Γιά ποιό λόγο ὄρισαν οἱ Πατέρες νά εἶναι κινητή ἡ ἐορτή τοῦ Πάσχα, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 Απόσπασμα- α) Συμπαράσταση στους αξίους αρχιερείς Κυθήρων Σεραφείμ & Κοσμά Αιτωλίας β) Ο λόγος για τον οποίο οι Πατέρες όρισαν να είναι κινητή η εορτή του Πάσχα

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ ἀγνωσία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀναισθησία καί μωρία τῆς ψυχῆς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ-110. Ἡ ἀγνωσία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀναισθησία καί μωρία τῆς ψυχῆς, ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 30-8-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ὅσα κάνει ὁ Θεός τά κάνει γιά τόν ἄνθρωπο, Φιλοκαλία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 . Ὅσα κάνει ὁ Θεός τά κάνει γιά τόν ἄνθρωπο., ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, Φιλοκαλία τόμος Α΄, 31-8-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνετε ἐγγραφή στό κανάλι μας "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO..

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς ἀρχῆς τῆς Ἰνδίκτου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφ. Δ΄, εδάφια 16-30

16 Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. 17 καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· 18 Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, 19 κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν.

20καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. 21 ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. 22 καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ᾿Ιωσήφ; 23 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. 24 εἶπε δέ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. 25 ἐπ᾿ ἀληθείας δὲ λέγω ὑμῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ᾿Ηλιοὺ ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆνας ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, 26 καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθη ᾿Ηλίας εἰ μὴ εἰς Σάρεπτα τῆς Σιδωνίας πρὸς γυναῖκα χήραν. 27 καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ ᾿Ελισαίου τοῦ προφήτου ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Νεεμὰν ὁ Σύρος.

28καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα, 29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους, ἐφ᾿ οὗ ἡ πόλις αὐτῶν ᾠκοδόμητο, εἰς τὸ κατακρημνίσαι αὐτόν. 30 αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

16 Έπειτα ήλθε στη Ναζαρέτ, εκεί όπου είχε ανατραφεί και είχε μεγαλώσει. Και όπως συνήθιζε από την παιδική Του ακόμη ηλικία, μπήκε την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή και σηκώθηκε από τη θέση Του για να διαβάσει κάποια προφητική περικοπή από τη Βίβλο. 17 Και Του παρέδωσαν το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς ἀρχῆς τῆς Ἰνδίκτου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Α΄προς Τιμόθεον, κεφ. Β΄, εδάφια 1-7

1Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, 2 ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι. 3 τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, 4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. 5 εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς ᾿Ιησοῦς, 6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις, 7εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1Σύμφωνα λοιπόν με όλα τα προηγούμενα, οφείλουμε να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους. Και ο Ιησούς Χριστός άλλωστε ήλθε στον κόσμο για να σώσει όλους τους αμαρτωλούς. Γι’ αυτό λοιπόν κι εγώ σε προτρέπω, Τιμόθεε, και εσένα και τους άλλους αδελφούς, πρώτα απ’ όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους, 2 για τους βασιλείς και για όλους όσους έχουν κάποιο αξίωμα ή κάποια ανώτερη θέση, να τους φωτίζει και να τους ενδυναμώνει ο Θεός, ώστε να εξασφαλίζουν την ειρηνική συμβίωση των πολιτών· και έτσι να ζούμε κι εμείς ζωή ήρεμη και ήσυχη, με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα.

Ἄν ἕνας ἄνθρωπος ἁμαρτήσει καί μετανοήσει, τόν συγχωρεῖ ὁ Θεός;

Από το Γεροντικό

Ένας στρατιώτης ρώτησε τον αββά Μιώς, αν άραγε ο Θεός δέχεται τη μετάνοια του αμαρτωλού. Και ο αββάς, αφού τον δίδαξε με πολλούς λόγους, είπε:

- Πές μου, αγαπητέ. Αν σχιστεί το χιτώνιό σου, το πετάς;

- Όχι, απάντησε εκείνος. Το ράβω και το χρησιμοποιώ πάλι.

- Αν λοιπόν εσύ λυπάσαι το ρούχο σου, του είπε τότε ο γέροντας, δεν θα λυπηθεί ο Θεός το δικό του πλάσμα;

Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Ποιμένα:

- Έκανα αμαρτία μεγάλη, και θέλω να μείνω σε μετάνοια τρία χρόνια.

- Πολύ είναι, του λέει ο γέροντας.

Ρώτησαν τότε κάποιοι, πού βρίσκονταν εκεί:

- Φτάνουν σαράντα μέρες;

- Πολύ είναι, είπε πάλι ο αββάς. Εγώ νομίζω πώς, αν ένας άνθρωπος μετανοήσει μ΄ όλη του την καρδιά και δεν συνεχίσει ν΄ αμαρτάνει πιά, ακόμα και σε τρεις μέρες τον δέχεται ο Θεός.

Κάποιος άλλος ρώτησε πάλι τον αββά Ποιμένα:

- Αν ένας άνθρωπος αμαρτήσει και μετανοήσει, τον συγχωρεί ο Θεός;

Οἱ κοινωνικὲς ἀντιλήψεις τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ...

Γράφει ὁ Μιχαὴλ Γ. Τρίτος, Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Στὴ χριστιανικὴ σκέψη καὶ πρακτικὴ παρατηροῦνται κατὰ καιροὺς δύο ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες τάσεις, οἱ ὁποῖες, ὅταν μεμονωμένα ἀπολυτοποιοῦνται, δὲν ἔχουν καμιὰ σχέση μὲ τὴ γνησιότητα τῆς χριστιανικῆς ἀποκαλύψεως.

Αὐτὲς εἶναι εἴτε ἡ λανθάνουσα μανιχαϊστικὴ καὶ πλατωνικὴ τάση, ποὺ τονίζει ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει... μονάχα μεταϊστορικοὺς στόχους, εἴτε ὁ κοινωνικὸς ἀκτιβισμὸς ποὺ ἀπολυτοποιεῖ τὴν κοινωνικότητα σὲ βάρος τῆς ἐσχατολογικῆς πραγματικότητας.

Καὶ οἱ δύο αὐτὲς ἀκραῖες τάσεις ἀγνοοῦν ὅτι στὴν Ὀρθοδοξία ἔχουμε ἕναν τέλειο συνδυασμὸ μεταφυσικοῦ καὶ ἱστορικοῦ, αἰωνίου καὶ παροδικοῦ, ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ καὶ θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου.

Αὐτὸν τὸ συνδυασμὸ πέτυχε κατὰ τὸν πλέον ἰδεώδη τρόπο ὁ Μεγάλος Διδάχος τοῦ Δούλου Γένους Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ ὁποῖος δὲν ἦταν μονάχα ὁ ἀσκητὴς μὲ τὶς μονοδιάστατες μεταφυσικὲς πτήσεις, ἀλλὰ καὶ ὁ γνήσιος φορέας τοῦ ὀρθοδόξου πνεύματος σὲ κοινωνικὸ πεδίο, κατὰ τοὺς νεωτέρους χρόνους. Τὸ παράδειγμά του μᾶς δείχνει μὲ ποιὸ τρόπο ἡ ὀρθόδοξη μεταφυσικὴ μπορεῖ νὰ ὑλοποιηθεῖ σὲ κοινωνικὸ δέον.

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς σὲ μία δύσκολη περίοδο γιὰ τὸ Γένος ἐμφανίζεται πρωτοπόρος στὸν ὁρίζοντα τῶν κοινωνικῶν ἀναγεννητῶν τοῦ ἑλληνισμοῦ.

Οἱ διδαχὲς του ἀναφέρονται στὴν κοινωνικὴ δικαιοσύνη, στὴν ἰσότητα τῶν δύο φύλων, στὴν κατάργηση τῆς πολυτέλειας, στὴν ὀλιγάρκεια, στὴν ἵδρυση κοινωφελῶν ἔργων. Μὲ τὸν ἁγιοπνευματικὸ του λόγο πολέμησε τὸ ἀπάνθρωπο φαινόμενο τῆς ληστείας, μίλησε γιὰ τὴν ἀξία τῆς ἐργασίας, τὴν τήρηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς, τὴν ἱερότητα τοῦ γάμου, τὴ σπουδαιότητα τοῦ συζυγικοῦ βίου καὶ τῆς ἐγκράτειας. Ἀγωνίστηκε μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις γιὰ τὴν ἀνακούφιση τῆς ἀνθρώπινης δυστυχίας, τὴν περίθαλψη τῶν φτωχῶν, τὸ σεβασμὸ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Συνιστοῦσε τὴν ἀποφυγὴ «τῆς ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας» καὶ προέτρεπε νὰ δίνεται «τὸν ἄδικον ὀπίσω», σὲ ὅποιον εἶχε γίνει ἡ ἀδικία. Γενικὰ τὸ κήρυγμά του ἦταν ἕνα κήρυγμα ἀγάπης, ἀνθρωπιᾶς, δικαιοσύνης καὶ ὁμόνοιας. Ἕνα κήρυγμα κοινωνικῆς ἑνότητας, ποὺ στηριζόταν στὸν ἀλληλοσεβασμὸ «ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων».

Γιά τήν πνευματική ἀγάπη - Ἅγιος Θεόληπτος Φιλαδελφείας

ΠΗΓΗ:ΕΔΩ

Γιά τήν πνευματική ἀγάπη

Ἀδελφές καί Μητέρες,

1. Θά ἤθελα νά ὑμνήσω τήν ἀρετή τῆς ἀγάπης, ἀλλά τό μεγαλεῖο της δέν μπορεῖ μέ λόγια νά περιγραφεῖ. Γιατί αὐτή, ἡ πιό σπουδαία ἀνάμεσα σ’ ὅλες τίς ἄλλες ἀρετές, ὡς κεφαλή τῶν καλῶν, μπορεῖ νά κατανοηθεῖ μόνον ἐμπειρικά, ὅταν, δηλαδή, τήν λειτουργεῖ κανείς καί τή βιώνει ὡς προσωπικό κτῆμα του. Γι’ αὐτό καί τή θαυμάσια αὐτή ἀρετή τῆς ἀγάπης τήν γνωρίζουν ὅσοι ἀξιώθηκαν νά βαδίσουν τόν δρόμο της.

Τήν ἀγάπη πολλοί τήν περιγράφουν μέ λόγια, ἀλλά μόνο ἐκεῖνοι πού τήν ἔχουν κάνει κτῆμα τῆς καρδιᾶς τους, τήν ἐμφανίζουν μέ τά θεάρεστα ἔργα τους. Αὐτοί οἱ δεύτεροι εἶναι πολύ περισσότερο ἄξιοι θαυμασμοῦ. Παρόλο, ὅμως, πού ἡ μεγάλη ἀξία τῆς ἀρετῆς τῆς ἀγάπης ὑπερβαίνει τίς δυνατότητες τοῦ λόγου μου, θά τολμήσω νά τήν ἐξυμνήσω μέ συντομία, γιά νά παρακινήσω πολλούς ὥστε νά τήν ἐγκολπωθοῦν καί νά τή λειτουργήσουν.

2. Ἡ ἀγάπη, ἀγαπητές Ἀδελφές μου, εἶναι ἔργο πού συντελεῖται στήν ψυχή, θερμαίνει τήν καρδιά, φωτίζει τόν νοῦ, ἐνεργοποιεῖ τή διάνοια πρός μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καί διεγείρει ὅλες τίς ψυχοσωματικές δυνάμεις πρός ἐργασία τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

Τό δῶρο τῆς ἀγάπης τό ἔχει χαρίσει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο ἀπό τή στιγμή τῆς δημιουργίας του. Αὐτήν ἔλαβε ὁ ἄνθρωπος καί τή φόρεσε ὡς στολή πανέμορφη καί εὐπρεπέστατη, ἀλλά ὁ ληστής τῶν ψυχῶν μας, ὁ διάβολος, τήν ξέσχισε καί ἄφησε τόν ἄνθρωπο γυμνό καί καταντροπιασμένο.

3. Ἀκοῦστε, ὅμως, πῶς ὁ χιτώνας τῆς ἀγάπης ξεσχίζεται, ἀλλά καί πῶς περισώζεται.

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀγαπᾶ μέ ὅλη τήν καρδιά του τόν Θεό καί κάνει τό θέλημά Του, τότε ὅλη ἡ ἀγάπη τῆς ψυχῆς παραμένει ἀδιαλώβητη, ἐπειδή ὅλη ἡ ἀγαπητική δύναμή της παραμένει στόν Θεό.

Διαφωτισμός (Ι): Ὁ Βολταῖρος Σατανιστής; Oἱ ἀπαρχές τῆς ἐκδίωξης τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Εὐρώπη

Βολταίρος: Σε αγαστή συνεργασία με τους ισχυρούς της Γης ο προεξάρχων του Διαφωτισμού, και οι ομοϊδεάτες του, ύψωσαν τη σημαία εξαφάνισης του «απαίσιου» Χριστιανισμού και έφεραν στην Ευρώπη την Τρομοκρατία (18ο αιώνα), τον Μηδενισμό (19ο αιώνα) και τον Ολοκληρωτισμό τον 20ό!

ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ (Ι): Ο ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ ΣΑΤΑΝΙΣΤΗΣ;

Oι απαρχές της εκδίωξης του Χριστού από την Ευρώπη

Του Ξαβιέ Μαρτέν, ομότιμου καθηγητή Πανεπιστημίου -Μετάφραση: Ευάγγελος Δημ. Νιάνιος

[…Μια μέρα ένας ασεβής και άθεος Γάλλος άκουσε από τον Αγγελή να μιλά για την αγία πίστη των Ορθοδόξων και χλεύασε. Φιλονίκησαν και ο Αγγελής του είπε ότι μπορούσε να αποδείξει εμπράκτως την αγιότητα της Πίστεώς του· τον κάλεσε σε δημόσια μονομαχία αφήνοντάς τον να διαλέξει τα όπλα του, ενώ ο ίδιος θα μονομαχούσε οπλισμένος μόνο μ’ ένα ραβδί. Υπέγραψαν πρωτόκολλο ενώπιον του Γάλλου προξένου (στο Κουσάντασι) και ορίστηκε η μονομαχία για την επαύριον. Την νύχτα όμως, συλλογιζόμενος το ιερό πάθος του αντιπάλου του, ο βλάσθημος ξένος κατελήφθη από τρόμο και πανικό, παραιτήθηκε από τη μονομαχία…]

Απόσπασμα από το βίο του αγίου νεομάρτυρος Αγγελή (+3 Δεκ. 1813)από τον ΝΕΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ινδικτος.

Σατανισμός; Ένα παρόμοιο θέμα δίνει ελάχιστες αφορμές στον ιστορικό και του επιβάλλει να είναι πολύ προσεκτικός. Επιφυλασσόμαστε να αποφανθούμε και μάλιστα να υπαινιχθούμε ξεκάθαρα ότι ο Βολταίρος ήταν σατανιστής. Περιοριζόμαστε να σημειώσουμε ότι σποραδικά, κάποια φιλοφροσύνη που εν μέρει δείχνει η καυστική του πένα για το θέμα του σατανά είναι επίσης κατάλληλη να φωτίσει, με το τρόπο της, κάποια οξύτητα της αλλεργίας του έναντι της χριστιανικής πίστης. Ετσι μπορούμε πιθανώς να σκεφτούμε όταν αυτός ο αρχιψεύτης κρίνει κατάλληλο να μπλέκεται με τον Σατανά, ευαγγελικά χαρακτηριζόμενο ως «πατέρα του ψεύδους», σε ένα, ακριβώς, από τα αναρίθμητα και συνεχή ψέματά του – μια απάρνηση πατρότητας των Φιλοσοφικών Επιστολών του (1734) που δίκαια του καταλογίζει ο ιερωμένος και δημοσιογράφος Ντεφονταίν. Καθαρή συκοφαντία, ανταπαντά. «Με εμφανίζει ως συγγραφέα των Φιλοσοφικών Επιστολών· προκαλώ τον Σατανά να δώσει αποδείξεις γι’ αυτό, προκαλώ τον Βελζεβούλ να δώσει αποδείξεις (γιατί πώς να αποδείξω αυτό που δεν έπραξα;)»

Ἡ σιωπή εἶναι ἀπάντηση

Η σιωπή είναι απάντηση

πηγή: εδώ

Πολλοί εκλαμβάνουν τη σιωπή του Θεού, ως ένδειξη ότι ο Θεός «δεν υπάρχει», «πέθανε». Αν όμως σκεφτόμαστε σε ποια θέση φέρνουμε το Θεό με τα πάθη μας, τότε θα βλέπαμε ότι Αυτός δεν έχει άλλη επιλογή, παρά μόνο να σιωπήσει. Ζητάμε από Αυτόν να μας υποστηρίξει στις αδικίες μας. Δεν μας ενοχοποιεί φανερά.

Στά θέματα τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος, πρέπει κανείς νά εἶναι ἀμετακίνητος, σταθερός

 Στα θέματα της πίστεως και της πατρίδος, δεν χωράνε υποχωρήσεις. Πρέπει να είναι κανείς αμετακίνητος, σταθερός. 

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

31 Αὐγούστου. Τὰ καταθέσια τῆς τιμίας ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ἐν Κων/πόλει ναῷ αὐτῆς τῷ ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμ. (Ἑβρ. θ΄ 1-7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.