Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Φοβερά ἡ καταδίκη τοῦ Θεοῦ

 (ομιλία εις την Μεγάλη Παρασκευή)

Ποτέ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δέν εἶχε λιγώτερο Θεό μέσα του ὁ ἄνθρωπος ἀπό σήμερα. Ποτέ λιγώτερος Θεός ἀπό σήμερα. Σήμερα ὁ διάβολος “σαρκώθηκε” μέσα στόν ἄνθρωπο, γιά νά ἀποσαρκώσῃ τόν Θεάνθρωπο. Σήμερα ὅλο τό κακό μπῆκε στό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά ἀποδιώξῃ τόν Θεό ἀπό τό σῶμα. Σήμερα ὅλος ὁ Ἅδης μεταφέρθηκε στήν γῆ. Ποιός νά θυμᾶται ὅτι ἡ γῆ κάποτε ἦταν παράδεισος; Ἡ σημερινή πτῶσις τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀσυγκρίτως μεγαλύτερη ἀπό τήν πρώτη πτῶσι [τοῦ Ἀδάμ].

Τότε ὁ ἄνθρωπος ἀποστάτησε ἀπό τόν Θεό, ἀλλά σήμερα ἐσταύρωσε τόν Θεό, σκότωσε τόν Θεό. Ἄνθρωπε, πῶς ἀλλοιῶς νά σέ ὀνομάσω παρά διάβολο; Μά καί αὐτό εἶναι ὕβρις γιά τόν διάβολο. Ὁ διάβολος ποτέ δέν ὑπῆρξε τόσο κακός, τόσο ἔντεχνα κακός ὅπως ὁ ἄνθρωπος. Ὁ Κύριος κατέβηκε καί στόν Ἅδη, μά ἐκεῖ δέν τόν ἐσταύρωσαν. Ἐμεῖς ὅμως τόν ἐσταυρώσαμε! Δέν εἶναι λοιπόν οἱ ἄνθρωποι χειρότεροι ἀπό τόν διάβολο; Δέν εἶναι ἡ γῆ χειρότερος Ἅδης ἀπό τόν Ἅδη; Ἀπό τόν Ἅδη δέν ἔδιωξαν τόν Χριστό, ἐνῶ οἱ ἄνθρωποι σήμερα τόν ἔδιωξαν ἀπό τήν γῆ, τόν ἔδιωξαν ἀπό τό σῶμα τους, ἀπό τήν ψυχή, ἀπό τήν πόλη τους…

«Ἡ Θεότητα τοῦ Χριστοῦ» μέρος α΄

Ἡ Θεότητα τοῦ Χριστοῦ ἀποδεικνύεται ἀπό τά ἔργα καί τά θαύματα πού ἔχει κάνει ὁ Χριστός, ἀλλά καί ἀπό τίς προφητεῖες πού εἰπώθηκαν γιά Αὐτόν, αἰῶνες πρίν γεννηθεῖ καί ἐπαληθεύτηκαν ὅλες στό ἔπακρο.

* Ξέραμε ποῦ, πῶς καί πότε θά γεννιόταν ὁ Χριστός ἀπό τούς Προφῆτες, αἰῶνες πρίν γεννηθεῖ ὁ Χριστός. Αὐτό τό πρᾶγμα, δέν ἔχει συμβεῖ, ἀλλά καί οὔτε πρόκειται νά συμβεῖ γιά κανέναν ἄνθρωπο.

Γιά τό πότε ἐπρόκειτο ὁ Χριστός νά ἔρθει, προφητεύτηκε ἐπακριβῶς, ἀπό τόν Προφήτη Δανιήλ (6ος αἰῶνας π.Χ.), ὁ ὁποῖος ἔγραψε, ὅτι θά ἔρθει 483 χρόνια μετά τήν ἔκδοση διαταγῆς περί ἀναστήλωσης τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος πού εἶχε καταστραφεῖ ἀπό τόν Ναβουχοδονόσορα. Πράγματι μετά ἀπό τόσα χρόνια γεννήθηκε ὁ Χριστός!

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Παρασκευή. Γέροντος Ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε Προδρομίτη (†2011)

Ἡ ἁγία καί Μεγάλη Παρασκευή

  

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε (†2011)
Δικαίου Ρουμανικῆς Σκήτης

Τιμίου Προδρόμου

Ἁγίου Ὄρους

Ἅγια, σωτηριώδη καί φοβερά ὀνομάζει ἡ Ἐκκλησία τά Πάθη τοῦ Κυρίου.
Ἅγια, διότι Αὐτός πού τά ὑπέμεινε εἶναι ὁ Ἅγιος τῶν Ἁγίων, αὐτή ἡ ἴδια ἡ Ἁγιότης· σωτηριώδη, διότι αὐτά εἶναι ἡ τιμή μέ τήν ὁποία ὁ Κύριος ἀγόρασε τό ἀνθρώπινο γένος ἀπό τήν δουλεία τῆς ἁμαρτίας· φοβερά, διότι τίποτε δέν εἶναι τόσο φοβερό καί ἀποτρόπαιο ἀπό τήν λοιδορία καί χλεύη, καί ἐξευτελισμό καί γελοιοποίησι, τά ὁποῖα ὑπέμεινε ὁ Ποιητής καί Σωτήρας μας μέχρι θανάτου, προσευχόμενος γιά τούς σταυρωτές Του. Καί αὐτή ἀκόμη ἡ ἄψυχη φύσις σείσθηκε καί ἀγανάκτησε μπροστά σ᾿ αὐτή τήν ἀνομολόγητη ἀνομία.

Ἦταν ἀναγκαῖο τό Πάθος τοῦ Μεσσία; Δέν μποροῦσε μέ ἄλλο τρόπο νά μᾶς σώσει;

«το κακό εξαλείφεται με έργα κι όχι με λόγια…»

 

Αυτόν τον τρόπο διάλεξε ο Θεός και είναι ο καλύτερος. Αυτόν προφήτευσαν οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης εμπνευσμένοι από το Θεό. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, όταν έδειξε το Χριστό στους μαθητές του, είπε βάσει της προφητείας του Ησαΐα (53,7-8): «Να ο αμνός του Θεού που θα σηκώσει την αμαρτία του κόσμου» (Ιωάν. 1,29).

Ο Χριστός πολλές φορές μίλησε για την ανάγκη της θυσίας Του. Όταν δίδασκε την παραβολή του καλού ποιμένος κι έλεγε ότι αυτός είναι ο καλός ποιμήν, που δεν εγκαταλείπει το κοπάδι, όταν έρχεται ο λύκος, συμπλήρωσε λέγοντας: «τη ζωή μου θυσιάζω χάριν των προβάτων» (Ιωάν. 10,15).

Ὅσιος Παΐσιος: «Τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ ἐὰν θέλη κάποιος νὰ νιώση κάτι, δὲν πρέπει νὰ κάνη τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ προσευχὴ»

- Γέροντα, πῶς μπορεῖ νὰ ζήση κανεὶς πνευματικὰ τὶς γιορτές;
- Τὶς γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες. Νὰ σκεφτώμαστε τὰ γεγονότα τῆς κάθε ἅγιας ἡμέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) καὶ νὰ λέμε τὴν εὐχὴ δοξολογώντας τὸν Θεό. Ἔτσι θὰ γιορτάζουμε μὲ πολλὴ εὐλάβεια κάθε γιορτή.
Οἱ κοσμικοὶ ζητοῦν νὰ καταλάβουν τὰ Χριστούγεννα μὲ τὸ χοιρινό, τὸ Πάσχα μὲ τὸ ἀρνί, τὶς Ἀποκριὲς μὲ τὸ κομφετί. Οἱ ἀληθινοὶ μοναχοὶ ὅμως κάθε μέρα ζοῦν τὰ θεία γεγονότα καὶ ἀγάλλονται συνέχεια. Κάθε ἑβδομάδα ζοῦν τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα.

Ἡ Ἁγία καΊ Μεγάλη Τρίτη. Γέροντος Ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε Προδρομίτη (†2011)

Ἡ ἁγία καί Μεγάλη Τρίτη

  

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε  Δικαίου Ρουμανικῆς Σκήτης

Τιμίου Προδρόμου

Ἁγίου Ὄρους

Ἡ ἁγία καί Μεγάλη Τρίτη μᾶς προετοιμάζει γιά τήν εἴσοδο στόν νυμφῶνα τοῦ Σωτῆρος μέ τίς δύο ἀκριβῶς Παραβολές: Τήν Παραβολή τῶν Δέκα Παρθένων καί τῶν Ταλάντων. Ἡ πρώτη παρομοιάζει τήν εἴσοδο στήν αἰώνια ζωή μ᾿ ἕνα γάμο. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Νυμφίος, ὁ ὁποῖος μᾶς καλεῖ ὅλους στό συμπόσιο τοῦ γάμου, ὅπως ψάλλει ὁ ὄρθρος αὐτῆς τῆς ἡμέρας.

"Ὁ Νυμφίος (εἶναι) ὁ κάλλει ὡραῖος, παρά πάντας ἀνθρώπους, ὁ συγκαλέσας ἡμᾶς πρός ἑστίασιν πνευματικήν τοῦ Νυμφῶνος σου, τήν δυσείμονά μου μορφήν, τῶν πταισμάτων ἀπαμφίασον...καί στολήν δόξης κοσμήσας τῆς σῆς ὡραιότητος, δαιτυμόνα φαιδρόν ἀνάδειξον, τῆς Βασιλείας σου ὡς εὔσπλαγχνος".

ΠΕΘ πρός Φίλη, γιά τή μείωση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας τῶν Θρησκευτικῶν στά Δημοτικά Σχολεῖα: Κύριε Φίλη βιάζεσθε. Ἡ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ τελεῖται τή Μεγάλη Παρασκευή.

Αθήνα, 26 Απριλίου  2016

Αριθμ. Πρωτ.:   80

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Κύριε Φίλη βιάζεσθε.

Η Σταύρωση του Χριστού τελείται τη Μεγάλη Παρασκευή.

Τη Μεγάλη Τρίτη, 26 Απριλίου 2016, το  Υπουργείο Παιδείας παρουσίασε την Υπουργική απόφαση για το ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο, συνοδευόμενη από ανακοίνωση που τιτλοφορείται: «Με υπογραφή Φίλη το ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο - Ενιαίος Τύπος Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου - Η συνταγματική επιταγή γίνεται πράξη - Ίσες ευκαιρίες εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά του δημοτικού σχολείου».

Η ως άνω Υπουργική απόφαση, κατά παράβαση κάθε συνταγματικής επιταγής,  εντελώς προκλητικά, μειώνει τις ώρες διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών από 2 σε 1 στην Ε’ και ΣΤ’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου και ουσιαστικά καταργεί τη διδασκαλία του μαθήματος, αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός, ότι ήδη σε πολλά Δημοτικά Σχολεία γίνεται ελλιπής διδασκαλία ή δεν πραγματοποιείται καθόλου το μάθημα των Θρησκευτικών. 

Στό βάσταγμα τοῦ Σταυροῦ πού ἔκανε ὁ Κύριος (Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης)

ΜΕΛΕΤΗ Λ’

Στο βάσταγμα του Σταυρού που έκανε ο Κύριος βαστάζοντάς τον

Α’. Δημόσια.

Β’. Γενναία.

Γ’. Καρτερικά και υπομονετικά.

Α’

Σκέψου, αγαπητέ, τον τρόπο με τον οποίο ο Ιησούς Χριστός βάσταξε τον σταυρό του, για να τον μιμηθής κι εσύ, επειδή χωρίς σταυρό δεν μπορεί κάποιος να πάη στην βασιλεία των ουρανών. Πρώτα, λοιπόν, ο Χριστός βάσταξε τον Σταυρό δημόσια, δηλαδή μπροστά σε όλο το πλήθος την ώρα του μεσημεριού, στο κέντρο της Ιερουσαλήμ, που ήταν γεμάτη από κόσμο και μάλιστα τότε που είχε τόσον κόσμο, όσο δεν είχε ποτέ άλλοτε, λόγω του πλήθους των Ιουδαίων, που συγκεντρωνόταν από όλα τα μέρη του κόσμου, για να γιορτάσουν το Πάσχα στην Ιερουσαλήμ, όπως ώριζε ο νόμος· «Δεν μπορείτε να προσφέρετε την πασχαλινή θυσία σε οποιαδήποτε από τις πόλεις που σας δίνει ο Κύριος ο Θεός σας· θα την προσφέρετε μόνο στov τόπο που θα διαλέξη ο ίδιος για να λατρεύεται εκεί το όνομά του» (Δευτερ. 16, 5).

«Διψῶ»

 Ὅλα πλέον ἔχουν τελειώσει. Ἡ ἀνθρώπινη μανία κατάφερε νά ἀτενίσει αὐτὸ ποὺ ἡ πωρωμένη της καρδιὰ εἶχε καιρὸ τώρα ποθήσει καὶ ἐπιμελημένα σχεδιάσει: Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς βρίσκεται στὸ Σταυρό! Στὸ Σταυρὸ τοῦ πόνου καὶ τῆς αἰσχύνης. Ἐλάχιστες λέξεις βγῆκαν ἀπὸ τὸ πονεμένο πανάγιο στόμα Του κατὰ τὶς φοβερὲς ὧρες τῆς Σταυρώσεώς Του. Λίγο πρὶν πεῖ τὸ ὁριστικὸ «τετέλεσται» καὶ παραδώσει ἑκούσια τὸ πνεῦμα Του, στρέφεται πρὸς τοὺς ἀνάλγητους σταυρωτές Του καὶ ἐκθέτει μιὰ ἀκόμα πτυχὴ τοῦ θείου Του Πάθους. Αὐτὴ δὲν φαίνεται ὅπως οἱ πληγές. Εἶναι ὡστόσο ἐξίσου βασανιστικὴ καὶ ἐπώδυνη.

   «Διψῶ»! φωνάζει.

   Καὶ εἶναι φυσικὸ νὰ ἔχει σὲ ὑπέρμετρο βαθμὸ αὐτὸ τὸ αἴσθημα τῆς δίψας ὁ Κύριος. Ἔχει περάσει τὴν ὁλονύκτια ταλαιπωρία τῆς ἀνακρίσεως ἀπὸ τὸν Ἄννα στὸν Καϊάφα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὸν Πιλᾶτο.

«Εὐθέως ἀλέκτωρ ἐφώνησε»

Δικαζόταν ὁ Χριστός. Καὶ ὁ Πέτρος ἀκολουθοῦσε ἀπὸ μακριά. Φοβόταν μέσα στὴν ἐχθρικὴ ἀτμόσφαιρα στὴν ὁποία ἐξελίσσονταν τὰ γεγονότα. Ἀλλὰ δὲν μποροῦσε καὶ νὰ ἐγκαταλείψει τὸν Διδάσκαλο. Ὅμως μέσα του ἐκείνη τὴ μοναδικὴ νύκτα ἄρχισε νὰ πέφτει σκοτάδι. Τὸ ἐσωτερικὸ μέτωπο ράγισε, καὶ στὸν πρῶτο πειρασμὸ ὁ ἄλλοτε φλογερὸς καὶ ἀποφασισμένος γιὰ ὅλα μαθητὴς ὑποχώρησε. Μιὰ μικρὴ ὑπηρέτρια τοῦ εἶπε ὅτι καὶ αὐτὸς ἦταν μὲ τὸν Ἰησοῦ τὸν Γαλιλαῖο. Δὲν ξέρω τί λές, ἀπάντησε ὁ Πέτρος. Ἔκανε νὰ ἀπομακρυνθεῖ πρὸς τὴν ἐξώπορτα, ὅπου κάποια ἄλλη εἶπε σ’ αὐτοὺς ποὺ παρευρίσκονταν ὅτι καὶ αὐτὸς ἦταν ἐκεῖ μὲ τὸν Ἰησοῦ τὸν Ναζωραῖο. «Καὶ πάλιν ἠρνήσατο μεθ’ ὅρκου ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον».

Ὁ Ἅγιος Ἀλύπιος καί ἡ μητέρα του

Ο Όσιος Αλύπιος ο Κιονίτης γεννήθηκε στις αρχές 6^ου αι. στην Αδριανούπολη της Παφλαγονίας. Ονομάστηκε Κ ι ο ν ί τ η ς, δηλαδή Στυλίτης,  γιατί έμεινε για διάστημα εξήντα επτά χρόνων πάνω σε ένα κίονα στην έρημο, με προσευχή και σκληρή άσκηση. Η αγία κάρα του βρίσκεται στην αγιορειτική μονή του Κουτλουμουσίου και η μνήμη του τελείται στις 26 Νοεμβρίου.
 Νεαρός ακόμη, ο μέγας Αλύπιος, έχοντας την καρδιά πυρωμένη από την αγάπη στον Θεό, προβληματιζόταν τί να κάνει στην παρούσα ζωή, για να κατορθώσει την ολοκληρωτική και παντοτινή συμβίωσή του με Αυτόν που ποθούσε, την ολοκάθαρη θεωρία Εκείνου με όλο του το νου και τη γνήσια ένωση μαζί Του. Αποφάσισε λοιπόν ν’ απαρνηθεί τα πάντα και να φύγει, φυσικά μακριά από φίλους , συγγενείς, γνωστούς, κι από την ίδια του την μητέρα, διαλέγοντας τον αγαθό δρόμο της ησυχαστικής ζωής. Την απόφαση αυτήν εμπιστεύθηκε μόνο στην μητέρα του.

«Ἄν τό μάτι σου εἶναι κακό, ὅλο τό σῶμα σου θά εἶναι σκοτεινό»

Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου

Πολλά, Πέτρε, θεωροῦνται ὅτι εἶναι καλά ἀλλά δέν εἶναι, γιατί δέν γίνονται μέ καλή διάθεση. αὐτό τό εἶπε καί ὁ Κύριος στό Εὐαγγέλιο: «Ἄν τό μάτι σου εἶναι κακό, ὅλο τό σῶμα σου θά εἶναι σκοτεινό»¹. Ἄν δηλαδή ἡ ἀρχή κάθε πράξης γίνει μέ δολιότητα, ὅλο τό ἔργο στή συνέχεια θά εἶναι διεστραμμένο.

Τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ

Ἀρετή δέν εἶναι ἡ τέλεση πολλῶν καί ποικίλων πράξεων πού γίνονται μέ τό σῶμα, ἀλλά ἡ καρδιά πού εἶναι γεμάτη σοφία καί ἐλπίδα.