Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 20-01-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. δ΄ 6 - 15  

δ΄ 6 - 15



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Στ΄ 17 - 23  

Στ΄ 17 - 23 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

LA CRUZ DE CRISTO Y SU IMPORTANCIA EN NUESTRA VIDA

Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ καί ἡ σημασία του στή ζωή μας, Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης

LA CRUZ DE CRISTO Y SU IMPORTANCIA EN NUESTRA VIDA

+YERONTAS GHEORGIOS KAPSANIS, ATHONITA

Santo Monasterio de san Gregorio, Athos

CONTENIDOS

Prólogo

1. La Santa Cruz como símbolo y señal de Cristo

2. La dinamis (potencia o fuerza) de la Cruz

3. La participación de los Cristianos en la Cruz de Cristo

3.1) Crucifico al antiguo hombre, es decir, mis pazos

3.2) Soporto las pruebas involuntarias de la vida con esperanza y efjarísticamente (agradecidamente).

3.3) Asumo dolores involuntarios, privaciones y luchas por la agapi de Dios.

4. La Cruz y el mundo contemporáneo

Léxico con los términos: 1. Agapi, 2. Anticristo 3. Jaris 4. Logos 5. Loyismí 6. Metania 7. Pazos 8. Psique,

PRÓLOGO

La vida en Cristo no es una vida despreocupada, irresponsable y sin esfuerzo. Tiene una felicidad real, alegrías grandes y esenciales, mucha y profunda paz, pero se consigue poco a poco, y se mantiene y crece dentro de una vida cruciforme.

La Cruz de Cristo coexiste y se repite en la vida de los Santos, en la vida de los fieles, de los discípulos de Cristo también hasta hoy en día. La cruz embellece nuestra vida, nos forma en Cristo, nos hace madurar y nos prepara para la Resurrección, la vida eterna.

St Euthymius the Great. The Desert Sun.

St Euthymius the Great

Commemorated on January 20

Saint Nikolai Velimirovič

REFLECTION

As much as the saints were so compassionate and lenient toward human weakness, so were they terribly unyielding and unbending in regard to the confession of the true dogmas of the Faith. Thus, St. Nicholas of Myra in Lycia struck Arius with his fist at the First Ecumenical Council [Nicaea, 325 A.D.]. St. Anthony left his desert to come to Alexandria to publicly unmask Arius. St. Euthymius, being greatly pressured by the Empress Eudocia and the pseudo-Patriarch Theodosius and being unable to debate rationally with them, left the monastery and hid in the desert. All other distinguished monks followed his example. Euthymius remained in the desert until the pseudo-patriarch was ousted and Orthodoxy strengthened.

Πῶς ἡ Περιτομή τοῦ Χριστοῦ μᾶς θεραπεύει ψυχικά καί σωματικά, 2ο μέρος Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Πῶς ἡ Περιτομή τοῦ Χριστοῦ μᾶς θεραπεύει ψυχικά καί σωματικά 2ο μέρος Πνευματικά Γυμνάσματα Ἀγ Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Λόγος Κς': Διεξοδικός καί συμπονετικός περί τῶν ἄναρχων πράξεων καί ἀτασθαλιῶν βασιλέων καί ἀρχόντων (Ἅγ. Μάξιμος Γραικός)

Με αφορμή τις επικείμενες εθνικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Μια άλλη (δεύτερη) ματιά... [Η πρώτη εδώ]
Εκεί που βάδιζα τον δύσκολο και θλιβερό δρόμο μου, είδα μία γυναίκα να κάθεται στο κράσπεδο με το κεφάλι σκυμμένο στα χέρια, να κλαίει απαρηγόρητα με αναφηλητά. Φορούσε μαύρα, όπως οι χήρες, και ήταν περιτριγυρισμένη από άγρια θηρία, λιοντάρια, αρκούδες, λύκους και αλεπούδες. Τρόμαξα από αυτήν την φοβερή και απροσδόκητη συνάντηση, τόλμησα, όμως να την πλησιάσω και, αφού της είπα τον συνηθισμένο χαιρετισμό, την ρώτησα ποιά είναι, πώς την λένε, γιατί κάθεται και κλαίει σε αυτόν τον έρημο δρόμο και ποιά είναι η αιτία του οδυρμού και του θρήνου της.

Και αυτή με βαθύ στεναγμό μου αποκρίθηκε: «Άδικα με ρωτάς, οδοιπόρε. Φύγε, σε παρακαλώ, σιωπηλά, επειδή όχι μόνο δεν μπορώ να εκφράσω εύκολα τις πίκρες και τα βάσανά μου, αλλά και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να με βοηθήσει. Μην ζητάς να μάθεις, επειδή αυτό όχι μόνο δεν θα σε ωφελήσει σε τίποτα, αλλά και θα σε ρίξει σε δυστυχίες.

Πῶς προέκυψε ἡ πλανεμένη φράση «πίστευε καί μή ἐρεύνα»; Ἀναφέρεται στό Εὐαγγέλιο ἤ σέ κάποιο ἄλλο ἱερό Κείμενο;

Ακούγεται τακτικά, από ανθρώπους, που προφασίζονται ότι γνωρίζουν τα του Νόμου του Θεού: «Το Ευαγγέλιο λέει: πίστευε και μη ερεύνα». Εάν ρωτήσει κάποιος, σε ποιο σημείο το λέει αυτό το Ευαγγέλιο, δεν γνωρίζουν να απαντήσουν. Αυτά κάνει η άγνοια.

Αλλά απαντούμε ότι δεν υπάρχει τέτοια φράση στο Ευαγγέλιο. Η αντίθετη υπάρχει: «Ερευνάτε τας γραφάς». Η όλη φράση βρίσκεται στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κεφάλαιο πέμπτο, στίχο 39. Έχει δε ως εξής: «Ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν∙ και εκείναι εισίν αι μαρτυρούσαι περί εμού». Εξετάζετε, δηλαδή, με προσκόλληση στο εξωτερικό γράμμα τις Ἀγιες Γραφές, διότι νομίζετε ότι με μόνη την ανάγνωση και την εξέταση αυτή θα έχετε ζωή αιώνια. Και εκείνες είναι που μαρτυρούν για Μένα.
      Είναι, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, τα λόγια αυτά του Κυρίου προσταγή.

Προετοιμασία γιά τή Θεία Λειτουργία: Ἡ ἐνδυμασία τοῦ λειτουργοῦ_α΄ καί β΄ μέρος_mp3

Π. Σάββας 2011-02-24_Η ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ_1ο & 2ο ΜΕΡΟΣ.mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-02-2011 (Συνάξεις Κυκλαρχισσῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).


Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Γιατί νά ἐξομολογούμαστε; Λόγοι Ἁγίου Παϊσίου

- Γέροντα, στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού οι Χριστιανοί έκαναν δημόσια εξομολόγηση. Βοηθάει αυτό;
- Άλλα τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και άλλα τώρα. Σήμερα αυτό δεν βοηθάει.
- Γιατί, Γέροντα; Τότε είχαν πιο πολύ ζήλο;
- Και πιο πολύ ζήλο είχαν και δεν είχαν αυτά που έχουν σήμερα οι άνθρωποι. Τώρα βλέπεις, τα ανδρόγυνα χωρίζουν στα καλά καθούμενα, δεν είναι όπως παλιά.
Έχουν απομακρυνθεί οι άνθρωποι από το Μυστήριο της εξομολογήσεως, γι’ αυτό και πνίγονται από τους λογισμούς και τα πάθη. Πόσοι έρχονται και ζητούν να τους βοηθήσω σε κάποιο πρόβλημά τους, και ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται! «Εκκλησιάζεσαι καθόλου;», τους ρωτάω. «Όχι», μου λένε. «Εξομολογήθηκες καμιά φορά;»...
«Όχι. Ήρθα να με κάνεις καλά».
«Μα πώς; Πρέπει να μετανοήσεις για τα σφάλματά σου, να εξομολογείσαι, να εκκλησιάζεσαι, να κοινωνάς όταν έχεις ευλογία από τον πνευματικό σου, και εγώ θα κάνω προσευχή να γίνεις καλά. Ξεχνάς ότι υπάρχει και άλλη ζωή και πρέπει να ετοιμασθούμε για εκεί;».
«Κοίταξε, πάτερ, αυτά που λες, εκκλησίες, άλλη ζωή κ.λπ., εμένα δεν με απασχολούν. Αυτά είναι παραμύθια.

Δύο συγκλονιστικά θαύματα μετά θάνατον τοῦ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, μέ τριαντάφυλλο ἀπό τόν τάφο του.

 Η κ. Ελένη Περιστέρη από το Ηράκλειο Κρήτης είχε πνευματικό της τον Άγιο Φιλόθεο. Όταν εκείνος κοιμήθηκε, είχε μεγάλη επιθυμία να κάνει στα 40 του Θεία Λειτουργία και Μνημόσυνο στη μνήμη του.
Έπιασε προζύμι για να κάνει τα πρόσφορα, αλλά είχαν περάσει δύο ημέρες και το προζύμι δεν φούσκωνε, ήταν πίττα. Πήγε σε φούρνους για να της κάνουν πρόσφορα αλλά αρνήθηκαν να την εξυπηρετήσουν λέγοντας πως ήταν καθημερινή ημέρα και έπρεπε να τους ειδοποιήσει νωρίτερα. Γύρισε κλαίγοντας στο σπίτι της. Τι να κάνω, Θεέ μου, που έχω έτοιμα τα κόλλυβα;
Στην στεναχώρια της θυμήθηκε την κηδεία του. Τότε η Γερόντισσα της είχε -πει να πάρει ένα τριαντάφυλλο που στόλιζε το σώμα του Γέροντα. – Πάρ’ το, της είπε, να το έχεις ευλογία στο σπίτι σου. το πήρε και το φύλαξε στο εικονοστἀσι του σπιτιού της.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Ἡ Ἀρχιερατικὴ εὐθύνη

Ἡ Ἀρχιερατικὴ εὐθύνη

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

 

    Η ΚΟΙΜΗΣΗ ἑνός Μητροπολίτη ἐνδιαφέρει καί συχνά συγκινεῖ τούς χριστιανούς τῆς περιοχῆς. Ὑπάρχουν βέβαια καί ἀρκετοί πού εἶναι παντελῶς ἀδιάφοροι. Ἔχουν ὅμως καί αὐτοί τίς ἰδέες τους καί συμπεραίνουν ἀρνητικά. Στό χῶρο τῶν χριστιανῶν διατυπώνονται ἐπιπόλαιες κρίσεις γιά τό πρόσωπο τοῦ κοιμηθέντος Μητροπολίτη πώς τάχα δημιουργήθηκε δυσαναπλήρωτο κενό, πώς ἡ Ἐκκλησία στερήθηκε ἕνα σπουδαῖο ἄνδρα - «κόσμημα» τόν χαρακτηρίζουν οἱ φίλοι του ἀρχιερεῖς - καί ὅτι εἶχε πολλές ἀρετές, ἐνῶ τά πολλά του ἀρνητικά πνίγονται στήν ἔνοχη σιωπή. Βέβαια «ὁ ἀποθανὼν δεδικαίωται», ἀλλά ἡ ἱστορία πρέπει νά ἐπισημαίνει τά ἀρνητικά, γιά νά μή ἐπαναλαμβάνονται ἀπό τούς διαδόχους του.

    Προσωπικά θεωρῶ ἐνάρετο ἕνα Μητροπολίτη ἀπό τό τί κληρικούς ἀφήνει πίσω του. Πόσο εἶχε πάρει στά σοβαρά τό σπουδαῖο καί πρώτιστο θέμα τῆς χειτοτονίας ἀξίων κληρικῶν, γιατί οὐσιαστικά αὐτοί ἐργάζονται μέ φόβο Θεοῦ καί ἱερό ζῆλο καί οἰκοδομοῦν πνευματικά τό λαό. Θέλω νά τό ὑπογραμμίσω αὐτό, διότι στήν ἐποχή μας παρατηρεῖται τό φαινόμενο νά χειροτονοῦνται πρόσωπα πού εἶναι παντελῶς ἀκατάλληλα γιά τήν ἱερωσύνη.

Οἱ Ἅγιοι Ἰωακείμ καί Ἄννα, τό ἀπαθέστερο ἀνδρόγυνο_Γέροντας Παΐσιος περί τεκνοποιΐας_mp3

Π. Σάββας 2010-10-08_Οἱ Ἅγιοι Ἰωακείμ καί Ἄννα, τό ἀπαθέστερο ἀνδρόγυνο_Γέροντας Παΐσιος περί τεκνοποιΐας_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-10-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

«Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια» (Μέρος Β΄).

Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια
Μέρος Β΄
Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη

(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία )

Δεῖτε ἐδῶ:ΜΈΡΟΣ Α

-Ἡ ἄσκηση τί χρειάζεται, τί κάνει;

-Δίνει στόν ἄνθρωπο τίς ἀπελευθερωτικές δυνάμεις ἀπό τά  πάθη του. Κατ’ ἐξοχήν, μάλιστα, τόν ἀπελευθερώνει ἀπό τήν φιλαυτία του. Ὅταν κανείς ἔχει ἐγκράτεια, γιά παράδειγμα στό  φαγητό, ἀντιστρατεύεται σέ αὐτήν τήν ἐπιθυμία τῆς τροφῆς πού εἶναι βεβαίως φυσική καί ἀδιάβλητη. Ὅταν ὅμως τίς ἀνάγκες πού σχετίζονται μέ τήν σωματική μας συντήρηση τίς ὑπερκαλύπτουμε, τότε ἡ πράξη π.χ. τῆς λήψης τροφῆς γίνεται διαβλητή καί ἁμαρτωλή. Ὅταν τρῶμε παραπάνω ἀπό ὅσο χρειαζόμαστε, πέφτουμε στήν ἁμαρτία, στό πάθος τῆς γαστριμαργίας.
Ὅταν κανείς  ἀντιστέκεται λοιπόν  σ’ αὐτήν ἐδῶ τήν ἐπιθυμία, τότε μαθαίνει νά ἀντιστέκεται γενικότερα στό θέλημα του.  Καί αὐτό ἀκριβῶς εἶναι πού τόν βοηθάει νά ὑπακούει στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.  Νά κόβει τό δικό του θέλημα κάθε στιγμή.  Ὅταν αὐτό τό κάνει καί ὁ  ἄνδρας καί ἡ γυναῖκα, τότε πετυχαίνουν καί οἱ δυό νά ἔχουν τό ἴδιο θέλημα, τότε φθάνουν στήν ἑνότητα.
Ὅταν δέν ἔχουν ἄσκηση, ὅταν δέν ὑποτάσσονται στήν νηστεία  πού ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία, (τώρα  γιά παράδειγμα ἀπ΄τήν Δευτέρα θά ἔχουμε νηστεία γιά ἕνα μήνα, τήν νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων) τότε δέν μποροῦν γενικότερα νά ὑποτάξουν τά διάφορα σαρκικά καί φίλαυτα θελήματά τους καί νά τά ἐλέγξουν. Ὅταν οἱ γονεῖς, οἱ σύζυγοι δέν ὑποτάσσονται στήν Ἐκκλησία, στήν νηστεία, στούς κανόνες Της, τότε γενικότερα συνηθίζουν νά μήν ὑποτάσσονται στόν Θεό.  Γενικότερα μαθαίνουν νά ἔχουν τό δικό τους θέλημα καί νά θέλουν νά τό ἐπιβάλλουν, ὁπότε μετά ὑπάρχει ἡ μεταξύ τους διάσταση.

Χαράλαμπος Ἄνδραλης, Τό μεγαλεῖο τῆς εὐθύτητας τοῦ ἁγίου Παϊσίου σ’ ἕναν κόσμο ὑποκρισίας

Το μεγαλείο της ευθύτητας του αγίου Παϊσίου σ’ έναν κόσμο υποκρισίας

 

Χαράλαμπος Άνδραλης

Η πρόσφατη απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου[1] για την αγιοκατάταξη του αγιορείτη μοναχού Παϊσίου, ήλθε να επικυρώσει την από χρόνια σχηματισμένη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας, περί της αγιότητας του οσίου πατρός. Για τον νεοφανή άγιο έχουν γραφτεί δεκάδες βιβλία και χιλιάδες άρθρα που καταδεικνύουν τα αγιοπνευματικά χαρίσματα, τις ακραίες ασκήσεις, την παραδειγματική αγάπη και την υπερβολική ταπείνωση που τον διέκριναν.

Εκείνο όμως το στοιχείο που θα έπρεπε να επισημανθεί, είναι η αδιαπραγμάτευτη ευθύτητά του. Πρέπει να επισημανθεί ιδιαιτέρως, διότι στις πονηρές ημέρες που ζούμε, το ανδρείο αυτό στοιχείο έχει σχεδόν εκλείψει. Η διπροσωπία και η υποκρισία βαφτίστηκαν έξυπνη διπλωματία στους κοσμικούς κύκλους και «διάκριση»(!) στους εκκλησιαστικούς. Η δε ευθύτητα, στον ελάχιστο βαθμό που έχει απομείνει, χαρακτηρίζεται ως ανόητος δονκιχωτισμός και έλλειψη ταπείνωσης αντίστοιχα.

Το αποτέλεσμα αυτών είναι η παντελής έλλειψη εμπιστοσύνης στις ανθρώπινες σχέσεις, καθώς το «ναι» δεν σημαίνει πάντα «ναι», και το «ου» δεν σημαίνει πάντα «ου».

Γι᾽ αὐτό ὑπάρχουν οἱ πειρασμοί καί οἱ δοκιμασίες· γιά νά φανερώνεται ποιοί ἀγάπησαν ἀληθινά τόν Κύριό τους…Ἅγιος Μακάριος ὁ Μέγας ὁ Αἰγύπτιος

Άγιος Μακάριος ο Μέγας ο Αιγύπτιος 

Εορτάζει στις 19 Ιανουαρίου

Ρώτησαν κάποιοι τον αββά Μακάριο: «Πως πρέπει να προσευχόμαστε;» Καί ο Γέροντας τους είπε: «Δεν χρειάζεται να φλυαρούμε, αλλά να υψώνουμε τα χέρια και να λέμε: «Κύριε, όπως θέλεις και όπως γνωρίζεις, ελέησέ με». Καί αν προμηνύεται πόλεμος: «Κύριε, βοήθει με», και γνωρίζει ο ίδιος τι μας συμφέρει και θα μας ελεήσει».

Είπε πάλι: “Εάν ο άνθρωπος θα θυμάται το ρητό της Γραφής ότι τα λόγια σου θα σε δικαιώσουν και τα λόγια σου θα σε καταδικάσουν, θα προτιμάει μάλλον να σιωπά.”

Είπε ο αββάς Μακάριος:«Εάν επιπλήττοντας κάποιον, αισθανθείς μέσα σου να κινείται οργή, ικανοποιείς δικό σου πάθος και δεν σε υποχρεώνει κανείς να χάσεις τον εαυτό σου, για να σώσεις άλλους».

Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να κερδίσουν τη βασιλεία χωρίς κόπους και ιδρώτα· κι ενώ μακαρίζουν τους αγίους άνδρες και θέλουν την τιμή και τα χαρίσματά τους, δεν θέλουν να έχουν μερίδιο στους πόνους και τα βάσανα που περνούν εκείνοι.

Ἡ Δ.Ι.Σ γιά «Λειτουργία ἱστοσελίδων ἐκ μέρους ἐκκλησιαστικῶν φορέων καί ἐκ μέρους κληρικῶν καί μοναχῶν»

«Λειτουργία ἱστοσελίδων ἐκ μέρους ἐκκλησιαστικῶν φορέων καί ἐκ μέρους κληρικῶν καί μοναχῶν»

Ἀριθμ. Πρωτ. 187
Διεκπ. 79
Ἀθήνῃσι 15ῃ Ἰανουαρίου 2015
Πρός
τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν καί
τάς Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος, κατά τάς Συνεδρίας τῆς 9ης Δεκεμβρίου 2014 καί τῆς 14ης Ἰανουαρίου ἐ.ἔ., διεξῆλθε τό ζήτημα τῆς δημιουργίας καί τηρήσεως σελίδων στό διαδίκτυο (μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως ἤ καί αὐτοτελῶν ἱστοσελίδων ὑπό διάφορες μορφές) ἐπ’ ὀνόματι Ἐνοριῶν.

Παρίσταται πρόδηλο ὅτι ἡ μέσῳ διαδικτύου ἀπόπειρα ἀσκήσεως ποιμαντικῆς ἐκ μέρους τῶν Ἐφημερίων, ὅσο καλοπροαίρετη καί ἐάν εἶναι, δέν εἶναι δυνατόν νά ὑποκαταστήσει τήν ζῶσα, βιωματική σχέση τῶν πιστῶν μεταξύ τους καί μέ τόν Ἐφημέριο ἐντός τοῦ πλαισίου τῆς Ἐνορίας ὡς ἐνεργοῦ κυττάρου τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.

Ἐπιπλέον, σέ καμία περίπτωση δέν πρέπει μέσῳ τῆς λειτουργίας τέτοιων ἱστοσελίδων νά δίδεται ἡ πλαστή ἐντύπωση, ἀκόμη καί στούς ἐπισκεπτόμενους αὐτές μέ εἰλικρινές ἐνδιαφέρον, ὅτι ἡ ἐπίσκεψη σέ ἱστοσελίδες τοῦ εἴδους ἀναπληροῖ τήν συμμετοχή τους στήν λειτουργική ζωή ἤ ὅτι ἀποτελεῖ εἶδος ἤ ἐκδήλωση πίστεως.

Κατά τό παρελθόν ἔχει παρατηρηθεῖ ἡ λειτουργία ἱστοσελίδων, εὐτυχῶς ἀπό ἰδιῶτες, μέ ἀπομιμήσεις τῆς ἀνθρώπινης εὐλάβειας, πού ὑπερέβησαν τά ὅρια καί τῆς γελοιότητας (π.χ. ἄναμμα online κεριοῦ σέ ἱστοσελίδα). 

Διά χειρός γέροντος Παϊσίου

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

῞Ο θυμός , ο εγωισμός είναι και δαιμονισμός , όταν έχει και ανθρωπαρέσκεια τότε φιλοξενεί τον διάβολο. Ο αμαρτωλός και υπερήφανος είναι ψωριάρης και κασσιδιάρης. Ο αμαρτωλός και ταπεινός συγκινεί τον Θεό , όταν μετανοεί.." 
Ταῖς πρεσβείαις τοῦ εν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν , θεοφόρου Ἀγίου Παΐσίου , ἐλέησον και σῶσον ἡμᾶς ὁ Θεός ! Ἀμήν !

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/01/blog-post_41.html

19 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Μακαρίου εξ Αιγύπτου, Μακαρίου του Αλεξανδρέως, Ευφρασίας Μάρτυρος, Ανάμνηση θαύματος Μεγάλου Βασιλείου, Ανακομιδή λειψάνων Αγίου Γρηγορίου, Μελετίου Γαλησιώτου, Μάρκου Ευγενικού, Κοσμά Χρυσοστόματου, Αρσενίου Αρχιεπισκόπου, Μακαρίου Επισκόπου Ιερισσού, των Αγίων Μαρτύρων Παύλου, Γεροντίου, Ιανουαρίου, Σατουρνίνου, Σακεσσίου, Ιουλίου, Κατίου, Πίου και Γερμανού, Θεοδότου Επισκόπου, Μακαρίου του Νηστευτού, Μακαρίου Διακόνου, Θεοδώρου δια Χριστόν Σαλού, Μακαρίου Ρωμαίου.

Ο Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος ο Αναχωρητής

Ο Όσιος Μακάριος γεννήθηκε περί το 300 μ.Χ. σε κάποιο χωριό της Άνω Αιγύπτου και έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του Μεγάλου (379-395 μ.Χ.). Σε ηλικία 30 χρόνων αποσύρθηκε στην έρημο της Νιτρίας και στη Συρία, όπου παρέμεινε για εξήντα ολόκληρα χρόνια και απέκτησε μεγάλη φήμη για τον ασκητικό του βίο και τις άλλες θαυμαστές αρετές του.
Επειδή, παρά το νεαρό της ηλικίας του, προέκοπτε στις αρετές ονομάσθηκε «παιδαριογέρων».
Στην έρημο γνώρισε τον Μέγα Αντώνιο του οποίου έγινε μαθητής. Σε ηλικία 40 ετών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και λόγω της ενάρετης ζωής του αξιώθηκε από τον Θεό να λάβει το χάρισμα της θεραπείας των ασθενών και της προφητείας. Λέγεται ότι συνεχώς επικοινωνούσε με τον Θεό «και μάλλον τω πλείονι χρόνω προσδιατριβείν Θεώ ή τοις υπ’ ουρανόν πράγμασιν».
Ο Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος υπήρξε γέννημα θρέμμα της ερήμου. Για να είναι, λοιπόν, απερίσπαστος και να βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τον Θεό, έσκαψε ο ίδιος και άνοιξε μια υπόγεια στοά, που άρχιζε από το κελί του και είχε μήκος εκατό περίπου μέτρα.