Ἡ λύπη καί ἠ θεραπευτική τῆς Στ'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ λύπη καί η θεραπευτική της Στ'- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, 11-5-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Συν Θεω αν υπάρχουν ερωτήσεις παρακαλούμε στείλτε τες μας στο: AgiaTrias.erotiseis@gmail.com Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com​, http://hristospanagia.gr​ καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com​ Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...

Ὁ Θεός δίδαξε τούς θεόσοφους Πατέρες τόν τρόπο ἀνεύρεσης τῆς θείας Χάρης, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Φιλοκαλία (τόμος Α '), Προοίμιον, Αγ. Νικοδήμου Αγιορειτου, 11-5-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com​​, http://hristospanagia.gr​​ καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com​

Ἁγία Σοφία τῆς Κλεισούρας"

"Ένα από τα μεγάλα δώρα του Θεού στον ανάξιο και αμαρτωλό δούλο Του, είναι οι υπέροχες γιαγιάδες που μου στέλνει και ομορφαίνουν τη ζωή μου!

Σήμερα συνάντησα μετά από καιρό μια από τις πολυαγαπημένες μου που την γνώρισα πριν χρόνια στο Μοναστήρι του Αγίου Παϊσίου στη Σουρωτή!

Παιδί του Αγίου Παϊσίου έχει πάντοτε πολλά και θαυμαστά να μας διηγηθεί από την παρουσία του Αγίου και Προστάτη μας στη ζωή της!

Είμαι πολύ χαρούμενη μου είπε και με αγκάλιασε συγκινημένη! Είχα πολλά προβλήματα πάρα πολλά τελευταία αλλά χτες που πήγα και προσκύνησα τα τίμια λείψανα της Οσίας Σοφίας της Κλεισούρας στον Ναό των Αγίων Πάντων, όλα μου τα πήρε όλα!

Την Αγία Σοφία τη γνώρισα πριν πολλά χρόνια σε μια βάφτιση που διακονούσε! Ήμουν μικρή κοπέλα και πήγαινα συνέχεια δίπλα της και την ακουμπούσα και σήκωνα τα μαλιά της είπε χαρούμενη!!! (Από τον Συναξαριστή διαβάζουμε: "Δεν λουζόταν ποτέ ούτε χτενιζόταν, και τα μαλλιά της είχαν σκληρύνει πολύ. Όταν κάποτε χρειάστηκε να τα σηκώσει από τα μάτια της, για να βλέπει καλύτερα, αναγκάστηκε να τα κόψει με το ψαλίδι που κούρευαν τα πρόβατα. Παρ’ όλα αυτά όμως, το κεφάλι της ευωδίαζε"!!!).

- Έχεις γνωρίσει και έχεις λάβει ευλογία από όλους τους Αγίους της είπα και της έκανα μια μεγάλη αγκαλιά!

Εἶναι ἕνα Θαῦμα !!! Ἀληθινή 100%

«Όταν πρωτοήλθαμε εδώ στον Άγιο Ραφαήλ, ήταν στον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης της συζύγου, που διαπιστώθηκε η μετάθεση των μεγάλων αγγείων της καρδιάς του εμβρύου. Μας είχαν πει οι γιατροί ότι το παιδί θα γεννηθεί με συγγενή καρδιοπάθεια, ότι μόλις γεννηθεί θα γίνει μπλε, θα πρέπει να μπει σε θερμοκοιτίδα και στις πρώτες 9 μέρες της ζωής του θα πρέπει οπωσδήποτε να χειρουργηθεί.

Πρώτα, μια ανακουφιστική εγχείριση για να μπορέσει να αναπνεύσει. Και μετά η επέμβαση που θα έλυνε τελείως το πρόβλημα. Και μπορεί να χρειαστεί συνολικά και δυό και τρεις και τέσσερις επεμβάσεις καμιά φορά…

Την πρώτη φορά, λοιπόν, που μιλήσαμε με τον πάτερ Ι., είχαμε έρθει πολύ πικραμένοι. ∆ιότι, οι γιατροί είχανε φτάσει σε ένα σημείο να μας πούνε να κάνουμε άμβλωση. Συγκεκριμένα μας είχαν πει ότι: Συμβαίνουν αυτά. Εντάξει, νέοι είσαστε. Άμα το αποφασίσετε, μπορείτε να κάνετε ένα άλλο παιδί, δεν έγινε και τίποτα.

Άμα θέλετε πάντως να το κρατήσετε, για να σιγουρευτείτε, να κάνετε εξετάσεις, διότι η συγγενής καρδιοπάθεια συνοδεύεται από σύνδρομο down σε πάνω από 70-80% ποσοστό. Ο πάτερ όμως μας είχε εξ αρχής ξεκαθαρίσει: «Άμβλωση, δεν θα κάνετε, εφόσον είσθε Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Θα το κρατήσετε το παιδί!». Επειδή μας είδε απογοητευμένους, μας είχε τονίσει να έχουμε θάρρος και αισιοδοξία. Μας είχε πει συγκεκριμένα: «Είναι πολύ μεγάλη η χάρις των Αγίων. Θα δεις. Θα τρίβουνε τα μάτια τους οι γιατροί. ∆εν θα το πιστεύουνε!».

Και πράγματι, εντέλει, εμείς κάναμε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις, κάναμε βιομοριακή παρακέντηση, και η μικρή βγήκε υγιέστατη !!! Τίποτα από αυτά που είπανε οι γιατροί δεν βγήκε τελικά: Ούτε σύνδρομο down, ούτε τα υπόλοιπα, όπως θα σας εξηγήσω. Και εγώ είμαι 100% πεπεισμένος πια ότι όλα αυτά ήταν από τις ευλογίες των Αγίων.

Καταρχήν, όταν είχαμε αρχίσει και ερχόμασταν στη Μονή, με το που περνάγαμε την πύλη νιώθαμε πάρα πολύ γαλήνια. Φεύγαμε από εδώ πιο ανάλαφροι, πιο ζωντανοί, με ελπίδες. Μέχρι που έφτασα να ανησυχώ για τα μυαλά μου, διότι:

Πήγαινα στο σπίτι, καθόμουνα στο μπαλκόνι να πιω τον καφέ μου, να κάνω ένα τσιγάρο και το μυαλό μου περιπλανιόταν μέσα στην Μονή. Και αυτό κράτησε για καιρό, ένα ολόκληρο τρίμηνο. Όχι ότι με πείραζε, αλλά σε κάποιο σημείο άρχισα να αναρωτιέμαι «τι γίνεται εδώ;».

Με το που καθόμουν λίγο και χαλάρωνα, το μυαλό μου, η ψυχή μου -δεν ήξερα πως να το ερμηνεύσω- μεταφερόταν / βρισκόταν στο Μοναστήρι και γαλήνευα. Έπειτα, όταν η γυναίκα μου είχε συσπάσεις και είχε κάνει την αμνιοπαρακέντηση και έπρεπε να είναι ακίνητη, έμενε στη μαμά της.

Εγώ, έμενα μόνος μου στο σπίτι και πήγαινα το πρωί στη δουλειά. Και άκουσα ένα βράδυ, μια παιδική φωνή άγνωστη. Και μου λέει: «Αντώνη, μην ανησυχείς. Θα γίνεις πατέρας». Είμαι πεπεισμένος ότι ήταν η Αγία Ρηνούλα. Η δε σύζυγος, όταν είχε τις συσπάσεις, που ήταν πολύ επικίνδυνες γιατί μπορεί να χάναμε και το παιδί, άκουσε μια αντρική φωνή στον ύπνο της που της είπε:

Τί σηματοδοτεῖ ἡ «Μυστηριακή Διακοινωνία» μεταξύ Παπισμοῦ καί Προτεσταντισμοῦ;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 10η Μαΐου 2021

ΤΙ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ Η «ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΑΚΟΙΝΩΝΙΑ» ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΥ;

Είναι γνωστό ότι ο Προτεσταντισμός σε όλες τις ομολογιακές διαφοροποιήσεις του δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια εκφυλισμένη μορφή του Παπισμού. Μετά την απόσχισή του από τον παπικό κορμό τον 16ο αιώνα, που εκδηλώθηκε ως αντίδραση και ως επανάσταση απέναντι στις παπικές αυθαιρεσίες της εποχής εκείνης, δεν μπόρεσε τελικά να προσεγγίσει την Ορθόδοξη Ανατολή παρά την ριζοσπαστική διαφοροποίησή του από τον Παπισμό.

Αντίθετα μάλιστα παραμένει μέχρι σήμερα σημαντικά εξαρτημένος από τη σχολαστική θεολογική σκέψη. Η θεολογική του ταυτότητα διαφέρει ριζικά τόσο με αυτήν της Ορθόδοξίας, όσο και εν πολλοίς με αυτήν του Παπισμού. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές ουσιώδεις δογματικές διαφορές που χωρίζουν τον Προτεσταντισμό από τον Παπισμό: Αρνείται το δόγμα του παπικού πρωτείου, όπως και αυτό του παπικού αλαθήτου. Απορρίπτει κατηγορηματικά την Παράδοση της Εκκλησίας ως φορέα της Αποκαλύψεως στην ιστορία και θεωρεί την Αγία Γραφή ως την μοναδική πηγή της Αποκαλύψεως. Αρνείται την ορατή Εκκλησία και θεωρεί την Αγία Γραφή ως σαφή και καταληπτή από τον κάθε Χριστιανό, ο οποίος μπορεί να την ερμηνεύει, φωτιζόμενος από το Άγιο Πνεύμα. Διδάσκει ότι η Εκκλησία είναι αόρατη κοινωνία αγίων και απαρτίζεται από τα εκλεκτά μέλη όλων των ορατών Εκκλησιών όλων των εποχών. Η Εκκλησία αυτή δεν είναι διαρθρωμένη ιεραρχικά ως καθίδρυμα, αλλά είναι διασκορπισμένη σ' όλη την Οικουμένη. Διδάσκει την πανταχού παρουσία του Χριστού σωματικώς, την γνωστή ubiquitas. Απορρίπτει την Ιερωσύνη ως μυστήριο. Περιορίζει τον αριθμό των μυστηρίων σε δύο, το βάπτισμα και τη θεία Ευχαριστία. Ο άνθρωπος κατά τον Προτεσταντισμό μετά την προπατορική πτώση στην αμαρτία είναι πλήρως και βαθιά διεφθαρμένος. Το «κατ' εικόνα» του ανθρώπου έχει καταστραφεί τελείως.

Ἡ ἐπίσκεψη τῆς Παναγίας στήν Ὁσία Σοφία!

Μια μέρα η Σοφία (οσία Σοφία της Κλεισούρας) δούλευε στον μπαχτσέ.

Την πλησιάζει μια γυναίκα που έλαμπε, της έδειξε τα κηπουρικά και της λέει:

– Πότισέ τα κόρη μου, να φάει ο κόσμος.

Η Σοφία, χωρίς να καταλάβει είπε σ’ αυτήν την κυρία να περάσει μέσα στην Παναγία να προσκυνήσει (στην Ιερά Μονή Παναγίας Κλεισούρας).

Ὁ σωτήριος τοῦ σωτῆρος Σεραφείμ τῶν Σεραφείμ!

Ο ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ!

Όσιος Σεραφείμ ο εν Δομπώ

Λιπὼν Σεραφεὶμ τὸν κάτω καὶ τοῖς ἄνω, φλογοφόροις σύνεστι Σεραφεὶμ χῶρον.

Ἤλατ' ἄημα ἔνθεν Σεραφεὶμ οὐρανίων ἐς πόλον

Ὁ Ὅσιος Σεραφείμ, κατά κόσμον Σωτήριος (6 Μαΐου), ἐγεννήθη στό χωριό Ζέλι τῆς Βοιωτίας, ἀπό εὐσεβεῖς κι ἐναρέτους γονεῖς. Τον ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», ενισχύοντας και με αυτόν τον τρόπον την κλίση του μικρού Σωτηρίου στην μελέτη των Αγίων Γραφών και την ασκητική ζωή.

Κατά την βρεφικήν ηλικίαν -όπως η ίδια η μητέρα του έλεγεν αργότερα- κατά τις ημέρες Τέταρτη και Παρασκευήν έμενε νηστικός και μόνο λίγο πριν τον ύπνο του θήλαζε, γεγονός το οποίον απέδιδε στον φωτισμόν του μικρού Σωτηρίου από το Άγιον Πνεύμα. Όσο μεγάλωνε, ήτο πολύ προσεκτικός στο σχολείο του, πολύ ευγενικός και ταπεινόφρων προς όλους, σεμνός και λιγομίλητος, στοιχεία τα οποία καλλιεργούσε με τήν μελέτη των Θείων Γραφών και τον πόθο για την προσευχή και την άσκηση. Σε νεαράν ηλικία και παρά την αρνητική στάση των γονέων του, μετέβη στο Μονύδριο του Προφήτου Ἠλιού, στο όρος Κάρκαρα, όπου έκτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος Χριστού, μέσα σε σπήλαιο το οποίο σώζεται ως σήμερα και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών ονομάζουν ασκητήριο του οσίου Σεραφείμ. Ἀσκήτευε εκεί. Συντόμως η πνευματική πρόοδος διεδόθη κι άρχισε να τον επισκέπτεται πλήθος ανθρώπων από τις γύρω περιοχές, μεταξύ αυτών και οι γονείς του, προκειμένου να τον συμβουλευθούν και να στηριχθούν από τους λόγους του!..

Ο νεαρός ασκητής, όμως, εγκατέλειψε το μέρος, λόγω του πλήθους που τον προσήγγιζε και πήγε σε άλλη Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην περιοχή του Όρους Σαγματά, όπου και τελικώς εκάρη Μοναχός, λαμβάνων το όνομα Σεραφείμ. Σε μικρό διάστημα εχειροτονήθη Διάκονος και Ιερεύς. Στην Μονή της μετανοίας του έμεινεκ δέκα έτη, κατά τα οποία ησκείτο στις μοναχικές αρετές αδιαλείπτως. Αυτό ήτο ορατό σε πολλούς ανθρώπους που τον επισκέπτοντο κι έτσι τον αποσπούσαν από την προσευχή και την κατάνυξη, τις οποίες προσπαθούσε συνεχώς να έχη στήν μνήμη του. Πήρε τήν ευλογίαν από τον Ηγούμενον, απεχαιρέτισε τους συνασκουμένους του και ανεχώρησε προς αναζήτηση νέου τόπου ασκήσεως.

Ὁ Χριστός ὑπέστη ἀκριβῶς τίς ἀντίστροφες ἐνέργειες, πού ἔκαναν οἱ Πρωτόπλαστοι στήν πτώση τους, προκειμένου νά θεραπεύσει τήν παρακοή καί τά ἀποτελέσματα πού ἐπέφερε αὐτή

Άπλωσε η Έυα τα χέρια της στον απαγορευμένο καρπό, άπλωσε και ο Χριστός τα χέρια Του πάνω στο Σταυρό.

Παρέβει την εντολή ο Αδάμ και παρήκουσε, έγινε ο Χριστός υπήκουος μέχρι θανάτου, για να θεραπεύσει την αμαρτία. Ήταν το δέντρο (ξύλο), από όπου ο καρπός της παρακοής, επί του ξύλου κρεμάστηκε ο Χριστός!

Νὰ κάνουμε τὸ ἀληθῶς Ἀνέστη ἀληθινὴ πράξη ζωῆς

-Ἄν εἶναι ἀληθῶς τὸ Ἀνέστη δὲν πιάνει τὴν καρδιὰ μας καμιὰ θλίψη καμιὰ ταλαιπωρία καμιὰ δυσκολία καμιὰ σκοτούρα καμία ἔννοια.

- Ἄν δὲν πῶ τὸ Ἀληθῶς Ἀνέστη εἶναι σὰ νὰ μὴν δέχομαι τὸν Χριστό. Ἄν πάλι... τὸ πῶ πρέπει νὰ τὸ ἐφαρμόσω.

12 Μαΐου. Τετάρτη. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἐπιφανίου, Ἐπισκόπου Κύπρου καί Γερμανοῦ, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Θεοδώρου ὁσίου τοῦ ἐν Κυθἡροις. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τετ. β΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. δ΄ 13-22).

Πραξ. 4,13         Θεωροῦντες δὲ τὴν τοῦ Πέτρου παῤῥησίαν καὶ Ἰωάννου, καὶ καταλαβόμενοι ὅτι ἄνθρωποι ἀγράμματοί εἰσι καὶ ἰδιῶται, ἐθαύμαζον, ἐπεγίνωσκόν τε αὐτοὺς ὅτι σὺν τῷ Ἰησοῦ ἦσαν,

Πραξ. 4,13                Εκείνοι βλέποντες το θάρρος του Πετρου και του Ιωάννου και έχοντες υπ' όψιν των, ότι ήσαν αγράμματοι άνθρωποι του λαού, κατελαμβάνοντο από θαυμασμόν δια την σοφίαν και την δύναμιν του λόγου των και συγχρόνως ανεγνώριζαν και παρεδέχοντο ότι αυτοί ήσαν μαζή με τον Ιησούν.