Εἰς τόν Εὐαγγελισμόν, Ἁγ. Δαμασκηνοῦ Στουδίτου Α΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Εἰς τόν Εὐαγγελισμόν, Ἁγ. Δαμασκηνοῦ Στουδίτου Α΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com Κάνε ἐγγραφή στό κανάλι τοῦ "Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos" τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://www.youtube.com/channel/UCEtO...

Γιά τή νηστεία. Ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ

Για τη νηστεία.

Αγίου Μάρκου του Ασκητού

Εκείνοι που αρχίζουν την άσκηση και την εκτελούν, και οι νέοι και οι μεγαλύτεροι, έχοντας το σώμα τους δυναμωμένο, χωρίς να φοβούνται ούτε την κούραση, ούτε την ταλαιπωρία, πρέπει με πολλή προθυμία να έχουν διαρκώς αρχηγό τους τη χρησιμότερη και ασφαλέστερη νηστεία. Να τρώνε από καιρό σε καιρό το ψωμί με τη ζυγαριά, και το νερό να το πίνουν με μέτρο, και να χρησιμοποιούν τόσο, ώστε να φεύγουν από το δείπνο πεινασμένοι και διψασμένοι, για να μη εμποδίζονται από την ηδονή των φαγητών να προσφέρουν την αναγκαία υπηρεσία στον Θεό. Γιατί, αν θελήσουμε τρώγοντας να χορτάσουμε, γρήγορα κυριευμένοι από ακηδία θα στραφούμε σε άλλη επιθυμία, και αν την ικανοποιήσουμε και αυτήν τρώγοντας, θα την αποδοκιμάσουμε και αυτήν όπως και την πρώτη και θα την εγκαταλείπουμε. Και δεν μπορούμε, εάν σκεφθούμε μέσα μας επιθυμία ή νηστεία, να επιμείνουμε στην παράκληση χορτάτοι. Τι πιο πολυτελές μεταξύ των τροφών υπάρχει από το μάννα; Κι όμως, μόλις το έφαγε και, χόρτασε ο Ισραηλιτικός λαός, όταν δεν είχε κάτι καλύτερο να επιθυμήσει, επιθύμησε το κατώτερο, σκόρδα και κρεμμύδια, επειδή στον χορτασμό η επιθυμία του άλλου είναι έμφυτη. Εφόσον λοιπόν μόλις χορτάσουμε ψωμί, επιθυμούμε κάτι άλλο, τρώγοντας ψωμί να μη χορταίνουμε, ώστε, επιθυμώντας αυτό, να επιθυμούμε πάντοτε να χορτάσουμε, με σκοπό και τη ζημιά της επιθυμίας να αποφύγουμε, και να επιτύχουμε τη δικαίωση από την εγκράτεια. 

Άλλ’ ίσως πει κάποιος από τους πιο οκνηρούς ως προς τη νηστεία. Μήπως είναι αμαρτία το να τρώγει ο άνθρωπος; Αλλ’ ούτε και εγώ το συμβουλεύω αυτό επειδή είναι αμαρτία. Αλ’ επειδή η αμαρτία αποτελεί επακόλουθο αυτού. Και ο Ισραήλ δεν αμάρτησε επιθυμώντας τα σκόρδα και τα κρεμμύδια, αλλά με την επιθυμία, μιλώντας άσχημα εναντίον του Θεού, ασέβησε. Γιατί είπε- «Μήπως μπορεί ο Θεός να στρώσει τραπέζι στην έρημο;». Και όταν τους ετοιμάσθηκε το τραπέζι, τότε εκδηλώθηκε η οργή του Θεού μεταξύ τους, και σκότωσε, δένοντας τους χειροπόδαρα, τους αρχηγούς τους, για να μη επιθυμήσουν πάλι ζώντας άλλη τροφή, και επαναστατήσουν πάλι εναντίον του Ύψιστου, και εξολοθρευθούν και οι υπόλοιποι από αυτούς.

Ὅταν οἱ ἀριθμοί ἀποκαλύπτουν τήν ἀλήθεια

Επειδή σήμερα πολλοί κόπτονται στο όνομα της επιστήμης, δυστυχώς ακόμα και ιεράρχες αντικατέστησαν την πίστη τους στον Χριστό με την πίστη στην επιστήμη (ή την κοσμική εξουσία που κρύβεται πίσω από αυτήν), θα χρησιμοποιήσω και εγώ σήμερα την επιστήμη για να τεκμηριώσω αυτά που θα σας πω.

Η επιστήμη που επικαλούνται είναι η επιστήμη πίσω από το μικροσκόπιο που ελάχιστοι «βλέπουν» αυτά που ανακοινώνουν ότι βλέπουν. Αλλά κανείς από εμάς τους κοινούς θνητούς δεν έχει πρόσβαση στην γνώση αυτών που μας ανακοινώνουν.

Υπάρχει όμως και η επιστήμη που μπορούμε όλοι, εφόσον το θελήσουμε να έχουμε πρόσβαση και απόδειξη. Είναι η επιστήμη των μαθηματικών με το παρακλάδι της την στατιστική.

Ας μιλήσουμε λοιπόν με την μαθηματική γλώσσα που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει.

Η στατιστική υπηρεσία μας πληροφορεί ότι το έτος 2017 (που δεν υπήρχε κανένας ιός) ο αριθμός των θανάτων στην Ελλάδα ήταν 124.500, επί συνόλου 10 εκατ. κατοίκων.

Κατ’ αναλογία στην Ιταλία με 60,5 εκατ. πληθυσμό (με δεδομένες ανάλογες κοινωνικές και κλιματολογικές συνθήκες) υπάρχουν περίπου 753.000 νεκροί σε έναν χρόνο.

Με μια απλή διαίρεση μαθαίνουμε ότι το 2017 πέθαιναν κάθε ημέρα:

- Στην Ελλάδα (350) και στην Ιταλία (2116)

Αν κάποιος πάρει στατιστικά στοιχεία κηδειών σε μια μητρόπολη θα διαπιστώσει ότι ο αριθμός των θανάτων τον χειμώνα και κυρίως τους μήνες Φεβρουάριο – Μάρτιο είναι αυξημένος κατά πολύ από τον γενικό μέσο όρο.

Μπορούμε λοιπόν ασφαλώς να υποθέσουμε ότι κάθε ημέρα του Φεβρουαρίου πεθαίνουν: Στην Ελλάδα 500 και στην Ιταλία 3000.

ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜ Ο «ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΣ»

Πηγή: Το Ειλητάριον

Ο όσιος Ιωακείμ γεννήθηκε το 1786 από ευσεβείς γονείς, τον Άγγελο Πατρίκιο και την Αγνή, στον οικισμό Καλύβια, στο νησί της Ιθάκης. Στη βάπτισή του έλαβε το όνομα Ιωάννης, ενώ μόλις επτά χρόνια από τη γέννησή του ορφάνεψε από μητέρα. Έτσι, ο πατέρας του πραγματοποίησε δεύτερο γάμο. Η μητριά του, με το πρόσχημα ότι παραμελούσε τα καθήκοντά του στο σπίτι για να συχνάζει στην εκκλησία, τον απομάκρυνε από το σπιτικό του. Αφού δούλεψε για λίγο στο πλοίο του πατέρα του, μπάρκαρε μούτσος σε εμπορικό πλοίο και εργαζόταν σκληρά χωρίς ωστόσο να παραμελεί την προσευχή και τη νηστεία. Μία ημέρα το πλοίο έπιασε στο Άγιον Όρος και ο Ιωακείμ, που ήταν τότε δεκαεπτά ετών, πήγε να επισκεφθεί τη Μονή Βατοπαιδίου και στη στιγμή αποφάσισε να ζητήσει να γίνει δεκτός ως δόκιμος, παρά τις αντιρρήσεις του καπετάνιου του. Επέδειξε άριστη υπακοή, εκάρη σύντομα μοναχός με το όνομα Ιωακείμ και, λίγο μετά την κουρά του σε μεγαλόσχημο, του ανέθεσαν το διακόνημα του οικονόμου της μονής, όπου και παρέμεινε επί μία εικοσαετία. Οι συχνές επαφές του με τον λαό, που στέναζε κάτω από τον τουρκικό ζυγό και λιμοκτονούσε από έλλειψη πνευματικής τροφής, τον έπεισαν τότε ότι περισσότερο από ποτέ άλλοτε άξιζε να συνδεθεί η αγάπη του Θεού με εκείνην της αγάπης προς τον πλησίον. 

Τον καιρό της Ελληνικής Επανάστασης και των ανείπωτων δεινών που επακολούθησαν, ανέλαβε, ως άλλος άγιος Κοσμάς Αιτωλός [24 Αυγ.], ιεραποστολικές περιοδείες για να παρηγορήσει τον λαό και για να ενισχύσει το εθνικό και χριστιανικό του φρόνημα. Υπηρετώντας ως ναύτης σε πλοίο, μοίραζε τρόφιμα κατορθώνοντας έτσι να σώσει πολυάριθμες οικογένειες στα Ιόνια νησιά. Μια νύκτα, καθώς το καράβι του είχε αράξει κοντά στην ακτή της Πελοποννήσου, άκουσε πυροβολισμούς και φωνές γυναικόπαιδων που έτρεχαν να ξεφύγουν από τους Τούρκους που τα κατεδίωκαν. Με όπλο του την προσευχή, πλησίασε στην ακτή και παρέλαβε τα γυναικόπαιδα κάτω από τα πυρά των στρατιωτών, χωρίς κανένας να πληγωθεί. 

Όταν τα πράγματα ειρήνευσαν, αποσύρθηκε στην ησυχία στην Ιθάκη, ώστε να εξακολουθεί να μεταδίδει το έλεος του Θεού στον λαό χωρίς ωστόσο να θυσιάζει τη μοναστική του βιοτή. Έτσι έζησε πέντε χρόνια απογυμνωμένος από κάθε τι, βαθιά σ’ ένα δάσος, προσευχόμενος. Έφτασε σε υψηλό βαθμό θεωρίας της δόξης του Θεού και σιγά-σιγά οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να έλκονται από αυτόν τον άνθρωπο του Θεού, που τον αποκαλούσαν «Παπουλάκη».

«Ευχαριστῶ τόν Ἅγιο Ἀρσένιο πού μοῦ χάρισε τήν ὑγεία μου»

Παρεκκλησιά, Κύπρου 15/07/07

Έχουν κλείσει τέσσερα χρόνια από τότε που δέχθηκα την ευεργεσία του Αγίου Αρσενίου Καπαδόκου σ’ένα προσωπικό πρόβλημα υγείας που είχα στα πόδια μου. Όταν με έπιανε κρίση δεν ένιωθα τα πόδια μου και αν δεν προλάβαινα να καθήσω έπεφτα κάτω, παρόλες τις θεραπείες και εξετάσεις που έκανα, δεν είδα καμία ωφέλεια.

Το Σεπτέμβρη του 2001 πήγα με τρία άτομα στο Άγιο Όρος με διανυκτέρευση στην Ουρανούπολη. Το βράδυ πήγαμε για περίπατο στον παραλιακό δρόμο. Στην επιστροφή ένιωσα τα πόδια μου να χάνουν την ισορροπία τους και να ξηραίνονται. Τη συγκεκριμένη στιγμή που έπεσα είχε βρεθεί ένα τραπέζι και μια καρέκλα στην άκρια τον πεζοδρομίου που σαν να είχαν τοποθετηθεί για μένα τη συγκεκριμένη στιγμή και με περίμεναν. Αρπάχτηκα από το τραπέζι και βρέθηκα στην καρέκλα, και έτσι γλίτωσα την πτώση στο πεζοδρόμιο.

Την επόμενη ξεκινήσαμε για το Άγιο ‘Ορος όπου μείναμε για 5 μέρες. Στην επιστροφή διανυκτερεύσαμε στη Θεσσαλονίκη και το πρωί πήραμε ταξί. Επειδή είχαμε χρόνο είπαμε στον ταξιτζή να μας πάρει στο μοναστήρι όπου ήταν θαμμένος ο γέροντας Παΐσιος, να προσκυνήσουμε τον τάφο του.

Όταν φθάσαμε εκεί γινόταν τρισάγιο στον τάφο του γέροντα. Όταν τέλειωσε, προσκυνήσαμε τον Σταυρό που ήταν στον τάφο και κατεβήκαμε να προσκυνήσουμε στην εκκλησία, όμως μια μορφή κάποιας εικόνας έμεινε τυπωμένη στο μυαλό μου χωρίς να ξέρω ποιος Άγιος ήταν.

Ὁ σκοπός τοῦ διαβόλου εἶναι νά ἐξωεκκλησιάσει τόν ἄνθρωπο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μελέτες στήν Φιλοκαλία

Ἡ πτώση τῶν Πρωτοπλάστων ἔγινε μέ τήν συμβουλή του διαβόλου, ὁ ὁποῖος ζήλεψε τήν μακαριότητά τους καί θέλησε νά ἐμποδίσει τήν θέωσή τους.

Ὁ ἅγιος Νικόδημος ἀναφερόμενος στόν φθόνο τοῦ διαβόλου κατά τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρώπου ἀναφωνεῖ: «Ὤ τῆς πονηρῆς ραδιουργίας τοῦ φθόνου!». Καί συνεχίζει: «Δέν ὑπέφερε ὁ ἐξ ἀρχῆς εἰσηγητὴς τῆς κακίας (διάβολος) νά προχωρήσουν αὐτά στήν πραγματοποίησή [τους], ἀλλά, ἀφοῦ συνέλαβε τόν φθόνο ἐναντίον καί τοῦ Πλάστου καί τοῦ πλάσματος, ὅπως λέγει ὁ ἱερὸς Μάξιμος· ἐναντίον μέν [τοῦ Πλάστου], γιὰ νὰ μὴ γίνῃ ὁλοφάνερη ἡ πανύμνητη τῆς Ἀγαθότητος δύναμι, ὅτι μέ [θεία] ἐνέργεια ἔκανε τόν ἄνθρωπο θεό· ἐναντίον δέ [τοῦ πλάσματος], γιά νά μήν κατασταθῇ μέτοχος τῆς τόσο φοβερῆς, ἕνεκα τῆς θεώσεως ὑπερφυσικῆς δόξης»[1].

Ὁ διάβολος δέν θέλει νά φανερώνεται ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ, πού θεώνει τόν ἄνθρωπο διότι Τόν φθονεῖ. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος συνεργάζεται μέ τήν θεοποιό ἐνέργεια-δύναμη τοῦ Θεοῦ καίει τόν διάβολο.

Ὁ ἅγιος Νικόδημος ἔχει μία ὀρθοδοξότατη δαιμονολογία καί μᾶς παρουσιάζει μέ συγκλονιστική διεισδυτικότητα τήν ἱστορία τῆς πτώσης τῶν Πρωτοπλάστων καί τήν ἐκκοπή τους ἀπό τήν ἄκτιστη Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ὅλη ἡ προσπάθεια τοῦ διαβόλου στοχεύει στό:

α)νά ἀκυρώσει τό ἔργο τοῦ Θεοῦ καί

β)νά μήν φανερωθεῖ ἡ θεία φιλανθρωπία, πού θέλει νά θεωθεῖ ὁ ἄνθρωπος καί νά γίνουν ἔτσι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἕνα διά τῆς μετοχῆς στήν ἄκτιστη θεία δόξα.

Ὁ διάβολος ἀπό τή στιγμή πού ἐφεῦρε τήν κακία, ὑπερηφανεύθηκε καί φθόνησε τό Θεό καί τό ἔργο τοῦ Θεοῦ, τόν ἄνθρωπο.

Ὁ διάβολος θέλησε νά ἀνέβει ἐκεῖ πού δέν τοῦ ἄξιζε· θέλησε ἐνῶ ἦταν πλάσμα νά πάρει τήν θέση τοῦ Πλάστη. Γι’ αὐτό, λόγῳ τῆς ὑπερηφανείας του, ὅπως διδάσκει ὁ ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος ὀνομάζεται ἀκάθαρτος[2].

Ἡ δειλία στό χῶρο τῆς πίστεως. π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Η δειλία μέσα στον χώρο της πίστεως.
https://www.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=mH8lZzhh2VA&app=desktop

Ἅγιος Νεκτάριος: «Ὁ Θεός ξέρει τήν ἀντοχή τοῦ καθενός μας καί παραχωρεί τούς πειρασμούς κατά τό μέτρο τῶν δυνάμεών μας»

~ Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών.

Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσας ζωής, στερηθούμε τη μέλλουσα, μήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και μέριμνες, αμελήσουμε το σκοπό της ζωής μας.

Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς, γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας, αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε το σκοπό.

Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές. Αγωνιστείτε ν’ αποβάλετε τα πάθη της ψυχής. Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος, για να σάς πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες δωρεές.

Παιδιά μου αγαπητά, όλη σας η ασχολία και η φροντίδα σ’ αυτά να είναι. Αυτά ν’ αποτελούν σκοπό και πόθο σας ασταμάτητο. Γι’ αυτά να προσεύχεστε στο Θεό.

Να ζητάτε καθημερινά τον Κύριο, αλλά μέσα στην καρδιά σας και όχι έξω από αυτήν. Και όταν Τον βρείτε, σταθείτε με φόβο και τρόμο, όπως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, γιατί η καρδιά σας έγινε θρόνος του Θεού. Αλλά για να βρείτε τον Κύριο, ταπεινωθείτε μέχρι το χώμα, γιατί ο Κύριος βδελύσσεται τους υπερήφανους, ενώ αγαπάει και επισκέπτεται τους ταπεινούς στην καρδιά.

Αν αγωνίζεσαι τον αγώνα τον καλό, ο Θεός θα σε ενισχύσει. Στον αγώνα εντοπίζουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τα ελαττώματά μας. Είναι ο καθρέφτης της πνευματικής μας καταστάσεως. Όποιος δεν αγωνίστηκε, δεν γνώρισε τον εαυτό του.

Προσέχετε και τα μικρά ακόμα παραπτώματα. Αν σας συμβεί από απροσεξία κάποια αμαρτία, μην απελπιστείτε, αλλά σηκωθείτε γρήγορα και προσπέστε στο Θεό, που έχει τη δύναμη να σάς ανορθώσει.

ΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ- ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ:

Στοὺς ἐσχάτους καιροὺς θὰ χρησιμοποιήση ὁ σατανάς ὅλα τὰ μέσα γιὰ νὰ καταλύση τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Θὰ χρησιμοποιήση καὶ ἕνα τελευταῖο μέσο. Θὰ ντύση παπάδες καὶ δεσποτάδες ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας του. Θὰ τοὺς δώση μῖτρες, πατερίτσες καὶ ἐγκὀλπια καὶ διὰ μέσου αὐτῶν τῶν ἀρχιερέων θὰ προσπαθήση νὰ καταλύση τὴν Ἐκκλησία. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ καὶ ὁ Καίσαρ παλεύουν στὸν κόσμο. Σκοτεινός εἶναι ὁ ὀρίζοντας, ἀλλά ὁ ΗΛΙΟΣ νικᾶ τὰ μαυρα σύννεφα... Λέει ἡ Ἁγία Γραφή «κολοβοθήσονται αἱ ἡμέραι αὐταί... Νὰ προετοιμάζουμε τον ἑαυτό μας γιὰ Ἐκκλησία Κατακομβῶν και γιὰ μαρτύριο...».

https://www.youtube.com/watch?v=rLoW-sw7v2o&app=desktop

Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἔχει τό νοῦ στό Χριστό καί εἶναι ἀλλοῦ τά ενδιαφέροντά του, τότε ἀρχίζει νά βυθίζεται στό βόρβορο τῆς ἁμαρτίας

Όταν έγινε ο χορτασμός των 5000 ανδρών από το Χριστό, είπε ο Χριστός στους μαθητές Του, να περάσουν στην απέναντι πλευρά της λίμνης. Πράγματι οι μαθητές πήραν μια βάρκα και άρχισαν να κωπηλατούν, αλλά τους έπιασε θαλασσοταραχή και επί ώρες πολεμούσανε με τα κύματα, παρόλα αυτά όμως, δεν επέστρεψαν πίσω. Τί διδάσκει αυτό; Ποτέ σου μην γυρίσεις πίσω, για κάτι που έχεις κάνει στη ζωή σου και το εγκρίνει ο Χριστός, το Ευαγγέλιο, η Εκκλησία. Η θαλασσοταραχή διδάσκει, ότι οι άνθρωποι που θα ακολουθήσουν τον Χριστό, θα δεχτούν όλες τις παγίδες, όλες τις δυσκολίες και όλες τις ειρωνείες του κόσμου τούτου. 

Τα ξημερώματα βλέπουν οι μαθητές τον Χριστό να περπατάει πάνω στα νερά. Και ο Πέτρος βλέποντας το Χριστό, πήγε στο Χριστό, περπατώντας και αυτός πάνω στα νερά! Τί διδάσκει αυτό; Ότι ο άνθρωπος, προσηλωμένος με το βλέμμα του στο Χριστό, καθιστά τα αδύνατα, να γίνονται δυνατά και μπορεί τα πάντα να κατορθώσει. 

Μία σοφή συμβουλή π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Ομιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου. (Γεροντικόν Ἀββᾶ Βενιαμίν(ε΄)) ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 18-03-88

https://www.youtube.com/watch?v=QRL4-yNRGQA&feature=youtu.be

Πῶς πρέπει νά ἀντιδροῦμε στά τεκταινόμενα τῶν ἀντιχρίστων (π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος

 

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΣ, ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΠΡΑΞΗ Η' ΑΠΡΑΞΙΑ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΠΟΙΜΕΝΩΝ ΜΑΣ.

 "Αλλά ο λαός πρέπει να είναι ξύπνιος, γιατί ο λαός που το μαθαίνει πρέπει κάπου να διαμαρτύρεται για τέτοια υψηλά θέματα. Τον τρόπο της διαμαρτυρίας σας τον έχω μάθει. Προσέξτε: Όχι φύρδην-μίγδην, ευκαίρως ακαίρως ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει. Ο τρόπος είναι συγκεκριμένος, όπου είναι πολύ ταπεινός ο τρόπος και ανίσχυρος φαίνεται, αλλά είναι πολύ ενοχλητικός, σαν το κουνούπι. Θυμηθείτε τον τρόπο. Σαν το κουνούπι. Το κουνούπι, ξέρετε, έρχεται, ξανάρχεται, ξανάρχεται, δεν φεύγει. Είναι συνέχεια εκεί. Θα λειτουργήσουμε λοιπόν τη μέθοδο του κουνουπιού, όχι άλλες μεθόδους, στους τόπους που πρέπει και όπως πρέπει. Όταν ακούμε τέτοια πράγματα, ο ορθόδοξος λαός πρώτα-πρώτα θα πιάνει τον παπά της ενορίας του.

Mᾶς ἔκλεισαν τίς ἐκκλησιές καί δέν κουνήθηκε φύλλο!

Ἀδελφοί, μή φοβᾶστε. Ὑπάρχει ἰός, ἀλλά εἶναι λιγότερο ἐπικίνδυνος, ἀκόμα καί ἀπό τήν γρίππη, πού μᾶς ἐπισκέπτεται κάθε χρόνο. 

Ἡ Παναγιά είναι μαζί μας. 

Οἱ Ἅγιοί μας παρακαλᾶνε τόν οἰκτίρμονα καί πολυεύσπλαχνο Θεό ἀκατάπαυστα. 

Οἱ παπποῦδες μας, πού εἶναι στον Οὐρανό καί ἔχουν παρρησία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τό ἴδιο.

Οἱ περισσότεροι παπάδες μας, πλῆθος λαϊκῶν καί τά ἀμέτρητα Μοναστήρια μας ξενυχτᾶνε στήν προσευχή καί στίς μετάνοιες.

Γιατί τό θαῦμα ζεῖται καί δέν ἐξηγῆται

Στην εποχή μας, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη και γέμισε τις ψυχές με αμφιβολίες. Έτσι, επόμενο είναι να στερούμαστε τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζείται και δεν εξηγείται.

(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

26 Μαρτίου. Ἡ σύναξις τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα Τριθέκτης. (Ἡσαΐου κη΄ 14-22).

Ησ. 28,14          διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον Κυρίου, ἄνδρες τεθλιμμένοι καὶ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ τούτου τοῦ ἐν Ἰερουσαλήμ·

Ησ. 28,14                  Δια τούτο, ακούσατε, λοιπόν, τον λόγον του Κυρίου σεις οι θλιμμένοι άνδρες και οι άρχοντες του λαού τούτου, που κατοικεί εις την Ιερουσαλήμ.