Α´.
Μεταβολήν τοῦ νοῦ.
Β´.
Μεταβολήν τῆς καρδίας.
Γ´.
Μεταβολήν τῆς γλώσσης.
Συλλογίσου
ἀγαπητέ, πῶς τό Πανάγιον Πνεῦμα ὅταν
κατέβη εἰς τό ὑπερῷον ἐν εἴδει πυρίνων
γλωσσῶν, ὡσάν ἕνας σφοδρότατος ἄνεμος
καί βροντή, ἐγέμισεν ὅλον τόν οἶκον,
εἰς τόν ὁποῖον ἦσαν καθήμενοι οἱ
θεῖοι Ἀπόστολοι καί ἐπροσηύχοντο·
«καί ἐπλήρωσε τόν οἶκον, οὗ ἦσαν
καθήμενοι» (Πραξ. β´. 2)· καί τόν ἔκαμεν
ὡσάν μίαν κολυμβήθραν, ὡς λέγει ὁ
Θεσσαλονίκης Γρηγόριος, διά νά βαπτίσῃ
τούς Ἀποστόλους μέ τήν θείαν χάριν του,
περί τοῦ ὁποίου τούτου βαπτίσματος
προεῖπεν εἰς αὐτούς ὁ Κύριος· «ὑμεῖς
δέ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι ἁγίῳ οὐ
μετά πολλάς ταύτας ἡμέρας (Πράξ. α´ 5).
Ἐπλήρωσε
δέ τόν οἶκον, οὗ ἦσαν καθήμενοι,
κολυμβήθραν αὐτόν ἀπεργαζομένη
πνευματικήν, καί πληροῦσα τήν τοῦ
Σωτῆρος ἐπαγγελίαν, ἥν καί αὐτήν
ἀναλαμβανόμενος πρός αὐτούς ἔλεγεν,
ὅτι Ἰωάννης μέν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς
δέ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι ἁγίῳ…ἀλλά
καί τήν κλῆσιν ἥν αὐτοῖς ἐπέθηκεν,
ἐπαληθεύουσαν ἔδειξε· διά γάρ τοῦ ἐξ
οὐρανοῦ τούτου ἤχου, ὄντως υἱοί
βροντῆς γεγόνασιν οἱ Ἀπόστολοι» (Λόγος
εἰς τήν Πεντηκ.)