Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Παρασκευής 01-11-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορνθίους Α΄ κεφ. ιβ΄ 27 - ιγ΄ 8

ιβ΄ 27 - ιγ΄ 8

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 5 - 8    

Ι΄ 5 - 8
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι καί ἡ φιλαργυρία_mp3

Π. Σάββας 2013-10-31_Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι καί ἡ φιλαργυρία_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-10-2013 (Κήρυγμα στό Πανηγυρικό Ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς στόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἀναργύρων Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ ἐχθρική ἀντιμετώπιση τοῦ μοναχισμοῦ

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Ἡ ἐχθρική ἀντιμετώπιση τοῦ μοναχισμοῦ.

Κατά τόν 19ο αἰῶνα τό νεοσύστατο Ἑλληνικό κράτος, ὑποτασσόμενο στά δυτικά ἀλλοτριωμένα καί ἀλλοτριωτικά πρότυπα τοῦ Διαφωτισμοῦ καί τῆς Γαλλικῆς ἐπανάστασης, ἐπεδίωξε νά ἐξευρωπαϊστεῖ μέ σκοπό τήν δῆθεν πρόοδο καί τόν ἐκσυγχρονισμό του. Αὐτή ἡ τακτική βέβαια ἐπηρέασε καταλυτικά τήν πορεία τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί εἰδικότερα τοῦ μοναχισμοῦ.

«Ὁ κρατικός ἐκδυτικισμός πού ἐπιδιώχθηκε, ὅπως ἔχει ὑπογραμμιστεῖ¹³¹, δέν θά μποροῦσε νά ἐπιτευχθεῖ σε καμμία περίπτωση χωρίς ἐπιβολή δυτικῶν προτύπων στήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία διαφοροποιοῦσε ριζικά τίς ὀρθόδοξες ἐθνότητες τῆς Ἐθναρχίας ἀπό τήν πολιτισμική Παράδοση τῆς Εὐρώπης (πρᾶγμα ποὺ δὲν ἐξυπηρετοῦσε τὸν πονηρὸ αὐτὸν σκοπό). Ἡ δέ κατά τῆς Ὀρθοδοξίας “ἐπιβουλή” –γιά νά χρησιμοποιήσω τόν δικαιωμένο ἀπό τά πράγματα ὅρο τοῦ Κοσμᾶ Φλαμιάτου– ἐπικεντρώθηκε στόν μοναχισμό, τὸν χῶρο ποὺ συνεχίζει μέ αὐθεντικότητα τήν δομή καί τόν τρόπο λειτουργίας τῆς πρωτοχριστιανικῆς Ἐκκλησίας¹³².

Πόλεμος μέ τή σάρκα. Ὅσιος Νήφων Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς

 Πόλεμος μέ τή σάρκα 
 Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Δέν ἔχασε καιρό ὁ πονηρός.  Σέ λίγες μέρες ρίχνεται πάλι στό Νήφωνα, φλογίζοντας κι ἐρεθίζοντάς τον τώρα μέ πορνικούς λογισμούς. Ὁ ὅσιος ὅμως, καταλαβαίνοντας πώς ἦταν δαιμονικός πόλεμος μονολόγησε:
-Πάλι τά ἴδια, ταλαίπωρε Νήφων! Ἀπ’ τήν ἀρχή πάλι!...
Κι ἀπό κείνη τή μέρα ἄρχισε νά τρώει μονάχα ξερό ψωμί, ἐκτός ἀπ’ τά Σαββατοκύριακα. Ἔπειτα ἔτρωγε μόνο φροῦτα ὁλόκληρη τήν ἑβδομάδα.  Καί μετά ἔτρωγε μέρα παρά μέρα.  Κάποτε ἔμενε νηστικός μέχρι καί μία ἑβδομάδα, χωρίς νά πίνει οὔτε νερό.  Μ’ αὐτόν τόν τρόπο δάμαζε σκληρά καί ταπείνωνε τή σάρκα του.  Συνήθιζε μάλιστα νά λέει:
-Ἄς ὑποθέσουμε, πώς ἕνας ἄνθρωπος νηστεύει σαράντα μέρες. Ἕνας ἄλλος πάλι τρώει κανονικά ὅλη τήν ἑβδομάδα, δέν πίνει ὅμως καθόλου νερό. Ἔ, λοιπόν, ὁ δεύτερος κάνει σκληρότερη ἄσκηση ἀπό τόν πρῶτο. Γιατί, ὅποιος τρώει χωρίς νά πίνει νερό, βασανίζεται φοβερά.  Καμίνι ἀνάβει στά σπλάχνα του! Ὅποιος ὅμως νηστεύει καί τό ψωμί καί τό νερό, ἔχει ἀγώνα εὐκολότερο. Γι’ αὐτό καί δέν μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τόν πρῶτο.

Οἱ «θέσεις» τοῦ Χριστιανισμοῦ γιά τόν πλοῦτο.

Του Ν. Θ. Μπουγάτσου από το βιβλίο «Καπιταλισμός και Ορθόδοξος Χριστιανισμός»

Οι «θέσεις» του Χριστιανισμού για τον πλούτο (πρόχειρα και συντομότατα) είναι οι εξής:

1. Τρόποι αποκτήσεως του πλούτου. Η πλεονεξία, η κληρονομιά ή κάποια βία (π.χ. πόλεμος), λέει ο Χρυσόστομος είναι αιτία πλουτισμού. Αλλά «αυτός που επίμονα επιθυμεί τον πλουτισμό, λέει ο Θεοδώρητος ο Κύρου, και τα πάντα χρησιμοποιεί για να τον αποκτήσει, δεν θα κορέσει την επιθυμία του ποτέ».

2. Ο πλούτος είναι του Θεού. «Του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής», γράφει ο Δαυίδ κι επαναλαμβάνει ο Παύλος. Αφού «η ψυχή σου δεν είναι δική σου, λέει ο Χρυσόστομος, πως τα χρήματα είναι δικά σου;... Τα πλούτη δεν είναι δικά μας, αλλά, του Δεσπότη (Χριστού)».

3. Ο Θεός επιτρέπει τον πλούτο. Ο άνθρωπος, λέει ο Χρυσόστομος, γίνεται πλούσιος γιατί ο Θεός του δίνει ή στους περισσότερους γιατί ο Θεός το επιτρέπει. Οι Καλβινιστές, υποστηρίζουν κατά τον Βέμπερ πως ο πλούτος πάντοτε είναι ευλογία Θεού. Ενώ η Ορθόδοξη άποψη (ο Χρυσόστομος) δέχεται πως ορισμένες φορές ο Θεός απλώς ανέχεται τον ανήθικο πλουτισμό.

Ἕνας ἡρωϊκὸς ἱερομάρτυς. Μιχαὴλ Μιχαηλίδη

Ἕνας ἡρωϊκὸς ἱερομάρτυς

 Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Bρισκόμαστε στά πρῶτα χρόνια τῶν φοβερῶν διωγμῶν τῶν Ρωμαίων αὐτοκρατόρων. Λίγα χιλιόμετρα πιό πέρα ἀπ᾽ τήν ἀρχαία Ἀμαθούντα τήν πόλη τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ἐλεήμονα καί τοῦ Ἁγίου Τύχωνα- δυτικά πρός τήν Πάφο τῆς Κύπρου, συναντάει κανείς τό Κούριο. Ἐκεῖ ἀκριβῶς, σώζεται τό ἀρχαῖο θέατρο καί τό στάδιο τῆς πόλης.
 Μυριάδες οἱ μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ σ’ ὅλη τή ρωμαϊκή αὐτοκρατορία. Δέν ἦταν δυνατό νά ἐξαιρεθεῖ καί ἡ ἑλληνική Κύπρος μας, ἡ ὁποία μάλιστα, ὀνομάστηκε "νῆσος τῶν ἁγίων". Στίς μέρες τοῦ φοβεροῦ Διοκλητιανοῦ (284-304), ἐπίσκοπος στό Κούριο, ἦταν ὁ Φιλονείδης.
Ἄξιος ποιμένας, μέ ἀποστολικό ζῆλο καί φλογερή καρδιά. Μέ τό διάταγμα τοῦ αὐτοκράτορα, οἱ φυλακές γέμισαν. Ἦρθε καί τοῦ Φιλονείδη ἡ σειρά. Τό περίμενε. Ἦταν ἕτοιμος γιά τό στίβο. Στό κελλί βρῆκε κι ἄλλους τρεῖς χριστιανούς, πνευματικά του παιδιά.

12-10-2013 Ἡμερίδα Π.Ε.Θ. Ὁμιλία Χρήστου Ρώμα

12-10-2013 Ημερίδα Π.Ε.Θ για τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών.

Ομιλία Χρήστου Ρώμα

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/10/12-10-2013_17.html

Ἀπό τήν σοφία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Χρυσοστομικά μαργαριτάρια

*Όταν διαφθαρούν οι άρχοντες, οι σύμβουλοι, οι δικαστές, οι ιερείς, τίποτε πλέον δεν υπάρχει, που θα μπορέσει να εμποδίσει τον λαόν να καταστραφεί.

*Τα πουλιά έχουν φτερά για να αποφεύγουν τις παγίδες και οι άνθρωποι το λογικό για να αποφεύγουν τα αμαρτήματα.

*Δεν θα χρειαζότανε λόγια, αν έλαμπε η ζωή μας. Δεν θα χρειαζότανε δάσκαλοι, αν επιδεικνύαμε έργα. Κανείς δεν θα παρέμενε άπιστος, αν εμείς είμασταν πραγματικοί Χριστιανοί.

*Να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, για να μάθουμε να σεβόμαστε και τον Θεό. Εκείνος που είναι θρασύς στους ανθρώπους, είναι θρασύς και στον Θεό.

*Μη μου δείχνεις τον αθλητή την ώρα της προπονήσεως, αλλά την ώρα του αγώνα. Μη μου δείχνεις την ευλάβειά σου την ώρα που ακούς τα θεία λόγια, αλλά την ώρα της έμπρακτης εφαρμογής.

Ὁ πειρασμός τῆς… «Μιάς φοράς»! Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Ὁ πειρασμός  τῆς… «Μιάς φοράς»!

 Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος 

«Ἐπιτέλους, μεγάλωσες. Δὲν εἶσαι παιδάκι. Ἔλα στὴν παρέα μας. Πᾶμε στὸ μπάρ, στὸ κλάμπ… Ἔλα νὰ κάνεις παρέα μὲ τὶς φίλες καὶ τοὺς φίλους μας. Δοκίμασε καὶ τὸ τσιγάρο. Ἄφησε πιὰ τούς… παπάδες καὶ τοὺς Ἁγίους. Δοκίμασε μόνο μία φορά. ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. Κι ἔπειτα μὴ ἔρχεσαι πάλι…».

* * *

 Τὴν προσέξατε τὴν… «συμβουλὴ» τοῦ «φίλου»; Μόνο μία φορά, λέει. Κι ὄχι ἄλλο! Ἀλλὰ πόσο ἑλκυστικὸ εἶναι αὐτὸ τὸ ἐπιχείρημα! Ἀληθινὸ δόλωμα. Ἀλλὰ κι ἐμεῖς, πόσες φορὲς ἀπὸ μόνοι μας, δὲν ἐπαναλαμβάνουμε αὐτὴ τὴ φράση στὸ νοῦ μας καὶ πολλὲς φορὲς μάλιστα; Ἔρχεται σὰν πειρασμός. Λέμε γιὰ παράδειγμα: «Τί ἆραγε ἔχω νὰ πάθω ἂν πάω, ἂν δοκιμάσω μία φορά; Ἀφοῦ τὸ ‘χω πάρει ἀπόφαση. Δὲν πρόκειται νὰ τὸ ἐπαναλάβω. Ἔπειτα, θὰ ᾽χω καὶ μία σχετικὴ πεῖρα. Δὲν θὰ μπορεῖ νὰ μοῦ μιλήσει κανείς. Γιατί θὰ τὰ ἔχω δοκιμάσει ὅλα. Δηλαδή, ἡ δοκιμὴ ποὺ γίνεται μόνο μία φορά, εἶναι ἀκίνδυνη καὶ μᾶλλον ὠφέλιμη»!

Γέροντας Ραφαήλ-Νέα Σκήτη,Τό μυστικό πού μοῦ εἶπε ὁ γέροντας Παϊσιος

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΡΑΦΑΗΛ - ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ TO ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2013/10/to.html

Διδαχαί περί ἐλεημοσύνης

Διδαχαί περί ἐλεημοσύνης

Ἅγιος Νεκτάριος μιλώντας γιὰ τὴν ἐλεημοσύνη ἀναφέρει: «Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι πράξη ἀγαθῆς προαιρέσεως. Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι ὑπαγόρευση ἀγαθῆς καρδίας, ποὺ ἀγαπάει τὸν πλησίον της. Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι δικαιοσύνη, ποὺ ἀποδίδει τὰ ὀφειλόμενα σὲ ὅσους τὰ ἔχουν ἀνάγκη.
Γιατί ὅποιος ἔχει λάβει τὰ ἀγαθὰ ἀπὸ τὸν Θεό, γίνεται διαχειριστὴς καὶ οἰκονόμος αὐτῶν. Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, τῆς ὁποίας τὴν ἐκπλήρωση ζητάει ὁ Θεὸς περισσότερο ἀπὸ θυσίες κι ὁλοκαυτώματα.
Στὰ ἔργα τῆς ἐλεημοσύνης ὑπάγονται κι ὅσα γίνονται χάρη τῆς πνευματικῆς καὶ ἠθικῆς μορφώσεως καὶ ἀναπτύξεως τοῦ πλησίον. Ἡ ἐλεημοσύνη θὰ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν καὶ θὰ σώσει ἀπὸ τὸν θάνατο»1.

Οπτικό Αγιολόγιο 31 Οκτωβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 31ης Οκτωβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί ἀλλά μέ κάθε λόγο τοῦ Θεοῦ».

" καί ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς πρός αὐτόν λέγων· γέγραπται ὅτι
οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπί παντί
ῥήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ ".
(Λουκ. δ΄: 4)

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 31-10-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιστ΄ 1 - 16

ιστ΄ 1 - 16

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιβ΄ 46 - 50 & Ιγ΄ 1 - 3  

Ιβ΄ 46 - 50 & Ιγ΄ 1 - 3
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

A. El ecumenismo es παναίρεση panherejía o herejía universal, la peor. B. Los divinos cánones apostólicos sobre las herejías y el ecumenismo

A´

El ecumenismo es παναίρεση panherejía o herejía universal,

Los santos Padres de los tres primeros siglos en general. (a) Queridos cristianos míos, no tengo tiempo suficiente para deciros muchas características sobre los Padres de los primeros tres siglos. Os diré sólo dos o tres y os ruego que pongan mucha atención.

En principio, cristianos míos, en los tres primeros siglos, nuestros hermanos cristianos eran perseguidos. Son años de persecuciones. Ríos de sangre de los héroes de nuestra fe. Los primeros años demostraron que la prenda de nuestra Iglesia está rojísima (de sangre), como dice un tropario: “nuestra Iglesia está adornada de púrpura y de lino fino”. Pero a pesar de las horribles persecuciones, la Iglesia nunca tuvo miedo, sino que reunía a sus hijos en un lugar secreto, muchas veces bajo de la tierra (las catacumbas) y todos juntos celebraban el culto a Cristo Dios. Y no sólo esto, también psalmodiaban, en otro kerigma anterior hemos visto los himnos que cantaban los cristianos de los tres primeros siglos.