Ἡ Πίστη τῶν Δικαίων καὶ ἡ Σημερινὴ Κατάντια τῆς Ἑλλάδος (Ψαλμός 124:3)

Κωφίδης Εὐάγγελος

«Ὅτι οὐκ ἀφήσει Κύριος τὴν ράβδον τῶν ἁμαρτωλῶν ἐπὶ τὸν κλῆρον τῶν δικαίων, ὅπως ἂν μὴ ἐκτείνωσιν οἱ δίκαιοι ἐν ἀνομίαις χεῖρας αὐτῶν.»

Ὁ ἱερὸς αὐτὸς στίχος τοῦ Ψαλμῳδοῦ, γεμάτος θεία φρόνηση καὶ παρηγοριὰ πρὸς τοὺς πιστοὺς, μιλάει γιὰ τὴν ἀμετάβλητη προστασία τοῦ Θεοῦ στὸ λαὸ Του, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ὅριο ποὺ ἔχει ἡ ἀνομία νὰ κυριαρχήσει. Ὁ Κύριος δὲν θὰ ἐπιτρέψει νὰ καταπιέζονται αἰωνίως οἱ δίκαιοι ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλούς, γιὰ νὰ μὴν ἀπογοητευθοῦν κι’ αὐτοὶ καὶ ἁμαρτάνουν. Σήμερα, ποὺ ἡ Ἑλλὰς βιώνει μία βαθειὰ κρίση – ὄχι μόνο οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ, ἀλλὰ κυρίως ἠθικὴ καὶ πνευματική – αὐτὸ τὸ μήνυμα εἶναι πιὸ σχετικὸ ἀπὸ ποτέ.

Ἡ Ῥάβδος τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἡ Δοκιμασία τῶν Δικαίων

Ἡ «ῥάβδος τῶν ἁμαρτωλῶν» συμβολίζει κάθε μορφὴ καταπίεσης, ἀδικίας καὶ ἀσεβείας ποὺ ἐπικρατεῖ σὲ μιὰ κοινωνία. Στὴν σημερινὴ Ἑλλάδα, αὐτὴ ἡ ῥάβδος φαίνεται νὰ ἔχει πολλὲς ἐκφάνσεις: ἡ διαφθορά τῶν ἁγίων θεσμῶν, ἡ ἐξάπλωση τῆς ἀθεΐας καὶ τῆς ἡδονῆς, ἡ καταπάτηση τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν, ἡ ἐκμετάλλευση τῶν ἀδυνάτων, ἡ ἀπώλεια τῆς εὐσεβοῦς παράδοσης. Ὅμως, ὁ Ψαλμῳδὸς μᾶς ὑπενθυμίζει: ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἀδιάφορος. Δὲν θὰ ἀφήσει τοὺς δικαίους νὰ ὑποκύψουν στὴν ἀνομία, οὔτε θὰ ἐγκαταλείψει τὸν κλῆρο τῶν πιστῶν Του.

Ὁ Κίνδυνος τῆς Ἀπογνώσεως

Ἡ φράση «ὅπως ἂν μὴ ἐκτείνωσιν οἱ δίκαιοι ἐν ἀνομίαις χεῖρας αὐτῶν» εἶναι μία δυνατὴ προειδοποίηση: ὁ Θεὸς περιορίζει τὴν κακία, γιατὶ ξέρει πὼς ἡ μακροχρόνια καταπίεση μπορεῖ νὰ οδηγήσει καὶ τοὺς δικαίους σὲ πνευματικὴ ἐκπόνηση. Σήμερα, πολλοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ αἰσθάνονται κουρασμένοι ἀπὸ τὴν παρακμὴ τῆς χώρας, ἀπὸ τὴν ἀσέβεια τῶν ἀρχόντων, ἀπὸ τὴν πλάνη τῶν νέων. Ἀλλὰ ὁ Ψαλμῳδὸς μᾶς καλεί νὰ μένουμε ἀκλόνητοι: ἡ πίστη μας δὲν εἶναι ἀντάλλαγμα γιὰ προσωρινὲς ἀνέσεις, ἀλλὰ θησαυρὸς στὸν οὐρανό.

Ἡ Ἐλπὶδα τῶν Πιστῶν

Ἡ Ἑλλὰς ἔχει περάσει σκοτεινὲς στιγμὲς καὶ πριν – κατὰ τὸν Τουρκικὸ ζυγό, τὰ χρόνια τῆς Κατοχῆς, τοὺς καιροὺς τῶν αἱρέσεων. Πάντα, ὅμως, ἡ Θεία Πρόνοια ἐμεσίτευσε γιὰ νὰ σώσει τὸ λαό της, ὅταν αὐτὸς ἐπέστρεφε στὴν πίστη τῶν Πατέρων του. Ὅπως εἶπε ὁ Ἅγιος Κόσμας ὁ Αἰτωλός: «Θὰ σᾶς δῶ συντετριμμένους, ἀλλὰ θὰ σᾶς δῶ πάλιν μεγαλόπρεπους»

Σήμερα, ἡ θεραπεία δὲν βρίσκεται στὰ χέρια τῶν πολιτικῶν ἢ τῶν οἰκονομολόγων, ἀλλὰ στὴν μετάνοια, στὴν προσευχή, στὴν ἔνωση μὲ τὴν Ἐκκλησία. Ὁ κλῆρος τῶν δικαίων – δηλαδὴ ὁ λαὸς ποὺ διατηρεῖ τὴν πίστη – θὰ σωθεῖ, ἀλλὰ πρέπει νὰ μείνει πιστός. Ὅπως γράφει καὶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος: «Ὅταν ἡ κακία φτάσει στὸ ἀπύθμενο, τότε ἔρχεται ἡ Θεία Δικαιοσύνη».

Ἡ σημερινὴ κατάντια τῆς Ἑλλάδος εἶναι μία δοκιμασία, ἀλλὰ καὶ μία πρόσκληση στὴν πνευματικὴ ἐγρήγορση. Ὁ Κύριος δὲν ἀφήνει τοὺς ἁμαρτωλοὺς νὰ κυριαρχήσουν αἰωνίως – ἀλλὰ ζητάει ἀπὸ τοὺς δικαίους νὰ μὴ κουραστοῦν, νὰ μὴ πέσουν στὴν ἀνομία, νὰ ἐλπίζουν στὴν ἐπαναφορά τῆς δικαιοσύνης. Ἡ νίκη εἶναι βέβαιη, γιατὶ, ὡς λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Οὐδεὶς δίκαιος ἐγκαταλείφθη ποτὲ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ».

Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει προσωρινὲς δοκιμασίες (ὡς ἐπιστροφὴ πρὸς Αὐτόν), ἀλλὰ δὲν ἐγκαταλείπει τὸν λαό Του:

«Ἐὰν καὶ περιπατήσωμεν ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ’ ἐμοῦ εἶ» (Ψαλμὸς 22:4).

«Χριστὸς Ἀνέστη! Ἡ ζωὴ βασιλεύει! Ὁ θάνατος νενίκηται!»

Δόξα τῷ Θεῷ γιὰ ὅλα!

https://tasthyras.wordpress.com/2025/04/27/ἡ-πίστη-τῶν-δικαίων-καὶ-ἡ-σημερινὴ-κ/#more-114591