Περί Θείας Ἀγάπης

❈ Ἡ ἀγάπη πού ἀρέσει στόν Θεό εἶναι ἡ ὁλοκληρωτική ἀγάπη, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς, ἐξ ὅλης τῆς διανοίας, ἐξ ὅλης τῆς δυνάμεως (Μαρκ. 12,30). Θά πρέπει νά εἶναι ὅλα τά στοιχεῖα τοῦ ἀνθρώπου δοσμένα στόν Θεό. Προσέξτε, ἡ ὁλοκληρωτική ἀγάπη! Δηλαδή, δέν ἐπιτρέπεται νά ἀγαπάει ὁ ἄνθρωπος καί κάτι ἄλλο ἐκτός ἀπό τόν Θεό. Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη ἐντολή.

Μετά λέει: «ὁμοία μέ αὐτή», «ὅμοια ἐντολή μ’ αὐτή εἶναι ν’ ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου, ὅπως τόν ἑαυτό σου» (Μαρκ. 12,31). Ἀλλά, ὅταν ἀγαπᾶς τόν πλησίον σου, πάλι ἀγαπᾶς τόν Θεό, γιατί ὁ πλησίον σου εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ.

Θά λέγαμε δηλαδή, ὅτι καί ἡ δευτέρα ἐντολή εἶναι μέρος τῆς πρώτης ἐντολῆς. Ἡ πρώτη ἐντολή περιλαμβάνει μέσα ὅλες τίς ἄλλες ἐντολές.

- Ἕνας πού ἀγαπάει τόν Θεό, δέν θά ἀγαπάει καί τά παιδιά τοῦ Θεοῦ;

Θά ἀγαπάει καί ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ἑπομένως, ἄν κανείς ἀγωνιστεῖ νά τηρήσει τήν πρώτη ἐντολή, νά ἀγαπήσει τόν Θεό μέ ὅλη του τήν καρδιά, μέ ὅλη του τήν ψυχή, μέ ὅλη του τήν διάνοια, δηλαδή τήν σκέψη, μέ ὅλη του τήν ἰσχύ, μέ ὅλη του τήν δύναμη, αὐτός μετά θά ἀγαπάει σωστά καί ὅλους τούς ἀνθρώπους καί φυσικά δέν θά κάνει ἁμαρτίες.

Δέν θά κλέβει. Γιατί, ὅταν κλέβει, ἀδικεῖ τούς ἀνθρώπους. Ἀφοῦ τούς ἀγαπάει, δέν θά τούς ἀδικεῖ. Δέν θά λέει ψέματα. Γιατί καί τό ψέμα εἶναι μιά ἀδικία πρός τούς ἀνθρώπους. Δέν θά προσπαθεῖ νά ἁρπάξει τά ἀγαθά τοῦ ἄλλου. Οὔτε κἄν θά ζηλεύει τά ἀγαθά τοῦ ἄλλου, αὐτό πού λέει: «οὐκ ἐπιθυμήσεις ὅσα τῷ πλησίον σου ἐστί» (Ἐξ. 20,17). Θά τιμάει τούς γονεῖς του, ὅπως λέει ἡ πέμπτη ἐντολή καί γενικά θά τηρεῖ ὅλες τίς ἐντολές.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 21 – 8 – 2017)