Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 16-07-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ζ΄ 24 - 35 

ζ΄ 24 - 35



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιε΄ 12 - 21

Ιε΄ 12 - 21

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ, ΛΒ' μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ, ΛΒ΄ ΜΕΡΟΣ,ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ.
Ὁμιλία στίς 21-02-2013
http://www.hristospanagia.gr/ 

Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου γιά τήν οἰκονομία

«Γιά νά δεῖτε ποῦ εἶναι ἡ σταθερότητα ἡ οἰκονομική, αὐτό τό λέει ὁ Μέγας Βασίλειος: «Νηστεία, σταθερότης ἀγορᾶς».

(Σειράχ, ὁμιλία 40η)

Συλλογή ἀναφορῶν

τοῦ Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου  γιά τήν οἰκονομία

                                                Πρόλογος

Ὁ Γέροντας Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος μᾶς ἄφησε μία μεγάλη πνευματική κληρονομιά. Μᾶς παρέδωσε ἕναν τεράστιο ἀριθμό κατηχητικῶν ὁμιλιῶν, κατανεμημένων σέ διαφορετικές θεματικές σειρές.

Ἀκούσαμε καί συλλέξαμε ἀπό μεγάλο ἀριθμό ὁμιλιῶν, κατά τήν κρίση μας, ἐνδεικτικές ἀναφορές του, ποῦ μᾶς ἔκαναν ἰδιαίτερη ἐντύπωση καί ἀφοροῦσαν θέματα οἰκονομίας, πλούτου, κληρονομικά, περιουσιακά, ἐργασιακά. Τίς παρουσιάζουμε καί εὐελπιστοῦμε νά γίνουν ἀφετηρία προβληματισμοῦ καί θεολογικῆς ἑρμηνείας τῆς οἰκονομικῆς κρίσης πού περνᾶ ἡ χώρα μας.

Στό τέλος κάθε ἀναφορᾶς ὑπάρχει ἡ παραπομπή της, προκειμένου νά μπορεῖ ὁ κάθε ἀναγνώστης νά ἀνατρέξει στή συγκεκριμένη σειρά καί ὁμιλία γιά περαιτέρω ἐμβάθυνση.

Εἴθε ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός δι΄εὐχῶν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντά μας π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου να εὐλογήσει τήν πνευματική καρποφορία στις ψυχές ὅλων μας.

 

Εἰσαγωγή

Ὁ Γέροντας Ἀθανάσιος ἔζησε τή φοβερή πεῖνα τοῦ 1941 στήν Κηφισιά, ὅπου κατοικοῦσε στά παιδικά του χρόνια. Εὐκαίρως-ἀκαίρως συμβούλευε πώς δέν πρέπει νά πετᾶμε στά σκουπίδια ἀγαθά καί ἰδιαίτερα τρόφιμα, στηριζόμενος στό λόγο τοῦ Χριστοῦ «ἵνα μή τί ἀπόληται», τίποτα νά μή χάνεται, διαφορετικά ὡς χώρα, ἔλεγε, θά πάθουμε κάποια καταστροφή.

Γι’ αὐτούς πού ἀγαποῦν τόν θάνατο

Τάδε έφη Κύριος, ο Δημιουργός ουρανού και γης, διά του προφήτου Του. Εκείνος ο οποίος μισεί τη σοφία του Θεού, μισεί τον Θεό και όποιος μισεί τον Θεό, τί άλλο του απομένει για να αγαπήσει παρά τον θάνατο; Δεν είναι όλα, όσα βρίσκονται έξω από τον Θεό, θάνατος; Ο ήλιος και τα άστρα, οι θάλασσες και τα βουνά, τα ζώα και τα φυτά – τί είναι όλα αυτά, παρά νεκρό χώμα, που παίρνει μορφή και ζωή από τη δύναμη του Θεού, από τον λόγο του Θεού, από τη σοφία του Θεού;

Εκείνος που δεν αγαπά τον Θεό, όχι μόνον τον Θεό δεν αγαπά αλλά και οτιδήποτε είναι εκ του Θεού: ούτε την ομορφιά των άστρων αγαπά, ούτε την αρμονική τάξη των θαλασσών και των ορέων, ούτε τη ζώσα δύναμη που βρίσκε­ται μέσα στα ζώα και στα φυτά.

Ἡ ἱστορία μιᾶς θαυμαστῆς θεραπείας ἀπό τόν θυμό

Ο Άγιος Τύχων του Ζάντονσκ είχε φύση εκρηκτική. Θύμωνε συχνά με τους ανθρώπους, μετάνιωνε, και πάλι θύμωνε. Αυτή την αδυναμία του όμως την συναισθανό­ταν πιο έντονα απ’ ότι οποιοσδήποτε άλλος. Πόλυ προ­σευχόταν στο Θεό, να τον διορθώσει και να τον σώσει ο Θεός από τον τόσο οργίλο χαρακτήρα του. Και πρά­γματι, κατά την Πρόνοια του Θεού του συνέβη κάτι που θα τιθάσευε για πάντα το θυμό του και θα τον οδηγού­σε στην ταπεινοφροσύνη και τη συντριβή.

Μετά από μία προσευχή στην οποία ζητούσε απ’ το Θεό μια αρρώστια που να τον θεραπεύσει απ’ το θυμό, κοιμήθηκε, και στο όνειρό του είδε τον εαυτό του μέσα σ’ ένα ναό.

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἡσαΐας (11ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Δευτέρα 6 Ἰουλίου 2015

 

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

(β) Τέλος τῆς Ἐξορίας (14,1-4α)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

Ἡ προηγούμενη περικοπή μιλοῦσε γιά τήν πτώση τῆς Βαβυλῶνος καί αὐτό σημαίνει αὐτό πού λέγει ἐδῶ ἡ περικοπή μας, ὅτι δηλαδή ὁ Ἰσραήλ θά λυτρωθεῖ καί θά ἐπιστρέψει στήν πατρίδα του (στίχ. 1). Καί ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλά ὁ Ἰσραήλ θά κατακτήσει τούς κατακτητές του καί θά δουλώσει τούς ἀφέντες του (στίχ. 2). Ἔπειτα, ἐλευθερωμένος πιά ὁ Ἰσραήλ καί ἀναπαυμένος ἀπό τήν σκληρή του δουλεία (στίχ. 3), θά πεῖ ἕνα εἰρωνικό ἆσμα κατά τῆς ὑπερηφάνου Βαβυλῶνος (στίχ. 4α)!  

(Μετάφραση τοῦ κειμένου τῆς περικοπῆς,

τό ὁποῖο παραλείπουμε ἐδῶ πρός ἐξοικονόμηση χώρου)

14,1Ὁ Κύριος θά ἐλεήσει τόν Ἰακώβ καί θά ἐκλέξει πάλι τόν Ἰσραήλ καί αὐτοί (οἱ Ἰσραηλῖτες) θά ἀναπαυθοῦν στήν χώρα τους (ἐπιστρέφοντες ἀπό τήν αἰχμαλωσία τους) καί ὁ ξένος θά προστεθεῖ σ᾽ αὐτούς, θά προστεθεῖ στόν οἶκο τοῦ Ἰακώβ.

«Οἱ γονεῖς πού ἀγαποῦν τόν Θεό πρέπει νά χαίρονται καί νά τόν εὐχαριστοῦν γιά τίς δοκιμασίες, τίς ὁποῖες ὑποφέρουν τά παιδιά τους γιά χάρη τοῦ Κυρίου· πρέπει ἐπίσης νά παρακινοῦν τά παιδία τους στούς ἀγῶνες καί στούς κινδύνους γιά τήν ἀρετή»,μέρος γ΄

Ὑπόθεση ΙΒ΄(12)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τό βίο τοῦ ἁγίου Ἀλυπίου

Ὁ μέγας Ἀλύπιος, νιώθοντας τήν καρδιά του νά καίγεται ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, συλλογιζόταν τί νά κάνει σέ αὐτή τή ζωή, ὥστε νά μπορέσει νά εἶναι πάντοτε καί μέ ὅλη του τήν ὕπαρξη μαζί μέ τόν ποθούμενο Θεό καί μέ ὅλο του τόν νοῦ νά τόν βλέπει καθαρά καί νά ἑνώνεται μέ αὐτόν χωρίς τό παραμκρό ἐμπόδιο. Κατέληξε στήν ἀπόφαση νά ἀπαρνηθεῖ τά πάντα, νά φύγει μακριά ἀπό φίλους, συγγενεῖς, γνωστούς καί ἀπό τήν ἴδια τή μητέρα του καί νά ἀκολουθήσει τό καλό τῆς ἡσυχαστικῆς ζωῆς. Τήν ἀπόφασή του τή φανέρωσε μόνο στή μητέρα του λέγοντας:

«Μητέρα, μέ κυρίεψε φλογερός πόθος νά πάω στά μέρη τῆς Ἀνατολῆς, ὅπου πολλοί ἔζησαν θεάρεστα καί μέ μακαριότητα, ἀκολουθώντας τήν ἡσυχαστική ζωή. Ξεπροβόδισέ με λοιπόν γιά τό ταξίδι πρός τά ἐκεῖ, δίνοντάς μου τίς εὐχές σου σάν φυλαχτό».

Τί συμβολίζουν ὅλα ὅσα γίνονται στό βάπτισμα;

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων,
Β’ Μυσταγωγική Κατήχηση

Α’. Είναι πολύ χρήσιμες και ωφέλιμες για σας οι καθημερινές Κατηχήσεις και οι νέες διδασκαλίες, που σας γνωρίζουν νέες πραγματικότητες και δυνατότητες και σας τροφοδοτούν με καινούρια στοιχεία πάνω στην πίστη. Ιδιαίτερα είναι ωφέλιμες σε σας, που αναγεννηθήκατε από την παλαιά ζωή της αμαρτίας στη νέα ζωή της Χάριτος. Είναι λοιπόν αναγκαίο να σας μιλήσω σχετικά με όσα έρχονται σαν συνέχεια της χθεσινής Κατήχησης, για να μάθετε τί συμβόλιζαν αυτά που κάνατε χθες, μέσα στο Βαπτιστήριο.
Β’. Αμέσως, μόλις μπήκατε στο Βαπτιστήριο βγάλατε το χιτώνα σας. Και αυτό συμβολίζει ότι ξεντυθήκατε τον παλαιό άνθρωπο και τις πράξεις του (Πρβλ. Κολ. 3, 19). Όταν βγάζατε τον χιτώνα, παραμείνατε γυμνοί, μιμούμενοι έτσι και μ’ αυτό τον Χριστό που γυμνώθηκε στο Σταυρό. Εκείνον, που με τη γύμνωσή Του απογύμνωσε τις αρχές και τις εξουσίες του σκότους και τις κατατρόπωσε με ολοφάνερη γενναιότητα, πάνω στο ξύλο του Σταυρού (Πρβλ. Κολ, 2, 15).

Θά σᾶς μιλήσω γιά τόν πνευματικό μου τόν Παπα-Τύχων.

ΘΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΤΥΧΩΝ. ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ.ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΕ ΚΑΛΕΣΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/07/blog-post_33.html

Περί τοῦ ἀκαταλήπτου τῆς Ἁγίας Τριάδος

Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

«Ότι τρεις εισίν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρεις εν εισί.

Και τρεις εισιν οι μαρτυρούντες εν τη γη, το Πνεύμα και το ύδωρ και το αίμα και οι τρεις εις το εν εισιν.» (Ιωάν. Α΄ 5,7-8)

Ιδού όλη η αλήθεια περί της Τριαδικής Θεότητας, νοητώς ακατάληπτης, αλλά εμπειρικώς δεδομένης. Η Θεϊκή πραγματικότητα είναι απεριόριστα βαθύτερη και ευρύτερη και υψηλότερη απ’ όλες τις ανθρώπινες ικανότητες της σκέψης, της γνώσης και των αισθημάτων. Αυτό είναι φυσικό, εφόσον η ίδια η απτή πραγματικότητα αυτού του γήινου υλικού κόσμου είναι αδιανόητα ευρύτερη και βαθύτερη και εκτενέστερη από την ανθρώπινη γνώση.

Η ίδια η ζωή, ως πραγματικότητα την οποία βιώνουμε εμείς τα ζωντανά ανθρώπινα όντα, είναι πολύ ευρύτερη και βαθύτερη και υψηλότερη από την ανθρώπινη λογική και νόηση, αν και αυτή είναι η δική μας πιο άμεση και πιο ρεαλιστική πραγματικότητα. Από τον πελώριο ωκεανό της ζωής μόλις κάτι εισέρχεται στα ανθρώπινα μικροσκοπικά αγγεία της γνώσης. Και ο ίδιος ο ωκεανός ξεχύνεται και διαχέεται ποιος ξέρει σε ποιες απεραντότητες και απειρότητες.

Δύσκολους καιρούς (Ἁγιου Σεραφείμ τῆς Βιρίτσα )

«Και στους πιο δύσκολους καιρούς θα μπορέσει εύκολα να σωθεί αυτός που θα ασχοληθεί με επιμέλεια με την προσευχή του Ιησού, ανεβαίνοντας με την συχνή επίκληση του ονόματος του Υιού του Θεού στην αδιάλειπτη προσευχή».

Αγιου Σεραφείμ της Βιρίτσα

Πηγή: dakriametanoias.blogspot.ca
http://www.diakonima.gr/2015/07/03/%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BC-%CF%84%CE%B7%CF%82/