A true story in Psara:

 

A true story in Psara:

In one part of the island, called Fidolakos (Snake Ditch), there is a monastery dedicated to Saint Matrona. In the past, that ditch had many snakes. Once, during the Divine Liturgy, a small snake fell inside the Holy Cup from the dome of the Holy Altar immediately after the Holy Conversion. The priest was scared and freaked out. What could he do? He could not throw it away, for it had been poured into the Holy Communion, and during the Consumption of the Holy Gifts, he was forced to eat it.

112. Προθυμία στήν προσευχή Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Ι΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

112. Προθυμία στήν προσευχή Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Ι΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 6-2-2019, ζωντανή μετάδοση, Άγιον Όρος, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Πρός Τιμόθεον Β΄2,1-10 [ἁγίου Χαραλάμπους] , Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Πρός Τιμόθεον Β΄2,1-10 [ἁγίου Χαραλάμπους]

         

           Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή

         από την Β΄«Προς Τιμόθεον» επιστολή του αποστόλου Παύλου,

                          κεφάλαιο 6,εδάφια 1-10.

[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]        

         

  «Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἃ ἤκουσας παρ' ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι(:Εσύ λοιπόν παιδί μου, αντίθετα με αυτούς που με απαρνήθηκαν, να ενδυναμώνεσαι με τη χάρη που μας δίνει ο Ιησούς Χριστός, όταν είμαστε ενωμένοι μαζί Του. Και όσα άκουσες από μένα μπροστά σε πολλούς μάρτυρες, αυτά να τα εμπιστευθείς ως πολύτιμο θησαυρό σε ανθρώπους πιστούς, που δε θα τα νοθεύουν ούτε θα τα προδίδουν, αλλά θα είναι ικανοί να τα διδάξουν και σε άλλους).σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:Εσύ λοιπόν κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού).οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ(:Όταν κάποιος υπηρετεί ως στρατιώτης, δεν μπλέκεται στις υποθέσεις και τις φροντίδες της καθημερινής ζωής, για να είναι αρεστός σε εκείνον που τον στρατολόγησε).ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ(: Και αν κανείς παίρνει μέρος σε αθλητικούς αγώνες, δε στεφανώνεται με το στεφάνι της νίκης, εάν δεν αγωνιστεί σύμφωνα με τους αθλητικούς κανόνες).τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν(: Ο γεωργός που κοπιάζει για να καλλιεργήσει το χωράφι του πρέπει πρώτος να απολαμβάνει τους καρπούς που θα συνάξει. Έτσι και εσύ· από το πνευματικό χωράφι που καλλιεργείς, καρποφόρως πρέπει να απολαμβάνεις πρώτος την παρηγοριά, την τιμή και τη συντήρησή σου). νόει ἃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι(: Προσπάθησε να καταλάβεις την αλληγορική σημασία αυτών που σου λέω. Και θα την κατανοήσεις· σου εύχομαι να σου δώσει ο Κύριος σύνεση, για να τα διακρίνεις όλα)»[Προς Τιμ. Β΄2, 1-7].

   Δίνει πολύ θάρρος στον μαθητή που βρίσκεται στη θάλασσα το να βρεθεί ο δάσκαλος σε ναυάγιο και να διασωθεί, γιατί δε θα θεωρήσει πλέον ότι οι κακοκαιρίες συνέβησαν από δική του αμάθεια, αλλά από τη φύση των πραγμάτων· αυτό δεν συντελεί λίγο στην παρηγοριά της ψυχής. Επίσης στους πολέμους γίνεται αιτία παρορμήσεως στον ταξιάρχη το να βλέπει τον στρατηγό που πληγώθηκε και ανέκτησε και πάλι την υγεία του.

Ἡ νόμιμη ἡδονή στόν γάμο καί ἡ παιδοποιΐα

Ἡ νόμιμη ἡδονή στόν γάμο καί ἡ παιδοποιΐα

Σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη θεώρηση ἡ νόμιμη ἡδονή στόν γάμο δέν αὐτονομεῖται, ἀλλά συνδέεται πάντα μέ τήν παιδοποιΐα. Γι’ αὐτό καί εἶναι ἐπιβεβλημένη ἡ ἐγκράτεια μέσα στόν γάμο, ὅταν δέν ὑπάρχει πρόθεση γιά τεκνοποιΐα ἤ ὅταν εἶναι ἡμέρα ἤ περίοδος νηστείας. Ἐπίσης, μετά ἀπό συμφωνία ἀμφοτέρων καί εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ, ἀσκεῖται ἐγκράτεια, γιά πνευματικούς λόγους καί πέραν τῶν ἡμερῶν καί περιόδων πού καθορίζει ἡ Ἐκκλησία. Ὅπως δίδασκε καί ὁ Ἅγιος Πορφύριος[1], ἡ ἀποφυγή τῆς τεκνογονίας, ὅσο ὑπάρχουν συζυγικές σχέσεις, εἶναι μέγιστο ἁμάρτημα[2].

Ὁ ἰδανικός καί σύμφωνος μέ τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας στόχος, πρός τόν ὁποῖον ὀφείλουν νά κατευθύνονται οἱ πιστοί, καθώς καί τά ἀνδρόγυνα, εἶναι ἡ ὑπερνίκηση τοῦ σαρκικοῦ φρονήματος καί ὄχι ἡ ὑποδούλωση σ’ αὐτό. Ὅπως ἀπό τούς ἀγάμους (σ' αὐτούς περιλαμβάνονται καί οἱ μνηστευμένοι) ἀπαιτεῖται ἡ καθολική ἁγνότητα, ἔτσι καί ἀπό τούς ἐγγάμους ἀπαιτεῖται ὁ ἀπόλυτος σεβασμός τῆς συνδέσεως τῶν σαρκικῶν σχέσεων μέ τήν τεκνογονία[3]. «Κακία», διδάσκει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, «εἶναι ἡ ἐσφαλμένη κρίση τῶν νοημάτων, ἡ ὁποία ἔχει σάν ἐπακόλουθο τήν κακή χρησιμοποίηση τῶν πραγμάτων.

Ἔσπευδε πνευματικά τῷ τρόπω χωρίς μετακίνησιν. Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ Π ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ.

Ο Νίκος Πλουμιστάκης ήταν πνευματικό παιδί του Γέροντα. Άν και τον έπισκεπτόταν τακτικά στον Προφήτη Ηλία και συζητούσαν πολλά ψυχωφελή θέματα είχε τήν ιδέα ότι ο Γέροντας ήταν χαμηλού πνευματικού βεληνεκούς. Και τούτο γιατί ο πατήρ Εύμένιος ουδέποτε κόμπαζε γιά προσωπικές πνευματικές  αναβάσεις, αλλά επαναλάμβανε μυστικά το τού Παύλου: «Ό είμί τού Θεού είμί» (Α' Κορ. ιε' 10).

Μιαν ήμερα κατά τήν επίσκεψή του εκεί βλέπει τον Γέροντα να συνομιλεί με κάποιον πιστό χριστιανό, απόδημο στήν Αμερική, τον Νίκο Καβαλιεράτο. Ό Γέροντας Εύμένιος, με τήν ευγένεια πού τον διέκρινε,  τον σύστησε και στο τέλος της συναντήσεως τον παρακάλεσε νά τον μεταφέρει με το αυτοκίνητο του στο Ρέθυμνο λέγοντας:

-Πρέπει να γίνετε φίλοι και να συζητάτε πνευματικά θέματα!

Στο αυτοκίνητο κατά τήν μεταφορά ο οδηγός άκουσε τον απόδημο μας στήν Αμερική να τού λέει ότι ήλθε να επισκεφτεί τον Γέροντα στήν Κρήτη, γιατί τού ήταν πολύ υποχρεωμένος. Κάθε φορά πού είχε πρόβλημα εκείνος βρισκόταν κοντά του στήν Αμερική και τον ενίσχυε στα προβλήματα και τις δυσκολίες του.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 4-2-2019 ἕως 6-2-2019.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί

Εἴθε ὁ ἐνανθρωπήσας δι' ἡμᾶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει μετάνοια, κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ἀληθινά ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή.

Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.

Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 

http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 4-2-2019 ἕως 6-2-2019.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2019 (477)

• ▼  Φεβρουαρίου (87)
  • ▼  06 Φεβ (13)
    • 60. Ὁ τρόπος τῆς νοερᾶς προσευχῆς, Βίος καί λόγοι ...
    • 59. Ἡ νοερά προσευχή μέ τήν Θεία Χάρη, Βίος καί λό...
    • How to stop the advance of the evil - St. Maximus ...
    • Ὅλοι ἔχουμε κάποιο τάλαντο, Ἐπ. Νικηφόρου Θεοτόκη,...
    • Γερο-Γαβριήλ Ἱερό Κελί Ὁσίου Χριστοδούλου τοῦ ἐν Π...
    • Ἅγιος Πορφύριος: Ἡ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας εἶναι ἡ...
    • "Ὅταν λέγω τό «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρός......
    • Ἐπιστολές τοῦ π. Δαμασκηνοῦ ἀπό τό Ἱερόν Κελλίον τ...
    • Γίνε θεός χωρίς τόν Θεό.Διόδωρος Ράμμος
    • Λάμπρος Σκόντζος, Τρεῖς Ἱεράρχες: Οἱ μεγάλοι τῆς ἐ...
    • Ἕνας γενναῖος δάσκαλος καί οἱ δύο μοναδικοί μαθητέ...
    • ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Περιφορά ὁσίου Ἰωάννη Ρώσου, Νέ...
    • 6 Φεβρουαρίου. Φωτίου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ μεγά...

Τὰ Ἡλιοστάσια: Ἡ παγανιστικὴ καὶ ἀποκρυφιστικὴ χρήση τους

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου Ἐπίκουρου Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

Περιοδικὸ «Διάλογος», τεῦχος 76, Ἀπρίλιος - Ἰούνιος 2013, (σελ. 7).

Τά ἡλιοστάσια (22 Δεκεμβρίου, 21 Ἰουνίου) εἶναι ἕνα φυσικό ἀστρονομικό φαινόμενο, πού ἔχει σχέση μέ τήν καθημερινή ἀλλαγή - μετατόπιση τῆς θέσεως τοῦ ἡλίου στό οὐράνιο στερέωμα, κατά τή διάρκεια τοῦ ἔτους. Ὡς ἀστρονομικό φαινόμενο, λέγουν οἱ εἰδικοί, τό θερινό ἀπό τό χειμερινό ἡλιοστάσιο εἶναι ἐκ διαμέτρου ἀντίθετα μεταξύ τους ὡς πρός τήν τροπή τοῦ ἡλίου.

Οἱ δύο αὐτές ἡμέρες τό χρόνο στόν ἀρχαῖο παγανιστικό κόσμο ἦταν συνδεδεμένες καί μέ τό φαινόμενο τῆς Ἡλιολατρίας, τή λατρεία δηλαδή τοῦ ἡλίου ὡς θεοῦ.

Τό φυσικό αὐτό φαινόμενο υἱοθετήθηκε ἀπό τό μεσαιωνικό καί νεότερο ἀποκρυφιστικό χῶρο καί στά πλαίσια μιᾶς ἐσωτεριστικῆς νοηματοδότησής του, συνδέθηκε μέ μύθους καί...

σύμβολα. Σέ πολλές νεότερες παγανιστικές καί ἀποκρυφιστικές κινήσεις οἱ συγκεκριμένες ἡμερομηνίες, ἔχουν ξεχωριστή σημασία καί εἶναι ἡμέρες εἰδικῶν λατρευτικῶν καί τελετουργικῶν ἐκδηλώσεων.

Ἐπιπλέον, σέ ὁρισμένες περιπτώσεις ἐπιχειρήθηκε ἡ παγανιστική καί ἀποκρυφιστική τελετουργική νοηματοδότησή τους, νά συσχετισθεῖ μέ τό χριστιανικό ἑορτολόγιο. Ἐπιχείρησαν κατά τρόπο ἀπολύτως αὐθαίρετο καί ἀνιστόρητο νά παρουσιάσουν καί νά συσχετίσουν θεμελιώδεις βασικές ἑορτές τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου ὡς ἀντιγραφή καί υἱοθέτηση παγανιστικῶν δρωμένων πού ἀντικαταστάθηκαν μέ μιά χριστιανική ἐκδοχή τους.

Πνευματικό ἡμερολόγιο πιστῆς καί ταπεινῆς ψυχῆς τῶν ἡμερῶν μας, μέ θαυμαστές ἐμπειρίες γύρω ἀπό τήν νοερά προσευχή τοῦ Ἰησοῦ. 1971. ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

«Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε" τούτο γαρ θέλημα  Θεού εν Χριστώ Ιησού εις υμάς» (Α' Θεσ. 5,17-18).

Τα όσα αγαπητέ αναγνώστη ή αναγνώστρια θα διαβάσεις ή καλύτερα θα μελετήσεις είναι καρποί βιωματικής κατά Θεόν εργασίας πιστής και απλής ψυχής, καθοδηγούμενης από έμπειρο πνευματικό οδηγό. Καίτοι είχε πολλές δυσκολίες, εργασίας, οικογενείας, πτωχείας και εχθρικό κομμουνιστικό περιβάλλον (έζησε στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας), εν τούτοις την φώτισε, σόφισε και χαρίτωσε η χάρις του Αγίου Πνεύματος και απέβη σκεύος εκλεκτόν και όργανον εύχρηστον προς σωτηρίαν ψυχών. Όντως μεγάλα τα της πίστεως, υπακοής και αγάπης κατορθώματα. Τα αδύνατα από τους ανθρώπους είναι δυνατά από τον Θεόν.

Μεταφέρουμε ολίγα μόνον από το πνευματικό της ημερολόγιο του έτους 1971 προς στηριγμό όλων μας, Θεού δε βοηθούντος θα κυκλοφορήσουν προσεχώς τα χαριτωμένα πρόχειρα αυτά σημειώματα της ευλογημένης αυτής ψυχής και στα Ελληνικά από τις εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη». Εύχεσθε.

Πριν από τα σημειώματα του πνευματικού ημερολογίου παραθέτουμε μέρος από ερωταποκρίσεις στις οποίες άπαντά η ηλικιωμένη εργάτρια της νοεράς προσευχής, δανεισμένα από την έκδοση του βιβλίου της στα Ρουμανικά.

«Ή είσοδος του νου στην καρδιά μπορεί να δυσκολευτεί ή ακόμη και να εμποδιστεί εντελώς για ένα χρονικό διάστημα οπό τον Θεό εξαιτίας κάποιων συναισθημάτων, λογισμών, λόγων ή πράξεων του προσευχόμενου αγωνιστή;»

- Οποιαδήποτε αμαρτία, τροφοδοσία κάποιου πάθους, όσο ασήμαντα και αν μας φαίνονται, απομακρύνουν τον άνθρωπο και τότε η καρδιά παγώνει, αισθανόμαστε εσωτερικά γυμνοί, παραλλημένοι. Πρέπει να προφυλασόμεθα από κάθε λογισμό, αίσθηση, λόγο ή πράξη που μπορεί να βαρύνει τη συνείδηση μας. Κάθε αγωνιστής της προσευχής θα αισθανθεί στην προσωπική του εμπειρία πως για κάποια αμαρτία, όσο μικρή και αν είναι αυτή, χάνει την ειρήνη και τη χαρά και σκορπίζεται η ζεστασιά της καρδίας.

Οι πιο σημαντικές αιτίες που οδηγούν στο πάγωμα της καρδίας και στην απώλεια της νοεράς προσευχής με το νου προσηλωμένο στην καρδιά είναι:

Οι λογισμοί, οι λόγοι και τα έργα του εγωισμού και της ματαιοδοξίας καθώς και τα τέκνα αυτών, από τα οποία, η υπεροψία, η υπερηφάνεια, η αυταρέσκεια και η εμπιστοσύνη στους κόπους μας, είναι τα χειρότερα.

Οι αμαρτίες πού αφορούν την αγάπη στον πλησίον, όπως είναι οι λογισμοί κρίσης, κατάκρισης, μίσους, θυμού και η ενθύμηση κάποιου κακού που μας έγινε, έπειτα οποιοσδήποτε λόγος πικρός για τα έργα στη ζωή του πλησίον μας, ακόμη και αν είναι αληθινές πράξεις ανελεημοσύνης, μίσους και άλλα.

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Δημογραφικό: Ἐθνική αὐτοκτονία

Δημογραφικό: Ἐθνική αὐτοκτονία

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος 

Ὁ μακεδόνας φιλόσοφος Ἀριστοτέλης, ὅταν ρωτήθηκε γιατί ἡ ἰσχυρή Σπάρ­τη, πού πρώτη ἀπό ὅλες τίς ἑλληνικές πολιτεῖες εἶχε συμβάλει στήν ἀπόκρουση τῶν Περσῶν, δέν κατόρθωσε γύρω στό 370 π.Χ. νά ἀντισταθεῖ στούς Θηβαίους, ἀπέδωσε τήν ἀποδυνάμωσή της στήν ὀλιγανθρωπία, τήν ὁποία τῆς εἶχε δημιουργήσει τό πολιτικό σύστημα, συμπεραί­νον­τας: «Οὗτός ἐστιν πόλεως ὅρος ἄριστος, ἡ μεγάλη τοῦ πλήθους ὑπερβολή».

Δύο αἰῶνες ἀργότερα, ἡ βασική αἰ­τία μετατροπῆς ὁλόκληρης τῆς Ἀρχαίας Ἑλ­λάδας σέ ρωμαϊκή ἐπαρχία ἦταν ἡ ἴ­δια, σύμφωνα μέ τή μαρτυρία πού κατα­θέ­τει τό 165 π.Χ. ὁ ἱστορικός Πολύβιος ὁ Μεγα­­­λοπολίτης: «Ἔφθασε ὁ καιρός σήμερα στήν Ἑλλάδα νά ὑπάρχει ἀρνησιπαιδία καί ὀλιγανθρωπία, ἐξαιτίας τῆς ὁποίας οἱ πόλεις ἐρημώθηκαν καί σημειώθηκε πλήρης ἔλλειψη παραγωγῆς, ἄν καί δέν συνέ­βη­σαν πόλεμοι ἤ ἐπιδημίες... Ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι ἐκτράπηκαν στόν ἐγωισμό καί τή φιλοχρηματία, ἀκόμη καί στήν τεμπελιά, ἔτσι ὥστε νά μή θέλουν νά παντρευτοῦν οὔτε νά κάνουν παιδιά οὔτε νά τά ἀνατρέφουν, ἀλλά νά ἀποκτοῦν τό πολύ ἕνα ἤ δύο, ὥστε νά τούς ἀφήνουν πλούσια κληρονομιά καί νά μήν ξοδεύουν γιά τήν ἀνατροφή τους. Γι᾽ αὐτό τόν λόγο τό κα­κό μεγαλώνει». 

Αἰῶνες μετά, στίς ὕστατες ἡμέρες τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ Κωνσταντῖ­νος Παλαιολόγος ἔδωσε ἐντολή στόν ὑπασπιστή του καί μετέπειτα ἱστορικό Γεώργιο Φραν­τζῆ νά ἀπογράψει τόν πλη­θυσμό τῆς Βασιλεύουσας πού μποροῦσε νά κρατήσει ὅπλο. Ὁ Φραντζῆς ἀνακοίνωσε τόν ἀριθ­μό: 4.973 μάχιμοι. Σέ λίγο τά ἀμύθητα πλούτη, τά ὁποῖα ἐπί αἰῶνες οἱ ἄρχοντες τῆς Ρωμανίας εἶχαν σωρεύσει, περνοῦσαν στά χέρια τῶν κατακτητῶν.

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, Μέγας Φώτιος: Τό ἔργο, οἱ ἀγῶνες του καί ἡ 8η Οἰκουμενική Σύνοδος

Μέγας Φώτιος: Τὸ ἔργο, οἱ ἀγῶνες του καὶ ἡ 8η Οἰκουμενικὴ Σύνοδος

Ἡ ΠΕΘ διαμαρτύρεται γιά τήν μετάλλαξη τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας

Ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων προς τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, κ. Κ. Γαβρόγλου. 

Η ΠΕΘ διαμαρτύρεται για την μετάλλαξη

του εορτασμού των  Τριών Ιεραρχών από το Υπουργείο Παιδείας

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) διαμαρτύρεται έντονα για τη διαρκή και έντεχνα μεθοδευμένη αντιχριστιανική στάση

του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με την οποία επιχειρείται συνειδητά η διαστρέβλωση ή ακόμα και η ολική αποσύνθεση της θρησκευτικής συνείδησης των ορθοδόξων  μαθητών του ελληνικού σχολείου.

Σε μια εποχή πνευματικής κρίσης και έλλειψης πνευματικών προτύπων, η τάση αυτή του Υπουργείου Παιδείας να αποψιλώνει την παιδεία μας από τις πνευματικές της αξίες πτωχαίνει το πνευματικό επίπεδο των μαθητών της χώρας μας. Στο πλαίσιο αυτό, θεωρείται απαράδεκτη και άγονη η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να καταργηθεί η διαχρονική εκπαιδευτική παράδοση του εκκλησιασμού των μαθητών κατά την ημέρα μνήμης και τιμής των Τριών Ιεραρχών και να μετατραπεί από επίσημη χριστιανική σχολική εορτή που ήταν σε ημέρα αργίας και ραστώνης (!).

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου, 14ος αἰῶνας.

 Η Υπαπαντή του Κυρίου, 14ος αιώνας.Μία από τις παλαιότερες εικόνες της ρωσικής εικονογραφίας που σώθηκε μέχρι τις ημέρες μας.Βρίσκεται στο Μουσείο του Νοβγκορόντ.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2019/02/14.html

8 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Θεοδώρου Στρατηλάτου, Ζαχαρίου Προφήτου, Μάρθας καὶ Μαρίας αὐταδέλφων, Λυκαρίωνος Ὁσιομάρτυρα, Νικηφόρου καὶ Στεφάνου Μαρτύρων, Περγέτου Μάρτυρος, Ἀγαθαγγέλου, Φιλαδέλφου καὶ Πολυκάρπου, Σάββα Ἀρχιεπισκόπου, Μακαρίου Ἐπισκόπου.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στρατηλάτης ὁ Μεγαλομάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὰ Εὐχάιτα καὶ ἔζησε στὴν Ἡράκλεια τοῦ Πόντου, στὴν ἀρχαία χώρα τῆς Βιθυνίας, ἐπὶ Λικινίου (307-323 μ.Χ.). Κατεῖχε ἀνώτερο βαθμὸ στὸ στρατὸ τῆς Ἀνατολῆς. Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι ἦταν «στρατιωτικὸς ἔνδοξος, ὡραῖος τὴν παράστασιν, εἴλκυεν εἰς φιλίαν τοὺς πάντας καὶ διὰ τῆς λαμπρότητος τοῦ λόγου σαγήνευε τοὺς ἀκούοντας».
Ὅταν ὁ Λικίνιος διέτριβε στὴ Νικομήδεια, ἄκουσε περὶ τοῦ Θεοδώρου ὅτι εἶναι Χριστιανὸς καὶ βδελύσσεται τὰ εἴδωλα. Ἀμέσως ἀπέστειλε στὴν Ἡράκλεια ἀνώτερους ἀξιωματούχους, γιὰ νὰ τὸν συνοδεύσουν μὲ τιμὴ στὴ Νικομήδεια.
 Ἀλλὰ ὁ Θεόδωρος διεμήνυσε διὰ τῶν ἰδίων ἀπεσταλμένων στὸν Λικίνιο, ὅτι γιὰ πολλοὺς λόγους ἡ παρουσία του στὴν Ἡράκλεια ἦταν συμφέρουσα καὶ τὸν προέτρεπε νὰ μεταβεῖ ἐκεῖ.
Ἀποδεχθεῖς τὴν πρόταση ὁ Λικίνιος μετέβη στὴν Ἡράκλεια, ὅπου τὸν προϋπάντησε μὲ λαμπρότητα ὁ Θεόδωρος, πρὸς τὸν ὁποῖο ὁ Λικίνιος ἅπλωσε τὸ χέρι, ἐλπίζοντας ὅτι διὰ τοῦ Θεοδώρου θὰ προσείλκυε τοὺς Χριστιανοὺς στὴ θρησκεία τῶν εἰδώλων.

8 Φεβρουαρίου. Θεοδώρου στρατηλάτου μεγαλομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Παραληφθείς. Κυρ. λ΄ ἐπιστ. (Κλσ. γ΄ 12-16).

Κολ. 3,12           Ἐνδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα, μακροθυμίαν,

Κολ. 3,12                   Ενδυθήτε, λοιπόν, σαν εκλεκτοί του Θεού, αγιασμένοι και αγαπημένοι από τον Θεόν, καρδίαν ευσπλαγχνικήν και πονετικήν, αγαθότητα και καλωσύνην, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μεγαλοκαρδίαν.