Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 11-05-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. δ΄ 13 - 22

δ΄ 13 - 22



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ε΄ 17 - 24

Ε΄ 17 - 24



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁ Σωματικός πόνος τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ μας. Ἁγίου Νικοδήμου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.

Ὁ Σωματικός πόνος τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ μας. Ἁγίου Νικοδήμου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-04-20166 (Κήρυγμα τήν Μεγάλη Πέμπτη, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης).

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

«Τό Ἅγιο Πνεῦμα»

Τό Ἅγιο Πνεῦμα, εἶναι τό τρίτο πρόσωπο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἡ προσευχή, Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε... εἶναι μιά προσευχή στό Ἅγιο Πνεῦμα. Τήν προσευχή αὐτήν πρέπει νά τήν λέμε, πρίν προσευχηθοῦμε, γιά νά μᾶς φωτίσει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, πῶς νά προσευχηθοῦμε. Γι᾿ αὐτό καί ὁ Χριστιανός κάνει δύο προσευχές. Προσεύχεται, γιά νά προσευχηθεῖ. Καί ἄν τό Πνεῦμα τό Ἅγιο δέν ἔρθει γιά νά λαλήσει διά τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ἀδύνατον ἡ προσευχή τοῦ ἀνθρώπου νά φτάσει στόν οὐρανό. Τό Ἅγιο Πνεῦμα λέγεται καί Παράκλητος, πού σημαίνει παρηγορητής. Λέγεται καί Χάρη τοῦ Θεοῦ, γιατί εἶναι Δωρεά τοῦ Θεοῦ. Ὅλα τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἐπιτελοῦνται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα.

Ἀπό τρεῖς παράγοντες ἐξαρτᾶται, ἄν ὁ ἄνθρωπος ἔχει λάβει χάρη Ἁγίου Πνεύματος:

Ἦταν ἀναπόφευκτη ἡ προδοσία τοῦ Ἰούδα;

Το ότι ένας μαθητής θα γινόταν προδότης, ο Θεός το προγνώριζε. Άλλωστε το προφήτευσε και ο Δαβίδ στην Παλαιά Διαθήκη (Ψαλ. 40,10). Ο Χριστός το προφήτευσε πολλές φορές.

Ο Χριστός το προγνώριζε, αλλά δεν το προκαθόρισε. Το προφήτευσε, επειδή θα γινόταν. Ο Θεός είδε την προδοσία και την προείπε. Δε φταίει η πρόγνωση του Θεού, αλλά η ελευθερία του Ιούδα.

Όταν, μετά τον πολλαπλασιασμό των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων, πολύ πριν από το Πάθος, μιλούσε ο Χριστός για τη Θεία Κοινωνία, το σώμα και το αίμα Του, μερικοί μαθητές Του είπαν: «σκληρός είναι ο λόγος αυτός» και έφυγαν από κοντά Του. Ο Χριστός τότε είπε στους δώδεκα: «Μήπως θέλετε και σεις να φύγετε;».

«Βλέπω λοιπόν ἀπό τήν εἴσοδο νά μπαίνει ἕνας ἱερέας ψηλοῦ ἀναστήματος μέ μεγάλη γενειάδα καί ράσα πού ἦταν μέν μαῦρα ἀλλά εἶχαν μιά ἰδιαίτερη λάμψη..»

*Ένα ακόμα από τα πολλά θαύματα που έχει κάνει ο Άγιος Ραφαήλ είναι και το παρακάτω.
~ Θα ήθελα να πω για την ευλογία που είχα στη ζωή μου να ζήσω το θαύμα, σε μια δύσκολη στιγμή για εμένα στα 22 μου από τον Άγιο Ραφαηλ. Ήταν φθινόπωρο του 2002 όταν έκανα τα χαρτιά μου για να καταταγω στον στρατό σαν επαγγελματίας οπλίτης. Λίγες μέρες πριν δώσω τις απαιτούμενες εξετάσεις αρρωσταίνω από τα νεφρά μου.
Η διάγνωση των γιατρών στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ριου ήταν οξεία σπειραματονεφριτιδα, κάτι που το παθαίνει ένας στις εκατό χιλιάδες και το ξεπερνούν ελάχιστοι. Συνήθως είναι ο προθάλαμος της αιμοκάθαρσης και της μεταμόσχευσης των νεφρών. Στα 22 μου λοιπόν έμοιαζε να τελειώνει η ζωή μου. Μόνο στην ιδέα πως θα έπρεπε να κάνω αιμοκάθαρση κάθε δυο μέρες αλλά και μεταμόσχευση, γκρεμιζοντουσαν όλα μπροστά μου.
Στην αρχή λοιπόν υπήρχε η ελπίδα από τους γιατρούς πως θα το ξεπερνούσα έτσι απλά, δεν έγινε όμως έτσι.

Μοναχοῦ Νικολάου, Μὲ τὰ εὐρωπαϊκὰ ἀργύρια χάνοµεν τὴν Ἑλλάδα

Μὲ τὰ εὐρωπαϊκὰ ἀργύρια χάνοµεν τὴν Ἑλλάδα 

Τοῦ ἁγιορείτου µοναχοῦ Νικολάου 

Ἡ Εὐρωπαϊκὴ κοινότητα ποὺ µᾶς δίνει ἀφειδῶς τὰ ἀργύρια τοῦ Ἰούδα, καὶ ποὺ πρώτη αὐτὴ ἐψήφισε τὸ νόµο τῆς ντροπῆς γιὰ τοὺς Σοδοµίτες, καὶ µᾶς συνέστησε καὶ ἐµᾶς νὰ τὴν ἀκολουθήσουµε ὡς πιστὴ παραµάνα µας, ἰδοὺ µᾶς ἑτοιµάζουν καὶ ἕτερο δεινό, ποὺ εἶναι ὁ ἐποικισµὸς τῆς «ψωροκώσταινας» ἀπὸ διάφορες φυλὲς καὶ φουρνιὲς προσφύγων. Πῶς πρέπει νὰ ἀντιµετωπίσουµε τὶς προκλήσεις αὐτές; Νὰ βγάλουµε τοὺς σταυροὺς καὶ τὰ ἐγκόλπια ἀπὸ τὸ στῆθος;

Παραιτήθηκε ὁ Μητροπολίτης Κηφισίας ἀπό μέλος τῆς ἀντιπροσωπίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἰς τήν Μ. Σύνοδον.

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κηφισίας Κύριλλος παρητήθη από μέλος της αντιπροσωπίας της Εκκλησίας της Ελλάδος εις την Μ. Σύνοδον.

 

Ο Σεβασμιώτατος εζύγισε με σύνεσιν την κατάστασιν, καθώς ήδη είχον αρνηθή να συμμετάσχουν οι Σεβ. Ν. Σμύρνης, Κυθήρων και Πειραιώς, και επέλεξε τον ίδιον δρόμον. Πράγματι, πολλοί Ιεράρχαι επαναλαμβάνουν εις κατ’ ιδίαν συνομιλίας την φράσιν «μαριονέττες» δια τον επιφυλασσόμενον ρόλον εις όσους μεταβούν εις το Κολυμπάρι, αν τελικώς συγκληθή η Μ. Σύνοδος.

π. Γεώργιος Μεταλληνός: «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν...»

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου 

πατρός Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ

 

1. Μὲ τὰ ἀπαισιότερα συναισθήματα ἀντιμετωπίζεται συνήθως ὁ θάνατος. Ὁ πολιτισμός μας, γιὰ τὸν ὁποῖο τόσο καυχόμαστε, δὲν μᾶς ἔχει ἐξοικειώσει μὲ τὴν μεγαλύτερη καὶ τραγικότερη πραγματικότητα στὴ ζωή μας, τὸν θάνατο. Οὔτε μᾶς ἔχει συμφιλιώσει μαζί του. Γι᾿ αὐτὸ λείπει στὴ σημερινὴ κοινωνία μία ρεαλιστικὴ φιλοσοφία τοῦ θανάτου. Βέβαια, σ᾿ αὐτὸ συντρέχουν διάφοροι λόγοι. Ὁ ὀλιγόπιστος φοβᾶται τὸν θάνατο, διότι βλέπει τὴν ἀνετοιμότητά του νὰ τὸν ὑποδεχθεῖ. Ὁ ἄπιστος ἢ ἄθεος, ποὺ στηρίζει ὅλες τὶς ἐλπίδες του στὸν κόσμο αὐτό, βλέπει τὸν θάνατο σὰν καταστροφή. Γι᾿ αὐτὸ ἀποφεύγει νὰ μιλεῖ γιὰ τὸν θάνατο ἢ χλευάζει τὸν θάνατο, ἀλλὰ στὸ βάθος τὸν φοβᾶται. Ὅπως τὸν φοβοῦνται οἱ οἰκονομικὰ εὔρωστοι, διότι θὰ τοὺς κάμει νὰ χάσουν ὅσα ἔχουν, ἀλλὰ καὶ οἱ προλετάριοι τοῦ κόσμου μας, μολονότι διατείνονται, ὅτι βλέπουν τὸν θάνατο σὰν σωτηρία. Διότι γι᾿ αὐτούς, κυρίως, ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ Δ. Σολωμού: «Γλυκειὰ ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος μαυρίλα».

Ἐπικίνδυνο γιά τό ποίμνιο οἰκουμενιστικό καί ἀντιορθόδοξο φυλλάδιο ἀπό τήν Ἱ. Μητρόπολη Γερμανίας

Αιρετίζουσα προπαγάνδα από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γερμανίας

«Πασχαλινή κατήχηση»του ποιμνίου

της Γερμανίας,ώστε να δεχθεί με ανοιχτές αγκάλες την«Νέα Εκκλησία»!

http://www.orthodoxie.net/index.php?id=13&tx_ttnews%5Btt_news%5D=138&cHash=94d47824693c9ab8a4b0a6420708ff48

Το κείμενο ή φυλλάδιο που ακολουθεί αποσπασματικά είναι συμπαραγωγή της παπικής «επισκοπικής συνόδου»της Γερμανίας και της αντίστοιχης ορθοδόξου και έχει τον τίτλο «Πάσχα η κύρια γιορτή της Εκκλησίας σε Ανατολή και Δύση» "Ostern - DasHauptfestderKircheinOstundWest". Όπως βλέπουμε από τον τίτλο για τους συγγραφείς αυτού του κειμένου, παπικούς και «ορθοδόξους» η Εκκλησία είναι ήδη μία (για να μην μας λένε οι εν Ελλάδι επίσκοποι, ότι δεν πάμε για ένωση με τους παπικούς).

Ἀρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἡ κατανόηση τῆς Ἀναστάσεως

Η κατανόηση της Αναστάσεως

Του Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών, Δρος Θεολογίας

 

Η Ορθόδοξος Εκκλησία πανηγυρίζει την εκ νεκρών Ανάσταση του Θεανθρώπου Κυρίου· «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας».

Ο θάνατος και η Ανάσταση του «σαρκωθέντος δι᾽ ημάς» Θεού Λόγου αποτελούν το θεμέλιο της λυτρώσεως και σωτηρίας του ανθρώπου. Ο Απόστολος Παύλος το διατρανώνει με παρρησία: «Εάν ομολογήσης εν τω στόματί σου Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός αυτόν ήγειρεν εκ νεκρών, σωθήση» (Ρωμ. 10, 9).

Η Ανάσταση συνιστά την βεβαία απόδειξη ότι η επί του Σταυρού θυσία του Θεανθρώπου για την σωτηρία του πλάσματός Του εξασφάλισε την παλιγγενεσία του ανθρώπου.

«Εὐλογημένε, λένε τό "Χριστός Ἀνέστη!"»

Ήταν άνοιξη, ο Γέροντας Παΐσιος άκουγε τα πουλιά έξω να κελαϊδάνε και 
με ρωτάει: 
«Τί λένε, τώρα, τα πουλάκια;»