Ὅταν δουλεύεις μέ τή λογική, δηλαδή μέ τήν διάνοια, μέ τόν ἐγκέφαλο, χάνεις τήν πίστη σου καί τόν νοῦ

Ἔχουμε χάσει τήν πίστη καί δουλεύουμε μέ τή λογική. Ὅταν δουλεύεις μέ τή λογική, δηλαδή μέ τήν διάνοια, μέ τόν ἐγκέφαλο, χάνεις τήν πίστη σου καί τόν νοῦ, πού εἶναι ἡ ἀνώτερη δύναμη τῆς ψυχῆς καί τόν ὑποτάσσεις στήν διάνοια. Ὁ νοῦς εἶναι ὁ ὀφθαλμός τῆς ψυχῆς. Ὁ νοῦς δουλεύει μέ τήν πίστη. Ὅταν ὁ νοῦς καθαριστεῖ, μπορεῖ νά δεῖ τόν Θεό.

Γι’ αὐτό εἶπε ὁ Κύριος: «μακάριοι οἱ καθαροί τῆ καρδία, ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται» (Ματθ. 5,8), γιατί ὁ νοῦς ἑδράζεται στήν καρδιά. Δέν εἶπε: «μακάριοι οἱ καθαροί τῆ διανοία». Ὠφελεῖ ἡ κάθαρση τῆς διανοίας ἀλλά εἶναι δεύτερο. Τό πρῶτο πού πρέπει νά καθαριστεῖ εἶναι ἡ καρδιά, ὁ νοῦς.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 28 – 10 – 2016)