Ἡ πιό μεγάλη εὐεργεσία πού μπορεῖ νά συμβεῖ στή ζωή μας εἶναι νά ἀδικηθοῦμε. Ἡ πιό μεγάλη εὐεργεσία!

❈ Πόσοι ἄνθρωποι ἔρχονται στήν ἐξομολόγηση καταθλιμμένοι, ὁλοφυρόμενοι, γιατί ἀδικήθηκαν. Καί τούς λέω: «αὐτό εἶναι ὅ,τι καλύτερο γιά σένα...» καί μέ κοιτᾶνε! Λέω: «αὐτό εἶναι πολύ μεγάλη εὐλογία πού ἔχεις...» καί μέ κοιτᾶνε πάλι... δέν καταλαβαίνουν! Λέω: «αὐτό εἶναι τό πρῶτο λαχεῖο πού σοῦ ’τυχε». Λένε:

- Γιατί;

- Γιατί, λέω, ἄν αὐτόν τόν ἄνθρωπο πού σέ ἀδίκησε τόν συγχωρέσεις, παίρνεις τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν σου ἀπό τόν Θεό. Αὐτό δέν θέλεις; Γι’ αὐτό δέν ἦρθες ἐδῶ σέ μένα τώρα; Ὁ Χριστός εἶπε: «ἄν ἀφήσετε τά παραπτώματα στούς ἀνθρώπους, θά σᾶς τά ἀφήσει καί ὁ πατήρ σας ὁ οὐράνιος. Ἄν δέν τά ἀφήσετε οὔτε καί ὁ πατήρ σας ὁ οὐράνιος θά ἀφήσει τά δικά σας» (Ματθ. 6,14-15).

Τελεία καί παύλα.

Τί μᾶς χρωστᾶνε οἱ ἄνθρωποι; Νά, μᾶς χρωστᾶνε ἕνα κατοστάρικο... ἐλάχιστα πράγματα σέ σχέση μ’ αὐτά πού χρωστᾶμε ἐμεῖς στόν Θεό, πού εἶναι δισεκατομμύρια. Ὁ Θεός λοιπόν σοῦ λέει: «Θά κάνουμε ἕνα ἐμπόριο. Ἄσε τό κατοστάρικο καί σοῦ ἀφήνω τά δισεκατομμύρια».

Τό κάνουμε; Δέν τό κάνουμε.

Πόσοι κάνουμε δικαστήρια γιά δυό μέτρα γῆς... Πόσοι κάνουμε τσακωμούς γιά μιά κουβέντα πού μᾶς εἶπε ὁ ἄλλος... Πόσοι κόβουμε τήν καλημέρα, γιατί δέν μᾶς ἀρέσει ἡ συμπεριφορά τοῦ τάδε... Καί ἔχουν χρόνια νά μιλήσουν ἀδέλφια γιά κληρονομικά καί εἶναι στά μαχαίρια καί στά δικαστήρια. Αὐτοί μετά ἐλπίζουν νά βροῦν συγχώρηση ἀπό τόν Θεό; Σέ καμιά περίπτωση!

Ἄν δέν συγχωρέσεις τόν ἀδελφό σου, δέν πρόκειται νά πάρεις συγχώρηση. Μά, θά πεῖς: «ἐγώ ἐξομολογήθηκα». Δέν ἔχει σημασία, θά στά ζητήσει πίσω, ὅπως στήν παραβολή τοῦ χρεώστη τῶν μυρίων ταλάντων. Πῆγε αὐτός ἐξομολογήθηκε καί λέει: «Θεέ μου, θά στά φέρω» καί τοῦ λέει ὁ Θεός: «στά χαρίζω... φύγε». Μόλις ὅμως διαπίστωσε ὅτι δέν χάρισε τά ἑκατό δηνάρια στόν σύνδουλο, τοῦ λέει «ἔλα ἐδῶ, δέν σοῦ χαρίζω τίποτα, φέρτα ὅλα». Καί φυσικά δέν εἶχε νά τά φέρει πίσω...

Γι’ αὐτό δέν μᾶς συμφέρει καθόλου. Ἡ πιό μεγάλη εὐεργεσία πού μπορεῖ νά συμβεῖ στή ζωή μας εἶναι νά ἀδικηθοῦμε. Ἡ πιό μεγάλη εὐεργεσία! Γιά νά μπορέσουμε νά συγχωρεθοῦμε ἀπό τόν Θεό. Νά ἀνησυχεῖτε, ὅταν δέν ἀδικεῖστε, ὄχι ὅταν ἀδικεῖστε... Γιατί αὐτό σημαίνει ὅτι δέν ἔχουμε προϋποθέσεις νά συγχωρεθοῦμε.

Γιά νά λάβει, λοιπόν, ὁ ἁμαρτωλός τή συγχώρηση, θά πρέπει πρῶτα ν’ ἀφήσει τίς ἀδικίες πού τοῦ κάνουν οἱ ἄλλοι.

Ὁ Κύριος μᾶς ἔχει διαβεβαιώσει «ἄν ἀφήσετε τά παραπτώματα στούς ἀνθρώπους, θά ἀφήσει καί σέ σᾶς ὁ πατήρ ἡμῶν ὁ οὐράνιος» (Ματθ. 6,14).

~Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

(Ὁμιλία 16 – 6 – 2011)