Ἕνας Χριστιανός ὀφείλει νά ἀποξενωθεῖ ἀπό τούς συγγενεῖς του, ὅταν οἱ συγγενεῖς του δέν ζοῦν κατά Θεόν...

Ἕνας Χριστιανός ὀφείλει νά ἀποξενωθεῖ ἀπό τούς συγγενεῖς του, ὅταν οἱ συγγενεῖς του δέν ζοῦν κατά Θεόν. Καί μερικοί μάλιστα ἔχουν καί ἐνοχές, «γιατί», λέει, «δέν μπορῶ νά ἐπικοινωνήσω μέ τόν ἀδελφό μου.. μέ τόν πεθερό;» μου κ.λ.π.

Δέν μπορεῖς, ἐάν δέ ζεῖ κατά Θεόν. Δέν ὑπάρχει σημεῖο ἐπικοινωνίας καί δέν πρέπει νά νιώθουμε τύψεις γι’ αὐτό. Θά τούς ἀγαποῦμε ὅλους, στήν καρδιά μας θά τούς ἔχουμε, ἀλλά δέν μποροῦμε νά τούς ἔχουμε στό σπίτι μας, οὔτε νά πηγαίνουμε στό δικό τους, γιατί κολλᾶμε τά πνευματικά τους μικρόβια καί ἐμεῖς καί τά παιδιά μας καί τό περιβάλλον μας καί καταστρεφόμαστε.

➤Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 9 – 12 – 2017)