Στόν Ἅγιο Ἀπόστολο Παῦλο (ὁμιλία Β΄), Ἁγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Στόν Ἅγιο Ἀπόστολο Παῦλο (ὁμιλία Β΄), Ἁγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-6-2018 (κήρυγμα στήν ἀγρυπνία), ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου (Ματθ. η΄28,θ΄1) Ἐπιλεγμένα ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία ΚΗ΄ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου σχετικά μέ τή θεραπεία τῶν δαιμονιζομένων τῶν Γεργεσηνῶν

(από το «Ὑπόμνημα εἰς τὸν

γιον Ματθαῖον τὸν Εὐαγγελιστὴν»)

«Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;(: Όταν ήλθε στην απέναντι παραλία,στην περιοχή των Γεργεσηνών, Τον απάντησαν δύο δαιμονιζόμενοι, που έβγαιναν από τα μνημεία και οι οποίοι ήσαν άγριοι και επιθετικοί, ώστε να μην μπορεί να περάσει κανείς από τον δρόμο εκείνο. Και ιδού, όταν Τον αντίκρισαν, έκραξαν με φωνή μεγάλη και είπαν• “τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σε μας και Εσένα, Ιησού, Υιέ του Θεού; Ήρθες εδώ να μας βασανίσεις, πριν έλθει ο προκαθορισμένος καιρός της κρίσεως και της τιμωρίας μας;)»[Ματθ.8,28-29].

Επειδή ο κόσμος θεωρούσε τον Ιησού ακόμη ως έναν απλό άνθρωπο, ήρθαν τώρα οι δαίμονες και ανακηρύσσουν τη θεότητά Του. Και αυτοί που την τρικυμισμένη πρώτα και τώρα, έπειτα από την εντολή Του, ησυχασμένη θάλασσα, δεν την άκουγαν που μαρτυρούσε με την απότομη γαλήνευσή της την ομολογία του Δημιουργού της, άκουγαν τους δαίμονες που κραύγαζαν αυτά, που ακριβώς και εκείνη κραύγαζε με τη γαλήνη της. Κι έπειτα, για να μη θεωρηθεί ότι η διακήρυξη αυτή των δαιμόνων απέβλεπε στην κολακεία του Ιησού που λίγο πριν με ένα πρόσταγμά Του είχε επιβληθεί στα στοιχεία της φύσης και είχε κοπάσει την τρικυμία, φωνάζουν δυνατά, βασιζόμενοι στην πείρα τους και λέγουν• «Ήρθες εδώ πρόωρα για να μας βασανίσεις;».

«Πάντα πώλησον, Μάρκον ἀγόρασον»: Εἰς κάθε ἀρετήν προηγεῖται πάντοτε ὁ Θεός, ὅπως προηγεῖται ὁ ἥλιος εἰς τό καθημερινόν φῶς

 του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Μάρκου του Ασκητού

31. Μη ζητής εις τον νόμον της ελευθερίας, δηλαδή εις τας ανθρωπίνας αρετάς, την τελειότητα. Διότι ουδείς υπάρχει τέλειος εις αυτάς. Η τελειότης της εν Χριστώ νουθεσίας κρύπτεται μυστικώς εις τον Σταυρόν του Χριστού, δηλαδή εις την απόλυτον θυσίαν του ανθρώπου διά την αγάπην του προς τον Χριστόν και τον πλησίον.

32. Ο νόμος της ελευθερίας γίνεται εις ημάς γνωστός διά της αναγνώσεως, αλλά το βάθος του γίνεται καταληπτόν διά της εργασίας των εντολών. Πλήν όμως η τελείωσίς του επιτυγχάνεται διά της Χάριτος του Χριστού.

33. Όταν εκβιάσωμεν τον εαυτόν μας και κάμωμεν ευσυνειδήτως όλας τας εντολάς του Θεού, τότε θα εννοήσωμεν, ότι ο νόμος του Κυρίου είναι άμωμος (Ψαλμ. ιη΄, εις όσα καλά ανθρωπίνως ενεργούμεν. Χωρίς όμως τους οικτιρμούς και την Χάριν του Θεού, όλα μένουν ατελή.

 

34. Όσοι ενόμισαν, ότι δεν οφείλουν να εκτελέσουν όλας τας εντολάς του Χριστού, αυτοί αναγινώσκουν τον νόμον του Θεού όχι πνευματικώς, αλλά σωματικώς, "μή νοούντες μήτε ά λέγουσι, μήτε περί τίνων διαβεβαιούνται" (Α΄ Τιμ. α΄, 7). Διά τούτο φρονούν, ότι ο νόμος πληρούται δι΄ έργων τινών της εκλογής των.

 

35. Υπάρχουν πράξεις, που φαίνονται ότι είναι καλαί, αλλ΄ ο σκοπός αυτών που τάς κάμνουν δεν είναι αγαθός. Και υπάρχουν άλλαι, που φαίνονται ως πονηραί, αλλ΄ ο σκοπός αυτών, που τας ενεργούν, είναι αγαθός. Και αυτή η ασυμφωνία προθέσεως και πράξεως, παρατηρείται και εις τους λόγους. Και αυτό οφείλεται εις την πονηρίαν των πρώτων και εις την απειρίαν ή άγνοιαν των δευτέρων. Υπάρχει δέ και μία τρίτη περίπτωσις. Να κάμνη τις ένα φαινομενικώς κακόν, αλλά ο σκοπός του να υπηρετή τον Θεόν.

«Ὁ Χριστός ἦταν ἐκεῖνος πού τοῦ ἔδωσα τό πανωφόρι, ἀποκρίθηκε ὁ Ἡλίας»

 Ο Ηλίας Βερχόφσκι, αδελφός του οσίου Ζωσιμά της Σιβηρίας, έπειτα από διάφορες πικρές εμπειρίες περιπλανήσεων, στερήσεων και συμφορών, γέμισε συμπόνια, ευσπλαχνία και στοργή για τους φτωχούς και τους δυστυχισμένους. Τους πλησίαζε, τους παρηγορούσε με λόγια αγάπης, τους φιλοξενούσε όσο ήθελαν, και ύστερα, όταν έφευγαν, τους φιλοδωρούσε μ’ ένα ποσό χρημάτων ανάλογο των αναγκών τους.
 Αν συναντούσε φτωχό και δεν είχε χρήματα μαζί του, του έδινε το μαντήλι που είχε στον λαιμό του.
Κάποτε, στη διάρκεια του χειμώνα, ένας εξαθλιωμένος μονόχειρας στρατιώτης χτύπησε την πόρτα του. Ήταν ντυμένος με ελάχιστα κουρελόρουχα κι έτρεμε από το κρύο. Ο Ηλίας τον έβαλε μέσα, είπε να του φέρουν φαγητό, κι έστειλε να ρωτήσουν αν κανείς στο σπίτι είχε παραπανίσιο πανωφόρι.

Ἑρμηνεία Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στήν ἀποστολική περικοπή τῶν ἁγίων Ἀναργύρων [:Α΄προς Κορινθίους, 12, 27- 31 και 13,1-8]

Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των χωρίων Α΄Κορ. 12,27-31

«Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους(:Εσείς λοιπόν οι Χριστιανοί, είστε σώμα Χριστού και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστή θέση γι’ αυτόν και για όλο το σώμα)»[Α΄Κορ.12,27].

Για να μη λέγει λοιπόν κανείς: «και τι μας ενδιαφέρει το παράδειγμα του σώματος; Διότι εκείνο μεν εκ φύσεως υπηρετεί, ενώ τα δικά μας είναι κατορθώματα ελεύθερης προαιρέσεως». Αφού πλησιάζει αυτό στα δικά μας πράγματα ο απόστολος Παύλος και δείχνει ότι τόση ομόνοια οφείλουμε να έχουμε από δική μας προαίρεση, όση εκείνα εκ φύσεως, λέγει: «Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ (:Εσείς είστε σώμα του Χριστού)». Εφόσον λοιπόν το δικό μας σώμα δεν πρέπει να στασιάζει, πολύ περισσότερο το σώμα του Χριστού, και τόσο περισσότερο, όσο δυνατότερη από τη φύση είναι η χάρη. «Και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστή θέση γι’ αυτόν και για όλο το σώμα». Δηλαδή λέγει «όχι μόνο σώμα, αλλά και μέλη είμαστε». Διότι και για τα δύο αυτά μίλησε προηγουμένως, όταν συνένωσε τους πολλούς σε ένα και δείχνει ότι όλοι γίνονται ένα σύμφωνα προς την εικόνα του σώματος, και αυτό το ένα συνίσταται από τα πολλά, και ενώ είναι στα πολλά και τα πολλά από αυτό συνέχονται και μπορούν να είναι πολλά.

Τι σημαίνει όμως το «ἐκ μέρους»; Αυτό που ανήκει σε εσάς και όσο είναι δυνατόν να οικοδομηθεί από εσάς. Επειδή δηλαδή είπε, «σώμα», αλλά «σώμα» είναι ολόκληρη, όχι μόνο η εκκλησία των Κορινθίων, αλλά αυτή που είναι εξαπλωμένη σε όλη την οικουμένη, γι' αυτό είπε ««ἐκ μέρους»· δηλαδή, ότι η δική σας εκκλησία είναι μέρος της εκκλησίας που βρίσκεται παντού και του σώματος που συνίσταται από όλες τις εκκλησίες·, ώστε όχι μόνο μεταξύ σας, αλλά και προς όλη την εκκλησία της οικουμένης θα ειρηνεύετε εάν είστε ενάρετοι, αφού βεβαίως είστε μέλη όλου του σώματος.

«ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ»: Κατανυκτική ἐξομολόγηση στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό

 Κατανυκτική ερμηνεία τροπαρίων του Μεγάλου Κανόνος του αγίου Ανδρέου Κρήτης από τον αρχιεπίσκοπο Μύρων Ιωάννη τον Λίνδιο (+1796), Εκδ. Ιερά Μονή Παρακλήτου.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΩΔΗ

Τροπάριο ΚΣΤ΄

Τήν θύραν σού μή αποκλείσης μοι τότε, Κύριε, Κύριε άλλ΄ άνοιξόν μοι αυτήν μετανοούντι σοι.

(Τη θύρα (του ελέους) σου μή μου κλείσεις τότε, Κύριε, Κύριε! Άλλ΄ άνοιξέ μου την, βλέποντας τή μετάνοιά μου.)

Αυτή η ζωή είναι καιρός μετάνοιας καί εξομολογήσεως. Η άλλη ζωή είναι καιρός αναπαύσεως ή οδύνης. Εκεί κλείνεται η θύρα της θείας ευσπλαχνίας καί ανοίγεται -στους αμετανόητους, φυσικά- η θύρα της θείας τιμωρίας. Ας μή ζούμε με αμέλεια, λοιπόν, όσο έχουμε καιρό για μετάνοια, γιατί θα έρθει ξαφνικά ο καιρός της φοβερής εκείνης Κρίσεως, καί τότε θα μετανοούμε ανώφελα.

"Πρόσεξε, άνθρωπέ μου", φωνάζει ο Μέγας Βασίλειος, "μή μετανοήσεις για τ΄ αμαρτήματά σου, όταν πιά η μετάνοια δεν θα σε ωφελεί διόλου". Στον άδη δεν υπάρχει μετάνοια. Γι΄ αυτό ας παρακαλέσουμε θερμά το Θεό:

 

"Κύριε, Κύριε! Μή μας κλείσεις τότε τη θύρα του ελέους Σου. Αμαρτήσαμε, ανομήσαμε, αδικήσαμε ενώπιόν Σου. Δεν τηρήσαμε καί δεν εφαρμόσαμε τις εντολές Σου, οι ελεεινοί καί πανάθλιοι. Γι΄ αυτό θα είμαστε αναπολόγητοι τη φρικτή ημέρα της Κρίσεως.

 

"Κύριε, Κύριε! Ελέησέ μας, γιατί κυλιστήκαμε στο βούρκο των σαρκικών επιθυμιών καί λερώσαμε τις ψυχές μας. Κύριε, Κύριε! Ελέησέ μας, γιατί γίναμε εκούσια παρανάλωμα της άσβεστης φωτιάς, μετανοώντας καθημερινά και ξαναπέφτοντας στα ίδια αμαρτήματα, σάν το σκυλί πού γυρίζει πίσω στο ίδιο του το ξέρασμα. Κύριε, Κύριε!

Ἁγιοπατερικό Προσευχητάριο: Μυστική Προσευχή

 Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Έλα, το φώς το αληθινό, έλα, η αιώνια ζωή,

έλα, το απόκρυφο μυστήριο, ο ανώνυμος θησαυρός,

το ανεκφώνητο πράγμα, το ακατανόητο πρόσωπο,

η παντοτινή αγαλλίαση, το ανέσπερο φως,

έλα, η αληθινή προσδοκία αυτών που μέλλουν να σωθούν.

Έλα, των πεσμένων η έγερση, έλα, των νεκρών η ανάσταση.

Έλα, Δυνατέ, που δημιουργείς, μεταπλάθεις κι αλλοιώνεις τα πάντα με μόνη τη θέλησή σου!

Έλα, αόρατε, ανέγγιχτε κι αψηλάφητε.

Έλα, συ που μένεις πάντα αμετακίνητος,

μα κάθε στιγμή μετακινείσαι ολόκληρος,

για να 'ρθεις σε μας, που κειτόμαστε στον άδη,

ο υπεράνω πάντων των ουρανών.

Έλα, πολυπόθητο και πολυθρύλητο όνομα,

που όμως αδυνατούμε να περιγράψουμε τι ήσουν ακριβώς,

Οἱ μέλισσες σέβονται τά Ἅγια Πρόσωπα καί ἄφησαν ἄθικτη τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Στεφάνου

  https://paraklisi.blogspot.com/2018/06/blog-post_735.html

Ηχητικό Αγιολόγιο 30 Ιουνίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 30 Ιουνίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

30 Ιουνίου Συναξαριστής. Σύναξις των 12 Αποστόλων, Φυγελλού Αποστόλου εκ των 70, Μελίτωνος, Πέτρου εκ Σινώπης, Των 1040 Μαρτύρων, Μιχαήλ Πακνανά,Μαρίας Αγίας μητέρας Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου,Μαρτιάλιου Οσίου, Μελίτου Αγίου ,Δηναρίας Αγίας,Ὅσιος Γεώργιος ὁ Ἁγιορείτης ,Ἅγιος Γελάσιος,Ἅγιος Πέτρος ,Ἁγία Παρασκευὴ,Μετακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Σωφρονίου Ἐπισκόπου Ἰρκούτσκ,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Βαλικίν.

 Σύναξις Ἁγίων Ἐνδόξων καὶ Πανευφήμων Ἀποστόλων

  Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει μὲ ξεχωριστὴ λαμπρότητα τὴ Σύναξη τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Βεβαίως ὑπάρχουν καὶ οἱ μνῆμές τους σὲ διάφορες ἡμερομηνίες τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους, ἀλλὰ μὲ αὐτὸ τὸ συλλογικὸ ἑορτασμὸ τιμᾶται σύμπασα ἡ χορεία τῶν μεγάλων αὐτῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς συνεχιστὲς τοῦ σωτηριώδους ἔργου τοῦ Κυρίου ἐπὶ τῆς γῆς, ἔστρεψαν τὸ ροῦ τῆς ἱστορίας καὶ ἄλλαξαν κυριολεκτικὰ τὴ μορφὴ τοῦ κόσμου.
Χάρη στὸν ἰδικό τους ἀγώνα, τὶς ἀφάνταστες προσωπικὲς τους θυσίες, τὴ μαρτυρία καὶ τὸ μαρτύριό τους ἐθεμελιώθηκε ἡ Ἐκκλησία στὸν κόσμο.
Ἡ λέξη «Ἀπόστολος» σημαίνει τὸν ἀπεσταλμένο.
Ἐν προκειμένῳ Ἀπόστολοι ὀνομάσθηκαν οἱ ἐκλεγμένοι καὶ καλεσμένοι ἀπὸ τὸν Κύριο Μαθητές Του νὰ συνεχίσουν τὸ σωστικό Του ἔργο, μετὰ τὴν εἰς τοὺς οὐρανοὺς Ἀνάληψή Του. Ἐπίσης, σύμφωνα μὲ τὴν χαρακτηριστική Του προτροπὴ ἔγιναν οἱ μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεώς Του «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».

30 Ἰουνίου. ♰ Σύναξις τῶν ἁγίων ἐνδοξων 12 ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τῶν 12 ἀποστόλων, Κυρ. ι΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16).

Α Κορ. 4,9          δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις.

Α Κορ. 4,9                Αλλ' ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν.

32. Περί Παχωμίου καί τῶν Ταβεννησιωτῶν Β΄, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

32. Περί Παχωμίου καί τῶν Ταβεννησιωτῶν Β΄, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-6-2018 (κήρυγμα στήν ἀγρυπνία), ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Οἱ πρωτοκορυφαῖοι Ἀπόστολοι Πέτρος καί Παῦλος (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)

  Απορώ και εξίσταμαι, πώς οι άγιοι Απόστολοι που εορτάζουμε σήμερα, κατόρθωσαν τέτοια μεγάλα και εξαίσια θαύματα! Και πώς κανείς να μη θαυμάσει και να μην απορήσει;

Αναλογισθείτε, αδελφοί μου· τι ήταν πριν ο Απόστολος Πέτρος; Ένας ψαράς. Τίποτε άλλο δεν ήξερε από το να ψαρεύει, να πιάνει ψάρια με το δίχτυ στη λίμνη Γενησαρέτ. Και ξαφνικά τον βλέπετε κήρυκα όλης της οικουμένης. Τόση χάρη και γλυκύτητα είχαν τα λόγια του, ώστε σε μια ομιλία του πίστεψαν τρεις χιλιάδες και άλλοτε πέντε χιλιάδες, τους οποίους και βάπτισε.

Άφοβος και άτρομος στέκεται μπροστά σε βασιλείς και τυράννους, διδάσκοντας και ελέγχοντας και μένοντας απτόητος στις απειλές και τους κινδύνους. Πρόθυμος και ακούραστος, αν και ήταν γέροντας, αρχίζει το κήρυγμα από την Ιερουσαλήμ, τρέχει στην Ιουδαία, Αντιόχεια, Πόντο και Γαλατία, Βιθυνία και Καππαδοκία, Ευρώπη και Ασία. Στη Ρώμη μαρτύρησε για τον Χριστό με το να σταυρωθεί από τον Νέρωνα έχοντας κάτω το κεφάλι.

Τι ήταν και ο Απόστολος Παύλος; Σκηνοποιός, δηλαδή κατασκεύαζε αντίσκηνα. Προηγουμένως ήταν διώκτης του Χριστιανισμού. Όταν πήγαινε στη Δαμασκό με εξουσία κατά των Χριστιανών, άστραψε ξαφνικά επάνω του φως που τύφλωσε τα σωματικά μάτια, και άκουσε φωνή να του λέει: «Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις;» Με πολύ φόβο και έκθαμβος ο Παύλος είπε: «Τις ει συ, Κύριε;» και άκουσε: «Εγώ ειμι Ιησούς, ον συ διώκεις». Τότε ο Κύριος τον πρόσταξε να πάει στη Δαμασκό να βρει τον απόστολο Ανανία. Και αφού βαπτίστηκε, ανοίχθηκαν τα μάτια της ψυχής και του σώματός του, και ο πρώην διώκτης παρουσιάστηκε μέγας υπερασπιστής του Χριστιανισμού.

- Γέροντα, τό παιδί μου ἔχει πεῖσμα, ἔχει ἐγωϊσμό, τί νά κάνω;

 Απόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα Αγιορείτη.

Ἔχει τό παιδί πεῖσμα, ἔχει ἐγωισμό, ἔχει φιλαυτία δηλαδή, ἔχει ἀγάπη γιά τόν ἑαυτό του. Αὐτό εἶναι μιά δύναμη. Ὅσο πιό μεγάλη ἀγάπη ἔχει στόν ἑαυτό του, σημαίνει τόσο πιό δυνατή εἶναι ἡ ψυχή του. 

Ἀλλά αὐτή τή δύναμη τῆς ψυχῆς του τήν ἔχει βάλει σέ λάθος δρόμο, σέ ἕνα λάθος ρυάκι, ἄς τό ποῦμε, τό ὁποῖο ἀντί νά τόν ζωογονεῖ, τόν πνίγει. Θά πρέπει λοιπόν νά ἀλλάξουμε τήν κατεύθυνση. Νά πᾶμε ἀντίθετα.

Νά βοηθήσουμε τό παιδί νά στρέψει τήν ἀγάπη αὐτή πού ἔχει στόν ἑαυτό του πρός τόν Θεό καί νά μάθει ὄχι νά λατρεύει τόν ἑαυτό του καί τό θέλημά του, ἀλλά νά ζητάει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό σημαίνει νά γίνεις ταπεινός: νά ζητᾶς καί νά ἐφαρμόζεις κάθε στιγμή τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά εἶσαι ἀναπαυμένος μέ αὐτά πού σοῦ δίνει ὁ Θεός κάθε στιγμή καί ὄχι νά ἔχεις στημένο τό δικό σου θέλημα καί νά ἀπαιτεῖς νά γίνεται αὐτό.

Θαύματα Παναγίας Ἐλεούσας, Ξυνιάδος Δομοκοῦ

 Θεραπεία δαιμονισμένης

Η Λεμονιά Κοκκίνη, από το χωριό Αγραπιδιά Δομοκού, το έτος 1963 μ.Χ., στην ώρα του φαγητού δαιμονίστηκε. Το δαιμόνιο συνεχώς την ενοχλούσε και δεν μπορούσε να ηρεμήσει. Οι γονείς της απελπισμένοι, αφού τρέξανε σε πολλούς γιατρούς, την έταξαν στην Παναγία Ελεούσα. 

Η κοπέλα δε μιλούσε παρά μόνο έβγαζε άναρθρες κραυγές. Κατά την Ολονυχτία διαπιστώθηκε αλλαγή στη συμπεριφορά της και η κοπέλα σε λίγες ημέρες απέκτησε απόλυτη ηρεμία. Το γεγονός έγινε γνωστό σε όλη την περιοχή, και οι πιστοί προσέτρεξαν στη θαυματουργό εικόνα για

να ευχαριστήσουν τη Θεοτόκο. (Εφημερ. Εθνικός Αγών της Λαμίας, 3 Ιανουαρίου 1963 μ.Χ.).

 

Θεραπεία τυφλού

Από το χωριό Ξυνιάδα Δομοκού ο γιος του Βάιου Πολύμερου, ονόματι Σταύρος, στην ώρα του δείπνου τυφλώθηκε. Οι γονείς του άφωνοι από αυτό που του συνέβη εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στο Θεό. Άρπαξαν τον τυφλό γιο τους και τον πήγαν στη Μεγαλόχαρη Παναγία μας. Έγινε Παράκληση και προς το τέλος της Παρακλήσεως το φως επανήλθε στο παιδί. Οι γονείς, θέλοντας να ευχαριστήσουν την Παναγία, αφιέρωσαν στο Μοναστήρι την αυλόπορτα του Περίβολου.

 

Το μεγαλύτερο δώρο του Ουρανού

Δύο άτεκνα αντρόγυνα από την Καρδίτσα, οι κ.κ. Γιαννάκος και Καφετζής, παρακάλεσαν την Παναγία μας να τους χαρίσει παιδιά. Ζήτησαν από τον Ηγούμενο της Μονής να κάνει Παράκληση στην Παναγία. Ο Ηγούμενος ευλογώντας τους, τους είπε ότι η Μεγαλόχαρη θα κάνει το θαύμα Της. Τον επόμενο χρόνο τα δυο ζευγάρια, κρατώντας στις αγκαλιές τους τα παιδάκια τους, ήρθαν στην Παναγία να Την ευχαριστήσουν και να τα βαφτίσουν. Από τότε μέχρι και σήμερα περισσότερα από χίλια πεντακόσια ζευγάρια έχουν ζητήσει τη βοήθειά Της, τεκνοποίησαν και βάφτισαν τα παιδιά τους στο Μοναστήρι.

 

Κοσμᾶς Αἰτωλίας: «…λένε ἡ Ἑλλάδα δέν πεθαίνει ἀλλά τήν πεθάναμε τήν Ἑλλάδα…» (βίντεο)

Κοσμάς Αιτωλίας: «…λένε η Ελλάδα δεν πεθαίνει αλλά την πεθάναμε την Ελλάδα…» (βίντεο)

..Εδώ είναι Ελλάδα, Χριστός. Εδώ είναι ιδανικά, αξίες. Δεν περνάτε. Θα πέσουμε εμείς αλλά τα ιδανικά δεν θα τα αρνηθούμε..
Ομιλεί ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ.Κοσμάς. 
Δεν έχουμε κρίση οικονομική. Πάντα το λέμε και θα το λέμε. Υπάρχει κρίση πνευματική, γιατί αυτοί που θέλησαν τάχα να κρατούν το πηδάλιο της χώρας -οι πάσης φύσεως, ποτέ δεν κομματίσαμε και δεν κομματίζουμε- έχουν άλλους προσανατολισμούς. Να με συγχωρέσει ο Θεός, παρουσιάζονται ως άδειοι άνθρωποι. Και αφού είναι άδειοι και έχουν το νου τους όχι σε αξίες, γι’ αυτό και οδήγησαν και οδηγούν την Ελλάδα στη φθορά και τον θάνατο. Και όπως είπα και σήμερα το πρωί στη Θεία Λειτουργία και αλλού, λένε η Ελλάδα δεν πεθαίνει αλλά την πεθάναμε την Ελλάδα, γιατί δεν έχουμε δυστυχώς ιδανικά και αξίες, και φροντίζαμε και φροντίζουμε να ξεριζώσουμε ό,τι απόμεινε απ’ τις καρδιές των παιδιών μας, των σπλάχνων μας, των μπουμπουκιών της Ελλάδας.
Και αγωνίζονται πολλοί βλέπετε με τα άθεα γράμματα και όλους αυτούς τους νόμους τους επαίσχυντους, που θα διαλύσουν πραγματικά την νεότητα της Ελλάδος. Γιατί έτσι το θέλουν αυτοί που τάχα είναι οι σωτήρ της Ελλάδος. Αυτοί λοιπόν οι νόμοι διώχνουν όλα τα ιδανικά, τις αξίες.
Απόψε ζήσαμε μία εκδήλωση και ακούσαμε τόσα τραγούδια. Νομίζω πως μέσα στα τραγούδια αυτά υπάρχει αυτή η φωνή. Υπάρχει Χριστός και Ορθοδοξία. Υπάρχουν αξίες ηθικές, καθαρές, ιδανικά. Υπάρχει Πατρίδα, Ελλάδα, υπάρχουν σκλαβωμένες Πατρίδες, δέσμιες. Υπάρχουν άνθρωποι που πονούν και υποφέρουν. Και είναι ανάγκη όλοι μας να φέρουμε τον εαυτό μας εκεί στα πόδια του Εσταυρωμένου και όχι απλώς συναισθηματικά και συγκινησιακά αλλά καρδιακά, με πίστη πολλή, με αφοσίωση, με πνεύμα θυσίας.
Και είναι ανάγκη τα παιδιά μας να τα οδηγήσουμε στον Χριστό και να κάνουμε ό,τι μπορούμε σήμερα. Προσφέρουν τα άθεα γράμματα δια των λεγομένων τάχα «φακέλλων θρησκευτικών». Να προλάβουμε να φυλάξουμε τα παιδιά μας. Να μην γίνουν οικουμενισταί, να μην γίνουν αλλόθρησκοι, να μην γίνουν συγκρητισταί, να μην γίνουν πραγματικά αρνηταί της Αληθείας.
Απόψε μας μίλησαν τα παιδιά μας και μας είπαν, Χριστός, αξίες, ιδανικά, αλήθειες, ψυχή, σωτηρία, πατρίδα και ανάγκη της ελευθερίας της πραγματικής της πατρίδος μας.

Ἔχει ἡ Ἐκκλησία τὴν ἀποκλειστικότητα τῆς σωτηρίας;

 Τοῦ Ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου, ἐφημερίου Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἁμαρουσίου 

Ἕνα πολὺ βασικὸ ἐρώτημα τίθεται ἀπὸ τὴν ἐπιτροπὴ ἐπὶ τῶν αἱρέσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, ἀπὸ τὴν ἀπάντηση τοῦ ὁποίου ἀναδεικνύεται ἡ χαρισματικότητα καὶ ἡ μοναδικότητα τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. 

Προκαταβολικὰ ἐπιτρέψτε μου νὰ παραθέσω τὸν πρόλογο ἀπὸ τὸν Α Θεολογικὸ Λόγο τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου (τόμος 19Β ἐκδόσεις ΕΠΕ σὲλ 24-26). 

«Τὸ περὶ Θεοῦ λέγειν ἡ φθέγγεσθαι καὶ τὰ κατ αὐτὸν ἐρευνᾶν καὶ τὰ ἀνέκφορα ποιεῖν ἔκφορα καὶ τὰ πάσιν ἀκατάληπτα ὡς καταληπτὰ ὑπεμφαίνειν, τολμηρᾶς ἂν εἴη καὶ αὐθαδοῦς ψυχῆς ἔνδειγμα. Καὶ τοῦτο πάσχουσιν οὒχ ὅσοι ἀφ ἑαυτῶν τί λέγειν τολμῶσι μόνον περὶ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ ὅσοι τὰ πρὸς αἱρετικοὺς πάλαι λαληθέντα παρὰ τῶν θεσπεσίων θεολόγων καὶ γραφὴ παραδοθέντα ἀποστηθίζουσι τὲ καὶ πολυπραγμονούσιν, οὒχ ἴνα πνευματικὴν τινὰ...

ὠφέλειαν καρπώσωνται, ἀλλ ἴνα θαυμάζωνται παρὰ τῶν ἀκουόντων ἐν πότοις καὶ συνεδρίοις καὶ θεολόγοι ἐπιφημίζωνται• ὁ καὶ μᾶλλον λυπεῖ μὲ καὶ ἐν ἀδημονία ποιεῖ, ἐννοοῦντα τὸ φρικτόν τοῦ ἐγχειρήματος καὶ τὸ τοῖς τολμητίαις ἀποκείμενον κρίμα. Οἴα δὲ φάσι τῶν θείων κατατολμῶντες! Κατὰ τοῦτο, φησί, μόνον μείζων ὁ Πατὴρ τοῦ Υἱοῦ, καθ ὃ αἴτιός ἐστι τῆς ὑπάρξεως τοῦ Υἱοῦ. Καὶ ἡ ἀνθυποφορὰ• μείζονά του Υἱοῦ τὸν Πατέρα πῶς (14) φής; Ὅτι δή, φησί, μείζων ὁ Πατὴρ τοῦ Υἱοῦ – λέγω δὲ ἀντὶ τοῦ πρῶτος -• ἐκ τοῦ Πατρὸς γάρ. Ταῦτα τῆς καινῆς κενοφωνίας αὐτῶν καὶ ἀσυνέτου θεολογίας, τὴν αἰτίαν δὶ ἢν ταῦτα πρὸς τῶν θεολόγων ἐλέχθησαν πρὸς αἱρετικοὺς ἁγνοούντων• τὴν γὰρ δύναμιν τῶν γεγραμμένων νοῆσαι μὴ ἱκανῶς ἔχοντες, κενεμβατούσιν καὶ ἃ λέγουσιν ὡς βέβαια καὶ ἀληθῆ καὶ οὕτως ἔχοντα διαβεβαιοῦνται. Πρὸς οὖς εἰκότως οὐκ ἀφ ἑαυτῶν, ἀλλ ἐκ τοῦ διδάσκοντος ἄνθρωπον γνῶσιν μυσταγωγούμενοι, τῷ ὑπηχούντι ἄνωθεν πειθόμενοι Πνεύματι, εἴπωμεν ὧδε…». 

 

Θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου ἀνάξιο νὰ ἀσχολοῦμαι μὲ τόσο σοβαρὰ θεολογικὰ θέματα, σὰν τὸ παραπάνω. Βασιζόμενος ὅμως στὶς εὐχές του ὡς ἄνω ἀναφερθέντος ἁγίου, τολμῶ μετὰ φόβου Θεοῦ νὰ ἐγγίζω τὸ παρὸν θέμα. 

 

Στοὺς πρώτους χριστιανικοὺς χρόνους δὲν ἐτίθετο καθόλου ἕνα τέτοιο ἐρώτημα, οὔτε καν ρητορικά. Οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ πεπληρωμένοι μὲ τὴν ἄκτιστη χάρη τῶν μυστηρίων, Βαπτίσματος, Χρίσματος καὶ Θείας Εὐχαριστίας ζοῦσαν ἀρχετυπικὰ τὴ χριστιανικὴ πίστη.

Ὁμοιοπαθητική: Σύστημα σωτηρίας καὶ αὐτοεξέλιξης τοῦ ἀνθρώπου, τὸ ὁποῖο ἀκυρώνει τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ

 

π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζόπουλου

Ἡ ὁμοιοπαθητικὴ δημιουργήθηκε καὶ θεμελιώθηκε ἀπὸ τὸ γερμανὸ γιατρό Emmanuel Hahnemann (1755-1843) καὶ βασίζεται στὸν «αἰώνιο, ἀλάθητο, φυσικὸ νόμο». Σύμφωνα μ' αὐτὸ τὸ νόμο, ὑπάρχει μόνο μία πραγματικότητα (μονισμός), ἡ ἐνέργεια, ἡ ὁποία ταυτίζεται μὲ την συμπαντικὴ οὐσία. Η πρωταρχικὴ μορφὴ ἐνεργείας (ἁπλὴ οὐσία, θεὸς) ἐκφράζεται μὲ ποικίλες μορφὲς ποὺ ἀπορρέουν ἀπ' αὐτὴν καὶ συνιστοῦν συνεχη εισροή της «ἁπλῆς οὐσίας». 

Ἔτσι δὲν ὑπάρχει διάκριση ἀνάμεσα στὴν οὐσία καὶ στὴν ἐνέργεια, στὸ Θεὸ καὶ στὸν κόσμο. 

Αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ κάνει ὁ ἄνθρωπος, εἶναι νὰ γνωρίσει τὴν ἀληθινή του φύση (αὐτογνωσία). Ἔτσι θὰ δεῖ μέσα τοῦ ὅλα τὰ πράγματα ποὺ περιλαμβάνει ὁ φυσικὸς κόσμος καὶ ταυτόχρονα τὴν...

ἀπόλυτη ἀλήθεια. 

 

Ο Hahnemann μπήκε «στὸ ρεῦμα τῆς θείας πρόνοιας» καὶ ἔτσι μπόρεσε νὰ διατυπώσει τὸν ἀπόλυτο νόμο, δηλαδὴ τὸ δόγμα αὐτῆς τῆς κίνησης. 

 

Σύμφωνα μ' αὐτὸ τὸ δόγμα, τὰ πάντα ἀποτελοῦν μία μοναδικὴ καὶ ἑνιαία πραγματικότητα καὶ γι’ αὐτὸ τὸ λόγο τὰ ὅμοια ἐπηρεάζονται μόνο ἀπὸ τὰ ὅμοια. 

 

Κάθε τί ποὺ συμφωνεῖ μ' αὐτὴ τὴν φιλοσοφία, ἡ ὁποία ἂς σημειωθεῖ ὄτι ακυρωνει τὴν χριστιανικὴ θεολογία, κοσμολογία, ἀνθρωπολογία καὶ σωτηριολογία, λογίζεται σωστὸ καὶ ἀληθινό. Ἀντίθετα ὅ,τι δὲν συμφωνεῖ, ἀποτελεῖ πλάνη. Μὲ τὸ ἴδιο κριτήριο προσδιορίζεται φυσικὰ καὶ ἡ ἔννοια τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ. Συνεπῶς ἡ μὴ ἀναγνώριση τῆς ὁμοιοπαθητικῆς συνιστᾶ τουλάχιστον πνευματικὴ ἀνωριμότητα τῆς ἀνθρωπότητας. 

" Ὅσ. Παΐσιος ὁ Μέγας: Θεέ μου δῶσε μου τή σημερινή ἡμέρα ἀγαθή ἀναμάρτητη, καθαρή. Κύριε μή μ΄ἐγκαταλείπεις..."

              Όσ. Παΐσιος ο Μέγας και θεοφόρος

Θεόπνευστη Πρωινή Προσευχή

Κύριε Ιησού Χριστέ, Θεέ μου, δός μου τη σημερινή μέρα αγαθή, αναμάρτητη και καθαρή. 

Κύριε, μή μ΄εγκαταλείπεις.

Μή φεύγεις μακρυά μου.

Άπλωσε το χέρι Σου και βοήθησέ με. Κύριε, στήριξέ με και φύτεψε στην καρδιά μου την αγάπη και τον μεγάλο σεβασμό για Σένα. 

Κύριε, δίδαξέ με να ζω κατά το Άγιο θέλημά Σου. 

Κάμε, Κύριε, να συναισθάνομαι τις αμαρτίες μου και να λυπάμαι γι΄αυτές. 

Μακαριστός γέρων Εὐσέβιος Γιαννακάκης καί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ

 

Ξημέρωνε η 19η Ιουνίου 1995, ημέρα Δευτέρα. Η Θεία Λειτουργία τελείωσε γύρω στις 2 το πρωί. Ο Γέροντας, αν και ήταν τόσο βαριά, κατέβασε τα πόδια του από την κλίνη και κοινώνησε καθιστός για τελευταία φορά. Από σεβασμό, ούτε μία φορά δεν κοινώνησε ξαπλωμένος. Ήταν πανέτοιμος. Η ώρα που θα έφευγε πλησίαζε. Βαθιά σιγή επικρατούσε στο κελλί του.

Στις έξι το πρωί ο Γέροντας είπε με φωνή μισοσβησμένη:

Ηχητικό Αγιολόγιο 29 Ιουνίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 29 Ιουνίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

29 Ιουνίου Συναξαριστής. Πρωταποστόλων Πέτρου και Παύλου, Μνήμη Πάντων των εν Λέσβω Αγίων, Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ὁσίου Νικάνδρου ἐν Πσκὼφ Ρωσίας,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Κασπερώφ,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γλυκοφιλούσης.

Ὁ Ἅγιος Παῦλος ὁ Ἀπόστολος

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἡ ἡρωικότερη ἀποστολικὴ μορφὴ τῆς πρώτης Χριστιανικῆς περιόδου, ὑπῆρξε ὁ κατ’ ἐξοχὴν Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὁ μοναδικὸς διδάσκαλος καὶ ὁ σπουδαιότερος παιδαγωγὸς τῆς Οἰκουμένης, ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἀγωνιστὴς καὺ φυτουργὸς τῆς Ἐκκλησίας.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζονται μὲ τὸ μεγαλύτερο θαυμασμὸ καὶ ἐξυμνοῦν μὲ τὰ καλύτερα λόγια τὴν προσωπικότητά του, τὸ καταπληκτικὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο του καὶ τὴ μοναδικὴ διδασκαλία του.
Μάλιστα ὁ κυριότερος ἑρμηνευτής του, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐκ τῶν κορυφαίων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, εὔστοχα τὸν χαρακτηρίζει ὡς «τὸν πρῶτον μετὰ τὸν Ἕνα» καὶ συνιστᾶ «μὴ θαυμάζειν μόνον ἀλλὰ καὶ μιμεῖσθαι τὸ ἀρχέτυπον τοῦτο τῆς ἀρετῆς».
Ἄριστος γνώστης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ παιδείας, ἔφερε τὸ ἀληθινὸ φῶς τῆς θεογνωσίας, τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴ Δύση.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐγεννήθηκε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας, μεταξὺ τῶν ἐτῶν 5 – 15 μ.Χ., ἀπὸ Ἰουδαίους γονεῖς τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ἡ ὁποία μαζὶ μὲ τὴ φυλὴ τοῦ Ἰούδα θεωροῦνται οἱ μόνες καθαρὲς φυλές.

29 Ἰουνίου. ♰ Πέτρου καί Παύλου τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ἀποστόλου Παύλου, Ἰουν. 29. (Β΄ Κορ. ια΄ 21 - ιβ΄ 9).

Β Κορ. 11,21      κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ κἀγώ.

Β Κορ. 11,21             Προς εντροπήν και ταπείνωσίν μου το λέγω, σαν να υπήρξαμεν ημείς ασθενείς και αδύνατοι μεταξύ σας, και δεν μπορούσαμε τάχα να κάμωμεν όσα οι ψευδαπόστολοι σας έκαμαν. Σας λέγω όμως τούτο· εις οτιδήποτε τολμά να καυχηθή κανείς τολμώ και εγώ-με αφροσύνην το λέγω αυτό.

31. Περί Παχωμίου καί τῶν Ταβεννησιωτῶν Α΄, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

31. Περί Παχωμίου καί τῶν Ταβεννησιωτῶν Α΄, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-6-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

"Ὅταν γογγύζουμε κατὰ τοῦ Θεοῦ, αὐτο σημαίνει ὅτι Τὸν θεωροῦμε ἄδικο"

 Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας

 

Τὴν προηγούμενη Κυριακὴ προσπάθησα νὰ ἀποκαλύψω τὸ μεγαλεῖο καὶ τὸ βάθος τοῦ λόγου τοῦ ἀποστόλου Παύλου ποὺ τὸν ἑαυτὸ του ὀνομάζει σπονδὴ στὴ Θυσία. Σᾶς ἔλεγα γιὰ τὶς ἀμέτρητες συμφορὲς καὶ τὰ βάσανα ποὺ ὑπόφερε σ' ὅλη τὴ ζωή του γιὰ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος προσφέρθηκε Θυσία γιὰ τὶς ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου. Συμπληρώνοντας αὐτὰ ποὺ σᾶς ἔλεγα τότε, γιὰ τὰ παθήματα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἀποστόλου, θὰ σᾶς πῶ τώρα καὶ τί ὑπέφερε σὲ μία πόλη τῆς Μακεδονίας, στοὺς Φιλίππους, γιὰ τὸ κήρυγμά του. Μὲ τὴν καταγγελία κάποιων, ποὺ δὲν τοὺς ἄρεσε τὸ κήρυγμά του, οἱ ἄρχοντες τῆς πόλης ἔδωσαν διαταγὴ νὰ τὸν ραβδίσουν καὶ μετὰ τὸν ἔριξαν στὴ φυλακὴ καὶ ἕσφιξαν τὰ πόδια του στὸ τιμωρητικὸ ξύλο. Ἔχασε τότε τὸ θάρρος του ὁ ἀπόστολος; Ἄρχισε νὰ κλαίει; Ἀσφαλῶς ὄχι. Κατὰ τὰ μεσάνυχτα ὁ Παῦλος μαζὶ μὲ τὸ συνεργάτη του, τὸ Σίλα, ἔψαλαν ψαλμούς, δοξολογώντας τὸ Θεό. Θὰ μποροῦσε ὁ Παῦλος μὲ μία μόνο λέξη νὰ ἀποφύγει τοὺς ραβδισμούς, νὰ βγεῖ ἀπὸ τὴ φυλακὴ καὶ ἀκόμα καὶ νὰ τρομάξει τοὺς ἄρχοντες, ἀρκεῖ νὰ τοὺς ἔλεγε ὅτι εἶναι Ρωμαῖος πολίτης. Ὅμως δὲν τὸ ἔκανε. Προτίμησε τὸν ἐξευτελισμὸ γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ χαιρόταν μὲ ὅλη τὴν καρδιά του γιὰ τὶς μαστιγώσεις καὶ τὶς πληγές, διότι αὐτὰ συνέβαλαν στὴν...ἐπιστροφὴ τοῦ δεσμοφύλακα καὶ τῆς οἰκογένειάς του στὴν πίστη στὸ Χριστό. Νὰ θυμόμαστε πάντα πόσο ἐμεῖς φοβόμαστε τὶς μαστιγώσεις καὶ τὶς πληγὲς ἐνῶ, ἀντίθετα, πόσο ὁ μεγάλος αὐτὸς διάκονος τοῦ Θεοῦ χαιρόταν γι' αὐτά. Χαιρόταν κάθε φορᾶ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει σπονδὴ στὴ Θυσία.

 

Καὶ στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ διαβάζουμε ἀκόμα πιὸ παράξενο λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀπὸ τὴν ἐπιστολή του Πρὸς Κολοσσαεῖς; «Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τὴ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὁ ἔστιν ἡ ἐκκλησία» (Κόλ. 1, 24).

 

Ἀκοῦτε πῶς χτυπᾶ ἢ καρδιὰ τοῦ μεγάλου ἀποστόλου; Ἀκοῦτε πῶς αὐτὸς θεωρεῖ ὅτι ὑστερεῖ σὲ παθήματα ποὺ ὑπομένει γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι τὸ Σῶμα Του. Ὄχι μόνο χωρὶς καθόλου νὰ γογγύζει, ὑπομένει ὅλα τὰ ἀμέτρητα παθήματα ἀλλὰ διψᾶ καὶ γιὰ περισσότερα. Ώ, Κύριε! Καὶ ἐμεῖς, οἱ ἀδύνατοι χριστιανοί, πόσο φοβόμαστε τοὺς ὀνειδισμούς, τὶς θλίψεις καὶ τὰ παθήματα! Εἶναι δυνατὸν νὰ βρεθεῖ ἔστω καὶ ἕνας μεταξὺ μᾶς ποῦ θὰ ζητοῦσε νὰ πληθυνθοῦν αὐτά;

Νὰ ἀποφεύγεις τὴ δόξα τῶν ἀνθρώπων... (Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸν)

ΩΔΗΓΗΣΑΝ κάποτε στὸν Ἀββᾶ Λογγίνο ἕνα δυστυχῆ δαιμονισμένο καὶ τὸν παρακαλοῦσαν νὰ τὸν κάνη καλά.

— Δὲν ἔχω τέτοιο χάρισμα, ἔλεγε ἐκεῖνος μὲ ταπεινοσύνη. Πηγαίνετε στὸν Ἀββᾶ Ζήνωνα. Ἐκεῖνος μὲ τὴν προσευχὴ του μπορεῖ νὰ διώξη τὸ δαιμόνιο.

Πῆγαν τὸν ἄνθρωπο στὸν Ἀββᾶ Ζήνωνα. Ἐκεῖνος τὸν λυπήθηκε κι ἄρχισε νὰ ἐξορκίζη τὸ πονηρὸ πνεῦμα νὰ φύγη ἀπὸ τὸ βασανισμένο πλάσμα.

Τὸ δαιμόνιο ἄρχισε ν' ἀγριεύη καὶ ξαφνικὰ φώναξε στὸν Γέροντα:

— Μήπως νομίζεις πώς γιὰ λόγου σου φεύγω; ὁ Ἀββὰς Λογγίνος προσεύχεται αὐτὴ τὴ στιγμὴ κι ἡ δική του προσευχὴ δὲ μ' ἀφήνει νὰ σταθῶ. Σὲ σένα δὲ δίνω καμμία σημασία.

* * *

ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ πάλι, ποὺ ἔπασχε ἀπὸ καρκίνο, ἐπειδὴ εἶχε ἀκούσει τὴν φήμη τοῦ ἀββᾶ Λογγίνου, ξεκίνησε νὰ πάη νὰ τὸν βρὴ νὰ τῆς δώση τὴν ὑγεία της. Καθὼς τὸν γύρευε στὴν τύχη μέσα στὴν ἔρημο, συνάντησε ἕνα γέροντα Καλόγερο νὰ κόβη ξύλα. Πῆγε κοντά του καὶ τὸν ρώτησε ποῦ ἔμενε ὁ Ἀββὰς Λογγίνος.

Μέ φοβερό θαῦμα πλήρωσε ὁ Μ. Παΐσιος τό χρέος τοῦ φτωχοῦ!

  Κάποια μέρα που ο Μέγας Παΐσιος περνούσε μέσα από την πόλη, είδε έναν φτωχό που οι δανειστές του απαιτούσαν με βία, να τους καταβάλει τα 300 φλουριά που τους χρωστούσε. Εκείνος όμως δεν είχε να τους τα δώσει.
Όσιος, Μέγας Παΐσιος.
Βλέποντας ο άγιος τη σκηνή αυτή, στεναχωρήθηκε και παρακάλεσε τους δανειστές να κάνουν λίγη υπομονή. Στη συνέχεια, ο Μέγας Παΐσιος, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και προσευχήθηκε στον Θεό.

Και τότε, την ίδια στιγμή, κατέβηκε μια περιστέρα στον δεξιό του ώμο, που όταν ο άγιος την έπιασε στα χέρια του, έγινε όλη χρυσή. Ο Μέγας Παΐσιος πήγε την χρυσή περιστέρα σε έναν χρυσοχόο και του είπε να του δώσει 300 φλουριά και να κρατήσει το χρυσό αυτό πτηνό ως ενέχυρο.
Ο χρυσοχόος θαύμασε την τέχνη του κατασκευαστή και έδωσε αμέσως το ποσό που του ζητήθηκε, ελπίζοντας πως τελικά η χρυσή περιστέρα θα γίνει δική του. Ο Μέγας Παΐσιος με τα λεφτά που πήρε απάλλαξε τον φτωχό τόσο από το χρέος όσο και από τους δανειστές του.

Την επόμενη μέρα επισκέφτηκαν τον άγιο στο κελλί του μερικοί προσκυνητές για να πάρουν την ευλογεία του και για να ακούσουν τα θεόπνευστα λόγια του. Οι προσκυνητές αυτοί του προσέφεραν “χάριν ελεημοσύνης” κάποια χρήματα.
Ο Μέγας Παΐσιος, καλοδέχτηκε τους ανθρώπους αυτούς και αφού τους δίδαξε αυτά που έπρεπε και τους καθοδήγησε, αφού τους χαιρέτησε κατευθύνθηκε προς τον χρυσοχόο. Όταν τον συνάντησε του είπε:

Ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος Ἁγίου Ὄρους περί τοῦ θέματος τῆς Μακεδονίας

Καρυαί τη 13η/26η Ιουνίου 2018

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

       Η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους μετά πολλής συνοχής καρδίας και θλίψεως επληροφορήθη την, παρά τας αντιδράσεις συσσώμου του ελληνικού λαού, συνυπογραφήν της Συμφωνίας των Πρεσπών περί της ονομασίας της γείτονος χώρας των Σκοπίων.

       Ασφαλώς ως χριστιανοί οφείλομεν να επιδιώκωμεν με όλας τας δυνάμεις μας την ενότητα όλων των Ορθοδόξων, την θεραπείαν των σχισμάτων, την ειρηνικήν κατάστασιν και την παντί τρόπω αποφυγήν δημιουργίας εστιών θρησκευτικού και εθνοφυλετικού φανατισμού και μίσους. Ούτως η επίλυσις του χρονίζοντος προβλήματος της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων και η πλήρης αποκατάστασις των σχέσεων των δύο χωρών είναι επιθυμητή, πολλώ μάλλον καθώς το Αγιώνυμον Όρος επισκέπτονται κατ’ έτος πολλοί προσκυνηταί εκ της γείτονος χώρας, οι οποίοι ευρίσκουν εις αυτό πνευματικήν ανάπαυσιν, εις ατμόσφαιραν γνησίας πνευματικής ενότητος και αγάπης.

       Εν τούτοις, δεν είναι δυνατόν, εν ονόματι των ως άνω αγαθών στόχων, η επίλυσις αυτού του μείζονος εθνικού προβλήματος να επιχειρήται με προχείρους, αδιαφανείς και συνοπτικάς διαδικασίας, με την υιοθέτησιν θέσεων αντιθέτων προς την επιστημονικήν αλήθειαν, την ιστορικήν πραγματικότητα και την ιστορικήν μνήμην, με τρόπον ο οποίος προσβάλλει την εθνικήν συνείδησιν του ελληνικού λαού. Δεν είναι δυνατόν να υιοθετώνται υπό της Ελληνικής Πολιτείας δεσμευτικαί διεθνείς συμφωνίαι, αι οποίαι, όπως αποδεικνύουν και αι συνεχιζόμεναι και κλιμακούμεναι λαϊκαί αντιδράσεις, δεν είναι αποδεκταί υπό της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας. 

Ἡ διαφορά τῆς ἀνθρώπινης καί τῆς Θείας δικαιοσύνης

 Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

«Η θεία δικαιοσύνη είναι ενάντια στο ανθρώπινο δίκαιο. Το ανθρώπινο δίκαιο είναι ισότης του μέτρου, διότι δίνει στον καθένα το δίκαιο και δεν παρεκκλίνει σε ένα ή άλλο μέρος, ούτε προσωπολητττεί, όταν πρόκειται να αποδώσει το δίκαιο. Η θεία δικαιοσύνη, όμως, παρεκκλίνει και χαρίζεται μετά συμπαθείας σε όλους και τον μεν άξιο τιμωρίας δεν τον παιδεύει, τον δε άξιον επαίνου τον γεμίζει με κάθε αγαθό.

Μια μέρα ένας προσκυνητής ρώτησε το γέροντα τι είναι η θεία δικαιοσύνη κι εκείνος απάντησε μ' ένα χαριτωμένο παράδειγμα.

- Να, πες πως κάθονται δυο άνθρωποι σ' ένα τραπέζι για να φάνε, κι έχουν μπροστά τους ένα πιάτο με δέκα βερίκοκα. Αν λοιπόν ο ένας φάει από λαιμαργία επτά και αφήσει τρία στον άλλον, τότε αυτός έχει αδικία και αδικεί τον άλλον αυτό είναι το άδικο.

Αν τώρα αυτός πει:

- Ε, είμαστε δύο και τα βερίκοκα είναι δέκα - άρα μας αναλογούν από πέντε- και φάει αυτός τα πέντε κι αφήσει για τον άλλον τα άλλα πέντε, τότε αυτός ο άνθρωπος εφαρμόζει το ανθρώπινο δίκαιο και έχει την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Γι' αυτό, το ανθρώπινο δίκαιο, πολλές φορές τρέχουμε στα δικαστήρια για να το βρούμε.

 Αν όμως αυτός δει πως στον άλλο αδελφό αρέσουν τα βερίκοκα και προσποιηθεί πως σ' αυτόν δεν αρέσουν -και φάει μόνον ένα για το λογισμό- και λέει στον άλλο: "αδελφέ, φάε εσύ τα άλλα βερίκοκα, γιατί εμένα δεν μου πολυαρέσουν", τότε αυτός έχει τη θεία δικαιοσύνη με την οποία προτιμά ανθρωπίνως να αδικηθεί. Με τη θεία όμως, αμοίβεται για τη θυσία του.

Γιατί λέμε «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι..;»

 Αποσπάσματα από τον λόγο του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου «Περί της Αναστάσεως του Χριστού».

 

 Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους πιστεύουν στην Ανάσταση του Χριστού, όμως πολύ λίγοι είναι εκείνοι, οι οποίοι την βλέπουν καθαρά. Μα εκείνοι που δεν την έχουν δει, δεν μπορούν και να προσκυνήσουν τον Ιησού Χριστό, ως Άγιο και Κύριο. Διότι, όπως λέει η Γραφή, «κανείς δεν μπορεί να ομολογήσει Κύριο τον Ιησού, ει μη μόνο με το Πνεύμα το Άγιο» (βλ. Α΄ Κορ. 12.3). Και αλλού λέγει: «Πνεύμα είναι ο Θεός και όσοι τον προσκυνούν, πρέπει να τον προσκυνούν πνευματικά και αληθινά» (βλ. Ιω. 4.24).

Η ιερότατη προσευχή, την οποία κάθε μέρα προφέρουμε, δεν λέγει «Ἀνάστασιν Χριστοῦ πιστεύσαντες…» («Αφού πιστέψαμε στην Ανάσταση του Χριστού…»), αλλά τι λέγει:

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν ἅγιον Κύριον Ἰησοῦν, τόν μόνον ἀναμάρτητον.»

(«Αφού είδαμε την Ανάσταση του Χριστού, ας προσκυνήσουμε τον Άγιο Κύριο Ιησού, τον μόνο αναμάρτητο.»)

 Πώς λοιπόν μας προτρέπει τώρα το Πνεύμα το Άγιο να λέμε «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι», σαν να την έχουμε δει την Ανάσταση, την οποία όμως δεν είδαμε, αφού ο Χριστός αναστήθηκε μια φορά προ χιλίων ετών και κανείς τότε δεν τον είδε να ανασταίνεται; [Σημ.: Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος έζησε στα τέλη του 10ου και τις αρχές του 11ου αιώνα.]

Άραγε, μήπως η θεία Γραφή θέλει να ψευδόμαστε;

Ὁ Θεός εἶναι πάντα πιό κοντά σέκείνους πού τόν καλοῦν, ἀπό ὅσο εἶναι ἡ ἴδια ἡ καρδιά τους(Ἅγ.Νικόλαος Καβάσιλας)

 «Η αγάπη για το Θεό, είναι νόμος φιλίας και ευγνωμοσύνης. Για να ακολουθήσει κανείς αυτό το νόμο δεν είναι ανάγκη να καταβάλει κόπους, ούτε έξοδα, ούτε να χύσει ιδρώτα ...

 Ούτε, είναι ανάγκη να αφήσεις τη δουλειά σου, ή να αποσυρθείς σε απόμερα μέρη, να διάγεις μια παράξενη ζωή και να φορείς ένα παράξενο ένδυμα. Δεν χρειάζεται να κάμεις όλα αυτά. 

Μπορείς να μείνεις στο σπίτι σου, και, χωρίς να χάσεις τα αγαθά σου, να βρίσκεσαι πάντα στη μελέτη του Θεού και του ανθρώπου, στη μελέτη της συγγενείας τού ανθρώπου με το θείο και σε κάθε άλλη τέτοιας λογής μελέτη.

Σπάνια φωτογραφία μέ τόν γέροντα Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη. Παρέα μέ ἕνα παιδί

 http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/01/blog-post_665.html

Ηχητικό Αγιολόγιο 28 Ιουνίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 28 Ιουνίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

28 Ιουνίου Συναξαριστής. Εύρεση Τιμίων Λειψάνων Αγίων Αναργύρων Κύρου & Ιωάννου, Παππία, Σεργίου Μάγιστρου, Μακεδονίου, Ουλκιανού Οσίου, Παύλου Ιατρού, Των Αγίων δύο Παιδιών, Μωυσέως Αναχωρητού, Δοναγού Επισκόπου, Των 70 Μαρτύρων, Των 3 Μαρτύρων από την Γαλατία, Μάγνου Οσίου, Σεργίου , Γερμανού Οσίων, Συμεών Οσίου,των 7 Μαρτύρων,Σύναξη υπεραγίας Θεοτόκου της Τριχερούσης, Πλούταρχου, Σερένου, Ἡρακλείδιου, Ἥρων, Ἡραΐδας, Ποταμιαίνης καὶ Μαρκέλλας οἱ Άγιοι Μάρτυρες.

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν Ἀναργύρων καὶ Θαυματουργῶν καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς  

«Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων καὶ Θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κύρου καὶ Ἰωάννου· καὶ τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀθανασίας καὶ τῶν τριῶν αὐτῆς θυγατέρων καὶ παρθένων Θεοδότης, Θεοκτίστης καὶ Εὐδοξίας».
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κύρος καὶ Ἰωάννης, Ἀθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη καὶ Εὐδοξία († 31 Ἰανουαρίου) ἄθλησαν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σήμερα ἑορτάζεται ἡ εὕρεση τῶν ἱερῶν λειψάνων αὐτῶν. Ἡ Σύναξή τους ἐτελεῖτο «ἐν τοῖς Φωρακίου καὶ ἐν ταῖς Ἀρκαδιαιναῖς».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας χάριτος, τῇ ἐνεργείᾳ, ἀναβλύζοντα, θαυμάτων ῥεῖθρα, ἀναργύρως τὰ σεπτὰ ἡμῶν λείψανα, ἐκ τῶν λαγόνων τῆς γῆς κόσμῳ ἔλαμψαν, Κῦρε θεόφρον, Ἰωάννη τε ἔνδοξε· ὅθεν ἅπαντες, τὴν τούτων τιμῶντες εὕρεσιν, αἰτοῦμεν δι’ ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

28 Ἰουνίου. Ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων Κύρου καί Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πεμ. ε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιε΄ 17-29).

Ρωμ. 15,17         ἔχω οὖν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν·

Ρωμ. 15,17                Εχω, λοιπόν, και εγώ βαθείαν ηθικήν ικανοποίησιν και καύχησιν με την δύναμιν και τον φωτισμόν του Ιησού Χριστού δια την κατά Θεόν πνευματικήν αυτήν εργασίαν.

Περί Δωροθέου καί Πιαμοῦν, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί Δωροθέου καί Πιαμοῦν, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-6-2018 (κήρυγμα στήν ἀγρυπνία), ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἡ εὐγένεια, τοῦ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Για την ευγένεια.

Μεγάλο κεφάλαιο η ευγένεια για τον πιστό άνθρωπο.

Συνήθως όμως, η συμπαθητική αυτή αρετή της ευγενείας, μπαίνει από τους πολλούς στο περιθώριο, και θεωρείται μια υπόθεση ξεπερασμένη, που για να σταθής σήμερα, πρέπει να σε διακρίνει το θράσος, η ελευθεροστομία και η αναίδεια.

Η ευγένεια, θεωρείται σήμερα, νόμισμα απηρχαιωμένο, που θέση δεν έχει στην σύγχρονη ζωή.

Ωστόσο, οι αντιλήψεις αυτές προδίδουν παρακμή και εκφυλισμό στις ανθρώπινες κοινωνικές σχέσεις.

Η ευγένεια ποτέ δεν ξεπέφτει, όπως κι’ η μάνα που τη γέννησε, η αγάπη, γιατί γνήσιο παιδί της αγάπης είναι.

Η ευγένεια συγκαταλέγεται στο σύνολο των χριστιανικών αρετών και είναι δείκτης της πνευματικής καλλιέργειας.

Η διατήρηση της ευγενείας, τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική ζωή είναι κάτι αρκετά δύσκολο.

Λίγοι άνθρωποι μπορούν να καυχηθούν ότι διατηρούν την ευγένειά τους και στον ιδιωτικό και απόλυτα προσωπικό τους βίο.

Ένας τέτοιος στάθηκε ο Απόστολος Παύλος.

Φυλακισμένος στη Ρώμη, γράφει στη Β΄του Επιστολή στον Τιμόθεο: «Σύ παρηκολούθηκάς μου τη διδασκαλία τη αγωγή, τη προθέσει» (γ 10).

Εσύ παιδί μου, του γράφει, έζησες την διαγωγή μου και αντελήφθης τις εσώτατές μου προθέσεις.

Σπάνιο πράγμα, να μπορεί κανείς να προβάλει στους συνεργάτες του, σε κείνους μάλιστα που τόσο καιρό έζησαν μαζί του, μια ζωή αγία που να λαμπυρίζει μέσα από το κρύσταλλο της ευγενείας του. Θα πρέπει, όσοι πλησίαζαν τον Απόστολο, να έφευγαν διαφορετικοί.

Είχε ένα κάτι, που αιχμαλώτιζε τους συνομιλητές του. Ή καλύτερα, ήταν ο ίδιος κάτι. Ήταν ευγενής.

Η ευγένεια πάντοτε καλλιεργήθηκε από τα γνήσια χριστιανικά αναστήματα.

Ἕνας ἅγιος καί θαυμαστός γέροντας εἶπε...

Ἅγιος Γεράσιμος: «Νά ἤξερες πόσα δάκρυα ἔχυσε ἡ Παναγία μας γιά σένα μπροστά στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ;»

 Η κ. Μαρ. Στρ.*, μετά τον τρίτο της τοκετό και λόγω κάποιας επιπλοκής υπέφερε πολύ και κινδύνευε να αχρηστευθούν οι νεφροί της με άμεσο κίνδυνο την ίδιά της τη ζωή. Όλα τα θεραπευτικά μέσα που χρησιμοποιήθηκαν απέβησαν μάταια και η προτεινόμενη εγχείρηση ήταν πάρα πολύ δύσκολη με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας.
Τόσο όμως η ίδια όσο και ο σύζυγός της ήταν άνθρωποι μεγάλης πίστης και παρακαλούσαν με θερμή προσευχή τον Κύριο, την Παναγία και όλους τους Αγίους να την βοηθήσουν.
 Μία νύκτα όμως, και παρόλο που δεν παρακάλεσε ιδιαιτέρως τον Άγιο Γεράσιμο, είδε στον ύπνο της πως βρισκόταν στην Κεφαλλονιά και προσευχόταν μπροστά στο σκήνωμα του Αγίου μαζί με κάποιον ιερέα, επαναλαμβάνοντας πολλές φορές φορές μαζί με αυτόν το “Κύριε ελέησον” και χύνουσα άφθονα δάκρυα.΄
 Κάποια στιγμή ο Άγιος Γεράσιμος άνοιξε τα μάτια του, την κοίταξε με θεία γλυκύτητα και της είπε:
– Ο σατανάς δεν θέλει την θεραπεία σου και την εμποδίζει. Όμως, να ήξερες πόσα δάκρυα έχυσε η Παναγία μας για σένα μπροστά στον θρόνο του Θεού; Γι αυτό μη φοβάσαι θα γίνεις καλά.