Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 04-05-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ι΄ 1 - 16 

ι΄ 1 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Στ΄ 56 - 69

Στ΄ 56 - 69
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγηση σώζει τόν ἄνθρωπο. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ 2 ΚΑΤ. 4 ΚΑΙ 3 ΚΑΤ. 1
ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ.Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-03-2011

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πίστη στό Ἱερό Μυστήριο

Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος καθοδηγεῖ μέ τήν ζωή του καί τά λόγια του ὄχι μόνο τούς Πνευματικούς-Ἐξομολόγους ἀλλά καί κάθε πιστό πού θέλει νά ἐξομολογεῖται σωστά. Ἑστιάζουμε τήν προσοχή μας στά ἑξῆς σημεῖα:

   Πίστη στό Ἱερό Μυστήριο

Ὁ  Ὅσιος τόνιζε ὅτι τό Μυστήριο τῆς ἀφέσεως-Ἐξομολογήσεως δέν λειτουργεῖ μηχανιστικά-μαγικά. Εἶναι ἀναγκαία ἡ πίστη στό Μυστήριο.

«Ἐγώ ἀπό μικρός τό εἶχα, καί τώρα ἀκόμη», ἔλεγε καί συνέχιζε « Ὅταν συνέβαινε νά ἁμαρτήσω, τό ἐξομολογιόμουνα καί μοῦ ἔφευγαν ὅλα. Πετοῦσα ἀπό τήν χαρά μου. Εἶμαι ἁμαρτωλός, ἀδύνατος· καταφεύγω στήν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ, σώζομαι, γαληνεύω, τά ξεχνάω ὅλα»[107].

Ἡ ὀρθόδοξη Ἀνατολική ἐκκλησία εἶναι ὁ θησαυρός ὁ ἀνεκτίμητος. Χριστιανέ, κράτα καλά τόν θησαυρό σου

Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστίνου Καντιώτου

H OΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ (β΄)

 ΕΙΠΑΜΕ, ἀγαπητοί μου, χθὲς ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἡ ἀρχαιότερη ἀπὸ ὅλους.

2. Ἀλλὰ εἶναι καὶ ἡ πληρέστερη ἀπ᾽ ὅλες τὶς λεγόμενες ἐκκλησίες, ἡ μόνη πλήρης Ἐκ­κλησία. Ἔχει ὅλα τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀπαρτίζουν τὸ γνήσιο τοῦ Χριστιανισμοῦ. Δὲν τῆς λείπει τίπο­τε. Ὅ,τι ἔχουν οἱ ἄλλοι, τό ᾽χουμε κ᾽ ἐ­μεῖς, καὶ μάλιστα καθαρώτερο καὶ ἁγνότερο, γιατὶ εἶναι ἀπὸ τὴν πηγή. Τὸ Εὐαγγέλιο π.χ. ἔ­χουν ἐ­­κεῖ­νοι, τὸ Εὐαγγέλιο κ᾽ ἐμεῖς. Μήπως γράφει περισσότερα τὸ δικό τους, ποὺ δὲν τὰ γράφει τὸ δικό μας; Τὰ ἴδια «γράμματα» ἔχουμε.
Καὶ ὄχι μόνο δὲ μᾶς λείπει τίποτε, ἀλλ᾽ ἐπὶ πλέον ἐμεῖς ἔχουμε κ᾽ ἐκεῖνα ποὺ αὐτοὶ δὲν ἔχουν. Αὐτοὶ τὰ ἔχασαν, εἶναι φτωχότεροι. Ἔ­χασαν πολλά, κι ἄφησαν ν᾽ ἀνακατευτῇ μὲ τὸ χρυσάφι σκουριά. Ἡ Ὀρ­θοδοξία εἶναι χρυσάφι καθαρό, θησαυρὸς ἀκέραιος. Δὲν τοῦ λείπει τίποτε ἀπ᾽ ὅ,τι παρέδωσαν οἱ πρῶτοι Χριστιανοί. Θὰ φέρω μερικὰ παραδείγματα.

Μεγάλη δέηση. Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Όταν γύρισε στό κελλί του –βρισκόταν ἐκεῖ κοντά, στήν περιοχή τῶν μεγάρων τῆς Ὑπατίας, ὅπου ἀργότερα ἔγινε κοινόβιο -ἦταν δακρυσμένος κι ἀναστέναζε μέ θλίψη.

-Τί συμβαίνει, πάτερ; Τί ἔχεις; Τόν ρώτησα λιγάκι ἀνήσυχος.

-Ἄχ, παιδί μου! ... Φεύγοντας ἀπό τήν ἐκκλησία, εἶδα ἕναν ἄνθρωπο νά χτυπάχει ἄσπλαχνα τό ζῶο του. Τόσο ἄγρια τό χτύπησε, πού βόγγηξε, τό δύστυχο, παραπονεμένα, βαρυγγωμώντας ἐνάντια στόν ἀνελέητο κύριό του. Καί θρήνησα... Γιατί ἄν μᾶς καταδικάζουν τώρα ἀκόμα καί τ’ ἄλογα ζῶα, τί θά κάνουμε, οἱ ταλαίπωροι, τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, πού θά δώσουμε λόγο γιά κάθε πράξη μας; Θ’ ἀκούσουμε τότε: ‟Δέν ἔδειξες ἔλεος, καί δέν θά ἐλεηθεῖς!’’.... Ἄχ!....

Ἀποσύρθηκε κατόπιν στό βάθος τοῦ κελλιοῦ του, στράφηκε στ’ ἀνατολικά κι ἔκανε μιά θερμή ἱκεσία στό Θεό, μέ τά χέρια ὑψωμένα στόν οὐρανό:

Ἰησοῦς Χριστός Νικᾶ

Το κείμενο πού ακολουθεί, εστάλη από τον μοναχό Ιωσήφ εις τους εν Χριστώ αδελφούς του εις Κύπρον:
(Η ιστορία ενός πρώην μάγου)
Τελευταίως ήρθεν εδώ στο Άγιον Όρος ένα παιδάκι 16-17 ετών. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Τριών χρόνων οί γονείς του το έδωσαν σε κάτι μάγους εις την Κίναν και το έβαλαν σε Κινέζικο μοναστήρι, οπού πιστεύουν εις τον Βούδα. Μέχρι 11 χρόνων το παιδί έγινε τέλειος μάγος. Διηγείται ό ίδιος ότι μπορούσε να καλέσει οποίον δαίμονα ήθελε.

Έχει -λέγει- άλλον δαίμονα για την πορνείαν, άλλον του θυμού, της κατακρίσεως κ.λπ.
‘Ηξερε να τους φωνάζει και να του φανερώνονται και να τους προστάζει ότι ήθελε. Πολλές φορές περπατούσε στον αέρα όταν ήθελε και γενικά είχε τους δαίμονες εις την υπηρεσία του, πολλούς των οποίων γνωρίζει τα ονόματα, μεγαλύτερος των οποίων είναι ο Εωσφόρος και ακολουθούν άλλοι οχτώ αρχηγοί.

Εις το μοναστήρι ησκήθη επίσης είς την πάλην και έχει τόση τέχνη να χτυπήσει πέτραν να την σπάσει με το χέρι του, πράγμα πού είδαμε να πράττει και εδώ. Γνωρίζει σε τέλειον βαθμόν την πάλη καράτε και φοράει ζώνη μαύρη (των τελείων παλαιστών).
Εις ηλικία 11 ετών έγινε τέλειος μάγος, εννοώ μάγος οπού δεν υπάρχει όμοιος του εις την Ευρώπην. Χαρακτηριστικόν και θλιβερόν είναι και το εξής περιστατικόν:

Μητροπολίτης Ἡλείας Γερμανός, «Ἄν θέλουν οἱ Κυβερνῶντες νά παύση τό κακό τῆς βίας στά Σχολεῖα, ἄς βοηθήσουν νά ἔλθουν τά παιδιά μας κοντά στόν Χριστό»

Προς τον αξιότιμον Διευθυντήν της Εφημερίδος ΠΑΤΡΙΣ Πύργου

Ενταύθα

Αγαπητέ μου κ. Διευθυντά,

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ,

Δια να καταργήση τον θάνατον, να φωτίση τους ανθρώπους να ακολουθούν δρόμους που ανυψώνουν αυτούς και τους συνανθρώπους τους· Δια να μας προλαμβάνη από ελλείψεις, ελαττώματα και πράξεις, που μας δημιουργούν δυσκολίες και πόνους στην ζωή, αλλά και δια να μας ολοκληρώνη ως ανθρώπους και πολίτας.

Αγαπητέ μου κ. Διευθυντά ,

  Επειδή βλέπω ότι η σχολική βία - ξενόφερτο και αυτό φρούτο - όλο και περισσότερο λαμβάνει διαστάσεις - κοντεύει να γίνη μόδα-μάστιγα των Μαθητών – αισθάνθηκα την ανάγκη, ως πνευματικός Πατέρας, να κάνω ένα εποικοδομητικό σχόλιο δια την αντιμετώπισι του τρομερού αυτού φαινομένου, που βασανίζει πολλούς μαθητάς και έφθασε μέχρι να προκαλέση και θάνατο. Λοιπόν:

1. Επιθυμώ να τονίσω, ότι το φαινόμενον παρατηρείται σε παιδιά -αγόρια και κορίτσια – που ΔΕΝ είναι ζωντανά μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και δεν ζουν Χριστιανική ζωή. Και ο άνθρωπος που ζει μακρυά από τον Θεόν, πράττει συνήθως όλα τα κακά στους άλλους, αλλά και πολλές φορές και στον ίδιο του τον εαυτόν.

Δυτικαὶ κυβερνήσεις τροφοδοτοῦν τοὺς τζιχαντιστάς;

ΤΟ ΔΡΑΜΑ τῶν χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ ἄλλων ἀθῴων ἀνθρώπων στὴ φλεγόμενη Μέση Ἀνατολὴ δὲν ἔχει τελειωμό. Οἱ «μαχητὲς τοῦ Ἀλλὰχ» κρατώντας στὸ ἕνα χέρι τὸ Κοράνιο καὶ στὴν ἄλλη τὴ χατζάρα σκορποῦν τὸ θάνατο καὶ τὸν ὄλεθρο. Κι ὅλα αὐτὰ ὑπὸ τὴν προκλητικὴ ἀδιαφορία τῶν δυτικῶν! Πολλοὶ μάλιστα κάνουν ἀκόμα λόγο γιὰ βοήθεια τῶν τζιχαντιστῶν ἀπὸ τὴ Δύση. Ἡ πληροφορία αὐτὴ δυστυχῶς ἐπαληθεύτηκε! Δεῖτε τὴν ἀπίστευτη εἴδηση:

ΚΥΡΙΑΚΗ 3-5-15- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 3-5-15- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ

Λόγω έλλειψης δυνατότητας ακριβούς χρονομέτρησης για σήμερα, Κυριακή 3-5-15, σας ενημερώνουμε για τις εκπομπές που θα μεταδοθούν στο Ημερήσιο Πρόγραμμα του Ραδιοφώνου μεταξύ 8:00-24:00. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.

8:00 Έναρξη

Χριστός Ανέστη – Εθνικός Ύμνος

Θεία Λειτουργία (62΄)

Βυζαντινοί ύμνοι

Ομιλία Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου: Ποια η Ορθόδοξη Παράδοση_Το άφημα στον Θεό_2011

Βυζαντινοί ύμνοι

Ομιλία Γέρ. Εφραίμ Αριζόνας: Μην κρίνετε

Βυζαντινοί ύμνοι

Ομιλία Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου: Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ και η εμπειρία του ακτίστου φωτός

Βυζαντινοί ύμνοι

Γεθσημανή-Τάφος της Παναγίας

Παρακλητικός κανών στην Παναγία Ιεροσολυμίτισσα

Ομιλία π. Αθ. Μυτιληναίου: Είναι κακό ο χριστιανός να διασκεδάζει; Βυζαντινοί ύμνοι

Ομιλία Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου: Η Θεία Πρόνοια και πώς φανερώνεται_2011

Βυζαντινοί ύμνοι

Oἱ τρεῖς τάξεις τῆς Χάριτος (Γέρoντος Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστή)

 

Σε τρεις τάξεις διαιρείται η χάρις: Καθαρτική, φωτιστική, τελειωτική. Σε τρεις και η ζωή μας: Κατά φύσιν, υπέρ φύσιν, παρά φύσιν. Σε αυτές τις τρεις τάξεις ανέρχεται και κατέρχεται. Τρία είναι και τα μεγάλα χαρίσματα, που λαμβάνει: Θεωρία, αγάπη, απάθεια.
Λοιπόν στην «πράξιν» συνεργεί χάρις καθαρτική, η οποία βοηθά στην κάθαρση. Και κάθε ένας, που μετανόησε, η χάρις είναι που τον προτρέπει στη μετάνοια.
Και όσα κάνει της χάριτος είναι, αν και δεν το γνωρίζει αυτός που την έχει, όμως αυτή τον τροφοδοτεί και τον οδηγεί. Και ανάλογα με την προκοπή του, ανέρχεται ή κατέρχεται ή μένει στην ιδία κατάσταση.
Εάν έχει ζήλο και αυταπάρνηση ανεβαίνει σε θεωρία, την οποία διαδέχεται φωτισμός θείας γνώσεως και λίγη απάθεια. Εάν ψυχρανθεί ο ζήλος, η προθυμία, τότε συστέλλεται και η ενέργεια της χάριτος.

Ἀρχιμ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος, Μόνον συσσίτια;

Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής των Μυροφόρων

(Πραξ. στ' 1-7)

Γράφει ο Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,

Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. &Κονίτσης
e-mail: ioil.konitsa@gmail.com

Ποίο είναι το έργο τής Εκκλησίας; Γιατί υπάρχει η Εκκλησία; Στα ερωτήματα αυτά πολλές απαντήσεις δίδουν οι άνθρωποι. Όμως, στο Αποστολικό Ανάγνωσμα ακούμε θεοπνεύστως ποίο είναι το έργο τής Εκκλησίας.

Αφορμή για το όλον θέμα έδωσε η ακριβοδίκαιη διανομή των τροφίμων στα κοινά συσσίτια. Είχαν δημιουργηθεί παράπονα κατά την Αποστολική εποχή. Μπροστά σε αυτό το πρακτικό πρόβλημα, τι θα έκαμαν οι Απόστολοι; Θα εμοίραζαν οι ίδιοι τα τρόφιμα ή θα συνέχιζαν απερίσπαστοι την εντολή τού Χριστού, “Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη”;

Φυσικά έκαναν εκείνο που έπρεπε να κάνουν. “Ουκ αρεστόν εστιν ημάς καταλείψαντας τον λόγον τού Θεού διακονείν τραπέζαις”. Γι' αυτό, αδελφοί, εκλέξατε άνδρες “πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας” και αυτοί ας αναλάβουν την τακτοποίηση του οικονομικού και πρακτικού αυτού ζητήματος. Εμείς δε “τη προσευχή και τη διακονία τού λόγου προσκαρτερήσομεν”. Έτσι, το ζήτημα διά την Εκκλησία λύθηκε αυθεντικώς και διά παντός.

Ὁ ἱερέας ὅταν μοιράζει τό Ἀντίδωρο στούς πιστούς λέει τήν εὐχή: «Εὐλογία Κυρίου καί ἔλεος ἔλθοι ἐπί σέ»

Το Αντίδωρον είναι ευλογημένος άρτος που βγαίνει από τα πρόσφορα που προσεκόμισαν και προσέφεραν οι πιστοί, προκειμένου να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία (γι’ αυτό και ονομασία πρόσφορο, από το ρήμα προσφέρω). Κατά την ώρα που γίνεται η ακολουθία της προσκομιδής προσφέρονται άρτοι (πρόσφορα), συνήθως τρία ή πέντε για να εξαχθούν οι μερίδες των εννέα ταγμάτων.

Πρώτα εξάγεται ο αμνός που συμβολίζει και τυποί το σώμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Δεύτερον εξάγεται η τριγωνική μερίδα της Θεοτόκου.

Τρίτον εξάγονται οι μερίδες των εννέα ταγμάτων, δηλαδή πάντων και πασών των αγίων της Εκκλησίας (πρόκειται για εννέα τριγωνικές μερίδες).

Τέταρτον εξάγεται η μερίδα υπέρ του οικείου επισκόπου (Πατριάρχου, Αρχιεπισκόπου, Μητροπολίτου για τα δεδομένα της Ελλάδας) και …

πέμπτον εξάγονται οι μερίδες των ζώντων και κεκοιμημένων, της θριαμβεύουσας και της στρατευμένης Εκκλησίας (πρόκειται για μαργαρίτες, μικρά δηλ. ψίχουλα).

Κυριακή τοῦ Παραλύτου: Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Θ´ 32 - 42

³² Ἐγένετο δὲ Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν. ³³ εὗρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα Αἰνέαν ὀνόματι, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττῳ, ὃς ἦν παραλελυμένος. ³⁴ καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέτρος· Αἰνέα, ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστός· ἀνάστηθι καὶ στρῶσον σεαυτῷ. καὶ εὐθέως ἀνέστη. ³⁵ καὶ εἶδον αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες Λύδδαν καὶ τὸν Σάρωνα, οἵτινες ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὸν Κύριον. ³⁶ Ἐν Ἰόππῃ δέ τις ἦν μαθήτρια ὀνόματι Ταβιθά, ἣ διερμηνευομένη λέγεται Δορκάς· αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει. ³⁷ ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀσθενήσασαν αὐτὴν ἀποθανεῖν· λούσαντες δὲ αὐτὴν ἔθηκαν ἐν ὑπερῴῳ. ³⁸ ἐγγὺς δὲ οὔσης Λύδδης τῇ Ἰόππῃ οἱ μαθηταὶ ἀκούσαντες ὅτι Πέτρος ἐστὶν ἐν αὐτῇ, ἀπέστειλαν δύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν παρακαλοῦντες μὴ ὀκνῆσαι διελθεῖν ἕως αὐτῶν.

Ἐάν θέλεις ζηλωτής νά εὑρεθεῖς μέχρι τέλους τοῦ βίου σου, ζήλωσον τοῦ κλαίειν διαπαντός ( Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτη )

 Υπακοή, εκκοπή θελήματος, αυτομεμψία, υπομονή γενική, ταύτα θεμελιώνουν την ψυχήν, την δε θέρμην και τον ζήλον τα δάκρυα διατηρούν. Εάν θέλης ζηλωτής να ευρεθής μέχρι τέλους του βίου σου, ζήλωσον του κλαίειν διαπαντός, και εάν τοιαύτα δάκρυα έχης, μη φοβού, συμπαραμένει ο ζήλος του πόθου του σωθήναι.

3 Μαΐου Συναξαριστής. Τιμοθέου καὶ Μαύρας Μαρτύρων, Διοδώρου Μάρτυρος καὶ Ροδοπιανοὺ Ἱερομάρτυρος, Ξενίας Μεγαλομάρτυρος, τῶν Ἁγίων εἴκοσι ἑπτὰ Μαρτύρων, Ἰουβεναλίου Ἐπισκόπου, Μάμαντος Ὁσίου, Φιλίππου Ὁσίου, Μιχαὴλ καὶ Ἀρσενίου Ὁσίων, Πέτρου Ἐπισκόπου Ἄργους, ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ὁσίου Λουκᾶ, Οἰκουμενίου Ἐπισκόπου, Θεοδοσίου Ὁσίου, Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου, Γαβριὴλ Μάρτυρος, Ἀχμὲτ Νεομάρτυρος, Παύλου Μάρτυρος, Ἀναστασία καὶ Χριστοδούλου Νεομαρτύρων, Πάμβου Πατριάρχου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῶν Σπηλαίων

Οἱ Ἅγιοι Τιμόθεος καὶ Μαῦρα οἱ Μάρτυρες
 

Ὁ Ἅγιος Τιμόθεος καὶ ἡ σύζυγός του Ἁγία Μαῦρα ἦταν μία ἁγιασμένη οἰκογένεια, ποὺ ζοῦσε σὲ κάποιο μικρὸ χωριὸ τῆς Θηβαΐδος, στὴν Αἴγυπτο, κατὰ τὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ 3ου αἰῶνα μ.Χ.

Ὁ Ἅγιος Τιμόθεος ξεχώριζε ἀπὸ τοὺς ἄλλους συμπολῖτες του γιὰ τὴν μεγάλη εὐσέβειά του καὶ τὴν ἐπίδοση ποὺ εἶχε στὰ ἱερὰ γράμματα. Τοὺς τὰ διάβαζε στὸ σπίτι του ἢ στὴν ἐκκλησία καὶ ξεδιψοῦσε τὶς ψυχές τους μὲ τὸ ἀθάνατο νερὸ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ.

Ἐπιβραβεύοντας αὐτὸ τὸ ζῆλο του, ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Θηβαΐδος τὸν χειροθέτησε ἀναγνώστη, τοποθετώντας τὸν ἔτσι στὸ προστάδιο τῶν κληρικῶν. Ὅμως, ἀντὶ ἐκείνου τοῦ σταδίου, ἡ Θεία Πρόνοια τὸν εἰσήγαγε σὲ ἕνα ἄλλο. Στὸ ὑψηλότερο ἀπὸ ὅλα, δηλαδὴ στὴν κορυφὴ τοῦ Γολγοθά, ποὺ εἶναι στολισμένη ἀπὸ τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ.

Ἐκεῖνο ἀκριβῶς τὸν καιρό, δὲν εἶχαν περάσει οὔτε εἴκοσι ἡμέρες ποὺ ὁ Τιμόθεος εἶχε νυμφευθεῖ τὴ Μαῦρα, ἐνῷ ὅλοι χαίρονταν γιὰ τὸν ἁρμονικὸ αὐτὸ γάμο, κάποιοι φθονεροὶ χωρικοὶ τοὺς διέβαλαν στὸν εἰδωλολάτρη ἡγεμόνα τῆς Θηβαΐδος, Ἀρριανό. Ὁ Ἀρριανὸς διέταξε τὸν Ἅγιο Τιμόθεο νὰ παρουσιασθεῖ ἐνώπιόν του.