνοῦν τήν προέλευση καί τήν παθολογία ἤ καί τή χρησιμότητα τοῦ φόβου κάτω ἀπό τό φῶς τῆς ἁγιοπνευματικῆς σκέψης καί ἀντιμετώπισης.

Ἕνα βιβλίο πού φωτίζει χριστοκεντρικά ὅλες τίς πλευρές τοῦ θέματος καί βοηθάει στή σωστή τοποθέτηση τῶν βιωμάτων τοῦ πιστοῦ λειτουργώντας, ὡς λαμπτήρας καί ὁδηγός στά ἄγνωστα καί ἐσώτερα σημεῖα τῆς ὕπαρξης τοῦ μεταπτωτικοῦ ἀνθρώπου.

” …Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ χαρακτηρίζει τόν ἄνθρωπο πού ζεῖ τήν «ἐν Χριστῷ» ζωή καί ἐργάζεται γιά νά μήν τή στερηθεῖ, διότι διατηρεῖ πάντα στή μνήμη του τό ρῆμα τοῦ Κυρίου πού λέει: «Νά φοβηθεῖτε τόν Θεό, πού μετά τόν θάνατό σας ἔχει τήν ἐξουσία νά σᾶς ρίξει στό αἰώνιο πῦρ τῆς κολάσεως. Ναί, σᾶς λέω, αὐτόν πρέπει νά φοβηθεῖτε».

Ὁ φόβος ὡς δύναμη αὐτοσυντήρησης καί ὡς ἀπειλή ἀπώλειας τῆς Θεοκοινωνίας εἶναι «κατά φύσιν» καί συνιστᾶ ἀρετή, ἡ ὁποία, ὅπως προείπαμε, χαρακτήριζε τόν Πρωτόπλαστο πρίν ἀπό τήν πτώση. Αὐτό τό εἶδος φόβου δόθηκε στόν Ἀδάμ γιά νά τόν συγκρατήσει ἀπό ἐνδεχόμενη πτώση του στήν ἁμαρτία καί νά ζωογονεῖ τήν ἀκατάπαυστη αὔξηση τῆς σχέσης του μέ τόν Θεό.

Ὁ φόβος ὡς ἀπειλή τῆς ἀπώλειας τοῦ κόσμου, τῆς ἐμπαθοῦς ζωῆς, τῆς ἡδονῆς, τῶν ἀπολαύσεων εἶναι «παρά φύσιν». Ἀντί, δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος νά φοβᾶται νά μήν μείνει «ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ», φοβᾶται τήν ἀπώλεια τῶν αἰσθητῶν καί τῶν ἀπολαύσεων πού καρπώνεται ἀπό αὐτά. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ὁ φόβος καί, ἰδιαίτερα, ὁ φόβος πού γεννιέται ἀπό τή συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητας καί, συνεπῶς, ἡ ἀπειλή τῆς τιμωρίας καί τοῦ θανάτου θεωρεῖται ἀπό τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὡς «παρά φύσιν» κατάσταση καί ὡς πάθος. Ἀλλά καί αὐτός ὁ φόβος μπορεῖ νά ἀξιοποιηθεῖ ἀπό τούς ἀγωνιστές τῆς ἀρετῆς καί νά λειτουργήσει εὐεργετικά γιά τήν ψυχή τῶν μετανοούντων.

Ἡ κυβέρνηση τῆς Ν.Δ. διατηρεῖ τά Θρησκευτικά Φίλη - Γαβρόγλου στά Δημοτικά Σχολεῖα

Εγκύκλιο με θέμα «Οδηγίες για τη διαχείριση της ύλης για τα μαθήματα των Κοινωνικών Επιστημών στο Δημοτικό σχολείο» απέστειλε προς τα Δημοτικά Σχολεία η Υφυπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη. 

Στην εγκύκλιο, για τα Θρησκευτικά ορίζεται ότι "Για το μάθημα των Θρησκευτικών στο Δημοτικό Σχολείο για το έτος 2019-2020, ισχύουν η ύλη και οι οδηγίες διδασκαλίας, όπως έχουν οριστεί για το σχολικό έτος 2017-2018, σύμφωνα με το Φ.20/159400/174934/Δ1/18-10-2017 έγγραφο του ΥΠ.Π.Ε.Θ. («Διδακτέα ύλη και Οδηγίες για τη διδασκαλία των μαθημάτων των Κοινωνικών Επιστημών στο Δημοτικό Σχολείο, για το σχολικό έτος 2017-18»)". 

Ουσιαστικά πρόκειται για απόφαση συνέχισης εφαρμογής των Προγραμμάτων Σπουδών και των Φακέλων Μαθήματος της Υ.Α. Γαβρόγλου για τα Θρησκευτικά! 

π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: «Οἱ Λειτουργικὲς μεταφράσεις μποροῦν νὰ βγάλουν πρόβλημα, γιατί πάντα εἶναι ἐλλιπείς»

Ἀπόσπασμα 1ης παιδαγωγικῆς ὁμιλίας «Ἀποστολικοὶ Κανόνες Ι΄», ἐκφωνήθηκε 16-10-2004.

Ὁ πρωτοπρεσβύτερος πατὴρ Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος ἀναφέρεται στὸ ἀκανθῶδες πρόβλημα τῶν Λειτουργικῶν μεταφράσεων, τὸ ὁποῖο στηλίτευσαν ὅλοι οἱ σύγχρονοι ἅγιοι. Παρατηρεῖ μεταξὺ ἄλλων: «Τὰ Ἑλληνικὰ εἶναι μία κοινὴ γλώσσα ποὺ ἄλλαξαν ἁπλῶς μερικὲς μορφὲς καὶ μερικὰ μοντέλα, οἱ λέξεις παραμένουν οἱ ἴδιες. Εἶναι πολὺ μεγάλο θέμα ἀκόμα καὶ τί μετάφραση διαβάζεις. Πρέπει νὰ προσεγγίζουμε κι ἐμεῖς τὰ κείμενο ὅσο μποροῦμε, νὰ μὴ τὰ φοβόμαστε καὶ νὰ σκεφτόμαστε ὅτι οἱ μεταφράσεις μποροῦν νὰ βγάλουν πρόβλημα! Γιατί πάντα ἡ μετάφραση εἶναι ἐλλιπής».

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2019/08/blog-post_26.html#more

Μία ἀποκάλυψη...

Ρώτησε ο επίσκοπος Μόρφου κ Νεόφυτος τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη τι πρέπει να κάνουν οι νέοι μοναχοί και ο Άγιος του απάντησε:

- Οι νέοι μοναχοί δεν θα μπορούν να κάνουν την άσκηση που έκαναν οι παλαιότεροι μπορούν όμως να κάνουν τρία πράγματα :

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΑΝΑΣΤΑΣΊΑ ΒΛΑΧΟΥ.ΝΕΑΣ ΚΤΙΤΟΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ "ΚΥΡΑΣ ΤΩΝ ΑΓΓΈΛΩΝ"

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/08/blog-post_908.html

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας

"Όποιος δεν κρατεί την νηστεία, θ’ ανάψη στο στόμα του η φλόγα της οργής, απ’ όπου αρχίζουν όλες οι διχόνοιες, ενώ οι ασθένειες διαδέχονται η μία την άλλη." 

γ. Αρσένιος Μπόκα

https://epanosifi.blogspot.com/2019/08/blog-post_3.html

9 Σεπτεμβρίου. Ἰωακείμ καί Ἄννης τῶν θεοπατόρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῶν ἁγίων. Σεπτ. 23. (Γαλ. δ´ 22 - 27).

Γαλ. 4,22           γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. 

Γαλ. 4,22                  Διότι εκεί έχει γραφή, ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο παιδιά, ένα παιδί από την δούλην του, την Αγαρ, και ένα παιδί από την ελευθέραν, από την Σαρραν.