2 Δεκεμβρίου, Μνήμη τοῦ ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

Ὁ ὅσιος Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, κατά κόσμον Εὐάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στίς 7 Φεβρουαρίου τοῦ 1906 στό χωριό Ἅγιος Ἰωάννης Εὐβοίας. Οἱ γονεῖς του ὀνομάζονταν Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης καί Ἑλένη, τό γένος Ἀντωνίου Λάμπρου. Ὁ Γέροντας ἀπό μικρός ἀναγκάζεται νά φυλάσσει πρόβατα στό βουνό. Παρακολουθεῖ μόνο τήν Α΄ Δημοτικοῦ καί αὐτήν ὄχι πλήρως. Σέ ἡλικία 7 ἐτῶν πηγαίνει στήν Χαλκίδα ὅπου ἐργάζεται γιά 2-3 χρόνια. Κατόπιν μεταβαίνει στόν Πειραιᾶ, ὅπου ἐπίσης ἐργάζεται γιά δύο χρόνια σέ παντοπωλεῖο  συγγενοῦς του. Στά δώδεκά του χρόνια μεταβαίνει (ὑπερνικώντας τήν ἀγάπη στούς γονεῖς του) στό Ἅγιον Ὄρος. Πόθος του εἶναι νά μιμηθεῖ τή ζωή τοῦ ἀγαπημένου του Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου.

Τρόποι μετανοίας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τρόποι μετανοίας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-06-2011
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

̎Ὁ πόλεμος κατά τοῦ ἡσυχασμοῦ καί ὁ χαρακτήρας τῆς πατερικῆς παράδοσης ̎ ΠατερικήΘεολογία, 12ο Μέρος

Ἀκοῦστε  τήν ὁμιλία ἐδῶ: ̎Ὁ πόλεμος κατά τοῦ ἡσυχασμοῦ καί ὁ χαρακτήρας τῆς πατερικῆς παράδοσης ̎

Πατερική Θεολογία, 12ο Μέρος, Ὁμιλία στίς 28-10-2014

Συνεχίζουμε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ τήν Πατερική Θεολογία τοῦ π. Ἰωάννου τοῦ Ρωμανίδη ἀπό τό κεφάλαιο γιά τήν Τουρκοκρατία καί τόν Ἡσυχασμό. Λέγαμε πῶς πολεμήθηκε ὁ Ἡσυχασμός, ἡ θεραπευτική μέθοδος τῆς Ὀρθοδοξίας: ἡ κάθαρσις, ὁ φωτισμός καί ἡ θέωση ἀπό τούς Φράγκους, ἀπό τή Δύση. Ἕνας ἀπό τούς τρόπους πού πολεμήθηκε καί ἕνα ἀπό τά μέσα πού χρησιμοποίησαν οἱ Φράγκοι ἦταν ἡ ἀλλαγή τοῦ ὀνόματός μας. Τό λεγόμενο Βυζαντινό κράτος δέν ὑπῆρχε, ἀλλά εἶναι μία ὀνομασία, ἡ ὁποία δόθηκε τό 1962. Τότε πρωτοχρησιμοποιήθηκε ὁ ὅρος Βυζαντινό κράτος. Οὔτε τό δικό μας ὄνομα ἦταν ‘Ἕλληνες’, ὅπως μᾶς λένε τώρα μέ τήν ὑπόδειξη τοῦ Κοραῆ ἤ Γρακοί, Greek, ἀλλά εἶναι Ρωμιοί, Ρωμανία. Θά πεῖτε:

- Ἔχει τόσο μεγάλη σημασία; Γιατί νά μή μᾶς λένε Ἕλληνες; Ἐπιτέλους δέν ἐκφράζει τό ὄνομα Ἕλληνας τήν φυλή τῶν Ἑλλήνων;

Ὅταν λέμε Ἕλληνας στήν πρώτη ἐκδοχή βεβαίως ἐκφράζει τήν φυλή, ἀλλά μέ τήν ἐξέλιξη τῆς ἱστορίας Ἕλληνας ὀνομάστηκε κάθε ἕνας πού δέν πίστευε στόν Χριστό, ἦταν δηλαδή εἰδωλολάτρης. Ἀπό τή στιγμή ὅμως πού ἐμεῖς ἐγκολπωθήκαμε τόν Χριστιανισμό ἔγινε μία ὀντολογική ἀλλαγή στό εἶναι μας καί ὡς πρόσωπα καί ὡς ἔθνος. Ποιά εἶναι ἡ ὀντολογική αὐτή ἀλλαγή στό εἶναι μας, δηλαδή στήν οὐσία μας;

π. Ἀρσένιος Σκήτης Κουτλουμουσίου: Ἡ ἑκούσια πτώση τοῦ Πάπα

Η ΕΚΟΥΣΙΑ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

 

ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ

 

Κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, αυτόν τον μεγάλο άγιο που πρόσφατα ανέδειξε η Ορθόδοξη εκκλησία μας, η ανθρωπότητα γνώρισε τρεις μεγάλες πτώσεις,  του Αδάμ, του Ιούδα, του Πάπα. Από αυτές τις 3 πτώσεις μόνον ο Αδάμ μετανόησε και δικαιώθηκε, ο δε Ιούδας προτίμησε το απαίσιο τέλος και έτσι παρέδωσε την ψυχή του στον διάβολο. Ο δε Πάπας με την πτώση του έγινε όργανο του διαβόλου και πρόδρομος του αντίχριστου. Εμείς στον παρόντα λόγο θα ασχοληθούμε με την πτώση του Πάπα, μιας και είναι περισσότερο από κάθε άλλη εποχή επίκαιρη. Η πτώση του Πάπα έγινε το 1054, δηλαδή σε 38 χρόνια αυτή η πτώση θα συμπληρώσει μια χιλιετία! Φοβερό, ο παπισμός μέχρι στιγμής ζει και πορεύεται στην αμετανοησία, και όχι μόνο δε μετανοεί, αλλά εργάζεται την απώλεια κι αυτής της Ορθοδοξίας, που κεφαλή της είναι ο Ιησούς Χριστός. «Ούτε Θεόν φοβάται ο παπισμός, ούτε άνθρωπον εντρέπεται». 

Είναι φανερό λοιπόν πως ο παπισμός το 1054 υπέκυψε εκουσίως στους τρεις πειρασμούς του διαβόλου, αυτούς που επιχείρησε ο διάβολος με πολύ θράσος και αναίδεια να προσβάλει τον Κύριο μας στην έρημο. Ο κυριότερος πειρασμός είναι αυτός που είπε ο διάβολος στον Κύριό μας πως: «Ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐάν πεσών προσκυνήσῃς μοι».

Γιά ἕνα βίαιο Μπέη

Γιά ένα βίαιο μπέη

Μάς αφηγήθηκαν στήν Ερζεγοβίνη γιά τό τί συνέβη κάποτε στον μπέη Λιούμποβιτς. Κάλεσε γιά εργασία την ημέρα του Αγίου Προκοπίου. Οι χριστιανοί του είπαν: «Σήμερα, μπέη, είναι του Αγίου Προκοπίου καί δε θέλουμε να εργαστούμε, επειδή γιορτάζουμε». Ο μπέης Αιούμποβιτς απάντησε περιφρονητικά καί θυμωμένα: «Μα ποιος Άγιος Προκόπιος! Άιντε να θερίσετε!». Σιώπησαν οι άνθρωποι καί αναστενάζοντας άρχισαν τη δουλειά. Αλλά τό μεσημέρι μαζεύτηκαν σύννεφα κι άρχισε να βροντά. Μέ μιας σκοτείνιασε πολύ κι ένας κεραυνός κτυπά τό σπίτι του μπέη Λιουμποβιτς καί σκοτώνει τους δυο γιους του.

Μάς είπε κάποιος Πούνταρ, απ’ τό Λόκοβο κοντά στο Στότσε, γιά τον Αλή πασά Ριζβανμπέγκοβιτς. Αυτός ο πασάς ήταν γνωστός γιά τη βιαιότητά του. 

Μέ τη δύναμη που διέθετε, διέταξε να του φέρουν εξήντα ανθρώπους, να τους κρεμάσει σε μια αχλαδιά.

Παρέμβαση τοῦ Μητροπολίτη Ναυπάκτου στήν Ἱεραρχία γιά τήν "Σύνοδο" τῆς Κρήτης

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος έδωσε στην δημοσιότητα την παρέμβασή του στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος που συγκλήθηκε στις 23 και 24 Νοεμβρίου 2016 με θέμα την "Σύνοδο" της Κρήτης.

Στην παρέμβασή του αυτή ο Μητροπολίτης, μεταξύ άλλων, παρατηρεί ότι στην "Σύνοδο"της Κρήτης "κυριαρχοῦσαν ἡ θεωρία τῶν κλάδων, ἡ βαπτισµατική θεολογία καί κυρίως ἡ ἀρχή τῆς περιεκτικότητος, δηλαδή ἡ διολίσθηση ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἀποκλειστικότητος στήν ἀρχή τῆς περιεκτικότητος". 

Στιγματίζει, επίσης, το γεγονός της ανατροπής της απόφασης της Ιεραρχίας και σημειώνει ότι "δέν εἴχαµε ἐξουσιοδότηση τῆς Ἱεραρχίας νά διαπραγµατευθοῦµε τίς ἀποφάσεις της, ὅπως ἔλεγαν πολλοί ἀπό τούς Ἱεράρχες πού ἤµασταν παρόντες. Ἔπειτα, δέν ἔγινε συζήτηση γιά νά ἀποδεχθοῦµε τήν ἀλλαγή, ἁπλῶς ἔγινε ψηφοφορία καί µάλιστα µέ σπουδή". 

Ὁ ὅσιος Συμεών ὁ Θαυμαστορείτης εἶδε στόν παράδεισο θαυμαστούς κήπους. Εἶδε ἐκεῖ, ἐπίσης, τίς ψυχές τόσο τοῦ προπάτορά μας Ἀδάμ ὅσο καί τοῦ ληστή, τοῦ πρώτου ἀνθρώπου πού ὁδηγήθηκε ἀπό τόν Θεάνθρωπο στόν παράδεισο.

Η θέση του παραδείσου καθορίζεται από την Αγία Γραφή «προς την Ανατολή». Προς αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται ο παράδεισος σε σχέση μέ τη γη. Η μακαρία Θεοδώρα μάς πληροφορεί ότι μετά την έξοδό της από τό σώμα κατευθύνθηκε μέ τούς αγγέλους, πού τή συνόδευαν ως τά ουράνια σκηνώματα, προς την Ανατολή. Ο μεγάλος όσιος Συμεών ο Θαυμαστορείτης είδε τόν παράδεισο στην Ανατολή.
 Στην Ανατολή τόν είδε καί η οσία Ευφροσύνη τού Σουζντάλ κατά τό θαυμαστό όραμά της. Οι ορθόδοξοι ναοί χτίζονται πάντοτε μέ τό ιερό βήμα τους προς την Ανατολή. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί, όταν προσεύχονται, στρέφονται προς την Ανατολή. Τά σώματα των νεκρών τοποθετούνται στραμμένα προς την Ανατολή —προς τόν παράδεισο της τρυφής. Σ’ εκείνους πού δεν ικανοποιούνται από τή διαβεβαίωση της Αγίας Γραφής ότι η θέση του παραδείσου βρίσκεται «προς την Ανατολή», απευθύνουμε τά λόγια τού οσίου Γρηγορίου του Σιναϊτου: «Η Γραφή συνηθίζει να βεβαιώνει τά δύσκολα ζητήματα μέ απλότητα καί λιτότητα».

«Σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου»

Ὅποιος σᾶς λέγει πώς τό πολύ βιός εἶναι εὐλογία Θεοῦ, σᾶς ξεγελᾶ. Τό χρυσάφι εἶναι μεγάλη ἀρματωσιά τοῦ σατανᾶ καί αὐτό σπρώχνει τόν ἄνθρωπο στό ψέμμα, στήν κλεψιά, στήν μοιχεία, στήν ἀπονιά καί τόν φόνο. Μάθετε πώς σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου. Φροντίστε γιά τό τίμιο ψωμί σας καί ρίξτε ὅλη σας τήν ἔγνοια γιά τήν ψυχή σας. Τότες μόνο θάστε χαρούμενοι καί ἀνάλαφροι σάν τούς ἀγγέλους. Ὅπου καί ἄν βρίσκεστε καί ὅπου κι ἄν δουλεύετε, ἔχετε πάντα γυρισμένο τό νοῦ σας στό Θεό κι οὐδέ στιγμή νά ξεμακραίνετε ἀπό τό λόγο Του.

Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Προηγούμενος Ι.Μ.Μ. Μετεώρου, Σχολιασμός τῆς ἀπόφασης τῆς Ἱεραρχίας

Ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Αναστασίου, Προηγούμενος της Ιερά Μονής Μεγάλου Μετεώρου, σχολιάζει την τελευταία απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος για την "Σύνοδο" της Κρήτης.

«Κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας ἡ ὑπέρ εὐσεβείας διάστασις» μας διδάσκει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Δυστυχώς όμως η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας επέλεξε για μία ακόμη φορά να υπηρετήσει μια ψευδεπίγραφη ενότητα εις βάρος της αληθείας παρέχοντας άφεση αμαρτιών στην "Σύνοδο" της Κρήτης.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ:

«.....ἀξίωσέ με «τῆς ἀγήρου ζωῆς»....»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Κύριε! Εἶμαι ἕνα θαῦμα τῆς ἀγαθότητας, τῆς σοφίας καί τῆς παντοδυναμίας σου, ἀφοῦ μέ ἔφερες ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη·

διατηρεῖς μέχρι σήμερα τήν ὕπαρξή μου αὐτή·

μέ τό ἔλεος, τή φιλανθρωπία καί τήν ἀγάπη τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ γιά τό ἀνθρώπινο γένος, θά κληρονομήσω τήν αἰώνια ζωή, ἐφόσον θά παραμείνω πιστός σέ Σένα·

μέ τή μεγαλειώδη πράξη Σου νά θυσιάσεις τόν Υἱό Σου ἀποκαθίσταμαι ἀπό τή φοβερή πτώση μου, λυτρώνομαι ἀπό τά αἰώνια βάσανα καί δοξολογῶ τήν ἀγαθότητα, τήν ἄπειρη δύναμη καί τή σοφία Σου!