Ἡ Χάρη.Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης. Π. Σωφρονίου.53ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Χάρη.Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης.
Π. Σωφρονίου.53ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-01-2016 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι
στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 19-10-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. β΄ 14 - 21

β΄ 14 - 21

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Θ΄ 44 - 50

Θ΄ 44 - 50

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Χειρόγραφο ἀνωνύμου ἡσυχαστοῦ, 1851: Πότε μᾶς ἐπισκέπτεται μυστικά στήν προσευχή ἡ Ἁγία Τριάς, πότε ἡ Παναγία καί πότε οἱ Ἅγιοι;

ΑΠΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ 1851 

ΤΗΣ Ι.Μ. ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ

****
 ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΟΥ 

ΝΗΠΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ, 2001, σελ. 98--103*

Λόγος έβδομος

Περί του πότε επισκέπτεται η Θεία Χάρις εκείνον που προσεύχεται νοερά στον Θεό απ΄ την καρδιά του και ποια είναι τα πνευματικά σημάδια αυτής της επισκέψεως.

Ευλόγησον πάτερ

Όταν λοιπόν αγαπητέ προσεύχεσαι νοερά από το βάθος του εαυτού σου για πολύ, να ξέρεις ότι  κάποια θεία επίσκεψη σε επισκέπτεται αοράτως για αγιασμό της ψυχής σου και για παρηγοριά της καρδιάς σου και για θεία στήριξη όλων των ψυχικών και σωματικών σου αισθήσεων.

Έτσι άλλοτε σε επισκέπτεται η Χάρις της Αγίας Τριάδος και τούτο το καταλαβαίνεις διότι,  όταν στο όνομα της Αγίας Τριάδος λέμε «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» τότε εξίσου:

·     χαίρεται η ψυχή,

·     γλυκαίνεται η διάνοια,

·     αναβλύζει από την καρδιά η κατάνυξη σαν από πηγή

·     και τα μάτια σου χύνουν θερμότατα δάκρυα.

Τότε έχουμε επίσκεψη της Αγίας Τριάδος.

Άλλοτε πάλι σε επισκέπτεται ιλαρά η Χάρη του Θεού και Πατρός. Αυτό το καταλαβαίνεις διότι στο όνομα του Θεού και Πατρός αισθάνεσαι κατάνυξη περισσότερη και γλυκαίνεται το πνεύμα σου περισσότερο απ΄ότι στο όνομα του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Άλλοτε πάλι και μάλιστα τις περισσότερες φορές σε επισκέπτεται ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Τούτο το καταλαβαίνεις, γιατί στο γλυκύτατο όνομά Του και σε όλα τα θεία μυστήρια αισθάνεσαι περισσότερη κατάνυξη και ηδύτητα παρά στο όνομα του Πατρός και του Αγίου Πνεύματος.

Έτσι τότε λέγεται επίσκεψις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Ἀλλοτε πάλι, όταν προσεύχεσαι νοερά από τα βάθη της καρδιάς σου σε επισκέπτεται το Άγιο Πνεύμα και πετά ολόγυρά σου σαν καθαρή περιστερά. Τούτο δε το αντιλαμβάνεσαι, διότι στο όνομα του Αγίου Πνεύματος αισθάνεσαι περισσότερη κατάνυξη και γλυκύτητα παρά στο όνομα του Πατρός και του Υιού.

Έτσι έχουμε τότε  επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος.

[….] Όχι ότι η Αγία Τριάδα δεν είναι ομοούσιος -άπαγε της βλασφημίας- αλλά δεν έχεις κατάνυξη μήτε γλυκαίνεσαι εξίσου κάποιες φορές. Διότι όταν προσεύχεσαι στην Αγία Τριάδα δεν ενατενίζεις εσύ με τους πνευματικούς σου οφθαλμούς εξίσου με την ίδια θερμότητα καρδιάς στη μία ουσία, στη μία φύση, στη μία δύναμη της Αγίας Τριάδος μήτε επικαλείσαι από το βάθος της καρδιάς σου με την ίδια ευλάβεια τα τρία ονόματα της Αγίας Τριάδας, γι΄αυτό δεν κατανύσεσαι το ίδιο.

Πρέπει  λοιπόν όταν προσφέρεις στην Αγία Τριάδα τη δέηση και την προσκύνησή σου να την προσφέρεις με ίση άκρα τιμή και στα τρία ονόματα, με ίση άκρα ευλάβεια και με ίση άκρα θερμότητα καρδιάς, διότι έτσι γλυκαίνεσαι εξίσου. […]

Όταν εσύ ενατενίζεις νοερά με άκρα ευλάβεια στον Πατέρα τότε φωτίζεσαι από τον Πατέρα, γι΄αυτό κατανύσεσαι στο όνομα του Πατρός. Όταν ενατενίζεις με την ίδια ευλάβεια και στον Υιό τότε φωτίζεσαι από τον Υιό γι΄αυτό τότε κατανύσεσαι στο όνομα του Υιού. Το ίδιο ισχύει και με το Άγιο Πνεύμα. Επομένως αν θέλεις να κατανύσεσαι εξίσου και στα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος πρέπει να ευλαβείσαι εξίσου την Αγία Τριάδα, να ευλαβείσαι εξίσου να σέβεσαι εξίσου.

Άλλοτε πάλι, όταν προσεύχεσαι νοερά από την καρδιά σου για πολύ σε επισκέπτεται ιλαρά η Αγία Θεοτόκος. Αυτό δε το καταλαβαίνεις διότι σαν ποτάμι σε πλημμυρίζει η κατάνυξη από τα θεία ονόματα της Παναγίας μας, από τα θεία και άγια της λόγια, από τα θεία της θαύματα.

Τότε έχουμε επίσκεψη της Παναγίας.

Άλλοτε πάλι όταν προσεύχεσαι νοερά από το βάθος του εαυτού σου στον Άγιο, του οποίου τον βίο διαβάζεις και στοχάζεσαι τη χάρη του, χύνεις θερμότατα δάκρυα, διότι σε επισκέπτεται η χάρη του ως συναγωνιστή με εκείνον και ως φίλο του Κυρίου. Τότε, όταν προσεύχεσαι νοερά από το κέντρο του βάθους του εαυτού σου σε επισκέπτονται αοράτως και ιλαρώς όλοι οι άγιοι εκείνοι των οποίων επικαλείσαι τα ονόματα με θερμότητα καρδιάς, γι΄αυτό αγάλλεται η ψυχή σου και αλλοιώνεται η καρδιά σου στη χάρη τους.

Άλλοτε πάλι όταν προσεύχεσαι με τον ίδιο τρόπο σου γίνεται άνωθεν  από τη θεία  Χάρη κάποια μυστική επίσκεψη, Η οποία δεν μπορείς να καταλάβεις από ποιον Άγιο ήταν. Και ότι έγινε κάποια θεία επίσκεψη στην ψυχή σου εκείνη την ημέρα το καταλαβαίνει μόνο η ψυχή σου από κάποια πνευματικά και νοερά σημεία που έγιναν και γίνονται, τα οποία η γλώσσα δεν έχει τη δύναμη να τα ρητορεύσει.

Τότε έχουμε επίσκεψη κάποιου Αγίου.

Όμως, αν ήταν η επίσκεψη του Θεού η των Αγίων ή της Παναγίας δεν μπορείς αμέσως να το καταλάβεις. Αν όμως στοχαστείς τη θεία αυτή επίσκεψη με συντετριμμένη καρδιά, με πεντακάθαρο κι αθόλωτο (διαυγή) νου, με διάνοια σε εγρήγορση κι αν δεηθείς μυστικά, θερμά και ταπεινά εκείνος που σου έκανε τη θεία επίσκεψη θα σου φανερωθεί και θα σου αποκαλυφθεί με κάποια φανερά σημάδια!

Η δε αποκάλυψη της μυστικής επίσκεψης γίνεται με τον εξής τρόπο: Παρακαλώντας εσύ τον αγνοούμενο και αγνώριστο ευεργέτη σου αρχίζεις πρώτα από τον Θεό να τον παρακαλείς και να τον δοξολογείς. Και εάν μεν η επίσκεψη είναι του ίδιου του Θεού, μέσα στη διάνοιά σου φαίνεται το όνομα του Θεού γλυκύ σαν καμιά σταλαγματιά μέλι, η οποία στάζει αρρήτως στην καρδιά με την ίδια γλυκύτητα. Η δε καρδιά στάζει μυστικά στην ψυχή κάποια δάκρυα ουράνια, δάκρυα πνευματικά, δάκρυα ζαχαρωτά. Ομοίως σταλάζουν και οι οφθαλμοί στο πρόσωπο δάκρυα όμοια με αυτά τα μ ε λ ι ρ ρ υ τ ο κ α ρ δ ι ο σ τ ά λ α χ τ α και με τα   ζ α χ α ρ ο ψ υ χ ο σ τ ά λ α χ τ α  και με  τα  γ λ υ κ ο δ ι α ν ο ι ο σ τ ά λ α χ τ α  δάκρυα.

Ως εκ τούτου εκείνη την ώρα ακτινοβολεί το πρόσωπο από τη νοητή ακτίνα της πνευματικής χαράς. «Καρδίας γαρ ευφραινομένης θάλλει πρόσωπον». (Όταν ευφραίνεται η καρδιά ανθίζει το πρόσωπο).

Από αυτά τα σημεία λοιπόν γνωρίζεις ότι η επίσκεψη ήταν της Χάριτος  του Θεού. Διαφορετικά αν δεν γίνεται κάτι τέτοιο στο όνομα του Θεού τότε η επίσκεψις ήταν άλλου Αγίου.

Έτσι παρακαλείς πάλι μυστικά στη διάνοιά σου και θερμά στην καρδιά σου όλους τους αγίους αρχίζοντας από την Παναγία και περνώντας σε όλα τα τάγματα των Αγίων. Παρακαλώντας δε και μελετώντας τα τάγματα των αγίων, αν φθάσει η διάνοιά σου στο τάγμα εκείνου του αγίου που σου έκανε τη μυστική επίσκεψη, αμέσως σου έρχεται μία πνευματική παρηγορία και κάποια φανερά σημάδια, από τα οποία πληροφορείσαι ότι κάπου εκεί κοντά είναι ο φίλος σου άγιος που σε επισκέφτηκε.

Τότε δέεσαι πάλι στον άγιο που τον γνωρίζεις από τον βίο και τα θαύματά του και λέγοντας μόνο το όνομά του γίνεται φανερός από τη ζωηρότερη ενέργεια και από τα σημαντικότερα σημεία της αυτομάτου κατανύξεως και της πνευματικής θερμότητας.

Διότι εκείνη την ημέρα και μόνο να ακούσεις το όνομα του αγίου που σε επισκέφτηκε ή να σκεφτείς τα θαύματά του ή μόνο με την ενθύμησή του κατανύσεσαι πότε στην καρδιά σου, πότε στα μάτια σου και πότε σου έρχεται ζήλος πνευματικός να  μιμηθείς τον άγιο στις πράξεις και τις αρετές.

Αφού όμως περάσει εκείνη η ημέρα φεύγει από σένα εκείνη η χάρη ...".
------------------------------------------------------------------

*Σταχυολόγημα, ελαφρά διασκευασμένο και προσαρμοσμένο στη νεοελληνική
--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more: http://agiopneymatika.blogspot.com/#ixzz4MtEIkWQH

Ὁ Ἱερομάρτυρας Παῦλος Ντε Μπαγιέστερ (+1984) γιά τήν πλάνη τοῦ Παπισμοῦ καί τήν Ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας

Ο Ιερομάρτυρας Παύλος Ντε Μπαγιέστερ (+1984) για την πλάνη του Παπισμού και την Αλήθεια της Ορθοδοξίας

Τα λόγια ενός ορθόδοξου Πολωνού επιστήμονα (στον οποίο οι Ουνίτες, αφού πληροφορήθηκαν την επιρροή και τα πλούτη του, του πρότειναν πάση θυσία να μεταστραφεί στον παπισμό) με έπεισαν για την πίστη της Ορθοδοξίας στις ουσιώδεις αλήθειες του πρώτου χριστιανισμού. Ο φίλος μου τους έλεγε τα εξής:

«Ισχυρίζεσθε ότι οφείλω να αρνηθώ την ορθόδοξη πίστη μου για να γίνω τέλειος χριστιανός. Καλώς! Η ορθόδοξη πίστη μου αποτελείται από τα παρακάτω στοιχεία: Ιησούς Χριστός, Ευαγγέλιο, Σύνοδοι και Άγιοι Πατέρες. Ποιο ή ποια από αυτά στοιχεία πρέπει να αρνηθώ για να γίνω , όπως λέτε, “τέλειος χριστιανός” »;

Και όταν αλλάζοντας την πολιτική τους του πρότειναν να μην αρνηθεί κανένα από αυτά, αλλά τουλάχιστον να αναγνωρίσει τον Πάπα ως αλάθητο αρχηγό της Εκκλησίας, αποκρίθηκε απλά:

Προσευχόταν μετέωρη καί ἔλαμψε τό πρόσωπό της!

Προσευχόταν μετέωρη

Ο γέρο-Ιωσήφ ο Βατοπεδινός διηγήθηκε ότι συνάντησε μία γριούλα στα Γιάννενα που του είπε το έξης: «Προσεύχομαι στον Θεό. Και να θέλω δεν μπορώ να Τον ξεχάσω. Αλλά συμβαίνει και ένα άλλο με μένα. Όταν προσεύχωμαι, σηκώνομαι στον αέρα και στέκομαι ένα μέτρο ψηλά. Θέλω να κατεβώ αλλά δεν μπορώ. Για να κατέβω πρέπει να σταματήσω την προσευχή».

Άλλη ζώσα γερόντισσα προσεύχεται συνεχώς και διακονεί αρρώστους. Κάποτε υψώθηκε από το έδαφος ενώ προσευχόταν. Τρόμαξε, σταμάτησε την προσευχή της και μετά αμέσως προσγειώθηκε.

 

Έλαμψε το πρόσωπο της

Παραμονή Θεοφανείων του 2000. Πρωτάγιαση (αγιασμός της παραμονής των Θεοφανείων). Στο Πήλιουρι, ένα χωριό της Χειμάρρας της Βορείου Ηπείρου, ο ιερέας κατεβαίνει από το αυτοκίνητο που τους μετέφερε ως εκεί και ετοιμάζεται ν” αγιάση τα σπίτια.

Μία ώρα και ένα τέταρτο έκαναν με το αυτοκίνητο για να φτάσουν. Το χωριό είναι κρυμμένο πάνω στα όμορφα ιστορικά Χειμαρριώτικα βουνά. Ο δρόμος τραχύς, επικίνδυνος. Το αυτοκίνητο αγκομαχούσε να ξεκολλήση από τις λάσπες, που δημιούργησε η βροχή τις προηγούμενες ημέρες. Είναι νέος Ιερεύς, μόλις πριν από δυό μήνες χειροτονημένος Πρεσβύτερος. Είχε έρθει από την Ελλάδα μαζί με τρεις φοιτητές για να βοηθούν στο αναλόγιο και για την μεταφορά των αναγκαίων για τις ιεροπραξίες στα χωριά της περιοχής και όπου άλλου θα χρειαζόταν.

Η πρώτη τους επίσκεψη ήταν ο ι. Ναός στην είσοδο του χωριού. Το άθεο καθεστώς τον έκαμε «σπίτι του λαού», έπειτα αποθήκη. Θλιβερό το θέαμα! Χορταριασμένα τα σκαλοπάτια, αμπαρωμένη η πόρτα. Κανένα σημάδι ζωής. Αφημένη, λες, στην φθορά του χρόνου για να καταστρέψη ότι άφησαν πίσω τους οι άθεοι.

Τα παιδιά έτρεξαν να χτυπήσουν τις πόρτες του χωριού, για να αναγγείλουν την άφιξη του ιερέα. Σε λίγο έγινε συναγερμός. Η μία νοικοκυρά με την άλλη μάθαιναν τα σπουδαία νέα. «Πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια ήρθε παπάς να μας αγιάση», έλεγαν με δάκρυα στα μάτια. Άλλες έριξαν στρωσίδια στις εισόδους. Άλλες έκοψαν τα καλύτερα άνθη από τον κήπο τους για την υποδοχή. Όλοι περίμεναν στην εξώπορτα. Τα σκυλιά στις ολοκάθαρες αυλές συμμετείχαν στην χαρά. Το γαύγισμα τους χαρούμενο, διαφορετικό.

«Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε…», αντηχούσε σ” όλο το χωριό. Τα ράσα του παπά γέμισαν λάσπες, βάρυναν. Τα υποδήματα των φοιτητών και αυτά σκεπάστηκαν από την λάσπη. Και όμως όλοι χαίρονταν.

Πέρασαν τρισήμισι ώρες μέχρι να αγιάσουν όλα τα σπίτια. Έμεινε ένα σπίτι στην άκρη του χωριού, μακρυά λίγο. Κάποιοι είπαν ότι θα πάμε εμείς να τους δώσουμε τον αγιασμό γιατί είστε κουρασμένοι. Δεν έπρεπε να γίνη όμως έτσι. Δυο γυναίκες, μία γερόντισσα και η κόρη της περίμεναν τον ιερέα. Φίλησαν με λαχτάρα τον Σταυρό. Οδήγησαν τον ιερέα και την συνοδεία του σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού. Σε ένα από αυτά μία νέα ήταν κατάκοιτη στο κρεβάτι.

«Πάτερ, η εγγονή μου», φωνάζει σπαρακτικά η γερόντισσα. «Είναι 18 ετών. Πολύ καλή κοπέλα. Περνάει μία δοκιμασία αλλά είναι μεγάλος ο Θεός». Η μητέρα της δίπλα κλαίει βουβά. Θέλουν και οι δυο γυναίκες να πουν κάτι στον ιερέα αλλά διστάζουν:

-Θα θέλαμε, πάτερ, να σας ζητήσουμε κάτι. Η κοπέλλα που αγιάσατε μέσα στο δωμάτιο είναι ανάπηρη, τετραπληγική. Πριν από τρία χρόνια βαπτίστηκε. Από τότε νηστεύει αυστηρά και δεν έχει φάει κρέας. Τετάρτη και Παρασκευή ούτε λάδι. Προσεύχεται και περιμένει μήπως έρθη κάποιος ιερέας να την κοινωνήση. Λέγαμε λοιπόν μήπως η αγιότης σου θα μπορούσε.

-Αύριο, είπε ο ιερέας είναι Θεοφάνεια. Μεγάλη ημέρα. Κάτω στην Χειμάρρα θα είναι πολύς ο κόσμος. Θα κοινωνήσουν και στην συνέχεια θα ρίξουμε τον Τίμιο Σταυρό στην θάλασσα. Καταλαβαίνετε ότι θα αργήσουμε πολύ.

-Δεν πειράζει, πάτερ. Θα περιμένουμε όσο χρειαστεί. Όταν το μάθη η κοπέλα μας, δεν πρόκειται από σήμερα ούτε νερό να πιή. Αυτό το λαχταράει. Λοιπόν τι λέτε;

Την άλλη μέρα, αργά το μεσημέρι, το ίδιο αυτοκίνητο με τους ίδιους ανθρώπους κατευθύνεται στο χωριό. Κανείς δεν μιλά. Φτάνουν. Περπατούν αρκετή ώρα μέχρι το σπίτι. Μπροστά προπορεύεται κάποιος με ένα κερί αναμμένο. Στο πλατύσκαλο του σπιτιού οι δυο γυναίκες κλαίνε από χαρά κάνοντας βαθιές μετάνοιες για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους. Βουβές, αμίλητες κάνουν τον σταυρό τους με σεβασμό και οδηγούν με προσοχή τον ιερέα στο δωμάτιο της κόρης.

«Μεταλαμβάνει η δούλη του Θεού Ελευθερία το Σώμα και το Αίμα του…». Όμως, πριν μεταδώση τα άχραντα μυστήρια ο λειτουργός του Θεού σταματά. Κάτι συμβαίνει. Ανοιγοκλείνει τα βλέφαρα του. Σαν κάτι να τα ενοχλή. Αφού άφησε την άγια λαβίδα στο άγιο Ποτήριο, έτριψε τα μάτια του που θαμπώνονταν εκείνη την στιγμή, διερωτώμενος καθ” εαυτόν με απορία δια το τι συμβαίνει.

Τα μάτια της Ελευθερίας προσηλωμένα στο Άγιο Ποτήριο λάμπουν. Φεγγοβολούν τόσο πολύ, ώστε κατάπληκτος ο ιερέας να μην μπορή πλέον να διακρίνη το πρόσωπο της. Ένα φως υπέρλαμπρο με συνεχώς αυξανόμενη ένταση απλωνόταν σιγά-σιγά σε όλο το δωμάτιο. Αισθανόταν ότι τον ακουμπάει. Το χέρι του που ήταν κοντά αισθάνθηκε την θαλπωρή του. Τρόμαξε. Το φως εκείνο δεν είχε το χρώμα της φλόγας λαμπάδας αλλά ήταν λευκό, δυνατό, απαλό, όχι εκτυφλωτικό. Ήταν τόσο δυνατό που ο ιερέας δεν έβλεπε το πρόσωπο και το στόμα της.

Σαστισμένος και με μεγάλη προσπάθεια για να μην τρέμη το χέρι του, έχοντας στην μνήμη του το πρόσωπο της κοπέλλας, μεταδίδει την Θεία Κοινωνία. Κατάλαβε ότι κοινώνησε, όταν αισθάνθηκε ότι η άγια λαβίδα άγγιξε στα δόντια της μεταλαβούσης. «Ευχαριστώ πολύ, πάτερ», άκουσε στο βάθος του μυαλού του την φωνή της νεαρής κοπέλλας.

Είχε σκοπό να καταλύση το Άγιο Ποτήριο στο δωμάτιο με το εικονοστάσι της οικογενείας. Αδύνατον. Σιωπηλά χαιρετά τις σπιτονοικοκυρές κάνοντας ένα νεύμα στους φοιτητές που τον βοηθούσαν, ότι πρέπει να φύγουν. Εκείνες παρακαλούν για να τους φιλοξενήσουν. Ο ιερέας όμως δεν ακούει.

Κρατά σφιχτά στο δεξί του χέρι το Άγιο Ποτήριο και κατευθύνεται γοργά στο βάθος του μικρού δάσους που βρίσκεται πέρα από το σπίτι. Το ρίγος διαπερνά το σώμα του. Αναλογίζεται τι ήταν αυτό που του συνέβη; Καταλύει βιαστικά.

«Πάτερ, είστε καλά;» ρωτούν τα παιδιά. «Ναι, βέβαια, πάμε τώρα γιατί αργήσαμε…».

Από το βιβλίο «Ασκητές μέσα στον κόσμο», τόμος Α”,

και την ενότητα: «Θαυμαστά και διδακτικά περιστατικά».

Κεντρική διάθεση βιβλίου: Ιερόν Ησυχαστήριον «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής, 2008.

 http://inpantanassis.blogspot.co.at/

http://epanosifi.blogspot.gr/2016/10/blog-post_86.html

Πρωτοπρ.Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος : Οἱ οἰκουμενιστικές κακοδοξίες τοῦ Πανιερωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Τελμησσοῦ κ. Ἰώβ ἐμπόδιο γιά τόν εἰλικρινή διάλογο μέ τούς Παπικούς

Ἐν Πειραιεῖ 11-10-2016

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΑΡΧΙΕΠ. ΤΕΛΜΗΣΣΟΥ κ. ΙΩΒ GETCHA ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

 πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως

Λίαν προσφάτως πληροφορηθήκαμε τήν τοποθέτηση-ἐπιβολή τοῦ Πανιερωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Τελμησσοῦ κ. Ἰώβ Getcha στήν θέση τοῦ παραιτηθέντος Σεβ. Μητρ. Γέροντος Περγάμου κ. Ἰωάννου Ζηζιούλα, ὡς συμπροέδρου, ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων, τῆς Διεθνοῦς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς Θεολογικοῦ Διαλόγου μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο.

Ὁ κ. Βαρθολομαῖος, λειτουργώντας ὡς Πάπας τῆς Ἀνατολῆς, ἐπέβαλε τόν συγκεκριμένο ἄνθρωπο στήν συγκεκριμένη θέση, καταπατώντας κάθε ἔννοια Συνοδικότητος, ὅπως ἐπίσης καί τόν Κανονισμό τῆς Ἐπιτροπῆς, ὁ ὁποῖος υἱοθετήθηκε τό 1980, σύμφωνα μέ τόν ὁποῖο κάθε πλευρά ἐκλέγει συμπρόεδρο ἀπό τά μέλη της. Ἀπέστειλε ἐκ τῶν προτέρων ἐπιστολές, μέ τίς ὁποῖες ἀνακοίνωσε τόν διορισμό τοῦ Πανιερ. Ἀρχιεπ. Τελμησσοῦ κ. Ἰώβ, μέλος τῆς ἀντιπροσωπείας του Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, σέ ἀντικατάσταση τοῦ Σεβ. Μητρ. Γέροντος Περγάμου κ. Ἰωάννου. Ὅμως, ἡ πρόταση ἐκλογῆς τοῦ Πανιερ. Ἀρχιεπ. Ἰώβ ὡς συμπροέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς δέν ἔτυχε τῆς ὑποστηρίξεως τῆς πλειοψηφίας τῶν Ὀρθοδόξων μελῶν της.

Ὁ στάρετς Στέργιος γιά τούς κεκοιμημένους

 

Παράλληλα, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο πατήρ Σέργιος ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα προκείμενου να βοηθήσει το ποίμνιο που ο Θεός του εμπιστεύθηκε. Διέσχιζε ασταμάτητα το Παρίσι και τα προάστια με σκοπό να επισκεφθεί αρρώστους και ηλικιωμένους, να βοηθήσει απόκληρους, να παρηγορήσει θλιμμένους, να προπέμψει ετοιμοθάνατους.
Ανταποκρινόταν πάντοτε σε εκείνους που, σε οποιαδήποτε περίσταση, επιζητούσαν την παρουσία του, ας συμβουλές του και την προσευχή του. Έκανε τα πάντα για όλους και ήταν εξ ολοκλήρου διαθέσιμος, αφιερώνοντας στους άλλους τον χρόνο του χωρίς ποτέ να τον υπολογίζει. Έμενε στο σπίτι του μόνο όταν έπρεπε να απαντήσει στα πολυάριθμα γράμματα που του έστελναν ή για να συνομιλήσει στο τηλέφωνο επί ώρες με όλους εκείνους που, απ' τη Γαλλία και το εξωτερικό, ζητούσαν τη βοήθεια του.

Πῶς δημιουργήθηκαν οἱ διαφορετικές γλῶσσες;

Η ιστορία της Βαβέλ είναι και πραγματική αλλά και μεταφορική-συμβολική. Ο εγωισμός των ανθρώπων εκείνων έναντι του Θεού προξένησε και τη μεταξύ τους αντιπαράθεση. Όποιος δε σέβεται το Θεό και δε ζει με την αίσθηση ότι βρίσκεται κάτω από την Πρόνοιά Του, αυτός βλέπει και το συνάνθρωπό του ως αντίπαλο και εχθρό.

Χωρίς Θεό πατέρα δεν υπάρχει και αδελφός συνάνθρωπος. Η άρνηση του Θεού είχε ως συνέπεια το μεταξύ των ανθρώπων μίσος, το οποίο τους απομόνωσε και τους αποξένωσε μεταξύ τους.

Ὅλους νά τούς βλέπεις ἁγίους

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Όταν διαβάζεις, να προσέχεις να μη σου φεύγει ούτε μια λέξη.

Να έχεις επιθυμία για τις ακολουθίες. Εκεί επαναλαμβάνονται τα ίδια ψαλτικά κι όμως μας αρέσει να τ’ ακούμε. Μας φαίνονται πάντα καινούργια.

Να μην κατακρίνεις. Όλους να τους βλέπεις αγίους.

Όταν ο άλλος φωνάζει, παραφέρεται, τότε εσύ να μη μιλάς. Όταν κάποιος είναι του Αντιθέτου, θυμώνει, λέει το κακό, συκοφαντεί. Ο χριστιανός δεν κάνει έτσι. Ζει εν αυτώ Χριστός. Ο μάρτυρας όταν τον βασανίζουν μειδιά. Μπορώ να πω πως με ηδονή δέχεται τα μαρτύρια. Ο πόνος μετατρέπεται σε ηδονή. Όταν μπούμε στον Χριστό, ζούμε τις καταστάσει αυτές. Ζούμε την χαρά, την αναφαίρετη χαρά.

Νέα ἁγιογραφία τό Ἅγιον Ὄρος

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/10/blog-post_61.html

Άγιος Λουκάς ο ευαγγελιστής, διδάγματα απο τον βίο του_mp3

Π. Σάββας 2016-10-17_Άγιος Λουκάς ο ευαγγελιστής, διδάγματα απο τον βίο του_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-10-2016 (Κήρυγμα στό πανηγυρίζοντα ναό τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ, παρεκκλήσιο τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)