11. Ἡ ἀποδοχή τῆς ἀδικίας Β΄, Ἁγ.Παϊσίου-Πνευματικός ἀγώνας, 1-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ΛΕΥΚΑΔΙΑ Ναούσης
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Τρίτη 2 Ιουνίου 2020
Γιά τήν ὑπακοή, Ἅγιος Σιλουανός, Ἀρχιμ. Σάββα ἁγιορείτου
Γιά τήν ὑπακοή. Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης. Π. Σωφρονίου. 65ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 06-03-2016 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν). http://HristosPanagia3.blogspot.gr
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἀσχολοῦνται συνεχῶς μέ τήν συντέλεια δέν νοιάζονται ὅμως γιά τίς ψυχές τους
Όσιου Νεκτάριου του τελευταίου στάρετς της Όπτινα (1853-1928)
Πολλοί γνωρίζοντας το προφητικό του χάρισμα ρωτούσαν: Τι μας περιμένει;
– Μεγάλες κοινωνικές καταστροφές περιμένουν την ανθρωπότητα, απαντούσε. Τα τωρινά βάσανά μας μοιάζουν με τσιμπήματα εντόμων, συγκρινόμενα με τα βάσανα των εσχάτων χρόνων. Πολλοί το διαισθάνονται ενστικτωδώς, όπως τα μυρμήγκια την κακοκαιρία.
Αλλά οι πιστοί χριστιανοί μπορούν να μην φοβούνται- η χάρη του Θεού τους προστατεύει πάντα. Στα τέλη θα συμβεί με τους πιστούς ότι έγινε με τους αποστόλους πριν από την κοίμηση της Θεοτόκου. Ο κάθε πιστός, οπού κι αν βρίσκεται, θα μεταφερθεί μ” ένα σύννεφο μέσα στην κιβωτό της Εκκλησίας. Μόνο αυτοί πού θα βρεθούν μέσα θα σωθούν.
Η εποχή μας είναι παρόμοια με την εποχή του Νώε. Ο Κύριος επί έξι αιώνες προειδοποιούσε πώς θα γίνει κατακλυσμός, αλλά δεν τον πίστεψαν και δεν μετανόησαν μέσα στο αμέτρητο πλήθος των ανθρώπων βρέθηκε μόνο ένας δίκαιος και η οικογένεια του, ο Νώε, πού πίστεψε πώς θα έρθει ο κατακλυσμός και το έλεγε σε όλους, αλλά αυτοί δεν τον άκουγαν.
Ακόμη κι οι εργάτες πού προσέλαβε για να κατασκευάσουν την κιβωτό, δεν πίστεψαν και γι” αυτό πήραν μόνο τον μισθό της δουλείας τους, αλλά δεν σώθηκαν χάθηκαν κι αυτοί στον κατακλυσμό. Εκείνη η εποχή είναι προμήνυμα της δικής μας. Η κιβωτός είναι η Εκκλησία. Μόνο όσοι είναι μέσα θα σωθούν.
Τήν ἡμέρα τῆς Ἀπόδοσης τῆς Ἑορτῆς τοῦ Πάσχα βρῆκαν το ἀκάνθινο στεφάνι ἀνθισμένο στόν Ἱ.Ν. Παναγίας Φανερωμένης στή Μανάγουλη Φωκίδας
Την ημέρα της Απόδοσης της Εορτής του Πάσχα βρήκαν το ακάνθινο στεφάνι ανθισμένο στον Ι.Ν. Παναγίας Φανερωμένης στη Μανάγουλη Φωκίδας Έκπληξη και δέος προκαλεί το γεγονός πως άνθισε το ακάνθινο στεφάνι που τοποθετήθηκε το βράδυ της Μ. Πέμπτης 2020 στην εικόνα του Εσταυρωμένου και το οποίο έδωσε στο ναό ηλικιωμένη κυρία το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης λόγω του ότι η Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε χωρίς κόσμο λόγω των μέτρων για τον κορονοϊό.Με έκπληξη και δέος ο Ιερέας του Ναού ο νεοκόρος και οι ψάλτες αντίκρισαν πως το ξερό ακάνθινο στεφάνι που ήταν κρεμασμένο στον εσταυρωμένο μπροστά στην Αγία τράπεζα έβγαλε μικρά λουλουδάκια.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 19-5-2020 ἕως 21-5-2020
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
Ὁ Προτεσταντισμός.π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
Σειρά τριών,πάντοτε επίκαιρων, απομαγνητοφωνημένων ομιλιών
του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου Περί αιρέσεων
Ὁμιλία 2α – Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ
Κυριακή 27-5-1979
Εἴχαμε ἀναφερθῆ τήν περασμένη φορά εἰς τό θέμα γενικά τῆς αἱρέσεως. Ἀλλά τίθεται τό ἐρώτημα: Τί εἶναι αἵρεσις;
Αἵρεσις εἶναι ἡ λογική ἑρμηνεία τοῦ δόγματος· δηλαδή εἶναι ἡ προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου νά κατανοήση τό μυστήριον τοῦ Θεοῦ. Καί ὅταν προσπαθῆ ὁ ἄνθρωπος νά τό κατανοήση, θέλει νά τό κατατάξη μέσα εἰς τά λογικά κατηγορήματα· δηλαδή θέλει νά λογικοποιήση κάτι πού εἶναι πέρα ἀπό τήν λογική. Στήν προσπάθειά του ὅμως νά λογικοποιήση, νά κάνη λογικό δηλαδή, ἐκεῖνο τό ὁποῖον δέν μπαίνει μέσα στά στενά ὅρια τῆς λογικῆς, κατ’ ἀνάγκην θά ξεφύγη· κι ἀφοῦ θά ξεφύγη, αὐτό εἶναι αἵρεσις. Ὥστε λοιπόν αἵρεσις πάντοτε εἶναι ἡ λογικοποίησις τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀποκαλύψεως· ἐπειδή πάντα, ἐπαναλαμβάνω, ἡ ἀποκάλυψις εἶναι ὑπέρ λόγον, εἶναι πιό πάνω ἀπό τήν λογική.
Ὁ Θεός, ἐπί παραδείγματι, λέγει στόν Ἀβραάμ: «Θά γεννήσης παιδί τώρα πού εἶσαι ἑκατό χρονῶν.». Ἄν ὁ Ἀβραάμ βάλη τήν λογική, θά πῆ: «Πῶς εἶναι δυνατόν αὐτό νά γίνη;». Καί ἀπό τή στιγμή πού θά βάλη τήν λογική, θά λογικοποιήση δηλαδή αὐτό πού τοῦ ἀποκαλύπτεται, ἀμέσως θά τό ἀπορρίψη καί θά πῆ: «Δέν εἶναι δυνατόν · εἶμαι ἑκατό χρονῶν ! ». Ὅταν ὅμως πῆ «Ἐγώ μέν δέν τό καταλαβαίνω· ἀλλά, ἀφοῦ τό λέγει ὁ Θεός, τό πιστεύω ὅπως εἶναι, τό ἀφήνω λοιπόν ὅπως εἶναι.», ἀπό τήν στιγμή ἐκείνη καί πέρα μένει στήν ὀρθήν πίστιν. Ὅταν λοιπόν τό λογικοποιήση, τότε θά τό ἀπορρίψη ἤ θά τό διαστρέψη, θά τό ἀλλάξη, θά τό τροποποιήση· ἀπό τή στιγμή ἐκείνη εἶναι εἰς τόν χῶρο τῆς αἱρέσεως.
Διάβολος καί ἀνθρώπινος ἐγωϊσμός: οἱ γεννήτορες τῆς αἱρέσεως
Ποιός γεννᾶ τήν αἵρεσι; Δυό πράγματα: ὁ Διάβολος καί ὁ ἐγωϊσμός τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ Διάβολος εἶναι ὁ σπορεύς τῶν ζιζανίων τῆς παραβολῆς τῶν ζιζανίων, πού ἐλέγαμε τήν περασμένη φορά. Ὅπως εἴπαμε, εἶναι ἡ μέθοδός του, ἡ μέθοδος τῆς νοθείας. Μετά τόν Σταυρόν καί τήν Ἀνάστασιν ὁ Διάβολος πλέον μετέρχεται τήν μέθοδον τῆς νοθείας, δηλαδή τῆς ἀποκλίσεως ἀπό τήν ἀλήθειαν, δηλαδή τήν αἵρεσιν. Ὁ Διάβολος δέν ἀρνεῖται, ἀλλά τροποποιεῖ. Αὐτή εἶναι ἡ μέθοδός του ἡ συστηματική, πού σέ κάθε ἐποχή θά πάρη λεπτάς ἀποχρώσεις· ὡστόσο ὅμως βασικά πάντα θά μένη ἡ ἰδία μέθοδος, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως μέχρι καί σήμερα. Αὐτή ἡ μέθοδος τῆς νοθείας εἶναι ὁ καρπός αὐτοῦ τοῦ διαβολικοῦ φθόνου καί τῆς διαβολικῆς κακίας.
Ὁ ἀνθρώπινος ἐγωϊσμός ὁμοίως γεννᾶ τήν αἵρεσιν. Καί γεννᾶται ἡ αἵρεσις εἴτε ὑπό τήν μορφήν τῆς ὑπερηφανείας, ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου, εἴτε ὑπό τήν μορφήν τῆς ἐμμονῆς εἰς τόν διεφθαρμένον βίον. Τόσο τήν ὑπερηφάνεια, ὅσο καί τόν διεφθαρμένον βίον, ὁ Διάβολος τά ἐκμεταλλεύεται, τά καθιστᾶ ὄργανα εἰς τά χέρια του, καί ἔτσι, ἔχοντας ὄργανα τούς διεφθαρμένους καί τούς ὑπερηφάνους ἀνθρώπους, διαδίδει μίαν αἵρεσίν του.
Tό ζήτημα τῆς Ἑνώσεως τῶν δύο ἐκκλησιῶν. Κωνσταντίνου Καβαρνοῦ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΒΑΡΝΟΥ
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ
ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ» (Π.Ο.Ε.)
ΑΘΗΝΑΙ 1964
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΥΠΟ
ΦΩΤΙΟΥ Ν. ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
Ταπεινός, σεμνός, διακριτικός, μακρὰν τῆς ἐλαχίστης ἐπιδείξεως, ἀλλὰ τῷ πνεύματι ζέων, βράχος πίστεως, ὀχύρωμα κατὰ τῶν ἐχθρῶν τῆς Ὁρθοδοξίας ὁ κ. Κωνσταντῖνος Καβαρνός. Ὑπῆρξε καθηγητὴς τῆς Φιλοσοφίας διαπρεπής, συγγράψας σπουδαῖα συγγράμματα, μεταξὺ τῶν ὁποίων «Διάλογος μεταξὺ Μπέρξον, Ἀριστοτέλους καὶ Φιλολόγου», «Ἡ Διδασκαλία τοῦ Πλάτωνος περὶ τῶν Καλῶν Τεχνῶν» κ.ἄ. Ἐδίδαξεν ὡς καθηγητὴς εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τοῦ Χάρβαρντ καὶ τῆς Βορείου Καρολίνας.
Ἡ θρησκευτικὴ ψυχή του ὅμως μετεστράφη τελικῶς πρὸς τὴν θρησκείαν, καὶ πρὸ πάντων πρὸς τὴν Ὀρθοδοξίαν, τῆς ὁποίας βαθὺς μύστης ἀνεδείχθη, πλήρης ἀσαλεύτου πίστεως, ζῶν ἐν ὁσιότητι, καὶ προσηλωμένος ὅλος εἰς τὴν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἔκαμε διαλέξεις ἐν Ἀμερικῇ καὶ Ἑλλάδι περὶ τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς, περὶ τῆς καταστάσεως τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας ἐν Ἀμερικῇ, κ.ἄ. Ἤδη ἀγωνίζεται παρὰ τὸ πλευρὸν τῶν ἀπολογητῶν κατὰ τῆς νέας ἐπιβουλῆς τοῦ παπισμοῦ καὶ τῶν παποφίλων, γράψας καὶ σπουδαίαν σχετικὴν μελέτην ὑπὸ τὸν τίτλον «Τὸ ζήτημα τῆς ἑνώσεως τῶν δύο Ἐκκλησιῶν», ἡ ὁποία ἐκδίδεται ἤδη ἀπὸ τὴν «Πανελλήνιον Ὀρθόδοξον Ἕνωσιν» (Π.Ο.Ε.). Ἔγραψε καὶ βιβλίον περὶ τῆς Ὀρθοδόξου Εἰκονογραφίας ὑπὸ τὸν τίτλον «Ἡ Ἱερὰ Βυζαντινὴ Τέχνη», καθὼς καὶ λαμπρὸν ἕτερον πόνημα περὶ Ἁγίου Ὄρους «Ἀγκυροβολημένοι στὸν Θεό».
Ὁ νέος οὗτος Παπαδιαμάντης, τύπος ἁγνότητος, σωφροσύνης, βαθυτάτης εὐσεβείας, ταπεινοφροσύνης καὶ πάσης χριστιανικῆς ἀρετῆς, εἶναι ἀληθὲς σέμνωμα τῆς χριστιανικῆς Ἑλλάδος. Ἡ παρουσία του εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν ἀγωνιζομένων ὑπὲρ τῆς διασώσεως τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως ἀπὸ τοὺς ὄνυχας τοῦ παπισμοῦ, καὶ τῶν φίλων του, εἶναι ἐκτυφλωτικὴ μαρτυρία περὶ τοῦ ὁποῖοι μαχηταὶ πολεμοῦν σήμερον ὑπὸ τὴν σημαίαν τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδοξίας κατὰ τοῦ σκότους τῆς παπολατρείας καὶ τοῦ ὑλιστικοῦ πνεύματος «τοῦ κόσμου τούτου».
Φ.Κ.
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ
ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
Διάλεξις στὴν αἴθουσα τῆς Λέσχης Πλωμαρίου «Βενιαμὶν ὁ Λέσβιος», ἡ ὁποία ὠργανώθηκε ἀπὸ τὴν Λέσχη καὶ δόθηκε τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, 22 Μαρτίου 1964.
1. ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Ἀμβλώσεις: “Ἡ ἔσχατη ἀνομία” (Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης, τ. καθηγ. Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς στό Α.Π.Θ.)
«Το βιβλίο τούτο είναι μία καθαρή, πανίσχυρη και διαυγέστατη φωνή. Φωνή τού Θεού μας και της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, αλλά και φωνή τής συνειδητής, της αληθινής, της ειλικρινούς ιατρικής επιστήμης… Ένα πλήρες σύγγραμμα που εξετάζει από κάθε πλευρά την ανομία τής αμβλώσεως και οδηγεί ιατρούς και γονείς σε δρόμο σωτηρίας». (Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς)
Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη“
Περιεχόμενα βιβλίου:
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΜΑΧΩΝ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ
Η ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΕΜΒΡΥΩΝ
ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΑ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ: ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ, ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ
ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ
ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ
Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΣΤΟ ΕΜΒΡΥΟ
ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ ΣΤΑ ΝΕΟΓΝΑ
ΟΙ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
ΜΗΤΡΙΚΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ
ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ;
«ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ» («Χάπι της επόμενης ημέρας»)
ΣΥΝΗΘΗΣ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ
ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ (IN VITRO) ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ
ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΣΕ ΠΡΩΙΜΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΜΒΡΥΑ
ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ
ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ «ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ»
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΗ ΘΕΜΑΤΑ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΜΒΛΩΣΗ;
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ
Ο ΠΡΟ-ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΦΙΛΟΘΕΪΤΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ
ΕΚΤΕΝΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Το πρόβλημα των αμβλώσεων απασχολεί την κοινωνία μας από αρχαιοτάτων χρόνων. Δεν είναι απλό. Είναι πρόβλημα το οποίο αφήνει τα θλιβερά, τα φρικτά αποτελέσματά του στο κυοφορούμενο έμβρυο, στους γονείς και ιδιαίτερα στη μητέρα, καθώς και σε όλη την οικογένεια, την κοινωνία, την πατρίδα μας.
Η φωνή τού Δημιουργού και Πλάστου μας ακούσθηκε με πολλή αγάπη, αλλά ξεκάθαρα, κατά την Δημιουργία τού κόσμου: «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε της γης». Αυτός έπλασε τον άνθρωπο. Αυτός έπλασε «άρσεν και θήλυ». Αυτός είναι ο κύριος της ζωής και του θανάτου.
Όλοι οι πνευματέμφοροι και θεοφόροι Πατέρες τής Εκκλησίας μας συμφωνούν ότι η ψυχή και το σώμα δημιουργούνται ταυτόχρονα. Σύμφωνα με την δογματική διδασκαλία τής Εκκλησίας μας το έμβρυο εμψυχούται και συνιστά αυτοτελή ψυχοσωματική οντότητα «άμα τη συλλήψει» ή άλλως «εξ άκρας συλλήψεως». «Άμα το σώμα και η ψυχή πέπλασται, ου το μεν πρώτον, το δε δεύτερον» (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός).
Πατήρ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος...
ΠΑΤΗΡ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ:
Πέντε λεπτά πριν να ευλογήσει ο ιερέας πάνω στην Αγία Τράπεζα έχουμε ψωμάκι και κρασάκι . Δευτερόλεπτα μετά την ευλογία έχουμε το τεθεωμένο Σώμα και Αίμα του Χριστού.
2. Πέντε λεπτά πριν την βάπτιση είναι βαριά αμαρτία να δώσουμε τη Θεία Κοινωνία σε μη βαπτισμένο. Πέντε λεπτά αργότερα η μετάδοση είναι πράξη αγία και επιβεβλημένη.
3. Πέντε λεπτά προ της υπογραφής ενός συμβολαίου αυτό είναι ένα απλό χαρτί. Πέντε λεπτά αργότερα είναι δημόσιο έγγραφο με νομικές συνέπειες. Το ίδιο ισχύει και με την υπογραφή διαθήκης που καθορίζει την τύχη μιας τεράστιας περιουσίας.
2 Ἰουνίου. Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Νικηφόρου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὁμολογητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τρ. ζ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κα΄ 26-32).
Πραξ. 21 ,26 τότε ὁ Παῦλος
παραλαβὼν τοὺς ἄνδρας τῇ ἐχομένῃ ἡμέρᾳ
σὺν αὐτοῖς ἁγνισθεὶς εἰσῄει εἰς
τὸ ἱερόν, διαγγέλλων τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν ἡμερῶν
τοῦ ἁγνισμοῦ, ἕως οὗ προσηνέχθη ὑπὲρ ἑνὸς
ἑκάστου αὐτῶν ἡ προσφορά.
Πραξ. 21,26 Τοτε ο Παύλος επήρε την επομένην ημέραν τους τέσσαρας
άνδρας, υπεβλήθη στους αγνισμούς, που ώριζε ο νόμος, εισήλθε στο ιερόν και
ανήγγειλε εις όλους ότι συνεπληρώθησαν αι ημέραι του αγνισμού, έως ότου
προσεφέρθη δι' ένα έκαστον από αυτούς η καθιερωμένη θυσία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
