Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 17-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ιγ΄ 17 - 21

ιγ΄ 17 - 21



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιζ΄ 12 - 19

Ιζ΄ 12 - 19



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita SEGUNDA PARTE

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita

SEGUNDA PARTE

Capítulo B. 1 El santísimo misterio de la Divina Εὐχαριστία Efjaristía Eucaristía.

Capítulo B. 2 Cómo uno debe recibir y aceptar el divino Misterio de la Divina Efjaristía, es decir, cómo debe recibir y aceptar a Cristo sacramental o mistéricamente.

Capítulo B. 3 Cómo debemos prepararnos para la comunión o divina efjaristía para que seamos incitados y estimulados a la agapi de Dios.

Capítulo B. 4 La Comunión Espiritual y mental, es decir, como se comulga y se conecta con el nus espiritual y mentalmente con el Cristo.

Capítulo B. 1 El santísimo misterio de la Divina Εὐχαριστία Efjaristía Eucaristía.

Añadido por el traductor, del gran léxico Alfa Omega: Εὐχαριστία, Θεία (Efjaristía Zía) Eucaristía divina, divina Comunión, ef-jaris=buena jaris. Uno de los siete Misterios de nuestra Iglesia, el más importante que se celebra durante la Divina Liturgia. Los puntos visibles son: el pan (con levadura) y el vino.

Κυριακή ΙΒ' Λουκᾶ: Ἡ θεραπεία τῶν δέκα λεπρῶν (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Συχνά είμαστε αδύναμοι να διδαχτούμε από τα μεγάλα πράγματα και διδασκόμαστε από τα μικρά. Αφού δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πώς o Θεός βλέπει όλους τους ανθρώπους, ας παρατηρήσουμε πώς στέλνει ο ήλιος το φως του παντού στη γη, σ’ όλα τα πράγματα. Αν αδυνατούμε να κατανοήσουμε πως η ψυχή του ανθρώπου δεν μπορεί ούτε στιγμή να ζήσει χωρίς Θεό, ας δούμε πώς το σώμα του ανθρώπου δεν μπορεί ούτε στιγμή να ζήσει χωρίς τον αέρα. Αν δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε γιατί ο Θεός ζητάει υπακοή από τους ανθρώπους, ας καταλάβουμε γιατί ο αρχηγός της οικογένειας απαιτεί υπακοή από τα μέλη της, ο βασιλιάς από τους υπηκόους του, ο διοικητής από τους στρατιώτες του κι ο αρχιτέκτονας από τους οικοδόμους. Αν δεν κατανοούμε γιατί ο Θεός ζητάει ευγνωμοσύνη από τους ανθρώπους, ας αναλογιστούμε γιατί ο πατέρας ζητάει την ευγνωμοσύνη των παιδιών του.

Ἕνα τσουβάλι προφητεῖες

Η παγκόσμια αγορά διαθέτει σήμερα για τον καταναλωτή όχι μόνο υλικά αλλά και «πνευματικά» αγαθά. Ένας τομέας που συνεχώς ανανεώνεται και προωθείται είναι εκείνος των προφητειών. Απευθύνεται σε όλους τους τύπους ανθρώπων, ανεξαρτήτως φιλοσοφίας, θρησκείας, καταγωγής, και εκτείνεται από τα απλά της ατομικής καθημερινότητας, μέχρι τα συμπαντικού ενδιαφέροντος θέματα.

Παρατηρούμε ότι ένα μέρος της Ορθόδοξης Χριστιανικής εσχατολογίας εντάσσεται σήμερα σε αυτό το πλαίσιο. Η βεντάλια του μέλλοντος προβάλλεται συχνά με κινηματογραφική λεπτομέρεια, ενώ η διαδικτυακή και τηλεοπτική  παρουσίαση επενδύεται μουσικά, κατά τη συνταγή των Αμερικανικών προπαγανδιστικών υπερπαραγωγών.
Αυτά δεν λέγονται για να αμφισβητηθεί το χάρισμα της προφητείας. Η Εκκλησία κινείται στην αδιάσπαστη γραμμή των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Ο προφήτης στέκει ενώπιον του Θεού, ακούει τον Θεό και μεταφέρει το μήνυμα του Θεού στον λαό Του. Μήνυμα μετανοίας, παρακλήσεως, πιστότητας, καθοδήγησης.

Ὁ Μ. Ἀντώνιος καί ὁ κυνηγός

Δ ι ά κ ρ ι σ ι ς εἶναι ἡ ἱκανότης νά διακρίνη κανείς τήν ἀλήθεια, νά κρίνη μέ δικαιοσύνη, ν᾿ ἀποφασίζη καί νά ἐνεργῆ σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον.

Κατά τόν Μ. Ἀντώνιο εἶναι ἡ μεγίστη τῶν ἀρετῶν, διότι ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια στόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Κατά τόν ὅσιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος εἶναι «ἡ τοῦ θείου θελήματος ἀσφαλής κατάληψις ἐν παντί καιρῷ καί τόπῳ καί πράγματι..., σκοτίας λύχνος, πεπλανημένων ἐπάνοδος, μυωπαζόντων φωτισμός».

Στοιχειώδη διάκρισι ἔχουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Θολώνει ὅμως καί σκοτίζεται μέ τά διάφορα πάθη. Ἐνῶ λεπτύνεται καί φωτίζει μέ τήν πνευματική καλλιέργεια, τήν προσευχή, τήν μελέτη, τήν ταπείνωσι, τήν ἐγκράτεια, τήν κάθαρσι γενικά ἀπό τά πάθη.

Ψαλμός 17ος. Κήρυγμα (στίχ. 2-20). (Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

        ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

 

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 10 Ἰανουαρίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

 

ΨΑΛΜΟΣ 17ος

1ο Κήρυγμα (στίχ. 2-20)

 

1. Συνεχίζουμε, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, τήν ἑρμηνεία τοῦ ἱεροῦ Ψαλτηρίου. Βρισκόμαστε στόν 17ο Ψαλμό. – Στόν Ψαλμό αὐτό μιλάει ὁ Δαβίδ καί εὐχαριστεῖ τόν Θεό  (στίχ. 2-4), γιατί μέ τήν θαυμαστή παντοδυναμία Του τόν ἔσωσε ἀπό πολλούς κινδύνους (στίχ. 5-20). Ἀλλά καί αὐτός ὑπῆρξε πιστός στόν Θεό του (στίχ. 21-31) καί γιά τήν πιστότητά του αὐτή ὁ Θεός τοῦ χάρισε πολλές στρατιωτικές ἐπιτυχίες καί εὐλογίες πού προέκυψαν ἀπό τίς ἐπιτυχίες του αὐτές (στίχ. 32-46). Τέλος, ὁ Δαβίδ στόν ἐπίλογο τοῦ ὡραίου του αὐτοῦ Ψαλμοῦ ἀνακεφαλαιώνει τά εὐχαριστήριά του στόν Θεό. Αὐτός εἶναι ὁ Ψαλμός μέ λίγα λόγια. Ὅπως τό καταλαβαίνετε ὅμως ὁ Ψαλμός αὐτός εἶναι μεγάλος καί γι᾽ αὐτό δέν εἶναι δυνατόν νά τόν ἀναλύσουμε σέ ἕνα κήρυγμα. Σήμερα θά ἀναπτύξουμε τό πρῶτο μόνο τμῆμα τοῦ Ψαλμοῦ.

«Ὑπερηφάνεια»

Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ

Θυμήσου ὅτι ἀπό μόνη τήν ὑπερηφάνεια ἕνας ἂγγελος ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό. Καί ἀπό ἄγγελος ἒγινε διάβολος.

Μήν εἶσαι κι ἐσύ ὑπερήφανος καί ὑψηλόφρων, γιά νά μή γίνης ὅμοιος μέ τούς δαίμονες. Νά εἶσαι ταπεινός καί πρᾶος, καί θά γίνης ὅμοιος μέ τούς ἀγγέλους. Τότε θά εὐλογηθῆς ἀπό τόν Κύριο: «Ἐπί τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἤ ἐπί τόν ταπεινόν καί ἡσύχιον καί τρέμοντά μου τούς λόγους;» (Ἡσ. 66. 2).

Δέν ὑπάρχει τίποτε πιό βδελυκτό στόν Θεό, ἀλλά καί στούς ἀνθρώπους, ἀπό τήν ὑπερηφάνεια καί τήν οἴησι. Καί δέν ὑπάρχει τίποτε πιό προσφιλές καί εὐχάριστο ἀπό τήν πραότητα καί τήν ταπεινοφροσύνη.

Εἶναι δυνατόν ὅλες οἱ θρησκεῖες νά ἔχουν κάποια στοιχεῖα γιά τόν ἀληθινό Θεό; Γιατί οἱ θρησκεῖες ἔχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά;

  Κεφάλαιο Γ΄ 

Οἱ θρησκεῖες

1.Σέ ποιόν Θεό νά πιστέψω;

Μέσα λοιπόν σέ μιά κοινωνία πολυπολιτισμική, ὅπου ἀναμειγνύονται ἄνθρωποι διαφόρων θρησκευτικῶν πεποιθήσεων, εἶναι εὔλογο οἱ ἄνθρωποι νά προβληματίζονται καί νά ἀποροῦν:

Γιατί μόνο ἡ δική μας θρησκεία νά εἶναι ἡ ἀληθινή;

Γιατί μόνο ἐμεῖς νά ἔχουμε τήν ἀλήθεια;

 Ἀκοῦμε ὅλοι μας συχνά ἀπό πολλούς ἄλλους ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ἔχουν ἕνα μέρος τῆς ἀλήθειας. Καί ἀποροῦμε:

Γιατί μόνο ἐμεῖς νά ἔχουμε τήν ἀλήθεια;

 Τό ἴδιο θά μᾶς πεῖ καί ἕνας μουσουλμάνος, τό ἴδιο θά μᾶς πεῖ καί ἕνας βουδιστής, κι ἕνας ἰνδουιστής, κι ἕνας προτεστάντης, κι ἕνας μάρτυρας τοῦ Γιεχωβᾶ.....

Ὅλοι τό ἴδιο ἰσχυρίζονται:

ἡ δική μας πίστη εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή πίστη.

Μέσα λοιπόν σέ μία ἐποχή ὅπου καθημερινά συναντᾶ κανείς γύρω του ἀνθρώπους διαφορετικῶν θρησκειῶν καί ὅλοι τους διεκδικοῦν τήν ἀποκλειστικότητα στήν ἀλήθεια, σέ ποιόν Θεό νά πιστέψει κανείς;

·        Στόν Θεό τῶν χριστιανῶν,

·        τῶν μωαμεθανῶν,

·        τῶν βουδιστῶν,

·        τοῦ ἰνδουισμοῦ

·        ἤ κάποιος ἄλλης θρησκείας;

Ἄν ὁ Θεός ἀποκαλύπτει τόν Ἑαύτό του, δέν μπορεῖ, σέ κάποια ἀπ’ αὐτές τίς θρησκεῖες θά φανέρωσε τόν Ἑαυτό του.

Εἶναι ὅμως δυνατόν ὅλες οἱ θρησκεῖες νά ἔχουν κάποια στοιχεῖα γιά τόν ἀληθινό Θεό;

Ὁμιλεῖ ὁ Ἅγιος Παΐσιος

Μιλάει για την αγάπη και την ταπείνωση,για την ταπείνωση και την υπερηφάνεια,πως η  Χάρη του Θεού μας παιδαγωγεί στην ταπείνωση,για τη διάκριση,για την ευχή του Ιησού, για τη νοερά προσευχή,για την απλότητα, για τον παπα-Τύχωνα,περιγράφει την κοίμηση του παπα Τύχωνα.

https://www.youtube.com/watch?v=2rbv0QFN-OA

Τό «καθαρτήριον πῦρ». Μία ἀπό τίς αἱρέσεις τοῦ παπισμοῦ.

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Μια από τις αιρέσεις του παπισμού είναι και το δόγμα για το «καθαρτήριον πυρ» (purgatorium). Σ’ αυτό το πυρ, λένε οι Λατίνοι, θα μπουν όλες οι ψυχές. Όσες είναι δίκαιες, θα το περάσουν χωρίς να πάθουν τίποτα. Όσες, πάλι, είναι βαριά αμαρτωλές, δεν θα ωφεληθούν. Θα ωφεληθούν, όμως, όσες έχουν ελαφριές αμαρτίες, γιατί θα καθαριστούν μέσα στη φωτιά κι έτσι θα σωθούν. Ο χρόνος που απαιτείται γι’ αυτή την κάθαρση είναι ανάλογος με τον αριθμό και την βαρύτητα των πταισμάτων.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, από το άλλο μέρος, απορρίπτει αυτή την πλάνη και διδάσκει μόνο την αποκαλυμμένη από το Θεό αλήθεια:

«Συμβουλές Γέροντος σέ χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο»

Ἀνταλλάξτε τήν ἀριστοκρατική καταγωγή μέ τήν τιμημένη δουλεία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀντισταθεῖτε στήν καλοπέραση καί τή χλιδή, καί μήν ὑπερηφανεύεστε ἀπέναντι στούς ἀδελφούς σας. Ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἴμαστε ὅλοι ἴσοι. Ἄλλωστε ὁ Κύριος μέ τά ἴδια λόγια μᾶς καλεῖ ὅλους στήν πνευματική Του τράπεζα: «Λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τό σῶμα μου... Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τό αἷμά μου τό τῆς καινῆς διαθήκης τό περί πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (Ματθ. κστ΄: 26-28).