Περί Ἐνδυμασίας

❈ Θυμᾶστε, ὅταν ὁ Χριστός ἔκανε τό θαῦμα σέ δύο δαιμονισμένους πού ἦταν γυμνοί καί ὅταν θεραπεύτηκαν, ντύθηκαν ἀμέσως; Γιατί; Γιατί στό μέτρο πού κανείς βγάζει τά ροῦχα του, δαιμονίζεται, ἀνοίγεται στίς δαιμονικές ἐνέργειες. Ὅλες οἱ σατανιστικές τελετές ἔχουν καί αὐτό τό στοιχεῖο τῆς γύμνιας μέσα τους. Ἐπειδή ἀπό πίσω εἶναι ἡ τέχνη τοῦ Σατανᾶ, προβάλλεται τόσο πολύ ἡ γύμνια.

Ὅσο κανείς ἔχει εὐλάβεια στόν Θεό, τόσο ντύνεται, τόσο φυλάει τόν ἑαυτόν του καί μιμεῖται τούς Ἁγίους καί τήν Παναγία. Ἄν αὐτό πού γίνεται στίς μέρες μας ἦταν σωστό (κυκλοφοροῦμε σχεδόν γυμνοί), θά τό ἔκαναν καί οἱ Ἅγιοι καί ὁ Χριστός. Ἀλλά καί ὁ Χριστός ἦταν ντυμένος καί ἡ Παναγία καί οἱ Ἅγιοι. Γνωρίζει ὀ Χριστός τήν ἀδυναμία μας σ’ αὐτό τό θέμα καί πόσο εὔκολα παρασυρόμαστε στην ἁμαρτία.

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 21 – 5 – 2010)