Γιά τήν ἀποταγή 1- ἡ ἔξοδος ἐκ τοῦ κόσμου καί τῆς ἁμαρτίας, Ἀββᾶ Δωροθέου- Ἀσκητικά, ΙΑ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἀρχιμ. Εἰρηναῖος Βαϊόπουλος: Νὰ διηγούμαστε στὰ παιδιά μας τὰ μεγαλεῖα τῆς Παναγίας στὸ Ἔπος τοῦ '40!

 

Λίγα λόγια του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Πυργετού Λαρίσης, Αρχιμανδρίτου Ειρηναίου Βαϊοπούλου, στο τέλος της Ιεράς Αγρυπνίας για την Εορτή της Αγίας Σκέπης της Παναγίας μας. 28/10/2024

Μέ ποιά μέσα ἀποκτῶνται οἱ ἀρετές, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Ἀόρατος πόλεμος Α΄ μέρος, Κεφ. Λστ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μέ ποιά μέσα ἀποκτῶνται οἱ ἀρετές, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Ἀόρατος πόλεμος Α΄ μέρος,  Κεφ.  Λστ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 28-10-2024

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

«Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ὑπερασπιστές της»

«Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ὑπερασπιστές της»

Πορφυρίτης

Ἀπό γραπτό κήρυγμα τῆς Ἱ. Μ. Κερκύρας[1], πού κυκλοφορήθηκε καί παλαιότερα[2] πανελλαδικῶς, πληροφορούμαστε, ὅτι σέ θέματα Πίστεως, «δέν χωροῦν συμβιβασμοί, ἀλλά ὅποιος ἀκολουθεῖ πλανερές διδασκαλίες ἀποκόπτει τόν ἑαυτό του ἀπό τήν πίστη, καί τότε ἰσχύει γι’ αὐτόν ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου: ‘‘ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει ὤν αὐτοκατάκριτος’’[3], ‘‘αὐτός ἔχει πιά διαστραφεῖ καί ἁμαρτάνει, καταδικάζοντας ἔτσι ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό του’’»[4]. Τό κήρυγμα συνεχίζεται, μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο νά «μᾶς ὑποδεικνύει κάποια κριτήρια. Ζητᾶ νά δίδονται στόν αἱρετικό ἄνθρωπο συμβουλές. Αὐτές ὅμως δέν εἶναι ὑπόθεση τοῦ καθενός, ἀλλά εὐθύνη τοῦ ἐπικεφαλῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας. Γι’ αὐτό καί ὁ Παῦλος ἀπευθύνεται στόν μαθητή του, τόν ἀπόστολο Τίτο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐπίσκοπος στήν Κρήτη. Δέν εἴμαστε ὅλοι τό ἴδιο στήν ἐκκλησιαστική ζωή. Ὁ κύριος ὑπεύθυνος εἶναι ὁ ἐπίσκοπος, ὁ διάδοχος τῶν ἀποστόλων, αὐτός πού ἔχει ἐκλεγεῖ ἀπό τήν Ἐκκλησία νά συνεχίσει καί τήν πίστη καί τό ἔργο τους. Ὅσοι βρισκόμαστε ὑπό τόν ἐπίσκοπο, ἱερεῖς, μοναχοί καί μοναχές, θεολόγοι, λαϊκοί ὀφείλουμε νά ἔχουμε ἐπίγνωση τῆς θέσης μας.»[5].

Τάδε λέγει ὁ ἐν Ἑλλάδι φεμινισμός: Ὄχι εἰς τὴν γυναικοκτονίαν, ναὶ εἰς τὴν παιδοκτονίαν!

Τάδε λέγει ὁ ἐν Ἑλλάδι φεμινισμός: Ὄχι εἰς τὴν γυναικοκτονίαν, ναὶ εἰς τὴν παιδοκτονίαν!

Γράφει ὁ κ. Χρῆστος Κ. Λιβανός

Μεταξὺ τῆς πληθώρας τῶν ξενόφερτων ὅρων, ποὺ τελευταῖα ἔχουν κατακλύσει τὴν γλῶσσα καὶ ζωή μας εἶναι καὶ αὐτὸς τῆς γυναικοκτονίας! Ἀπὸ διαδικτυακὰ δημοσιεύματα πληροφορούμεθα, ὅτι ὡς γυναικοκτονία ὁρίζεται τὸ ἔγκλημα μίσους, ποὺ βασίζεται στὸ φῦλο, ἢ ἀκριβέστερα «ἡ δολοφονία γυναικῶν (ἢ κοριτσιῶν) ἀπὸ ἄνδρες ἐπειδὴ εἶναι γυναῖκες». Ἡ λέξη προέκυψε κατ’ ἀναλογίαν μὲ τὴν ἀγγλικὴ λέξη femicide/feminicide, σύμφωνα δὲ μὲ τὰ ὑπάρχοντα στοιχεῖα, χρησιμοποιήθηκε γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἀγγλία τὸ 1801, ἐνῷ τὸ 1976 ἡ φεμινίστρια συγγραφέας Ντιάνα Ε.Χ. Ράσσελ ἦταν ἡ πρώτη, ποὺ προσδιώρισε καὶ διέδωσε αὐτὸν τὸν ὅρο στὴ σύγχρονη ἐποχή.

Φυσικὰ γυναικοκτονίες γίνονταν πάντοτε, ἀλλὰ παρουσιάζονταν ὡς ἐγκλήματα πάθους, ζήλειας καὶ τιμῆς, στὶς ἡμέρες μας ὅμως, λόγῳ τῆς κλιμάκωσης τῆς ἐνδοοικογενειακῆς βίας, τῆς προβολῆς ἀπὸ τὰ σύγχρονα ΜΜΕ, κυρίως ὅμως τῆς ἐπιμονῆς φεμινιστικῶν ὀργανώσεων, παρατηρεῖται μιὰ ἐντατικοποίηση τοῦ αἰτήματος ὑπὲρ τῆς «νομικῆς ἀναβάθμισης τοῦ ἐγκλήματος τῆς γυναικοκτονίας μὲ νομοθετικὴ ρύθμιση ὡς ἐπιβαρυντικῆς περίπτωσης ἀνθρωποκτονίας ἀπὸ πρόθεση ἢ ὡς ἰδιώνυμου ἐγκλήματος».

Βρίθει τὸ διαδίκτυο δημοσιευμάτων μὲ τὴν τετριμμένη φεμινιστικὴ ἐπιχειρηματολογία περὶ «ἔμφυλης ἀνισότητας», ἐπικρατούσας «ἰδεολογίας τῆς ἀνδρικῆς κυριαρχίας καὶ γυναικείας ὑποτέλειας», στερεότυπα «σεξισμοῦ καὶ μισογυνισμοῦ», «ὠμῆς πραγματικότητας πατριαρχίας» κτλ. Ἡ φρασιολογία τους, (π.χ σεξιστικὸ μπούλινγκ), προδίδει, ὅτι τὰ ἐπιχειρήματα αὐτὰ ἀντλοῦνται ἀπὸ ξένες φεμινιστικὲς πηγές, ἀναμειγμένα μὲ ἐγχώρια φεμινιστικὰ ἀπωθημένα παρωχημένων ἐποχῶν, ὅπως τότε ποὺ γυρίστηκε ἡ ταινία «Ἡ κυρία Δήμαρχος» μὲ τὴν Γεωργία Βασιλειάδου!

Δένδρον σαπρὸν ὁ φεμινισμός!

Φρίκη -Ἐγχειρισμένα τρανσέξουαλ ἄτομα ἀποζητοῦν τὴν εὐθανασία!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 21η Οκτωβρίου 2024

ΦΡΙΚΗ: ΕΓΧΕΙΡΙΣΜΕΝΑ ΤΡΑΝΣΕΞΟΥΑΛ ΑΤΟΜΑ ΑΠΟΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ!

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο, «άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς» (Γέν.1,26), σύμφωνα με τον αδιάψευστο λόγο της θείας αποκάλυψης. Και όχι μόνον τον άνθρωπο αλλά και ολόκληρο το ζωικό και φυτικό βασίλειο. Υπάρχουν τα αρσενικά ζώα, τα οποία ενώνονται με τα θηλυκά για να διαιωνιστεί το είδος τους. Υπάρχουν άνθη αρσενικά, τα οποία γονιμοποιούν τα θηλυκά για να καρποφορήσουν τα δένδρα. Έτσι και στην ανθρώπινη φύση, ο άνδρας ενώνεται με τη γυναίκα για να ενωθεί το ανδρικό σπερματοζωάριο με το γυναικείο ωάριο, για να γονιμοποιηθεί και να δημιουργηθεί νέο ανθρώπινο πρόσωπο. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει σε ολόκληρη τη δημιουργία, για να διαιωνιστούν τα ζωικά είδη, ομοίως τα φυτά και τέλος το ανθρώπινο είδος. Αυτό δεν μπορεί να το παραβιάσει και να το ξεπεράσει καμιά επιστήμη!

Η πτώση και η εισβολή της αμαρτίας στον κόσμο, με την παρακοή και την ανταρσία των Πρωτοπλάστων, προξένησε τεράστια ζημία στην ανθρώπινη φύση. Κυριολεκτικά την διέστρεψε και την εξαχρείωσε, ώστε να μην είναι πια σε θέση να επιτελέσει τις λειτουργίες, που της ανέθεσε ο Θεός, με κυριότερη αυτή του «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε» (Γεν.1,27), δηλαδή, δια της ευλογημένης ένωσης ανδρός και γυναικός, να γεννηθούν παιδιά, και άλλοι άνθρωποι, απειράριθμα ανθρώπινα πρόσωπα, εικόνες του Θεού, όπως οι γονείς (Γεν.1,26), προκειμένου να «κατακυριεύσουν τη γη» και με απώτερο στόχο, να αξιωθούν να γεμίσουν τον ουρανό, το ατέρμονο Δείπνο της Βασιλείας του Θεού (Λουκ.14,15-24), με την κατά χάριν θέωσή τους.

Γι’ αυτό το λόγο η φυσική έλξη των δύο φύλων για την ένωσή τους, διαστράφηκε σε ηδονισμός, σε αυτοσκοπό, αποκομμένη από την εκπλήρωση του κύριου σκοπού της. Η συνέχεια μας είναι γνωστή από την τραγική πορεία της ανθρωπότητας, στη φθορά και το θάνατο. Η ευλογημένη ένωση ανδρός και γυναικός εκπίπτει σε σεξισμό και βία, σε μοιχεία, σε πορνεία. Η γυναίκα, από το ισότιμο συμπλήρωμα του άνδρα και απαραίτητη στο ανδρόγυνο, μεταβάλλεται σε σκεύος ηδονής και υποκείμενη σε εξουσιαστικές μορφές του άνδρα. Ο δραματικός λόγος του Θεού, προς τους Πρωτοπλάστους και κύρια στη γυναίκα, μετά την πτώση, είναι αποτυπωμένη με κάθε ακρίβεια, η κατοπινή τραγωδία της.

Αλλά ο πτωτικός άνθρωπος δεν αρκέστηκε στην διαστροφή της γαμικής ενώσεως, προχώρησε και σε ακόμα χειρότερες εκπτώσεις, στην παράχρηση και αυτής της ανθρώπινης φύσης, με την ομοφυλοφιλία! Ξεπερνώντας ακόμη και τα άλογα ζώα, προχώρησε στη σύναψη ερωτισμού προς το ίδιο φύλο. Μια διαστροφή, μια αμαρτία, τόσο βδελυρή στο Θεό, ο Οποίος δεν δίστασε να καταστρέψει ολόκληρους πληθυσμούς, όπως τα Σόδομα και τα Γόμορρα (Γέν.19,24-25), για να καθαρίσει, ακόμα και ο τόπος από αυτή τη βδελυρότητα.

Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Ὁ βίος καὶ τὰ συγγράμματα τοῦ Εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ [18 Ὀκτωβρίου]

ΣHMEPΑ, αγαπητοί μου, 18 Oκτωβρίου,η αγία μας Eκκλησία, η ορθόδοξος Eκκλησία, εορτάζει τη μνήμη του αγίου Λουκά. Αλλά ποιός είναι ο άγιος Λουκάς;

* * *

Hταν έλληνας στην καταγωγή και στην πατρίδα. Στο θρήσκευμα ήταν ειδωλολάτρης, όπως ήταν τότε όλος ο κόσμος. Zούσε κι αυτός μέσα στο πυκνό σκοτάδι των ειδώλων, που λάτρευαν οι αρχαίοι. Σκοτάδι είχε στην ψυχή του. Αλλά το σκοτάδι έγινε φως. Αυτό δηλώνει και το όνομά του· το λατινικό «Λουκάς» θα πει «Φωτεινός». Eφυγε από το σκοτάδι και γνώρισε το φως. Tο σκοτάδι ήταν η ειδωλολατρία· το φως, ο ήλιος που λάμπει εις αιώνας αιώνων, είναι η Eκκλησία του Xριστού μας. Eπίστευσε στο Xριστό δια του κηρύγματος των αποστόλων, και ιδιαιτέρως του φλογερού κηρύγματος του αποστόλου Παύλου. Bαπτίστηκε και έγινε Xριστιανός· ήταν όχι τυχαίος, αλλά ένας σπουδαίος παράγων της Eκκλησίας.

Tο επάγγελμά του ήταν γιατρός. Προσέφερε δωρεάν τις υπηρεσίες του στους πάσχοντας αδελφούς, όπως έπειτα οι άγιοι Ανάργυροι και ο άγιος Παντελεήμων. Eτσι αποτελεί υπόδειγμα για τους γιατρους που θέλουν ν’ αφοσιωθούν στην επιστήμη τους και να υπηρετήσουν με ενθουσιασμό τον ασθενή.

Ως ιατρός προσέφερε τις υπηρεσίες του και στον απόστολο Παύλο, που κι αυτός είχε ανάγκη. ―Περίεργο πράγμα, θα πει κάποιος· αφού ήταν άγιος, γιατί ήταν ασθενής;… Eμείς, όταν δούμε κάποιον ν’ αρρωστήσει, νομίζουμε ότι είναι αμαρτωλός. Δεν προσβάλλονται όμως μόνο οι αμαρτωλοί από ασθένειες. Ασθενούν και οι άγιοι, και κορυφαίοι άγιοι, όπως ο Iωβ που υπέφερε από λέπρα. Eτσι και ο απόστολος Παύλος είχε ασθένειες.

Σκωτία: Παράνομη ἡ προσευχὴ ἐντὸς 200 μέτρων ἀπὸ τὶς κλινικὲς ἐκτρώσεων! Ἀπειλοῦνται μὲ πρόστιμο καὶ ὅσοι προσεύχονται στὸ σπίτι τους!

Σκωτία: Παράνομη η προσευχή εντός 200 μέτρων από τις κλινικές εκτρώσεων! – Απειλούνται με πρόστιμο και όσοι προσεύχονται στο σπίτι τους!

Μπήκαμε και επίσημα σε εποχές κρυπτοχριστιανών - Περιχαρακώνουν τη βιομηχανία εκτρώσεων - Αντιμετωπίζουν την προσευχή σαν τρομοκρατική πράξη!

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Κι όμως ξεκίνησε να συμβαίνει ΚΑΙ αυτό το εξωφρενικό στη νεοταξική χούντα της Δύσης, που εξαπολύει πλέον έναν λυσσαλέο διωγμό κατά των χριστιανών: Με νόμο που ψηφίστηκε στη Σκωτία, απαγορεύεται η διαμαρτυρία, το θρησκευτικό κήρυγμα, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ η προσευχή (ακόμα και αν είναι σιωπηλή) σε ακτίνα 200 μέτρων γύρω από τις κλινικές αμβλώσεων!

Για να μην παρεμποδίζεται το εμπόριο σφαγής αγέννητων παιδιών, ουσιαστικά ποινικοποιείται η προσευχή σε δημόσιο χώρο κοντά στις ιατρικές δομές θανάτου, αλλά ενδέχεται αυτή η απαγόρευση να ισχύει ακόμα και για χριστιανούς που προσεύχονται μέσα στο ίδιο τους το σπίτι!

Αυτός ο απίστευτος νόμος που μοιάζει βγαλμένος από τα καθεστώτα ποινικοποίησης της λατρείας, που εφάρμοσε ο Στάλιν, ο Χίτλερ και ο Ενβέρ Χότζα, ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της Σκωτίας τον Σεπτέμβριο και προβλέπει τη δημιουργία ζωνών «ασφαλούς πρόσβασης» 200 μέτρων γύρω από τις κλινικές εκτρώσεων.

Ο νόμος προβλέπει ότι οποιοσδήποτε βρίσκεται εντός αυτών των ζωνών, και θεωρηθεί ότι ενεργεί με τρόπο που θα μπορούσε να προκαλέσει «παρενόχληση», «ταραχή» ή «αγωνία» σε όποιον έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες της κλινικής, υπόκειται σε δίωξη, ακόμα και αν ο προσευχόμενος βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο, άρα ακόμα και αν προσεύχεται στο σπίτι του!

31 Ὀκτωβρίου. Στάχυος, Ἀπελλοῦ κ.λπ. ἐκ τῶν 70 (α΄ αἰ.)· Ἐπιμάχου μάρτυρος (†250). Νικολάου νεομάρτυρος τοῦ ἐν Χίῳ (†1754). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης ιθ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Φιλιπ. α΄ 20-27).

Φιλιπ. 1,20         κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίαν καὶ ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι, ἀλλ᾿ ἐν πάσῃ παῤῥησίᾳ, ὡς πάντοτε, καὶ νῦν μεγαλυνθήσεται Χριστὸς ἐν τῷ σώματί μου εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ θανάτου.

Φιλιπ. 1,20               Η πρόοδός μου δε αυτή και η αιωνία σωτηρία μου είναι σύμφωνος προς την σφοδράν και φλογεράν προσδοκίαν, την προσμονήν και ελπίδα μου, ότι εις τίποτε δεν θα εντροπιασθώ, αλλά, όπως πάντοτε, έτσι και τώρα, με κάθε παρρησίαν και αφοβίαν θα δοξασθή ο Χριστός δια του φυλακισμένου και θλιβομένου αυτού σώματός μου είτε ζήσω είτε θανατωθώ.

Ὅτὰν ὁ Μητροπολίτης γίνεται δυνάστης

Ὅταν ὁ  Μητροπολίτης γίνεται δυνάστης

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ὁ Μητροπολίτης στὴν ὀρθόδοξη πατρίδα μας βρίσκεται σὲ ὑψηλὴ κοινωνικὴ θέση καὶ τοῦ ἀποδίδονται τιμὲς, τόσο ἀπὸ τοὺς πιστοὺς, ὅσο καὶ ἀπὸ τοὺς κοσμικούς. Εἶναι ὄντως «πόλη ἐπάνω ὄρους κειμένη», τὴν ὁποία ὅλοι παρακολουθοῦν καὶ διατυπώνουν διάφορες κρίσεις γιὰ τοὺς λόγους του καὶ τὶς πράξεις του.

Ὁ Μητροπολίτης εἶναι ὁ πνευματικὸς πατέρας τῶν πιστῶν καὶ ὁ ἀξιωματοῦχος τῶν κοσμικῶν. Οἱ δεύτεροι ἔχουν μειωμένο ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ ἔργο ποὺ ἐπιτελεῖ. Καὶ μόνο ἂν ἔχει ἀνάμειξη σὲ θέματα πολιτικῆς, τὸν προσέχουν καὶ τὸν ἐπικρίνουν. Γιὰ τοὺς πιστοὺς καὶ τοὺς κληρικοὺς τὰ πράγματα εἶναι διαφορετικά. Παράλληλα μὲ τὸ σεβασμό τους πρὸς τὸ πρόσωπό του ἔχουν καὶ πνευματικὲς ἀπαιτήσεις, θὰ λέγαμε, γιατί αὐτοὶ ἀποτελοῦν τὸ ποίμνιό του, βρίσκονται πάντα στὸ ναό, ἀγωνίζονται κατὰ Θεὸν καὶ συμμετέχουν μὲ πολλοὺς τρόπους στὸ ἔργο τῶν ἐνοριῶν. Ὡστόσο, συχνὰ δημιουργοῦνται καὶ προβλήματα στὴ συν­εργασία μὲ τὸ Μητροπολίτη.

Ὁ Χριστός δέν ἐξετάζει πόσες προσευχές κάνουμε, πόσα ἀπόδειπνα, πόσες μετάνοιες, ἀλλά...

❈ Ὁ Χριστός δέν ἐξετάζει πόσες προσευχές κάνουμε, πόσα ἀπόδειπνα, πόσες μετάνοιες, ἀλλά τι καρδιά ἔχουμε, πόσο καθαρή εἶναι ἡ καρδιά μας, πόσο ἀγαπᾶμε – με τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη καί ὄχι με την κοσμική σαρκική ἀγάπη – τόν Ἴδιο καί τόν κάθε συνάνθρωπό μας.

~ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 9 – 2010)

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: «Σεβασμιώτατε Περιστερίου, ἀφῆστε τον Ἐσταυρωμένο στὴν θέση Του»

 

Ἐκπομπὴ μὲ τὸν ὁσιολογιώτατο Μοναχὸ Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, μὲ θέμα: «Σεβασμιώτατε Περιστερίου, ἀφῆστε τον Ἐσταυρωμένο στὴν θέση Του», Κυριακή 20 Ὀκτωβρίου 2024.
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2024/10/blog-post_33.html

Ἡ θεολογικὴ σκέψις τοῦ J. Moltmann

Ἡ θεολογικὴ σκέψις τοῦ J. Moltmann

Τοῦ κ. Εὐλαλίου Θωμαΐδη, Θεολόγου

Οἱ μεταπατερικοὶ θεολόγοι μετὰ τοὺς K. Barth καὶ K. Rahner, τόσο οἱ προτεστάντες (πχ. J. Moltmann) ὅσο καὶ οἱ ρωμαιοκαθολικοὶ (πχ. C. LaCugna [1]), ἐπιχειροῦν νὰ θεμελιώσουν τὴν ἑνότητα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ πάνω στὶς ἀμοιβαῖες διαπροσωπικὲς σχέσεις, τουτέστιν στὴν ἀγαπητικὴ ἀλληλοπεριχώρηση τῶν ὑποστάσεων ἢ προσώπων τῆς ἀκτίστου θεότητας, καὶ ὄχι πλέον στὸ δόγμα τῆς ὀντολογικῆς μοναρχίας τοῦ Πατρός, ἤτοι στὴν ἐκ τοῦ Πατρὸς αὐτοκοινοποίηση τῆς οὐσίας (θεολογικὴ καὶ οἰκονομικὴ κοινοποίηση) στὰ αἰτιατὰ πρόσωπα, δηλαδὴ σὲ αὐτὰ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγ. Πνεύματος.

Τόσο ὁ ὅρος τοῦ Barth «τρόπος τοῦ εἶναι τοῦ Θεοῦ» ὅσο καὶ ὁ ὅρος τοῦ Rahner «τριπλὸς τρόπος ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ», πρᾶγμα ποὺ προσπαθοῦν νὰ καταδείξουν τὶς διακρίσεις ἐντός τῆς θεότητας, εἶναι ὅροι οἱ ὁποῖοι μποροῦν νὰ ὁδηγήσουν στὴν ἐξάλειψη τῶν προσωπικῶν διαφορῶν (οἰκονομικὸς καὶ θεολογικὸς σαβελλιανισμός [2]) καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς προσπαθεῖ νὰ ἀποφύγει ὁ J. Moltmann.

Ἔχοντας ὑπόψιν μας τὰ ἀνωτέρω εἰσαγωγικὰ ἐκτεθέντα μποροῦμε κάλλιστα νὰ προχωρήσουμε στὴν πραγμάτευση ὁρισμένων θεμελιωδῶν θέσεων τῆς θεολογικῆς σκέψη τοῦ J. Moltmann, ἡ ὁποία ἔχει ἐπηρεάσει τὴν πλειονότητα τῶν σύγχρονων ὀρθόδοξων ἀκαδημαϊκῶν θεολόγων. Γιὰ τὸν M. ὁ κύριος ἐχθρός τοῦ χριστιανισμοῦ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸ μονταλισμό, ἤτοι ὁ σαβελλιανσιμὸς – τροπικὸς μοναρχιανισμός. Οἱ θεολόγοι πρὶν τὸ M. δὲ μπόρεσαν νὰ ἀντιληφθοῦν τὸ σχεσιακὸ χαρακτῆρα τοῦ προσώπου. Ἐν ὀλίγοις, τὸ «ἐγὼ» δὲ μπορεῖ νὰ ὑπάρχει ἄνευ τοῦ «ἐσύ», πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι δὲν ὑπάρχει προσωπικότητα ἄνευ σχέσεως ἢ ἀναφορᾶς, οὔτε ὅμως ἀναφορὰ ἄνευ προσωπικότητας. Ἡ προσωπικότητα καὶ ἡ σχέση μὲ τὸ κάθε ἄλλο (Θεός, κόσμος, ἄνθρωπος) εἶναι δύο ὄψεις τοῦ ἰδίου πράγματος, κατὰ τὸ M. πάντοτε [3].

Ἡ ἑνότητα τοῦ Θεοῦ δὲ βασίζεται στὴ μία οὐσία τῆς θεότητας, ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ κλασσικὲς θεολογικὲς παραδόσεις τῆς δυτικῆς καὶ τῆς ἀνατολικῆς χριστιανοσύνης, οὔτε σὲ μία ἀπόλυτη ὑποκειμενικότητα (ὅπως πρεσβεύει ὁ πατρομονισμὸς τοῦ Rahner), ἀλλὰ βασίζεται στὴν ἀμοιβαία – ἀγαπητικὴ σχέση τῶν τριαδικῶν προσώπων. Αὐτὴ ἡ ἀμοιβαία σχέση καλεῖται ἀλληλοενοίκηση [4], ἡ ὁποία ὑποτίθεται ὅτι ταυτίζεται μὲ τὴν πατερικὴ ἀλληλοπεριχώρηση τῶν ὑποστάσεων ἢ προσώπων.

Περί Σώματος – Σάρκας

❈ Ὁ ἄνθρωπος ἔχει δύο στοιχεῖα: ἔχει σῶμα, ἔχει καί ψυχή. Τό πνευματικό καί ἀνώτερο στοιχεῖο εἶναι ἡ ψυχή. Αὐτό τό στοιχεῖο θά ἔπρεπε νά κυβερνάει καί ὄχι τό σῶμα. Ὅταν λοιπόν ὁ ἄνθρωπος ἀντιστρέφει τά πράγματα, εἶναι σάν κάποιον, ἄς ποῦμε, πού ἔχει ἀντιστρέψει τόν ἀναβάτη καί τό ἄλογο. Τό σῶμα μποροῦμε νά τό παρομοιάσουμε μέ τό ἄλογο καί ἡ ψυχή, ὁ νοῦς, εἶναι ὁ ἀναβάτης.

Γιά τήν αποταγή 1- η έξοδος, Αββά Δωροθέου- Ασκητικά, Ι΄, 30-10-2024, Αρ...

Μητροπολίτης Μπίχατς Σέργιος: Ἐξ ὀνόματος τίνος μιλᾶ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος;

Το ζήτημα του εκκλησιαστικού ημερολογίου, άρα και της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα, είναι ένα πολύ σύνθετο ζήτημα και υπάρχει ένας πολύ μικρός αριθμός επαϊόντων που μπορεί να γράψει και να μιλήσει σε ικανοποιητικό βαθμό για αυτό το θέμα, το οποίο (γεω)πολιτικά παίζει επίκαιρο ρόλο στην εποχή μας.

Ωστόσο, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, εξ’ αιτίας της βιασύνης του οποίου οι σχέσεις μεταξύ των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών υπέστησαν σοβαρό κλονισμό, προσπαθεί τώρα, χωρίς την εξουσιοδότηση κανενός, να συμφωνήσει σε κοινή ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Προκύπτει ένα προφανές ερώτημα: Εξ ονόματος ποιών σκέφτεται, σχεδιάζει και συμφωνεί ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος; Εξ ονόματος του ιδίου ή του πατριαρχείου του οποίου ηγείται; Ή, Θεός φυλάξοι, αποτόλμησε να μιλήσει για λογαριασμό όλου του ορθόδοξου κόσμου;!

Αν είναι το δεύτερο, τότε πάλι χωρίς λόγο θα έχουμε ανώφελους διχασμούς, γεγονός που δεν συμβαίνει για πρώτη φορά με τον σημερινό επικεφαλής του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Διότι, για να συζητήσουμε οποιοδήποτε θέμα, με τους εκπροσώπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, χρειάζεται πρώτα να υπάρχει απόλυτη ενότητα εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και αυτό, όπως και πολλά άλλα ζητήματα, λείπει εδώ και πολύ καιρό. .

Οἱ σημερινοὶ ἐκφρασταί τοῦ «Οἰκουμενικοῦ» Θρόνου – Α΄ μέρος

Οἱ σημερινοὶ ἐκφρασταί τοῦ «Οἰκουμενικοῦ» Θρόνου – Α΄ μέρος

Γράφει ὁ κ. Λέων Μπράνγκ, θεολόγος

Α΄ Μέρος

Πρόσφατα, ὅπως ὅλοι μας ἀντιληφθήκαμε ἀπὸ τὴν ἔκταση ποὺ δόθηκε στὰ μέσα ἐνημέρωσης, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐπισκέφθηκε τὴν βόρεια Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ τὴν Ἀττική. Ἕνας ἀπὸ τοὺς σταθμούς του ἦταν τὸ Κιλκίς, ὅπου μεταξὺ ἄλλων μίλησε καὶ σὲ ἱερατικὴ σύναξη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Γεωργίου. Στὴν ὁμιλία του τόνισε ἀρχικὰ τὴν ἰδιαίτερη φροντίδα του γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Μίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ μιλάει μὲ μία φωνὴ καὶ νὰ δίδει μία κοινὴ μαρτυρία. Τὸ μέλημά του γιὰ τὴν ἑνότητα δικαιολόγησε μὲ τὴν ἰδιαίτερα κεντρικὴ σημασία τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως: τὸ χαρακτήρισε ὡς «σημεῖο ἀναφορᾶς», ὡς «κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας» καὶ «στοργικὴ Μητέρα Ἐκκλησία», στὴν ὁποία «ὅλοι προσβλέπουν» καὶ ἀπὸ τὴν ὁποία ἐκτὸς ἀπὸ τὰ παλαιὰ Πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς (Ἱεροσολύμων, Ἀλεξανδρείας καὶ Ἀντιοχείας) «ἐκπορεύονται ὅλες οἱ ἀναδεντράδες, ὅλα τὰ κλήματα», στὰ ὁποῖα παρεῖχε προοδευτικὰ τὴν αὐτοκεφαλία. Μάλιστα, τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, σύμφωνα μὲ τὸν Παναγιώτατο κ. Βαρθολομαῖο, «ἐκκένωσε ἑαυτόν, ἀπέκοψε ἀπὸ τὸ σῶμα του» αὐτὲς τὶς τοπικὲς Ἐκκλησίες. Ἔπειτα, στὸν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ὁμιλίας του, κυριάρχησε ἡ ἀγνωμοσύνη ποὺ ὁρισμένες ἀπὸ τὶς αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες ἐπέδειξαν, παρ’ ὅλη αὐτὴ τὴ θυσιαστικὴ διάθεση τοῦ Πατριαρχείου. «Ἐκκίνησαν τὴν πτέρναν κατὰ τοῦ εὐεργέτου», κυρίως δὲ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσσίας, ἡ ὁποία μάλιστα ἦταν ἡ πρώτη ποὺ ἀπήλαυσε τὴν αὐτοκεφαλία. Ἔδειξαν ἀγνωμοσύνη μὲ τὴν ἀπουσία τους ἀπὸ τὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης (2016), καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας μὲ μία κάποια ἀμφισβήτηση τοῦ πρωτείου τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἰδίως μὲ τὴν ἀκύρωση τῆς μνημόνευσης τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στὰ δίπτυχα, μετὰ τὴν ἐκ μέρους του ἔκδοση τοῦ Τόμου Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας κατὰ τὸ τέλος τοῦ 2018.

Δημόσια τοποθέτηση γιά τό Διαθρησκευτικό Συνέδριο Τρικάλων

Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου

Προηγουμένου Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου, Ἁγίων Μετεώρων

 

10 Ὀκτωβρίου 2024

Προσφάτως πληροφορηθήκαμε ὅτι ἡ Διεύθυνση Παιδείας Πολιτισμοῦ καί Ἀθλητισμοῦ τοῦ Δήμου Τρικκαίων διοργανώνει στίς ἀρχές Νοεμβρίου 2024 στά Τρίκαλα διαθρησκευτικό συνέδριο Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, Μουσουλμάνων καί Ἑβραίων. Μάλιστα δέ πρόκειται γιά τό πρῶτο μιᾶς σειρᾶς ἀναλόγων συνεδρίων πού ἕπονται.

Τό σχεδιαζόμενο συνέδριο δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ ἐφαρμογή στήν πράξη τῶν σχεδίων καί τῶν πρακτικῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς μέσῳ τοῦ διαθρησκειακοῦ συγκρητισμοῦ καί τῆς πανθρησκείας.

Δέν εἶναι, ἄλλωστε, τυχαῖο ὅτι στήν... διοργάνωση τοῦ συγκεκριμένου συνεδρίου πρωτοστατοῦν δύο Ὑπουργοί μέ πρωταγωνιστικό ρόλο στήν μετάλλαξη τῆς πατρίδος μας καί τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας. Ὁ πρῶτος κ. Κυριάκος Πιερακάκης, μέσῳ τῆς ἐξαρθρώσεως τῆς ἑλληνορθοδόξου παιδείας (Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος) συνεχίζοντας τό καταστρεπτικό καί διαλυτικό ἔργο τῆς προκατόχου του κ. Κεραμέως. Τό καταστροφικό αὐτό κυβερνητικό ἔργο στόν χῶρο τῆς παιδείας, μέσῳ τῆς ἀποχριστιανοποίησης καί ἀφελληνοποίησης, τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης ἀκόμη καί στά νήπια, τῆς ἐπιβολῆς τῆς ΛΟΑΤΚΙ ἀτζέντας στά σχολεῖα, καί τόσα ἄλλα, λειτουργεῖ ἀλλοτριωτικά γιά τά παιδιά μέ τραγική συνέπεια, μεταξύ ἄλλων, τήν πρωτοφανή καί τρομακτική αὔξηση τῆς παιδικῆς παραβατικότητας καί ἐγκληματικότητας!!!

Τὰ «ἱερὰ» σχέδια τοῦ Ἰσλὰμ διὰ παγκόσμιον κατάκτησιν

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ σχετικὴ μελέτη γιὰ τὴν ἰσλαμικὴ κατάκτηση τοῦ κόσμου: «Ἀπὸ τὴν ἵδρυσή του στὴν Ἀραβία τὸν ἕβδομο αἰῶνα, τὸ Ἰσλὰμ διαδόθηκε σὲ ὅλο τὸν κόσμο μὲ τὴ βοήθεια τοῦ σπαθιοῦ.

Σύμφωνα μὲ τὸν ἰσλαμικὸ νόμο, ὁλόκληρος ὁ κόσμος χωρίζεται στὸ “dar al-Islam” (ἔδαφος τῆς ὑποταγῆς στὸν Ἀλλὰχ – ἡ λέξη “Ἰσλάμ” εἶναι ἀραβικὴ καὶ σημαίνει “ὑποταγή”), τὸ ὁποῖο ὑποδηλώνει τὶς περιοχές, ὅπου ἐπικρατεῖ τὸ Ἰσλάμ, καὶ στὸ “dar al-harb” (ἔδαφος τοῦ πολέμου), τὸ ὁποῖο ἀναφέρεται σὲ μὴ μουσουλμανικὰ ἐδάφη, ποὺ δὲν ἔχουν ἀκόμη κατακτηθεῖ.

Περί Ὕπνου

❈ Ὁ πολύς ὕπνος, ξέρετε, εἶναι σάν τό πολύ φαγητό καί ὅπως ἀρρωσταίνεις ἀπό τό πολύ φαγητό, ἀρρωσταίνεις καί ἀπό τόν πολύ ὕπνο. Πρέπει νά βάλεις κάποια ὅρια. Νά βάλεις καί τό ξυπνητήρι σου, νά ξυπνήσεις τήν ὥρα πού πρέπει.

➤Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

(Ὁμιλία 4 – 12 – 2018)

30 Ὀκτωβρίου. Ζηνοβίου καὶ Ζηνοβίας μαρτύρων (†285). Κλεόπα καὶ Ἀρτεμᾶ ἐκ τῶν 70 ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ιθ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Φιλιπ. α΄ 12-20).

Φιλιπ. 1,12         Γινώσκειν δὲ ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ᾿ ἐμὲ μᾶλλον εἰς προκοπὴν τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν,

Φιλιπ. 1,12                Θελω δε, αδελφοί μου, να γνωρίζετε, ότι τα κατ' εμέ (και αυτά τα πολλά και δυσάρεστα που μου συνέβησαν) εβοήθησαν μάλλον και συνετέλεσαν εις την επέκτασιν του Ευαγγελικού κηρύγματος,

Φιλιπ. 1,13         ὥστε τοὺς δεσμούς μου φανεροὺς ἐν Χριστῷ γενέσθαι ἐν ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσι,

Φιλιπ. 1,13                διότι η φυλακή και τα δεσμά, που υπομένω εξ αιτίας της πίστεώς μου προς τον Χριστόν, έγιναν γνωστά και φανερά εις όλην την φρουράν του Πραιτωρίου και στους άλλους κατοίκους της Ρωμης.

How to love each other without reward, f. Savvas Agioreitis

How to love each other without reward, f. Savvas Agioreitis, 29-09-2024

 

Ὁ ἀββᾶς Δοσίθεος 3. Ἡ τέλεια ὑπακοή, Ἀββᾶ Δωροθέου-Ἀσκητικά Ι΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ ἀββᾶς Δοσίθεος 3. Ἡ τέλεια ὑπακοή, Ἀββᾶ Δωροθέου-Ἀσκητικά Ι΄, 28-10-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

F. Savvas the Athonite : Three major temptations - deceptions by the devil

 

Ἡ αἰτία τοῦ πολέμου, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος-Πόλεμος καί Βίβλος, /Αγία Σκέπη τῆς Θεοτόκου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ αἰτία τοῦ πολέμου, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος-Πόλεμος καί Βίβλος, 28-10-2024/Αγία Σκέπη τῆς Θεοτόκου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἐάν δέν θέλετε καί δέν μέ ἀκούσετε 《μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται》, Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός μᾶς προειδοποιεῖ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἐάν δέν θέλετε καί δέν μέ ἀκούσετε 《μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται》, Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός μᾶς προειδοποιεῖ, 28-10-2024 , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ὀλίγα περὶ Γλωσσολαλιᾶς

π. Στέφανος Στεφόπουλος

ΟΛΙΓΑ ΠΕΡΙ ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑΣ

Μίλησαν οι Απόστολοι στην κυριολεξία τις γλώσσες πού αναφέρονται στη Γραφή; (Πράξ. β’ 9-11). Αυτό που γνωρίζουμε είναι πώς οι απόστολοι μιλούσαν και ο καθένας από τούς ακροατές τους άκουγε στη δική του διάλεκτο (Πράξ. β’ 6-8).

Ήταν το ξεκίνημα του κηρύγματος, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος σε μια εποχή που η «γη» ήταν χέρσα! Σημείο πώς πολλά έθνη θα έλθουν στην Εκκλησία και σε όλες τις γλώσσες θα δοξαστεί το όνομά Του. Σύμβολο ενότητας και ακύρωση της Βαβέλ, όπου έγινε η σύγχυση των γλωσσών!

1) Η ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (Πράξεις Αποστόλων)

Στην πατερική Γραμματεία μπορούμε να διακρίνουμε δύο γνώμες σχετικά με τη φύση αυτών πού ακούγονταν.Ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος (Και όπως όταν εκτίζετο ο πύργος της Βαβέλ η μία γλώσσα διηρέθη εις πολλάς, έτσι τότε αι πολλαί γλώσσαι ήλθον εις ένα άνθρωπον και ο ίδιος ωμίλει και την περσικήν και την ρωμαϊκήν και την ινδικήν και άλλας πολλάς γλώσσας, διότι τον εδίδασκε το άγιον Πνεύμα. και το χάρισμα αυτό ωνομάζετο χάρισμα γλωσσών, επειδή ημπορούσε όποιος το ελάμβανε να ομιλή αμέσως πολλάς γλώσσας.). Την ίδια άποψη έχουν και οι άγιοι Γρηγόριος ο Θεολόγος και Κύριλλος Ιεροσολύμων, ότι δηλαδή οι Απόστολοι δεν μιλούσαν εβραϊκά, αλλά ξένες γλώσσες (Αγ. Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Διδαχή 17 § 16 ΕΠΕ 2,239-241). (Ομιλία 41, Εις την αγίαν Πεντηκοστήν 15 ΕΠΕ 5, σ. 144)

Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης & Άγιος Πορφύριος : Αυτοί μιλούσαν εβραϊκά, αλλ’ ο «κάθε άνθρωπος τούς άκουγε να ομιλούν στη δική του γλώσσα» (Κατά Ευνομίου Β’ ΕΠΕ2 σ. 446-448)

Λέμε ΟΧΙ καὶ δὲν μπαίνουμε σὲ Ἐκκλησίες καὶ Ἱερὲς Μονὲς ποὺ ὁ Ἐσταυρωμένος δὲν βρίσκεται πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα

Λέμε ΟΧΙ και δεν μπαίνουμε σε Εκκλησίες και Ιερές Μονές που ο Εσταυρωμένος δεν βρίσκεται πίσω από την Αγία Τράπεζα

Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης

Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

Το τελευταίο διάστημα διαπιστώνουμε ότι η Εκκλησία μας πέφτει σε αίρεση μαχόμενη τον Ίδιο τον Κύριο μας Τον ιδρυτή της πίστεως μας τον ζώντα Θεό Ιησού Χριστό.

Τον απομακρύνουν από την φυσική Του θέση που είναι πίσω ακριβώς από το θυσιαστήριο πίσω δηλαδή από την Αγία Τράπεζα.

Δεν διστάζουν εκεί να βάλουν θρόνους-καρέκλες, να βάλουν άλλες εικόνες ή οτιδήποτε άλλο εκτός από τον Χριστό.

Αυτόν που Σταυρώθηκε για την δική μας σωτηρία τον μεταφέρουν σε αποθήκες, σε γυναικωνίτες ή τον καρφώνουν στην κόγχη των ιερών, κάτι που είναι ξένο, ασεβές ή και ιερόσυλο προς την παράδοση της Ορθοδοξίας μας.

Κυθήρων Σεραφείμ: Θεολογική ἐπιστήριξις τῆς ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης τοποθετήσεως τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ

Ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ διαπιστοῦται ὅτι πολύς λόγος γίνεται διά τήν ἀπομάκρυνσιν τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ ἀπό τήν ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης τοποθέτησιν Αὐτοῦ ἀπό αἰώνων καί τό ἄκρως θεολογικόν αὐτό θέμα τείνει νά καταντήσῃ θεολογούμενον, ἀφοῦ εἰς τρεῖς ἤδη Ἱεράς Μητροπόλεις ἀπεμακρύνθη ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου μας ἀπό τήν ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης θέσιν Του.

Ἐξ ἀφορμῆς τῆς λήψεως σχετικοῦ ἐντύπου τῆς Ἱ. Μ. Περιστερίου ἀπέστειλα τήν δημοσιευομένην κατωτέρω σχετικήν ἐπιστολήν μου πρός τόν Σεβ/τον Περιστερίου κ. Γρηγόριον. Ὁ Σεβασμιώτατος εἰς συνάντησίν μας εἰς τάς Συνεδριάσεις τῆς Ἱεραρχίας, μέ εὐχαρίστησε θερμά κατ’ ἐπανάληψιν διά τήν σύντομη αὐτήν μελέτην μου, τήν ὁποία ἀπεδέχθη ὡς φιλάδελφον ἐκδήλωσιν ἀγάπης καί εἴχαμε ἐποικοδομητικήν συζήτησιν.

Ἐπειδή τό καίριο αὐτό θεολογικό ζήτημα εὑρίσκεται σέ ἔξαρσιν, καί κατέστη «σημεῖον ἀντιλεγόμενον», μέ ἀπρόβλεπτες διαστάσεις, ἐθεώρησα καλόν –καί πρός τοῦτο πιστεύω νά ἔχω τήν κατανόησιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀδελφοῦ- νά δημοσιεύσω τήν ταπεινήν αὐτήν θεολογικήν μελέτην, ὡς μία μικρή συμβολή καί μαρτυρία, διά τήν ὡς τάχιστα ἐπίλυσιν τοῦ ἄκρως θεολογικοῦ αὐτοῦ ζητήματος εἰς δόξαν Θεοῦ καί εἰρήνευσιν τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος.

† ὁ Κ. & Ἀ. Σ.

………………………………………………….

Ἐν Κυθήροις τῇ 14ῃ Σεπτεμβρίου 2024

ΕΟΡΤΗ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Ἀριθ. Πρωτ.: 341

Σεβασμιώτατον

Μητροπολίτην Περιστερίου

κ.Γρηγόριον

Περιστέρι Ἀττικῆς

Σεβασμιώτατε ἅγιε Περιστερίου,

Εὐλογεῖτε·

Ἔλαβον πρό καιροῦ τήν ὑπό τόν τίτλον «Ἡ λανθασμένη θεολογική καί αὐθαίρετα μόνιμη τοποθέτηση τοῦ «Ἐσταυρωμένου τῆς Μ. Παρασκευῆς» μέσα στό Ἱερό Βῆμα καί πίσω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα» πραγματείαν σας καί εἶδον τάς τοποθετήσεις σας, δι’ αὐτό τό φλέγον θεολογικόν ζήτημα.

«Εὐχές θείας Μεταλήψεως, φόβος Θεοῦ, ἁγιότητα: προϋποθέσεις κοινωνίας μέ τόν Θεό» σέ ἀντιπαράθεση μέ τή σκέψη τοῦ κ. Γιανναρᾶ

(Ἀπόσπασμα ἑρμηνευτικῆς ὁμιλίας πατρός Σαράντη Σαράντου ἐπί τοῦ 30ου κεφαλαίου τῆς «Κλίμακος» τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου)

 

«…Ἡ ἀκολουθία τῆς θείας Μεταλήψεως καί τά ὅσα λέγονται ἀπό τόν ἅγιο Συμεών τόν Νέο Θεολόγο προετοιμάζουν τόν ἄνθρωπο γιά τή θεία Κοινωνία. Εἶναι πολύ σημαντικές οἱ εὐχές αὐτές.

Σέ ἕνα βιβλίο πού ἔβγαλε ὁ κ. Γιανναράς κατηγορεῖ αὐτές τίς εὐχές. Λέει ὅτι οἱ εὐχές αὐτές εἶναι προϊόντα αὐτονομίας, ἀτομικῆς θρησκευτικῆς εὐσεβείας καί πώς εἶναι ἀσύμβατες μέ τό πνεῦμα τῆς θείας Εὐχαριστίας πού εἶναι συλλογικό καί εὐχαριστιακό. Κάνει λάθος.

Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει δύο βασικά στοιχεῖα: Τό ἐκκλησιολογικό, πράγματι στή Θεία Λειτουργία δέν εἴμαστε μόνοι μας ἀλλά ὅλοι ὡς ἀγαπητοί ἀδελφοί μέ κεφαλή τόν Χριστό. Ἀλλά παράλληλα δέν χάνεται ἡ προσωπικότητα τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ὡς πρόσωπα ἔχουμε τό δικαίωμα, τήν ἀνάγκη νά ἀναφερθοῦμε... προσωπικά στόν Κύριο.

Ἐφ΄ὅσον ἔχει γίνει αὐτή ἡ προετοιμασία μέσα μας μέ τίς εὐχές τῆς θείας Μεταλήψεως κι΄ ὅταν ἔχει καθαριστεῖ ἡ ψυχή μας ἀπό τίς μικρότητες, τά πάθη, τίς ἀντιπαραθέσεις, ἀντιδικίες, τούς λογισμούς διαφόρων εἰδῶν, τότε παραγματικά μπαίνοντας κανείς στή θεία Λειτουργία ὄντως εἶναι μέσα στή Θεία Εὐχαριστία, ὡς ἕνας ἐκ τῶν ἀδελφῶν.

Τὸ συνέδριο τῆς ματαιότητος στὰ Τρίκαλα

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑΘέσπιδος 11 ΜΑΡΟΥΣΙΤΗΛ. 210 8025211 estiapm@gmail.com

Στὸ ἄκουσμα τῆς εἴδησης γιὰ τὴν πραγματοποίηση τοῦ 1ου διαθρησκευτικοῦ συνεδρίου στὰ Τρίκαλα, δικαίως ὑπῆρξαν τοπικὲς καὶ πανελλαδικὲς ἀντιδράσεις, ποὺ ἤδη προκάλεσαν καὶ τὴν ἀντίδραση τοῦ Μητροπολίτη Σταγῶν καὶ Μετεώρων, ὁ ὁποῖος διεμήνυσε ὅτι δὲν θὰ συμμετέχει οὔτε θὰ παράσχει ἄδεια γιὰ οἰκουμενιστικὴ Θ. Λειτουργία στὰ Μετέωρα. Μάλιστα, διέψευσε καὶ τὴν ἀνακοινωμένη συμμετοχὴ καὶ τῶν Μητροπολιτῶν Τρίκκης καὶ Θεσσαλονίκης .

Αὐτὴ τὴ φορὰ τὰ ἀντανακλαστικὰ τῆς Ἐκκλησίας, κλήρου... καὶ λαοῦ λειτούργησαν σωστὰ καὶ ἀπέτρεψαν τὴ συμμετοχὴ Ὀρθοδόξων Μητροπολιτῶν σὲ οἰκουμενιστικὴ ἐκδήλωση.

Ἀναρωτιόμαστε, ὅμως, ποιά ἡ χρησιμότητα τέτοιων συνεδρίων. Οἱ θιασῶτες τοῦ οἰκουμενισμοῦ, διακηρύσσουν ὅτι γίνονται στὰ πλαίσια τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ τῶν ἀνθρώπων, τῆς ἄμβλυνσης τῶν θρησκευτικῶν παθῶν καὶ τῆς εἰρηνικῆς συνύπαρξης τῶν λαῶν. Ὅμως, συνιστᾶ ἀφέλεια νὰ πιστεύουν ὅτι μὲ ἐπιστημονικὰ συνέδρια θὰ πείσουν τοὺς Ἑβραίους καὶ τοὺς Ἰσλαμιστὲς νὰ ἀγαπήσουν τοὺς ἀλλοπίστους, τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ Ταλμοὺδ καὶ τὸ Κοράνι διδάσκουν τὴν ἐξόντωση τῶν «ἀπίστων». Ἄραγε θὰ γίνουν αὐτὲς οἱ ἀναφορὲς στὸ συνέδριο ἢ θὰ παρουσιαστοῦν αὐτὲς, ὁ Ἰουδαϊσμὸς καὶ τὸ Ἰσλὰμ, ὡς θρησκεῖες ἀγάπης καὶ κατανόησης;

29 Ὀκτωβρίου. Ἀναστασίας ὁσιομάρτυρος τῆς Ῥωμαίας (γ΄ αἰ.), Ἀβραμίου ὁσίου (†360). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης ιθ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Φιλιπ. α΄ 8-14).

Φιλιπ. 1,8           μάρτυς γάρ μού ἐστιν ὁ Θεός, ὡς ἐπιποθῶ πάντας ὑμᾶς ἐν σπλάγχνοις Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Φιλιπ. 1,8                  Διότι είναι μάρτυς μου ο Θεός, πόσον πολύ σας ποθώ και σας αγαπώ με την καρδίαν μου, η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου στον Χριστόν.

Φιλιπ. 1,9           καὶ τοῦτο προσεύχομαι, ἵνα ἡ ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον καὶ μᾶλλον περισσεύῃ ἐν ἐπιγνώσει καὶ πάσῃ αἰσθήσει,

Φιλιπ. 1,9                  Ακόμη δε προσεύχομαι και δια τούτο· η αγάπη σας προς τον Θεόν και μεταξύ σας να αυξάνη και να πλεονάζη με πλήρη και καθαράν γνώσιν της αληθείας, με κατανόησιν και σύνεσιν,

Φιλιπ. 1,10         εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τὰ διαφέροντα, ἵνα ἦτε εἰλικρινεῖς καὶ ἀπρόσκοποι εἰς ἡμέραν Χριστοῦ,

Φιλιπ. 1,10                ώστε να ερευνάτε και να διακρίνετε ορθώς τα συμφέροντα και τα άριστα, δια να είσθε γνήσιοι και ακέραιοι ενώπιον του Θεού, χωρίς ούτε οι ίδιοι να προσκόπτετε ούτε στους άλλους να παραθέτετε πρόσκομμα, αθώοι και άμεμπτοι κατά την μεγάλην ημέραν της παρουσίας του Χριστού.

Ἡ Π.Ε.Π.Π. ζητᾶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὴν Ἱερὰ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους νὰ λάβουν θέση γιὰ τὴ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση στὰ σχολεῖα.

 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Ελλάς, 18/10/2024

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς

Την Ιεραρχία της Ελλάδος}

τη Σεβαστή Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους Άθω

εκάστη Ιερά Μητρόπολη της Ελλάδος

Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ» (Ε.Δ.) (2021-2024 και εξής)

Δέν δίνουμε ἀδιάκριτα...

Λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ἕνας πού μπορεῖ νά δουλέψει, δέν πρέπει νά τοῦ δίνεις ἐλεημοσύνη. Τοῦ κάνεις κακό. Δέν δίνουμε ἀδιάκριτα.

➤Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 6 – 2009)

Ὁ ἀββᾶς Δοσίθεος 2- ἡ τέλεια ὑπακοή, Ἀββᾶ Δωροθέου- Ἀσκητικά Θ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ ἀββᾶς Δοσίθεος 2- ἡ τέλεια ὑπακοή, Ἀββᾶ Δωροθέου- Ἀσκητικά Θ΄, 27-10-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ Ἅγιος ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Γ', Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ Ἅγιος ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Γ', Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, 27-10-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ νίκη κατά τοῦ θανάτου ἀπό τόν Κύριο καί τόν Ἅγιο Δημήτριο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ νίκη κατά τοῦ θανάτου ἀπό τόν Κύριο καί τόν Ἅγιο Δημήτριο, 27-10-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ποῖον εἶναι τὸ σκοτεινὸν ὑπόβαθρον τοῦ σημερινοῦ «δαιμονιώδους» Δυτικοῦ κόσμου;

Ποῖον εἶναι τὸ σκοτεινὸν ὑπόβαθρον τοῦ σημερινοῦ «δαιμονιώδους» Δυτικοῦ κόσμου;

Μοναχὸς Ἀβέρκιος

Μόνον ἀπὸ αὐθεντικὰ ντοκουμέντα!

Ἐπισημαίνουμε: ὄχι ὁλόκληρου τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου, ἀλλὰ τῶν κύκλων ἐκείνων ποὺ «κυβερνοῦν» παρασκηνιακῶς καὶ ἐπιδιώκουν τὴν κατεδάφιση τῶν διδασκαλιῶν καὶ τῶν ἀξιῶν τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας, προβάλλοντας ἄλλου εἴδους σκοτεινὰ πρότυπα ζωῆς, παγκοσμίως. Βλέπε τοὺς τελευταίους «γάμους»…

Τὶς πληροφορίες- τὰ στοιχεῖα – γιὰ τὴν παρουσίαση αὐτοῦ τοῦ θέματος λαμβάνουμε ἀπὸ αὐθεντικὸ ντοκουμέντο: ἀπὸ τὸ περιοδικὸ τῆς Ἱερᾶς Αὐτοκρατορίας, ὅπως αὐτοαποκαλεῖ ἡ Μασονία ἑαυτήν, θέτοντας τὰ ἀρχικὰ ψηφία – Ι. Α. – ἀκόμη καὶ στὰ ἐξώφυλλα τῶν παλαιότερων περιοδικῶν της. Τίτλος τοῦ τεύχους αὐτοῦ εἶναι Πυθαγόρας- Γνώμων, Ἐπίσημον Ὄργανον τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου καὶ τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, τόμος Η΄, τεῦχος 1, Ἰανουάριος 1939, σσ. 17- 23.

Στὸ τεῦχος αὐτὸ τοῦ ἐπίσημου τεκτονικοῦ περιοδικοῦ ὑπάρχει ἕνα ἄρθρο, σὲ τρεῖς συνέχειες τοῦ Μασόνου Ἡρακλῆ Γεωργούλη, 30ου, ὅπου ἐκεῖ συνοψίζεται τὸ σκοτεινὸ ὑπόβαθρο- «φωτεινὸ» κατ’ αὐτὸν – τοῦ σημερινοῦ Δυτικοῦ Κόσμου, ἔτσι ὅπως προέκυψε κατὰ τοὺς τελευταίους αἰῶνες: Κατὰ τοὺς τελευταίους αἰῶνες στὴν αἱρετικὴ Εὐρώπη, στὴν ὁποία ἀναπτύχθηκε ὁ γαλλοτεκτονικὸς Διαφωτισμός, ἡ ἀθεΐα, ὁ ἱστορικὸς ὑλισμὸς καὶ τὰ «δικαιώματα» τῆς «πράσινης ἀλεποῦς», οἱ νεοφανεῖς «ἑορτές», τῆς «μαρίδας», π.χ. τῆς «ντροφαντῆς μελιτζάνας» καὶ τὰ παρόμοια.

Ἐπί τέλους – Ὁ κόσμος ἀνακαλύπτει ξανὰ τὸ εὐλογημένο «ὅπλο» τῆς λιτανείας

Επιτέλους – Ο κόσμος ανακαλύπτει ξανά το ευλογημένο «όπλο» της λιτανείας

Όσο δυσκολεύουν τα πράγματα, αυξάνονται οι λιτανείες - Με πίστη στο θαύμα, οι χριστιανοί επιστρέφουν στις παραδόσεις τους

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Όσο τα στοιχεία της φύσης εξαγριώνονται ενάντια στον δυνάστη άνθρωπο, τόσο το καταλάγιασμά τους γίνεται δυσκολότερο αφού βγάλαμε τον Κύρη των στοιχείων από τη μέση. Παραμερίσαμε εκείνον που είναι «ο επιβλέπων επί τήν γήν, και ποιών αυτήν τρέμειν, ο απτόμενος των ορέων, και καπνίζονται».

Ο Θεός έχει φτιάξει τον κόσμο με τέτοιο πάνσοφο μηχανισμό που αυτορυθμίζεται με την καλοσύνη ή απορυθμίζεται με την αμαρτία και την κακία. Οι φυσικές καταστροφές είναι ουσιαστικά πνευματικές αυτοκαταστροφές.

Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική αγάπη για τη φύση, χωρίς αγάπη για τον Θεό. Και αν κάποιος υποστηρίζει ότι όλος ο κόσμος έγινε κατά τύχη, τότε έχει κάνει το πρώτο βήμα για να τον καταστρέψει. Πέρα και πάνω από τις κούφιες οικολογικές πολιτικές, η ειρήνη είναι εκείνη που ημερεύει την πλάση. Όχι η επίπλαστη κοσμική ειρήνη που εκλαμβάνεται σαν ευκαιρία να οργιάζουμε. Η ειρήνη του Θεού. Η ειρήνη της συμφιλίωσης των κτισμάτων με τον Δημιουργό τους, διαμέσου της μετανοίας.

Ἐθνική ἐπέτειος 28ης Ὀκτωβρίου 1940. «'Επιλεγόμςνα εἰς τήν 28ην Ὀκτωβρίου» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

 

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας

του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-10-1985]

[Β145]

Αγαπητοί μου, η αγρυπνία που επιτελούμε απόψε, είναι στη μεγάλη εκείνη ευεργεσία του Θεού, που έδωσε τη νίκη και την ελευθερία στον ελληνικό μας Έθνος. Όλοι τότε νόμισαν ότι η Ελλάς θα πέθαινε, υποκύπτουσα στον κατακτητή. Εκείνη η μικρή Ελλάς των επτά εκατομμυρίων· ότι θα συνετρίβετο μπροστά σε έναν όγκο σαράντα εκατομμυρίων. Για να προστεθεί ύστερα από λίγους μήνες ένας άλλος όγκος άλλων σαράντα εκατομμυρίων, μπροστά στη μικρή μας Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως δεν απέθανε. Ο Κύριος που ανέστησε την κόρη του Ιαείρου, Εκείνος είπε και δια την Ελλάδα: «Οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει». Δεν πέθανε, αλλά κοιμάται. Μόνος αγαπητοί μου, ο Χριστός είναι Εκείνος που όταν απλώνει το ζωογόνο χέρι Του, όλα τα σώζει και όλα τα ζωοποιεί. Τότε είμεθα εγγύς βαράθρου, εγγύς θανάτου. Κι όμως ο Κύριος, ο Θεός μάς έβγαλε από εκείνα τα βάραθρα της εθνικής αλλά και της πνευματικής μας απωλείας, παρά τους γέλωτας των αντιφρονούντων. Γελούσαν οι εχθροί. Κι έλεγαν: «Είναι δυνατόν;». Κι όμως δείξαμε στον κόσμον το θαύμα του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Ο Κύριος «διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν», έδωσε την εντολή να φάει. Ποιος; Τότε η κόρη του Ιαείρου. Αλλά και η Ελλάς έπρεπε να φάει. Και το φαΐ που έπρεπε να φάει ήταν η τροφή του Ευαγγελίου, η τροφή των μυστηρίων της Εκκλησίας, με τα οποία έπρεπε να τραφεί και να ξαναζήσει η πατρίδα μας. Γι΄αυτό, αγαπητοί, όταν αποδίδομε τις ευχαριστίες μας στον Κύριον, Τον χρεώνομε -μην το ξεχνούμε- με νέες ευεργεσίες. Όταν Του λέμε το «ευχαριστώ» μας, μας δίνει καινούριες ευεργεσίες. Και όταν ζούμε τις εντολές Του, τότε έχομε αμέριστη τη δική Του την ευλογία.

Τελευταία όμως η πατρίδα μας φέρεται ως αχάριστη, στους πολλούς της ανθρώπους, στους πολλούς της συμπατριώτες μας. Φέρεται ως αχάριστη. Αλλά και παραπαίουσα. Δείχνει ότι αγνοεί τον Θεό. Ότι άλλοι παράγοντες συνετέλεσαν να κερδίσομε τότε τον πόλεμο. Και να ελευθερωθούμε.

Ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Εβρ.9,1-7]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Υπομνηματισμός των εδαφίων Εβρ.9,1-14]

«Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν· σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος(:Ας βγάλουμε τώρα κάποιο συμπέρασμα για όσα είπαμε σχετικά με την ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης και ας τα διασαφηνίσουμε περισσότερο. Είχε βέβαια και η πρώτη Διαθήκη νόμους και λατρευτικές διατάξεις, καθώς κι ένα επίγειο θυσιαστήριο. Κατασκευάστηκε, δηλαδή, το πρώτο διαμέρισμα της σκηνής, μέσα στο οποίο υπήρχε η λυχνία και η τράπεζα της προθέσεως και οι άρτοι που τοποθετούνταν πάνω σ’ αυτήν ως προσφορά στον Θεό. Και το πρώτο αυτό διαμέρισμα της σκηνής λεγόταν Άγια. Έπειτα, πίσω από το δεύτερο καταπέτασμα ήταν το μέρος της σκηνής που λεγόταν Άγια Αγίων. Στα Άγια των Αγίων υπήρχε ένα χρυσό θυμιατήριο και η Κιβωτός της Διαθήκης, που ήταν γύρω –γύρω καλυμμένη με χρυσάφι απ’ όλες τις πλευρές της. Μέσα στην κιβωτό αυτή υπήρχε μια χρυσή στάμνα που περιείχε το περίφημο μάννα, καθώς επίσης και η ράβδος του Ααρών που είχε βλαστήσει θαυματουργικά, και οι θεοχάρακτες πλάκες της Διαθήκης. Πάνω από την κιβωτό υπήρχαν δύο χρυσά Χερουβίμ ένδοξα, που ανάμεσά τους εμφανιζόταν και μιλούσε ο Θεός. Αυτά σκέπαζαν με τα φτερά τους και σκίαζαν το χρυσό κάλυμμα της κιβωτού που ονομαζόταν “Ιλαστήριο”. Αλλά για όλα αυτά δεν είναι τώρα καιρός να μιλήσουμε με λεπτομέρειες)»[Εβρ.9,1-5]·[ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτου Τρεμπέλα].

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ι΄, εδάφια 38-42 και κεφάλαιο ΙΑ΄, εδάφια 27-28

Κεφ.Ι΄ 38᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. Γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. 39 Καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. 40 Ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; Εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. 41 Ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· 42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς.

Κεφ.ΙΑ΄ 27 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. 28 Αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

Κεφ. Ι΄ 38 Και ενώ ο Ιησούς μαζί με τους μαθητές Του και όσους Τον ακολουθούσαν προχωρούσαν με κατεύθυνση την Ιερουσαλήμ, μπήκε Αυτός σε ένα χωριό. Και κάποια γυναίκα που ονομαζόταν Μάρθα Τον υποδέχθηκε στο σπίτι της.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Προς Εβραίους, κεφάλαιο Θ΄, εδάφια 1-7

1 Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε ῞Αγιον κοσμικόν· 2 σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται ῞Αγια. 3 Μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ῞Αγια ῾Αγίων, 4 χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, 5 ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. 6 Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, 7 εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1Ας βγάλουμε τώρα κάποιο συμπέρασμα για όσα είπαμε σχετικά με την ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης, κι ας τα διασαφηνίσουμε περισσότερο. Είχε βέβαια και η πρώτη Διαθήκη νόμους και λατρευτικές διατάξεις, καθώς κι ένα επίγειο θυσιαστήριο.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ, 28-10-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ, 28-10-2024 

https://www.youtube.com/live/kWYvAAlp3uw?si=rLqEPBwVTdG9HdT2

Ὅταν ἀμελεῖς τήν προσευχή, τί γίνεται;

❈ Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε: «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α’ Θεσ. 5,17). Πρέπει συνέχεια νά προσευχόμαστε.

Ὅταν ἀμελεῖς τήν προσευχή, τί γίνεται; Μένει ἀφύλακτος ὁ ἑαυτός μας, ἡ ὕπαρξή μας. Εἶναι σάν τό σπίτι πού τό ἀφήνεις ξεκλείδωτο καί ἔχεις ἀνοιχτές πόρτες καί παράθυρα. Ἀνά πᾶσα στιγμή μπορεῖ νά μπεῖ ἕνας κλέφτης καί νά σέ ρημάξει.

28 Ὀκτωβρίου. † ΤΗΣ ΦΩΤΟΦΟΡΟΥ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Τερεντίου, Νεονίλλης, Εὐνίκης καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς μαρτύρων· Στεφάνου ὁσίου τοῦ Σαββαΐτου. Τῶν ἐν Ῥεθύμνῃ τεσσάρων νεομαρτύρων (†1824). Ἐθνικὴ ἑορτὴ ἐπὶ τῷ νικηφόρῳ τῶν Ἑλλήνων ἐν Βορείῳ Ἠπείρῳ πολέμῳ (1940). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου (Ἑβρ. θ´ 1-7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.

Εβρ. 9,2            σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια.

Εβρ. 9,2                    Διότι είχε κατασκευασθή το πρώτον τμήμα της σκηνής, όπου υπήρχε η επτάφωτος χρυσή λυχνία και η τράπεζα και οι άρτοι, τους οποίους απέθεταν επάνω εις αυτήν ως προσφοράν προς τον Θεόν. Και αυτό το πρώτον τμήμα της σκηνής, που εκλείετο προς την αυλήν με το πρώτον παραπέτασμα, ελέγετο Αγια.

How we will not deny our Lord Jesus in the Antichrist's times, Archim. Savvas Agioreitis

How we will not deny our Lord Jesus in the Antichrist's times, Archim. Savvas Agioreitis, 26-9-2024

 

Ὁ ἀββᾶς Δοσίθεος- ἡ τέλεια ὑπακοή, Ἀββᾶ Δωροθέου- Ἀσκητικά, Η΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ ἀββᾶς Δοσίθεος- ἡ τέλεια ὑπακοή, Ἀββᾶ Δωροθέου- Ἀσκητικά, Η΄, 26-10-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ Ἅγιος ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β' , Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ Ἅγιος ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β' , Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, 26-10-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

1. Ἡ θέληση τοῦ ἀνθρώπου γιά σωτηρία, 2. Ἡ ἀδελφοσύνη τῶν χριστιανῶν ὡς ἀνάγκη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

1. Ἡ θέληση τοῦ ἀνθρώπου γιά σωτηρία, 2. Ἡ ἀδελφοσύνη τῶν χριστιανῶν ὡς ἀνάγκη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 25-9-2024 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ὁ Ἅγιος ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ Ἅγιος ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, 26-10-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀρετή τῆς Παρθενίας τοῦ Ἁγ. Δημητρίου καί ἡ ἐποχή μας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀρετή τῆς Παρθενίας τοῦ Ἁγ. Δημητρίου καί ἡ ἐποχή μας, 26-10-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Ὅταν θέλη ὁ Θεός…»

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

«Ὅταν θέλη ὁ Θεός…»

Ὁ Ἀπόστολος Τιμόθεος τονίζει: «εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶµεν καὶ ὀνειδιζόµεθα, ὅτι ἠλπίκαµεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, µάλιστα πιστῶν» (Α΄ Τιμ. δ΄, 10). (Δηλ.: Διότι δὲ εἶναι ἀξιόπιστος ὁ λόγος οὗτος, δι’ αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ ἡµεῖς κοπιάζοµεν καὶ περιπαιζόµεθα ὡς βλάκες δῆθεν καὶ ἀνόητοι, ἐπειδὴ ἔχοµεν στηρίξει τὰς ἐλπίδας µας εἰς τὸν ζῶντα Θεόν, ποὺ εἶναι σωτὴρ ὅλων τῶν ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους συντηρεῖ µὲ τὴν πρόνοιάν του, πρὸ παντὸς δὲ εἶναι σωτὴρ τῶν πιστῶν, τοὺς ὁποίους σώζει ἀπὸ τὸν αἰώνιον θάνατον).

Ἡ ἐλπίδα στὸν Θεὸ εἶναι ἀπαραίτητη καὶ πρέπει νὰ εἶναι ἀπόλυτη.Ὁ Μέγας Βασίλειος πατρικὰ μᾶς συμβουλεύει:

«Νὰ ἐλπίζης στὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ προσδοκᾶς τὴν ἐνίσχυσή Του, γνωρίζοντας ὅτι, ἄν ἐπιστρέψουμε σ’ Αὐτὸν καλὰ καὶ εἰλικρινά, ὄχι μόνο δὲν θὰ μᾶς ἀπορρίψη τελείως, ἀλλὰ θὰ μᾶς πῆ, ἐν ὅσῳ ἀκόμη ἐμεῖς προφέρουμε τὰ λόγια τῆς προσευχῆς, «ἰδού, εἶμαι παρών».ΝΑ ΤΙ συμβουλεύει τοὺς μοναχοὺς ὁ μεγάλος τους διδάσκαλος, ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος:

«Ἀδελφέ, ἄν συμβῆ ν’ ἀρρωστήσης, μὴ γράφης ποτὲ στοὺς συγγενεῖς ἤ στοὺς γνωστοὺς καὶ φίλους σου νὰ σοῦ στείλουν φάρμακα ἢ τρόφιμα. Γιατί μαθαίνεις ἔτσι νὰ καταφεύγης στὴν ἀνθρώπινη προστασία, σὲ νεκρὴ μὲ ἄλλα λόγια βοήθεια. Στήριξε στὸν Θεὸ τὶς ἐλπίδες σου. Ὑπόμενε περιμένοντας τὸ ἔλεός Του νὰ σὲ κυβερνήση σὲ ὅλα. Ἐκεῖνος ποὺ ἐπέτρεψε, γιὰ ψυχική σου ὠφέλεια, νὰ ἀρρωστήσης, νὰ εἶσαι βέβαιος πὼς θὰ προνοήση γιὰ σένα. Δὲν θὰ ἐπιτρέψη ποτέ, τὸ λέει ἡ Γραφή, νὰ δοκιμάσης πιὸ μεγάλο πειρασμὸ ἀπὸ ὅσο ἔχεις δύναμη νὰ σηκώσης. Φρόντισε λοιπὸν ν’ ἀρέσης σ’ Αὐτὸν ποὺ μεριμνᾶ γιὰ σένα».«Κάποτε ὑπῆρχε μιὰ πτωχὴ γυναίκα, ἡ ὁποία ὅλη τὴν ὥρα, ὅ,τι καλὸ καὶ νὰ τῆς συνέβαινε, κοίταζε τὸν οὐρανὸ καὶ ἔλεγε: «Δόξα τῷ Θεῷ!…». Καὶ αἰσθανόταν πολὺ εὐγνώμων γιὰ τὸ ὁ,τιδήποτε.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ) Εἶναι γεγονὸς ἢ Συνωμοσία!

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ)

Είναι γεγονός ή Συνωµοσία!

«Δεν µ’ ενδιαφέρει ποιος κάνει τους νόµους ενός έθνους, όσο εγώ ελέγχω τα οικονοµικά του» (Μάγιερ Α, Ρότσιλντ)

Τι είναι η ‘’Παγκόσµια Διακυβέρνηση’’ ή (Παγκοσµιοποίηση ή Νέα Τάξη Πραγµάτων) που την τελευταία δεκαετία όλο και πιο συχνά την ακούµε από πολιτικούς, εκκλησιαστικούς, οικονοµικούς και άλλους παράγοντες;

Ο διευθυντής της “Εταιρίας πολιτικού σχεδιασµού Χένρυ Κίσινγκερ” είχε πει: «Η Παγκοσµιοποίηση ή πολιτιστικός ιµπεριαλισµός δεν είναι τίποτε άλλο από την επιβολή του αµερικάνικου µοντέλου ζωής… και προς τούτο πρέπει να καταργηθούν όλες οι εθνικές κληρονοµιές και γλώσσες…» (“Η Παγκοσµιοποίηση” του Π. Μ. Σωτήρχου, σελ. 36).

Ο στόχος του είναι µια κουλτούρα, µια ιστορία, µια γλώσσα, µια θρησκεία, ένα νόµισµα, ένας τρόπος σκέψης, εκπαίδευσης, ψυχαγωγίας, διασκέδασης, ηλεκτρονική ταυτότητα, ένας Προσωπικός Αριθµός, ώστε να γίνουµε αριθµοί, µια απρόσωπη τυφλή µάζα…

Ἡ Ι.Μ. Τσερκάσι γιὰ τὸν ξυλοδαρμὸ πιστῶν καὶ τοῦ Μητροπολίτη

Ανακοινωθέν εξέδωσε η Ιερά Μητρόπολη Τσερκάσι και Κανίβ, σχετικά με τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον ξυλοδαρμό των πιστών και του Σεβασμιωτάτου κατά τη διάρκεια της κατάληψης του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Μιχαήλ στο Τσερκάσι από επιδρομείς

Στις 17 Οκτωβρίου 2024 με τη χρήση βίας κατασχέθηκε ο καθεδρικός ναός του Αγίου Μιχαήλ του Τσερκάσι, η κυριότητα του οποίου σύμφωνα με την καθιερωμένη νομική διαδικασία είναι καταχωρημένη στο νομικό πρόσωπο «Διοίκηση της Επισκοπής Τσερκάσι της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας».

Ταυτόχρονα, το κτίριο του Επισκοπικού Γραφείου της Επισκοπής Τσερκάσι και ο κοιτώνας των οικογενειών των κληρικών κατασχέθηκαν με τη βία.

Ολόκληρο το συγκρότημα αυτών των κτιρίων μαζί με τον καθεδρικό ναό βρίσκεται στο οικόπεδο, το οποίο χρησιμοποιείται νόμιμα από το ίδιο νομικό πρόσωπο – «Διοίκηση της Επισκοπής Τσερκάσι της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», σύμφωνα με τον κρατικό νόμο περί γης.

Παρά τις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: τον ξυλοδαρμό πιστών και κληρικών της UOC, τη χρήση δακρυγόνων εναντίον ενοριτών, την καταστροφή της περιουσίας του καθεδρικού ναού, την κλοπή χρημάτων από το λογιστήριο, εγγράφων από το επισκοπικό γραφείο, όλων των κινητών πραγμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικής περιουσίας, από τους χώρους της εκκλησίας και άλλα κτίρια, πολλά μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν στις δημοσιεύσεις τους ανακριβείς πληροφορίες ότι η υποτιθέμενη επίθεση και οι βίαιες ενέργειες έγιναν από τους πιστούς της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Κυριακή Ζ Λουκᾶ. Ὑπομνηματισμός τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἅγιο Κύριλλο Ἀλεξανδρείας

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 8,41-56]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

«Καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον οὐκ ἴσχυσεν ὑπ᾿ οὐδενὸς θεραπευθῆναι, προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ῥύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς.Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου;(: Τότε λοιπόν κάποια γυναίκα που υπέφερε από αιμορραγία εδώ και δώδεκα χρόνια, η οποία μαζί με τα άλλα βάσανα της αρρώστιας της είχε ξοδέψει και όλη την περιουσία της σε γιατρούς και δεν μπόρεσε να θεραπευθεί από κανέναν, αφού πλησίασε τον Ιησού από πίσω, ώστε να μην την αντιληφθεί κανείς, επειδή ντρεπόταν να γίνει φανερή η αρρώστιά της, άγγιξε την άκρη του εξωτερικού ενδύματός του κι αμέσως σταμάτησε η αιμορραγία της. Και είπε ο Ιησούς: “Ποιος είναι αυτός που με άγγιξε;”)»[Λουκ.8, 43-45].

Δεν αγνοήθηκε όμως το παράδοξο, γιατί αν και ο Σωτήρας γνωρίζει τα πάντα, ερωτά σαν να μη γνωρίζει και λέγει: «Ποιος με άγγιξε;». Και ενώ οι άγιοι απόστολοι είπαν με πειστικότητα «Ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου;(:Διδάσκαλε, τα πλήθη του λαού σε περικύκλωσαν και σε πιέζουν ασφυκτικά˙ κι εσύ λες, ποιος με άγγιξε; )», πράγμα που είναι μεγίστη απόδειξη ότι Αυτός και αληθινή σάρκα φέρει, και καταπατεί κάθε υπερηφάνεια, γιατί δεν Τον ακολουθούσαν από μακριά, αλλά Τον είχαν περικυκλωμένο από παντού, Αυτός φέρει στη μέση και επικεντρώνει την προσοχή τους σε αυτό που έγινε και λέγει επιμένοντας ότι «ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ(:Κάποιος με άγγιξε. Διότι εγώ κατάλαβα ότι βγήκε από πάνω μου δύναμη θαυματουργική)»[Λουκ.8,46].

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Ζ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Η΄, εδάφια 41-56

41Καὶ ἰδοὺ ἦλθεν ἀνὴρ ᾧ ὄνομα ᾿Ιάειρος, καὶ αὐτὸς ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχε· καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ παρεκάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, 42 ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν. ᾿Εν δὲ τῷ ὑπάγειν αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγον αὐτόν. 43 Καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ρύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον οὐκ ἴσχυσεν ὑπ᾿ οὐδενὸς θεραπευθῆναι, 44 προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ῥύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς. 45 Καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου; Ἀρνουμένων δὲ πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ· ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου; 46 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ. 47 Ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθε, τρέμουσα ἦλθε καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι᾿ ἣν αἰτίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάθη παραχρῆμα. 48 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θάρσει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνην.

49 ῎Ετι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον. 50 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίθη αὐτῷ λέγων· μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται. 51 Ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀφῆκεν εἰσελθεῖν οὐδένα εἰ μὴ Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς καὶ τὴν μητέρα.

52 Ἒκλαιον δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντο αὐτήν. Ὁ δὲ εἶπε· μὴ κλαίετε· οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει. 53 Καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέθανεν. 54 Αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν ἔξω πάντας καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐφώνησε λέγων· ἡ παῖς, ἐγείρου. 55 Καὶ ἐπέστρεψε τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παραχρῆμα, καὶ διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν. 56 Καὶ ἐξέστησαν οἱ γονεῖς αὐτοῖς. Ὁ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονός.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

41Τότε ήλθε στον Ιησού κάποιος άνθρωπος που ονομαζόταν Ιάειρος και ήταν άρχοντας της συναγωγής. Και αφού έπεσε γονατιστός κοντά στα πόδια Του, Τον παρακαλούσε να πάει στο σπίτι του,42 διότι είχε μία μονάκριβη κόρη περίπου δώδεκα χρόνων που βρισκόταν στα τελευταία της και πέθαινε.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Γ Λουκᾶ.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Γ΄ΛΟΥΚΑ

Β΄προς Κορινθίους, κεφάλαιο Θ΄, εδάφια 6-15

6Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις ἐπ᾿ εὐλογίαις καὶ θερίσει.7Ἕκαστος καθὼς προαιρεῖται τῇ καρδία, μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός. 8 Δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν, 9 καθὼς γέγραπται· ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. 10 Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξήσαι τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν· 11 ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις κατεργάζεται δι᾿ ἡμῶν εὐχαριστίαν τῷ Θεῷ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

6 Και πρέπει να γνωρίζετε αυτό, ότι εκείνος που σπέρνει με τσιγκουνιά, με τσιγκουνιά και θα θερίσει. Κι εκείνος που σπέρνει άφθονα, άφθονα και θα θερίσει. 7 Ο καθένας ας δίνει ελεύθερα ό,τι έχει διάθεση η καρδιά του, χωρίς να στενοχωριέται ή να εξαναγκάζεται˙ διότι ο Θεός αγαπά εκείνον που δίνει με προθυμία και χαρούμενο πρόσωπο. 8 Και ο Θεός έχει τη δύναμη να σας δώσει υπεράφθονη κάθε χάρη: και τη χάρη δηλαδή της προθυμίας να εισφέρετε γενναία, και τη χάρη των υλικών αγαθών, ώστε να είστε πάντοτε σε όλα τελείως αυτάρκεις κι έτσι να κάνετε με το παραπάνω κάθε καλό έργο. 9 Κι έτσι να γίνει και με σας εκείνο που λέει η Αγία Γραφή: «Μοίρασε άφθονα, έδωσε στους φτωχούς˙ και η αρετή του από τις αγαθοεργίες του μένει για πάντα».

10 Και ο Θεός που χορηγεί άφθονο σπόρο σε εκείνον που σπέρνει, και άρτο για να τρώμε, ας χορηγήσει κι ας πληθύνει τα υλικά αγαθά σας κι ας αυξήσει τους καρπούς της αγαθοεργίας σας, 11 ώστε να γίνεστε πλούσιοι σε καθετί, σε κάθε είδος γενναιοδωρίας, για την οποία θα αναπέμπουν ευχαριστίες στον Θεό αυτοί που θα πάρουν από εμάς τους Αποστόλους τις συνεισφορές σας που θα τους μεταφέρουμε. 12Διότι η διακονία της φιλάνθρωπης, ευεργετικής και ιερής αυτής υπηρεσίας όχι μόνο φθάνει με το παραπάνω για τις ανάγκες των Χριστιανών, αλλά και δημιουργεί πληθώρα ευχαριστιών προς τον Θεό. 13 Κι αυτό συμβαίνει, επειδή αυτοί που ευεργετούνται από σας, με τη διακονία αυτή της ελεημοσύνης σας, αποκτούν πείρα για το ποιοι είστε, και δοξάζουν τον Θεό για την υποταγή στην ομολογία της πίστεώς σας στο Ευαγγέλιο του Χριστού και για τη γενναιοδωρία που δείχνετε με τη συμμετοχή σας στις ανάγκες, τόσο τις δικές τους, όσο και γενικότερα όλων των Χριστιανών. 14 Και αυτοί με προσευχή και δέηση προς τον Θεό σας ποθούν πολύ, εξαιτίας της υπερβολικής χάρης που σας έδωσε ο Θεός. 15 Ας ευχαριστούμε λοιπόν τον Θεό για τη δωρεά Του, το μέγεθος της οποίας δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια.