Ἐρωτήματα πιστῶν πρός τόν π. Σάββα Ἁγιορείτη, Γ

 Ερωτήματα πιστών προς τον π. Σάββα Αγιορείτη, Γ', 20-09-2020

Πότε καί πῶς πρέπει νά διορθώνουμε τούς ἄλλους Ζ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πότε καί πῶς πρέπει νά διορθώνουμε τούς ἄλλους Ζ΄, 24-10-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ διδασκαλίες τῶν Ἁγίων, σχετικά με τήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν, Ἀρχιμ.Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ διδασκαλίες τῶν Ἁγίων, σχετικά με τήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν, Ἀρχιμ.Σάββα Ἁγιορείτου 2-9-2018 . Ὁμιλία στήν Φινλανδία. Σεμινάριο στό Athos-Säätiön (Λάμι) 31.08.–02.09.2018 Arkkimandriitta Savvas (Kerasiotis) Pyhien opetuksia lasten kasvatuksesta - luento seminaarissa sunnuntaina 2_9_2018

Κυριακή Στ Λουκᾶ. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς γιά τή θεραπεία τοῦ δαιμονιζομένου τῶν Γαδαρηνῶν

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ’ ΛΟΥΚΑ[:Λουκ.8,27-39] 

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ 

«Ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει (:εκείνος που κατάγεται από τον Θεό και απέκτησε με την άσκηση της αρετής πραγματική συγγένεια με τον Θεό, ακούει με προσοχή και ενδιαφέρον τους λόγους του Θεού και τους εγκολπώνεται)»[Ιω.8,47], λέγει ο Κύριος. Δηλαδή υπακούει στις εντολές του Θεού και μετατρέπει τους λόγους σε έργα, ζει και πολιτεύεται κατά Χριστόν, εκτελεί το θέλημα του ουρανίου Πατρός, και γίνεται « κληρονόμος μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμος δὲ Χριστοῦ»[βλ. Ρωμ.8,17: «εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν(:αφού λοιπόν είμαστε παιδιά, είναι φυσικό να είμαστε και κληρονόμοι του Θεού ως πατέρα μας και συγκληρονόμοι του Χριστού ως αδελφού μα. Και γινόμαστε συγκληρονόμοι του Χριστού εάν βεβαίως πάσχουμε μαζί με Αυτόν, έτσι ώστε και να δοξαστούμε μαζί Του)»]. 

Όποιος όμως παρακούει τον Θεό, διαπράττει την αμαρτία, και επιδίδεται σε αυτήν αμετανόητα. Είναι δούλος της αμαρτίας και δεν είναι από τον Θεό αλλά από τον Πονηρό, αφού με την κακή προαίρεση μεταπλάσσει την φύση την οποίαν έλαβε από τον Θεό, και την εξομοιώνει με τον πατέρα της απωλείας. Γι’ αυτό και ο Κύριος έλεγε στους Ιουδαίους: «ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ(:εσείς, που καυχιέστε ότι είστε παιδιά του Θεού, έχετε πατέρα τον διάβολο. Απ’ αυτόν κατάγεστε και τον δικό του χαρακτήρα και τα ιδιώματα κληρονομήσατε. Κι όσα αμαρτωλά και φονικά επιθυμεί ο πατέρας σας αυτός, αυτά και σεις θέλετε και είστε αποφασισμένοι να κάνετε. Εκείνος που από την αρχή της δημιουργίας του ανθρώπου ήταν φονιάς του ανθρώπου˙ και με το ψέμα του παρέσυρε τον άνθρωπο στην αμαρτία και το θάνατο. Και δεν μπορεί να σταθεί στην αλήθεια, διότι δεν υπάρχει μέσα του κανένας πόθος για την αλήθεια και καμία διάθεση να πει κάποτε την αλήθεια. Όταν λέει το ψέμα, το βγάζει από μέσα του. Λέει ψέματα, διότι είναι ψεύτης και πατέρας του ψεύδους, ο πρώτος επινοητής και ο κύριος υποβολέας του)»[Ιω.8,44]. 

Δάκρυα μετανοίας καί δάκρυα δοξολογίας

– Γέροντα, να μας εξηγήσετε αυτό που γράφει ο Αββάς Ισαάκ για τα δάκρυα: «Άλλα δάκρυα καίουσι και ξηραίνουσι το σώμα και άλλα δάκρυα ευφραίνουσι και τρέφουσιν αυτό· και όσα μεν δάκρυα γεννώνται εκ της κατανύξεως της ταπεινής καρδίας δια τας αμαρτίας, καίουσι και ξηραίνουσι το σώμα (...)Τα της δευτέρας τάξεως δάκρυα προέρχονται εκ της γνώσεως και συνέσεως, τα οποία καλλωπίζουσι το πρόσωπον και τρέφουσι το σώμα»(189).

– Τα πρώτα δάκρυα είναι δάκρυα μετανοίας. Πονάς βαθιά και ειλικρινά για το σφάλμα σου και κλαίς με ταπείνωση. Τα δάκρυα αυτά καταβάλλουν τον άνθρωπο,αλλά έχουν και θεία παρηγοριά. Όταν όμως η ψυχή συμφιλιωθή με τον Θεό, έρχονται τα δάκρυα της ευγνωμοσύνης και της δοξολογίας, που είναι δάκρυα αγαλλιάσεως.Τότε η ψυχή βρίσκεται σε άλλον χώρο, φτερουγίζει στην απαλή εκείνη γλυκύτητα,την παραδεισένια.

Ἡ συγκλονιστική ἱστορία τοῦ ἀφθάρτου σκηνώματος καί τῆς μυρόβλησης τοῦ Μεγαλομάρτυρος Ἁγίου Δημητρίου πού ἀνέδειξε περίτρανα στόν 20ο αἰῶνα τήν ἀλήθεια τῆς ὀρθοδοξίας καί τήν πλάνη τῶν παπικῶν

Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΦΘΑΡΤΟΥ ΣΚΗΝΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΥΡΟΒΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΟΥ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ ΣΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ. 

- ΜΕΡΟΣ Α΄

1) Το άφθαρτο σκήνωμα του Μυροβλύτη Αγίου Δημητρίου κλάπηκε κρυφά από τους Σταυροφόρους στις αρχές του 13ου αιώνα ή από τους Νορμανδούς λίγο νωρίτερα (γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τους Έλληνες αρχαιολόγους μόλις στις αναστηλωτικές ανασκαφές του 1926 -1949, όταν βρέθηκε κενός ο τάφος του) και μεταφέρθηκε τελικά, όπως αποδείχθηκε αργότερα, στο Αββαείο του Σαν Λορέτζο στο Κάμπο της Ιταλίας, όπου το Λείψανο φυλάχτηκε από το 1236 μέχρι και το 1978 – 1980 μ.Χ. ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΥΡΟΒΛΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ.

2) Το άφθαρτο σκήνωμα του Μυροβλύτη Αγίου Δημητρίου μεταφέρθηκε στη Ρώμη τον 17ο αιώνα για αναγνώριση και ΓΥΡΙΣΕ "ΜΕΡΙΚΩΣ ΕΛΑΤΤΩΜΕΝΟ", ενώ το 1968 το Βατικανό σε δεύτερη διαδικασία αναγνώρισης βρήκε ΜΟΝΟ ΟΣΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΙΑ ΑΦΘΑΡΤΟ ΣΚΗΝΩΜΑ, χωρίς να προσδιορίζεται επακριβώς ο χρόνος της φθοράς.

Ἕνας ἐναντίον ὅλων.

Θα μπορούσε να ήταν ένα διήγημα, ίσως και ένα όνειρο, είναι όμως μία πραγματική ιστορία. Τόπος, ο μικρός ναός στο κέντρο μιας μεγάλης πόλεως της πατρίδας μας. Χρόνος, Κυριακή 18 Οκτωβρίου του σωτήριου έτους 2020.

Πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας ένας απλός πιστός ο οποίος τις περισσότερες Κυριακές τα τελευταία χρόνια εκκλησιάζεται στο συγκεκριμένο ναό.

Οι συνθήκες βέβαια τους τελευταίους μήνες έχουν αλλάξει. Ο ιερέας του ναού, πιστός στην εφαρμογή των κυβερνητικών μέτρων που αφορούν την επιδημία του κορονοϊού, έχει πάρει με «ευλάβεια» όλα να απαραίτητα μέτρα. Οι καρέκλες που δεν αντιστοιχούν στον επιτρεπόμενο αριθμό ατόμων έχουν μαζευτεί σε μία γωνία του ναού, τυλιγμένες με την ασπροκόκκινη πλαστική κορδέλα. Μία τέτοια κορδέλα έχει επίσης επιστρατευθεί να αποκλείει τον κυρίως ναό, περίπου στο παγκάρι (2 μέτρα από την είσοδο), όταν ο αριθμός των εκκλησιαζομένων συμπληρώνεται, κατά τις κυβερνητικές οδηγίες. Κάθε Κυριακή απαραιτήτως, το κήρυγμα περιέχει εκτενή αναφορά στον κίνδυνο του κορονοϊού και οι πιστοί καλούνται να μασκοφορούν, ενώ οι μη μασκοφόροι είναι αυτοί που δεν αγαπούν τον εαυτό τους και το συνάνθρωπο και δοκιμάζουν με αυτή τη στάση τους το Θεό. Έτσι λοιπόν κυλούσαν οι περασμένες Κυριακές με τους περισσότερους εκκλησιαζομένους (99%) να μασκοφορούν, ενώ οι λίγοι «αντιρρησίες» περνούσαν ένα είδος «Ιεράς Εξέτασης» κατά την διανομή του αντιδώρου. Πέραν του ότι ο ιερέας τους καλούσε να μην του φιλούν το χέρι, γινόντουσαν εκτενείς παρατηρήσεις σε όσους δεν φορούσαν μάσκα. Έτσι οι περισσότεροι μη μασκοφόροι επέλεγαν σιγά-σιγά να μην εκκλησιάζονται πλέον στον ιερό αυτό ναό. Οι περισσότεροι, αλλά όχι όλοι.

Ἡ θεραπευτική ἐνέργεια τῆς Θείας Μεταλήψεως, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

29. Ἡ θεραπευτική ἐνέργεια τῆς Θείας Μεταλήψεως, Θαύματα καί ἀποκαλύψεις στή Θ. Λειτουργία, Ἐκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου, 23-10-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στήν Π.Διαθήκη, προφ. Ἰεζεκιήλ. ,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,( ἀπόσπασμα )

Τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στήν Π.Διαθήκη, προφ. Ἰεζεκιήλ. ,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,( ἀπόσπασμα ὁμιλίας 40. Ἄραγε ὅλα τά κακά εἶναι από Θεοῦ; (Β΄), 21-10-2020)

Ἐπιβάλλεται ἡ ταχεία ἀποκατάσταση τῆς ὀρθοδοξίας

 

Εἶναι καιρὸς νὰ πέση ἡ «Χούντα» τοῦ Φαναρίου καὶ ἄλλων ὁμοφρόνων μὲ αὐτό, αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν

Τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ

Στὶς 24 Ἰουλίου ἑκάστου ἔτους ἑορτάζομε, ὡς γνωστόν, τὴν ἀποκατάσταση τῆς Δημοκρατίας στὴν Ἑλλάδα, μὲ κεντρικὴ ἐκδήλωση τὴν καθιερωμένη Δεξίωση στὸ Προεδρικὸ Μέγαρο.

Ἐφέτος, τιμήθηκε ἡ 45η ἐπέτειος ἀπὸ τὴν ἡμέρα ποὺ ἔπεσε ἡ Χούντα, ἀπὸ τότε, ποὺ τὴν ἑπταετῆ Δικτατορία τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967 διαδέχθηκε ἡ ἐποχὴ τῆς Μεταπολίτευσης.

Ἡ Δημοκρατία, λοιπόν, ἀποκαταστάθηκε. Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἑλληνορθοδόξους, ὅμως, ὑπεράνω τῆς Δημοκρατίας ὑπάρχει ἕνα ἄλλο μέγιστο μέγεθος, ἀπείρως ἀνώτερο τῆς Δημοκρατίας, τὸ ὁποῖο ἀναμένει τὴν δική του ἀποκατάσταση. Ποῖο εἶναι τὸ μέγεθος αὐτό; Εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία. Ναί, ἡ Ὀρθοδοξία! Αὐτὴ εἶναι τὸ «πολίτευμα», ποὺ ἀναφέρει τὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τὸ γνωστὸ «Σῶσον, Κύριε, τὸν λαὸν Σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν Σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ Σου, πολίτευμα». Καὶ αὐτὸ τὸ Πολίτευμα χρήζει ἄμεσης ἀποκατάστασης, ὅπως ἕνας σοβαρὰ τραυματισμένος ἄνθρωπος.

Ἂς θυμηθοῦμε τὸ τραγικὸ ἀτύχημα, κατὰ τὸ ὁποῖο τραυματίστηκε. Ἦταν Ἰούνιος τοῦ 2016, ὅταν στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης ἡ ἁγιωτάτη καὶ φίλη μας Ὀρθοδοξία «λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὴν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνουσα». Τὴν ἔγδυσαν οἱ «ληστὲς» τῆς ληστρικῆς συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, ὅπως ἔγδυσαν τὸν Χριστὸ οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶτες.

Θαυμαστές θεραπεῖες μέσω τῆς Θ. Μεταλήψεως Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Θαυμαστές θεραπεῖες μέσω τῆς Θ. Μεταλήψεως, 22-10-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

Οἱ φιλαμαρτήμονες χειρότεροι ἀπό τούς δαιμονοφόρητους, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ φιλαμαρτήμονες χειρότεροι ἀπό τούς δαιμονοφόρητους- Λόγος εἰς τήν Στ΄ Κυριακή τοῦ Λουκᾶ, Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, 24-10-2020, Ἀρχιμ. Σάββα ἉγιορείτουἹ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Κυριακή Στ Λουκᾶ:ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τή θεραπεία τοῦ δαιμονιζομένου τῶν Γαδαρηνῶν

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 8,26-39] 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ 

«Καὶ κατέπλευσεν εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ἥτις ἐστὶν ἀντίπερα τῆς Γαλιλαίας(:και έφτασαν με το πλοίο στη χώρα των Γαδαρηνών, η οποία βρίσκεται απέναντι από τη Γαλιλαία)»[Λουκ. 8, 26]. 

Κατέβηκε ο Σωτήρας στη χώρα των Γαδαρηνών μαζί με τους άγιους μαθητές. Έπειτα τους συνάντησε κάποιος άνδρας, ο οποίος ήταν κατοικία πολλών και ακαθάρτων πνευμάτων, χωρίς νου και μυαλό, και δεν ξεχώριζε καθόλου από εκείνους που είχαν πεθάνει και βρίσκονταν στη γη και μάλλον ήταν ίσως ακόμα χειρότερος γιατί τριγυρνώντας γυμνός στα μνήματα των πεθαμένων, ήταν απόδειξη της απανθρωπιάς των δαιμόνων. Επιτρέπει βέβαια ο Θεός των όλων κατ’ οικονομίαν κάποιοι να υποταχτούν σε αυτούς, όχι για να υποφέρουν, αλλά μάλλον για να μάθουμε εμείς μέσω αυτών πόσο μισάνθρωποι και μισόκαλοι είναι οι δαίμονες απέναντι εμάς, και έτσι να πάψουμε να θέλουμε να υποτασσόμαστε σε αυτούς, γιατί όταν πάσχει ένας, οικοδομούνται πολλοί… 

Ο Γαδαρηνός αυτός, δηλαδή η αγέλη των δαιμονίων που κρυβόταν μέσα του, έτρεχε πίσω από τον Χριστό και φώναζε τα εξής: «Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς(:Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα σε μένα και σένα και τι ζητάς από μένα, Ιησού, Υιέ του Θεού του υψίστου; Σε παρακαλώ, μη με βασανίσεις και μη μου επιβάλεις την τιμωρία να κλειστώ από τώρα μέσα στο σκοτάδι του Άδη)»[Λουκ.8,28]. Πρόσεξε, σε παρακαλώ, εδώ, δειλία περιπλεγμένη με πολύ θράσος και απόγνωση. Δείγμα βέβαια της διαβολικής απόγνωσης είναι το ότι τολμά να λέγει:

Ἐμπιστεύομαι τόν Θεό θά πεῖ:

1) Κάνω τόσα παιδιά όσα μου δώσει ο Θεός και όχι όσα θέλω εγώ, παίρνοντας μέτρα αποφυγής τεκνογονίας, γιατί πιστεύω, ότι ο Θεός όσα και αν μου δώσει, θα μου δώσει και τη δύναμη και τον τρόπο να τα μεγαλώσω.

2) Όταν ο Θεός πάρει κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο, δεν βάζω μαύρα ρούχα, δεν βάζω μαύρα περιβραχιόνια, δεν γυρίζω τα κάδρα ανάποδα κ.λ.π. και δεν λέω ότι «έχασα τον άνθρωπό μου» ή ότι «έφυγε νωρίς ο άνθρωπός μου», αλλά πιστεύω στην κοινή ανάσταση των νεκρών και ότι ο Θεός δεν κάνει ποτέ λάθος και ότι πήρε τον άνθρωπό μου, την ώρα που έπρεπε να τον πάρει.

3) Όταν με βρίζουν και με αδικούν, δεν αντιδρώ και δεν εκδικούμαι, αλλά πιστεύω ότι ο Θεός επέτρεψε αυτή τη δοκιμασία, για να μου λειάνει τις «εξοχές» του χαρακτήρα μου και ότι πληρώνω και ξεχρεώνω βερεσέδια του παρελθόντος.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀρνεῖται νά δεῖ τήν μεγάλη Θεομηνία! Τό φοβερό ὅραμα μέ τό ὁποῖο ἡ Παναγία φανέρωσε τά πνευματικά αἴτια τῆς πανδημίας! Οἱ εὐθύνες τοῦ πιστοῦ λαοῦ.

  

Η Ιερά Σύνοδος αρνείται να δει την μεγάλη Θεομηνία! Το φοβερό όραμα με το οποίο η Παναγία φανέρωσε τα πνευματικά αίτια της πανδημίας! Οι ευθύνες του πιστού λαού.

Του Βασίλη Κερμενιώτη

ΕΝΑΣ …ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΘΕΟΜΗΝΙΑ; ΠΑΡΟΡΓΙΣΑΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΜΑΣ.

Αυτά που ζήσαμε φέτος είναι απίστευτα και πρωτοφανή! (ΕΔΩ &ΕΔΩ) Για πρώτη φορά στην ιστορία οι Χριστιανοί της Ελλάδας δεν γιόρτασαν Ανάσταση στους Ναούς! Είναι φοβερό! Και το αδυσώπητο ερώτημα: Είναι τυχαία όλ’ αυτά; Ασφαλώς όχι!

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ

https://aktines.blogspot.com/2020/10/blog-post_537.html

« Ὅλη τήν ζωή μου τήν ἔκτισα πάνω στίς Ἐντολές Του...» (Ἅγ.Λουκᾶς Κριμαίας)

''Πιστεύω βαθειά στον Θεό και όλη την ζωή μου την έκτισα πάνω στις Εντολές Του. Και σε σας κληροδοτώ όλη τη ζωή σας, να την αφιερώσετε στον Θεό και να χτίζετε όλα και πάντα, πάνω στις Εντολές του Χριστού''.

Άγιος Λουκάς Κριμαίας

Απόσπασμα από την Πνευματική Διαθήκη του, που απευθύνεται στα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2020/10/blog-post_68.html

25 Ὀκτωβρίου. ☨ ΚΥΡΙΑΚΗ Κ΄ (ς΄ ΛΟΥΚΑ). Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί Νοταρίων Μαρκιανοῦ καί Μαρτυρίου καί τῆς Ἁγίας Ταβιθᾶς τῆς Ἐλεήμονος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. κ΄ ἐπιστ. (Γαλ. α΄ 11-19).

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Α´ 11 - 19

¹¹ Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· ¹² οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό, οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. ¹³ Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ’ ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, ¹⁴ καὶ προέκοπτον ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων. ¹⁵ Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ ¹⁶ ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοὶ, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι, ¹⁷ οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. ¹⁸ Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· ¹⁹ ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.