Μέ ποιόν μοιάζουν ὅσοι ἐγκαταλείπουν τήν Ἐκκλησία μετά τό Χριστός Ἁνέστη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μέ ποιόν μοιάζουν ὅσοι ἐγκαταλείπουν τήν Ἐκκλησία μετά τό Χριστός Ἁνέστη, (μικρό κήρυγμα στό Μεσονυκτικό τοῦ Πάσχα), 28-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ράπτης ἐξ Ἰωαννίνων(+18 Ἀπριλίου)

 Ο Άγιος Ιωάννης ο Ράπτης γεννήθηκε στο χωριό Τέροβο των Ιωαννίνων από ευσεβείς γονείς. Εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα και έκανε το επάγγελμα του ράπτη. Μετά τον θάνατο των γονέων του πήγε στην Κωνσταντινούπολη επί Πατριάρχου Ιερεμίου Α' (1525 - 1545 ) και επί Σουλτάνου Σουλεϊμάν Β' (1520 - 1560).

 Επειδή ήταν προικισμένος με σωματικές και ψυχικές αρετές, κίνησε τον φθόνο μερικών Τούρκων, που τον πίεζαν να γίνει μουσουλμάνος. Ο Ιωάννης απέρριψε αμέσως τίς δελεαστικές προτάσεις των Τούρκων και όχι μόνο, αλλά αποφάσισε να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Δύο φορές αποπειράθηκε να εκπληρώσει αυτή του την επιθυμία, αλλά τον απέτρεψε ο πνευματικός του.

Την τρίτη φορά όμως, Μεγάλη Παρασκευή, είπε πως είδε σε όραμα να χορεύει μέσα στις φλόγες και έτσι πέτυχε την ποθούμενη ευλογία του πνευματικού του. Όταν πήγε στο εργαστήριο του, είδε να έρχονται οι Τούρκοι που τον προέτρεπαν να γίνει μουσουλμάνος. Αυτή τη φορά όμως τον συκοφαντούσαν ότι δήθεν, όταν ήταν στα Τρίκαλα αρνήθηκε τον Χριστό. Ο νεομάρτυρας τους απάντησε ότι αυτό δεν έγινε ποτέ, αλλά και ούτε πρόκειται να γίνει στο μέλλον. Συγχρόνως δε με τα λόγια του, περιφρόνησε τη θρησκεία του Μωάμεθ. Οι Τούρκοι θυμωμένοι όρμησαν, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον κριτή. Ομολόγησε και εκεί την πίστη του στον Χριστό, βασανίστηκε και ρίχτηκε στη φυλακή.

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, Β΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, Β΄ μέρος, Πνευματικά Γυμνάσματα Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου (κήρυγμα στήν άγρυπνία), 30-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου_Γ΄ μέρος_Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 30-...

Ὁ Κύριος ἀνῆλθε στόν Γολγοθᾶ, γιά νά σώσει τούς πάντες. Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΝΗΛΘΕ ΣΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ. ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ

Οπως καί στις τελευταίες ομιλίες, ό λόγος μου σήμερα άπευθύνεται προς τούς νέους εκείνους άδελφούς καί τις άδελφές, πού μάς έδωσε ό Θεός. Επιθυμία μου είναι νά τούς βοηθήσω νά έννοήσουν γιατί βρίσκονται έδώ καί ποιος είναι ό τελικός σκοπός πού προβάλλει μπροστά σε όλους μας. Τότε, είτε ό σκοπός αυτός βρίσκεται μακριά είτε κοντά, οί πολύτιμοι αύτοί άδελφοί καί άδελφές μας θά βαδίζουν πλέον στήν όδό αύτή με βαθειά έπίγνωση τού ίδιου τού νοήματος της.

Ό λόγος μου σήμερα θά άναπτυχθεί χωρίς τάξη, διότι θά μιλήσουμε καί γιά τήν «αρχή» καί γιά τό «τέλος». Μπροστά μας ύψώνεται ό άπείρως μεγάλος Θεός, τον Όποιο θέλουμε νά υπηρετήσουμε. Άλλα σε μάς τούς ίδιους ζει κάτι, πού στη μαθηματική γλώσσα θά τό ονομάζαμε άπείρως μικρό• ή έγωιστική μας συνείδηση. Άν ό νους μας κινηθεί άπό τό άπειρο καί θετικό «είναι» προς εκείνη τή μορφή ύπάρξεως πού μάς έχει δοθεί και πού φέρουμε μέσα μας, τότε πράγματι ή άπόσταση φαίνεται τόσο κολοσσιαία, ώστε ό νοΰς νά καταπλήσσεται.

Σε τί όμως έγκειται ή άντίθεση αύτή και γιά ποιόν λόγο μου είναι δύσκολο νά μιλήσω γι’ αύτό; Επειδή εκείνο πού γιά μάς φαίνεται έντελώς άπρόσιτο, γιά τον Θεό είναι εύκολο και έφικτό. Οταν στά Εύαγγέλια οί Απόστολοι λένε «τίς άρα δύναται σωθήναι;», έφόσον δηλαδή οί έντολές τού Χριστού ύπερβαίνουν τή συνείδηση καί τίς δυνάμεις μας, τότε ό Κύριος άπαντά: «παρά άνθρώποις τούτο άδύνατόν έστι, παρά δε Θεώ πάντα δυνατά έστιν».

Κάνω έπαναλήψεις στον λόγο μου, άλλά οί έπαναλήψεις αύτές είναι άπαραίτητες, έφόσον θά άποδώσουν καρπό, τή γνώση. Επιθυμώ καί πάλι νά σάς έπισημάνω τό παράδειγμα του Κυρίου, ό Όποιος άνέβηκε στον Γολγοθά, γιά νά σώσει όλο τον Άδάμ. Οί διαστάσεις τής συνειδήσεως τοϋ Χριστού μάς άποκαλύπτονται σταδιακά μέσα στήν Εκκλησία, φανερώνοντάς μας έπίσης τίς άληθινές διαστάσεις τού έργου Του: ό θάνατός Του άγκάλιασε ολόκληρη τήν κτίση, ολόκληρο τον Άδάμ. Πόσο όμως μακριά άπό τό μέγεθος αύτών τών διαστάσεων βρίσκεται ή δική μας συνείδηση! Είμαστε μιά μικρή άδελφότητα.

Καί είναι άνάγκη άκόμη νά προσευχηθούμε πολύ καί με θέρμη, με δάκρυα και μέ πόνο καρδίας, για να μάς δώσει ό Θεός να έννοήσουμε τί είναι ή οίκογένειά μας να έννοήσουμε ότι είμαστε συνοδοιπόροι στην άσκησή μας νά άκολουθήσουμε τά ίχνη του Χριστού. Άν όμως δεν φέρουμε άκόμη στη συνείδησή μας έστω και τον μικρό αύτό κύκλο άνθρώπων, τότε πώς είναι δυνατόν νά ζήσουμε όλο τον Αδάμ στήν ιστορία καί στήν αιωνιότητα; Είναι φανερό ότι «παρά άνθρώποις τούτο άδύνατόν έστιν», όπως είπε ό Κύριος.

"Στίς δύσκολες στιγμές τοῦ λέω: «Γέροντα, ἕλα νά βοηθήσης». Ξέρω ὅτι ἔρχεται"

Μαρτυρία π. Σταύρου Τρικαλιώτου.

Τον γέροντα Ιάκωβο τον πρωτογνώρισα τον Μάρτιο του 1984, όταν τον επισκεφθήκαμε μαζί με άλλους, στα πλαίσια μιας εκδρομής που πραγματοποίησε η Θεολογική Σχολή, με την έμπνευση και καθοδήγηση του τότε βοηθού στην Θεολογική κ. Γεωργίου Ευθυμίου (νυν π. Γεωργίου).

Δεν χρειαζόσουν ιδιαίτερα «σημεία» για να βεβαιωθής για την αγιότητα του ανδρός. Μόνο η μορφή του και η αγιοπατερική παρουσία του σε πληροφορούσαν μυστικά για την αγιότητά του. Αν και είχα Πνευματικό, ένοιωσα την ανάγκη να εξομολογηθώ σ’ εκείνον –όπως και πολλοίσυμφοιτητές μου– και πραγματικά με βοήθησε να λύσω ένα πρόβλημα σημαντικό για την ζωή μου, που εκείνη την περίοδο με απασχολούσε έντονα.

 

Ένοιωθα τις συμβουλές του σαν να ήταν θεόσταλτες. Κυρίως, όμως, ένοιωθα την μεγάλη του πατρική αγάπη να με κατακλύζη, να μου δίνη δύναμη και κουράγιο. Φύγαμε όλοι οι φοιτητές αναπτερωμένοι πνευματικά. Κάποιοι απ’ αυτούς σήμερα έχουν γίνει κληρικοί.

 

Τόσο πολύ αγάπησα τον άγιο αυτό άνθρωπο του Θεού, που θέλησα να τον ξαναεπισκεφθώ μετά από ένα περίπου μήνα. Ήταν Μεγάλη Εβδομάδα. Έμεινα στο Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ από Μ. Τετάρτη μέχρι και το Μ. Σάββατο. Είχα την εξαιρετική ευκαιρία να τον απολαύσω ως λειτουργό. Ήταν απλός και ιεροπρεπής, ανθρώπινος και υπερφυσικός. Τα θεία λόγια που έβγαιναν από το στόμα του μπόλιαζαν πνευματικά την ύπαρξή μου.

 

Τον ξαναείδα για δεύτερη φορά στα πλαίσια του Μυστηρίου της ιεράς εξομολογήσεως. Δεν χόρταινα κυριολεκτικά να τον βλέπω, να τον ακούω. Τον ήξερα τόσο λίγο, αλλ’ αφηνόμουν με απόλυτη εμπιστοσύνη σε ό,τι μου έλεγε. Ένοιωθα ότι όχι απλώς με είχε καταλάβει, αλλά ότι με είχε συμπονέσει ως πραγματικός πνευματικός πατέρας.

 

Του εκμυστηρεύθηκα την κλίση για την ιερωσύνη, καθώς και την πρόθεσή μου να βρω την κατάλληλη σύζυγο. Μου υποσχέθηκε ότι θα κάνη προσευχή κι εκείνος. Μου αύξησε την επιθυμία για προσευχή και για εντονώτερη πνευματική ζωή.

 

Όταν το Μ. Σάββατο τον αποχαιρέτησα μετά την θεία Λειτουργία, μου έδωσε ένα πρόσφορο και μερικές ελιές για τον δρόμο. Ένοιωσα ότι βρήκα έναν άνθρωπο που νοιαζόταν να με βοηθήση όχι μόνο πνευματικά, αλλά και υλικά. Αυτό ήταν. Παρέμεινε για πάντα στην καρδιά μου ως ο άγιος Γέροντας του Οσίου Δαβίδ. Τον είχα από τότε ως πρότυπο στην ζωή μου. Ήταν ο ιερέας που ήθελα να μοιάσω. Ο πατέρας που μου έλειπε. Ο άνθρωπος του Θεού που είχε κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη μου.

 

Ἄγγελοι θυμιάζουν καί μυρώνουν. «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων»

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο 

«Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων» (σελ.155-157)

Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου

Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 2007

Κάποιο πρωϊνό, ὁ ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός ( 9ος -10ος αἰ.), καθισμένος σέ μιά γωνία, ἄκουγε τό πνευματικό του παιδί τόν Ἐπιφάνιο, πού διάβαζε ἕνα λόγο τοῦ μεγάλου Βασιλείου.

Ὅσην ὥρα διαρκοῦσε ἡ ἀνάγνωση, ξεχυνόταν μιά εὐωδία σάν ἀπό πολύτιμα ἀρρώματα. Ὅταν τελείωσε ἡ ἀνάγνωση, χάθηκε καί ἡ εὐωδία. Ἔκπληκτος ὁ Ἐπιφάνιος στράφηκε πρός τόν ὅσιο:

-Ἐξηγησέ μου σέ παρακαλῶ, τί εὐωδία ἦταν αὐτή;

Κι ὁ ὅσιος, ἐπειδή εἶχε δεῖ αὐτόν πού σκορποῦσε τήν εὐωδία, ἀποκρίθηκε:

-Ἄγγελοι Κυρίου εἶχαν συγκενρωθεῖ ἐδῶ, παιδί μου. Ἕνας μάλιστα, θέλοντας νά τιμήσει τά λόγια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, θύμιαζε γύρω μας χαρούμενος.

Ἡ ἔκπληξη καί ἡ ἀπορία του Ἐπιφανίου κορυφώθηκαν. Ὁ ὅσιος λοιπόν συνέχισε πιό ἀναλυτκά:

-Σέ τρεῖς περιπτώσεις οἱ ἄγγελοι θυμιάζουν καί μυρώνουν τούς ἐκλεκτούς τοῦ Θεου: Πρῶτον, ὅταν διαβάζουν τά ἱερά βιβλία, ὁπότε τούς κυκλώνουν γιά ν’ ἀκούσουν κι αὐτοί.  Δεύτερον, ὅταν προσεύχονται καί συνομιλοῦν μέ τό Θεό, ὁπότε συμπροσεύχονται κι ἐκεῖνοι μέ πόθο.  Τρίτον, ὅταν ὑπομένουν γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ κόπο, πόνο καί τιμωρίες, ὁπότε τούς μυρώνουν καί τούς παρακινοῦν στόν ἀγώνα τῆς εὐσέβειας.  Γιά τήν τελευταία περίπτωση θά σοῦ πῶ τήν ἀκόλουθη ἱστορία:

Paschal Greetings from Around the World

 

Paschal Greetings from Around the World

Language Greeting Response
Aleut: Khristus anahgrecum! Alhecum anahgrecum!
Aleut: Khris-tusax agla-gikux! Agangu-lakan agla-gikux!
Albanian: Krishti U Ngjall! Vertet U Ngjall!
Alutuq: Khris-tusaq ung-uixtuq! Pijii-nuq ung-uixtuq!
Amharic: Kristos tenestwal! Bergit tenestwal!
Anglo-Saxon: Crist aras! Crist sodhlice aras!
Arabic: El Messieh kahm! Hakken kahm!
Armenian: Kristos haryav ee merelotz! Orhnial eh harootyunuh kristosee!
Athabascan: Xristosi banuytashtch’ey! Gheli banuytashtch’ey!
Bulgarian: Hristos voskrese! Vo istina voskrese!
Byelorussian: Khrystos uvaskros! Saprawdy uvaskros!
Chinese: Helisituosi fuhuole! Queshi fuhuole!
Coptic: Pchristos aftooun! Alethos aftooun!
Czech: Kristus vstal a mrtvych! Opravdi vstoupil!
Danish: Kristus er opstanden! Ja, sandelig opstanden!
Dutch: Christus is opgestaan! Ja, hij is waarlijk opgestaan!
English: Christ is risen! Indeed He is risen!
Eritrean-Tigre: Christos tensiou! Bahake tensiou!
Esperanto: Kristo levigis! Vere levigis!
Estonian: Kristus on oolestoosunt! Toayestee on oolestoosunt!
Ethiopian: Christos t’ensah em’ muhtan! Exai’ ab-her eokala!

Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων:Κατήχηση ΙΔ ( οἱ ἐκπληρωμένες προφητεῖες γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Μέρος τρίτο

Αγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ιεροσολύμων

ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΔ΄(:οι εκπληρωμένες προφητείες για την Ανάσταση του Κυρίου)

[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ]

ΙΒ´ . Αλλά πριν να εισέλθει ο Κύριος «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων (: ανάμεσα από τις κλειστές πόρτες)» [Ιωάν. 20, 19.26], οι θαυμάσιες εκείνες και ανδρείες γυναίκες Τον ζητούσαν. Ζητούσαν το Νυμφίο και θεραπευτή των ψυχών τους. Ήλθαν οι ευλογημένες εκείνες στον τάφο [πρβλ. Ματθ. 28, 1: «Ὀψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον(:Αργά λοιπόν τη νύχτα του Σαββάτου, την ώρα που ξημέρωνε η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, ήλθε η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία για να δουν τον τάφο)»] και ζητούσαν με μύρα να αλείψουν το σώμα του Κυρίου τους που όμως είχε ήδη αναστηθεί. Και τα δάκρυα από τα μάτια τους ακόμα έσταζαν, χωρίς να γνωρίζουν ότι θα έπρεπε μάλλον ήδη να ευφραίνονται και να χορεύουν για τον Αναστημένο Κύριο Ιησού Χριστό.

   Ήρθε η Μαρία [πρβλ. παραπάνω, Ιω. 20, 1: «Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωΐ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ βλέπει τὸν λίθον ἠρμένον ἐκ τοῦ μνημείου(:Αφού πέρασε το Σάββατο, την επόμενη ημέρα, που ήταν η πρώτη ημέρα της εβδομάδας, η Μαρία η Μαγδαληνή έρχεται στο μνημείο πρωί, όταν ήταν ακόμη σκοτάδι, και βλέπει ότι ο λίθος που έφραζε την είσοδο του τάφου ήταν σηκωμένος από το μνήμα)] και Τον ζητούσε, κατά το Ευαγγέλιο, και δεν Τον εύρισκε, αλλά στη συνέχεια άκουσε από τους Αγγέλους ότι αναστήθηκε και κατόπιν είδε τον Χριστό.

     Μήπως όμως και αυτά τα βρίσκουμε κάπου γραμμένα; Λέει λοιπόν στο Άσμα των Ασμάτων:  «Ἐπὶ κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν· ἐκάλεσα αὐτόν, καὶ οὐχ ὑπήκουσέ μου(:Στην κλίνη μου, τη νύχτα, ζήτησα Αυτόν που αγάπησε η ψυχή μου)» [Άσμα 3, 1]. Ποια ώρα;  «Ἐπὶ κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν· ἐκάλεσα αὐτόν, καὶ οὐχ ὑπήκουσέ μου(:Στην κλίνη μου, τη νύχτα, ζήτησα Αυτόν που αγάπησε η ψυχή μου· τον αναζήτησα και δεν τον βρήκα· τον κάλεσα και δεν με άκουσε)» [Άσμα 3, 1]. Η Μαρία λέει, «ἔρχεται πρωΐ σκοτίας ἔτι οὔσης(:ήρθε ενώ ήταν ακόμη σκοτάδι)» [πρβλ. Ιωάν. 20, 1]. «Ἐπὶ κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν(:Στην κλίνη μου ενώ ήμουν, τη νύχτα τον ζήτησα, αλλά δεν τον βρήκα πουθενά)» [Άσμα 3, 1]. Και στο Ευαγγέλιο λέει η Μαρία όταν τη ρωτούν οι άγγελοι γιατί κλαίει: «ἦραν τὸν Κύριόν μου, καὶ οὐκ οἶδα ποῦ ἔθηκαν αὐτόν (:πήραν τον Κύριό μου από τον τάφο και δεν ξέρω πού τον έβαλαν)» [Ιωάν. 20, 13].

Ὁ γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης στό κελάκι του στά Κατουνάκια

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ ΣΤΟ ΚΕΛΑΚΙ ΤΟΥ ΣΤΑ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΑ (ΜΟΝΑΔΙΚΟ VIDEO - ΙΑΝ 1994)

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/04/video-1994.html

Πῶς φτάνεις νά προσεύχεσαι γιά τούς ἐχθρούς σου. ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΌΝ ΣΑΛΌΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΉΣ.

 ,,— Κάνε την αρχή απ' αυτόν που αγαπάς πιο πολύ, ας πούμε από τα παιδιά σου. Όταν προσευχηθείς γι' αυτά, συνέχισε με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας σου. Μετά γι' αυτούς που βρίσκονται γύρω σου, για τους γείτονες. Ύστερα για την πόλη που μένεις. Η Τιφλίδα δεν είναι η μόνη. Να προσευχηθείς για όλους που μένουν στη Γεωργία. Η Γεωργία δεν είναι η μόνη. Την περικυκλώνουν εχθροί. 

Εἰκόνα Παναγίας Ὁδηγήτριας-1250

 Εικόνα Παναγίας Οδηγήτριας.Χρονολόγηση: περίπου 1250

Υλικό: τέμπερα και φύλλο ασήμι με εφυάλωση πάνω σε γύψο και περγαμηνή σε πίνακα

Διαστάσεις: 24,8 Χ 17,8 Χ 1,6 εκατοστά

Ιερά μονή της Αγίας Αικατερίνης, Σινά, Αίγυπτος

https://proskynitis.blogspot.com/2019/04/1250.html?m=1

30 Ἀπριλίου. ♰ Τρίτη τῆς διακαινησίμου. ♰ Μνήμη τῶν νεοφανῶν μαρτύρων Ῥαφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ εὐαγγελιστοῦ (συμψάλλεται ἐκ μεταθέσεως ἡ άκολουθία τοῦ άποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Μάρκου). Ἀπρ. 25. (Α´ Πέτ. ε´ 6-14).

Α Πε. 5,6           Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς ὑψώσῃ ἐν καιρῷ. 

Α Πε. 5,6                   Τπεινωθήτε, λοιπόν, κάτω από το παντοδύναμον χέρι του Θεού, δια να σας υψώση και σας δοξάση κατά τον καιρόν της Δευτέρας αυτού Παρουσίας. 

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου (Α΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου (Α΄) Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, (ὁμιλία), 29-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Κατήχηση ΙΔ:Οἱ ἐκπληρωμένες προφητεῖες γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων.Μέρος Δεύτερο

Αγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ιεροσολύμων

ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΔ΄(:οι εκπληρωμένες προφητείες για την Ανάσταση του Κυρίου)

[ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ]

Ζ´ . Και Ποιος είναι άραγε Αυτός που θα αναστηθεί και ποιο ξεχωριστό και θαυμαστό γνώρισμα θα μαρτυρεί την Ανάστασή Του; Σαφώς στη συνέχεια, λίγο παρακάτω, ο Προφήτης λέει:« τότε μεταστρέψω ἐπὶ λαοὺς γλῶσσαν εἰς γενεὰν αὐτῆς τοῦ ἐπικαλεῖσθαι πάντας τὸ ὄνομα Κυρίου(:Τότε θα μεταβάλω τις γλώσσες των λαών και θα τις ενοποιήσω)» [Σοφον. 3, 9]. Και το λέει αυτό, επειδή μετά την Ανάσταση, με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, δόθηκε στους Μαθητές το χάρισμα των γλωσσών[πρβλ. Πραξ. 2, 4: «καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι (:Όλοι τους τότε πλημμύρισαν εσωτερικά με Πνεύμα Άγιο, και άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες, όπως το Πνεύμα τους ενέπνεε και τους έδινε την ικανότητα να μιλούν και να λένε θεϊκά και ουράνια λόγια και διδασκαλίες υψηλές και θεόπνευστες)»], «τοῦ ἐπικαλεῖσθαι πάντας τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ δουλεύειν αὐτῷ ὑπὸ ζυγὸν ἕνα (:ώστε να υπηρετούν όλοι το Όνομα  του Κυρίου κάτω από ένα ζυγό ενωμένοι με την ίδια πίστη και την ίδια λατρεία)» [Σοφον. 3, 9].

    Και ποιο άλλο ιστορικό γεγονός, κατά τον ίδιο Προφήτη, θα φανερώνει ότι όλοι οι λαοί θα υπηρετούν το Όνομα του Κυρίου κάτω από ένα ζυγό; «Ἐκ περάτων ποταμῶν Αἰθιοπίας οἴσουσι θυσίας μοι(:Από τους πιο απόμακρους ποταμούς της Αιθιοπίας οι λαοί θα μου προσφέρουν θυσίες)» [Σοφον. 3, 10]. Γνωρίζεις αυτό που αναφέρεται στις Πράξεις, τότε που ήλθε ο ευνούχος ο Αιθίοπας από τα πιο απόμακρα ποτάμια της Αιθιοπίας [πρβλ. Πραξ. 8, 27: «καὶ ἀναστὰς ἐπορεύθη. καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ Αἰθίοψ εὐνοῦχος δυνάστης Κανδάκης τῆς βασιλίσσης Αἰθιόπων, ὃς ἦν ἐπὶ πάσης τῆς γάζης αὐτῆς, ὃς ἐληλύθει προσκυνήσων εἰς Ἱερουσαλήμ(:Ο Φίλιππος σηκώθηκε και πήγε στον ερημικό εκείνο δρόμο υπακούοντας στη διαταγή του αγγέλου. Και να, ένας άνθρωπος Αιθίοπας, ευνούχος, ανώτερος αξιωματικός και αυλικός της Κανδάκης, της βασίλισσας των Αιθιόπων. Αυτός ήταν διευθυντής και διαχειριστής σε όλο το θησαυρό και τα οικονομικά της, και είχε έλθει για να προσκυνήσει στην Ιερουσαλήμ, διότι φαίνεται ότι ήταν προσήλυτος)»]. Τη στιγμή λοιπόν που και την ώρα της Ανάστασης και του τόπου το ιδίωμα και τα σημεία μετά την Ανάσταση, μάς τα αναφέρουν οι Γραφές, βεβαιώσου για την Ανάσταση και κανένας να μη σε κλονίσει από το να ομολογείς ότι ο Χριστός ήταν νεκρός και αναστήθηκε.

29 Ἀπριλίου. ♰ Δευτέρα τῆς διακαινησίμου. ♰ Γεωργίου μεγαλομάρτυρος τοῦ τροπαιοφόρου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ἁγίου. Σαβ. δ´ ἑβδ. Πρξ. (Πρξ. ιβ´ 1-11).

Πραξ. 12,1         Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας. 

Πραξ. 12,1                Κατά τον καιρόν εκείνον, ο βασιλεύς Ηρώδης Αγρίππας, άπλωσε τα χέρια και επιασε μερικούς από τους πιστούς της Εκκλησίας, δια να τους κακοποιήση. 

Τό «συγγνώμη» τοῦ Ἁγίου Παϊσίου . π.Διονύσιος Ταμπάκης

Το «συγνώμη» του Αγίου Παϊσίου

ΑΦΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΨΑΜΕ την ακολουθία του Νυμφίου με πλησίασε ένας καλοντυμένος  δάσκαλος ,γύρω στα  τριάντα όπου με ευγένεια με ρωτά:

-Πάτερ  πως και έχετε το Εικονοστάσι των Αγίων Αρσενίου και  Παϊσίου σε περίοπτη θέση;

-Εε, τους ευλαβούμαστε ιδιαίτερα.Έχουν  άλλωστε θαυματουργήσει πολλές φορές στην Εκκλησία μας.

-Εσύ τώρα για να ρωτάς μάλλον θα τους αγαπάς και εσύ.

-Και βέβαια, ήταν οι προγόνοι μου από τα Φάρασα της Καππαδοκίας ,από το ίδιο χωριό του Αγίου Παϊσίου . Έχουμε χτίσει μάλιστα και ένα Εκκλησάκι του Αγίου Παϊσίου στο χωριό μας στην Δράμα.

_Ωωω και θυμάσαι κάτι να σου έχουνε πεί οι παππούδες σου από τον Άγιο;

-Θα σας απογοητεύσω. Κάτι καλό δεν μπορώ να σας πώ.Ήταν χολιασμένοι και τσακωμένα τα σόγια μας πολλά χρόνια.

-Ε ποιος ξέρει; Ήταν Πρόεδρος του χωριού ο πατέρας του Αγίου Παϊσίου και στην διοίκηση συμβαίνουν οι προστριβές.

-Μα το καταπληκτικό πάτερ μου και ακόμη με συγκινεί , είναι ότι κάποτε ο Όσιος  Παϊσιος έκανε τόσα χιλιόμετρα και ήρθε από το  Άγιον  Όρος στο χωριό μας για να ζητήσει συγνώμη και συγχώρεση για λογαριασμό των προγόνων του.

Ἡ “Διακαινήσιμος” ἑβδομάδα.

Ολόκληρη η εβδομάδα από το άγιο Πάσχα μέχρι την επομένη Κυριακή, δηλαδή, την Κυριακή του Θωμά, λέγεται «διακαινήσιμος».

Γιατί ονομάζεται έτσι;

Στην παλαιά εποχή στην Εκκλησία υπήρχε η τάξη των Κατηχουμένων, όσων δηλ. προέρχονταν από τους ειδωλολάτρες ή τους Ιουδαίους και διδάσκονταν τις αλήθειες της χριστιανικής πίστεως για να γίνουν μέλη της με το μυστήριο του Βαπτίσματος. Το Βάπτισμα δεν ήταν τότε ατομικό ή οικογενειακό γεγονός, όπως σήμερα, αλλά γεγονός που αφορούσε το πλήρωμα της Εκκλησίας. Γι’ αυτό οι Κατηχούμενοι βαπτίζονταν ομαδικά κατά τη νύχτα του Μ. Σαββάτου προς την Κυριακή του Πάσχα. Με το βάπτισμα στο νερό ο «παλαιός άνθρωπος», ο άνθρωπος της αμαρτίας με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος πεθαίνει και γεννιέται ο νέος, ο ανακαινισμένος, ο καινούριος που ζει την αναγέννηση, την ανανέωση. Η εβδομάδα που ακολουθούσε το Πάσχα ονομάζεται «διακαινήσιμος» γι’ αυτό το γεγονός της ανακαινίσεως.
Επειδή οι βαπτισμένοι ολόκληρη την εβδομάδα φορούσαν λευκά φορέματα ονομάζεται και «λευκή εβδομάδα».

Οι εφτά ημέρες της διακαινησίμου εβδομάδας θεωρούνται ως «μία» ημέρα, όπως η Κυριακή του Πάσχα. Οι πιστοί σύμφωνα με τον 66ο Κανόνα της Έκτης Οικουμενικής Συνόδου πρέπει να τη γιορτάζουν με πνευματική ευφροσύνη, δηλ. ψάλλοντας ψαλμούς και ύμνους, όχι με χορούς και διασκεδάσεις, συμμετέχοντας όλη την εβδομάδα στη λατρεία της Εκκλησίας κοινωνώντας καθημερινά, άν και την προηγουμένη ημέρα έφαγαν αρτύσιμα φαγητά, συνανιστάμενοι με τον αναστημένο Κύριο.

Πού ἀποβλέπει ἡ ἀναθεώρηση τοῦ ἰσχύοντος Ποινικοῦ Κώδικα; (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 18η Απριλίου 2019

ΠΟΥ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙ Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ;

Βιάζεται η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με δεκανίκια άλλων κομματικών παρατάξεων κρατιέται ακόμη στην εξουσία, να ολοκληρώσει το έργο της. Μια μικρή μειοψηφία βάλθηκε να ξεριζώσει κάθε τι που θυμίζει Ορθοδοξία και Ελλάδα.Να ξεθεμελιώσει τον Ελληνοχριστιανικό μας Πολιτισμό, να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό της χώρας, να κατεδαφίσει τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής και της ειρηνικής συμβιώσεως της ελληνικής κοινωνίας. Μ’ ένα πρωτοφανή ζήλο εργάζεται πυρετωδώς να θέσει σε εφαρμογή τα εθνομηδενιστικά σχέδια της Νέας Τάξεως πραγμάτων.

Ένα από τα «κάστρα» που απόμεινε τώρα για κατεδάφιση είναι ο χώρος της δικαιοσύνης. Αυτόν επέλεξε η κυβέρνηση να πλήξει, με την ανακοινωθείσα αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία, (βλ. Εφ. «Έθνος», 14.3.2019): «Για πρώτη φορά από το 1950 επιχειρούνται αλλαγές, ενώ προτείνεται η κατάργηση 170 από τις 463 διατάξεις του Π.Κ., [ποινικού κώδικα] και η προσθήκη 30 νέων. Τα σηµεία τριβής έχουν ήδη αρχίσει να καταγράφονται, µε το Υπουργείο ∆ικαιοσύνης, σε ρόλο ‘πυροσβέστη’, να τονίζει ότι το θέµα παραµένει ανοιχτό, ότι οι επικείµενες αλλαγές βρίσκονται στη διαβούλευση και θα ακουστούν όλες οι φωνές, ενώ ο Μ. Καλογήρου, [νυν Υπουργός Δικαιοσύνης], πήρε πρωτοβουλία να καταθέσει στις νοµοπαρασκευαστικές επιτροπές τις προτάσεις του για τα θέµατα που άναψαν φωτιές». Ο συντάκτης παραθέτει στη συνέχεια πέντε τροποποιήσεις που προκάλεσαν θυελλώδεις αντιδράσεις από τα κόμματα και τον νομικό κόσμο της χώρας: Την παρασκευή, προµήθεια και κατοχή εκρηκτικών υλών,την διεύθυνση εγκληµατικής οργάνωσης, την ανθρωποκτονία από πρόθεση,τηνερµηνεία του βιασµούκαι την παραβίαση του τηλεφωνικού απορρήτου. Οι τροποποιήσειςθεωρήθησαν, (και δικαίως), ως ιδιαίτερα προβληματικές, αν όχι και επικίνδυνες, για την κοινωνική ευστάθεια και ειρήνη, διότι προβλέπουν μείωση των αντιστοίχων ποινών, ή υποβιβασμό τους από κακούργημα σε πλημμέλημα, σε σχέση με τον ισχύοντα ποινικό κώδικα.

Πίσω ἀπό ὅλα τά λεγόμενα ψυχολογικά κρύβονται δαιμόνια (Ἁγίου Πορφυρίου)

Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε, ότι πίσω από όλα τα λεγόμενα ψυχολογικά κρύβονται δαιμόνια. Κρύβονται πονηρά πνεύματα. Από όλες τις λεγόμενες ψυχικές νόσους κλπ. Άλλο μια διαταραχή στον εγκέφαλο η οποία έχει και κάποια συμπτώματα, άλλο αυτό, εκεί ο άνθρωπος πρέπει να πάρει φάρμακα για να διορθωθεί κάτι. Αλλά η κύρια αιτία σε όλα αυτά τα λεγόμενα ψυχολογικά έλεγε ο Άγιος Πορφύριος είναι ο εγωισμός, η υπερηφάνεια. Δηλαδή οι δαίμονες. Γιατί πίσω από κάθε πάθος, κρύβονται οι αντίστοιχοι δαίμονες. Ο άνθρωπος δηλαδή, εκούσια με την θέληση του, υποκύπτει σε αυτό το πονηρό πνεύμα τις υπερηφάνειας κλπ. Οπότε, τι κάνει ο διάβολος μετά' Του παίρνει αυτή την δύναμη τις ψυχής έλεγε ο Άγιος Πορφύριος. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια δύναμη, ένα ψυχικό δυναμικό. Και μπορούμε να το διοχετεύσουμε όπου θέλουμε εμείς. Κανονικά πρέπει να το διοχετεύσουμε στον Θεό. Να κινηθούμε προς τον Θεό, με ότι δύναμη έχουμε. Την προαίρεση μας, την βούληση μας, την θέληση μας. Ο Διάβολος λέει, όταν ο άνθρωπος αμαρτάνει, καταφέρνει και του κλέβει αυτό το δυναμικό, και την κάνει λύπη, κατάθλιψη, τον βυθίζει τον άνθρωπο, σε αυτά τα πολύ άσχημα πράγματα. Τον αχρηστεύει ουσιαστικά, του κλέβει την δύναμη. Η λύπη είναι και αυτή μια δύναμη, μας την έχει δώσει ο Θεός, αλλά πως μας την έδωσε

Να λυπόμαστε για τις αμαρτίες μας. Όχι να λυπόμαστε γιατί αδικηθήκαμε, γιατί πληγώθηκε ο εγωισμός μας, γιατί ο άλλος δεν μας αγαπάει, γιατί δεν μας δίνει αυτό που περιμένουμε, αυτό είναι κακή λύπη! Έρχεται ο πονηρός, και αυτή την δύναμη που σου έδωσε ο Θεός για να κλάψεις για τις αμαρτίες σου, να μετανοήσεις, να διορθωθείς, την κάνει λύπη εγωιστική, την κάνει κατάθλιψη.

Γιατί αὐτή ἡ ἀρρωστημένη θρησκειοποίηση;..

 

Αρχίζουμε και ξεπερνάμε και τους ειδωλολάτρες έχουμε φύγει μπροστά κατά πολύ.

Το Ορθόδοξο βίωμα έχει δώσει την θέση του στην "μαγική" λατρεία. Μια επιφανειακή επαφή με το Θεό και για κοινωνιολογικούς λόγους και ζήσαμε όλοι καλά και εμείς καλύτερα. Βγάλε από την Ορθόδοξη πίστη την "προσωπική σχέση" με το Πρόσωπο του Χριστού και μόλις έφτιαξες μια πολύ ωραία ειδωλολατρική θρησκεία. Συναλλαγή, τυπικότητα ... και εντάξει πήραμε την ευλογία στο τσεπάκι μας.

Πολύ απλά, θέλουμε να σωθούμε χωρίς κόπο, μαγικά. Φυσικά αυτό δεν γίνεται τέτοια σωτηρία δεν υπάρχει. Θέλουμε να κοινωνήσουμε ανεξομολόγητοι και να πάρουμε την ίδια ευλογία με αυτόν που 40 μέρες νήστευε και προσπαθούσε να εφαρμόσει τις ευαγγελικές αλήθειες στη ζωή του. Είναι τρομερό όταν μιλάμε οι Ιερείς για αυτό το Μυστήριο βλέπουμε τον κόσμο να τρελαίνεται. Οταν πεις την λέξη Εξομολόγηση ο άλλος αντιδράει λές και βάζει το χέρι του στην πρίζα. Ουρλιάζει ο δαίμονας διότι ξέρει όταν μέσα από αυτό το Μυστήριο θα ξεσπιτωθεί από την καρδιά του ανθρώπου.

"Σιγά πάτερ μου κορόϊδο ειμαι να νηστέψω , θα κρατηθώ λίγο την Μεγάλη εβδομάδα και θα κοινωνήσω λέγοντας δυο κουβεντούλες σε μια εικόνα και καθάρισα. Δεν θέλει πολλά ο Θεός"

Τέτοιο είναι το Ορθόδοξο φρόνημα στις μέρες μας.... Κουμπώνεις τον Χριστό στα μέτρα σου, φτιάχνεις και μια προσωπική κοσμοθεωρία πλάνης και κοιμάσαι ήρεμα το βράδυ. Και σε κουβέντας σε τραπέζια με το σόι το παίζεις και Θεολόγος της κακιάς ώρας.

Νομίζουμε ότι επειδή φάγαμε λίγο φρουτάκι το βράδυ και αύριο θα κοινωνήσουμε νηστικοί θα πάμε στο Παράδεισο ή οτι θα αρχίζουμε να βλέπουμε αγγέλους ή οτι δεν θα αρρωστήσουμε......Αν είναι έτσι τσάμπα τα συναξάρια..Ερχεται.Τσάμπα οι μετάνοιες των Αγίων , οι ομολογίες, τα μαρτύρια...

Ἀπό τό συναξάρι – Ὁ ὅσιος Ἀλέξανδρος τοῦ Ὄσεβεν

 

20 Απριλίου

Πέμπτος γιος ενός γαιοκτήμονας της περιοχής της Λευκής Λίμνης, ο όσιος Αλέξανδρος γεννήθηκε το 1427 και από παιδί επέδειξε μεγάλο πόθο για την μελέτη των ιερών βιβλίων και διακρίθηκε για την ευλάβειά του. Αρνήθηκε να νυμφευθεί και ασπάσθηκε τον μοναχικό βίο σε ηλικία δεκαοχτώ ετών, στη Μονή του Αγίου Κυρίλλου της Λευκής Λίμνης (9 Ιουν.). Βλέποντας την ταπείνωση και τον ένθεο ζήλο του, ο ηγούμενος της μονής πρότεινε να γίνει αμέσως η κουρά του, ο όσιος όμως αρνήθηκε και παρέμεινε δόκιμος επί έξι σχεδόν χρόνια, αφοσιωμένος στην διακονία όλων των αδελφών.

Στο μεταξύ ο κατά σάρκα πατέρας του είχε ιδρύσει ένα χωριό στις όχθες του ποταμού Κουργιούγκα, στην επισκοπική επαρχία του Όλονετς και του είχε δώσει το οικογενειακό τους όνομα: Όσεβεν. Μία μέρα που ο Αλέξανδρος επισκέφθηκε τους γονείς και τα αδέλφια του, βρήκε εκεί μια τοποθεσία αποκομμένη από τον κόσμο και ο πατέρας του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει να χτίσει ένα κελλί για να αποσυρθεί εκεί ο Αλέξανδρος και να ζήσει το υπόλοιπο του βίου του στην ησυχία.

Όταν επέστρεψε στο μοναστήρι, ο όσιος ανέλαβε διάφορα διακονήματα στο μαγειρείο και στον φούρνο και χειροτονήθηκε διάκονος. Τρεις φορές άκουσε φωνή ουράνια να τον καλεί να επιστρέψει στο Όσεβεν για να ιδρύσει εκεί μονή.

Ἡ σπεῖρα ἀποτελεῖτο ἀπό 60 στρατιῶτες... Ὅλοι τόν ἐμαστίγωσαν...

 ...Τότε οι στρατιώται του Ηγεμόνος

παραλαβόντες τον Ίησούν εις το Πραιτώριον, συνήγαγον επ' αυτόν όλην την σπείραν· και εκδύσαντες αυτόν, περιέθηκαν αυτώ χλαμύδα κοκκίνην, και πλέξαντες στέφανον εξ ακανθών, επέθηκαν επί την κεφαλήν αυτού, και κάλαμον επί την δεξιάν αυτού, και γονυπετήσαντες έμπροσθεν αυτού, ενέπαιζον αυτώ, λέγοντες· Χαίρε ο Βασιλεύς των Ίουδαίων· Και εμπτύσαντες εις αυτόν, έλαβον τον κάλαμον και έτυπτον εις την κεφαλήν αυτού. Και ότε ενέπαιξαν αυτώ, εξέδυσαν αυτόν την χλαμύδα και ενέδυσαν αυτόν τα ιμάτια αυτού, και απήγαγον αυτόν εις το σταυρώσαι. Έξερχόμενοι δε, εύρον άνθρωπον Κυρηναίον, ονόματι Σίμωνα· τούτον ηγγάρευσαν, ίνα άρη τον Σταυρόν αυτού.

Ἡ θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Ταμπώβ

 

 Η εικόνα της Παναγίας του Ταμπώβ βρισκόνταν στον Ναό του Αγίου Στεφάνου στον κοιμητήριο του Ταμπώβ.

Το έτος 1692,ένας πιστός ασθένησε βαριά και ζήτησε να φέρουν την εικόνα στο σπίτι του.Του είχε αποκαλυφθεί ότι εαν προσευχηθεί ενπιόν της θα γίνει καλά.

Την ώρα που οι ιερείς τελούσαν το μυστήριο του Ευχελαίου,ο χριστιανός αυτός προσευχήθηκε θερμά και θεραπεύτηκε.

Κατήχηση ΙΔ:Οἱ ἐκπληρωμένες προφητεῖες γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων.Μέρος Πρῶτο

Αγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ιεροσολύμων

ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΔ΄(:οι εκπληρωμένες προφητείες για την Ανάσταση του Κυρίου)

Για τους Φωτιζόμενους, που έγινε στα Ιεροσόλυμα,πάνω στο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως «τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καί ἀνελθόντα εἰς τούς οὐρανούς καί καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός». Γίνεται ανάγνωση και από την πρώτη επιστολή προς Κορινθίους «Σας υπενθυμίζω, αδελφοί, το Ευαγγέλιο που σας κήρυξα(Α΄Κορ.15,1) κ.τ.λ. «ότι αναστήθηκε την Τρίτη ημέρα, σύμφωνα με τις Γραφές»(Α΄Κορ.15.4) και όσα σχετικά ακολουθούν στον ίδιο στίχο.

[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]

Α´. Είναι καιρός να ευφρανθείς,Ιερουσαλήμ, και να πανηγυρίσετε όλοι όσοι αγαπάτε τον Ιησού [πρβ.Ησ.66,10: «εὐφράνθητι, Ἱερουσαλήμ, καὶ πανηγυρίσατε ἐν αὐτῇ, πάντες οἱ ἀγαπῶντες αὐτήν, χάρητε ἅμα αὐτῇ χαρᾷ, πάντες ὅσοι πενθεῖτε ἐπ᾿ αὐτῇ»], διότι ο Κύριος αναστήθηκε. Χαρείτε όλοι, όσοι προηγουμένως είχατε πένθος, όταν ακούσατε όσα παράνομα και εγκληματικά τόλμησαν να πράξουν οι Ιουδαίοι· διότι Αυτός που εκείνοι ατίμασαν αλαζονικά, ιδού, αναστήθηκε! Και όπως το να ακούει κανείς για τη Σταύρωση είναι κάπως λυπηρό, έτσι η καλή αγγελία της Αναστάσεως ας ευφραίνει τους παρόντες. Το πένθος ας γίνει ευφροσύνη και ο θρήνος ας μεταστραφεί σε χαρά. Και ας γεμίσει το στόμα μας χαρά και αγαλλίαση, γιατί Εκείνος, μετά την Ανάστασή Του, μας είπε: «Χαίρετε(:Νά χαίρεστε)» [Ματθ. 28, 9].

    Διότι διεπίστωσα τη λύπη που είχαν τις προηγούμενες ημέρες όσοι αγαπούν τον Ιησού. Επειδή όσα λέγονταν είχαν ως τέλος τον θάνατο και την Ταφή και δεν ακούστηκε η καλή αγγελία της Αναστάσεως, η καρδιά τους περίμενε με ιερή αγωνία να ακούσει εκείνο που ποθούσαν. Αναστήθηκε λοιπόν ο νεκρός, ο «ελεύθερος ανάμεσα στούς νεκρούς»[πρβλ. Ψαλμ. 87, 5: «προσελογίσθην μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς λάκκον, ἐγενήθην ὡσεὶ ἄνθρωπος ἀβοήθητος ἐν νεκροῖς ἐλεύθερος(:Θεωρήθηκα όμοιος με εκείνους, οι οποίοι κατέρχονται στο βαθύ λάκκο του τάφου. Έγινα σαν άνθρωπος που στερείται οποιασδήποτε βοήθειας, εγκαταλελειμμένος ανάμεσα στους νεκρούς, μακριά από κάθε επικοινωνία με τους ζωντανούς)»] και ελευθερωτής των νεκρών. Εκείνος που με υπομονή δέχτηκε να φορέσει το ατιμωτικό ακάνθινο στεφάνι, Αυτός, αφού αναστήθηκε, φόρεσε το διάδημα της νίκης κατά του θανάτου.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, 4-5-2008

Ὁμιλία περί ταφῆς καί Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου Β΄, (Μ. Σάββατο-Θ.Λειτ.), 27...

Ὅλα γέμισαν Φῶς! Ἀναστάσιμος κανόνας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, 22-4-2017

Ὅλη ἡ ἀλήθεια γιά τό Ἅγιο Φῶς μέσα ἀπό 70 ἱστορικές μαρτυρίες

Ο συγγραφέας Χαράλαμπος Σκαρλακίδης απαντά σε όσους αμφισβητούν το θεϊκό σημείο, μιλά για αδιάσειστα στοιχεία που καταγράφει στο βιβλίο του και την εμπειρία που βίωσε ο ίδιος

Από τον Γιάννη Ζαννη

Τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει κάτι παραπάνω από «μόδα», κάτι περίπου σαν εθιμοτυπική υποχρέωση κάποιου πρωτοκόλλου, την περίοδο προ του Πάσχα να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, έντυπης ή ηλεκτρονικής, πάσης φύσεως δημοσιεύματα που επιχειρούν να θέσουν υπό αμφισβήτηση θεμελιώδεις αλήθειες της χριστιανικής πίστης. Ενα από τα προσφιλέστερα θέματα με τα οποία ασχολούνται τέτοιου είδους κείμενα είναι η εμφάνιση του Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο κατά την εορτή της Αναστάσεως. Προσφάτως το θέμα επανήλθε, εξαιτίας του βιβλίου κάποιου Έλληνα ερευνητή, στο οποίο ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι καταρρίπτει το θαύμα του Αγίου Φωτός βασιζόμενος σε μαρτυρίες ανθρώπων που εμπλέκονται άμεσα στην όλη διαδικασία.

Επειδή, όπως είναι γνωστό, υπάρχει πλήθος μαρτυριών από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ως σήμερα από αυτόπτες μάρτυρες, αρκετές από αυτές και καταγεγραμμένες, ώστε να μην είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός ότι το Αγιο Φως προέρχεται από συνήθεις ανθρώπινες ενέργειες, πολλώ δε μάλλον ότι η Αγία μας Εκκλησία διαπράττει απάτη, η «κυριακάτικη δημοκρατία» θα παραθέσει τον αντίλογο μέσα από δύο σημαντικά έργα που περιλαμβάνουν τόσο τις καταγεγραμμένες ιστορικές μαρτυρίες όσο και μαρτυρίες συγχρόνων μας προσκυνητών, που είχαν την ευλογία να είναι παρόντες στο θαυμαστό αυτό γεγονός, σε διαφορετικές μάλιστα χρονικές περιόδους μεταξύ τους. 

Η έλευση του Αγίου Φωτός κάθε Μεγάλο Σάββατο στον Τάφο του Ιησού Χριστού είναι το μοναδικό θαυματουργικό γεγονός στην παγκόσμια ιστορία που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο την ίδια ημέρα, επί σχεδόν δύο χιλιετίες.

Στο βιβλίο «Άγιον Φως - Το θαύμα του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού» του Χαράλαμπου Σκαρλακίδη παρατίθενται 70 ιστορικές μαρτυρίες από τον 4ο ως τον 16ο αιώνα. Όπως ο συγγραφέας τονίζει: «Εβδομήντα συγγραφείς του μεσαιωνικού κόσμου, μεταξύ των οποίων 14 Γάλλοι, εννέα Α\Άγγλοι, επτά Έλληνες, έξι Γερμανοί, πέντε Αραβες, πέντε Αρμένιοι, τέσσερις Πέρσες, τέσσερις Ιταλοί, τρεις Ρώσοι, τρεις Ισλανδοί, δύο Αιγύπτιοι, δύο Χαλδαίοι, ένας Μολδαβός, ένας Σύρος, ένας Αιθίοπας, ένας Βέλγος, ένας Αυστριακός και ένας Ελβετός, περιγράφουν την κάθοδο του Αγίου Φωτός, το οποίο κάθε Μεγάλο Σάββατο φανερώνεται στον Τάφο του Θεανθρώπου ως υπενθύμιση και ως επαλήθευση της Αναστάσεώς Του».

Συνομιλήσαμε με τον Χαράλαμπο Σκαρλακίδη, αρχιτέκτονα και καθηγητή σχεδιαστικών προγραμμάτων μέσω Η/Υ, συγγραφέα επίσης του βιβλίου «Άγιον Φως. Το θαύμα του Μεγάλου Σαββάτου στον Τάφο του Χριστού· σαράντα δύο ιστορικές μαρτυρίες (9ος - 16ος αι.)».

Έχετε ερευνήσει επισταμένως το θέμα της εμφανίσεως του Αγίου Φωτός και καταγράψατε τα στοιχεία και τις μαρτυρίες που συγκεντρώσατε στο βιβλίο σας «Αγιον Φως - Το θαύμα του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού». Τι ακριβώς είναι το Άγιον Φως και πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά;

Το Άγιον Φως εμφανίστηκε για πρώτη φορά την ημέρα που αναστήθηκε ο Χριστός.

Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος!

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί Χριστός Ἀνέστη!

Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμο ἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .

Ἡ ὑπέρβαση τοῦ Κτιστοῦ πρός τό Ἄκτιστο. Ἕνα ἀπό τά θαύματα τῆς Ἀναστάσεως

.

Θυμάμαι, σαν απόψε, Μεγάλο Σάββατο, το 1970 κάτι θαυμαστό που συνέβη εδώ στον διπλανό συνοικισμό. Όταν χτύπησε η καμπάνα της Εκκλησιάς, για την Ανάσταση, όλο το χωριό, κατά οικογένειες, ξεκίνησε για την Εκκλησιά.

Μαζί τους ανέβαιναν και ο γερο-Γεωργακός, ο μεγαλοκτηνοτρόφος, με την οικογένειά του. Μόλις πέρασαν τη μεγάλη ανηφόρα, άκουσαν, μέσα στην ησυχία της νύχτας, πέρα στα μαντριά του Γεωργακού, μεγάλο θόρυβο.

Ο Γεωργακός έκαμε λίγο πιο πέρα και έβαλε αυτί για ν’ ακούσει καλύτερα τι συμβαίνει. Μαζί του στάθηκαν και άλλοι χωριανοί.

- Λύκοι μπήκαν στο μαντρί μου, είπε. Απόψε διάλεξαν να το κάνουν. Ξέρω εγώ, ο σατανάς τους έστειλε για να με εμποδίσει να πάω στην Ανάσταση, αλλά, έννοιά του, δεν θα του κάνω το χατίρι...

Κοίταξε πέρα προς τα μαντριά και φώναξε δυνατά:

«Απόψε προβατάκια μου σας δίνω του Θεού μου».

Και στρέφοντας το πρόσωπό του στους συνοδοιπόρους του χωριανούς, τους είπε:

- Εγώ θα πάω στην Εκκλησιά να ακούσω το «Χριστός Ανέστη», που τόσο πολύ το περιμένω και το λαχταρώ. Θέλω να Λειτουργηθώ με την οικογένειά μου και να Κοινωνήσουμε τα Άχραντα Μυστήρια. Πενήντα μέρες ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη αυτή νύχτα, δεν τη χάνω με τίποτα!

- Τί είναι αυτά που λες Γεωργακέ; του είπαν οι πλησιέστεροι συνοδοιπόροι του. Τρέξε γρήγορα να γλυτώσεις τα πρόβατά σου και να σώσεις την περιουσία σου που με πολλούς και πολύχρονους κόπους έφτιαξες. Φύγε γρήγορα, μη χασομεράς. Κάθε λεπτό που περνάει η ζημιά που σου κάνουν οι λύκοι γίνεται και πιο μεγάλη. Σκέψου, σε παρακαλούμε, την οικογένειά σου που ζει απ’ αυτά τα πρόβατα...

- Ένα να μην μείνει, τους αποκρίθηκε ο τσέλιγκας, εγώ θα πάω στην Ανάσταση και ό,τι θέλει ο Θεός ας γίνει...

Αυτά είπε και κίνησε για το ναό, σκορπίζοντας σ’ όλους τους συγχωριανούς του τον θαυμασμό για τη μεγάλη του πίστη!

Χαίρετε! Χριστός Ἀνέστη! (ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός)

Το “Χριστός Ανέστη” είναι ο αναστάσιμος χαιρετισμός που ανταλλάσσεται μεταξύ των πιστών για σαράντα ημέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου και περιέχει πολύ βαθύτερα νοήματα από το επιφανειακό και εφήμερο “Χρόνια Πολλά”… 

Λέγοντας “Χαίρετε” οποιαδήποτε στιγμή, είναι σαν να λέμε “Χριστός Ανέστη” ολόκληρο το χρόνο!

παραθέτουμε το άρθρο: “Καλή και εὐλογημένη Ἀνάσταση! Χαίρετε! Χριστός Ἀνέστη!”

Γράφει ὁ πρωτοπρ. π. Γεώργιος Μεταλληνός

Ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός, πού διαμορφώθηκε στήν Ἑλληνική γλῶσσα καί μεταδόθηκε σ’ ὅλους τούς Ὀρθοδόξους καί στόν ὑπόλοιπο χριστιανικό κόσμο, εἶναι τό «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»! Δέν εἶναι λόγος εὐχῆς, ἀλλά χαιρετισμός καί διακήρυξη τῆς πίστεως στό γεγονός τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τόν πιστό στόν Χριστό ἄνθρωπο.

 Πόσοι ὅμως γνωρίζουμε ὅτι ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός τοῦ Χριστοῦ, ἀμέσως μετά τήν Ἀνάστασή Του, εἶναι ὁ (καί πάλι) Ἑλληνικός λόγος «Χαίρετε»!

Μέ αὐτό τόν χαιρετισμό ἀπευθύνεται ὁ ἀναστάς Χριστός στίς Μυροφόρες, μόλις βγῆκαν ἀπό τό «κενό μνημεῖο» (Ματθ. 28, 8-9). Ἡ συνήθης αὐτή ἑλληνική προσφώνηση, ἀπό τήν ἐποχή τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν, ἀποκτᾶ μιάν ἰδιαίτερη πνευματική καί χριστιανική σημασία. Ἡ λέξη ἀνανοηματοδοτεῖται, ἐντασσόμενη σέ ἕνα καθαρά ἁγιοπνευματικό πλαίσιο, καί γίνεται τό πρῶτο «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» τῆς χριστιανικῆς ἱστορίας.

Ὁμιλία περί Ταφῆς καί Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

(Ματθ. 27, 62- 28, 10)

«Την δε επομένην ημέραν, μετά την Παρασκευήν, συνεκεντρώθησαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι εις τον Πιλάτον και του είπαν· Κύριε, ενεθυμήθημεν ότι εκείνος ο πλάνος είπεν, όταν ακόμη εζούσε, μετά τρεις ημέρας θα αναστηθώ. Δώσε λοιπόν διαταγήν να ασφαλισθή ο τάφος έως την τρίτην ημέραν, μήπως έλθουν οι μαθηταί Του και τον κλέψουν και ειπούν εις τον λαόν ότι ανεστήθη από τους νεκρούς, οπότε η τελευταία αυτή απάτη θα είναι χειροτέρα από την πρώτη»

Παντού η πλάνη συγκρούεται με τον εαυτό της και άθελά της συνηγορεί υπέρ της αληθείας. Πρόσεξε όμως. Έπρεπε να πιστευθή ότι απέθανεν, ότι ετάφη και ότι ανέστη. Και όλα αυτά γίνονται από τους εχθρούς. Κύτταξε λοιπόν ότι τα λόγια αυτά βεβαιώνουν όλα αυτά. «Ενεθυμήθημεν», λέγει, «ότι εκείνος ο πλάνος είπεν ενώ ακόμη εζούσεν»· άρα απέθανεν· «Ότι μετά από τρεις ημέρας θα αναστηθώ. Δώσε λοιπόν διαταγήν να σφραγισθή ο τάφος»· άρα ετάφη· «Μήπως έλθουν οι μαθηταί του και τον κλέψουν». Άρα, εάν ο τάφος σφραγισθή δε θα γίνη καμμία απάτη. Δεν έγινε λοιπόν. Επομένως η απόδειξις της αναστάσεως, με όσα επροτείνατε σεις, έγινεν αναντίρρητος. Διότι αφού εσφραγίσθη, δεν συνέβη καμμία απάτη. Εάν δε δεν έγινε καμμία απάτη, ευρέθη όμως κενός ο τάφος, είναι φανερόν ότι ανέστη σαφώς και αναντιρρήτως.

Είδες ότι και χωρίς να το θέλουν υποστηρίζουν την απόδειξιν της αληθείας;

Γιά τό Μυστήριο τῆς Μετάνοιας-Ἐξομολογήσεως (Γέροντας Εὐστράτιος Γκολοβάνσκι)

Είναι μεγάλη η ωφέλεια της ψυχής μας από το Μυστήριο της Μετάνοιας-Εξομολογήσεως, με το οποίο συγχωρούνται τα αμαρτήματα που διαπράττουμε μετά το Βάπτισμα. Εξαιτίας της αμαρτίας χάνουμε την αθωότητα που αποκτήσαμε με το Βάπτισμα· με τη μετάνοια και την Εξομολόγηση αποκτούμε πάλι αυτή την αθωότητα. Εξαιτίας της αμαρτίας στερούμαστε τη χάρη του Θεού· με τη μετάνοια και την Εξομολόγηση την αποκτούμε πάλι. Εξαιτίας της αμαρτίας αιχμαλωτιζόμαστε από το διάβολο· με τη μετάνοια και την Εξομολόγηση αποκτούμε πάλι την ελευθερία μας. Εξαιτίας της αμαρτίας η ψυχή μας γεμίζει ταραχή και φόβο· με τη μετάνοια και την Εξομολόγηση αποκτάει πάλι ειρήνη και παρρησία στον Θεό.

Αν δεν υπήρχε στην Εκκλησία η δυνατότητα αφέσεως των μετά το Βάπτισμα αμαρτημάτων με το Μυστήριο της Μετάνοιας, που ιδρύθηκε από τον ίδιο τον Χριστό (βλ. Ματθ. 18:18, Ιω. 20:23), κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να σωθεί.

Ποια είναι τα γνωρίσματα της αληθινής μετάνοιας;

Όποιος αποκτάει αληθινή μετάνοια, αφήνει τα πολλά λόγια και φανερώνει με τα έργα του τη σωτήρια αλλαγή, που συντελείται στα βάθη της ψυχής του. Πονάει και θλίβεται για την άσχημη ζωή του, γι’ αυτό αναζητάει ένα ήσυχο μέρος, μακριά από τους πειρασμούς του κόσμου, όπου θα δει καλύτερα τον εαυτό του και θα κλάψει για τις αμαρτίες του. Εκεί, με σκυμμένο το κεφάλι, όπως ο τελώνης (Λουκ. 18:13), χύνει ποτάμια δακρύων μετάνοιας. Η συντριβή και η αυτοκατάκριση, ωστόσο, δεν τον οδηγούν στην απόγνωση.

1.Ἐπιστημονικές ἀποδείξεις γιά τήν Ἀνάσταση.2.Πῶς νικήθηκε ὁ θάνατος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

1. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ 2.ΠΩΣ ΝΙΚΗΘΗΚΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ. Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-04-2011
http://Hristospanagia.gr & http://Hristospanagia3.blogspot.gr

Θαυμαστό γεγονός...

""Κάποτε, είπε ο π. Κύριλλος, δεν θέλω να κρυφτώ πίσω από το δάκτυλό μου, στο μοναστήρι υπήρχαν πειρασμοί και δοκιμασίες και κάποτε από έναν πειρασμό και μεγάλη δοκιμασία, πήγε στο κελάκι του πολύ στενοχωρημένος, και άκουσε φωνή που του λέγει: -Τις κόρες της Αγίας Σοφίας, ξέρεις πώς τις λένε; -Ξέρω, λέει. - Πώς τις λένε ; -Πίστις, Ελπίς και Αγάπη.

Ὁμιλία περί ταφῆς καί Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, Α΄ μέρος, 26-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

Ὁμιλία περί ταφῆς καί Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, Α΄ μέρος, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, (κήρυγμα, Μ. Παρασκευή-Ἀκολουθία Ἐπιταφίου) 26-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη,ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ἁγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ἱεροσολύμων «Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα…» (επιλεγμένα αποσπάσματα από την ΙΓ΄Κατήχηση του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων) [ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ]

Ἁγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ἱεροσολύμων

«Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα…»

(επιλεγμένα αποσπάσματα από την ΙΓ΄Κατήχηση του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων) 

[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ]

     [ΛΗ’]. Να παίρνεις λοιπόν πρώτο και αδιάσειστο θεμέλιο το Σταυρό και εκεί επάνω να οικοδομείς τα υπόλοιπα της πίστεως. Μην αρνηθείς τον Εσταυρωμένο. Αν Τον αρνηθείς, έχεις πολλούς που θα σε ελέγξουν γι᾽ αυτό. Πρώτος θα σε ελέγξει ο Ιούδας ο προδότης. Διότι αυτός που Τον πρόδωσε ήξερε ότι από τους αρχιερείς και πρεσβυτέρους καταδικάστηκε σε θάνατο [πρβλ. Ματθ. 27, 3: «Τότε ἰδὼν Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν ὅτι κατεκρίθη, μεταμεληθεὶς ἀπέστρεψε τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς πρεσβυτέροις (:Τότε ο Ιούδας, που τον παρέδωσε με προδοσία στους Ιουδαίους, σαν είδε ότι ο Ιησούς καταδικάστηκε, μεταμελήθηκε κι επέστρεψε τα τριάντα ασημένια νομίσματα στους αρχιερείς και στους πρεσβυτέρους)»]. Το μαρτυρούν τα τριάντα αργύρια [πρβλ. Ματθ. 26, 15: «τί θέλετέ μοι δοῦναι, καὶ ἐγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια. (:Τι θέλετε να μου δώσετε, κι εγώ θα σας Τον παραδώσω. Αυτοί λοιπόν του παρέδωσαν τριάντα ασημένια νομίσματα)»]. Το μαρτυρεί η Γεθσημανή, όπου έγινε η προδοσία. Για να μην αναφέρω το Όρος των Ελαιών, όπου όλοι παρόντες προσεύχονταν τη νύχτα. Το μαρτυρεί η σελήνη της νύχτας. Το μαρτυρεί η ημέρα και ο ήλιος που χάθηκε [πρβλ. Λουκ. 23, 44: «Ἦν δὲ ὡσεὶ ὥρα ἕκτη καὶ σκότος ἐγένετο ἐφ᾿ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης, τοῦ ἡλίου ἐκλείποντος(:Η ώρα ήταν περίπου έξι από την ανατολή του ηλίου, δηλαδή δώδεκα το μεσημέρι. Κι έπεσε σκοτάδι σ’ όλη τη γη ως τις τρεις το απόγευμα, και σκοτείνιασε ο ήλιος)»], διότι δεν μπορούσε να βλέπει την παρανομία των εχθρών του Κυρίου. Σε ελέγχει η φωτιά, όπου παρευρέθηκε και θερμαινόταν ο Πέτρος. Αν αρνηθείς το Σταυρό, σε περιμένει η αιώνια φωτιά. Μιλάω σκληρά, για να μην επιχειρήσεις εσύ να σκληρυνθείς.

    Θυμήσου τα μαχαίρια που έφεραν εναντίον Του στη Γεθσημανή [πρβλ. Ιωάν. 18, 3: «ὁ οὖν Ἰούδας λαβὼν τὴν σπεῖραν καὶ ἐκ τῶν ἀρχιερέων καὶ Φαρισαίων ὑπηρέτας ἔρχεται ἐκεῖ μετὰ φανῶν καὶ λαμπάδων καὶ ὅπλων(:Εφόσον λοιπόν ο Ιούδας γνώριζε τον τόπο αυτό, υπολόγιζε ότι εκεί θα έβρισκε τον Ιησού. Γι’ αυτό πήρε μαζί του τον λόχο των Ρωμαίων στρατιωτών και υπηρέτες από τους αρχιερείς και Φαρισαίους και κατευθύνθηκε προς τα εκεί. Όλοι αυτοί ήταν οπλισμένοι και κρατούσαν φανάρια και λαμπάδες, για να προλάβουν μην τους διαφύγει ο Ιησούς μέσα στο σκοτάδι και για να εκμηδενίσουν κάθε ένοπλη αντίσταση, που νόμιζαν ότι θα συναντούσαν)»], για να μη δοκιμασθείς από την αιώνια ρομφαία. Θα σε ελέγξει το σπίτι του Καϊάφα, που με την ερημιά που το δέρνει δείχνει τη δύναμη που είχε ο τότε δικαζόμενος εκεί. Ο ίδιος ο Καϊάφας, την ημέρα της Κρίσεως, θα σού φέρει σθεναρές αντιρρήσεις.

Ἡ ἐπιστήμη μπροστά στή Σταύρωση καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

  Υπό ΝΙΚΟΛΑΟΥ Δ. ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ Ιατρού Χειρουργού Θώρακος Επίκουρου Καθηγητή Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής

Αφορμή για την παρούσα ομιλία-άρθρο, μας έδωσε μια ομιλία με τον ίδιο τίτλο  και ανάλογο περιεχόμενο, που δόθηκε πριν από σαράντα ένα χρόνια (1978),από τον αείμνηστο καθηγητή της Αναισθησιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης ,Σπυρίδωνα Μακρή.

Και η ομιλία αυτή (η οποία εκτυπώθηκε και διανεμήθηκε τότε σε ολόκληρη την Ελλάδα),αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, από τον χρόνο , στον οποίον δόθηκε ,αλλά και από την διαδρομή του προσώπου, από το  οποίο δόθηκε. Την περίοδο της δεκαετίας του ‘70 (αμέσως μετά την μεταπολίτευση),η ομολογία πίστεως ,προκαλούσε τουλάχιστον χαμόγελα, αν όχι χλεύη. Ο πανεπιστημιακός χώρος, ήταν ένας χώρος «επικίνδυνος», για τέτοια θέματα, όπως και τώρα. Κι όμως  ο αείμνηστος καθηγητής  ΤΟΛΜΗΣΕ. Άνθρωπος ενταγμένος στα μαθητικά του χρόνια στην ΕΠΟΝ και το ΕΑΜ, επέστρεψε ,όπως ο ίδιος ομολογεί στην πορεία της ζωής του, στον Νικητή του Θανάτου. Και δεν διστάζει να καταθέσει την επιστημονική του μαρτυρία σ’αυτό το θέμα, που είναι εκείνο που βασανίζει κάθε άνθρωπο. Κι αυτό γιατί σε αυτόν τον κόσμο «βλέπομεν  δι ‘ εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον». Στην ιερή μνήμη του καθηγητή  Σπ.Μακρή αφιερώνεται αυτή η προσπάθεια. Δεν τον είχαμε καθηγητή γιατί σπουδάσαμε στην Αθήνα. Όμως μας δίδαξε το χρέος της ομολογίας.

Στην Α΄Κορ.ιε 13-14,ο Απόστολος Παύλος διακηρύσσει: «Αν δεν υπάρχει Ανάσταση νεκρών, τότε ούτε ο Χριστός έχει αναστηθεί. Κι αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε το κήρυγμά μας είναι χωρίς νόημα, το ίδιο και η πίστη σας». Και έτσι, εμείς που πιστεύουμε στο Χριστό, είμαστε οι πιο δυστυχισμένοι απ’ όλους τους ανθρώπους, γιατί πιστεύουμε σ’ ένα ψέμα, μια ουτοπία. Και κάνουμε κάποιες θυσίες χωρίς κανένα νόημα. Έτσι απλά π.χ. τηρούμε μακροχρόνιες νηστείες. Γιατί; γιατί κάποιοι πανέξυπνοι ψαράδες, με αρχηγό ένα μαραγκό, κατάφεραν είκοσι ένα αιώνες τώρα, να παραμυθιάζουν τον κόσμο και τουλάχιστον  2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι να ακολουθούν τις δοξασίες τους, πάνω από έντεκα εκατομμύρια τους τρείς πρώτους αιώνες, να έχουν πεθάνει στις ρωμαϊκές αρένες, να έχουν σφαγιασθεί, να έχουν πριονισθεί και να έχουν περιπλανηθεί στα όρη τα σπήλαια και τις οπές της γης.