Περί κενοδοξίας, 2ο μέρος, 16-11-2008, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί κενοδοξίας, 2ο μέρος, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, 16-11-2008, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Γέρων Ἐφραὶμ Κατουνακιώτης: «Τὸ ἅπαν τῆς ζωῆς εἶναι ἡ εὐχή. Ὅ,τι ἄλλο κάνετε εἶναι ματαιοπονία. Δουλεύετε, ἀναπαύεσθε, εἶστε στὸν δρόμο ἢ στὸ αὐτοκίνητο; Νὰ λέτε τὴν εὐχή. Ἔτσι προκόβετε»!

Φωτογραφία: π. Διονύσιος Τάτσης, π. Νικόλαος Μέμος (τότε λαϊκός), Γ. Ἐφραίμ, καὶ Κ. Σκούρτης

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ πατρὸς Διονυσίου Τάτση «Ἐν ὄρεσι πλανώμενος - Βιωματικὲς ἐμπειρίες»

Τὸν Αὔγουστο τὸ 1977 πραγματοποίησα ἐπίσκεψη στὸ Ἅγιον Ὅρος. Ὅταν στὸ κείμενό μου λέω Ἅγιον Ὅρος, ἐννοῶ περισσότερο τούς μοναχοὺς καὶ λιγότερο τὴν φύση, τὰ οἰκοδομήματα καὶ τὰ κειμήλια. Μὲ συγκινεῖ ἡ ἀσκητικότητα τῶν μοναχῶν, ἡ ἁπλότητα στὴν συμπεριφορά τους, ἡ μαχητικότητά τους γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἡ ἀμεριμνία τους, ἡ κατάνυξή τους, ὁ μεταθανάτιος στοχασμός τους, ἡ προσευχή τους καὶ γενικὰ ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τους.

Ξεκινήσαμε γιὰ τὴν ἠσυχαστικότερη περιοχὴ τοῦ Ὅρους, τὴν ἔρημο, ὅπου ζοῦν οἱ φημισμένοι ἐρημίτες καὶ ἀσκητές. Εἴχαμε ἐπιλέξει ποῦ θὰ πᾶμε. Θέλαμε νὰ δοῦμε τὸν φημισμένο...Γέροντα Ἐφραὶμ στὰ Κατουνάκια.

Ἡ ὁδοιπορία μας ἦταν εὐχάριστη. Στὸ κελλὶ τῶν Δανιηλαίων καθίσαμε γιὰ νὰ ξεκουραστοῦμε, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ πάρουμε πληροφορίες γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ δοῦμε τὸν Γέροντα. Ἀποφασίσαμε νὰ μὴν ἐμφανιστοῦμε ὅλοι μαζί. Οἱ ἄλλοι σταμάτησαν λίγο πιὸ πάνω καὶ μόνος κατηφόρισα πρὸς τὴν καλύβη τοῦ ἐρημίτη, παρόλο ποὺ μία ἐπιγραφή μοῦ ἔλεγε ὅτι ὁ Γέροντας δὲν δέχεται ἐπισκέψεις λόγω ἀσθενείας. Συνέβαινε ὅμως τὸ ἀντίθετο. Ὁ π. Ἐφραὶμ ἦταν ὑγιὴς καὶ κουβαλοῦσε μ΄ ἕνα καρότσι πέτρες καὶ χώματα. Προχώρησα κοντά του καὶ μόλις μὲ εἶδε, τοῦ εἶπα:

- Εὐλογεῖτε, Γέροντα.

Ὁ ἀσκητὴς ξαφνιασμένος μὲ κοίταξε ἐρευνητικὰ καὶ μὲ χαμόγελο μοῦ ἀπάντησε:

- Ὁ Κύριος. Καλὰ ἦρθες, παπά μου. Τώρα θὰ σὲ βάλω νὰ δουλέψεις. Τί νομίζεις, ἔτσι θὰ σ΄ ἀφήσω;

Ἀρχίσαμε τὴν συζήτηση μὲ τρόπο οἰκεῖο. Μοῦ εἶπε γιὰ τὴν καινούρια στέρνα ποὺ φτιάχνει καὶ γιὰ τὰ πολλὰ μπάζα ποὺ εἶχε βγαλμένα καὶ ἤθελε νὰ τὰ πετάξει. Ὁ Γέροντας δὲν διέκοψε τὴν δουλειά του. Σταματοῦσε λίγο, μοῦ ἔλεγε μερικὲς φράσεις καὶ συνέχιζε τὸ ἔργο του. Τοῦ ζήτησα νὰ μοῦ δώσει τὸ φτυάρι γιὰ νὰ τὸν βοηθήσω. Στὴν ἀρχὴ ἀντέδρασε καὶ μοῦ εἶπε:

Δὲν εἶναι πρόσφυγες – Δὲν εἶναι μετανάστες

Τῆς Ἀριάδνης Νούκα, Δικηγόρου

Τὸ μεταναστευτικὸ ἢ γιὰ νὰ ἀκριβολογοῦμε τὸ λαθρομεταναστευτικὸ (αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ λέξη ἀναφέρεται καὶ τὸ ἄρθρο 79 περ. γ' τῆς Συνθήκης λειτουργίας τῆς Ε.Ε.) εἶναι σήμερα τὸ κρισιμότερο καὶ πρωταρχικὸ ἐθνικὸ καὶ κοινωνικὸ πρόβλημα. Μὲ δεδομένο δέ, τὸν ἐξελισσόμενο δημογραφικό μας “θάνατο”, ποὺ σκοπίμως μᾶς τὸν παρουσιάζουν, ὡς μὴ ἀναστρέψιμο, ὡς Ἔθνος ἔχουμε ἐλάχιστα χρονικὰ περιθώρια γιὰ τὴν συνέχιση τῆς κυριαρχίας ἐπὶ τῆς χώρας μας, καὶ ἄρα καὶ ἐλάχιστα χρονικὰ περιθώρια γιὰ τὴν σωτηρία μὲ εἰρηνικὰ μέσα. Ἑπομένως ἡ ἐπιβίωσή μας, τόσο ὡς ἔθνος, ὅσο καὶ ὡς κράτος ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἀντιμετώπιση αὐτῶν τῶν δύο ἀλληλένδετων ζητημάτων. Τὸ θεσμικὸ πλαίσιο, ἀναπτύσσεται σὲ τρία ἐπίπεδα, τὸ διεθνές, τὸ εὐρωπαικὸ καὶ τὸ ἐθνικό.

Ἡ Ἑλλάδα εἶναι συμβαλλόμενο μέρος στὴ Σύμβαση τῆς Γενεύης τοῦ 1951 γιὰ τὸ Καθεστὼς τῶν Προσφύγων, καθὼς καὶ στὸ σχετικὸ Πρωτόκολλο τῆς Νέας Ὑόρκης τοῦ 1967.

Ἤδη τὸ νομοθέτημα ποὺ ψηφίστηκε πρόσφατα (Ν.4636/2019) περιέχει τὸ σύνολο τῶν....διατάξεων ποὺ διέπουν:

- τὴν ἀναγνώριση καὶ τὸ καθεστὼς τῶν πολιτῶν τρίτων χωρῶν ἢ τῶν ἀνιθαγενῶν, ὡς δικαιούχων διεθνοῦς προστασίας

- τὸ καθεστὼς τῶν προσφύγων ἢ τῶν ἀτόμων ποὺ δικαιοῦνται ἐπικουρικὴ προστασία, τὴν ὑποδοχὴ τῶν ἀνωτέρω αἰτούντων

- τὴ διαδικασία χορήγησης καὶ ἀνάκλησης τοῦ καθεστῶτος διεθνοῦς προστασίας καθὼς καὶ τὴν διαδικασία παροχῆς δικαστικῆς προστασίας.

Ἐπρόκειτο σύμφωνα μὲ τὴν αἰτιολογικὴ ἔκθεση γιὰ ἕνα ἑνιαῖο νομοθέτημα τῶν ἐθνικῶν ρυθμίσεων μὲ τὶς ὁποῖες ἐνσωματώνονται οἱ Ὁδηγίες ποὺ συγκροτοῦν, κατὰ κύριο λόγο, τὸ Κοινὸ Εὐρωπαϊκὸ Σύστημα Ἀσύλου.

Ἀρχικὰ θὰ πρέπει νὰ ἐπισημανθεῖ δὲν θὰ πρέπει νὰ συγχέεται τὸ πρόσωπο τοῦ πρόσφυγα καὶ τοῦ μετανάστη.

Ἡ Μετανάστευση κατὰ τὸ Διεθνὲς Δίκαιο, εἶναι ἡ γεωγραφικὴ μετακίνηση ἀνθρώπων, εἴτε μεμονωμένα, εἴτε ὁμαδικὰ καὶ διακρίνεται σὲ νόμιμη καὶ παράνομη.

- Νόμιμοι μετανάστες εἶναι οἱ «ὑπήκοοι» τρίτων κρατῶν, οἱ ὁποῖοι διαμένουν νόμιμα στὸ ἐνωσιακὸ ἔδαφος καὶ σαφῶς στὴν χώρα μας, ὅπως ἐνδεικτικὰ γιὰ ἐργασία, σπουδές.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: Τί βάσανα ἔχει ὁ κόσμος…

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μέ Πόνο και Ἀγάπη»

Ἀτέλειωτα εἶναι τὰ βάσανα τοῦ κόσμου.

Μία γενικὴ ἀποσύνθεση, οἰκογένειες, μικροὶ‐μεγάλοι. Κάθε μέρα ἡ καρδιά μου γίνεται κιμάς. Τὰ περισσότερα σπίτια εἶναι γεμᾶτα ἀπὸ στενοχώριες, ἀπὸ ἀγωνία, ἀπὸ ἄγχος.

Μόνο στὰ σπίτια ποὺ ζοῦν κατὰ Θεόν, εἶναι καλὰ οἱ ἄνθρωποι. Στὰ ἄλλα, διαζύγια, ἄλλοι χρεωκοπημένοι, ἄλλοι ἄρρωστοι, ἄλλοι τρακαρισμένοι, ἄλλοι μὲ ψυχοφάρμακα, μὲ ναρκωτικά !… 

Λίγο‐πολύ ὅλοι, οἱ καημένοι, ἔχουν ἕναν πόνο.

Πού βρίσκονται τά ὅρια τῆς Χριστιανικῆς ἀγάπης; Εἶναι τό Κοράνιο βιβλίο πολιτισμοῦ;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 19η Νοεμβρίου 2019

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ; – ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ;

Πριν λίγες ημέρες δημοσίευσε το Γραφείο μας την ανακοίνωση, με θέμα: «Τα βαθύτερα αίτια του συγχρόνου παγκόσμιου μεταναστευτικού προβλήματος», στην οποία εκθέσαμε τις απόψεις μας για το μεγάλο αυτό σύγχρονο πρόβλημα. Αποδείξαμε με στοιχεία ότι δεν πρόκειται για «τυχαία» συγκυρία, αλλά για καλά οργανωμένο σχέδιο των ιθυνόντων της Παγκοσμιοποίησης προκειμένου να προωθηθούν οι επιδιώξεις τους για μια παγκόσμια κυριαρχία. Να γίνει ένα ανακάτεμα των λαών, ώστε να τεθούν στο περιθώριο και να εξαφανιστούν οι εθνικές, θρησκευτικές, πολιτισμικές και εθιμικές ιδιαιτερότητές τους. Αυτοί είναι εκείνοι που δημιουργούν τα αίτια του προσφυγικού προβλήματος, όπως είναι οι πόλεμοι, οι εμφύλιες διαμάχες, η φτωχοποίηση κλπ, αλλά και του μεταναστευτικού με την χρηματοδότηση και προώθηση λαθραίων μεταναστών μέσω Μ.Κ.Ο.

Στην ανακοίνωσή μας κάμαμε μια απαραίτητη διάκριση, η οποία φαίνεται ότι σκοπίμως παραθεωρείται: Η διάκριση μεταξύ προσφύγων και μεταναστών. Οι πρόσφυγες είναι αυτοί που πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, για να γλυτώσουν τη ζωή τους από τις πολεμικές συγκρούσεις στην πατρίδα τους. Όλοι οι άλλοι, (πακιστανοί, αυγανοί κογκολέζοι, μαροκινοί κ.λ.π.), είναι οικονομικοί μετανάστες, κατά το κοινώς λεγόμενο τυχοδιώκτες, που ήρθαν στη χώρα μας παράνομα και λαθραία, χωρίς διαβατήριο και την απαιτούμενη άδεια εισόδου και παραμονής (βίζα). Ελάχιστοι από αυτούς θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως πολιτικοί πρόσφυγες, δηλαδή διωγμένοι από τα καθεστώτα των χωρών τους. Αυτή τη στιγμή η μόνη χώρα στη Μέση Ανατολή που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση είναι η Συρία. Άρα οι μόνοι που μπορούν να θεωρηθούν ως πρόσφυγες είναι οι σύριοι. Ουσιαστικό και υπαρκτό πρόβλημα έχουν οι πρόσφυγες και ιδιαίτερα τα γυναικόπαιδα και οι άρρωστοι, σε αντίθεση με τους λαθρομετανάστες, οι οποίοι, είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία νεαροί ενήλικες και εύρωστοι. Κατά συνέπεια, οι μόνοι που θα έπρεπε να τύχουν φιλοξενίας και να τους δοθεί άσυλο, μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην πατρίδα τους, είναι οι σύριοι πρόσφυγες, ενώ οι υπόλοιποι, είναι οι παράνομα εισερχόμενοι στον εθνικό μας χώρο και θα έπρεπε να απελαθούν άμεσα. Θα έπρεπε να απελαθούν, όχι μόνο διότι είναι παράνομοι, αλλά και για δύο επί πλέον πρόσθετους λόγους:

Ἅγιος Νεόφυτος ὁ Ἐγκλειστος: Λόγος στά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου

Σύντομος λόγος γιὰ τὴν θεόπαιδα Μαρία, ὅταν ἀφιερώθηκε στὸν Θεὸ σὲ ἡλικία τριῶν ἐτῶν στὰ ἅγια τῶν ἁγίων ἀπὸ τοὺς γονεῖς της

Ὅταν ἐπρόκειτο νὰ πραγματοποιηθεῖ τὸ μυστήριό του Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία, ἔπρεπε τὸ ἐργαστήριο ποὺ θὰ τὸ ὑπηρετοῦσε νὰ εἶναι γεμάτο ἁγιότητα, ὥστε ὁ ὑπεράγιος καὶ «ἀναπαυόμενος στοὺς ἁγίους», ἀφοῦ κατοικήσει στὸ ἅγιο νὰ ἐκπληρώσει τὴν προφητεία. «Τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ἀκριβὴς ἐπαλήθευση τῶν ὑποσχέσεών του συναντήθηκαν καὶ ἑνώθηκαν. Ἡ δικαιοσύνη του καὶ ἡ εἰρήνη ἔδωσαν ἀμοιβαῖο ἀσπασμό. Ἀναβλάστησε ἡ ἀλήθεια στὴ γῆ, ἀπὸ δὲ τὸν οὐρανὸ ἔσκυψε πρὸς τὰ κάτω καὶ ἐπισκέφθηκε τὴ γῆ ἡ δικαιοσύνη». «Διότι ὁ Κύριος», ὡς Πατέρας, «θὰ δείξει τὴν καλωσύνη του», τὸν Θεὸ Λόγο του, «καὶ ἡ γῆ μας θὰ δώσει τὸν καρπό της», τὴν κατοικία τοῦ Θεοῦ Λόγου, δηλαδὴ τὴν θεόκλητη Μαρία. «Μπροστὰ ἀπὸ τὸν Κύριο θὰ προπορεύεται ἡ δικαιοσύνη του» ποὺ θὰ φωνάζει: «Ἑτοιμάστε τὸ δρόμο γιὰ τὸν Κύριο» «καὶ θὰ κάνει τὰ ἴχνη τῆς πορείας τοῦ ὑπόδειγμα γιὰ τὸ δρόμο τῆς ζωῆς μας».

Ἐπειδὴ ἐκεῖνο τὸ σπουδαιότατο καὶ θεόπλαστο δῶρο, δηλαδὴ τὸ «κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν» πού μας δόθηκε, σκοτίσθηκε μὲ τὴν ἀπάτη τοῦ διαβόλου, δίκαια παραδοθήκαμε στὴ γῆ ἀπὸ τὴν ὁποία προήλθαμε. Στερηθήκαμε καὶ τὴν εἰκόνα καὶ τὴν ἀθανασία, καὶ ἀντὶ τῆς ἁγιότητας κατρακυλήσαμε στὸ βόρβορο τῆς ἁμαρτίας, ὑποδουλωθήκαμε σ’ αὐτὴν καὶ πέσαμε ἀπὸ ἀνομία σὲ ἀνομία. Ὅλη ἡ οἰκουμένη καλύφθηκε ἀπὸ κάθε εἶδος παρανομίας, ὥστε νὰ λέει ὁ Δαβὶδ...

«δὲν ὑπάρχει κανένας, ποὺ νὰ κάνει σήμερα τὸ ἀγαθό. Δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνας». Ὁ Κύριος «ἔσκυψε ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔριξε τὸ βλέμμα τοῦ κάτω στοὺς ἀνθρώπους, γιὰ νὰ δεῖ ἂν ὑπάρχει μεταξὺ τοὺς κανένας συνετός, ποὺ νὰ ἀναζητεῖ τὸν Θεό». Ἀντὶ γι’ αὐτοὺς εἶδε ὅτι «ὅλοι παρεξέκλιναν ἀπὸ τὸ δρόμο του καὶ συγχρόνως ἐξαχρειώθηκαν». 

Ἐάν ὑπάρχει Θεός τόν περιμένω νά ἔρθει, νά μέ ''ἐκτελέσει''!

Κάποτε βγήκε στην έδρα ένας άθεος και έλεγε στο ακροατήριό του:

- Εάν υπάρχει Θεός τον περιμένω να έρθει, να με ''εκτελέσει''.

Πέρασαν 3 λεπτά και ο Θεός δεν τον έκανε τίποτα. Είχε στη συνέχεια το θράσος να πει:

- Είδατε; Εάν υπήρχε Θεός, θα με έκανε κακό!

Τότε, εκείνη την στιγμή, ζήτησε μια γιαγιά το λόγο και του λέει:

Πρόσεχε ποῖοι μπαίνουν στό σπίτι σου.

Πῶς νά σταυρώνουμε μέ ἁγιασμένο λάδι εὐχελαίου τούς ἀρρώστους

“Χαίρομαι που το μάγουλό σου είναι καλύτερα. Να το αλείφεις με το λάδι εκείνο που έχεις τώρα.. Αυτό γίνεται ως εξής:

Να παίρνεις στην άκρη του δαχτύλου σου λάδι, να σχηματίζεις με αυτό σε αυτό στο άρρωστο μέλος και να λες:

“Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…

Κύριε, θεράπευσε τις ψυχικές και σωματικές ασθένειές μου και σώσε με, με όποιον τρόπο Εσύ γνωρίζεις”.

Ψυχή σκοτισμένη ἀπό τά πάθη τοῦ σαρκικοῦ φρονήματος...

"... Ούτε ακάθαρτος καθρέπτης μπορεί να δεχθή τις αντανακλάσεις των εικόνων, ούτε ψυχή που είναι κατειλημμένη από τις βιοτικές φροντίδες και σκοτισμένη από τα πάθη του σαρκικού φρονήματος, μπορεί να υποδεχθή τις έλλάμψεις του Άγιου Πνεύματος".

Μ. Βασιλείου, επιστολή 210, Προς τους λογιωτάτους της Νεοκαισαρείας, ΕΠΕ 3,188


https://proskynitis.blogspot.com/2019/11/blog-post_37.html

26 Νοεμβρίου. Στυλιανοῦ Παφλαγόνος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τρ. κδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. γ΄ 9 - 13).

Α Θεσ. 3,9         τίνα γὰρ εὐχαριστίαν δυνάμεθα τῷ Θεῷ ἀνταποδοῦναι περὶ ὑμῶν ἐπὶ πάσῃ τῇ χαρᾷ ᾗ χαίρομεν δι᾿ ὑμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν,

Α Θεσ. 3,9                 Διότι ποίαν ευγνωμοσύνην και ευχαριστίαν ημπορούμεν να ανταποδώσωμεν στον Θεόν δια σας, δι' όλην την χαράν, που απολαμβάνομεν εξ αιτίας σας εμπρός στον Θεόν,