ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024
Τό "φταίξιμο" καί τό "δίκαιο" τῶν συζύγων, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τό "φταίξιμο" καί τό "δίκαιο" τῶν συζύγων, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 01-10-2010
Δυσκολίες στήν τεκνοποιία καί πολύτεκνες οἰκογένειες, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Δυσκολίες στήν τεκνοποιία καί πολύτεκνες οἰκογένειες, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 01-10-2010
Ἡ ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν ὠφελεῖ ὅταν ἐφαρμόζουμε τό περιεχόμενό τους (Εὐεργετινός)
Ἡ ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν ὠφελεῖ ὅταν ἐφαρμόζουμε τό περιεχόμενό τους (Εὐεργετινός), 07-08-2010
Ἡ προσευχή πρέπει νά συνοδεύεται ἀπό καλά ἔργα (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ προσευχή πρέπει νά συνοδεύεται ἀπό καλά ἔργα (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 24-07-2010
Ἡ μεγαλύτερη δύναμη τοῦ ἀνθρώπου ἡ προσευχή (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ μεγαλύτερη δύναμη τοῦ ἀνθρώπου ἡ προσευχή (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 17-07-2010
Ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή, πῶς κατορθώνεται καί ποιά ἡ ὠφέλειά της (Εὐεργετινός), Ἀρχ. Σάββα
Ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή, πῶς κατορθώνεται καί ποιά ἡ ὠφέλειά της (Εὐεργετινός), Ἀρχ. Σάββα, 03-07-2010
Ὁ μετεωρισμός καί πῶς ὁδηγεῖ στήν ἁμαρτία (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ μετεωρισμός καί πῶς ὁδηγεῖ στήν ἁμαρτία (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 26-06-2010
Πῶς νικάει κανείς τούς λογισμούς_2ο μέρος (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 19-06-2010
Πῶς νικάει κανείς τούς λογισμούς_2ο μέρος (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 19-06-2010
Πῶς νικάει κανείς τούς λογισμούς_1ο μέρος (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Πῶς νικάει κανείς τούς λογισμούς_1ο μέρος (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 12-06-2010
Πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀγάπη στόν Θεό_2ο μέρος (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀγάπη στόν Θεό_2ο μέρος (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 05-06-2010
Πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀγάπη στόν Θεό_1ο μέρος (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀγάπη στόν Θεό_1ο μέρος (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 29-05-2010
Τό μίσος καί ἡ μνησικακία εἶναι ὀλέθρια πάθη (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τό μίσος καί ἡ μνησικακία εἶναι ὀλέθρια πάθη (Εὐεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 30-5-2009
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 28-6-2024
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 28-6-2024
https://www.youtube.com/live/_SQsDoCjcCw?si=0Ri5D143q9G48a6B
«Τὸ μεγάλο στοίχημα ἀνάμεσα σὲ πιστοὺς καὶ ἀπίστους»
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ
«Τὸ μεγάλο στοίχημα ἀνάμεσα σὲ πιστοὺς καὶ ἀπίστους»
«Εἰ γὰρ πιστεύοµεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιµηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ» (Α΄ Θεσ. δ΄, 14). (δηλ.: Δὲν πρέπει νὰ λυπῆσθε σὰν κι’ αὐτούς, διότι ἐὰν ἔχωµεν πεποίθησιν, ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνεστήθη, ἔτσι πρέπει νὰ πιστεύωµεν, ὅτι καὶ ὁ Θεὸς ἐκείνους, ποὺ ἀπέθαναν ἑνωµένοι διὰ τῆς πίστεως µὲ τὸν Ἰησοῦν, θὰ τοὺς φέρῃ ἐνδόξως εἰς τὴν αἰωνίαν ζωὴν µαζὶ µὲ αὐτόν).
Ὁ Χρυσορρήμων μᾶς ἐξηγεῖ γιὰ τὸν θάνατο:
«Ὁ θάνατος δὲν εἶναι ἐξαφάνιση τῆς οὐσίας, ἀλλὰ καταστροφὴ τῆς θνητότητας κι ἐξαφάνιση τῆς φθορᾶς. Καθ’ ὅσον αὐτὸς ὁ θάνατος δὲν καταστρέφει τὸ σῶμα, ἀλλὰ ἐξαφανίζει τὴ φθορά. Γιατὶ ἡ οὐσία μένει καὶ θ’ ἀναστηθῆ μὲ μεγαλύτερη δόξα, ὄχι ὅμως ὅλων. Ἡ μὲν λοιπὸν ἀνάσταση θὰ εἶναι κοινὴ γιὰ ὅλους, ἐνῶ ἡ ἔνδοξη ἀνάσταση θὰ εἶναι γιὰ ἐκείνους ποὺ ἔζησαν ἐνάρετα».Ἀπὸ τὸ ἐξαίρετο βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Φ. Κόντογλου «Μυστικὰ Ἄνθη» (ἐκδ. «ΑΣΤΗΡ», Ἀθῆναι) παραθέτουμε τὸ ἀκόλουθο ἀποκαλυπτικὸ περιστατικό:
«Δὲ μὲ εἶχε θολώσει καλὰ-καλὰ ὁ ὕπνος, δὲν ξέρω ἂν ἤμουνα ξυπνητὸς ἢ κοιμισμένος, καὶ βλέπω μπροστά μου ἕναν ἄνθρωπο μὲ ἀλλόκοτη ὄψη. Ἤτανε κατακίτρινος, σὰν πεθαμένος, μὰ τὰ μάτια του ἤτανε σὰν ἀνοιχτὰ καὶ μ᾿ ἔβλεπε τρομαγμένος. Τὸ πρόσωπό του ἤτανε σὰν μάσκα… Ἐκεῖνο τὸ πλάσμα μ᾿ ἔκανε ν᾿ ἀνατριχιάσω. Τὸ κοίταζα, καὶ μὲ κοίταζε, δίχως νὰ μιλήσει, σὰν νὰ περίμενε νὰ τὸ γνωρίσω. Καὶ στ᾿ ἀλήθεια, μ᾿ ὅλο ποὺ ἤτανε τόσο ἀλλόκοτο, σὰν νὰ μοῦ εἶπε μία φωνή: «Εἶμαι ὁ τάδε!». Μόλις ἄκουσα τὴ φωνή, τὸν γνώρισα ποιὸς ἤτανε. Τότε κι ἐκεῖνος ἄνοιξε τὸ στόμα του κι ἀναστέναξε. Μὰ ἡ φωνή του σὰν νὰ ἐρχότανε ἀπὸ πολὺ μακριά, σὰ νά ῾βγαινε ἀπὸ κανένα βαθὺ πηγάδι.
Ἔβλεπα πὼς βρισκότανε σὲ μία μεγάλη ἀγωνία, κι ὑπόφερα κι ἐγὼ μαζί του. Τὰ χέρια του, τὰ πόδια του, τὰ μάτια του, ὅλα φανερώνανε πὼς βασανιζότανε. Ἀπάνω στὴν ἀπελπισία μου, πῆγα κοντά του νὰ τὸν βοηθήσω, μὰ ἐκεῖνος μοῦ ῾κανε νόημα μὲ τὸ χέρι του νὰ σταματήσω.
Ἀπὸ τὸν βίο τοῦ ὁσίου Μάρκου του Σπηλαιώτη
22 Ιουνίου
Από τον βίο του οσίου Μάρκου του Σπηλαιώτη
Με σκληρή άσκηση, με αδιάλειπτη προσευχή, με αυστηρή νηστεία, με σωματικούς κόπους και με σιωπή ο όσιος Μάρκος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου είχε νεκρώσει τη σάρκα και το σαρκικό φρόνημα. Άλλο πόθο δεν είχε πια παρά να φύγει το συντομότερο για τον ουράνιο κόσμο και να συναντήσει τον Κύριο. Ο θάνατος όχι μόνο δεν τον τρόμαζε, αλλά, απεναντίας, τον γέμιζε χαρά. Ο Θεός, μάλιστα, του έδωσε το υπερφυσικό χάρισμα να συνομιλεί με τους νεκρούς! Με φυσικότητα και απλότητα, όπως βίωνε ο ίδιος την πραγματικότητα του θανάτου και της άλλης ζωής, επικοινωνούσε με τους κεκοιμημένους αδελφούς σαν να ήταν ζωντανοί. Τους μιλούσε, τους έδινε εντολές, τους έστελνε μηνύματα και παραγγελίες. Κι εκείνοι, με παραχώρηση του Θεού, έκαναν ό,τι τους έλεγε. Η αγιότητα του οσίου Μάρκου έσπαζε και τα άλυτα δεσμά του θανάτου!
Κάποτε ο όσιος έσκαψε έναν λάκκο για την ταφή κάποιου κεκοιμημένου αδελφού. Εξαντλημένος, όμως, καθώς ήταν από τη νυχτερινή αγρυπνία, δεν μπόρεσε να τον κάνει αρκετά ευρύχωρο. Όταν έφεραν το σώμα του νεκρού και δοκίμασαν να το τοποθετήσουν στον τάφο, διαπίστωσαν ότι με δυσκολία χωρούσε μέσα. Άρχισαν τότε οι αδελφοί να βαρυγγωμούν και να παραπονιούνται στον όσιο Μάρκο.
–Αδελφέ, του έλεγαν, τι μνήμα είναι αυτό που έσκαψες; Δεν μπορούμε ούτε να θάψουμε καλά τον νεκρό ούτε να τον περιχύσουμε με λάδι, όπως συνηθίζεται. Γιατί το έκανες τόσο στενό;
Ο όσιος τους έβαλε ταπεινά μετάνοια και είπε:
–Συγχωρέστε με, πατέρες, γιατί από σωματική αδυναμία δεν έκανα σωστά την εργασία.
Εκείνοι, ωστόσο, συνέχισαν τα παράπονα και τις διαμαρτυρίες. Τότε ο όσιος στράφηκε στον νεκρό και του είπε με απλότητα:
–Επειδή είναι στενός ο χώρος του τάφου σου, αδελφέ, βολέψου μόνος σου μέσα. Να, πάρε και το λάδι και χύσε στο σώμα σου όσο πρέπει.
Χωρίς δεύτερη προτροπή ο νεκρός κινήθηκε και τακτοποίησε το σώμα του μέσα στον λάκκο. Έπειτα άπλωσε το χέρι, πήρε το λάδι κι έχυσε σταυροειδώς στο πρόσωπο και στο στήθος του. Τέλος, έβαλε πάλι το δοχείο στα χέρια του οσίου, ξάπλωσε ήσυχα κι έμεινε ακίνητος.
Τὰ «Α᾿ Παύλεια τῆς Θεσσαλονίκης» καὶ τὰ ἀντι-παύλεια gay prides
Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης,
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
1. Προσβάλλονται ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ οἱ δύο πολιοῦχοι, Ἄγιος Δημήτριος καὶ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς
Εἶναι ἀνάστατοι καὶ καταπικραμένοι οἱ εὐσεβεῖς κάτοικοι τῆς Θεσσαλονίκης μὲ ὅσα βλάσφημα θὰ συμβοῦν ἐπὶ ἐννέα ὁλόκληρες ἡμέρες (21-29 Ἰουνίου) στὴν Ὀρθόδοξη βυζαντινὴ συμβασιλεύουσα, τὴν ἐκκλησία τῆς ὁποίας ἵδρυσε ὁ οὐρανοβάμων Ἀπόστολος Παῦλος, καὶ τὴν ἐμεγάλυναν οἱ δύο πολιοῦχοι της, ὁ μεγαλομάρτυς Ἅγιος Δημήτριος ὁ Μυροβλύτης καὶ ὁ μεγάλος μύστης τῆς Θεολογίας καὶ τῆς παρθενικῆς ζωῆς καὶ καθαρότητος ὑμνητής, ὁ μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, ὁ μεγαλύτερος θεολόγος τῆς δεύτερης μετὰ Χριστὸν χιλιετίας. Πολλοὶ διερωτῶνται ἂν θὰ ἐξακολουθήσουν νὰ προστατεύουν καὶ νὰ ἁγιάζουν τὴν Θεσσαλονίκη, ἡ ὁποία θὰ μεταβληθεῖ ἐπὶ ἕνα δεκαήμερο σὲ Σόδομα καὶ Γόμορρα, μὲ τὴν παρουσία...χιλιάδων ξένων Σοδομιτῶν καὶ πολλῶν ἐντοπίων, ποὺ θὰ παρελάσουν καυχώμενοι δημόσια γιὰ τὸ παρὰ φύσιν κορυφαῖο καὶ φρικτὸ ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Οὐσιαστικὰ συγκεντρώνονται στὴν Θεσσαλονίκη γιὰ νὰ κραυγάσουν α) πρὸς τὸν Θεό, ὑπερήφανα καὶ βλάσφημα, πὼς δὲν τηροῦν τὶς ἐντολές του οὔτε φοβοῦνται τὶς ἀπειλές του β) πρὸς τὸν Ἀπόστολο Παῦλο ὅτι σχίζουν καὶ ἀκυρώνουν ὅσα γράφει στὸ πρῶτο κεφάλαιο τῆς Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς γιὰ τὸ ἄτιμο καὶ ἀκάθαρτο αὐτὸ πάθος καὶ γ) πρὸς τοὺς δύο πολιούχους ὅτι τοὺς καταργοῦν ἀπὸ τὴν πολιουχία, ἀναλαμβάνουν τώρα αὐτοὶ ὡς προστάτες καὶ εὐεργέτες τῆς πόλεως, γιατὶ θὰ τὴν βοηθήσουν νὰ ἀναπτυχθεῖ οἰκονομικὰ καὶ τουριστικά. Γι᾽ αὐτὸ καὶ τοὺς ἀποδέχονται καὶ τοὺς ἀγκαλιάζουν πολιτικοὶ καὶ πνευματικοὶ ἡγέτες τῆς πόλης, συνεργαζόμενοι καὶ μὲ τοὺς ἐκκλησιαστικούς.
Πῶς νὰ μὴ διερωτῶνται καὶ πῶς νὰ μὴν ἀνησυχοῦν οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὅπως μᾶς διηγεῖται τὸ βιβλίο τῆς Γένεσης, δὲν πίστευε ὅτι στὰ Σόδομα καὶ στὰ Γόμορρα τόλμησαν οἱ Σοδομίτες νὰ ἀμφισβητήσουν τὴ σοφή Του δημιουργία σὲ ἄνδρα καὶ γυναίκα, σέ «ἄρσεν καὶ θῆλυ», ποὺ ἐξασφαλίζει μὲ τὴν σαρκική τους ἕνωση, τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἑνότητα, ἀλλὰ καὶ τὴν συνέχεια τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης μὲ τὴν παιδοποιΐα; Ἔφθανε μέχρι τὸν οὐρανό, ὡς κραυγή, ἡ βρωμερὴ καὶ μεγάλη δυσωδία τοῦ Σοδομισμοῦ, γι᾽ αὐτὸ καὶ ἀποφάσισε νὰ ἐπέμβει ὁ ἴδιος: «Κραυγὴ Σοδόμων καὶ Γομόρρας πεπλήθυνται πρός με, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα. Καταβὰς οὖν ὄψομαι, εἰ κατὰ τὴν κραυγὴν αὐτῶν τὴν ἐρχομένην πρός με συντελοῦνται, εἰ δὲ μὴ ἵνα γνῶ»[1]. Καὶ ὅταν τοὺς δύο ἀπεσταλμένους ἀγγέλους Του, ὑπὸ ἀνθρώπινη μορφή, ἀπαιτοῦσαν οἱ Σοδομίτες ἀπό τόν Λώτ πού τούς φιλοξενοῦσε νά τούς δώσει γιὰ νὰ ἀσελγήσουν ἐπ᾽ αὐτῶν[2], τότε, γιὰ νὰ παραλείψουμε τὰ λοιπὰ τῆς ἱστορίας, ὁ φιλάνθρωπος Θεός, ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης πρὸς ὅλους, πρὸς τοὺς πολλούς, γιὰ νὰ μὴ διαδοθεῖ ἡ ἀντίθετη πρὸς τὴν δημιουργία, πρὸς τὴν ἀνθρώπινη ὀντολογία, ἡ καταστροφικὴ αὐτὴ ἁμαρτία, ὡς αἰώνιο παράδειγμα ἀποφυγῆς τῆς παράνομης καὶ παρὰ φύσιν μίξης προσώπων τοῦ ἰδίου φύλου, κατέστρεψε μὲ φωτιὰ καὶ θειάφι, ὡς βροχὴ ἀπὸ τὸν οὐρανό, τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα, ὅλα τὰ περίχωρα, τοὺς κατοίκους, τὰ φυτὰ καὶ τὰ ζῶα: «Καὶ Κύριος ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμορρα θεῖον, καὶ πῦρ παρὰ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ καὶ κατέστρεψε τὰς πόλεις ταύτας καὶ πᾶσαν τὴν περίχωρον καὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐν ταῖς πόλεσι καὶ τὰ ἀνατέλλοντα ἐκ τῆς γῆς»[3].
Καντιώτης: Στά ὅπλα! Στά ὅπλα! Ἰδού! Κηρύσσομεν πόλεμον ἐναντίον τοῦ ἑωσφόρου!
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο "Σφενδόνη", ἀπό κήρυγμα τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτη.
Τά μικρόβια, πού ἀπαρατήρητα ἠμποροῦν νά εἰσχωρήσουν εἰς τόν ψυχικόν ὀργανισμόν ἑνός ἔθνους καί νά κάμουν θραῦσιν καί διαλύσουν καί τό ἰσχυρότερον κράτος τοῦ κόσμου, εἶναι αἱ κακίαι, τά πάθη, τά διάφορα πάθη τοῦ ἀνθρώπου. Ταῦτα ἐάν ἀναλύσωμεν εἰς τό χημεῖον πού λέγεται Εὐαγγέλιον, θά εὕρωμεν ὅτι λέγονται: φιλαρχία, φιλαργυρία, φιληδονία, πλεονεξία, ἀσέλγεια, μῖσος, φθόνος, ὀργή...
Αὐτἀ τά πάθη εἶναι τά ψυχικά μικρόβια πού καλλιεργεῖ μέ τέχνην καί ἐπιστήμην ὁ ἐφευρέτης τῶν ψυχικῶν μικροβίων, ὁ ἑωσφόρος, καί τά διασκορπίζει παντοῦ καί μολύνει ὅλη τήν ἠθικήν ἀτμόσφαιραν τοῦ πλανήτου μας.
Αὐτά τά πάθη, φιλοσοφήσατε ὀλίγον καί θά πεισθῆτε, εἶναι ἐκεῖνα πού γεννοῦν τάς ἀδικίας, τάς διχονοίας, τάς συρράξεις, τάς μάχας, τούς αἱματηρούς πολέμους.
Καί ὅλα αὐτά τά μικρόβια τῶν παθῶν ζοῦν καί τρέφονται μέσα εἰς τήν καρδίαν... τῶν ἀνθρώπων.
Ὦ Κύριε! Ἐάν δέν ἐξοντωθοῦν τά μικρόβια, ἐάν δέν ἀποθάνουν τά πάθη, ὁ κόσμος δέν θά εἰρηνεύσει.
Ἀκάθαρτος ἡ καρδία μας. Ὑποδουλωμένη ἡ ψυχή μας.
Διά νά καθαρίσῃ τώρα ἡ καρδία, διά νά ἐλευθερωθῇ ἡ ψυχή, διά νά σωθῇ ἡ χώρα μας ἀπό τά ἑωσφορικά πάθη χρειάζεται μάχη, ἀγών, πόλεμος ἔντονος, διαρκής, ἀκατάπαυστος. Πόλεμος, γενναῖοι μας, κατά τοῦ ἑωσφόρου... πού μέ χίλια πανοῦργα μέσα ζητεῖ νά μᾶς ἀφαιρέσῃ τήν ἐλευθερίαν, νά μᾶς ἀνατρέψῃ ἠθικῶς, νά μᾶς κυλίσῃ εἰς τόν βοῦρκον, νά μᾶς κλείσῃ τήν θύραν τοῦ Παραδείσου.
Ὁ ὅρος «Ἐκκλησία» κατὰ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο!
Τοῦ Ἰωάννη Μαρκᾶ
Ἡ ἀνὰ χεῖρας μελέτη, ποὺ φέρει τὸν τίτλο «Ὁ ΟΡΟΣ "ΕΚΚΛΗΣΙΑ" ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ», ἐκπονήθηκε στὰ πλαίσια τοῦ Μεταπτυχιακοῦ Προγράμματος Σπουδῶν (Μ.Π.Σ.) τοῦ Τομέα Δογματικῆς / Τμήματος Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ., ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψη καὶ καθοδήγηση τοῦ καθηγητοῦ τῆς Δογματικῆς, Δημητρίου Ι. Τσελεγγίδη. Ἡ ἔρευνα καὶ συγγραφὴ τοῦ ἔργου διήρκησε περὶ τὰ τρία ἔτη, καθότι ξεκίνησε τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2015 καὶ ὁλοκληρώθηκε στὶς 21 Δεκεμβρίου 2018, ὅταν καὶ ἀξιολογήθηκε ἀπὸ τὴν ἁρμόδια Τριμελῆ Ἐπιτροπὴ καὶ βαθμολογήθηκε μὲ «Ἄριστα» (10).
Ἡ ἐπιλογή του ἐν λόγῳ ἐκκλησιολογικοῦ θέματος ὑπῆρξε ἀπολύτως συνυφασμένη μὲ τὴ σύγχρονη ἐκκλησιαστικὴ καὶ θεολογικὴ ἐπικαιρότητα. Καὶ τοῦτο διότι τὴν Πεντηκοστὴ τοῦ 2016 διεξήχθη ἡ λεγόμενη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» τοῦ Κολυμπαρίου, ὅπου γιὰ πρώτη φορὰ προβλήθηκε συνοδικὰ μία «νέα Ἐκκλησιολογία», ἐξόχως προβληματικὴ ἐξ ἐπόψεως Ὀρθοδόξου, ἀπὸ τὴ... στιγμὴ ποὺ προεξέτεινε τὰ ὅρια τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καὶ πρὸς τὴν πλευρὰ τῶν ἑτεροδόξων Ἐκκλησιῶν, ἀναγνωρίζοντάς τους τὸ «δικαίωμα αὐτοπροσδιορισμοῦ», ἄρα ἐκκλησιαστικῆς ὑπάρξεως.
28 Ἰουνίου. Ἀνακομιδὴ τῶν ἱερῶν λειψάνων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων (412). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρασκευῆς α΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. β΄ 14-28).
Ρωμ. 2,14 ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος,
Ρωμ. 2,14 Οταν λοιπόν εθνικοί και ειδωλολάτραι, που δεν έχουν λάβει τον γραπτόν Νομον του Θεού, πράττουν δε από έμφυτον ηθικήν παρόρμησιν όσα λέγει ο Νομος, αυτοί καίτοι δεν έχουν νόμον είναι οι ίδιοι δια τον ευατόν των νόμος (επειδή έχουν οδηγόν την συνείδησίν των).
Ἐπιτρέπεται νὰ παραχωροῦμε τοὺς Ἱεροὺς Ναούς μας σὲ μὴ ὀρθόδοξους γιὰ νὰ κάνουν μυστήρια;
Επιτρέπεται να παραχωρούμε τους Ιερούς Ναούς μας σε μη ορθόδοξους για να κάνουν μυστήρια;
- Του Μητροπολίτη Αντινόης Παντελεήμονος Λαμπαδάριου.
Πρόσφατα δέχτηκα την πιο πάνω ερώτηση και απαντώ:
Όχι, φυσικά! Δεν επιτρέπεται!
Οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Προτεστάντες έχουν δικούς τους ναούς και δικό τους λειτουργικό τυπικό. Ας πάνε στους δικούς τους ναούς και αίθουσες.
Ας μη ξεχνάμε, όλως ιδιαιτέρως εμείς οι Καλύμνιοι και γενικότερα όλοι οι Δωδεκανήσιοι, ότι οι παππούδες και οι γονείς μας αντιστάθηκαν στους Τούρκους (1453-1912) και δεν μάθανε Τούρκικα. Επί δε των Λατίνων-Ιταλών κατακτητών (1912-1945) δεν δέχτηκαν να τους επιβληθεί τόσο η Ιταλική γλώσσα ως κύριο μάθημα στα σχολεία μας. Ούτε δέχτηκαν να γίνει η απόσπαση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να γίνει το Αυτοκεφάλο της Εκκλησίας της Δωδεκανήσου, δηλαδή να τους κάνουν Ουνίτες. Αλλά, πολύ περισσότερο, δεν δέχτηκαν να γίνεται το Βάπτισμα διά ραντισμού, όπως το κάνουν οι Ρωμαιοκαθολικοί.
Συμβαίνει ἕνας ἄνθρωπος νὰ φαίνεται ὅτι σιωπᾶ καὶ ἡ καρδιά του νὰ κατακρίνει ἄλλους...
«Συμβαίνει ένας άνθρωπος να φαίνεται ότι σιωπά και η καρδιά του να κατακρίνει άλλους ένας τέτοιος μιλάει όλη την ώρα.
Και κάποιος άλλος μπορεί να μιλάει από το πρωί ως το βράδυ και να τηρεί σιωπή. Δηλαδή δέν λέει κανένα λόγο που δεν είναι ωφέλιμος».
Αββάς Σερίνος
Τό Μέγα Γεροντικόν Τόμος Γ΄
https://proskynitis.blogspot.com/2024/06/blog-post_31.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
