Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 01-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ιβ΄ 27 - ιγ΄ 8  

ιβ΄ 27 - ιγ΄ 8



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 1 & 5 - 8

Ι΄ 1 & 5 - 8
 

 Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ποῖος εἶναι ὁ ἅγιος;

Π. Σάββας 2014-10-31_Ποῖος εἶναι ὁ ἅγιος;_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-10-2014 (Κήρυγμα στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Πρέπει νά τό πάρουμε ἀπόφαση, ὅτι στη ζωή αὐτή θά ἔχουμε βάσανα

Άλλωστε, πρέπει να το πάρεις απόφαση, άνθρωπέ μου, ότι στη ζωή αυτή θα έχεις βάσανα, δοκιμασίες, προβλήματα, πειρασμούς. Πρέπει να τ' αντιμετωπίζεις με γενναιότητα όλα αυτά, χρησιμοποιώντας ως όπλα την πίστη, την ελπίδα, την υπομονή. Ας εύχεσαι, βέβαια, να μην πέσεις ποτέ σε πειρασμό. Όταν, όμως, παραχωρεί κάποιον ο Θεός, μην ταράζεσαι.
Κάνε ό,τι μπορείς για να φανείς αληθινός στρατιώτης του Χριστού. Δεν βλέπεις που οι γενναίοι στρατιώτες, όταν η σάλπιγγα τους καλεί στην μάχη, αποβλέποντας στη νίκη, θυμούνται τους ένδοξους προγόνους τους, που έκαναν μεγάλα κατορθώματα, και ρίχνονται με θάρρος στον αγώνα; Όμοια κι εσύ, όταν έρχεται η ώρα της πνευματικής μάχης, να θυμάσαι τα κατορθώματα των αγίων μαρτύρων και ν' αγωνίζεσαι με γενναιότητα, με πίστη, με χαρά.Δεν μπορεί, λοιπόν, ποτέ να λυπάται ο χριστιανός;

Ὁ Γέροντας Τιμόθεος Τζαννής ὁ πνευματικός ὡς πνευματικός πατήρ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΤΖΑΝΝΗΣ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ. ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΗΡ

Πνευματικός Πατήρ

Το κήρυγμα, οι κατανυκτικές Λειτουργίες του Γέροντα, και η εν γένει δράσις του ως ιερέως, έφεραν κοντά του πλήθη ανθρώπων κάθε ηλικίας και φύλου, κάθε κοινωνικής τάξεως. Από τότε άρχισε σαν εξομολόγος να αναπαύονται κάτω από το πετραχήλι του πλήθος ανθρώπων. Ώρες ατελείωτες εξομολογούσε κι οι «ουρές» των ανθρώπων μπρός στο εξομολογητήριο όλο και μεγάλωναν. Στην έπαλξη αυτή κυριολεκτικά θυσιάστηκε.

 Παρ' όλο που το πάντα φιλάσθενο σαρκίον του διαμαρτυρόταν, εκείνος αψηφώντας τά πάντα, ως ο Ποιμήν ο καλός «έθυσε την ψυχήν αυτού υπέρ των προβάτων». Για να σταματήσει ο Γέροντας την εξομολόγηση χρειαζόταν πάντοτε η «επέμβασης» του καλόκαρδου Δημητρού, του νεωκόρου, πού άρχιζε να διώχνει τους ανθρώπους φωνάζοντας με τη βαθιά του φωνή: «Φύγετε μπλιό! φύγετε! εφάετέ τονε μωρέ μπλιό! εφάετέ τονε!, φύγετε,γιατί θα κλείσω- αύριο πάλι»!

Ἡ σωτηρία τοῦ θέλοντος νά αὐτοκτονήσει

  Μια φορά κάποιοι έφεραν στον Γέροντα χίλια ρούβλια. Για εκείνη την εποχή ήταν πάρα πολλά χρήματα. Ο πατήρ Σεραφείμ δεν τα δέχτηκε αλλά είπε να τα δώσουν οπωσδήποτε στον πρώτο άνθρωπο πού θα συναντήσουν στο δρόμο προς το σιδηροδρομικό σταθμό. Πρώτος πού συνάντησαν στο δρόμο ήταν ένας μεθυσμένος άνδρας. Σ’ αυτόν και έδωσαν τα χρήματα αν και δεν ήταν σίγουροι ότι είναι σωστό αυτό πού κάνουν.

Ἡ ἐπίσημη ἐπίσκεψη τοῦ "Πατριάρχου" τῶν Ἀρμενίων Ἀράμ τοῦ Α΄ στήν Ἑλλάδα

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 27 Οκτωβρίου 2014.

 

Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ ΑΡΑΜ ΤΟΥ Α΄ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

 

      Πολλοί πιστοί της τοπικής μας Εκκλησίας εξέφρασαν την έκπληξή τους και την εύλογη αγανάκτησή τους, όταν πληροφορήθηκαν από τα ΜΜΕ τον τρόπο, με τον οποίο ορισμένοι αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος υποδέχθηκαν τον «Πατριάρχη» των Αρμενίων Αράμ τον Α΄, ο οποίος επισκέφτηκε την χώρα μας, πριν από λίγες ημέρες. Κι’ αυτό διότι, όπως οι πάντες γνωρίζουν, οι Αρμένιοι ακολουθούν μέχρι σήμερα, εδώ και 15 αιώνες, την αρχαία αίρεση του Μονοφυσιτισμού, (όχι βέβαια του ακραίου Μονοφυσιτισμού του Ευτυχούς, αλλά του μετριοπαθούς του Σεβήρου του Ακεφάλου), την οποία καταδίκασε η αγία Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, και την οποία καταδίκη ανανέωσαν οι μεταγενέστερες Ε΄, ΣΤ΄, και Ζ΄ Οικουμενικές Σύνοδοι: «...Και τας δύο φύσεις ομολογούμεν του σαρκωθέντος δι ημάς εκ της αχράντου Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, τέλειον αυτόν Θεόν και τέλειον άνθρωπον γινώσκοντες, ως η εν Χαλκηδόνι Σύνοδος εξεφώνησεν, Ευτυχή καί Διόσκορον δυσφημήσαντας της θείας αυλής εξελάσασα, συναποβάλλοντες αυτοίς Σεβήρον, Πέτρον και την πολυβλάσφημον αυτών αλληλόπλοκον σειράν...». (Όρος της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου). Μια καταδίκη η οποία μάλιστα έχει αποτυπωθεί και στα υμνογραφικά μας κείμενα.

     Παρ’ όλα αυτά ο Αρμένιος «Πατριάρχης» έγινε ενθουσιωδώς δεκτός από την εκκλησιαστική ηγεσία της χώρας μας, γεγονός το οποίο σκανδάλισε σφόδρα το Ορθόδοξο ποίμνιο της Εκκλησίας μας.

Ἡ εἰκόνα τοῦ ἀπίστου ὅπως τό περιγράφει ὁ Ἅγιος Νεκτάριος

Ο άπιστος είναι ο πιο δυστυχισμένος των ανθρώπων, γιατί στερήθηκε το μοναδικό αγαθό πάνω στη γη, την πίστη, που είναι ο μόνος αληθινός οδηγός προς την αλήθεια και την ευτυχία. Ο άπιστος είναι τόσο δυστυχής, αφού έχει στερηθεί πια την ελπίδα, το μοναδικό στήριγμα στον μακρύ δρόμο της ζωής. Ο άπιστος είναι πάρα πολύ δυστυχής γιατί του λείπει η αληθινή αγάπη των ανθρώπων που περιβάλλει με φροντίδα τη θλιμμένη καρδιά. Ο άπιστος είναι δυστυχέστατος καθότι στερήθηκε το θείο κάλλος, τη θεία εικόνα τού Δημιουργού, την οποία ο ίδιος ο θείος καλλιτέχνης χάραξε και την οποία η πίστη αποκάλυψε.

Πρωτοπρ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος Ἀναμνήσεις καί ἐμπειρίες ἀπό τόν μακαριστό Γέροντα Γεώργιο Γρηγοριάτη

Ἐν Πειραιεῖ  15-10-2014  

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗ

πρωτοπρεβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως Πειραιῶς

Ἡ ἄκτιστος Χάρις τοῦ   Τρισαγίου Θεοῦ παρέσχε στήν ἐλαχιστότητά μας τήν μεγίστη εὐλογία νά γνωρίσω καί νά συναναστραφῶ μέ μία ἀπό τίς μεγαλύτερες μορφές τοῦ συγχρόνου Ἁγιορειτικοῦ μοναχισμοῦ, τόν ἅγιο Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου, παν. ἀρχιμ. κυρό Γεώργιο Γρηγοριάτη. Ὄντως ὁ Γέροντας ὑπῆρξε σκεῦος ἐκλογῆς, αὐθεντικός, γνήσιος καί βιωματικός θεολόγος, οἰκουμενικός διδάσκαλος, παγκόσμιος πατήρ καί φωστήρ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἀπό τή μικρή δεκατριάρχονη ἐμπειρία γνωριμίας μας μέ τόν μακαριστό Γέροντα Γεώργιο, θά προσπαθήσουμε νά καταγράψουμε μερικές σκέψεις καί γεγονότα. 

Ἡ ἀγάπη καί τό ἐνδιαφέρον τοῦ Γέροντος γιά τούς νέους εἶναι πασίγνωστα. Αὐτά τά χαρακτηριστικά ἔδειξε καί σ’ἐμᾶς. Ὅσες φορές, ὡς νεαρός τότε φοιτητής θεολογίας, πηγαίναμε στήν Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου, πάντοτε μᾶς ἐνίσχυε ὅχι μόνο πνευματικῶς καί θεολογικῶς, ἀλλά καί οἰκονομικῶς καί ὑλικῶς. Μάλιστα μᾶς παρεῖχε καί εἰδικό διαμονητήριο γιά τήν Ἱ. Μονή, λέγοντάς μας : «Μπορεῖς νά ἔρχεσαι στό Μοναστήρι ὅποτε θέλεις. Νά ἔρχεσαι συχνά. Ἡ Γρηγορίου εἶναι τό σπίτι σου. Σέ θεωροῦμε Γρηγοριάτη». 

 

Ὡς φοιτητή θεολογίας καί μέλλοντα κληρικό, μᾶς τόνιζε διαρκῶς ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἔδωσε τόν τίτλο «θεολόγος» καί ἀναγνωρίζει μόνο τρεῖς ἁγίους ὡς «θεολόγους»˙ τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Θεολόγο, τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο καί τόν ὅσιο Συμεών τόν νέο Θεολόγο.

Παραινέσεις Ἁγίων Πατέρων (Σταχυολογήματα)

 

http://pateress.blogspot.gr/2010/05/blog-post_9322.html

Ὁ Ἅγιος Βησσαρίων, Ἀρχιεπίσκοπος Λαρίσης καί κτήτωρ τῆς Ἱ.Μ. Δουσικοῦ

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΤΗΤΩΡ ΤΗΣ Ι.Μ. ΔΟΥΣΙΚΟΥ. ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ 1

Ο Άγιος Βησσαρίων γεννήθηκε στην Πόρτα Παναγιά Τρικάλων το 1490, ήτοι λίγα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους. Αν και οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, γαλουχήθηκε και ανατράφηκε από τους ευλαβείς γονείς του με τά ιερά νάματα της αγίας πίστης μας και τά ιδεώδη του Γένους μας σ’ ένα γεμάτο θεοσέβεια οικογενειακό περιβάλλον.

Από την νεανική του ηλικία διακρινόταν για την ευφυΐα και τη σύνεσή του αλλά και για την ευθύτητα του χαρακτήρος του, την αγνότητα και σωφροσύνη του, την ταπεινοφροσύνη και τη βαθειά πίστη του, την απέραντη αγάπη του.

Κανέναν δέν τραβάει κοντά Του μέ τό ζόρι

....Τι είναι αυτά που λέτε; Ο Θεός την αγαπάει την ελευθερία. Όπου το Πνεύμα Κυρίου εκεί ελευθερία, όπως λέει ο Απόστολος. Με το ζόρι δεν θέλει να γίνεται τίποτε! Κανέναν δεν τραβάει κοντά Του με το ζόρι! Δεν δεσμεύει κανέναν. Καλούμε να ρθούν στο σπίτι μας, επειδή το θέλουν.

31 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Αποστόλων εκ των 70 : Στάχυ, Απέλλη, Αμπλία, Ουρβανού, Ναρκίσσου και Αριστοβούλου, Επιμάχου Αιγυπτίου, Μνήμη Ανώνυμου Απολογητή, Ιακώβου Επισκόπου, των Αγίων Στεφάνου, Βαρνάβα, Τροφίμου, Δορυμέδωντος, Κοσμά, Δαμιανού, Σάββα, Βάση και Αβραμίου, του Αγίου παιδιού, των Αγίων δώδεκα Θυγατέρων, Σελεύκου και Στρατονίκης, Γορδιανού, Επιμάχου Ρωμαίου, των Αγίων τριών Μαρτύρων εν Μελιτινή, Νικολάου Νεομάρτυρα, Εγκαίνια του Πατριάρχου Ευκτηρίων, Σπυρίδωνος και Νικοδήμου Οσίων.

Οἱ Ἅγιοι Στάχυς, Ἀπελλῆς, Ἀμπλίας, Οὐρβανός, καὶ Νάρκισσος οἱ Ἀπόστολοι ἐκ τῶν 70

Καὶ οἱ πέντε ἄνηκαν στοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους τοῦ Κυρίου. Καὶ ὅλοι τους ὑπῆρξαν «Χριστοῦ εὐωδία τῷ Θεῷ ἐν τοὶς σωζομένοις». Δηλαδὴ εὐωδία Χριστοῦ, εὐχάριστη στὸ Θεό, καὶ εὐωδία μεταξὺ τῶν σῳζόμενων ποὺ ἄκουγαν ἀπ’ αὐτοὺς τὸ σωτήριο μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ Στάχυς ἔγινε πρῶτος ἐπίσκοπος Βυζαντίου, καὶ ἀφοῦ διάνυσε 16 χρόνια στὸ ἀποστολικὸ κήρυγμα, εἰρηνικὰ ἀναπαύθηκε ἐν Κυρίῳ.
Ὁ Ἀπελλῆς ἔγινε ἐπίσκοπος Ἡράκλειας καὶ πολλοὺς ἔφερε στὴν χριστιανικὴ πίστη.
Ὁ Ἀμπλίας ἔγινε ἐπίσκοπος Ὀδυσουπόλεως καὶ ὁ Οὐρβανός, ἐπίσκοπος Μακεδονίας. Ἐπειδὴ καὶ οἱ δυὸ γκρέμιζαν τὰ εἴδωλα, θανατώθηκαν μαρτυρικά.
Ὁ Νάρκισσος χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν. Ἡ ἀλήθεια, ὅμως, τοῦ Εὐαγγελίου, τὴν ὁποία δίδασκε μὲ ζῆλο, ἐξήγειρε τοὺς εἰδωλολάτρες, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τὸν βασανίσουν καὶ νὰ παραδώσει τὴν ψυχή του μαρτυρικά.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν κιθάραν τοῦ Πνεύματος τὴν ἑξάχορδον, τὴν μελῳδήσασαν κόσμῳ τὰς ὑπὲρ νοῦν δωρεάς, ὡς ἐκφάντορας Χριστοῦ ἀνευφημήσωμεν, Στάχυν Ἀμπλίαν Ἀπελλῆν σὺν Ναρκίσσῳ Οὐρβανόν, καὶ Ἀριστόβουλον ἅμα· ὡς γὰρ Ἀπόστολοι θεῖοι, χάριν αἰτοῦνται ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 31-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Προς Ρωμαίους κεφ. ιστ΄ 1 - 16  

ιστ΄ 1 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ια΄ 29 - 33

Ια΄ 29 - 33 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Metropolitan Hierotheos of Nafpaktos- Defining “Orthodox Spirituality”

It is necessary first to define the terms: “orthodox” and “spirituality”. We cannot speak about “Orthodox spirituality” unless we know exactly what we mean by these two words. This is what the Holy Fathers of the Church have done. In his exceptional book “The Fountain of knowledge”, and more specifically in the sections entitled “Philosophical Chapters”, St. John of Damascus analyses the meanings of these words: Substance, nature, hypostasis, person, etc. Because these terms can be defined differently within other contexts he explains why they are so defined here.
The adjective “orthodox“ comes from the noun “orthodoxy” and shows the difference between the Orthodox Church and every other Christian denomination. The word “Orthodoxy” manifests the true knowledge about God and creation. This is the definition St. Athanasios of Sinai offers.
The term Orthodoxy consists of two words: “orthos” (true, right) and “doxa”.

Juger Ses propres pensées-Père Serge Chévitch (1903-1987)

 Il faut dans chaque acte et chaque pensée de sa vie mettre le levain de la prière. Et si l’on a raté un acte, il faut mettre le levain de la pénitence. Il faut mener une vie attentive, avoir toujours une conscience vigilante. Il faut surveiller chaque acte et chaque pensée. Il faut s’habituer à juger ses actes et à discerner ses pensées. Il faut voir celles qui viennent du diable et les rejeter avant qu’elles ne trouvent des échos en nous.
 Les passions se manifestent d’abord dans la pensée, puis, si elles trouvent un écho en nous, c’est-à-dire si nous leur prêtons attention, si nous leur manifestons de l’intérêt, notre sentiment collabore avec elles (c’est à ce moment que naît notre responsabilité ; avant, tant que nous n’avons pas porté intérêt aux pensées, nous ne sommes pas responsables). Enfin, dans un troisième temps, elles se traduisent en actes.

Στή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας-Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας-Ιερομονάχου Σάββα Αγιορείτου 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ θέωσις, ὡς σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου

 

Η ΘΕΩΣΙΣ ΩΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γεωργίου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους

Πρόλογος Ἡ θέωσις, ὡς σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου Ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Θεοῦ αἰτία τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου Ἡ συμβολὴ τῆς Θεοτόκου στὴν θέωσι τοῦ ἀνθρώπου Ἡ Ἐκκλησία, ὁ χῶρος τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου Ἡ θέωσις δυνατὴ διὰ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ Προϋποθέσεις γιὰ τὴν θέωσι α) Ἡ ταπείνωσις β) Ἡ ἄσκησις γ) Τὰ ἅγια Μυστήρια καὶ ἡ προσευχὴ Ἐμπειρίες τῆς θεώσεως Ἀποτυχία πολλῶν ἀνθρώπων νὰ φθάσουν στὴν θέωσι α) Ἡ προσήλωσις στὶς βιοτικὲς μέριμνες β) Ὁ ἠθικισμός γ) Ὁ ἀνθρωποκεντρικὸς οὐμανισμός Συνέπειες τῆς ἀγωγῆς τῆς θεώσεως Συνέπειες τῆς ἀγωγῆς ποὺ δὲν ὁδηγεῖ στὴν θέωσι

---

Πρόλογος

Εἶναι πολὺ τολμηρὸ νὰ ὁμιλεῖ κάποιος γιὰ τὴν θέωση, ὅταν δὲν τὴν ἔχει γευθεῖ. Τολμήσαμε ὅμως τὰ ὑπὲρ δύναμιν θαρροῦντες εἰς τὰ ἐλέη τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Γιὰ νὰ μὴ κρύψουμε ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς ἀδελφούς μας τὸν ὕψιστο καὶ τελικὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας, γιὰ τὸν ὁποῖο πλασθήκαμε.
Γιὰ νὰ γίνει σαφὲς ὅτι ἡ μόνη ὀρθόδοξος ποιμαντικὴ εἶναι ἡ ποιμαντική της θεώσεως καὶ ὄχι τῆς κατὰ τὰ δυτικὰ πρότυπα ἠθικῆς τελειοποιήσεως τοῦ ἀνθρώπου χωρὶς τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ.
Γιὰ νὰ ποθήσουμε ὅλοι τὰ κρείττονα καὶ ἔτσι νὰ ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὰ ὑψηλὰ καὶ μόνα δυνάμενα νὰ ἀναπαύσουν κατὰ βάθος τὴν δίψα τῆς ψυχῆς γιὰ τὸ Ἀπόλυτο, τὸν Τριαδικὸ Θεό.

Ἐμπόδια γιά τήν ἐπίσκεψη τῆς Θείας Χάριτος στόν ἄνθρωπο, κατά τόν ἅγιο Συμεών τόν Νέο Θεολόγο

Κάθε αμαρτία ως επανάσταση εναντίον του Θεού αντιστρατεύεται το έργο της Θείας Χάριτος. Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος επισημαίνει πως υπάρχουν και μερικές αδυναμίες που αποτελούν φράγματα και παρεμποδίζουν την έλευση της Θείας Χάριτος.
Και αυτά είναι:
- Η ΑΜΕΛΕΙΑ για την μετάνοιά μας. Θα καταδικαστούμε όχι γιατί αμαρτήσαμε, αλλά γιατί δεν μετανοήσαμε, δεν ζητήσαμε το έλεος του Θεού για να λυτρωθούμε από την ψυχική μας ασθένεια.

Πατερικοὶ λόγοι σοφίας ἀπὸ τὴν Ὁσία Γερόντισσα Μακρίνα

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Λόγια Καρδίας» τῆς Γερόντισσας Μακρίνας Βασσοπούλου, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριᾶς Βόλου

Προσέχετε πάρα πολὺ στὸ θέμα τῆς ἐκκλησίας. Νὰ μὴ ψιθυρίζετε στὰ ἀναλόγια, μὲ νεῦμα νὰ συνοννοῆσθε. Ἐκείνη τὴν ὥρα εἶστε νοερῶς στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ σὰν τοὺς Ἀγγέλους, καὶ ὑμνολογεῖτε τὸν Κύριο. Γι΄ αὐτό, ὅπως οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι στέκονται μετὰ φόβου, ἔτσι κι ἐσεῖς νὰ προσπαθῆτε νὰ τοὺς μιμηθῆτε. Τὸ στασίδι συμβολίζει τὸν τάφο. Μὲ πολὺ θεῖο φόβο νὰ στεκώμαστε, νὰ σκύβουμε τὸ κεφάλι καὶ νἂχουμε τὸ νοῦ μας στὸν Θεό, στὴν «εὐχή». «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Νὰ τραβᾶμε κομποσχοίνι, ὅταν μᾶς πολεμάη ἡ ὑπνηλία, γιατί ὁ διάβολος τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς κοιτάζει νὰ κερδήση κάτι. Γιατί μόλις βγαίνουμε ἔξω, φεύγει ὁ ὕπνος καὶ ἀμέσως ἀνοίγουν τὰ μάτια μας καὶ ἀρχίζουμε καὶ μιλᾶμε, ἐνῶ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς, ποὺ πρέπει νὰ μιλήσουμε μὲ τὸν Θεό, μᾶς πιάνει ὑπνηλία καὶ ραθυμία; Γιατί ὁ διάβολος ἀγωνίζεται νὰ μὴ ἑνωθῆ ἡ ψυχὴ μὲ τὸν Θεό!

Γέροντας Παϊσιος: "Ὁ παράδεισος, παιδί μου, μυρίζει πολύ καλύτερα".

Επειδή ήταν ακίνητος (ο Παπα-Τύχων) πια στο κρεβάτι, γιατί είχε παραδώσει σ΄αυτό τις λίγες του σωματικές δυνάμεις και δεν μπορούσε να σηκωθή να πάη στο Ναό του Τιμίου Σταυρού, όπου λειτουργούσε με ευλάβεια χρόνια ολόκληρα, μου ζήτησε να του φέρω τον Σταυρό από την Αγία Τράπεζα για παρηγοριά.

Όταν είδε τον Σταυρό, γυάλισαν τα μάτια του και,αφού τον ασπάσθηκε με ευλάβεια, τον κρατούσε σφιχτά στο χέρι του με όλη την δύναμη που του είχε απομείνει. Είχα δέσει και ένα κλωνάρι βασιλικό στον Σταυρό και του έλεγα:
Μυρίζει καλά, Γέροντα;

Εκείνος μου απαντούσε:

- Ο παράδεισος, παιδί μου, μυρίζει πολύ καλύτερα. Μια μέρα από εκείνες τις τελευταίες του, είχα βγει έξω,για να του φέρω λίγο νερό. ΄Οταν άνοιξα μετά και μπήκα στο κελλί του,με κοιτούσε παράξενα και μου λέγει: Εσύ, ο Άγιος Σέργιος είσαι;

΄Οχι, Γέροντα, είμαι ο Παϊσιος.

- Τώρα,παιδί μου, ήταν εδώ η Παναγία, ο ΄Αγιος Σέργιος και ο ΄Αγιος Σεραφείμ. Που πήγαν; Κατάλαβα ότι κάτι γίνεται και τον ρώτησα:

-Τί σου είπε η Παναγία;

Ἡ "Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν" περί τῶν Η΄ καί Θ΄ Οἰκουμενικῶν Συνόδων

ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

 

ΠΕΡΙ Η´ KAI Θ´ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ

 

Ἡ ἄτυπη «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» διερμηνεύοντας καὶ ὅλους τοὺς πονοῦντας καὶ ἀνησυχοῦντας διὰ τὴν αὐθεντικὴ καὶ ἀνόθευτη τῶν ἱερῶν δογμάτων τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας ἀκεραιότητα, αἰσθανόμεθα τὴν ἀνάγκη νὰ ἐκφράσουμε τὰ θερμὰ συγχαρητήριά μας, τὸν ἱερὸ ἐνθουσιασμό μας, καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη μας γιὰ τήν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἱερὰ πρωτοβουλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ νὰ ἀναδείξει εἰς τὴν δέουσα περιωπὴ τῆς σειρᾶς τῶν Οἰκουμενικῶν Συνό­δων τὶς Ὀγδόη καὶ Ἐνάτη Οικουμενικές Συνόδους. Τὶς εἰσήγαγε ἤδη εἰς τὴν ζῶσα λατρευτικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας τόσο μὲ εἰδικὲς ἱερὲς Ἀκολου­θίες ὅσο καὶ ὁρίζοντας ἡμερομηνίες τακτές γιὰ τὸν κατ’ ἔτος ἑορτασμό τους ὡς τοπικὴ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἀρχικῶς, ἑορτή.

Ἐπίσης συγχαίρουμε τὸν Σεβασμιώτατο Πειραιῶς, γιὰ τὴν ἐξόχως χρή­σιμη καὶ ἀπὸ πολλοῦ χρόνου ἀναμενόμενη ἔκδοση δοκίμων ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τῶν δύο συνόδων, τὶς ὁποῖες ἐξέδωσε εἰς ἰδιαιτέρως καλαίσθητα τεύχη, συνοδευόμενα μὲ θεολογικώτατη προσωπική ἐγκύκλιο-εἰσαγωγή.

Νά τιμᾶς τούς πατέρες καί ἀδελφούς πού συναντᾶς μέ μία ἐλαφρά ὑπόκλιση προσέχοντας νά μήν τούς κοιτάζεις ἐρευνητικά.

Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Έναν πολύ καλό τρόπο ασκήσεως της προσευχής του Ιησού προτείνει ο ιερομόναχος Δωρόθεος, Ρώσος ασκητής και πνευματικός συγγραφέας.

"Όποιος προσεύχεται με τα χείλη" λέει "αλλά δε ενδιαφέρεται για την ψυχή και δεν φυλάει την καρδιά προσεύχεται στον αέρα και όχι στον Θεό, γι΄αυτό κοπιάζει μάταια.    

Γιατί  ο Θεός δίνει προσοχή στον νου, στον ζήλο και όχι στην πολυλογία. 

Πρέπει να προσευχόμαστε με όλη μας την προθυμία με την ψυχήν και τον νου και την καρδιά μας, με φόβο Θεού και με όλη μας τη δύναμη. 

Η νοερά προσευχή δεν επιτρέπει να μπαίνουν στο εσωτερικό του νου της ούτε περισπασμοί ούτε αισχροί λογισμοί.

Θέλεις να μάθεις την εργασία της νοεράς και καρδιακής προσευχής; Θα σου την διδάξω. 

Άκουσέ με αγαπητέ μου με προσοχή και φρόνηση:

Τό ἐλάττωμα τοῦ «ἰδίου θελήματος»

Αγίου Κασσιανού Ρωμαίου

Ο διάβολος με κανένα άλλο ελάττωμα δεν οδηγεί τόσο στο βάραθρο της απώλειας τον άνθρωπο, όσο με το να τον πείσει να μην καταδέχεται να ρυθμίζει τη ζωή του σύμφωνα με τη διδασκαλία και τις υποδείξεις των Πατέρων, αλλά ν’ακολουθεῖ το δικό του θέλημα. 

Γιατί αυτός που πορεύεται σύμφωνα με τη δική του κρίση και γνώμη, ποτέ δεν θα προχωρήσει με ασφάλεια, αλλά πολλές φορές θα σκοντάψει και θα πλανηθεί, και, βαδίζοντας λες συνεχώς μέσα στο σκοτάδι, θα αντιμετωπίσει κινδύνους πολλούς και φοβερούς.
Πρέπει να μάθουμε και τούτο, παίρνοντας παραδείγματα και από τις ανθρώπινες τέχνες και επιστήμες: 

«Προφῆτες, ἀρρώστια τῆς θρησκείας καί Ἐκκλησία». Προφήτη Ἰωήλ - Ἔδεσσα

Το κήρυγμα του μητρ. Ναυπάκτου και αγίου Βλασίου Ιερόθεου την ημέρα της γιορτής του προφήτη Ιωήλ, στην Έδεσσα (19-10-2014) με θέμα τους προφήτες, την αρρώστια της θρησκείας και την Εκκλησία του Χριστού:
.... Ο αγώνας τον οποίο έκανε ο προφήτης Ιωήλ ήταν ένας αγώνας εναντίον της θρησκείας και υπέρ του Ζώντος Θεού, ήταν ένας αγώνας εναντίον των ειδώλων και ουσιαστικά κήρυττε τον Ζωντανό Θεό τον Ζώντα Θεό .... Οι προφήτες όλοι, όπως και ο προφήτης Ιωήλ αγωνίζονταν εναντίον της θρησκείας. Η θρησκεία έχει μερικά ιδιώματα τα οποία την διαφοροποιούν από την Εκκλησία.

...εσύ κανένα ἀπό τούς λογισμούς αὐτούς δέν ἀποδέχθηκες.

-Πάτερ, όταν χωρίς να το θέλω περνούν από το νου μου αισχροί λογισμοί, αμαρτάνω;
-Άκουσε παιδί μου. Κάποια ασκήτρια η Αικατερίνη Σενέισκαγια εταλαιπωρείτο πολύ καιρό από ακάθαρτες σκέψεις. Στο τέλος την επισκέφτηκε ο Χριστός και αμέσως τις απεμάκρυνε.
-Που ήσουν τόσο καιρό, γλυκύτατε Ιησού μου; Τον ρώτησε.
"Ήμουν μέσα στην καρδιά σου" της απάντησε.
-Στην καρδιά μου;

Φιλόζωοι - οἰκολόγοι...ὅση ἀγάπη ἀπομένει

Ο άνθρωπος πρέπει να δίνει την αγάπη του στον Θεό και στον συνάνθρωπό του και όση αγάπη απομένει να την διαθέτει για τα υπόλοιπα κτίσματα.

30 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Ζηνοβίου και Ζηνοβίας, Μαρκιανού Ιερομάρτυρα, των Αγίων Κοϊντά, Μήτρα, Νεμεσίωνος, Πτολεμαίου, Θεοφίλου, Ιγένη, Ισιδώρου, Κλαυδίου, Επιμάχου, Ευτροπίου, Ζήνωνος, Ήρωνος, Άμμωνος, Ατήρ, Βήσα, Διόσκουρου, Αλεξάνδρου, Κρονίωνος, Ιουλιανού, Μακαρίου και άλλων 13 Μαρτύρων, Ευτροπίας, Κλεόπα και Ιωσήφ, Απολλωνίας Παρθένου, των Οσίων Στεφάνου, Θεοκτίστου και Ελένης, των Αγίων Αστερίου, Κλαυδίου, Νέωνος και Νεονίλλης, των Αγίων Τερτίου, Μάρκου, Ιούστου και Αρτεμά, των Αγίων εννέα Μαρτύρων, Μανουήλ, Δομετίου, Δημίου.

Ὁ Ἅγιος Κλεόπας ὁ Ἀπόστολος ἐκ τῶν 70

Ὁ Κλεόπας ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς 70 μαθητὲς τοῦ Κυρίου. Γι’ αὐτὸν διαβάζουμε στὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον κδ’ 18 – 27:
18 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εἷς, ᾧ ὄνομα Κλεόπας, εἶπε πρὸς αὐτόν· σὺ μόνος παροικεῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις;
19 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ποῖα; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· τὰ περὶ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ,
20 ὅπως τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρῖμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν.
21 Ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸν Ἰσραήλ· ἀλλά γε σὺν πᾶσι τούτοις τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερον ἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο.
22 Ἀλλὰ καὶ γυναῖκές τινες ἐξ ἡμῶν ἐξέστησαν ἡμᾶς γενόμεναι ὄρθριαι ἐπὶ τὸ μνημεῖον,
23 καὶ μὴ εὑροῦσαι τὸ σῶμα αὐτοῦ ἦλθον λέγουσαι καὶ ὀπτασίαν ἀγγέλων ἑωρακέναι, οἳ λέγουσιν αὐτὸν ζῆν.
24 Καὶ ἀπῆλθόν τινες τῶν σὺν ἡμῖν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ εὗρον οὕτω καθὼς καὶ αἱ γυναῖκες εἶπον, αὐτὸν δὲ οὐκ εἶδον.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 30-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Προς Κολασσαείς κεφ. α΄ 24 - 29 & β΄ 1  

α΄ 24 - 29 & β΄ 1



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ια΄ 14 - 23

Ια΄ 14 - 23 
 

 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

La vraie voie spirituelle -Père Serge Chévitch (1903-1987)

 La prière est sobre. Elle est incompatible avec toutes les formes de « pentecôtisme ». Les « pentecôtistes », comme les membres de la plupart des sectes, se manifestent par diverses extravagances, notamment des danses et des cris. Il est mauvais de rechercher par un effort de la volonté les états spirituels. Il faut prier, et attendre avec patience et humilité. Les techniques de ravissement des mystiques occidentales sont inacceptables. La méditation telle qu’ils la recommandent est très malsaine, car l’homme fait alors un effort de volonté pour trouver des idées, alors que tout doit être dans l’attitude morale. La spiritualité est dans l’être et non dans les idées.
 La prière de Jésus ne peut être pratiquée en dehors de l’Église ; c’est l’Église qui lui donne son sens. Elle ne peut être envisagée isolément, être séparée de son contexte. La prière de Jésus est un ensemble. Elle doit s’accompagner de la lutte contre les passions.

Πρίν τή Θεία Λειτουργία-Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

1.Πριν τη Θεία Λειτουργία- Ιερομονάχου Σάββα Αγιορείτου 

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

 

Διδαχές σοφῶν γερόντων

α'. Για το θάνατο 
 1. Ο Γέροντας Φιλόθεος έλεγε ότι ο άνθρωπος στην παρούσα ζωή περνάει από πολλές δυσκολίες, τις όποιες πρέπει να αντιμετωπίζει με πίστη στο Θεό. Ειδικό­τερα τόνιζε: «Ή παρούσα πρόσκαιρη ζωή μοιάζει με θά­λασσα και εμείς οι άνθρωποι είμαστε πλοιάρια.

Και όπως τα πλοία πού ταξιδεύουν στη θάλασσα δεν συναντούν μό­νο γαλήνη αλλά πολλές φορές συναντούν ισχυρούς ανέ­μους και μεγάλες τρικυμίες και κινδυνεύουν, έτσι και ε­μείς, οι όποιοι ταξιδεύουμε στη θάλασσα της πρόσκαιρης ζωής, συναντούμε πολλές φορές ισχυρούς ανέμους, και μεγάλες τρικυμίες, σκάνδαλα, πειρασμούς, ασθένειες, θλί­ψεις, στενοχώριες, διωγμούς και διάφορους κινδύνους. Δεν πρέπει όμως να δειλιάζουμε. Να έχουμε θάρρος, αν­δρεία, πίστη. Και αν ως άνθρωποι ολιγόψυχοι και ολιγόπιστοι δειλιάσουμε στους κινδύνους, να φωνάξουμε στο Χριστό όπως ό Πέτρος και εκείνος θα απλώσει το χέρι του και θα μας βοηθήσει».
 2. Οι Γέροντες αντιμετώπιζαν το θάνατο με γενναιό­τητα και βαθιά πίστη στην αιώνια ζωή. Ενδιαφέροντα τα όσα έλεγε παραβολικά ο Γέροντας Γεώργιος, καθώς αισθανόταν ότι το τέλος της επίγειας ζωής του ήταν πολύ κοντά:

Ἱερά πανήγυρις Ἁγίων Ἀναργύρων Γιαννιτσών

Το Σάββατο 1 Νοεμβρίου πανηγυρίζει το Ιερό Παρεκκλήσιο των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού της ενορίας Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Μητροπόλεως) Γιαννιτσών.
Τα ιερά λείψανα των Αγίων Αναργύρων, τα οποία φυλάσσονται σε αυτό, θα τεθούν σε προσκύνηση κατά την διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31/10 5.00 μ.μ. Μέγας Εσπερινός και Λιτάνευση των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού.

Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία. Ἕνα «ἡδύπνοο ἄνθος» τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ

Ανάμεσα στα μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου που αφιέρωσαν όλη την επίγεια ζωή τους στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και που λάμπουν ως φαεινοί αστέρες μέσα στο πνευματικό στερέωμα της Εκκλησίας μας είναι και η τιμώμενη στις 29 Οκτωβρίου ένδοξος και καλλιπάρθενος Αγία Αναστασία η Ρωμαία, η οποία αναδείχθηκε το «Μαρτύρων τό ἥδυσμα», των «ἀσκουσῶν ἡ καλλονή» και των «παρθένων τό ἀγλάϊσμα καί τό σεμνολόγημα», όπως χαρακτηριστικά υμνείται και γεραίρεται μέσα από το απολυτίκιό της. Η πολύαθλος και πανεύφημος οσιοπαρθενομάρτυς του Χριστού Αγία Αναστασία η Ρωμαία γεννήθηκε και έζησε στη Ρώμη τον 3ο μ.Χ. αιώνα.
Αφού απαρνήθηκε τις εγκόσμιες απολαύσεις και τα πρόσκαιρα και φθαρτά αγαθά της παρούσης ζωής, σε ηλικία είκοσι ετών εκάρη μοναχή από μία ενάρετη και μορφωμένη γερόντισσα, ονόματι Σοφία, η οποία τη δίδαξε και την ενουθέτησε με ιδιαίτερη επιμέλεια και αγάπη στους κανόνες της μοναχικής πολιτείας.

Τό μεγάλο ἀντιστασιακό ἔργο ἀγάπης τοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτου

 Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης το 1944 με τα παιδιά των συσσιτίων την Κατοχή στην Κοζάνη

(πηγή φωτογραφίας εδώ)

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟ ΕΡΓΟ ΑΓΑΠΗΣ

ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΩΤΗ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

«Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»

(Έκδοση 3^η επηυξημένη)

Του π. Αυγουστίνου Γ. Μύρου

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Σαράντα χρόνια σχεδόν ύστερα από τα γεγονότα ομιλώ με το γέ­ροντα πλέον ιεράρχη της Φλωρίνης, τον π. Αυγουστίνο.

— Σεβασμιώτατε, η κατηγορία εκείνη ότι είστε κομμουνιστής είχε και κάποιο άλλο έρεισμα, εκτός από τα «κόκκινα βιβλία»;

— Ασφαλώς, ναι. Μας κατηγόρησαν οι εχθροί μας ότι είχαμε γραμμέ­να στους καταλόγους της Εστίας και δίναμε συσσίτιο σε 500 παιδιά κομ­μουνιστών, οι οποίοι ήταν στα βουνά. Είπαν πως η Εστία μας είνε εστία κομμουνιστών. Παρουσίασαν μάλιστα στις γερμανικές αρχές και κατάλο­γο των 500 παιδιών από κομμουνιστικές οικογένειες.

—Είναι γεγονός αυτό; Πραγματικά τρέ­φατε αυτά τα παιδιά;

—Ναι. Το σύνθημά μας ήταν Στην Εστία θα τροφοδοτήσουμε τους πάντας, χωρίς διακρίσεις κομματικάς. Είπαμε πως δεν θ’ αποβλέψουμε σε κόμματα. Όποιοι κι αν είναι, εφ όσον πεινούν, εμείς θα τους θρέψουμε. Μοναδικό κριτήριό μας ήταν το ποιος πεινάει. Δεν εξετάζαμε αν είναι κομ­μουνιστής, αν είναι τούτο ή εκείνο. Κι αυτή την αρχή τηρήσαμε μέχρι τέ­λους» (Φ 50).

Ὁ ξυπόλητος ὅσιος ἐρημίτης................

Όταν πήγα στους Άγιους Τόπους και γιόρτασα για πρώτη φορά Πάσχα το 1954. είδα ένα κληρικό με άσπρα γένια, αδύνατο, χλωμό και ξυπόλητο που ερχόταν με ένα φαναράκι στο χέρι το Μέγα Σάββατο, ακολουθούμενος και από δύο επίσης ξυπόλητες καλόγριες. Ένας διάκος τότε ονόματι Χρυσόστομος, άκουσα να λέει:
-Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν εδώ την εμφάνισή τους μία φορά το χρόνο. Πού και πώς ζουν κανείς δεν ξέρει!
Συνέχισαν αυτοί να έρχονται ακόμη για 4-5 χρόνια δηλαδή μέχρι το 1959 και έκτοτε εξαφανίσθηκαν.
Σε διάφορες συζητήσεις που έκαναν μερικοί τότε, έλεγαν ότι αυτός ο ερημίτης ήταν κάποιος μητροπολίτης επαρχίας της Πελοποννήσου και αφού παραιτήθηκε από το αξίωμά του και τη θέση του, ήλθε ν’ ασκητέψει στον Ιορδάνη ποταμό, κοντά στο ασκητήριο της Οσίας Μαρίας τής Αιγύπτιας μαζί με τις δύο μοναχές.

Γιῶργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Οὐνία: Οἱ παπικοί μᾶς ἐμπαίζουν

Ουνία: Οι παπικοί μας εμπαίζουν

 

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

            Η παπωσύνη εμπαίζει τους Ορθοδόξους, όταν μιλάει για «ανοίγματα αγάπης», «αδελφικής σχέσεως» και τα τοιαύτα. Στην ουσία πάντα επιδιώκει να τους μετατρέψει σε «Βησσαρίωνες». Την ώρα που ο Πάπας Φραγκίσκος ετοιμάζεται για επίσκεψη στο Φανάρι, όπου θα ανταλλάξει τον «ασπασμό της αγάπης» και θα συμπροσευχηθεί με τον Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, οι Ουνίτες Επίσκοποι της Ευρώπης συναντώνται, από τις 23 έως τις 26 Οκτωβρίου 2014, στο Λβοφ της δυτικής Ουκρανίας. Θέμα της σύναξής τους είναι «Ο ρόλος της αποστολής (ιεραποστολής) των Ανατολικών Καθολικών Εκκλησιών, πρώτιστα στην οικουμενική κίνηση, όπως επίσης στις ευρωπαϊκές κοινωνίες»! Δηλαδή, με άλλα λόγια, η δράση της Ουνίας, σε βάρος των Ορθοδόξων! 

Ένας εκ των δύο εισηγητών του θέματος είναι ο Έλληνας Ουνίτης επίσκοπος Δημήτριος Σαλάχας! Ο άλλος είναι ο ουνίτης  επίσκοπος στη Ρουμανία Μπόρις Μπούζιακ, που θα μιλήσει «για τον ρόλο των Εκκλησιών (Σημ. Συμπεριλαμβάνονται και οι Ορθόδοξες, τόσο οι κανονικές, όσο και οι σχισματικές)  στην ουκρανική κοινωνία,  από την αναγνώριση των ουνιτών το 1993 έως την «επανάσταση της αξιοπρέπειας», στην πλατεία Μεϊντάν…

Τή γενναιοδωρία σου ποτέ μήν τήν δείχνεις στόν κενόδοξο. Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Ο κενόδοξος όσο σκυφτός είναι στους ανωτέρους τόσο θρασύς και απάνθρωπος γίνεται προς τους κατωτέρους.

Υπάρχει προσκύνηση αγία που γίνεται από ταπείνωση, από σεβασμό προς τον πλησίον, από σεβασμό προς την εικόνα του Θεού, από σεβασμό προς τον αδελφό του Χριστού.

Και υπάρχει προσκύνηση ψυχοκτόνα, προσκύνηση υστερόβουλη, προσκύνηση ανθρωπάρεσκη και συνάμα μισάνθρωπη, προσκύνηση θεομίσητη.

Είναι η προσκύνηση που ζήτησε ο σατανάς από τον Θεάνθρωπο με αντάλλαγμα όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη λαμπρότητά τους.

Προσεκτικά παρατήρησε όσους σε προσκυνούν. Το κάνουν άραγε από σεβασμό προς τον άνθρωπο; Το κάνουν από αγάπη και ταπείνωση;

Ή μήπως η προσκύνησή τους αφενός ικανοποιεί τη δική μας υπερηφάνεια και αφετέρου αποβλέπει στο δικό τους πρόσκαιρο συμφέρον;

Μεγάλε της γης! Προσεκτικά παρατήρησε και συνετά συλλογίσου. Μπροστά σου σέρνονται η υποκρισία, το ψέμα, η κενοδοξία.