*Περί Ἰσότητας*

❈ «Ἡ ἰσότητα» ἐπισημαίνει ὁ Ἅγιος Παΐσιος «πού ζητοῦν οἱ γυναῖκες, με τούς ἄνδρες, μόνο ὥς ἕνα σημεῖο μπορεῖ νά ἰσχύσει». Ἡ σωστή λέξη για την σχέση ἄνδρα και γυναίκας δεν εἶναι ἡ λέξη «ἰσότητα» ἀλλά ἡ λέξη «ἰσοτιμία».

Ἡ γυναίκα δεν εἶναι ἴση με τόν ἄνδρα, ἀλλά ἰσότιμη· ἔχει τήν ἴδια τιμή. Ἴση σέ ἀπόλυτο βαθμό δεν μπορεῖ να εἶναι. Διότι ὁ καθένας ἔχει τά δικά του χαρακτηριστικά και τά δικά του χαρίσματα. Δεν μπορεῖ να εἶναι ἀντίγραφο τοῦ ἄνδρα καί δέν τήν τιμάει αὐτό· εἶναι ἰσότιμη, ἔχει τήν ἴδια τιμή.

Δυστυχῶς, πολλές γυναῖκες προσπαθοῦν νά ἀντιγράψουν τούς ἄνδρες λ.χ. στήν ἐνδυμασία (φορώντας παντελόνι), στην δημόσια δραστηριότητα (ἤ καί ὑπερδραστηριότητα), στον τρόπο ἔκφρασης (πού πολλές φορές γίνεται ἀπρεπής και αἰσχρός) κ.λπ., ὁπότε χάνουν την λεπτότητα και την εὐγένειά τους, ἀγριεύουν (το φαινόμενο τῆς ἀνδροποίησης ἤ και δαιμονοποίησης τῆς γυναίκας) και μοιάζουν με κακέκτυπα «ἀνδροειδῆ» μορφώματα ἤ καί ἄθλια ἐκτρώματα.

Γι’ αὐτό καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος λέει τό ἐξῆς: «Μέχρις ἑνός σημείου ἰσχύει ἡ ἰσότητα. Σήμερα στις γυναῖκες, ἐπειδή ἐργάζονται και ψηφίζουν, μπῆκε ἔνα ἀρρωστημένο πνεῦμα και νομίζουν ὅτι εἶναι ἴσες με τούς ἄνδρες».

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 9 – 2010)