Ἡ ἀνθρώπινη, ἡ φυσική ἀγάπη, ἡ ἰδιοτελής καί ἡ ἐμπαθής, δέν εἶναι ἀγάπη ἀληθινή

❈ Ἡ ἀνθρώπινη, ἡ φυσική ἀγάπη, ἡ ἰδιοτελής καί ἡ ἐμπαθής, αὐτή εὔκολη εἶναι. Ἀλλά αὐτή δέν εἶναι ἀγάπη ἀληθινή, εἶναι ἀγάπη στόν ἑαυτό μας. Εἶναι φιλαυτία. Γι’ αὐτό καί βλέπετε, σοῦ λέει κάποιος:

- Θέλω νά παντρευτῶ.

- Γιατί θέλεις νά παντρευτεῖς;

Κοιτάξτε νά δεῖτε πῶς φαίνεται ὁ φίλαυτος ἄνθρωπος ἀπ’ τήν ἀπάντηση…

- Γιατί σοῦ λέει, θέλω νά ἔχω κάποιον δίπλα μου, δέν μπορῶ νά εἶμαι μόνος μου... καί στά γεράματά μου θέλω νά ἔχω κάποιον δίπλα μου..

Ἀλλά δέν σκέφτεται τόν ἄλλον πῶς θά τόν κάνει εὐτυχισμένο. Τόν ἑαυτό του σκέφτεται. Βλέπετε ἡ φιλαυτία, πῶς ἀμέσως σκάει μύτη; Δέν νοιάζεται γιά τόν ἄλλον, νοιάζεται γιά τόν ἑαυτό του. Ἐνῶ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Χριστοῦ θά πεῖ:

- Νά πάρω μιά κοπέλα, νά τήν προστατέψω, νά δοξαστεῖ ὁ Θεός, ἄν θέλει ὁ Θεός νά κάνω καί κανένα παιδί, νά βγεῖ καί κανένας Ἅγιος γιά τήν Ἐκκλησία.. καί νά μέ βοηθήσει καί νά τή βοηθήσω νά πᾶμε στόν Παράδεισο.

Αὐτός σκέφτεται σωστά. Ἔχει τό σωστό κίνητρο γιά νά κάνει γάμο.

Ὁ ἄλλος κοιτάει τήν καλοπέρασή του, ἀγαπάει οὐσιαστικά τόν ἑαυτό του. Ἀγαπάει ἄρρωστα τό σῶμα του οὐσιαστικά. Αὐτό εἶναι ἡ φιλαυτία, εἶναι ἡ ἄρρωστη ἀγάπη στό σῶμα μας καί ἐπειδή καταλαβαίνει ὅτι χρειάζεται καί κάποιον ἄλλον, νά τόν ὑπηρετεῖ στό σῶμα του, θά εἶναι πιό εὔκολα παρά νά εἶναι μόνος του, σοῦ λέει, «νά βρῶ καί μιά γυναίκα νά μέ ὑπηρετεῖ».

Καί ὅταν αὐτή πάθει παράλυση, τί κάνεις μετά; Τήν πετᾶς καί ἀρχίζεις νά ψάχνεις γιά ἄλλη; Ἤ ἀρχίσει νά ζαρώνει καί δέν ἔχει τήν ὀμορφιά πού ἐσύ θέλεις; Ψάχνεις γιά ἄλλη; Ἀπό ἐκεῖ κρινόμαστε, καταλάβατε; Ὅτι δέν ἀγαπᾶμε πραγματικά.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 30 – 11 – 2018)