Δέν ἔχουμε βάλει προτεραιότητα τή σωτηρία μας. Ἔχουμε βάλει προτεραιότητα τή γῆ, τό χῶμα, τό φαΐ…

Ἔρχονται οἱ μαμάδες καί οἱ μπαμπάδες καί μοῦ λένε:

- Πάτερ, κάνε προσευχή τό παιδί μου δέν ἔχει δουλειά.. ἤ τό ἀπέλυσαν.

Καί τούς λέω:

- Πάει τό παιδί σου Ἐκκλησία; Ἐξομολογεῖται τό παιδί σου;

- Μπά, πάτερ… τί λές τώρα; Τέτοια πράγματα τά νέα παιδιά;.. Μέ βάζουν καί μπροστά σχεδόν… πού τούς κάνω τέτοιες ἐρωτήσεις, πού εἶναι αὐτονόητες οἱ ἀπαντήσεις. Καί δέν τούς καίει τούς καλούς μπαμπάδες καί τίς καλές μαμάδες τό γεγονός αὐτό, ἀλλά τούς καίει πού δέν ἔχουν δουλειά. Καταλάβατε ποῦ εἶναι τό πρόβλημα; Δέν εἶναι στά παιδιά. Εἶναι στούς γονεῖς. Γιατί ἅμα ὁ γονιός ἔχει ὡς πρώτη ἀγωνία τά λεφτά καί τή δουλειά, τό περνάει καί στό παιδί μετά.

Ἄν ὅμως εἶχε ὡς πρώτη ἀγωνία, τό παιδί μου νά μάθει νά ἐξομολογιέται, νά μάθει νά νηστεύει, νά μάθει νά προσεύχεται, νά μάθει νά ἔχει πεποίθηση στόν Θεό καί ὄχι στόν ἑαυτόν του καί στά μπράτσα του, δέν θά ’λεγε αὐτά πού λέει καί δέν θά τόν πείραζε πού δέν ἔχει δουλειά. Θά τόν πείραζε πού δέν ἔχει ἐξομολογηθεῖ, πού δέν ἔχει Κοινωνήσει, πού δέν εἶναι μέ τόν Χριστό.

Καταλάβατε; Ἀλλά δέν ἔχουμε βάλει προτεραιότητα τή σωτηρία μας. Ἔχουμε βάλει προτεραιότητα τή γῆ, τό χῶμα, τό φαΐ…

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 18 – 6 – 2018)