Ὁ ὑπερήφανος δέν μετανοεῖ εἶναι...νοῦς ἀμεταμέλητος!

Στα ησυχαστήρια των Κατουνακίων, στην Καλύβα «Γέννησις του Χριστού» με εγκράτεια και άσκηση ζούσε ο Μοναχός Ιλαρίων, σαν υποτακτικός στην Συνοδεία του Γέροντος Αρτεμίου και Παντελεήμονος Μοναχού.

Ο Μοναχός Ιλαρίων είχε ευστροφία και ετοιμότητα στο μυαλό, ήταν εγκρατής και άκρως ασκητικός, είχε πολύ μελέτη στα Πατερικά βιβλία, έκανε τον Κανόνα του ανελλιπώς και απέφευγε τις συναντήσεις και συναναστροφές με τους άλλους ερημίτες Μοναχούς.

Σιγά, σιγά και χωρίς ο ίδιος να το καταλάβει πίστεψε στην ιδέα και στο λογισμό του, ότι αυτός σαν έξυπνος και μελετηρός που ήταν, δεν είχε ανάγκη από τις συμβουλές των Πατέρων και γι' αυτό τους απέφευγε.

Τὰ κτιστὰ φῶτα τοῦ κόσμου καὶ τὸ Ἄκτιστο Φῶς τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ

Τὰ κτιστὰ φῶτα τοῦ κόσμου καὶ τὸ Ἄκτιστο Φῶς τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος γιά τό Φῶς. Τό Ἄκτιστο, ἄναρχο, ὑπερούσιο, ὑπέρκαλλο, τρισήλιο Φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Εἶναι πλασμένος, κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο, ἀπό τόν «ὑπερφαῆ καὶ ἀρχέφωτον Θεόν»,  γιά νά πληροῦται «νοεροῦ φωτός», ὡς «λογική φύσις ἐπιτηδείως πρός κατάλληλον φωτοληψίαν ἔχουσαν»1.
Κάθε λογική φύσις εἶναι δεκτική τοῦ θείου Φωτός. Λογικές φύσεις εἶναι οἱ φύσεις τῶν θεοειδῶν ἀγγέλων καί τῶν ἀνθρώπων, ἄν καί οἱ ἄνθρωποι συναθροίζουν «εἰς ἕν νοῦν τε καί αἴσθησιν»2.
Οἱ λογικές φύσεις εἶναι πλασμένες νά βλέπουν τόν Θεό ὡς φῶς, ἀφοῦ, κατά τόν ἴδιο Ἅγιο, «Φῶς εἶναι τήν τοῦ Θεοῦ τελεωτάτην θέαν»3.
Γι’ αὐτό τό Φῶς θά ἤθελα νά σᾶς ὁμιλήσω σήμερα, γιατί εἶναι τό μόνο φῶς πού ἡμπορεῖ νὰ φωτίσῃ καί νά ἀναπαύσῃ τόν ἄνθρωπο.
Χειραγωγός μας δέν ἡμπορεῖ νά εἶναι ἄλλος ἀπό τόν κεκαθαρμένο, μεταμορφωμένο καί λάμποντα σ’ αὐτό τό Φῶς ἅγιο Ἱεράρχῃ, θεολόγο καί ποιμένα τῆς Θεσσαλονίκης, Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ.

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα:Θλίψεις

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

Θλίψεις

«Σ᾿ εὐχαριστῶ πού μοῦ ἀποκάλυψες τή θλίψη τῆς πληγωμένης καρδιᾶς σου. Ἕνα δυνατό, ἀκτινοβόλο φῶς μέ τυλίγει, κάθε φορά πού μοιράζομαι μέ ἄλλους τή λύπη τους...

Θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι ὁ Χριστός μᾶς λέει: «Καταδέχθηκα τό σταυρό γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Καί ὅποιον διαλέγω καί θέλω νά τραβήξω κοντά Μου, σ᾿ ἐκεῖνον πρῶτα-πρῶτα στέλνω θλίψεις, καί μάλιστα τή μιά πίσω ἀπό τήν ἄλλη. Ἐκείνου τήν καρδιά τρυπάω πρῶτα μέ βέλη βουτηγμένα στό πικρό δηλητήριο τοῦ πόνου. Αὐτό τό κάνω. Καί τό κάνω γιά νά πεθάνει. Νά πεθάνει γιά τόν κόσμο, νά νεκρωθεῖ ἀπέναντι στήν ἀκαταμάχητη γοητεία, τή γλυκειά ἕλξη πού ἀσκοῦν οἱ ἐφήμερες ἀπολαύσεις καί ἡ κοσμική δύναμη.

Ποτέ τίποτα δέν κατασκευάστηκε τυχαῖα

Πριν πολλά χρόνια ο Σερ Ισαάκ Νεύτων είχε φτιάξει σε μικρογραφία ένα ακριβές αντίγραφο του πλανητικού μας συστήματος। Στο κέντρο του βρισκόταν μια μεγάλη χρυσή σφαίρα πού αντιπροσώπευε τον ήλιο, και γύρω της περιστρέφονταν μικρότερες σφαίρες πού ήταν προσαρμοσμένες στις άκρες από ράβδους πού είχαν διάφορα μεγέθη.
Αντιπροσώπευαν τον Ερμή, την Αφροδίτη, την Γη, τον Άρη και άλλους πλανήτες. Όλα αυτά, ήταν συνδεδεμένα με οδοντωτούς τροχούς και ιμάντες τα έκαναν να περιστρέφονται γύρω από τον "ήλιο" σε απόλυτη αρμονία.

Ὁ Ἀνθρωπισμός, τό κτίσιμο τοῦ πύργου τῆς Βαβέλ καί ἡ Σύγχυσις

Απόσπασμα από ομιλία του π.Αθανασίου Μυτιληναίου † - Γένεσις

Ἡ ἔννοια τοῦ ἀνθρωπισμοῦ εἶναι διάχυτη ὡς ἑξῆς στὴν ἐποχή μας - τὰ καλὰ αἰσθήματα ἀπέναντι στὸν ἄλλο ἄνθρωπο. Tὰ καλὰ αἰσθήματα - αὐτὸ λέμε ἀνθρωπισμό, καὶ λέμε γιὰ κοίταξε αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι ἀνθρωπιστὴς ἢ εἶναι ἀνθρωπιστὴς ἢ κάποιος ὁδηγὸς κτύπησε κάποιον στὸ δρόμο καὶ δὲν τὸν πῆρε μαζί του, δὲν ἦταν κὰν ἀνθρωπιστής.

Σήμερα ἡ λέξη ἀνθρωπισμὸς κινεῖται συνήθως πάνω σὲ μία προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου νὰ δείξει πρὸς τὸν ἄλλο ἄνθρωπο τὰ καλά του αἰσθήματα.
Δὲν εἶναι αὐτὸ ὁ ἀνθρωπισμός.
Προσέξατέ το δὲν εἶναι αὐτὸ ὁ ἀνθρωπισμός.

Ὁ ἀνθρωπισμὸς εἶναι ἡ προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου νὰ στηριχθεῖ σὲ ὅτι γεννάει καὶ πληροφορεῖ τὸ δικό του τὸ μυαλὸ καὶ συνεπῶς ὁ ἀνθρωπισμὸς δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἕνας ἀνθρωποκεντρισμός.

Οὐράνια λειτουργία. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

ΟΥΡΑΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. Το δυνατό μα αγαπητικό χέρι της τιμωρίας του Θεού είχε πάντα ρόλο στην Ιστορία των εθνών.

O άγιος Νικόλαος είχε δοθεί ολόκληρος στο Χριστό και στην Εκκλησία Του. Τη ζωή του  όλη την δαπάνησε στην υπηρεσία του Χριστού και των αδελφών Του των ελαχίστων, τηρώντας έτσι απαρέγκλιτα τις δύο κεφαλαιώδεις εντολές.

Ιδιαίτερα όμως τον απασχολούσε κι η ιδιαίτερη πατρίδα του, η Σερβία, καθώς κι οι ομοεθνείς του, που στη διάρκεια που ζούσε ο ίδιος είχαν βιώσει δύο παγκόσμιους πολέμους με τα γνωστά και ολέθρια αποτελέσματα. Οι χήρες κι ιδιαίτερα τα ορφανά που προέκυψαν από τούς πολέμους αυτούς τον είχαν συγκινήσει πολύ κι όπως είδαμε, είχε κάνει τιτάνιες προσπάθειες για να τους ανακουφίσει.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που η ανήσυχη ψυχή του ξεσπούσε σε δάκρυα όταν θυμόταν τους βασανισμένους αδελφούς του και τα ορφανά. Και τότε ο λυρισμός του τον οδηγούσε σε εμπνεύσεις ποιητικές πού τις αποτύπωνε στο πρώτο χαρτί πού έβρισκε μπροστά του.

Στα ποιήματά του αυτά εκδήλωνε όλα του τα αισθήματα και τους αναστεναγμούς πού άφηνε ενώπιον του Θεού για τη δύστυχη πατρίδα και τον πονεμένο λαό της.

Σήμερα παρουσιάζουμε εδώ μια μικρή αλλά πολύ σπουδαία ποιητική εργασία του αγίου Νικολάου, την Ουράνια Λειτουργία.

Ἡ σφραγίδα τοῦ πρόσφορου (συμβολισμοί καί ἔννοιες).

Σφραγίδα του πρόσφορου (συμβολισμοί και έννοιες). Το Πρόσφορο είναι το ψωμί που προσφέρουμε στον Ναό, για να τελεσθεί η Θεία Ευχαριστία. Μαζί με το κρασί, ως Τίμια Δώρα (άρτος και οίνος), προτού μεταφερθούν με τη Μεγάλη Είσοδο στην Αγία Τράπεζα, τοποθετούνται στην Πρόθεση (προ + τίθημι = προθέτω), όπου με την τελετή της Προσκομιδής θα προετοιμασθούν για τη Θεία Λειτουργία. Στην Προσκομιδή τμήματα του Προσφόρου θα τοποθετηθούν τελετουργικά στο Δισκάριο και λίγο κρασί στο Άγιο Ποτήριο. Το στρογγυλό σχέδιο του Προσφόρου συμβολίζει την κοιλιά της Παρθένου Μαρίας, απ' όπου προήλθε (γεννήθηκε) ο μονογενής Υιος της.

Φωνή γέροντος Παϊσίου.(Νέα σπάνια συνομιλία)

ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/watch?v=2rbv0QFN-OA&feature=player_embedded#!

Ἐκυκλοφόρησε στήν ρωσική γλῶσσα τό βιβλίο: «Προσευχές -Ψαλμοί κατά τήν Παράδοση τοῦ γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου»

Μόλις εκυκλοφόρησε στην ρωσική γλώσσα. «Προσευχές -Ψαλμοί κατά την Παράδοση του γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου»