Ἡ προσευχή εἶναι τεῖχος καί σέ προστατεύει ἀπό τίς ἐνέργειες τοῦ Πονηροῦ

Ἔχουμε πάψει νά προσευχόμαστε! Πόσοι προσεύχονται πραγματικά καί ὄχι τυπικά – πέντε λεπτά τό πρωί καί πέντε λεπτά τό βράδυ; Πόσοι προσπαθοῦν νά κάνουν ἀδιάλειπτη προσευχή, ὅπως μᾶς διδάσκει ὁ Χριστός γιατί εἶναι τό ὀξυγόνο τῆς ψυχῆς; Δέν λέει κανείς, ἀρκεῖ μιά ὥρα τήν ἡμέρα ν’ ἀναπνέω, ἄρα σταματάω. Ἔλεγε κάποιος: «ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ πίστη μας εἶναι ὁ πολιτισμός τῆς ἀνάσας». Δηλαδή κάθε ἀνάσα σου νά εἶναι γιά τόν Χριστό.

Ἐπίσης ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέει: «μνημονευτέον Θεοῦ μᾶλλον ἤ ἀναπνευστέον». Πιό συχνά νά θυμᾶσαι τόν Θεό, παρά ν’ ἀναπνέεις.

Βάσει τῆς ἰατρικῆς ἀναπνέουμε 16 φορές τό λεπτό, ἑπομένως πρέπει νά λέμε τουλάχιστον δεκαέξι φορές τό λεπτό τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Ἐάν λίγο παραλείψουμε τήν εὐχή, ἐμφανίζονται οἱ δαιμονικές ἐνέργειες γιατί ἀκριβῶς ἡ προσευχή εἶναι τεῖχος καί σέ προστατεύει ἀπό τίς ἐνέργειες τοῦ Πονηροῦ.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 5 – 4 – 2008)