«Ὁ γάμος εἶναι συγγνώμη πάθους»

❈ Καί στόν γάμο ὑπάρχει ἐγκράτεια καί σωφροσύνη, ὑπάρχουν ὅρια. Ὁ γάμος δέν εἶναι ἐργαστήριο πορνείας καί φιληδονίας, ἀλλά θεώσεως. Ὅπως μέσα στήν Ἐκκλησία μπαίνουμε γιά νά θεωθοῦμε, ἔτσι καί μέσα στόν γάμο. Εἶναι ἕνας τρόπος, ὅπως καί ὁ μοναχισμός, γιά νά τελειοποιηθοῦμε καί νά ξεπεράσουμε τή σάρκα. Ὄχι νά ὑποδουλωθοῦμε στά σαρκικά πάθη μέ μιά ἐξωτερική νομιμοποίηση τοῦ γάμου.

Γι’ αὐτό δέν ἐπιτρέπονται καί οἱ διαστροφές, ὅπως θά σᾶς λένε οι σωστοί πνευματικοί.

Σήμερα ὅμως δυστυχῶς στήν ἐποχή μας ἔχει κυριαρχήσει ἡ ἁμαρτία τῆς σαρκός. Ἔτσι ὑπάρχει μιά τέτοια τάση νά ἀμνηστεύουμε αὐτά τά ἀπαράδεκτα πράγματα.

Ἔλεγε ἕνας μεγάλος πνευματικός ὅτι «χρειάζονται πολλά χρόνια κανόνας σ’ αὐτούς τούς συζύγους, πού μέσα στήν οἰκογένεια ἁμαρτάνουν σαρκικά μέσω διαστροφῶν».

Ἡ νόμιμη σχέση εἶναι αὐτή πού ἔχει στόχο τήν παιδοποιία καί τίποτα ἄλλο. Δέν εἶναι ἐργαστήριο φιληδονίας ὁ γάμος.

Ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὅτι «ὁ γάμος εἶναι συγγνώμη πάθους». Ὁ ἄνθρωπος λόγω τῆς ἀδυναμίας του νά ἀσκήσει τήν παρθενία, συνάπτει, μέ τή συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ, τόν γάμο. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι μέσα στόν γάμο θά προχωρήσεις στήν ἄκρατη ἱκανοποίηση τῆς φιληδονίας.

➤Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 17 – 10 – 2015)