Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 11-05-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. θ΄ 32 - 42  

θ΄ 32 - 42

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ε΄ 1 - 15  

Ε΄ 1 - 15
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

7ήμερο προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους

7ήμερο προσκύνημα στους Αγίους Τόπους από 24/07/2014 έως 30/07/2014

1η  ημ. 24/07/2014 Πέμπτη: ΘΕΣ/ΝΙΚΗ – ΑΘΗΝΑ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ
Συνάντηση  το μεσημέρι στο  Αεροδρόμιο Μακεδονία  στις 15:00 και πτήση μέσω Αθηνών  με την   Aegean air για Τελ Αβίβ.  Άφιξη ξημερώματα της Παρασκευής (25/07/2014), επιβίβαση στο πούλμαν και προσκύνημα στον Άγιο Γεώργιο στη Λύδα. Μεταφορά στο ξενοδοχείο, τακτοποίηση και ξεκούραση.
1η διανυκτέρευση στην Ιερουσαλήμ
2η  ημ. 25/07/2014 Παρασκευή: ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ - ΕΝΤΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ - ΣΙΩΝ
Μετά το πρωινό προσκύνημα στην Γεθσημανή (στον Τάφο της Παναγίας) ,στον Βράχο της Αγωνίας, στον Άγιο Στέφανο, στο σπίτι των Αγίων Ιωακείμ και Άννης, στην προβατική κολυμβήθρα, στη φυλακή του Αποστόλου Πέτρου, στο Πραιτώριο (φυλακή Χριστού) και ακολουθώντας την οδό του μαρτυρίου προσκύνημα στον Ναό της Αναστάσεως (Πανάγιο Τάφο, Φρικτό Γολγοθά, Αποκαθήλωση, Εύρεση Τιμίου Σταυρού). Επίσκεψη στη Σιών όπου βρίσκονται το υπερώο και το σπίτι του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου.

Ὁμιλία στό πέμπτο ἐωθινό εὐαγγέλιο, Θεοφάνους Κεραμέως

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΕΩΘΙΝΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

 Θεοφάνους ΚΕΡΑΜΕΩΣ

   «Οἱ δύο Μαθητές πρός Ἐμμαούς. Ποιός εἶναι αὐτὸς πού δὲν κατονομάζεται;» (Λουκ. κδ', 12-13)

«Ὁ Πέτρος σηκώθηκε καὶ ἔτρεξε στὸ μνῆμα· καὶ ἀφοῦ ἔσκυψε εἶδε τά σάβανα μόνα τους (χωρὶς τὸ σῶμα) καὶ ἐπέστρεψε στὸ σπίτι του θαυμάζοντας τὸ γεγονός. Τὴν ἴδια ἡμέρα, δύο ἀπὸ αὐτοὺς (τοὺς μαθητὲς) πήγαιναν σὲ κάποιο χωριό, πού ἀπεῖχε ἕνδεκα περίπου χιλιόμετρα ἀπό τήν Ἱερουσαλὴμ καὶ λεγόταν Ἐμμαούς».

 Ἡ ζωηφόρος ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, δὲν ἀποδεικνύεται στοὺς ἐκλεκτοὺς μαθητές του ἀπὸ τὸ παραπάνω σημεῖο, ἀλλὰ πρῶτα ἀξιώθηκαν νὰ δοῦν αὐτὴν οἱ μαθήτριες πού μετέφεραν τὰ ἀρώματα. Ὕστερα δὲ ἀπὸ αὐτὲς οἱ μαθητὲς τῶν μαθητῶν, δύο ἀπό τούς ὁποίους ἦταν αὐτοὶ πού βάδιζαν πρὸς τὸ χωριὸ Ἐμμαούς τὴν ἴδια ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐνεργήθηκε τὸ μεγάλο μυστήριο τῆς ἀναστάσεως.

 Τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ εὐαγγελιστὴς ἀνέφερε τὸ ὄνομα τοῦ ἑνός, ἐνῶ ἀπέκρυψε τὸ ὄνομα τοῦ ἄλλου, ἔκανε πολλοὺς νὰ κάνουν διαφόρους συλλογισμοὺς γιὰ τὸ ὄνομα.

Ἡ προετοιμασία γιά τόν θάνατο (Ἀρχ. Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ)

Είναι φυσικό, επειδή όλοι σας γερνάτε και προσβάλλεσθε από ασθένειες, να ετοιμάζεσθε επίσης για το αναπόφευκτο. Να ετοιμάζεσθε όμως εορταστικά, σαν να ετοιμαζόμαστε για τη μεγαλύτερη στιγμή της επίγειας υπάρξεώς μας και όχι με αίσθημα απογνώσεως και αχαριστίας.
Οφείλουμε να ζούμε το κάθε πάθημα όχι μόνο ως προσωπικό μας, αλλά ως συμμέτοχοι των παθημάτων όλης της ανθρωπότητος. Με την πείρα των δικών μας παθημάτων γνωρίζουμε τη ζωή του κόσμου, ζούμε την τραγωδία ολόκληρης της ανθρωπότητος, διευρύνουμε τη συνείδησή μας ως τα πέρατα του κόσμου αυτού, ως την υπέρβαση των περάτων αυτών, ως την κατάκτηση του Απείρου. Τα παθήματα μπορούν να αποβούν νέα γέννηση, ανώτερη από την πρώτη, αν τα ζούμε όχι ως ατομικά μας, αλλά ως Αποκάλυψη γι’ αυτά που συμβαίνουν μέσα στον κόσμο.

Ἀνατολή καί Δύση. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (Ἐπίσκοπος Ἀχρίδος)

 

  Ἡ Δύση εὑρίσκεται στήν σπασμώδη ταραχή, ἐνῶ ἡ Ἀνατολή στήν παραίτηση καί τήν ὑποταγή στό πεπρωμένο.

 Ἡ Δύση συνεχῶς τρώγει ἐκ τοῦ Δένδρου τῆς Γνώσεως καί αἰσθάνεται ὁλοένα καί περισσότερον τήν πείνα διά τήν γνώση, ἡ Ἀνατολή κάθεται κάτωθεν τοῦ Δένδρου τῆς ζωῆς, ἀλλὰ δέν μπορεῖ νά φθάση ἕως τόν καρπόν.

 Ἡ Δύση ἔχει μανία διά τήν ὀργάνωση. Ἡ Ἀνατολή ἔχει μανία διά τόν ὀργανισμό.

 Ἡ Δύση ἀπαύστως τακτοποιεῖ τά ἐξωτερικά πράγματα, ἐνῶ οἱ ἐσωτερικές ἀξίες ἡ μία μετά τήν ἄλλη ἐξαφανίζονται. Ἡ Ἀνατολή ἀπαύστως καλλιεργεῖ τάς ἐσωτερικάς ἀξίας, καθώς αἱ ἐξωτερικαί πίπτουν καί χάνονται.

Ὁ δάσκαλος πού δέν ἄντεχε τίς τιμές

Μέσα στο παλάτι το βυζαντινό απόλυτη ησυχία!
Είναι η σκιά του βασιλιά, που σοβαρός, αμίλητος, συχνά σαν ασκητής, επέβαλε με το παράδειγμά του, σ’ όλους τούτη τη συνήθεια: να περπατούν αθόρυβα, χαμηλόφωνα να κουβεντιάζουνε, να κλαιν ή να γελούν διακριτικά, μήτε τους άλλους να ενοχλούν μήτε του αφέντη τους την περισυλλογή να διακόπτουν.
Κι έχει ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος τόσα πολλά να συλλογιστεί. Έχει τόσα πολλά να πει, σε μυστική προσευχή, με τον Θεό του!
Σήμερα, όμως βγήκε από τα χαράματα ο βασιλιάς. Είναι η συνηθισμένη του ημέρα για τον περίπατο γύρω από τη βασιλεύουσα. Καβάλα στ’ άλογα, με δυο-τρεις μόνο αξιωματούχους, κάνουν τον γύρο της. Φτάνουν ως τον Κεράτιο. Κι αφού από κει αγκαλιάζει με το βλέμμα την πόλη, που αγουροξυπνά με τις πρώτες ηλιαχτίδες, υψώνει τον νου του στον Θεό ο βασιλιάς και δέεται: «Φύλαξε, Κύριε, από κάθε κίνδυνο την πόλη σου. Φύλαξε τους ανθρώπους σου. Φώτιζε τον Βασιλέα!».

Δυό ξένοι μέ καημό γιά τήν γλώσσα μας (π. Θωμᾶς Βαμβίνης)

Θά καταγράψουμε δύο περιπτώσεις ξένων πού κάνουν ἕναν, μᾶλλον μοναχικό ἀγώνα γιά τήν γλώσσα μας, τήν ὁποία οἱ νεοέλληνες δέν δείχνουμε νά ἐκτιμοῦμε ὅσο πρέπει. Ὁ ἕνας εἶναι Νιγηριανός ὀδοντίατρος καί ὁ ἄλλος Βρετανός καθηγητής Νέων Ἑλληνικῶν στό Κέμπριτζ. Πρίν ἀπό λίγο καιρό κυκλοφόρησε στό διαδίκτυο ἡ εἴδηση ὅτι ὁ Νιγηριανός ὀδοντίατρος Σάμ Τσέκγουοζ ἄνοιξε στήν Νέα Ὑορκη ἕνα ἑλληνικό βιβλιοπωλεῖο, μέ στόχο νά διαφυλάξη τήν ἑλληνική γλώσσα καί νά μυήση σέ αὐτήν καί τήν λογοτεχνία της τούς Ἀμερικανούς. Ὁ Σάμ Τσέκγουοζ σπούδασε στήν Θεσσαλονίκη, ἔχει πολλούς φίλους στήν Ἑλλάδα καί ἔχει ἀγαπήσει τήν ἑλληνική γραμματεία. Σέ συνέντευξή του εἶπε τό πόσο στενοχωρήθηκε κάποτε, ὅταν δυό ἀμερικανίδες φοιτήτριες τοῦ ζήτησαν Παπαδιαμάντη στά ἀγγλικά, ἀλλά δέν εἶχε νά τίς προμηθεύση.

Ὁπτασία τοῦ μοναχοῦ Ἰωάσαφ Γέροντος τῶν Ἰωσαφαίων ἐν Καρυαῖς Ἁγίου Ὄρους

Κατά το έτος 1854 ο μοναχός Ιωάσαφ, ευρισκόμενος αρκετά χρόνια στο Άγιο Όρος, μετέβη στο κονάκιο της Ιεράς Μονής του Αγίου Παντελεήμονος στις Καρυές για την αγρυπνία του Αγίου Γεωργίου. Καθισμένος στα ψαλτήρια του όρθρου στο στασίδι του, συλλογιζόταν την φιλανθρωπία του Θεού προκειμένου με την ενανθρώπηση, την σταύρωση και την ανάστασή Του να ανεβάση τον άνθρωπο στον ουρανό. Του ήλθε κατάνυξις και θείος πόθος να λέγει την νοερά προσευχή ακατάπαυστα. Τότε ενόμισε ότι βγήκε έξω από την εκκλησία και βρέθηκε η ψυχή του, χωρισμένη από το σώμα του, σε μια όμορφη και απέραντη πεδιάδα. Στο βάθος αυτής είδε ένα άπειρο πλήθος λαμπροστολισμένων νέων, που έλαμπαν σαν τον ήλιο και εβάδιζαν ρυθμικά, αργά και σεμνά. Απορούσε ποιοι άνθρωποι είναι αυτοί και σε ποιόν ανήκει αυτό το πανέμορφο περιβόλι.

Προσπέρασε αυτό το πλήθος και κατόπιν βλέπει μια άλλη αναρίθμητη στρατιά νέων που φορούσαν στρατιωτικές στολές και ήταν όλοι ανδρειωμένοι και λαμπροί στην όψη.

Ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία καί περί τοῦ χαροποιοῦ πένθους_mp3

Π. Σάββας 2008-04-13_ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-04-08 (Σύναξη Κυριακῆς).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Σκέψεις γιά τήν Πίστη, Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

   Ξεχύνω τά λόγια τῆς καρδιᾶς μου, πού ἁπαλά σκιρτᾶ ἀπό χαρά ἄφθαρτη κι ἀνέκφραστη. Ἀδελφοί, ἄν εἰσχωρήσετε στά λόγιά μου μέ καθαρό λογισμό, θά εὐφρανθεῖτε σάν σέ συμπόσιο πνευματικό! Ἡ πίστη στό Χριστό εἶναι ζωή. Ὅποιος τρέφεται μέ τήν πίστη, γεύεται ἤδη, στή διάρκεια τῆς ἐπίγειας πορείας του, τήν αἰώνια ζωή, πού ἑτοιμάστηκε γιά τούς δικαίους στό τέλος αὐτῆς τῆς πορείας. Ὁ Κύριος εἶπε: «Ὅποιος πιστεύει σ’ ἐμένα, αὐτός ἔχει τήν αἰώνια ζωή».

 Μέ τήν πίστη οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ὑπέμειναν σκληρές δοκιμασίες. Ἔχοντας οἰκειωθεῖ τό πλοῦτο καί τήν εὐφροσύνη τῆς αἰώνιας ζωῆς, θεώρησαν σκουπίδια τά θέλγητρα τῆς πρόσκαιρης. Μέ τήν πίστη δέχονταν τίς θλίψεις καί τίς στενοχώριες σάν δῶρα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, δῶρα μέ τά ὁποῖα Ἐκεῖνος τούς ἀξίωσε νά γίνουν μιμητές καί μέτοχοι τῶν παθημάτων ἑνός ἀπό τά πανάγια Πρόσωπά Του, πού ἔστερξε νά δεχθεῖ τή φύση μας καί νά οἰκονομήσει τή λύτρωσή μας. Ἡ ἀπέραντη εὐφροσύνη, πού γεννιέται ἀπό τήν πίστη, καταβροχθίζει τή σκληρότητα τοῦ πόνου.

Ἡ ἁγία ἀπογοήτευση

H ΑΓΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Συγκινήθηκα  πολύ, όταν χθές μιλώντας με μία  νέα κοπέλα που είπε:

-Πάτερ , κάθε χρόνο που περνά, μετράω και λιγότερους φίλους.

-Μπήκες στην στράτα του Θεού. Της απαντώ.

-Και ποια είναι αυτή;

Ἀλητεία καί ἀσέβεια

Ἀλητεία καί ἀσέβεια

 Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

  Ἕνας ἀξιοσέβαστος Ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σέ Συνεδρίαση τῆς Ἱεραρχίας, στήν ὁποία γινόταν συζήτηση γιά τά Κατηχητικά Σχολεῖα ὅπου πρέπει νά διαπαιδαγωγοῦμε τά παιδιά κατά Χριστόν καί μέ ἐκκλησιαστικό φρόνημα, ἀνέφερε ἕναν πολύ ἐνδιαφέροντα λόγο τοῦ ἀειμνήστου Καθηγητοῦ Παναγιώτου Τρεμπέλα, πού τούς ἔλεγε στό Φροντιστήριο Κατηχητῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης: «Καλύτερα τά παιδιά νά γίνουν ἀλῆτες παρά ἀσεβεῖς».

 Προσπαθώντας νά ἐξηγήσω αὐτόν τόν πράγματι προκλητικό λόγο, μποροῦσα νά πῶ ὅτι μέ τήν λέξη ἀλήτης ἐννοεῖται ἐκεῖνος πού περιφέρεται ἀπό τόπο σέ τόπο, πού δέν ἔχει κατοικία καί δουλειά, κυρίως ὅμως ἐκεῖνος πού ἔχει μιά ἀγενῆ καί προκλητική συμπεριφορά, καί, κατά τήν ἐκκλησιαστική γλώσσα, αὐτός πού ζῆ ἔξω ἀπό τά ἐκκλησιαστικά περιβάλλοντα καί συμπεριφέρεται ἀπρεπῶς. Ἐπίσης, ἀσεβής χαρακτηρίζεται ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος πού ἀσεβεῖ πρός τά θεῖα καί γενικότερα αὐτός πού ζῆ μέσα στήν Ἐκκλησία καί συμπεριφέρεται ἀνάρμοστα, μπορεῖ νά εἶναι Κληρικός καί μοναχός καί νά ὑβρίζη μέ τήν συμπεριφορά του τόν Θεό.

Νὰ θυμᾶσαι πάντα ὅτι ἡ ζωή σου καὶ ἡ εὐτυχία εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ...

Νὰ θυμᾶσαι πάντα ὅτι ἡ ζωή σου καὶ ἡ εὐτυχία εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ...

Νὰ περνᾶς τὴ ζωή σου ἐδῶ ἔτσι, ὥστε κάθε στιγμὴ νὰ εἶσαι ἕτοιμος νὰ τὴν ἀφήσεις.
Ποτέ σου νὰ μὴν ἐπιτρέψεις οἱ ἀπολαύσεις νὰ σὲ κάνουν νὰ ξεχάσεις τὸν ἑαυτό σου καὶ τὸ Θεό. 
Νὰ θυμᾶσαι πάντα ὅτι ἡ ζωή σου καὶ ἡ εὐτυχία εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ, δῶρα ποὺ δέ σοῦ ἀξίζουν. Ἁμαρτία εἶναι ὅταν δὲν ἀπολαμβάνουμε σωστὰ αὐτὰ τὰ δῶρα, ὅπως καὶ ὅταν ξεχνᾶμε ὅτι ὅλα ὅσα ἔχουμε στὴ ζωή μας εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα τoυ Σαββάτου 10-05-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. δ΄ 9 - 16 

δ΄ 9 - 16

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίο κεφ. Θ΄ 31 - Ι΄ 8  

Θ΄ 31 - Ι΄ 8
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

YÉRONTAS ATANASIO MITILINEOS (1927-2006) Y SAN JUAN DE CRONSTANDT (1829 - 1908) 5ª Bienaventuranza de la Montaña: La misericordia

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (1927-2006)

YÉRONTAS ATANASIO MITILINEOS (1927-2006)

Y SAN JUAN DE CRONSTANDT (1829 - 1908)

5ª Bienaventuranza de la Montaña: La misericordia

Bienaventurados y felices los misericordiosos y caritativos, más los que se compadecen por las desgracias del prójimo, porque ellos el día del juicio alcanzarán la misericordia increada de Dios (Mt 5,7)

El que uno sea justo es importante, pero no es la única cualidad del buen Cristiano. Por eso el Señor después de la bienaventuranza de la justicia, que hablábamos la vez anterior, se refiere a la quinta que es la bienaventuranza de la misericordia: “Bienaventurados y felices los misericordiosos y caritativos, más los que se compadecen por las desgracias del prójimo, porque ellos el día del juicio alcanzarán la misericordia increada de Dios” (Mt 5,7).